Ingezonden.
Zulks had zij nooit gedacht.
De Oorlog in Zuid-Afrika.
Verliezen van lie! Eiigelsche leger,
Marktberichten.
Alleen echt
in onze
Patentflacons
hiertoe genegen zijn, met de oprichting van
een dergelijk fonds door to gaan. Daarna
etel ik mij beschikbaar mondeling een be
spreking to houden, om zoodoend© het alge
meen (ons belang) te behartigen.
Geachte Redacteur!
Vergun my 0. p. eon klein plaatsje in
CJw veelgelezen blad.
De laatste dagen deden Try nog al\veel
buisbezoek in de achterbuurten en zoodoende
cy de armste gezinnen dezer stad. Armoede
en ziekte zyn daar aan de orde van den dag
en, hoewel zooveel mogeiyk hulp verschaf
fende, staan wy dikwyis machteloos voor de
herhaaldeiyk voorkomende gevallen, waar hulp
toch zoo noodlg is.
Door een en ander gedrongen heeft onder-
geteekende zich het volgende plan gevormd.
In den loop dezer maand viert onze afdee-
ling „Leger des Heila'7 op de Lammermarkt,
Laar 13i® Jaarfeest, hier ter plaatse.
Ter gelegenheid van dit feest had ik mü
voorgenomen een uitdeeling te houden van
levensmiddelen en brandstoffen aan 100 of
meer van bovengenoemde gezinnen, van wier
ongdukkigen toestand ondergeteekende oog
getuige was.
Tot dekkmg der hieraan verbonden onkos-
.ten is door Burgemeester en Wethouders
alhier toestemming gegeven tot het houden
•ener openbar» schaalcollecte, welke zal ge
houden worden op Woensdag 13 en Donder
dag 14 Februari a. s.
Het doel van dit stukje is, de belangstel
ling der ingezetenen voor een en ander op
te wekken.
Ingezetenen, zendt e. p. de collectanten
niet zonder een kleine feestgave heen!
Nieuwe of gedragen kleedingstukken wor
den ook zeer gaarne aangenomen aan boven
genoemde aldeeling of aan d® afdeeling
#Oranjegracht".
Mynheer de Redacteur, dankzeggende
trour de plaaiatng dezer regelen, verbiyi ik
Aller Dienaar
J. Müllkma, Kapitein,
Afdeeling „Leger des Heils".
RECLAMES,
a 40 Cents per regel.
Dat was bet wat juffrouw M, Winkel, te
Ermerbrug, gemeente Sleen, zeide, nadat zij
gedurende 12 jaren gefolterd was geworden
door een ernstige maagaandoening. In haar
eerste schrijven zegt zij letterlijk het volgen
de: ,,Ik had U wel eerder geschreven, maar
ik wilde eerst weten of de maagpijn weg
bleef, of de genezing werkelijk van duurza-
men aard was, n& het gebruik van het derde
doosje gevoelde ik reeds beterschap, komaan,
zeide ik tot mijzelve, hiermede moet ik voort
gaan en werkelijk na de vierde doos was mijn
maagpijn geheel en al verdwenen. Men moet
aan maagpijn geleden hebben om te weten
wat het is.
,,Ik ben er voor de zekerheid nog tot zeven
doozen voortgegaan en ik ben blij, dat ik tot
het gebruik der Pink-pillen van dr. Wil
liams ben overgegaan, want zij hebben mij
van genezen zou. Aan verscheidene menschcn
heb ik ze ook aangeraden, die mijn vroeger
lijden gekend hebben, en thans verstomd
etian, dat ik zoo welvarend benl In een
volg'-nd schrijven gaat zij voort, en zegt:
- „thans kan ik alles eten en drinken wat
mijn hart begeert.
,,U kunt het in de couranten bekend ma
ken want er is voor mij ter wereld geen heil
zamer middel en ik ben blij, dat ik ze ge-
- bruikt heb."
Als hemieuwer van het bloed en als ver
sterker der zenuwen zijn de Pink-pillen zeer
gewaardeerd, wegens de resultaten, die zij
goven. Weinig ziekten, voortkomende uit een
arm bloed en een zwakte der zenuwen, bieden
weerstand aan hun gebruik. De bloedarmoe
de, bleekzucht, rheumatiek, zenuwpijnen cn
de algcmeme zwakte bij man en vrouw ver
dwijnen hijn aaltijd door do behandeling der
Pink-pillen.
Pri-8 1.75 de doos; /"9.— per 6 doozen.
Vei k 1 ygbaar by J. H. I. Snabilié, Steiger 27
Rotterdam, h "»fddepothouder voor Nederland,
en in de apotheken.
Franco toezending tegen postwissel.
Ook echt verki jlgbaar voor Leiden en Om-
etrekon by Rkyst Krak, Drogeryen, Bees
tenmarkt Wyk 6 No. 41, en J. H. Dijkhuis,
drogeryen, Hoogstraat No. 5. 1277 67
Trausvaal en Orau|e-VrU»taaL
De commissie, die zich te Rotterdam ge-
voi uil heelt ora de krygsgevangenen ln
Bntsch Indiö van boeken en schoolbehoeften
te voorzien, heeft opnieuw een brief ontvangen
van dr Vogel te Labore. Hy is ln het kamp
te Sialkot geweest. Er zyn daar 600 krijgs
gevangenen, van wie honderd onderwys wen-
Bohen. Er is daar echter gebrek aan leer
middelen. In het kamp te Umballa kunnen
ook een honderdtal bybels, met grooten druk,
goed gebruikt worden. Iu beide kampen
genieten de krygsgevangenen «en goede be
handeling. Aldus dr. Vogel. De commissie
(penningmeester de heer W. J. Spruyt W.Jzn„
Jonkerfransstraat 66) ontvangt gaarne tyjdra-
gaa om boekoa ©112.. uit t© wndoa.
Met De Wet in de Kaapko7onie.
De „N. R. C." deelt een brief mede van
een krijgsgevangen Nederlander, die in het
begin van 1901 met De Wet de Kaapkolonie
ingetrokken is. Dat is al oude geschiedenis
maar van Boerenkant weten wij van dien
tocht feitelijk nog maar weinig. En het is
een in zijn soberheid treffend verhaal, dat de
krijgsgevangene als volgt van die ntochfc
doet:
Je zult reeds lang in de couranten, mis
schien ook in bijzonderheden, gelezen heb
ben, hoe onze tocht in de Kolonie in Januari
cn Februari afgeloopen is.
Omtrent half Januari waren wij met gene
raal C. de Wet en president Steyn en ëcn
aanzienlijke macht burgers en twee kanon-
pen bij Philippolis, met het doel om de
Oranjerivier over to trekken, maar spoedig
kregen wij in de gaten dat alle doorwaadbare
driften (de rivier was door de regens ge
zwollen) door de Engelschcn bezet waren.
Goede raad was duur, maar C. de W. wist
er een mouw aan te paaeen cn een goeden
nacht trokken 300 burgers door bij een zeke
re plek, die slechts weinigen kenden, een
plek waar iedereen het onmogelijk beschouw
de om er over te gaan. Maar natuurlijk niet
voor Ouw Chris. Wij verdronken wel half
en je pene was wel vol water, maar ©r door
kwamen we.
Den volgenden morgen kwamen onze wa
gens aan; het leek mij onmogelijk om ze door
te krijgen, want niet alleen dat de rivier
hoog was, maar de overkant was steil en
zanderig. De muilen kwamen met hun kop-
peD onder water en raakten telkens verward
in het tuig. Dus daar was niets mede te be
ginnen; ze werden uitgespannen cn naar den
overkant gedreven. Toen moesten de ossen er
aan gelooven. Ze zwommen er prachtig door,
maar je moet ook weten, dat bijna voor el-
ken zwaren wagen 60 4 80 ossen gespannen
werden. Omtrent 20 drijvers, allemaal jonge
kerels op paarden of die zwemmen konden.
Je kunt wel voorstellen wat dat voor een
herrie was van: „witvoet wit pens v aal-
pene enz." En al die ontkleede, flink ge
bouwde kerels.
Wanneer het voorste paar oeaen den anderen
oever bereikt had, waren de achterossen pas
halverweegs in het water, en de middelste
aan het zwemmen en verzuipen. Maar er
door kwamen wé, met 60 of 80 ossen. En toen
de zon haar stralen over het roodbruine wa
ter van de Grootrivier wierp, stonden Ouw
Chris en zijn lager boven op een rand. De
mcnschen waren hun kost aan het bereiden,
en de beesten ze zagen er zoo rond uit van
het water lagen te rollen in het zand.
En als de avondster uitkwam was elk paard
opgezadeld en iedere oe op zijn plek, om on
zen tocht voort te zetten. Boomen die in den
weg stonden werden omgekapt en groote vu
ren aangelegd op gevaarlijke punten, waar
je kans hadt om met paard en al in een ravijn
te vallen.
Te 3 uren in den morgen waren menschcn
en paarden zoo vermoeid en uitgeput, dat
het sein vod uitspannen met stomme blijd
schap ontvangen werd, de mehschen waren
te vermoeid om te praten, cn je bekommerde
er je niet om, of je op zachten dan wel op
klipperigen grond je kombars uitspreidde.
Tegen zonsopgang werden wij gewekt door
het roepen en schreeuwen der kaffers, en
zonder ontbijt, dat wij zoo noodig hadden,
zaaiden we de paarden op en spanden de
wagens in. Toen alles zich in beweging stel
de, bleven slechts kombarsen en zadels cn
doode paarden achter. Wij trokken aanhou
dend door zonder te rusten toe 3 uren in den
middag en spanden toeD uit om de beesten al
leen wat rust te geven, voer was er met.
De paarden waren te vermoeid om voedsel
te zoeken en lagen meestal op den grond
met doffe berusting het uur van opzaaJ af
te wachten. Vcle-n lagen eT om niet weder op
te staan; gebrek aan voedsel en water en de
groote vermoeienissen hadden het hunne ge
daan om onze macht sterk te verminderen
en te verzwakken.
Niet te lang duurde onze zoo noodige
rust. Tegen halfvijf kwam bet bericht van
onze spionnen dat de Engelschcn met groote
snelheid ons trachtten te omsingelen. Nog
maals „opzaal" en weg ging het weer; paar
den en beesten en mcnschen sleepten zich
voort de burgers die nog krachten een paard
hadden, moesten positie nemen om het lager
gelegenheid te geven uit de gevechtslinie
te geraken. Nauwelijks waren er een paar
kanonschoten gewisseld of de bommen en
granaatkartetsen barstten in het lager tus-
schen de ossen en wagens en de voetgangers.
Alles zette het op een sukkeldrafje. De drij
vers waren schor van het aansporen hunner
ossen. Kombarsen werden weggegooid, zaclr ls
wisselkiceren, allee wat niet hoog noodig
was, werd weggegooid.
Nu en dan vond men voetgangers langs den
weg liggen, hun kombarsen in stukken scheu
rende om te onder de voeten te binden, want
de klipjes waren te scherp voor d® vele kaal-
voeters. Ik behoorde tot de voetgangers; ge
lukkig had ik nog nieuwe schoenen, maar re
waren mij te groot, zoodat zij mijn hielen en
enkels schuurden, maar loopen moest je, bij
na altijd op een sukkeldrafje ora de wagens
en de paardenruiters bij te houclen. Je Mau
ser en patronen werden je te zwaar. Menig
keer stond ik op het punt mijn laatste k<\m-
b&rs weg te. gooien, maar gelukkig heb ik
het niet gedaan. Je kunt wel begrijpen, dat
wij als voetgangers aldoor zonder te willen,
de achterhoede moesten vormen en bijna
voortdurend onder het kanonvuur waren
Den gcheelen nacht rijn wij voortgetrok
ken op een langzamen gang. De nacht was
donker, en tot overmaat van ramp kregen
wij de eene stortbui na de andere, zoodat wij
ten laatste verplicht waren om halt te hou
den en uit te spannen. Wij vielen als blok
ken hout crp den grond en sliepen, hoe het
regend®. Den volgenden morgen werd ik
gewekt stokstijf en kletsnat Ik had in een
waterplas liggen slapen, maar ik heb cr niete
van gemerkt. Wij kregen gelukkig schapen
te pakken en spoedig lagen er verscheiden
daarvan te stuiptrekken met afgesneden
strot. Ik sneed voor mij zelf een bout af; ik
dacht daar zal ik toch voor vandaag wel
genoeg aan hebben. Ik was gelukkig genoeg
om wat kolen vuur te vinden, die heel
Bchaarsch waren, zooals je wel begrijpen
kunt, want nu die stortbuiten waren al de
mestkoeken nat en zoo ook het hout. Toen
mijn stukje vleesch half gaar was, kon ik
mijn honger niet langer bedwingen en be
gon er aan Jte kauwen, en spoedig was mijn
stukje vleesch in de maag verdwenen.
Niet lang nadat ik mijn ontbijt verslonden
had, werd er weder opgezaald en getrokken.
Het aantal voetgangers was sterk vermeer
derd en zoo trokken wij 18 dagen achter elkaar
Bijna iederen dag moesten wij ook van 15
tot 18 uren loopen en in die andere uren
moest je maar slapen en kost maken. Je kunt
je wel begrijpen hoe wij er uitzagen: ODge-
wasschen, met lange haren en hongerige ma
gen. En mager dat de menschen werden 1 Zo
werden geheel onherkenbaar.
Je moet begrijpen, dat ik reeds van af Ja
gersfontein in den Vrijstaat, waar ik op
een patrouille mijn paard moest achterlaten,
zoo ook mijn zadel en mijn tweede kombars,
te voet gaan moest om mijn commando in
te halen. En niettegenstaande ik gemiddeld
per dag 15 uren liep, kon ik jnijn commando
niet inhalen, zoodat ik maar altijd onder
paard moest blijven.
Wij werden van hot naar haar gejaagd en
konden maar niet de Karoo, die woestijn,
uitkomen Spekvette paarden vielen van ver
moeienis en uitputting op den grond. Maar
onze dagen ha/1den hun toppunt nog niet
bereikt. Twee dagen voordat wij bij Hout-
kraal kwamen, begon het te regemm „dat het
zoo barst", en dat hield met korte tusschcn-
jpoozen drie dagen aan. Ossen vielen voor
de wagens dood, muilen, paarden. Onze ara-
munitiewagens waren reeds aardig bespan
nen. AchteraaD trokken twee ossen, daarvoor
kwamen een paard (kreupel) en een muil
als span. en zoo ging het aan, maar we trok
ken toch voort.
Een dag voor de geschiedenis van Hout-
kraal moesten w ijstandhouden om den bees
ten en menschen rust te geven Wij hielden
daar een dag stand, maar moesten 's avonds
tocht «soestcn maken. Al het water, dat van
de bergen afkwam, liep in die vlei. Het
duurde niet lang of wij moesten afklim
men, daar onze paarden telkens in do mod
der vastzaten; dus bleef er niet anders over
dan met klceren en al door de modder te
baggeren en wel tegen den stroom op, die
zeer sterk was. Bij sommige plekken zakte
je heelemaal weg of viel -je in een gat, om
weder half verdronken boven te komen. Met
de paarden ging het niet veel bctor, arme
beesten l
Tegen 12 uren waren wij juist half pad,
en kwamen wij op een droge plek aan. Hier
konden onze paarden rusten, maar hoe met
onze wagens? Een aantal burgers kregen be
vel de paarden bij hun maats achter te
kites en te voet terug te gaan om de wa
gens door te brengen. Maar honderd bur
geva voor eiken wagen met de bespanning
er bij waren niet bij machte om de wagens,
die steeds dieper en dieper in de modder
wegzonken, weg te trekken, totdat wij ten
laatste order kr ?en om onze bandeliers met
patronen te vullen, daar wij geen kans za
gen oof wagens uit de modder te trekken.
Met groote moeite kregen wij drie lichte
karren en onze twee kanonnen cr nog uit.
Wij moesten dus al onze wagens achter
laten en ai onze weinige kleeren en potten
en pannen.
Den volgenden morgen na een herhaling
van het trekken door de modder en het
water, kwamen wij juist met de eerste zon
nestralen hij de spoorlijn, dus over die 10
K M. hadden wij 11 uur gedaan. Toen wij
juist op dc lijn waren, kwamen van weers
kanten gepantserde treinen aan on tusschen
die tweo treinen moesten wij rijden onder
het vuur van de kleine maxi in en pompom.
De paarden waren niet alleen uitgeput,
maar konden niet galoppeeren in dc mod
der, daar zij telkens vastzaten of uitgleden.
Generaal Fourie, die de achterhoede vorm
de, had niet eens de kans om over de lijn
te komen, zoodat de commando's van Ouw
Chris en Fourie van elkaar gescheiden wer
den. Gelukkig voor ons, want nu hadden
do Engelschcn twee troepenmachten noodig
om ons te vervolgen.
Nadat wij de spoor overgetrokken waren,
verbeterde onze toestand. Wij kregen ver-
sche paarden, en ook weder voedsel voor
menscb en beest, en wij werden niet meer
geplaagd door een lager. Evenwel moesten
Vi "j dag en nacht door trekken.
Ons doel was mislukt en nu moesten
wij dc Grootrivier zoo gauw mogelijk zien
te bereiken.
Daar kwamen wij eindelijk bij de Groot
rivier; maar door de aanhoudende regens
was zij zóó gezwollen, dat het onmogel jk
scheen om er overtc komen. Wij kregen een
boot te pakken, en toen moesten de Hollan
ders roeien dat hüt zoo barstte, om de voet
gangers over te varen. Maar toen wij 10 a
12 ke*r over en heen gevaren hadden, waren
wij bek-af, en gingen slapen. Den volgenden
morgen vroeg begonnen wij weder te roeien.
Omstreeks 200 voetgangers waren reeds aan
den overkant, en zoowat hetzelfde aantal
paardenterwijl hun berijders nog aan de
zen kant waren.
„Opzaal", öpzaal", klonk het opeens, en
daar stonden wijde paarden aan den over
kant en de berijders aan dezen kant. Som
migen sprongen in het water, en bereikten
veilig den overkant. Ik vatte het eerste het
Land* en Titiubouw,
In het „Weekblad voor Bloembollencultuur"
komt een Inzender op tegen do bewering, door
een anderen inzender geuit, dat d© Neder-
landacho bloembollenhandelaren bevreesd zyn'
voor verhooging der Invoerrechten, waarmode
de bloembollen in Amerika zyn belast. Hy ls
van oordeel, dat by de Amerlkaanache meel
handelaren angst bestaat voor invoerrechten,
door Nederland te heffen van buiteolandsch
meel, en dat 7y daarom by de Amorikaansch®
regeering willen aandringen op vrijstelling
dar bloembollen, mlia door de Nederlandacb»
regoerrag geen Invoerrecht op m«e) word©
vastgesteld.
UITLOTINGPN. Loten vao Turkije 8-pCt. a
fr. 400 tab 1870. Trokking 1 Fobrnari. Betaal
baar 1 vaart.
No. 1132518 ....ft-. 800000 No. 20*822 fr. 200©
181128225000 887726 2000
«65687 10000 1818MG..,. 2000
1918-40710000 176UM2000
«68072000 1791482200®
Do volgeed* znnjm»ra •It: fr. I860:
174« 2207«8 97r.f,4.' 1216002 ♦Ofl?*}} 1801062
61952 656836 1058128 1249354 17762»0 195I8G4
De volgende Dumn er-* el fr. 1000:
1749 330733 892160 1306418 1615564 I?««914
9-491 639383 1107407 IS99H08 1637601 17:3615
146362 6649*7 1184290 1452602 1637595 1S"37I7
166078 727*60 1303065 163*902 i690273 19i-7t06
226845 764028 1301241 15'.6726
Alle oreri-je ULmcoere met f 400.
Marten Ilogerlznl*.
Een verslaggever van ,.De Telegraaf" heeft
Marten Hogerhuis gesproken, iu de Schrans
bij Leeuwarden, waar Marten bij zijn moeder
is. Ziehier het voornaamste van wat de ver
slaggever aan zijn blad bericht:
De gegratieerde ziet er goed uit, is opge
wekt, maar is door zijn langdurig verblijf
in do gevangenis en zijn sukkelen van den
Irvitsten tijd natuurlijk wel wat verzwakt.
De gelukkige wending kwam geheel i>n ver
wacht. Woensdagavond ontving de familie
Hogerhuis een telegram van de familie
Valk, wier hoofd de bekende autirecolu-
tionaire Hogerhui6-spreker is, oud-hoofd-
ondcrwijzer en thans eigenaar van het Ve
getarisch Restaurant Pomona te 's-Graven-
hage Deze depeche bevatte een gelukwensch
met de gratie, aan Marten Hogerhuis ver
leend.
Onmiddellijk daarna kwam een der be
waarders van de Leeuwarder gevangenis aan
de familie mededeclen, dat Marten direct
in vrijheid gesteld zou worden, en dat men
daarom verzocht .werd, een pak kleeren te
brengen ter vervanging van het gevangenis
pak, dat Marten nu zes jaar lang gedragen
had. De vreugde der familie kende natuur
lijk geen grenzen door deze geheel onver
wachte mededeelingen. Onmiddellijk toog
men op weg om Marten met een rijtuig af
te halen.
De blijde ontmoeting met de biilsgenooten
behoeven wij hier niet te beschrijven; vooral
voor dé oude moeder was het een vreugde
volle avond, dien zij zich bijna niet meer
had durven hopen.
Weldra kwam er een brief van ror. L. W.
Spin, die zich steeds zeer voor de gr-broeder»
Hogerhuis had geïnteresseerd, gedateerd te
's-Gravenhage van 5 Februari. Mr. Spin
meldde daarin, dat hij zooeven van een
audiëntie bij den minister van justitie, rar.
Loeff was teruggekomen- Z.Exc. deelde mij
Hot ©p de werf van Sliootcrs eilaiul in aanbouw zijnde Duitwche Keizerlijk© jacht, ln doorsnede.
verder trekken, daar wij anders gevr.ar lie
pen om omsingeld te worden. De regen hield
maar steeds aan; wij hadden den
geheelcn dag nog geen kans ge
kregen om onze kleeren te drogen of vuur
aan te leggen "om onzen kost klaar te
maken.
De Engelschen maakten het ons zwaar.
Bij Houtkraal was het plan om de spoor
over te gaan en zoodoende een beter veld
voor onze paarden te krijgen. MaAr daar
wij onmogelijk bij daglicht de spoor konden
overtrekken, moesten wij maar zoo lang de
Engelschen achter ophouden totdat de zon
onder was gegaan. Maar de Engelschen
drongen van achteren hard op, zoodat wij"
al vechtende ons op het lager motsten te
rugtrekken. Niet lang daarna floten dc
kogels bij ons iD het lager. Goddank werd
bet spoedig donker en wjj trokken naar de
spoor. Het was zoowat 10 K.M. van ons,
dus een uur trekken.
Het regende niet meer, maar het stort-
buide met emmers uit den hemel. Wij ston
den al over onze enkels in het water, maar
ieder was toch min of meer opgewekt met
het vooruitzicht dat wij aan den overkaüt
van de spoor grasveld zouden krijgen. Ge
lukkig wisten wij toen nog niet wat wij
voor den boeg hadden. Ik had gelukkig een
paard gekregen, zoodrax ik mijn comman
dant gevonden had.
Nauwelijks hadden wij een kwartier uure
getrokken, toen wij in een vlei kwamen en
onze paarden tot de zadelkleppen in het wa
ter stonden. Ik dacht eerst dat het een
spruitje was, maar niet lang daarna kreeg
ik het in de gaten dat wij in een vlei wa
ren, en met turfgrond onder ona, onzen
eooals die voorkomen in da Daily Graphic".
RECLAMES.
40 Cents per regel. 1276 13
beste paard dat ik in handen kon krijgen,
en sprong er blootsrugs op, juist bijtijds oui
weg te komen.
mede aldus schrijft de heer Spin dat
althans aan u gratie iu "verleend.
In een brief aan Klaske, de zuster der ge
broeders Hogerhuis, uit Veldwijk (Erzneloo)
dato 4 Februari verzonden, gaf mr. SpiD het
voornemen te kennen, bij den minister, zijn
studiegenoot aan de ütrechtscbo Hoogo-
school, op audiëntie te gaan om de zaak dor
Hogerhuizen te bepleiten.
Totaal
Lelden, 7 Febr. 'ier markt werdao hedan aan
gevoerd: Stieren 12 stuks f 46 a 260. Kalf- en
kslkkoeiso 91 stuk» f 110 a f 247. Varecoeien
73 •luk® f 86 a /'ZOO. V®lt® Ös»er. ©o aoeien
lb7 stuks f 118 a f 282. Gr««kal»eren stuks-
fa fKaItbtsu (vettei 21 stuks f 41 afiiO
kslvsrsn (magsre) 47 stuks f 6.a f 20.
Hameis (v®tte) stuks f a f—Uamel»
(magers) stuksa-Schapen (vetle)
827 stuks f 16.— SO.—. Schapen iwejdef 237
slukf f 13.a f 19.- Lammeren (magere)
stuks f f— Varkeus (magere) 116'
luks f 14.s f 33.Varkens iveltej stuks f
fs fpar KG- Vorken© .biggen) i33
stuks f 6.o ƒ13.Poeröau 2 stuks oü»/ 100
Vsulsns stuks f s f bekken of Geiten
4 stuks f 2 60 s f 6.
Ter uiarkt a*ug#»oerd 349 ruDdsrsu, 68 kal
veren, 1064 sobapen, lammeren. 115 varkens,
183 biggeu, 2 paarden, T«ui«D, 4 bokkeD o 1 geilen.
Ter wekeiykaou* Kaas i.arkt a«ng»Toerd i2
part gen. Beneed wprd eoor Goudeohe koos van
f 18.— tol f 27.60, Derby kaas tad 'ftot
f Leidsohe Keas oe 160 KG. ftot
fEdammer Kab» 2de quel, ftot'
Xmt «wAAg genogen 8 partgen, 248
stuk», 1444 K.G.
lio»ru, 6 Febr. Op de keaemarkt waren
aangevoerd 36 stapels kaas, wegende 19,427 kilo.
Hoogste uierktprgs voor kierao f 29.—oommieei®
f *2ö.middelbare fper 60 iLG.
EiUin, 6 Febr. Ter botermarkt waren een-
gevoerd 31 partgen, prya 74 a 77 c. por kiln
Kippeneieren f 4.a f 4^t> <U 100 eluka.
Groole flacon F l-
balve 60 cent
a»ater!
