v FOSCO, NOUVEAUTÉS, H. 1 ME, Breestraat Ho. 6L Wam af beien woruSsn alle nog voorhanden zijnde ZOMER-MANTELS zeer goedkoop OPGERUIHD. TKRHEIJDEN WAALS. FOSCO Mts ff. SCHOUTEN, KETS i FEENSTBA. BurgersdijkJiermans. HYPOTHEEKBANK. WATERTOCHTJES. Aanbesteding GRIND. 1PI iailolliUlikjGEBRs. BERKEUOS, Bi, de Rplanècbe Bankverceniging F. F. W. OEINTZ de Co., K ter bewaring van effecten e. a. geldswaarden, Dg Rottertache Kerkbode. EdammerGraskaasjesp. st. f 1.50 085 Roomkaasjes Picnic-Kaasjes J. R00DENBÜ8G, Drink Fabrikanten: F. KORFF Co., Qroote Belangrijke Opruiming- tegen zeer bijzonder lage prijzen, van Dinsdag 11 Juni af, bij JL.. Iï. FEENDERSt' ten kantore van Voorwaarden gratis verkrijgbaar. Bezichtiging dagelijks van 10—2 nres, F'euilleton. De Roos van Horton, BREESTRAAT 82. LEIOEN, «3,0 dagelyks te consulteereo, belinhe Dinsdags, Spreekuur voor het Ziekenfonds „Tot Hulp der Menschheid" dageL van liulfuegen totlialilleii 'smorgens. 'oor Rotterdam en Omstreken geen beter blad om advertentiön in te plaatsen van allerloi aard dan Uitgevers: D. VAN SIJN ZOON. 5036 8 Algemeene Vergadering der Leidsche Sleepstoemboot-Maatschappij op Dinsdag 18 «luiii 1001 ln het Café „De Harmonie", Bree- straat No. 16, 's avonds to 8 uren. Punten van behandeling: 1. Uitbrengen van het Verslag over het a/geloopen boekjaar. 2. Goedkeuring van de Balans. 8. Benoeming van een Commissaris. De Directeur 6273 17 H. TILLEMA. BIJ Woensdag 12 Juni, des avonds te balfzeven. Kunst-, Pracht- en Plaatwerken. Nos. 1 477 v. d. Catalogus. 5278 li Friescli-Groning»clie Gevestigd te Groningen. GEPLAATST MAATSCH. KAPITAAL 1,500,000. RESERVES 1125,225.02. De Bank verstrekt gelden op eerste Hypotheek op zoer aan nemelijke voorwaarden en geeft uit 4-pCts.-Pandhrieven h 100£ pCt. Inlichtingen verstrekt gratis de Heer H. M. SASsE, Kassier te Leiden. De Directie, 2443 20 Mr. R. P. Dorhout Mbbs. Mr. P. B. J. Rbelino Brouwer. Heden ontvingen eerste zending tt f» v Aaubevelend, 627612 Roogewoerd i Uaarlemmerstr. 24. eeu vloeibare Cacao, wordt gebruikt met koude of warme melk. Overheerlijk verfris- schend met spuitwater, de voedzaamste en aan genaamste drank. 6281 20 AMSTERDAM. op liecle cu halve flesschen verkrijgbaar by 520210 Een toclitje mei de Carsjensbooten over de Kager- en Brasemermeerenis thans een heerlijk uitstapje. Vraag Dienstregeling. Zy, die overdag hun bezighe den in kantoor of lokalen hebben, kunnen zich tusschen nam. 6 en 8 uren nog twee aren rerfrissclieu op de ruime wateren nabU Kaag. Vertrek van Haven nam. O uren precies. 4846 16 VAN ALLE NOG VOORHANDEN ZIJNDE 6270 45 Burgemeester en "Wethouders van Oegetgeeat zijn voornemens op 19 Juni 1901, des voormiddags te 11 aren, ten Raadhuize aldaar AAN TE BESTEDEN: De levering 200 M» Grind ]8 van pl. m. Nadere inlichtingen zijn te bekomen by den Gemeente-Opzichter J. VAN DER VOET, Morechweg. 6153 13 gelegenheid tot het huren voor korten of langen tijd van Stalen Brandkastjes voor berging van Effecten, Papieren van Waarde en Kostbaarheden, in een bijzonder voor dit doel gebouwde absoluut veilige inrichting. Geïllustreerde Beschrijving gratis verkrijgbaar. Bezichtiging dagelijks van 10—2 uren. 4188 42 Lange Mare 40, Leitien. 9209 20 Nieuwe Pianino's vanaf ƒ250.—tot ƒ1000—. Verhuren, Stemmen, Repareeren, Ruilen, Trans porie eren. P. 8. Zorgvnldlg gerepareerde Iustrnmenieu zijn steeds iu zeer hillyken prijs voorhanden. 6280 48 MANTELS 6292 Ï88 68) „Het is zeker het beste, dat de menschen do geheelo waarheid vernemen; de rechte Veg is altyd de beste. Maar het is een weinig voorbarig om van publiek te spreken, als de hoofdporsoon, waarom het hier te doen is, nog niets van de zaak weet." „En Rosamund kan u niet uitstaan," zeido inrs. Brice op een boosaardigon, triomfeerenden toon, terwijl zy haar oogen afdroogde. „U heeft volkomen gelijk, mevrouw. Miss Balmaine haat zeer zeker lord Airdrie; maar het is de vraag, of zij Ronald Gordon ook zal haten." „Zy zal nooit willen geloovon, dat gy en hy éun en dezelfde persoon zyn." „Toch wel; zy zou liet gelooven, wanneer Ik gelegenheid had, mot haar te spreken, maar zy verklaarde, dat er nooit weer een enkel woord tegen my over haar lippen zou komen; on van morgen heeft zy my, zooals u zelf gezien hoeft, overste, op do ondubbel- zinnigste wyze baar boosheid te kennen ge geven en ook geweigerd my van avond hier 'te zien." „Waarom is zy dan zoo tegen u? Wat hebt gy tegen haar gozogd, om haar zoo onhandelbaar te maken?" vroeg overste Brice nieuwsgierig. „Ik bewees haar, dat ik haar geheelo leven kende, en zy houdt mij voor een bloedverwant van Ronald Gordon. Natuurlyk viol haar ook de groote golykonis tusschen ons op, en de zaak is nu op het critieke punt gekomen. Tot aan gisteren was ik ernstig hoos op Rosamund. Ik kon haar de manier, waarop zy Tommy had behandeld, niet vergeven; ik had dus geen lust, my met haar te verzoenen. Nu, nu zy volkomen gerechtvaardigd is, wil zy, terecht vertoornd en gegriefd, niets meer van my weten en de schoen drukt nu aan een anderen voet." „Zoer juist, zeer juistI Men kan dan niets anders doen dan afwachten," merkte overste Brice op. „De tyd zal wel alles weer in orde brengen." „Bal" riep Ronald ongeduldig. „U kan or wel gomakkelyk op zulk een zakelijke wyzo over spreken, overste, maar u vergeet één ding, namelijk, dat Rosamund en ikvyfjaron lang gescheiden waren. Dat is een goed stuk van oir jougd. Daarom heb ik ook volstrekt geen hul, hot aan den tyd over te laten, ofschoon ik altyd nog Iets zal moeten wachten, want ik kan my immers niet met geweld aan haar opdringen en»tot haar zeggen: „Daar ben ik, jo echtgenoot, Ronald Gordon." „Gy bedoelt, dat zy u niet zou gelooven?" „Bjj don tegenwoordigon staat van haar gevoelens, by dezen bitteren wrok on haar diepen afkeor zou zy my zeker niet gelooven. Voorloopig is het echter maar heel goed, dat u on mis. Brice van de zaak afweot, en miss Jobb mag die ook vernemen, maar anders moet vooreerst niemand in het geheim inge- wyd worden." „Zooals u wenscht," stemde de overste toe. „Wat zegt u er van, mrs. Brice?" „Ik vind ook, dat, daar Rosamund het zelve nog niet woet, het beter is, dat wy onzen mond houden, ten minste vooreerst." Daarmee was de zaak afgehandeld en een paai- minuten later werd lord Airdrle's rytuig gemold. &adat hjj nog beloofd h&d terug te komen on het echtpaar tot afscheid de hand had toegestoken, wikkelde hy zich in zyn dikken mantel, stak oen sigaar aan en reed in snellen draf naar Queens Gift terug. „Ik heb hun een zonderlinge noot te kraken gegeven," zeide hy tot zichzelven. „Hemel I Hun gezichten waren eenig, een kykje waard. Ik dacht, dat zy in onmacht vallen en hy een beroerte krygen zou." Intusschen zaten zyn beide toehoorders by den haard en keken elkaar sprakeloos aan. Dat was echter slechts de stilte voor den storm, en toen deze losbarstte, kletterde een ware hagelbui van wederkeerige ver wy ten neer. „Hoe kondet gij het kind aan den honger prysgoven? Gy zeidet toch, dat gy het bericht van zyn dood hadt ontvangen 1" riep de echt genoot grimmig uit. „Nu, ik ben toch niet slechter, neen, niet eens zoo slecht als gyi" verzekerde zy woe dend. „Gy waart het, die den jongen man voor een schurk verklaarde en van een wer- kelyk huwelyk nooit iets hebt willen hooren. Gy hadt de kerkregisters moeten laten nazien, zooals lord Airdrie gezegd heeft, en ik heb ook meer dan een dozyn maal hetzelfde voor gesteld." „Ja, ja, nu is het byzonder gemakkelijk te zeggen: „gy hadt moeten". In elk geval hebt gy ons daar in een leeiyk parket gebracht." „Ik, o natuurlyk 1" antwoordde zy hooneud. „Geef my maar van alles de schuld, dat is juist Iets voor jou." In dit oogenblik werd de deur zacht ge opend; Amy kwam vol verwachting en ang stig binnengeslopen en keek met een teleur gesteld gelaat in de kamer rond. „Wel, waar is hy?" vroeg zy eindeiyk. „Is hy roede weggegaan? Nu toch nog niet? Het i* pas halfnegen." „Ja, lieve, hy is weg,", zeide overste Brice, die, met beide jaspanden ondor de armen, met den rug naar het vuur, voor don haard stond. „Wy hebben een zeer merkwaardig nieuwtje van hem gehoord," ging hy, haar scherp aan- kykend, voort. „Gy moogt tienmaal raden, maar zult het toch niet uitvinden, al zyt gy ook nog zoo'n verstandig kind." „Ik geloof toch, dat ik het weet," zoide Amy halfluide en om haar mondhoeken speelde een glimlach, dien zy niet kon onderdrukken. Zy stond midden in de kamer en speelde, de oogen beschaamd op den grond gericht, met haar armbanden. „Hoe ter wereld zoudt gy dat kunnen weten 1" riep de overste. Gy zyt toch niet verstandiger dan wy, ouden 1 Gy' meent toch misschien niet", hy sprak langzaam en met byzonderen nadruk „dat hy om uwentwil gekomen is? Ha, ha, hal Nu, die gedachte kunt gy je gerust uit hot hoofd zetten, juffrouw Amyl" Dan is het, dan is het Rosamund," stamelde miss Jebb. „Het is Rosamund, aan wie hy al den tyd gedacht heeft; en hy scheen haar toch eigenlyk to haten en zy, zy kan hem niet uitstaan 1" besloot zy met een triom- feerende tinteling in haar in tranon zwemmende, toornige oogen. „Wil hy met Rosamund trouwen?" vroeg zy nog eens wrevelig. „Neen, kindlief, dat wil hy niet. Deze kleine ceremonie heeft reeds voor oenigen tyd plaats gevonden, namelyk voor vyf jaren. Kortom, opdat gy niet langer op de pynbank zult liggen, zal ik je zeggen, dat hy van avond extra hierheen kwam, om zich als Ronald Gordon - lord Airdrie - en", voegde hy er met een zwierige handbeweging by, „als onzen schoonzoon voor te stellen." XXXIIL Een oogenblik bleef Amy in het middel van de kamer onbeweeglyk als een standbeeld staan, vervolgens hief zy plotseling als aft werend beide handen omhoeg en zeido: „Welb een onzin 1 Ik geloof er geen woord van; h$ houdt u voor don gek." „Yolstrekt niet, niet in het minst," ant woordde de overste beslist. „Maar hoe is dat mogelyk? Rosamund zou hem toch zeker herkend hebben I" „Zy heeft dat echter niet gedaan en doet hot nog niet. Hy heeft eenigo jaren op een onbewoond eiland doorgebracht, on i9 dien ten-,' gevolge, zooals hy zelf zegt, door do zon ver brand, verouderd en veranderd. Hoe had zy dat kunnen weten?" „Nu," zeido Amy, „ik ben vast overtuigd, dat ik bom herkend zou hebben, als hy mijn echtgenoot ware geweest. Maar, maar aanj wien behoort dan het kind?" Zy zeido dit. op een toon, alsof zy een onoplosbaar raadsel had gestold. „Hem, natuurlyk." „Ach, dat was immers altyd eon voldongen feit; maar wie is dan do moedor?" „Wel, Rosamund natuurlyk. „Ik wist niet," Amy kreeg een vuur» roodo kleur „dat, dat Rosamund eon kind bad ;:o!r: I." {Wordt vtfmvoig&4

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1901 | | pagina 6