LEIDSCH DAGBLAD, ZATERDAG 19 APRIL. - VIERDE BLAD. Gemengd Nieuws. FEUILLETON. Tweede Kamer. Anno 1902. op eeno wijze als wordt voorgesteld in liet wetsontwerp. In hot wezen dor surséance wensoht de minister geen verandering .te brengen. Iedere godaehto van wijziging of aanvulling dor Faillissoiuontswefc met de be doeling om daardoor uitbreiding to geven aan de grotoden waarop naar liet beste au de recht surséance kan worden verleend, of cm verandering te brengen in de procedure die aan het verleenen van surséance behoort vooraf te gaan is den minister vreemd. Evenmin wenschfc hij een wijziging te bren gen in do wettelijke regeling. De minister kan niot instemmen met dc zienswijze der leden dat in art. 213 ook ge noemd moot worden „do schuldenaar, die voor ziet, dat hij ook na den afloop dei- hem reeds verleende on nog loopende of reeds afgeloopen surséance zijne opeischbare schulden niet zal kunnen betalen". Van het vcrlcenon van surséa-noo aan een ébhulde- naar op hot oogenblik waarop dozo nog sur séance heeft kan geon sprake zijn. Do voorgestelde wijziging staat onveran derd behoud van art.. 238 niot in clton weg. De gestolde a-raag of do intrekking van het laatste lid van art. 226 niot gepaard behoort, te gaan met verkorting van den bij het cersto lid van dat artikel voor den duur dor surséainoo bepaalden maximum termijn van één en een. half jaar, beantwoordt de minister ontkennend. De minister zet nogmaals uiteon dat het doel van het wetsontwerp ccmig on alleen ia om mogelijk te maken dat surséance wordt verleend gedurende het jaar waarin zij ten gevolge van het bepaailde in het laatste lid van art. 226 thans niet kan worden ver leend. Heffing van haven- en opzlaygcld voor hel gébruik der provineiale Haven te Kninre. In zijn Memorie van Antwoord op het voorloopig verslag der Tweede Kamer over het wetsontwerp tot bekrachtiging eener wij ziging van boven omschreven heffing doet do Minister van Binioenlandsehe Zaken uit komen dat er inderdaad geen voldoonde aan leiding bestond om verdere wijziging in het tarief te brengen, hetgeen blijkt uit de thans voor God. Staten overgelegde cn bij cle Me morie govoegde nadere gegevens. Op grond van die gegevens vorccnigt de Minister zich met het gevoelen van Ged. Staten dat. er voor verlaging van het tarief geen aanleiding is. Overigens is er geen bezwaar te gomoet to komen aan den thans opnieuw uitgespro ken wensch, dat do bekrachtiging slechts zal gelden voor een termijn. Dc daartoe vor- eisohte wijzigingen zijn in het wetsontwerp aangebracht. Door de directie van Kade- maker'8Koninklijke Cacao- en Ohocoloadfabriek te Scheveningen is een groot terrein, gele gen aan de Beoklaan in Den Daag, aangekocht, waarop de nieuwe, raet de nieuwste machines in te richten, fabriek, die de dubbele opper vlakte van de oude fabriek aan de Havonkade zal beslaan, zal worden gesticht. Met den bouw, die onder den architect W. B. van Liefland zal geschieden, zal woldra worden begonnen en met kracht worden gewerkt. Intusschen voorziet de hulpfabriek te Scheveningen in de behoefteD. Een dor schildwachten op het binnenplein van het Kon. Paleis had onlangs zjjn post, tegen 't consigne in, verlaten op een oogenblik, dat prins Hendrik er toevallig passeerde, op weg naar den Koninklijken stal. Z. K. H. wachtte den soldaat af on nam hem geducht onderhanden, hem op het schromelijke verzaken van zjjn plicht wijzende en op de strenge straf, die de krygswetton tegen zyn vergryp bedreigen. De man was bestorven en stamelde duizend verontschuldigingen. Dit was den Prins genoeg. Hy stelde den schildwacht terstond weer gerust door hem de belofte te geven, dat hy van 't gebeurde geen rapport zou maken, in de stellige ver wachting, dat de man voortaan zyn plicht trouwer zou nakomen. En de militaire overheid, wien hot geval door toeval is ter oore gekomen, weet niet wie de nalatige schildwacht ia geweest. (xY. Gr. Vrt.) Voor do roohtbank to Hooröe- veon stond gisteren terecht J. L., brieven gaarder te anucpcrvcen, beschuldigd van schending van brievongehcim. Do vrouw van dezen beklaagde heeft hem verlaten; zij woont in een kosthuis in het zelfde dorp, waar zij vroedvrouw is. Zij bad meer dan eens bemerkt, dat brieven, ore zij naar hare familieleden verzond, niet on geschoolden a-an hun adres aankwamen cn verdacht liaren man van hel openen dier brieven. Aan den rijksveldwachter d. Groot deelde zij haar vermoeden mede en cr werd besloten eon proef tc nemen. In Januari jl. postte de rijksveldwachter aan het hulpkan toor te W. een brief, goed gesloten en mot eon, door do vroedvrouw geschreven adres. Do brief was geadresseerd aan hare zuster. Het bleek dat de brier daar geopend was bezorgd. De veldwachter deponeerde den brief bij de administratie der posterijen; be klaagde we rel in verhoor genomen en boken- de den brief geopend te hebben. Nu kwam hij op die bekentenis terug; hij herinnerde zich alles niet. meer. Het O. M. requireordc tegen hora 5 da gen gevangenisstraf. Beklaagdcs verdediger, nir. Linthorst Ho- man, advocaat to Assen, betoogde, dat be klaagde recht had den brief te openen, om dat. hij met de vrouw gehuwd was in gemeen schap van goederen en dc brief te beschou wen was als con deel van het roerend goecf. Ook bestreed pl., dat hot wettig bewijs gele verd was. Op die gronden concludeerde hij tot ontslag van rechtsvervolging. De 38-jarige schipper H. S., to Wolvcga, 6tond terecht wegens bolcediging van een bevriend vorst cn van H. M. Je Koningin. Boklaagdo zat 3 Maart in do herberg van K. Mulder tc Wolvcga in gesprek met Cho- dachowitz, con rondreizonden Rus, die voor stollingen met een gedresseerden leeuw geeft. S. kritiseerde in schipperstermen heL optre den van don Tsaar van Rusland in Finiand, tegenover de studenten, die naar Siberië ver bannen werden, odz. Chodachowitz oischto dat S. met wat meer respect ovor zijn mees ter zou 6prekon wat S., juist aanleiding gaf om nu bolecdigcndc uitdrukkingen togebrui- kon on aan 't adres van H.M. de Koningin én aan dat van den Tsaar. Do Rus deed aan gifte bij de maréchaussee. S. ontkende voor de rechtbank, de woorden gebruikt te heb ben. Het O. M. vorderde 11 dagen ge vangenisstraf. De verdediger mr. Binnerts, oordcoJdo dat hot element .openbaar", voor dit delict een voreischte, niot was aangetoond, hot opzet niet was gebleken en beide getuigen h cliargo niet erg vertrouwbaar waren. Pleiter ooncludeordo tot ontslag van rechts vervolging subs, vrijspraak. De rechtbank veroordeelde den 12-jarigcn A. B. te Jouro, die op 21 Febr. jl. brand stichtte in het schoolgebouw tijdens de lc«, tot 4 dagen gevangenisstraf. Het O. M. had .opzending tot zijn 18de jaar naar con rijks opvoedingsgesticht gevraagd. Reeds vroeger probeerde deze jongon brand to stichten. Volgons ,,Do Echo" doet zich in een der Drentsche dorpen het geval voor, dat iemand, die geheel blind is, waarneemt do betrekking van directour dor onderlingo brandverzekering, president-kerkvoogd der Ncd.-Hcrv. Gomeente, president der Coöpe ratieve Stoomzui vel fabriek, lid van het col lego van zetters, cn penningmeester der dorpsvorecniging. Dc vooding van dc dieron inden Dierentuin te Londen heeft verleden jaar 4312 pd. 8t. gekost, waarvoor zij o. a. ver orberd hebben 26,503 eieren, 343 paarden, 486 geiten, 29,200 stuks wijting, 9370 hoen ders, 47 potjes teicbig, 990 dozijn benanon, 1062 pond druiven, 4700 chinaasappelen, 600 pond suiker, 180 pond kersen onz., enz. Prinses Radziwill, die wegens valschheid in geschrifte ten nadcele van wij len Cecil Rhodes, laatst door do rechtbank to Kaapstad veroordeeld werd, heeft nu lo gies. in do gevangenis gekregen, daar dc borgtocht was ingetrokken. No. 12930 Een samenkomst voor de Zending. Gisteravond werd in de groote zaal van jie Stadszaal een vergadering gehouden met 4iet doel meer belangstelling te wekken voor bet work der Zending, belegd door de Afdee- 'ling Leiden van het Nederlandsch Zende linggenootschap. De zaal was geheel gevuld. Onder de aanwezigen merkten we op tal van boogleeraren, predikanten van verschillende Gemeenten en studenten. Het aantal dames, •dat de samenkomst bij'woonde, was zeer groot. Na een inleidende toespraak van den .Voorzitter der Afdeeling Prof. Dr, W. C. yan Manen, die een collecte door eenige jonge juffrouwen in de pauze te houden *eer aanbeval, gaf hij allereerst het woord aan Prof. Dr. H. Kern. Dczo sprak ongo- yeer het volgende: Toen door mijn geachten ambtgenoot, IProf. De la Saussaye, het verzoek tot mij gericht werd van avond een inleidend woord te spreken, verklaarde ik mij aanstonds be reid om aan zijn wensch te voldoen, want ik juich elke poging om 't Nederlandsch pu bliek meer vertrouwd te maken met de eigen aardigheden van land en volk in onze ovcr- zeesche bezittingen, van harte tec. Waarom? Vergunt mij, alvorens hierop het antwoord te geven, u kortelijk to herinneren aan do geschiedenis van ons koloniaal bezit. Ieder weet dat onze voorouders ruim drie ecuwen geleden naar Java stevenden om handelsbetrekkingen aan te knoopen cn han- delsvoordeelcn tc behalen. Weldra werd do Oost-Indische Comp. opgericht, cn dit li chaam, oorspronkelijk slechts een handelsver eniging, zag zich al spoedig genoodzaakt ter handhaving zijner belangen, met wapen geweld.tegen de inlandscbe machthebbers op 'te tredende kooplieden werden veroveraars, breidden van lieverlede hun gezag uit, niet zelden niet afkeurenswaardige middelen, en beoogden uitsluitend hun eigenbelang. Daar Waren er in dienst der Compagnie, dio hoo- ger doeleinden nastreefden, geleerde on vrome mannen, die het Christendom on- 'dcr de inlanders ingang trachtten tc doen Jvinden, en hun werk was niet geheel ver geef scli, doch hun invloed gering: over 'tal- gemeen dachten dc bewindhebbers der Com- agnio uitsluitend aan handelsbelangen en andhaafden zij orde cn recht, voorzoovcr 'dit met die belangen strookte. De heerschappij der O.-I. Compagnie cin- Üigdo na ongeveer twee eeuwendaarna Volgde ccn onrustige tijd en het Engelsch 'tusschenbestuur. Bij 't herstel van onze onaf hankelijkheid ging do heerschappij voor de zoogenaamde koloniën over aan den Staat, n menig opzicht onderscheidde zich do eerschappij van do.door dc Compagnie uit- geoefenden: dc Regeering legde zich op een goed bestuur toe en op de bevordering van 1de stoffelijke welvaart dor inlanders met Onloochenbaar goed govolg. De bevolking ,van Java alleen, dio in 't begin dor 19de eeuw op 5 millioen geschat werd, steeg in 'den loop cener eeiiw "tót 20'milliöën. Verge lijkt mét dit feit den loop der bevolking in Ierland, die vóór 100 jaar 8 millioen telde en thaiis weinig minder dan do helft, 4 1/2 millioen. Maar al zou het schromelijk onbillijk zijn, de Nederlandscho heerschappij over Oost- Indië gedurende dc 19de eeuw te beschuldi gen aan opzettelijke arerwaarioozing yan de belangen der inlandscho bevolking, .toch moet men erkennen, dat veel edele man den van allo staatkundige richtingen meer malen moedig cn met klem hun stem ver hieven tegen plichtverzuim, misbruiken en l>en bekrompen stelsel van staathuishoud kunde. Al werden in den loop van een halve eeuw a-erschillende verbeteringen inge\-<Terd, net blijft een waarheid, dat tot do laatste £5 jaar toe betrekkelijk weinigen in den lan de begrepen, dat niet enkel de stoffelijke, maar oök de geestelijke belangen van den in lander de volle aandacht van do Itegeering yerdienaon. Ja, het scheen moeilijk, inzon derheid voor lieden, die lang in Indië ge leefd hadden, te geloovon, dat de inlander zoo iets als geestelijke belangen kon hebben. Dm dit vooroordeel uit to roeien bestaat geen ander middel dan een grondige kennis yan land en volk. Verbreid dio kennis on- ider 't Nederland6che publiek en wanneer De verborgen schat. .11) „Dat neem ik voorloopig nog niet geheel aan," zeido Prickett koel. „Als by een goed, recht schapen man is, die zich ondanks deze deugden verborgen moot houden, dan zou lk hem dolgaarne eens Avillen zien, uit pure nieuws gierigheid. Ik heb nauieiyk reeds meermalen van een dergelyko persooniykheid hooren spreken, maar ondanks vele ervaringen nooit een daarvan te zien gekregen." „Niemands eer is rolner dan die van myn vader," herhaalde zy beslist, „en toch moet hU schande dragen. Kent u den man, die zich generaal Te'.thorn noemt?" Prickett knikte. „Weet u, hoe hy werkeiyk heet?" „Zyn familienaam is Engel; hy werd Julius gedoopt." „Hy is een doortrapte schurk," ging zy voort, „dat wisten wJJ echter niet, toen hy te New-York kwam, waar hy zich voor officier by de genie, een uitvinder en een vermogend man uitgaf. Myn vader richtte met hem een zaak op, a'erloor daarby zyn eigen vermogen en de schuldeischers der firma roeren er Biecht by. Engel stelde zichzelvon als den onschuldige, myn vader als den bedrieger ivoor, ofschoon deze arm en Engel daarby ryk was geworden. Myn vader was do w»n- ihoop ten prooi. Hy zag gien uitweg, geen fredding, en „En ging er van door," vuldo Prickett den zin aan. „Dat doen die goede, rechtschapen (menschen af en toe zoo; die Bv.ort ken ik, inaar aan onzen kant an de groote water zich daarbij de overtuiging vestigt, dat het de plicht is van ons volk om te waken voor de stoffelijke cn geestelijke belangen der in landers, in overeenstemming met hun aard en behoeften evenzeer onze eigene, dan zul len de misstanden, die nog overig zijn, ver dwijnen en zal ingehaald worden wat nog verzuimd is. Wat wij hedenavond van Dr. Gunning te zien en te hooren zullen krijgen, zal daar van ben ik overtuigd de belangstelling der hier aanwezigen in verschillende gedeel ten van Ned.-Indië verhoogen en onze ken nis vermeerderen. Hoe algemecner die be langstelling is en hoe uitgebreider dio ken nis wordt, des to krachtiger zal zich de a'olksovertuiging vestigen dat wij tegenover do 35 millioen bewoners a'an Ncdcrlandsch- Iridië zware verplichtingen hebben. En dit is het antwoord op de vraag die ik zoo even stelde, Avaarom ik elke poging, om 't publiek meor vertrouwd te maken met de eigenaar digheden van land en volk in onze ovorzee- schc bezittingen, van harte toejuich. Aan Dr. Guuning onzen dank dat hij onzen blik wil a-erruimen door ons tc doen dcclen in de vruchten van zijn reis door den Archipel, een reis waarvan ik hem tocwensch dat dc gunstige gevolgen zich voor het Zendings werk zullen doen gevoelen. Hierna verkreeg dr. J. W. Gunning, di recter A an het Noderlandsche Zendelingge nootschap, het woord, die dc mcdedeelingen betreffende zijne reis door Ned.-Indie met lioht.beolden nader verklaarde Spreker begon met in het algemeen to wij zen op de verplichtingen, die op Nederland rusten als Koloniale Mogendheid. De ge schiedenis dor Nederlanders in Indië is voorwaar niet altijd een eon'olle geweest on dc herinnering daaraan leeft ondor vele inlanders a-oort. Wij kunnen ons niet plot seling terugtrekken uit Indië; do verwar ring zou daardoor slechts des to grooter worden. Maar wij hebben nu onder de oogen to zien de groote nadcelcn cn gevaren van koloniaal bezit, allereerst voor het ovcr- heersehtc voAk, en deze zullen alleen te kee- ren zijn door hot a-erhoogcn \-an het morrec- lo peil dor volken in Indië. Een voornaam middel daartoe is de Zending. Mem beweert menigmaal, dat dit doel kan bereikt worden zonder de prediking van een godsdienstig beginsel; spreker zal op dit oogenblik die be wering niot principieel behandelend maar wil alleen constateeren, dat de voorstanders dezer richting nog nooit iets hebben onder nomen, veel minder tot stamd gebracht. Het is tot nu too aldecn de Zending, die recht streeks heeft ondernomen dc moreelo \-er- heffing aran den inlander oa die daarom go- tracht heeft do voornaamste Aierplichting, dio op Nederland tegenover den inlander rust, tc \-orvullen_ Zij -doet dat door do prediking van den persoön A'an Christus. Geleerde uiteenzet tingen aran d< waarheid dee Evangelies kun nen hier natuurlijk absoluut niet baton. Ook bereikt moo hot doel niot door het inscher pen van morcclc a-oorschriftcn, al is het één zoowel als het ander niet a'an gewicht ont bloot. Hot. eigenlijke werk der Zonding be staat in het zielen winnoa voor Christus, d. w. z., don inlander brengen onder den inA-loed van do geheel eenige persoonlijkheid die ons in de Schriften wordt gotcekend; dio nog altijd haar invloed doet gelden op elkeen die met haar in aanraking komt; en die zoo- ale uit dc ervaring blijkt, ook op hot ge moed van den inlander haar in-\<!oed doot gol den. Om de resultaten van dit werk aanschou welijk te maken, a-esbigdo spreker de aan dacht op 2 Zondingsterroinon, gdlegOD in Midden cn Noord-Colebes en bekend onder den naam van Posso en dc Minahassa. Deze beide vormen eeao treffende tegenstelling. Wat Poeso nu is, was de Minaha-ssa 70 jaar geleden Posso is thans een land van wilden. Spre ker maakte eerst eenige opmerkingen om trent de maatschappelijke en politieke toe stan don. Daaruit blijkt, dat deze uiterst pri mitief zijn. De bevolking is schaareoh en gaat gestadig achteruit. De landbouw is roofbouw en een eenigszins centraal gezag ontbreekt. Droevig is vooral do gewoonte van het koppensnellen, ten gevolge waarvan geregöld veel slachtoffers vallen. De inlan plas noemen wy zulk een handelwyze dom en laf." „Slechts om mijnentwil ging hij op do vlucht", A'erzekordc zij. „Wel, dat is immers tot zoover een heclo mooie geschiedenis maar wat heeft dat ding daarmee te makenvroeg Priokett, zich voorover buigend en de zilveren munt van den grond oprapend. „Er waren twee zulke munten," antwoord de Marie, „of liever, cr waren twee andere in geval u deze niet van Engel heeft. Mijn grootvader heeft die a'oor jaren van zijn redzen mee thuisgebracht. Mijn vader, Engel en ik verlieten New-York, zoodra „Zoodra men dezen goeden en achtens- waardigen uitAvcg had ontdekt! Ik begrijp het 1 Ter zake, rIb ik u verzoeken mag." „Ja, cn bij het inpakken kwam mijn va der het oude houten kistje in de hand, waar in zij altijd waren beAvaard en dat hij ge heel had vergeten. Half schertsend vertelde hij Engel daarvan en dat men in zijn fami lie altijd het geloof had gekoesterd, dat de beide zilveren munten op een grooten schat wezen. Dit gesprek vond in de rookkamer van de stoomboot plaats en een modereizi- gor, die geluisterd had, verzocht of hij de zilveren munten eoDs mocht zien. Zij kwa men hem zeer merkwaardig voor en hij be gaf zich aan het werk om do opschriften te ontcijferen, beweerde ook, dat hij allee zou kunnen lezen, wat daarop eenigen zin haJd. Twee a'olle dagen studeerde hij op de oene zilveren munt, bracht vervolgens het ontcij ferde opsohrift op papier en verzocht Engel, dat aan mijn vader te geven. Engel behield de zilveren munt eenvoudig en zou ook uitüegging van het opschrift verewegen heb der gelooft, dat hij zich door den 6chedel te veroveren van zijn medemensch, diens levens kracht toeeigent. Hij beschouwt een schedel als eeffl geneesmiddel, waardoor hij zijn eigen leven verlengt. Hot Nederlandsch Zendelinggenootschap heoft sinds het jaar 1890 onder dit volk het werk begonnen door uitzonding van den zendeling A. C. Kruyt. Sedert 1894 wordt d»ze bijgestaan door den afgevaardigde a-an het Nederlandsch Bij bel-Genootschap dr. N. Adriani, dio de talen van Midden-Celebes bestudeert ten einde later eene bijbelverta ling to kunnen leveren. Uiterlijk resultaat heeft het werk dezer bedde hoeren nog niet op geleverd; er is ai!thans nog geen enkel inlan der gedoopt, maar cr zijn eorr 6-tal grootcro en kleinere scholen gesticht en bovenal do beide hoeren hebben zich een schat van ken nis vergaderd omtrent land e»volk, die voor d° zending van groote waarde is. Na deze inleidende mcdedeelingen a-oigde een serie van lichtbeelden over Posso, dio een interessant overzicht gaven op do toe standen aldaar. De zeer schoono beelden zijn bijna- uitsluitend gemaakt naar photogra- phieën genomen door den reisgenoot van spreker, den heer C. W. Th baron van Boeteelaer. Met kalklicht gereproduceerd, maakten zij inderdaad oen zeer schoon effect. Na do pauze gaf spreker eerst eenige kor te opmerkingen ten beste ovor hot werk in dc Minahassa. Hij wees er op, dat hl r meer malen Zending en Regecirng op zeer geluk kige wijze hadden samengewerkt, maar leg- do er den nadruk op, dat volgens het alge meen gevoelen ook van ontwikkelden in do Minahassa do Regeorinsmaatregeten aldaar alleen daarom zijn geslaagd, omdat do zen ding is voorafgegaan. Doze toch overschrijdt do grens, die nu eenmaal door cu Regeering, althans nooit rechtstreeks, overschreden wor den kan, nl. den drempel van het huis. De Begeering bemoeit zich met de publieke zaak; do zendeling daarentegen treedt de wo ningen binnen. Door pleegkinderen in huis te nemoo, hebben de zendolingen de kinde ren des volks opgebracht onder den invloed vaai hot Evangelie en daardoor oen totalen omkeer in do huisgezinnen bowor v. Aangcziaa nu het huisgezin altijd is de grondslag van het maatschappelijk en poli tiek leven, zoo kan gezegd worden, dat dc zending hot noodzakelijk fundamont heeft gelegd waarop het verdere gebouw van be schaving cn ontwikkeling kan worden opge richt. Hierna volgden wederom een groot aantal liobtbeolden naar photographicen in do Mi nahassa gonomon. Daaruit bleek, dat spre ker niet te voel had gezegd teen hij beweer de, dat do Mimahasea in 70 jaren tijds is ge worden tot een beschaafd land. Do platen van korken cn scholen en particuliere wo ningen niet het minst bewijzen dit. De ge- heele indruk, dien men van <f.é Minahassa krijgt, is die van een land, waar beschaving en ontwikkeling heerschen ep i indruk word daarvan niet weinig versterkt door de herinnering A'an hetgeen wij in 4©n aanvang omtrent Posso hadden gehoord on gezien Hot avös al laat geworden toon do aan wezigen a'oldoan huiswaarts gingen. Wijziging- art. 226 der Faülisscmentsicet. Do Minister van Justitie verklaart in zijn Mom. van Antwoord aan do Tweede Kamer betreffen/do het wetsontwerp tot wijziging a-an art 226 dor Faillasscmcntswot bij a-oor- komende gelegenheid naast de a-orkortc be naming eenor wot ook haren datum cn het nummer van het Staatsblad waarin zij te v Naden is te vermelden. Aan den wensch, dat in verkorte wetstitels Avorden opgenomen de jaartallen dor betrok ken wetten zal de minister do noodigo aan dacht schenken voor het OaderwerpeLijk wets voorstel schijnt geen behoefte aan een aror- korten titel te bestaan. Zij vindt haar oor sprong in de ovor weging waartoe de tegen woordige toestand van de Naaml. Venn. aanleiding heeft gegeven. Het doel or van strekt alleen om in sommige geA'allon, ecno a'orleende surséance te doen voortduren ook na dan tijd waarvoor zij is verleend en dio mogelijkheid kaD alleen worden geschapen ben, zoo de reiziger daar niet openlijk ovor gesproken had." „En is u de inhoud bekend?" vroeg Pri ckett. „O ja. Hot is de nauwkeurige bcechrij- Aring van een weg in het hoogo noorden van Amerika, waarin meren, ririeron en borgen met namen genoemd worden, cn aan het slot heet het: „Hier ligt meer goud dan de wereld ooit bijeen zag." „Dat heeft toch nog niet veel te betee- kenenDat iemand zich de moeite geeft, zulke beweringen op te krabbelen, is nog a-o1- strekt geen bewijs van de waarheid daar van. „Mijn vader heeft echter gegronde rede nen om daaraan te geloovfcn," merkte zij op. „Door zijn vlucht was hij a'oor goed in Engel's macht geraakt; en dozo eischte van hem de beide zilveren munten. U ziet daar uit, dat Engel ze ook voor waardig houdt. Mijn a-ader weigerde echter, de andere af te staan, bood echter aan, door con zaakkun dige de beide opschriften te laten verklaren, er schijnen immers vele van die handige menschen te zijnvervolgens de reis naar de aamgegoven plaats te ondernemen cn den schat, zoo die gevonden werd, mot Engel te deelen. Het lag echter niet in zijn bedoe ling, zich in gezelschap van zulk een schurk in de wildernis te wagen. Hij Avilde ver trouwbare menschen medenomep en pas bij de thuiskomst met hem deelen.' „En op dat aas boot de kerel niet toe?" „Neen," antwoordde Marie, die veel te zenuwachtig was, om zich aan Pricketfc'e ma nier a-an spreken te ergeren, „dat deed hij niet! Hij bedreigde mijn a'ader zelf hom aan de openlijke sohande prijs te gOA'en „En heeft den goeden, rechtschapen deser teur bang gemaakt 1" „Wij verlieten onze woning en \'crwi6sel- den nogmaals van naam „Nogmaals?" „Do eorste maal moest het immers gebeu ren, toen wij Amerika verlieten,' antwoordde Marie. „Wij vondon dan ook een afgelegen piekje en hielden ons zoo stil mogelijk, maar Engel wist toch ons spoor to vinden. Hij had middelerwijl gevangen gezeten, maar Avas weer ontslagen, wijl bewijzen ontbraken daarbij was hij do eene zilveren munt kwijt geworden, doch was vast besloten, die tot eiken prijs terug te krijgen. Hij was woe dend op ons, want hij beweerde, dat slechts door het zoeken naar ons hij in het ongeluk was geraakt." „Zijt gij op zijn verlangen hier?" vroeg Prickett. „In zekeren zin. Zoo ik geweigerd had, zijn zin te doen, zou mijn vader den volgen den dag aan liefc gerecht wordon overge leverd". „En heeft Engel de brieven van uw borg mannen opgesteld?" Zij begreep dadelijk wat Prickett bedoelde on verzekerde haastig: „Ja, dat heeft hij gedaan." „Zoo, zool Nu, de zaak kan zich zoo en ook anders toegedragen hebben. Gij kunt nu misschien do waarheid openlijk hebben be kend, maar gij kunt mij ook wel wat wijs gemaakt hebben. Ik zal eerst het geval van alle kanten bekijken en gij moet wel weten, dat ik u nauwkeurig gadesla on in het oog houden zal, dat gij niet het minste uitvoeren kunt, zonder dat ik het merk. Bijvoorbeeld", voegde hij er bij, „hebt gij dit couvert ge opend, deze blocmcuvaas in do hand geno men, dit kistje opengemaakt, gij hebt deD sleutel van mijn commode gebruikt cn do eer ste maal moest gij hem vooraf van tabaksstof zuiveren. Ik wist ook precies waarom gij het ontbijtblad liet a-allen hij wees op de zilveren munt „cn heb elk uwsr bewe gingen gadegeslagen. Als gij probcercn wilt, zonder mijn toestemming dit huis te a'crla- ten, dan zult gij in hechtenis genomen wor den. Zoodra gij met iemand buiten dit huis omgang houdt, zijt gij een govangencOnt houdt dat goed, als ik u verzoeken mag. en nu hebben wij voorloopig elkaar niets meer to zeggen. Goeden morgon Prickett deed de deur open, om haar do kamer te doen verlaten, stopte vervolgons zyn pUp en richtte zich behaagiyk tot nadonkon in. Maar nauweiyks had hy zich fn tabaks wolken gohuld, of de hulsschol ging ever on een bezoeker vroeg naar don beer Prirkett. De stom Avas dozen bekend en hy a-erscheon dadoiyk op het kleine portaal. „Het doot my genoegen, dat ik u thuis trof," riep de bezoeker. ,lk passeerde hot huis on toen echoot ray te binnen, dat ik mogeiyk een brief kon uitsparen." „Wees zoo goed, binnen to gaan 1" En pro fessor Darkly trad binnen. „Ik raag hier zeker wol myn sigaret rooken?" vroeg hy dadoiyk. „Op straat ziet het er zoo lichtzinnig uit en toch is liet nu myn tyd daartoe. Maar nu over uw opschrift Ik had veel te doen en kwam er pas gister avond toe, liet ding te bekijken. Do zaak is zber eenvoudig. Het schrift is oon veroudorde, gebrekkige stenographic, betrekkelijk geraak- kelUk te ontcyferen, maar de inhoud is onvol ledig, breekt midden ln een zin af." {Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1902 | | pagina 13