De briljanten brache.
N\ 12784
Zaterdag 20 October.
A0. 1901.
feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Feuilleton»
PRIJS DEZEB. COUBAUT:
'/'Voor Loïdon por S maanden/ S..;.?."!!*/1 1.Ï0J
ttBuiten Leiden, por looper en waar agonton govoattgd zjja LSO
Franco per post
1.05-:
PRUS DER ADVERTENTTÉIT:
Van 1 6 regels f 1.05. Iodere regel meer f 0.17 j. Grooter
lettors naar plaatsruimte. Voor het incasseeroD buiten de stad
wordt f 0.05 berekend.
Dit nommer bestaat uit VIER
Bladen.
Eerste Blad.
De Bpea'mg ran bet Sanatorium voor Lenglijilert
te Reotcum.
Met biydo Ingenomenheid wachtten heden
de Inwoners van Renkum de komst van de
Koningin en haar Gemaal en van de Koningin-
i Moeder. De vlaggen wapperden van de woningen
to Wageniagen en Renkum en van de
won logen op d©n prachtigen straatweg. De
inwyding van het Sanatorium ia een fait van
beteekenis en Renkum ia er trotsch op een
stichting to bezitten door Koninkiflke hand
bestemd ten bate der ïydende menechheid, een
eerste instelling van dien aard in Nederland.
H. AL de Koningin-Moeder was over Ede
©n Wageningen naar „Oranje Nassau's-Oord"
ge kom on. H. ML de Konragto met haar Gemaal
waren van Arnhem naar Renkum gereden.
Vau bet oude Paleis wapperde de Standaard
vlag toon H. M. met den Prins door de oprij
laan het landgoed binnenreden. BJJ den ingang
stonden bet bestuur, do geneoshceren en de
adjunct directrice ter ontvangst. Rouquetten
Werden aan Hare Majesteiten aangeboden door
den jongenheer oa de jongejuffrouw Doeath,
kinderen van dea dwooteur, terwfll de muziek
van het 8ste reg. het Wilhelmus speelde.
Eea keurige bloem versiering was aangebracht
aan de vestibule, waarlange do versteiyke
familie binnentrad. Medlola-asporgegroen in
bevallige slingers langs de wauden, waar
tueseheo rood eikenblad met de lichte tinton
afwisselden, maakten de hoofd bestand deel en
er van uit.
De veretetyjko personen werden geleid naar
de groote haLle van hot Paleis, waar zy in
het middelgedeelte plaats namen, omringd
door oen gioot aaül&l goooodigden, vroeger
reeds vermeld. Do vorsohiüendo vertrekken
op de kalle uitkomende waren gevuld met
toeschouwers, het personeel, en een zangkoor.
Aan een der zijwanden waren de portretten
van wijlen Wilietn III en van Koningin Emma
co 3iea door den favor Relaner, te Barneveld,
geschonken. De vereeniging „Gemengd Koor"
to Wagen In gen, onder leiding van den heer
Cornelia de Wolff -Bong een welkomstlied.
Hierna hield jhr. S. M. 3. de Ranitz, voor
zitter van het voorloopig Bestuur der Stichting,
die een zoo werkzaam aandeel had in de
uitvoering der gedachte van H. M. de Konkigin-
Moeder on de voorbereiding van het plan, een
lnloidiagaredo. Na H.H. ALM., Z. K. H. den
Prins en den toehoorders een welkom op deze
plaats te hebben toegeroepen, bracht do spreker
tn de eerste plaats in herinnering op welke
wbzo deze Stichting is ontstaan, omdat juist
de geschiedenis van de wording van dit
Sanatorium aan deze inrichting een bijzondere
beteeken is en een hoogere waarde geeft.
Tot Regentes vaa het Koninkrijk ingeval
van minderjarigheid der Troonopvolgster by
Bare Komst tot den Troon, op 29 Juli 1884,
gekozen door do Vereeulgde Vergadering der
Staten Generaal, terwjji de desbetreffende wet
op Haar 2östen verjaardag den 2den Augustus
1884 door den Koning werd bekraehtlgd, werd
Hare Majesteit Adelheid Emma Wlihelmina
Therosia, Koningin der Nederlanden, geboren
Prinses van Waldeck en Pyrmont, b|J de Wet
van 14 Sept. 1888 tevens tot Voogdes benoemd,
en nadat reeds 8 April 1889 ten gevolge
eener ernstige ziekte des Koninga do Raad
van State enkele weken in naam des Konings
het Kontnkiyfc gezag had waargenomen, den
14den November 1890 tot Regentes van het
KoDinkryk geroepen, terwyi zjj op 20 Novem
ber den eed als zoodanig aflegde. Toen 8 dagen
later Z. M. betrekkelijk onverwacht op Het
Loo was overleden, verscheen Koningin Emma
den 8aten December 1890 opnieuw in de Ver-
oenigde Zitting dor Staten-Generaal om den
eed af te leggen eerst als Regentes van hot
Koninkrijk en daarna als Voogdes over Hare
minderjarige Dochter, de 10-jarlge Koningin
der Nederlanden.
Voor het Volk was Koningin Emma by de
aanvaarding dier dubbele taak geen vreemde.
Het Volk wist van Hare opofferende liefde
aan het smarteiyk ziekbed des Konings, Hare
zorg voor do opvoeding der Prinses. Toch heeft
het Regentschap Haar veel nader gebracht
tot het Volk, dat Haar lief was, en dat Volk
tot Haar. Spr. achtte zich niet bevoegd om
te treden ki beschouwingen van politieken
aard, doch mocht verklaren dat allen, die, het-
zü van verre, hetzy meer van naby, in staat
waren Koningin Emma te volgen by de ver
vulling Harer dubbele taak, eenstemmig zyn
in de hulde, die de geschiedschrijver van Haar
Regentschap Haar zeker in de ruimste mate
zal brengen.
Spr. herinnerde hoe dan ook het Neder-
laodsohe Volk behoefte gevoelde Koningin
Emma by het nedorloggen van Haar Regent
schap een biyk to govon van eerbiedige hulde
en dankbaarheid, waarby geëerbiedigd diende
Hare beslissing dat een nationaal huldobiyk
slechts dan door Baar zou kunnen worden
aangenomen, indien het der liefdadigheid mocht
ton goede komen. Meer dan 3 tonnen gouds
werden door eon Commissie van invloedrijke
ingezetenen in Nederland en zijn overzooeche
bezittingen te zemen gebracht en H. M. aange
boden. Op 2 September 1898, nadat den 31sten
Augustus Koningin Wilheimina meerderjarig
was geworden, werd de Hoofdoommissie voor
het Nationaal Huldobiyk iu het Paleis te
's-Gravenhage door de Koningin Moeder ont
vangen in tegenwoordigheid van H. M. de
Koningin en werd by monde van den Burge
meester van Amsterdam het nationaal go-
sobenk aangebeden. Toon doelde Koningin
Emma Haar voornemen mede do in Nederland
voor Haar bijeengebrachte gelden te bestemmen
voor de oprichting Yan een Sanatorium voor
Longlijders, voornamelijk ten bate van hen,
die de middelen misten om in het buitenland
genezing voor doze kwaal to zoeken. Voor
dit doel stond H. AL af het Koninkiyk Land
goed „Oranje-Nassau Oord", eenmaal een
Koninkiyk vorbiyf. De bydragen der Koloniën
in Oost en West zouden de liefdadigheid in
dio Koloniën ten goede komen, terwijl H. M.
later ook daarby uit eigen middelen bolangryke
fondsen voegde.
Na «Ut «verzicht van het ontstaan der stich
ting, zette spr., na de toegevendheid z|jner
hoorders te hobben ingeroepen voor de zy hot
®«k zeor bescheiden schreden, door hem als
leek te zetten op medisch torreiD, het doel
dezer stichting uiteen. De stryd tegen de tuber
culose ie een eeuwenoude stryd. Toch gold deze
ziekte nog voor ongeveer een halve eeuw als
ongeneeeiyk. De slaohtoffera dier ziekte, meestal
in de kracht des levens opgeölsoht, zyn talryker
dan die van cholera, pokken of typhus. Spr.
wees er op, dat geneesmiddelen tegen deso
kwaal niet zyn gevonden. De tuborculine van
Prof. Koeh, na diens ontdekking der tuborkel-
bacfl, chirurgische proeven op zioko longen
niets gaf baat. Toch leert de nieuwere weten
schap, dat tuberculose inderdaad niet onge
neeslijk is. Dr. Hermann Brehmer, eon Duitech
geneesheer, bewees voor het eerst, door zyn
eerste Heilanetalt voor longzleken, in 1854 in
't Silezi8ch dorp Goerbersdorf gesticht, do ge
neesbaarheid der longziekte. Zyne behandeling,
voor een deel geheel nieuw, was eene streng
hygiënisch-diaetetische in een gesloten inrich
ting, onder voortdurend toezicht van een go-
neesheer. Doel was versterking van het weer
standsvermogen, in 't byzonder van het by
longiydere in 't algemeen te kleine en te
zwakke bart, verbetering van den bloedsomloop,
en meerdere voeding der aangedane longen.
Eerst in 1862 gelukte het Brehmer de doel
treffendheid zijner theorieën door de gelukkige
uitkomsten, in zyn Sanatorium verkregen,
schitterend to bewyzen. Sinds ontstonden
meerdere sanatoria. Vooral In de laatste
25 jaar echter vond de b9stryding der tuber
culose in gesloten sanatoria over gansch Europa
en Amerika ingang.
Naast de groote sanatoria ontstonden goed-
koope zg. Volk8sanatoria voor min- en onver
mogende longiyders. Te onzent werden by
Kon. Boel. van 80 Juni 1898 de statuten
goedgekeurd der Vereeniging tot oprichting
en exploitatie van Yolkssanatoria voor Boret-
ïyders in Nederland, die weldra haar eerste
sanatorium to Hellendoorn hoopt te oponon.
Amsterdam bereidt de stichting voor van een
eigen Sanatorium to Laren, terwyi mot oere
genoemd kan worden hot herstellingsoord van
Dr. Haantjes te Putten. Do grooteche stichting
van H. M. de Koningin Moeder iB «chter geen
volkssanatorium in den strikten zin van het
woord. Het doel der Hooge Stichtster is, dat
deze inlichting voornameiyk hen zal herber
gen, voor wie do groote buiten laudscke sana
toria zyn gesloten. Maar ook kunnen er ver
pleging vinden anderen, in de oersto plaats
de minder bemiddelden en allen die om andoro
redenen een vaderlandsch sanatorium de voor
keur geven. Hot la do bepaalde wensch der
Koningin-Moeder, dat do verpleegkosten voor
on- en minvermogenden zoo gering mogelijk
zullen zyn.
Hlortoe heeft het voorloopig Bestuur ge
vormd een afzonderiyk fonds, met toestem
ming der Hooge Stichtster genaamd „Einma-
foods dor stichting Oranje-Nassau'a-Oord",
waarvan de renten uitsluitend zullen strekken,
t*c tegemoetkom!Dg in de verpleegkosten der
on- on_minvermogenden. Aan dit fonds, waar
voor H. AL de Koningin Moodor de eerste gift
schoak, zyn vooral do laatste weken belang
rijke bedragen toegevloeid. Spr. beval dit fonds
drragonii in aller belangstelling aan, erop
wyzend, dat even zeker als in buitonlandscho
Sanatoria hier te lande genezing is te vinden,
terwijl Prof. Mosier zelfs meent, dat duurzame
genoewg slechts is to vorkrygen in een Sana
torium in hetzelfde land en klimaat, waarin
de lyder ook later zal moeten levon.
By don bouw van dit Sanatorium ls met
do strengste eischen der hygiëne rekening
gehouden en wol zullen niet allen die er ver
pleegd zullen worden er genezing viDden,
maar dit is nergens het geval. Doch uit de
statistiek biykt dat na minstens 3 maanden
vorbiyf In een gesloten Sanatorium 79 pCt.
der ïyders geheel of belangryk gebeterd zyn.
De vraag of Sanatoria in hot algomeen, on
dit in het byzonder, geen gevaar opleveren
voor de omgeving, boantwoordde spr. met
gerustheid ontkennend. Integendeel, de
hygiënische lossen die de patiënt er opdoet,
de voorzorgsmaatregelen hem geleerd, noemt
hy modo naar buiten, waardoor een goed goleid
Sanatorium biykens de ervaring op den ge
zondheidstoestand dor streek waarin hot zich
bevindt van gunstigen Invloed ls. Maar ook
voor geheel ons Vaderland zal deze stichting
een zegen zyn, indion slechts voortdurende
samenwerking bestaat tusschen „een ver
standige regeering, goede dokters en een
schrander volk" (woorden uit het motto der
bekroonde brochure van dr. Knopf over tuber
culose, vertaald ten bate van het Emma fonds,
door den geneesheer-directeur dor stichting).
En deze drie zyn in Nedorland te vinden.
Alvorens to eindigen betuigdo spr. z|1n
modeleden in opdracht van H. M, de Koningin-
Moedor dank voor hun medewerking en bracht
namoDS het voorloopig bestuur H. M. dank
voor het door Haar in het bestuur gesteld
vertrouwen. Hulde bracht spr. aan don arbeid
van den geneesheer-directeur, de adjunct-
directrice, de assistent-arts, de boekhoudster;
gelukgewenecht werden de ontwerper en uit
voerder van het plan van dit Sanatorium; do
ingenieur-architect de heer Kuipers, de aan
nemers, opzichters en het werkvolk, die allen
met voldoening op hun werk konden terug
zien. Spr. uitte den wensch dat de genees
heer-directeur vertrouwen zou weten te winnen
en zyn werk met dat van zyn adspirant-
geneeoheer en geheel het verplegend personeel
zeer velen ton zegen zou zyn. En eindelijk
het woord richtend tot do Hooge Stichtster,
voor Wie deze dag moot a|jn een golukklgo
dag, nu de stichting is voltooid die in haar
ontstaan een bïyvende herinnering bewaart
aan de liefde van het Volk voor H. M., van
Haro liefde voor dat Volk verzekerde spr.,
dat, al heeft H. M. niet gewild dat deze
Stichting Haar naam zal dragen, dio naam
binnen deze muren nimmer zal worden ver
geten. Herinnerende aan de hulde, voor wei
nig weken gebracht aan do Vorstin uit het
Oranjehuls, stiebtetor van bet Weeshuis te
Buren, riep epr. uit: „Zoo ste ook deze
stichting de eeuwen door, Uw naam tot eer,
telloos velen tot heill" Spr. smeekte hiertoe
Gods ryksten aegon af over dit Liefdehuis on
wen echt o H. M. too, In het go luk Harer
Dochter en Haar Gemaal en de liefde van
Haar volk nog vele jaren het loon te smaken
voor al wat Zy heeft verrioht voor Vaderland
en Vorstenhuis, terwyi hy eindigde met de
hoop uit te spreken dat in ons wy «n geluk
kig Nederland ook In de toekomst zal weer
klinken het „Oranje-Bovenf"
Na deze met aandacht aangehoorde redo
zoog het koor een gelegenheldscantate van
den directeur, waarna H. AL de Koningin,
gevolg gevende aan de tot Haar gerichte
uttnoodlging, de Stichting geopend verklaarde.
Het koor zong gezang 207 vers 6, lste, en
vera 4 2de ged.f en by dien gewyden zang
Bloot zich het dankgebed aan van dr. G. J.
van der Flier, die de Stichting aan God
opdroog en den zegen afsmeekte over hot huis,
maar ook over Hare Majesteiten en het
Koninkiyk Huls.
Hierna werd ©en rondgang ondernomen van
Hare Majesteiten ea den Pruis begeleid door
de medley leden van het voorloopig bestuur,
en de geneeaheeren van het Sanatorium.
By de scheiding van oud paleis en nieuw
gebouw werd een gordyn weggeschoven en
stonden jonge «fames met groene bogen ge
schaard, onder welk prieel van levoad groen
de vorstelyke personea doorwandelden terwyi
meisjes bloomen strooiden en tevens de muziek
speelde.
De bogen worden gehouden door 8 dames
en 10 kinderen van leden van het voorloopig
corattë en do hofhouding van do Koningin-
Mooder.
In de vestibule onthulde dr. Hbmooth,
oudste lid van hot cornitó, een gedenksteen, 1
door het Bestuur tor herinnering aan het feit'
aangebracht, een wit marmeren plaat, waarop
met gouden lottere staat gegrift de gewich
tige gebeurtenis van de stichting door H. M.'
de Koningin Moedor.
Na afloop van den rondgang werd ln den
wintertuin thee gediend.
Met goedkeuring der Koninklijke Stichtster
zal het verplegingspersorieel oen insigne dra-'
gen, bestaande uit de ineengescbakelde initia
len O. en N. op een Orarijekruis eu gedokt
door een blauw geëmailleerd schildje, waarop
eon E. onder een Konlnkiyko Kroon.
Irfiiden, Cti October.
By Koninkiyk bosluit zün de voorzifters
on burgerlijke leden van de onderscheidene
militieraden en hun plaatevervangore voor de'
lichting der nationale militie van 1902 be
noemd. In do provincie Zuid-Holland in heb
3de mllitiedistrict, tot vooizitter de heer P.
Alma Sz., lid der Provinciale Statentot zyn
plaatsvervanger de heer W. Pera, lid der
Provinciale Staten; tot lid do heer A. J. van
Hoeken J.Jzn., lid van den gemeenteraad van
Leiden; tot zyn plaatsvervanger de heer P.
L. C. Driesson, lid van den gemeenteraad
van Leiden.
Aan den Raad der Gemeente Loidon ls
hot volgende adres gerioht:
Da afde«ling Leiden van hot Algomeen
Nederlandsch "Werklieden-Verbond, go edge-;
keurd by Kon. besluit van 1 April 1886 en
20 November 1898, vertegenwoordigd door,
ondorgeteekenden als haar voorzitter en
secretaris,
overwegende dat zy reeds by de oprichting!
der Vereeniging voor „Scboolkindorvoeding to
Leiden" haar steun verleende,
van oordeel, dat voeding op de scholen,
uitgaande van particulier initiatief, nut afwerpt 1
ten bate van het onderwys, en nut sticht
tot vervulling van behoeften, die het lichaam i
oischt, en daarom aller steun behoeft;
van oordeel, dat steun van gemeentewege
hier aUeezwa noodlg en gewettigd ib, om het 1
particulier initiatief aan te vullen; j
verzoekt, dat Uw Raad dien steun vor-^
leene en gunstig besohikko op het adres te
dier zake van de vereeniging „Schoolkindor-
voeding te Loiden" in het belang èn van het
onderwye èu van de opvoeding van hetaaao
schoolkind,
't welk doende,
Van Uw Oohego de Dienstw. Dienaren*
C. H. Kouw, Voorzitter,
M. F. Oo8tVKEW, Secretarie.
By de door het beetuur der Stedeiyke-
Werkinrichting alhier gehouden aanbesteding
is do levenag van de navolgondo levens
middelen gegund aan de heeren: W. B\ Lanian,
aardappelen /"3-4Ö; J. P. Fontein, gort
f 11.90, bruine boooen f 13, ryst f 11.25,
groene erwten f 14.50, capuoyner erwten
f 13, peper f 70 en cichorei ƒ19;
Verkouw en Stokhuyzen koffie f 68 en
stroop f 11.50Z. de Rooy kropbrood 7.60;
N. BrummoLkamp roggebrood f 0.76; L. A.
Werner rundvleesch 60 en rundvot 53;
J. 0. Huysmau groenten f 5.16, alles per
100 kJogramM. v. Nood zoetemelk f 6.19
en karnemolk f 1.95, alles per 100 liter.
Door do nieuwe ealansregeliug van het
onderwyzend personeel te Haarlecn ls er óón
onderwijzer, die mot 1 Januari 550 salaris-
▼erhooging krygt. Ook zyn er met verhoogin-
gon van f 450 eu f 400.
V
O
„Hoe het staat? Slecht Btaat het, m|Jn
Jongen zoo slecht mogeiykl Do duizentf
mark kan ik wel op do zool van myn schoen
schrijven, on ik mag dankbaar zyn, als het
daarmoe afloopt. De rechter van instructie
heeft my over hot voeren van myn zaak
eenige llefoiykheden gezegd, die ik woariyk
niet verwacht had ooit in myn leven te zullen
hooron."
„Dat ls het niet, wat ik wen echte to woten,
vador. U bent geconfronteerd met hot meisje,
dat verdacht wordt do dievegge te zyn, en,
nietwaar, het was een andere dan de jongo-
damo, die u de broche h©eft gebracht?"
„Noen, neen," antwoordde do lombardhooder,
phet was dezelfde 1 Eon geslopen komediante,
zeg ik jo ©en zeer govaariyic creatuur I
Aanvankoiyk twyfelde ik werkeiyk oen oogen-
blik, of zy het wel was, aoo handig wist zy
zich anders voor te doen. Maar toen moest
zy op bevoi van den rechter de roode sjaal
over het hoofd slaan, en nu herkende ik ze
weer, ofschoon ik haar op dien avond slechts
Weinige oogenblikkon had gezien."
„En hooft zy haar schuld bekend?" vroeg
de doctorandus met iets angstigs in zyn «tem.
„Zy hooft niets bekend. In myn gezicht
heeft zo my bestreden, my ooit gezien of een
woord mot my gesproken te hebben. Maar
haar leugens helpen haar natuuriyk niet; zy
gaat zonder genade naar de gevangenis."
mag u toch niet spreken vader, vaa
iemand, wiens schuld nog niot bewezen is.
Heeft men dan het geld by haar gevonden?"
„Niotel" antwoordde de lombardhouder.
ffMaar zy had immers ook een heele week
tyd, om het to verbergen? In elk geval zal
zy wel eea minnaar hebben, die haar tot den
diefstal heeft aangezet en wien zy hot gold
toestoppen kon."
Den doctorandus was plotseling het bloed
naar het hoofd gestegen, „Is wellicht iets
dergelijks ter sprake gekomen?"
„De rechter van instructie sprak een des
betreffend vermoeden uit en zal daarmee wel
op den rechten weg geweest zyn. Maar juf
frouw Wlllison woes het met verontwaardiging
af, zooals z|J trouwens alles met verontwaar
diging afwyst. Nu, by de openbar© behandeling
van de zaak zal zy wol een toontje lager zingen."
„In die rechtszaak zal men my ook als ge
tuige hoeren", verklaarde Rudolf Imberg be
slist. „Ik zal my zelf als zoodanig opgeven."
De oude schudde afkeurend het hoofd. „Dat
moot jo eerst nog maar eens goed mot jo
zelf overleggen, mijn jongen 1 Ik heb opzette
lijk jo aandeel aan de geschiedenis verzwegen,
opdat jo nist in de zaak betrokken zoudt
worden. Ten slotte", en hy keek by die
woorden verlegen naar den grond „ten
Blotte behoeft toch niet de heele wereld te
hooren, dat doctorandus Imberg do zoon van
een lombardhouder is."
Een rimpel verscheen tusscben de wenk
brauwen van den jongen man. „Zou Ik m|J
daarvoor schamen, vador? Ik zou onder uw
dak wonen en uw brood oten en me voor u
schamen
,Neon, neen, ik zeg niet, dat jy je voor jo
afkomst achamon moet Maar er zyn nu toch
eenmaal menaehefl,, diê my om mya znair
„Dio verachting kan ons, dunkt my, onver
schillig laten, zoolang ons eigen geweton ons
zegt, dat zo dwaas en onrechtvaardig ia. Laat
ons daarover niet meer spreken, vader 1"
Met een blik vol teederheid en liefde keek
August Imborg naar zyn flinken zoon. „Doo
dan wat jo goed en doelmatig schijnt, Rudolf I
Dat zal altyd wel het juiste zyn."
Do doctorandus drukte hom de hand on ging
naar do woonkamer. Maar zyn innerlijke ont
roering schoon toch sterker dan hy in> hot
gesprek mot zyn vader had laten blyken.
Lang liep hy onrustig op en neer, on loon
hy oindeiyk bleef staan, juist op dezelfde plaats,
waar hy don dankbaren handdruk van do zoo
genaamde Molauio von Neub,off had ontvangen,
zeido hy na oen zucht tot zichzelven: „Neen,
hot Is onmogeiyk I En ik zal het niet gelooven,
zoolang ik het niot uit haar oigen mond ge
hoord hob,'^
HL
„Do getuigen In de strafzaak tegen Margarete
Willison 1" riep de doorwaarder in de deur van
de getuigenkamer.
„Me vrouw ThoreseHallerI Mynheer August
Imberg l Eu mynheer Rudolf Imberg I
Allen aanwezig? Goodl Mevrouw Halier
moet hot eerkt voorkomen."
Hy opendo do deur der rechtzaal voor do
bejaarde, corpulente dame, die overdreven
deftig was goklood. Haar gezicht was rood
geworden, maar do plechtige ornst dor zaal
schoon haar overigens geenszins vroos aan te
jagen; zy waggelde recht op de met groen
laken bekleedo recktorstafel toe en wierp,
toen haar beduid was, dat ze moest blyven
staan, uit de hoogte eon teornigeu blik naar
hot beklAftgdenbankjo.
Daar, op dat bankjo, zat het jongo meisje,
welks lot ln dit uur beslist zou wordon. Zy
droog eon eenvoudig zwart japonnetje; met
haar ryk, blond haar on haar bleek, zacht
gezicht zag zy er hooi lief uit, hoewel angst
on kommer aan haar trekken zeker voel van
hun vroegere zachtheid ontnomen hadden en
hoowel haar oogen rood waren van hot schreien.
Onder den blik van mevrouw Hallor brak
zy opnieuw in tranen uit, en zoolang hot
verhoor van dezo getuige duurde, nam zy
haar zakdoek nauwoiyks van voordooogon wog.
Met luide, vaste stem had de dame do gowouo
vragen naar naam on leeftyd beantwoord en
don ood afgelogd. Nu zeide do voorzitter van
do rechtbank:
„De beklaagde Margareto WilHaen, dio ver
dacht wordt u bestolen te hebben, was by u
in dienst als gezelschapsdame?"
„Ja. Ik had haar oen half jaar gelodon in
dienst genomen half uit medolyden, omdat
zy my als zeer behoeftig was aanbevolen.
Haar vador was kort to voren gestorven, on
hot kloine pensioen, dat do weduwe genoot,
was niot voldoende om in bot onderhoud van
haar en haar dochter to voorzien. Ik dacht
toon eon monschhevond work te doen, rnaar
ik bon or slecht voor beloond geworden."
„Hobt u vóór dozo geschiedenis met do
broche ooit iets van onbetrouwbaarheid of
oneeriykheid by do beklaagde bemerkt?"
„MUn homol ueonl ik cc-honk haar myn
onbegrensd vertrouwen, omdat zy ton slotto
toch uit een fatsoenlyko familie was en zoor
nette manieren had."
„Vertol u ons nu eens, boo naar uw mee
ning de diefstal iB gepleegd on op welko wijze
u hem ontdekte."
Met groote spraakzaamheid gaf do resolute
_dame gevolg a$n _deze ultnQQdigmiL
„Het was op den avond vóór myn verjaar-
dag on ik was alleen met myn gezoischaps-
dame. Om baar pïeizier te doen, liet ik haar
toen eens myn sieraden zien. Ik heb tameiyk
veel mooie sieraden, want mijn man zaliger
placht my vaak een ryk cadeau te geven en
ik bob ook veol kostbaarbeden geërfd van myn
moeder. Ik ben naruelyk van goeden huize,
mynheor de president. Myn vader.
„Dat interesseert ons hier niet, mevrouw.
Laat ons als 't-u blioft by do zaak bl|)von."
„Nu dan, ik gaf Margarole Wlllison de sleu
tels van de brandkast, dio in den muur van
m|jn slaapkamer is gemetseld, on droeg baar
op, my do beide grooto cassettes met de
juwoelon te halen. Wy spreidden alios op do
tafol uit in hot ontvangsalon, omdat daar de
boste verlichting is, on ik liet haar allo siera
den afzonderiyk bekijken, terwyi ik haar
vertelde, welko waarde elk ongeveer had. Do
briljanten vlinder met do robynen on saffieren
schoon haar vooral byzonder to bevallen, on
ik vertoldo haar, dat myn man zaliger hom i
my op onze huwolykreis in Parijs had go-
kocht voor acht duizond franken. Toen pakt©
ik eigenhandig alles weer in do beido cassettes,
die ik daarop haar woor naar de brandkast
brengen liet. Ik moest baar den boelen sleutel-
bos meegevon, omdat zy do brandkast oak
weer op slot doon moest, en zoodoende had
zy op wog naar do slaapkamer gemakkeiyk
golegonhoid, de oeno cassette to oponon on
zich den briljanten vlinder, dio waarschyniyk
boven in do cassotto lag, toe te eigenen.''
Wondi vervolgd.)
