No. 12S0S LEiDSCH DAGBLAD, ZATERDAG 23 MOV-lflRSR. DERDE BLAD. AnnoTftftt.
„Carmen".
„Dieso Musik echeint mir vollkommen.
Sie kommt loicht, biegsam, nut Hüfliclj»
^it daher. Sie ist liebenswljidig
"'*e ist reich Sie ist piacisIch
werde ein beaserer Alenscb, wonn mic
dieser Bizet zurodet."
Ziehier enkelo van de zeer vele en warme
lofspraken, die Nietzsche uit ten opzichte van
Bizet's Carmen, in hot bekende goschrift,
waarin hy zyn verwijdering van Wagner's
principes en werken verklaart en verdedigt,
Der Fall Wagner. En hi) zegt het uitdrukkelijk
In zijn voorrede: „Es ist nicht nur die reine
Bosheit, wenn ich in dieser Schrift Bizet auf
Kosten Wagner's lobe", hot is hem vollo ernst.
Voor hen, die dit boekje lntoreasant en
amusant, misschien echter niet zoo hoog en
waardig, als we van een man als N. zoudon
verwachten hebben gelezen, was dat alleen
al een reden, om dezen avond tegenwoordig
te zijn, ten einde „Carmen" nog weer eens
nauwkeurig te wegen tegen „Lohongnn" of
jMeistersiuger", of „Walküre" of „Tristan
und Isolde" of Parsifal",
En ook voor de anderen, die misschien van
Nietzsche noch Wagner iets weten, was er
alle roden, om „Carmen" te gaan zien en vooral
het to gaan hooren, Bizet heeft hier muziek
gemaakt, die veel en velerlei superieure eigen
schappen bezit, waarlyk door Nietzsche nietr-
overdreven: fijn, licht („Das Gute ist leicht,
'alles Qöttliche l&uft auf zarten Füssen'1 zegt
N.), melodieus, meeslepond en zooveel meer;
daarbfi keurig geïnstrumenteerd. We moeten
Bizet'e werk nog des te meer bewonderen
hierom, omdat de tekst slechts zeer middel
matig kan genoemd worden. Het is waar,
de karakterteekening van Carmen is belang
wekkend, maar de verdere personen zjjn
weinig interessant behandeld en Bommige
scènes zijn ln onze oogen niet goed to ge-
'nieten, dikwyia zelfs belachelijk. Do muziek
moet hier alies redden en zij doet dat. Haar
dus veel eerl
Om een billyke beoordeeling te leveren van
©ene opvoering" als van dezen avond, moet
men vele eischen laten vallen, m. n. niet
verlaDgen een superieur geschoold orkest, noch
een uitmuntend gevormd, beschaaf koor, noch
gentlemen als figuranten, en nog meer. Ik
wil niet ontkennen, dat het my veel kost,
veel moeite en strijd, om van al die eischen
afstand te doen; want die eischen zijn niet
onredelijk op zichzelf, en zyn zy niet bevredigd,
dan is er van goedo kun6t sigeniyk geen
aprako. Doch ik wil niet onbillyte zyn, en
bedenken, dat ook hior met betrekkelyk be
perkte financieel® middelen moet worden ge
werkt. Eu stelt mon dan zyn eischon wat
Jaag, dan mag men de opvooring van gisteren
zoer bevredigend noemen. Byzonder goed zelfs
was byna in alle oogenbhkken ik denk
aan stem en voordracht zoowel als aan actie
en uiteriyk Carmen (Mad. Blanche Rossi),
Goed waren ook Don Josó (Paul Gautier) en
Escamillo (Leroy). Mmder bevredigend werd
de party van Micaöla vorvuld. De overige per
sonen waren allen voldoend©. Zoo was het
ook met de koren, hoewel ze op vele plaatsen
(byv. het fijne koortje „La fumée" in hot
eerste bedryl) heel wat mooier hadden kunnen
iWozen. Het orkest hoeft zyn taak goed ver-
,vuld; wol ko'n men zich het geheel geache-
jTeerder denken en beter van klank, en ook
was de bezetting van verschillende instrumenten
lang niet ideaal, maar men mocht zeer tevreden
zyn. Het geheel werd met een vaste hand geleid
door den dirigent Lecocq, zolfs in het laatste
bedrijf, waar hy telkens moest uitroepen „meer
licht l"
De figuranten wekten nogal eens den
lachlust op.
Ik ben bereid geweest, vele eischen to laten
jTftllen; doch van éón doe lk geen afstand,
dat de balletten, op de meest willekeurige
plaatson ingelascht, onvoorwaardoiyk verdwy-
nen: Zal een ballet werkelijk iets ailistieks
lieoben, dan moeten de personen, wat figuur,
kleeding, bewegingen betreft, wel oen en al
grade on beschaving zyn! "Wie echter dergo-
lyk gespring als ons altyd wordt aangeboden
wil zien, ga naar eon cafö chantantl Hy ver-
lange het niet hier, waar het in het geheel
piot behoort 1
Aan Micaöla werd een bouquet, aan Carmen
drie bloemstukken -aangeboden. Het heeft my
verwonderd, dat de bloemenaanbieders or geen
rekening mee hebbon gehouden, dat Carmen
altUd donkerrood® bloomen ln het haar draagt,
en aldus allen kwamen aandragen met licht
gele bloemen, terwyi hst lint van een dor
bloemenmanden nog v^el liefst helblauw was 1
ln den regel kan men het niet helpen, indien
do kleur der bloemen vloekt met het kobtuum
der actrices; maar in dit geval bad men zoo
iets kunnen voorkomen.
Ten slotte dit, dat do schouwburg ongeveer
op alle rangen stampvol was, en dat er vcol
en harteiyk ls geapplaudisseerd. A.
Katwijk. Het nieuwe haltegebouw van do
stoomtram te Katwyk aan den RUn ls deze
week door de aannemers opgeleverd; het ls
een sieriyk pand, dat zoowol don ontwerper
als do aannemers de hoeren J. A. de Best
on C. Kruyt, te Katwijk-aan-Zee, tot eer strekt.
Beneden is een flink© wachtkamer, goed
verlicht, met ruime veranda, waaruit men
eon ruim uitzicht op de baan heeft. De boven
woning voor den pachter van het buffet is
eveneens doelmatig ingericht. Hoewel opge
leverd, is het gebouw nog niot officieel in
gebruik genomen: men wacht' nog op het
ameublement. Zoodra dit is aangekomen zal
de bekende buffotmaatschappy E. P. U te
Amsterdam het gebouw in exploitatie nomen.
Voor het reizend publiek is dit nieuwe ge
bouw een groote aanwinst; speciaal voor de
bewoners van het R.-K. gymnasium is in den
Ryn aangebracht een pontje, waardoor zy
den omweg van die inrichting naar het station
niet behoeven te maken.
Een woord van hulde aan de Holl. IJzeren-
Spoorweg-My. is ln deze zeker niet misplaatst,
evenmin ooft woord van respect aan den tram-
chef den heer H. J. Smits, die in deze ook
niet stil heeft gezeten.
De ysclub „Voorwaarts" te K. a/d R.
hield gisteravond in het koffiehuis „De Kroon"
alhier hare gewone jaarvergadering, die door
10 leden werd byglwoond. Uit het verslag
van den penningmeester bleek, dat een batig
saldo in kas was van f 329.09. De aftredende
bestuursleden, de heeren J. van der Gugten
en J. Remmerswaal, werden herkozen, even
eens de baancommissaris W. Zuiderduyn, terwyi
in de plaats van N. v. d. Gugten Nz. in laatst
gemeld© betrekking werd gekozen de heer
N. v. d. Perk. Op verzoek van den herbergier
M. Vreeburg word besloten de volgende ver
gadering in diens locnlitoit te houden.
De verlofgangers dezer gemeente H. Onder
water en C. P. van der Voort, aan wie was
toegestaan het jaarlyksch onderzoek dA Juni
te ondergaan, zyn thans tegen 14 December
a. s. ter inspectie opgeroepen. In werkeiyken
dienst zyn tegen 9 Dec. a. 8. opgeroepen de
verlofgangers: Arie van Ryn, M. van Ryn,
H. Schaap en J. van Duyvenvoorde.
Noordwtfkorliout. „Zeg, .zwagerl by jullie
heb je zulke lekkere aardappelen; weet-je
soms nog niet een partytje, geschikt voor
winterprovisie, hè?"
En zwager Barend zou z'n best doen. Lang
duurde het niet, of deze berichtte aan die te
Sassenheim, dat een geschikte wintervoorraad
gereed stond en onmiddellijk werd de „ros"
voor de brik gespannen om de pipers te halen.
Zulks geschiedde gisteren.
Maar by het laden verraadde de Sasson-
heimer een' schromeiyke onbekendheid met
Noordwykerhoutscho wegen en de daaraan
grenzende gieppels on goten, die het noodig
maken den last over het goheele voertuig te
verdoelen, want hy plaatste de geheele
vracht vd<5r op do brik. Toen ten laatste daar
nog by kwam 's mans eigen gewichtigheid,
sloeg by het keeren het hoele stoiletjo gowoon
om en lag dientengevolge de winlorprovisio
voor een deel in de modder.
De „ros" vond hot oponthoud in de uiterst
natte omgeving blykbaar zoo onaangenaam,
dat hy het noodig vond daarvan, zoo mogelyk,
voelbaro uitdrukking te geven door woedend
om zich heen te slaan, waarby hy het hoofd
zakelijk gemunt 6cheeu te hebben op het niet
onaanzieniyk buikje van zyn baas, als heb
bende zeer zeker mede schuld aan het ongeval.
De laatste loodjes toch wegen het zwaarst en
een weinig minder gezetheid, kon het mogelyk
hebben gemaakt, dat hy wa3 bljjvon zitten en
de brik was blijven staan. Het gelukte cchler
den „ros" niet den graad zyner boosheid aan
de omstanders zoo duideiyk to makon als hy
waarscbynlyk wel gewenscht had, en voor
zoover bekend, bepaajde zich do schade van
het ongoval tot ten gebroken spoorstok.
Aan het atrand alhier zyn dezer dagen
weder een viertal der bekende flesscben ge
vonden, door prof. G. Gilson, to Leuven (Bolgiè)
in zee geworpen met het doel de stroomingeu
ln do Noordzee to bepalen. Ook nu zyn do
kaarten, die de flesschon bevatten, weder
ingevuld aan genoemden professor opgezondon.
Kjjnsburg. Er zyn dit jaar drie voilingen
van drogo bloembollen, enz. In deze gemeente
gehouden, die zeer goed goslaagd zyn en
waarby de aangeboden bollen, enz. vlug en
graag verhandeld werden. Alle veilingon wor
den gehouden ten overstaan van den heer
Ph. v. Thiel, deurwaarder, en onder directie
van de heeron A. do Mooy Jr. en A. v. d.
Eykel Johz.
De lste veiling groot 484 nummers bracht
op f 3789.10; de 2de veiling groot 815 num
mers bracht op f 2803 90, on do derdo veiling
groot 283 nummers bracht op f 2661.25, totaal
1082 nummers brachten op f 9244.25.
In de vergadering van de Afdeeling
„Rynsburg" der Algemeene Yereeniging voor
Bloembollencultuur waren ingekomen een
scbryven van de afdeeling „Noordwyk" (kwade
plekken in den grond) en een van de afdee
ling „Overveen-Bloemendaal" (tentoonstelling).
Beide werden Yoor kennisgeving aangenomen.
Met betrekking tot het uitkeeren van de
vastgestelde premie voor het uitbrengen van
bollen- en bloemendiefstallen was er verschil
van moening, zoodat een premie niet uitge
keerd zal worden en de beslissing over het
uitkeeren van een tweede aangehouden werd
tot een volgende vergadering.
By de verloting werden een tiental winners
do eigenaars van tien mooio pryzen. De ver
kochte loten der afwezige leden brachten
f 8.76 op.
Ter-Aar. De ingezetene dezer gemeente
0. Kroon is met ingang van 1 Decomber
a. s. benoemd tot brievenbesteller voor de
buurtschap Langeraar en zulks ln de plaats
van A. Biyieven, die indertyd met iügang
van 1 October jl. als zoodanig was benoemd
te Wadding8veen.
Valkenburg. De heer C. F. Daudey, organist
der Ned.-Herv. Gemeente alhier, heeft als
zoodanig ontelag gevraagd tegen 1 Maart 1902.
Op dien datum zal het juist 25 jaar geloden
zyn, dat de heer Daudey hier in functie tfad,
na reeds 13 jaar elders werkzaam te zyn
geweest. Steeds onderscheidde hy zich door
trouwe plichtsbetrachting, zoodat zyn heengaan
door monigeen zal worden betreurd.
Noordwyk. A. s. Dinsdag 26 dezer, denkt
de tooneelvereeniging „Vriendschapszin" haar
eerste winterultvoering te geven.
Voor het voetlicht zal worden gebracht:
„Tonio, of de wraak van een Zigeuner",
oorspr. drama in 3 bedryven, gevolgd door
„Die was komiek, of zoo werd een schoonpapa
gefopt", biyspel in 2 bedryven.
INGEZONDEN.
Mijnheer de Redacteur
Het spijt mij, dat lk op myn besluit moet
terugkomen en nogmaals Uw gastvryheld
moet inroepen.
Nog meer spyt het my, dat lk ditmaal Iets
moet zeggen aan een onbekende, den man,
die zich schuilhoudt achter den naam Tim-
mei man-Aannemer.
Wt willen zyn voorbeeld niot volgen om
te insinueeren; o. i. is noch was daar eenige
aanleiding toe.
Opmerking verdient, dat tot de verschyning
van bedoeld stuk de inzenders over deze zaak
zich niet achter het schild der anonymiteit
hebben verscholen.
Waarom Timmerman-Aannemer dat doet?
Waarom hy boos wordt?
Waarom hy insinueert?
De bouwkundige Verhoog heeft dat karwei
niet bezocht, maar (zie ingez. stuk van 20
Nov.) „heeft als belangstellende even een
kijkje gonomen door de openstaande schut-
tmgdeur."
Do bouwkundige Verhoog heeft het stil
zwijgen niet bewaard, maar den omiJ afge
raden op die wyze zyn werk voort u-zcLUn.
Hy is bovendien zoo dom geweeai, zich op
dat oogenblik niet met de zaken des timmer
mans en des metselaars te bemoeien, omdat
hy meende, dat de zeker niot ongegronde
klachten van den smid te gelegener plaatse
gehoor zouden vinden.
Heeft, de smid dan niet geklaagd
Want timmerman en metselaar zouden
immers bereid gevonden zfin?
In waardeering van de bekwaamheden van
den Inspecteur der Bouwpolitie wenscht hy
volstrekt niot voor iemand onder te doen, en
hot is allerminst ons doel geweest dien go-
achten Inspecteur een smet aan te wry ven.
Hetzelfde geldt omtrent den architect van
het werk.
Behalve in het zeggen van grofheden oefent
Timmerman-Aannemer zich, naar 'tschynt, ook
ln het tus8chen de i egels lezen en in het
overslaan van wat te lezen is.
Zouden we op de voorlaatste alinea van
ons ingozonilen stuk Yan 20 Nov. nog eens
mogen wyzen en, op gevaar af van onbe-
scheidon to zyn, Timmerman-Aannemer mogen
verzoeken dat nog eens te lezen, vooral dit
gedeelte: Hoewel het bostek ln do meeste
gevallen een hoofduitvoerder aanwyst, schynt
het, dat de onderaannomers zich met die uit
voering niet kunnen vereenigen, enz. Doch
genoeg hiervan.
Wat volgt bevat enkele persooniyke
meeningen.
Daarop verder in te gaan, nu ik myn
meening daaromtrent geuit heb, is vrywel
onnoodig.
Het spyt m\J, Mynheer de Redacteur, dat
Timmerman-Aannemer deze quaestie niet zalce-
lyk heelt gehouden, maar persoonlijk werd.
Dat was de reden, dat we nogmaals Uw
gewaardeerde gaatvryhoid kwamen inroepen.
Hoogachtend,
Uw abonnó
A. L. Verhoog, Bouwkundige.
Leiden, 23 Nov. 1901. Middelweg 2.
Graaf Hatzfeldt.
De Dultsche gezant te Londen, graaf Hatz
feldt, is, geiyk gemeld, gistermorgen in het
Dultsche gezantschapahotel aldaar overleden.
Graaf Hatzfeldt, die een langdurige diplo
matieke loopbaan achter zich heeft, was eerst
zoer onlangs op zyn verzoek gepenBionneerd,
wegens zyn hoogen leeftyd; hy heeft do rust,
die do Keizer hem ln een eigenhandig scbryven
toewenschte, niet mogen smaken.
Nog voordat zyn opvolger, de gezant te
Hamburg, graaf Wolff-Mettemich, te London
was aangekomen om de ambassade over te
nemen, is graaf Hatzfeldt ingegaan tot de
eeuwige rust.
Uit de „Staatscourant."
Besluiten en benoemingen.Toegekend:
met ingaog van 1 November, aan dsn plaatsver-
vangenden districtaveearts H. L. Ellermau, te
Dordrecht, de titel van gouvernements-keurmeestor
van vee, en i9 hij als zoodanig belast met de
visitatie van vee te Dordrecht en Dubbeldam vóur
de inlading in een schip naar bet buitenland
bestemd.
Ministerie van btfitenlaDdsche
zaken. De heer C. Boos, ingevolge koninklijke
machtiging benoemd tot vice-consul der Neder
landen op Trinidad, is in die hoedanigheid door
den gouverneur van dat eiland erkend.
Ministerie van Marine. Met 3 December
a s. wordt de luitenant ter zee 2de klasse J. van
der Bilt dienende aan boord van bet instructie-
schip .Admiraal van Wassenaer," op nonaciiviteit
gesteld en vervangea door den lnitonant ter zee
2de kl. T. A. van Hengel.
Met gelijkon datum worden de luitenants ter
zee 2de kl. R. M. van Meerlant en L. van Verro
geplaatst aan boord van het wachtschip te Wil
lemsoord.
Burgcrltiko Stand.
ALKEMADE. Geboren: Geertruida Maria
D. van C. Straathof oq G. J. Verd egaal .—Ni qoVaas
lfendricus, 2. van A. van Haestregt qa Tl. van
der Veer.
KATWIJK. Ondertrouwd: W. van Duyn
jm. 24 j. en G. v. d. Pias jd. 22 j.
Gehuwd: H. Overpelt jm. 23 j. en G. van
Rijn jd. 24 j.
Geboren: Arendje, D. van P. Guijt «n A.v^o
Beelen. Cornells, L. van A. B. Schaap en D.
Krijgsman. Jacob, Z. van W. van Duvn en M.
van ltijn.
Overleden: P. A. van Rijn 13 mnd.
Arendje van Duyn 9 mnd. B. E. Yooyejd. 23 j.
LISSE. Gehuwd: J. B. van Zeist cn H. C.
Veruon.
G o b o r e n^Gerarda Johanna, D. van N. Zoet
en A. van der Drilt.Adriana, D. van K. Baarlse
on G. Verhoog. Theodorus Petrus, Z. van G.
P. Warmerdam en C. A. Langeveld. Berta
Hendrika, D. van J. Verhaar en G. M. Looginan.
Hubertus, Z. van M. Langeveld en J. Al. van
Bregt. Jacob Leooardus, Z. van A. v. d. Z'wet
en A. M. van der Lubbe. Jan, L. van L. de
Liefde en A. Oldenburg.
Overleden: A. M. Walraven, 13 mnd.
LEIDERDORP. Bevallen: A, Snel, geb. Krie-
fer, Z. J. Koolmoes, geb. Warnaar, D. J.
ijn, gob. v. d. Eode, Z.
NOORD WIJKERHOÜT, Ondertrouwd- J. J Vree
burg en C. v. d. Harg te Lisse.
RIJNSBURG. Geboren: Jan Willem Reinier,
Z. van W. A. Aleijboom en J. H. den Breejen.
Overleden: Anna, 16 mnd., D. van P. v.
Klaveren en^ A. v. Kralingen. Jan, 5 mnd., Z.
van P. v. Egrnond en C. Zwaan. A. Slijkhuis
jm. 27 j.
WASSENAAR. Overleden: A. M. Altorf
D. 10 mnd.
Geboren: Ahasuerus, Z. van H. do Boer en
M. Voorwinden. Cornelia, D. van J. Remmers-
waal en C. J. van den Berg. Martinus Cornelia
Nicolaaa, Z. van C. Brederode en C. lvoitekaas.
Agatha Elisabeth, D. van G. Kmjnenburg en A.
J. Ve8ter.
WOUBRUGGE, Overleden: J. Gaalswijk#
eohtg. van H. Schipper, 69 j.
ZOETERWOUDE. Geboren: Johanna Margn-
retha Louisa, D. van D. v. d. Kaag en J. AI.
Lippits. Petronelia Suzanna, D. van A. Koele-
wijn en M. G. v. Velzen. Jan, Z. van W. Schut-
tevaar en E. ten Cast, wonende te ltotterdapi.
Jacobus Hendricus, Z. van H. J. v. d. Alaat en
M. v. d. Meer.
Overleden: A. M. v. Scbagen 9 jaren, D.
van C. v. Scbagen en AI. v. d. Ploeg M. v.
Vaarik 69 j., echtg. van J. de .'a Kie.
Gehuwd: A v. d. Maarl, 31 j., wonende le
Haarlemmermeer en G. Schipper 2-4 j. wonende
alhier.
Herkoiyke HerleL
Rpsburg: Ned.-Herv. Kerk. Zondag
morgen te halftien ds. Ippius Fockens, te Hem
men. 's Avonds te 5 uren Leosk.ik.
Geref. Kerk. Woensdag 27 Nov. a. s. Dank
dag. 's Morgens halftien ds. W. B. Renkema.
's Avonds 6 uren ds. J. Dagevos van Zuid-
Beierland.
Te beginnen met Donderdag 6 Decomber
eiken Donderdag-avond te halfzeven godsdienst
oefening.
Noordwykerhout. Zondag-nam. to
twee uren ds. Bollee, predikant te Katwyk-
binnen.
üarktberiohtcn.
Leeuwarden, 22 Nov. Botar. Aangevoerd 16'4
22/8 4/l« r. Earata «oort f bO.Kaas. Aan
geroerd 20,046 KG nagel f 20.a J7.0U.
Vee- De aanvoer bestond heden uit: 1342
Runderen, 1667 Schapen, VOO Varkeus.
Stieren, enter- 70 tot f 100, i wenter- ƒ125
tot -f 200, Gaaea ƒx80 tot 106, votte Koeien
ƒ190 tot ƒ240, melke en kalve Koeien ƒ146 lot
ƒ210. Pinken ƒ60 tot ƒ70, vette Kalveren 25 tot
ƒ60, Graakalveren 40 tot ƒ60, nirchteie dito ƒ7
tot 9, vette Schapen 19 tot 21, weide id. 16
tot ƒ19, Lammeren ƒ16 tot 20, vette Varkens
90 tot 95, magere dito 36 tot 40, vette Biggen
30 tot ƒ36, kleine dito 6 tot ƒ8, Paarden en
Veulens ftot Vette Koeien lste qua).
28 tot 31 o., 2de qual. 24 tot 28 o., 3de qual. 15
tot '20 o., stieren per bout 20 tot 24 o., vette
kalveren 30 tot 34 o., vette Sohapeu 22 tol 24 o.,
vette Varkens 21 tot 22 Varkens Londeusche
markt' 20 tot 21 o. per KG.
In Rundvee en Kalveren had de handel een
behoorlijk goed verloop; ook in Wolvee ook
eenigsziu9 beter, en in Varkeus, zooals de laatute
weken, vlug.
Herenter, 22 Nov. Boter per */k vat ƒ26.a
26.50, afw. ƒ24.a ƒ25.per 12.a
13.60, per KG. 1.10 a 1.26. Eieren 7.a 8.
de 100 stuks. Honig. Tafel-f 0.36 a 0.46 per '/- KG.
Alkuiaur, '22 Nov. Kaas. Aangevoerd 291 par
tijen, wegende 106,UOO K.G. Kleine 2y.Commis
sie ƒ31.—, Middelbar» 32.Haudel vlug.
Schleduin, 22 Nov. Spiritus 7.50 a f
Moutwijn willig; Distillateurs 9. Beurscom-
missie ƒ8.50; Jenever ƒ13.id. AmaL proef
f 14.60; Spoeling
F'ouilieton.
Een schrijvende vrouw.
i)
Doctor Eberhard Leinfeld, redacteur der
„Morgenklok", zat in zijn grooton rieten werk-
stool voor zijn schrijflessenaar met eon openge
slagen boek en eenige vellen papier voor zich,
en was juist bezig den er3teling van een jeug
digen schrijver naar alle regelen der kunsteri-
tiek te ontleden, toen zijn jonge vrouw in do ka
mer wipte op schalksch© wijze naast hem ging
Btaan en met vleiende stem fluisterde
„Eberhard l Liefste Ebi 1"
Eberhard keek knorrig op cn vroeg haastig
„Nu, wat is er dan?"
„Wees toch dadelijk niet zoo boos," zei iiet
'jonge vrouwtje„je beneemt iemand van te vo-
Xcn reeds allen moed."
„Moed? Wat wil je daarmee zeggen?"
„Ik ben ik wilde... beste Ebi, zult ge niet
boos worden?"
„Nu, wat dan kom er maar mee voor den
dag het is vandaag Dinsdag en jo huishoud
geld voor deze weck is op, nietwaar?"
„Neen, neen, liefste Ebi, wees maar gerust...
(iet-s veel orgers... iets veel onschuldigere, wildo
ik zeggen; ik licb, aangemoedigd door je ge-
Bprekken cn je feuilletons getracht van jou to
leeren je voorbeeld te volgen en stilletjes in
Tnijn vrije uurtjes... Je bent toch niet boos, Ebi..
daar... ©n aarzelend haalde zij uit den rok van
haar japon een opgerold handschrift met oen
touwtje vastgebonden, te voorschijn terwijl
aar zachte oogen om een vriendelijk antwoord
#m eekten.
De redacteur T.ot va® schrik sujn Talie®
„Lieve Hemel 1" riep hij uit, niet eens in
zijn eigen huis is men gevrijwaard tegen schrij
vende vrouwen l En dat nog wel mijn eigen
vrouw! Verschrikkelijk 1 Sidonie, weet jo dan
niet, dat ik een gezworen vijand ben van allen
vrouwenarbeid op letterkundig gebied; dat ik
pas in de afgeloopen week in de „Morgenklok"
een artikel geschreven heb over de vrouw in de
letterkunde, wil zeggen tegen haar?"
„Zeker, ik heb dat met de grootste belang
stelling gelezen; maar, beste man, dat geldt
toch niet voor mijik ben toch jouw vrouw."
„Daarom duizendmaal moer," zeido Leinfeld,
die sprekendo hoe langer hoe meer opgewonden
werd; „het zou nogal schande voor mij zijn,
wanneer men er in de geheele stad over sprak,
dat Leinfeld's eigen vrouw, terwijl h ij zich zoo
tegen het geschrijf van vrouwen verzet, zich
aan het schrijven bezondigt. Ik wil dat niet,
schrijven zal i k alleen I Daar heb ik geen
vrouw voor getrouwd 1 Ik heb een vrouw noodig,
die mij een aangenaam tehuis bezorgt, mij goed
te eten geeft en, wanneer ik moede van het
werk ben, mij door haar vroolijk gebabbel ror-
kwikt, mijn linnengoed in orde houdt en aan
onze kindoren een goedo opvoeding geeft!"
„Ebi," zei het vrouwtje vleiend, „ik had mij
zoo graag onder do leiding van mijn man ver
der ontwikkeld; ik zou dat zoo heerlijk govon-
don hebben..."
„Och kom/' viel de redr. leur haar in de
rede, „ontwikkel je onder de leiding van je
moeder tot een volmaakte huishondster."
„Maar, man, denk toch om hot geld, dat ik
verdienen kon, wanneer..."
„Daar ben ik voorl Ik verdien, wat wij
noodig h°bben. Heb jij, of hebben de kinderen
ooit armoede geledent Wat jij misschien door
het schreven verdienen kon, zonden wij dubbel
en dwars door den onvermijdelijken achteruit
gang der huishouding verliezen. En wie zou
ten slotte wat jij schrijft plaatsen? Ik zou het
niet in mijn blad opnemen, al wilde jo mij ook
het dubbele der kosten op den koop too beta
len."
„Maar jo kent mijn novelle in het geheel
niet, Ebi; lees ze toch ten minste eens; mag
ik ze hier op den lessenaar loggen?"
„Dat ontbrak er nog aan," riep Leinfeld uit,
„om inij daardoor mijn kostbaren tijd te ont
stelen. Weg met die gekheden, h i e r is plaats
er voor."
Dit zeggende, ontrukte hij zijn vrouw het
pakjo en wierp het in do papiermand. „En
nu voor het laatst, Sidonie; ik verbied je eens
en voor altijd zulke dingen. Wanneer jo mij
nu niet kwaad wilt maken, ga dan in do huis
kamer en zet een kopje lekkere koffie voor mij."
„Wanneer ik toch talent en lust heb," waagde
de jonge vrouw er half schroiend bij to voegen.
„Dat heb je niot, ik kon. je toch, ik weet
het, en als vrouw heb je or ook geen recht op."
Sidenie ging, met de hand voor haar oogen,
stilletjes weg.
Doctor Leinfeld had wei ©enigszins gelijk
toen hij zei, dat hij in den schoot zijner farailio
verstrooiing en gezelligheid zoeken moest, want
overdag werd hij door zijn betrekking geheel
en ai in beslag genomen. Het grootste deel der
redacteursplichten, die aan het belangrijko en
invloedrijke blad lang niot gering waren rustte
op hem. Nu eens had hij zich over Ce verslag
gevers, drukkers of z ttera te ergeren, dan
weer moest hij met de vindingrijkhci 1 van een
taalgeleerde hot wigvormige schrift van hand
schriften van medewerkers zien te ontcijferen.
En in don laatsten tijd kwam er nog een zeer
onaangename en moeilijke taak bij, waarvoor
niet veol dank to oogsten viel.
De uitgever der „Morgenklok" had een prijs
uitgeloofd voor het beste feuilleton, om op deze
manier do algemeene belangstelling voor het
blad nog to verhoogen. Tot do scheidsrechtere,
die uit een aantal der eerste autoriteiten van
de stad bestonden, behoorde natuurlijk ook do
hoofdredacteur Leinfeld zelf. Do uitgeloofde
prijs lokte een groot aantal mededingerswie
maar ooit do pen had gevoerd, hield zich voor
gerechtigd met zijn werk naar den prijs te din
gen. Aan Leinfeld was do zware taak to beurt
gevallen, om hot kaf van het koren te scheiden,
om n.I. dio stukkon, die hem als mislukt en on
bruikbaar voorkwamen, niet in aanmerking te
doen komon. Tusschen het kleiner geworden
aantal inzendingen zouden de andere rechters,
in gemeenschap met hom, een keus doen.
Hij werkte van den vroegen morgen tot laat
in den nacht, maar de lading bandschriften,
die nog voor den boeg lag, bracht hem levendig
het sprookje te binnon van don diamantberg
en den vogel, die elk jaar sriju snavel er aan
zette om zoodoende den berg weg te krijgen.
Daarbij kwam nog een toevloed van niet onder-
teekendo brievenbezwaren over zijn zooge
naamde traagheid, aanmaningen om zich wat
met het werk te haasten en bedreigingen, wan
neer dit of dat stukje den prijs niet zou halen.
Hot warreldo dikwijls in zijn hoofd, wanneer hij
tien, twaalf stukken achter elkaar gelezen had,
die natuurlijk de meest verschillende stof be
handelen. Dan had hij bepaald behoefte aan
het aardig gebabbel van zijn mooie vrouw, dan
wilde hij in zijn huis of aan zijn tafel niets van
letterkunde hooren.
Eindelijk was hij *66 ver gekomen, dat de
vergadering dor scheidsrechtere een aanvang
kon maken mot do boraadslaglngen«
Uit de wel honderd ingezonden w .ken was
men het over een twaalftal oens geworden, uiov
aanspraak op do bekroning konden maken. Hier
over liepen echter do meeningen ver uit olkan-
der.
Leinfeld had partij getrokken voor een aardig
novolletjo, dat onder het motto: „Alon doet
wat mon kan", ingezonden was. Het oudo
onderwerp werd daarin behandeld in ©on nieu
wen, prettigen vormaan menigeen moet men
zijn geluk heimelijk of met geweld thuis bren
gen, daar hij zich er anders t^gen vorzetten
zou. Met vuur verdedigde hij zijn meoning, dat
aan dit stukje do prijs toekwam. Zijn collega's
wilden daar niets ian weten: „Het onderwerp
is oud; do vorm wel aardig, maar weinig oor
spronkelijk," heetto het, „wij hebben veel bo-
toro stukken; beschouw toch maar eons hot'
slecht volgehouden karakter van den held van
het vorhaal, de lango zinnon, Ce gebrekkige
plaatsing der loesteckens; het is zondor twijfel
van oon vrouw, en wij kunnen ens niet z<56 voor
hot aangezicht slaan, om van oon honderdtal
stukken juist dat van een vrouw den prijs toe
te kennen."
Daar wil de Leinfeld echtor niets van hooren
het karakter van den held was wel wis en zeker
goed volgehoudendo gebrekkige plaatsing der
zinnon kon op rekening van dengeno gesteld
worden, die het had overgeschrevenhet geheel
droeg den stempel van een manlijken geest.
Kortom, Leinfeld stond er op, dat dit stuk
bekroond zou wordon, en gaf voor geoa der
ander© opstellen, door de overige medeleden ver-,
dedigd, zijn stem.
(Slot volgt.)
