fe 12571
Vrijdag 1£> Februari»
A0. 1901.
(Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van <§on- en feestdagen, uitgegeven.
fiei-Znidafrikaanselie Vereeniging.
VER3QDEN LIEFDE.
t
PRIJS DEZER COURAHTi
i Voor Leiden per 8 maanden. J f 1.10.'
k Buiten Loiden, per looper en waar agonten gevestigd st)n t 1.80
Franco per poet1.05-,
PRUS DER ADVEBTENTTËNt
Van 1—8 regela f 1.08. Iedere regel meer f 0.17 j. Grootere
letters naar plaatsruimte. Voor het inoasseeren bulten de stad
wordt 0.06 berekend.
Afdeeling Leiden en Omstreken
Ontvangen by den waarnemenden Penning
meester, Zoeterwoudeche Singel 41:
Door bemiddeling van het Leiasch Dagblad:
Gecollecteerd op de bruiloft van J. E. en
X. W. O., omdat Anna zoo mooi voorgedragen
hadf 0.75
Gecollecteerd op den verjaardag van
Moeder, in Vader's hoogen hoed f 0.90
Bedragen kunnen worden toegezonden aan
den waarnemendon Penningmeester of aan het
Bureel van dit Blad.
Voor de BeerenkrUgsgevangeuem en
bun vrouwen en kindereu.
Ingekomen by mej. Briët: van mevr. H. H.
ten groot pak kousen.
Otiioleele Aeuuingöviiitf»
Do Borgame«ater der gemeente Leiden brengt ter
jdgemeeno keame, dat de landmeter van bet k&daater
op Maaoiag, <len lödcn Pebrnaii a. 8^ een aamat g
gal makeu met de gewone Jaarlijkuolie opnemingen
voor bet ka^aator in «leze gemeente.
L'idrn, l>e Burgeiueeeter voornoemd,
14 Fe r. 1501. F. WA3.
Lekieu, 15 Februari.
Naar ons van goeder hand wordt bericht,
was de afzegging van de voorstelling van
gistoren door de directie der Nedorlandsche
Opera inderdaad zeer willekeurig.
BJj telephomsch gesprek, daarna schriftelijk
bevestigd, was overeengekomen, dat de Neder-
landsche Opera zou ontvangen/* 600 of zooveel
meer als 90 pCt. der bruto-opbrengst zou be
dragen. De pry zon der plaatsen waren in
Onderling overleg geregeld.
Nu was er veel besproken en de Opera
directie zou ver over de ƒ600 hebben ont
vangen. Zy was ln elk geval gebonden. Niet
temin deelde de directie laat in den voormiddag
aan het Schouwburgbestuur mede, dat zy
voor zich op een ontvangst van ten minste
ƒ1000 bad gerekend en, nu deze som niet zou
worden bereikt, de voorstelling niet wenscbte
te geven.
Tegen zulk een wyze van handelen staat
•en Schouwburgbestuur op het oogeublik
machteloos.
Gisteravond trad voor de leden van het
Departement Leiden der Maatechappy tot Nut
van 't Algemeen als spreker op prof. Paul
Frédericq, uit Gent. We zullen maar niet
klagen, dat er niet meer hoorders warende
plaatsen, waar wat schoon en goed is ten
gehoore gebracht wordt, zyn ook al onder
hevig aan mode, en Nutslezingen vallen niet
meer ln de categorie van modezaken; enfin,
we hadden meer hoorders verwacht en ge-
wen8cht.
Prof. Frédericq begon met eenige vriendeiyke
woorden over ons vaderland te zeggen, over
onze sympathie, getoond voor de Boeren, over
onze vadedandsche vreugde by het huweiyk
onzer Koningin, over Haar edele daad om
Kiüger op eea Nederlandsch schip over te
brengen, en, zei hy, daarvoor voelen de
Vlamiuger8 veel, als ge eeus wist, hoe ze
over uw Koningin, Haar fiere daad hebben
gesproken en die toegejuicht. Dat komt, omdat
©r een band is, die ons verbindt, d. i. de taal,
d. i. het lied. Heeft BiBmarck van de maclic
van het liod Diet te veel gezegd, ook wjj
weten daarvan mee te sproken, vooral met
het oog op het verledene.
En zoo kwam spreker als vanzelf op zyn
onderwerp en vertelde hoe ln de 18de en
volgende eeuwen er liederen werden gezongen,
echte volksliederen, niet op een wyze, zooals
ze nu vaak gemoderniseerd zyn en gezongen
worden op een wfize uit opera of operette,
maar meestal op wfizen aan kerkliederen ont
leend, maar liederen die daarom leefden onder
het volk en waarin het volk leefde.
Spr. gaf ons nu enkele liederen te hooren,
eerBt meer van somber weemoedigen aard,
daarna meer van luimigen inhoud en eindeiyk
nog een met een godsdienstig karakter. Een
of meer verzen voorzingende, liet hy ons het
schoone, het zangerige, het bevallige daarvan
hooren, en droeg daarna de gedichten voor,
om er het fljngedachte van te doen voelen.
L e. w. de hoorders genoten van hetgeen
werd voorgedragen.
Met den wensch, dat het volkslied zyn oude
kracht van verbroedering der menschen, zyn
oude kracht tot éónmaking van het volk moge
herwinnen, terwyi hy wees op hetgeen van
wege het Willemsfonds en de Maatschappy
tot Nut van 't Algemeen wordt gedaan, be
sloot spr. zyn met aandacht aangehoorde
voordracht.
In een den 28sten dezer te houden alge-
meene vergadering van aandeelhouders in de
Koninkiyke Nederlandsche Grofsmedery alhier
zal behandeld worden de ontslag-aanvrage
van den heer 0. Bonger als directeur en
zuilen twee commissarissen benoemd worden
ter voorziening in de vacatures, ontstaan door
het overiyden van de heeren dr. D. E. Siegen-
beek van Heukelom en G. F. Alsche.
Naar wy vernemen, zal door het gemengd
koor „Melosophia", alhier, onder leiding van
den heer C. B. Duyster, op 14 Maart a. s.
worden uitgevoerd Mendelssohn's Lobgesang",
amfonie-cantate en Friedrich Kiel's oratorium
„der Stern von Bethlehem".
Als solisten zullen medewerken mej. Lucie
Coenen, sopraan, uit Utrecht; mej. Toos Hoog,
sopraan, uit Den Haag, en de heer Carol
Phlippeau, tenor, uit Haarlem, terwyi de
orkestbegeleiding is opgedragen aan het Haar-
lemeche Stedeiyk orkest.
Dank zy de voortvarendheid van haar
voorzitter, mag de nog zoo jeugdige Leldsche
Debatlng-Club het genoegen smaken prof.
Van der Vlugt als spreker in haar midden
te zien optreden.
Reeds sinds lang bestond by enkelen der
leden het voornemen den hoogleeraar daartoe
uit te noodigen, maar tot voor korten tyd
waagde niemand het, andera dan onder be
dekte termen hiervan kennis te geven. Op
de laatste vergadering echter maakte een van
hen het plan bekend on mocht het genoegen
smaken, dat het voorstel, groot en bJJ val
vindend, aangenomen werd.
Prof. Yan der Vlugt, namens de Yereeniging
uitgenoodigd, verklaarde zich terstond bereid
aan haar wensch gehoor te geven, zooals
nu uit achterstaande advertentie blykt.
Het bestuur hoopt, dat de leden door trouwe
opkomst van hun belangstelling zullen bewys-
geven, en dat ook anderen deze gelegenheid,
om met de „L. D. O," kennis te maken, niet
zullen laten Yoorbygaan.
Do deze week door ziekte-geval uitge
stelde uitvoering dor St. Jozefa-gezellen-ver-
eeniglQg zal nu, blykens achterstaande adver
tentie, plaats hebben: Zondag, Maandag en
Dinsdag a. a.
Wy vernemen, dat er Zondag-avond te
8 uren in de Waalsche Bibliotheek gelegenheid
zal zyn, door een predikant uit de gemeenten
der Waldenzen belangryke by zonderheden te
hooren over het protestantisme in Italië in
het begin der XXste eeuw.
De bureelen der secretarie, zoomede van
de intendance van het Hula van H. M. de
Koningin-Moeder, te 's-Gravenhage, zyn reeds
van het huls ln het Noordelnde tegenover de
Oranjestraat overgebracht naar het paleis ln
het Lange Voorhout, en wel ln het neven
gebouw, dat indertyd van den eigenaar, mr.
Banck, werd aangekocht.
Naar aanleiding van het desbetreffende
verzoekschrift van den Antl-sociaal-demoora-
tischen Bond van spoorwegpersoneel „Recht
en Plicht", heeft de minister van waterstaat
aan de inspecteurs van den arbeid opgedragen
hem te advlseeren, op welke wyze afzonderiyke
Kamers van arbeid voor het spoorwegpersoneel
het best kunnen worden georganiseerd.
Naar men weet, la het spoorwegpersoneel
tot heden by bedryven ingedeeld, waarmede
het spoorwegbedryf weinig of geen betrekking
heeft.
Gedurende het verbiyf van Hare Majesteit
de Koningin te Amsterdam In Maart a. s.
zullen aldaar tydeiyk ln garnizoen komen
detachementen van het regiment grenadiers
en jagers, het 4de en 5de regiment infanterie
en van het 8de regiment huzaren.
Omtrent de receptie by president Kruger
te Utrecht, deelt men aan het „Utr. Dbl."
mede, dat Z. EL E. van verschillende zyden
om audiëntie was en werd verzocht, doch
Z. H. E, gaf te kennen, dat het met het oog
op zyn hoogen leeityd, hem aangenaam zou
zyn, allen, die by hem hun opwachting zouden
willen maken, op één dag te zien. Het
aanbod van verschillende comités, die hun
belangstelling in de Zuidafrikaansche quaestle
en den persoon van den President toonden
door de organisatie eener receptie op zich te
nemen, heeft Z. H. E. aangenomen. Eenige
autoriteiten en vereenigingen hebben zich reeds
aangemeld,
Naar de „Residentiebode" vernoemt, zal
ln de Goede Week een deputatie van R.-K.
studenten van alle universiteiten en van de
Polytechnische School naar Rome vertrekken
om Z. H. den Paus hulde te brengen, naar
aanleiding van het jubeljaar.
In het half Maart te houden Consistorie
zal, naar het „Huisg." mededeelt, mgr. Fran
cesco Tarnasst, de Internuntius te 's-Graven-
hage, naar alle waarschynlykheid een aan
stelling krygen aan het pauseiyke staats
secretariaat. De apostolische internunclatuur
in Nederland biyft dus tydeiyk vacant.
Hot voornemen bestaat om do verkiezing
voor de vacature in den gemeenteraad ts
's-Gravenhage, opengevallen door hetontalag
nemen van jhr. Gevaerts van Slmonshaven,
te laten samenvallen met een der periodieke
verkiezingen in den a, s. zomer, waartoe de
termyn van zes maanden alleszins ruimte
laat, tenzy er nog een tuaschentydsche ver
kiezing, die aan een bepaalden tormyn ge
bonden is, noodzakeiyk mocht worden.
Weder hing gisteren de vlag van den Groo-
ten Schouwburg te Rotterdam halfstok en de
vestibule van dit gebouw was in oen rouw
kapel herschapen, gereed om het stoffeiyk
overschot te ontvangen van Willem van
Zuylen, den man, om wlen uitsluitend soms
zoovelen naar den kunsttempel opgingen, en
dien men thans ©en laatsten groet wilde
brengen. Behalve die rouw, welke by het
binnentreden ln hot gebouw opviel, was hot
een keur van bloomen, welk kleurenpracht
het oog onwillekeurig aantrok. Machtig was
het aantal van die bloemgeschenken; o. m.
werden opgemerkt kransen van directies en
artiaten van alle schouwburgen, zoo te Rotter
dam als in Amsterdam; van llefhebberfi-
gezelschappen, van abonnés en artiaten uit
Antwerpen en Brussel, te veel om op te
noemen, maar zeker wel een vyftig ln getal,
de eene al grooter en prachtiger dan de
andere. Behalve die van den Raad van Beheer
van „Het Nederlandsch Tooneel" te Amsterdam
viel door omvang en schoonheid op een krans
van het „Ensemble van dr. Heine", op welks
linten de opdracht: „Dem grossen holl&ndi-
schen Collegen".
Inmiddels hadden zich van alle tooneel-
gezelschappen, afdeelingen van het Tooneel-
verbond en andere gezelschappen, afgevaar
digden verzameld, zoodat tegen halftwee do
katafalk omringd was door een zeer groot
aantal treurenden. Precies op het vastgestelde
uur werden de deuren open gemaakt, zetten
de muzikanten Mendelssohn's treurmarsch in
en werd onder een vliegenden sneeuwstorm
daar bulten, de rouwstoet zichtbaar. Toen de
kist met bloementooi tusschen de brandende
kaarsen was geplaatst, voerden verschillende
personen het woord om uiting te geven aan
hun droefheid wegens het overiyden van den
goeden mensoh en grooten tooneelspeler.
Zoo de directeur van het „Rotterdamsch
Tooneelgezelschap", de heer H. J. J. Bos,
namens den schouwburg; de heer Moor namens
de artiaten; de heer Mulder namens „Tivoli".
Daarop trad Louis Bouwmeester naar voren.
„Als ik ooit de gave des woords zou willen
bezitten, dan was het nu," zeide hy o. a.,
„om uiting te geven aan hetgeen myn hart
op dit oogenblik gevoelt. Niet alleen een groot
tooneelspeler en een soldaat van de oude
beroemde garde, maar ook een braaf, eeriyk
mensch is heengegaan, een steun ln veler
nood. Hoor daarom, Willem, myn eenvoudigen,
maar oprechten wensch: Rust in vrede in
dat geheimzinnige land, vanwaar nog geen
reiziger is teruggekeerd, hereenigd met uw
moeder, die u zoo zielslief had."
Ontroerend was ook het moment, toen de
oude Rosier Faassen naar voren trad, zich
piaatsondo naast den gryzen Dirk Haspels,
die zyn jaren zwaar heeft te torsen.
De heer Faassen zei ongeveer het volgende
„Beste Willem, wie had gedacht, dat ik, de
zooveel oudero, jou nog hier het afscheid zou
moeten tooroepeni Ik heb je van kind tot
man zien opgroeien; als man was Je me
vriend. Jy immers ook hoorde tot de oude
garde, waaronder ook ik my met trots mag
rekenen. Tot het laatste oogenblik ben je
fideel gebleven aan onze leus; je hebt alles
opgeofferd aan de Kunst, zelfs je gezondheid."
Byzonder harteiyk was ook de groet der
Vlamingen, by monde van den acteur Ruys-
broek. Nog een groot aantal anderen gaven
aan hun gevoelens lucht, o. a. de heer Hendrik
Veder voor de afd. Rotterdam van het „Tooneel-
verbond", die er ln het byzonder op wees
hoe kort na elkander de vroegere voorzitter
der afdeeling, de heer F. Ebellng, en Willem
van Zuylen, dio elkaar zoo waardeerden, heen
gingen.
De droeve plechtigheid nam hiermee een
einde. Onder bloemen begraven werd de kist
naar buiten gedragen en zoo ging het in grooten
stoet grafwaarts. Buiten was zulk een groote
menigte op de been, dat de rydende politie
dienst doen moest, en dat niettegenstaande
de straten inmiddels onder de sneeuw waren
bedolven.
Te Schevenlngen is ln 65-jarigen ouder
dom overleden do heer H. W. O. De Bruyn,
oud-lult.-kolonel O.-I. L.
Zondag wordt koning Edward van Enge
land, aan boord van het Jacht „Victoria and
Albert", te Vllssingen verwacht op zyn reis
naar Cronberg, do verbiyfplaats van de keizerin
weduwe Friedrich.
Gisteren vertoefde dr. Leyds te Utrecht*1
De gezondheidstoestand van den heet
Van Basten Batenburg, die nog altyd ln het
buitenland vertoeft, gaat langzaam vooruit
en geeft alle hoop, dat hy, na verloop van
eenige weken, zyn werkzaamheden zal kunnen
hervatten.
De gemeenteraad te Amsterdam beslists
gl8t< r m in zake het aangevraagd krediet van
66,000 tot bestryding ran de kosten der
feestviering by gelegenheid van het huweiyk
van H. M. de Koningin en het bezoek van
het vorsteiyk echtpaar aan de hoofdstad. Een
voorstel was ingekomen van de heeren Z. Van
den Bergh, Wiorsma Harmsen en Nolting
om dit bedrag te verminderen met 40,000,
subsidiair 15,000. Het eerste gedeelte werd
met 88 tegen 4, en het tweede met 82 tegen
5 stemmen verworpen, en daarna het voorstel
van B. en Ws. aangenomen, mot 8 stemmen
tegen.
Naar wy vernemen, zal de heer E. O.
J. M. baron Van Höveil tot Westerflier en
Wezeveld by de aanstaande studentenfeesten
te Utrecht, by de maskerade, voorstellende
den intocht van de deelnemers aan de kroning
van Karei VII te Reims in 1429, de hoofdrol
vervullen. (N. R. C.)
B. en Ws. van Arnhem stellen den
gemeenteraad voor, een hoogere burgerschool
met driejarigen cursus op te richten, met een
daaraan te verbinden handelsklasse met één-
jarigen cursus. Voorts deze school te vestigen
in het lokaal, waar thans de middelbare school
voor meisjes is, en voor laatstgenoemde school
een nieuw gebouw te plaatsen in de School
straat.
In het kiesdistrict Beverwyk zyn opge
geven als candldaten: de heeren D. De Olercq,
te Laren (socialist); J. Th. Oremer, te 's-Gra
venhage (liberaal); en W. 0. J. Passtoors, te
Amsterdam (R.-K.).
Het pantserdekschip „Holland", ODder
bevel van den kapt. ter zee S. K. Sybrandi,
Is 18 dezer van Colombo vertrokken, to*
voortzetting van de terugreis naar Nederland,
en het pancserschip „Plet Hein", onder bevel
van den kapt.-ter-zee J. H. M. Jansen, is 14
dezer van Saigon vertrokken, ter voortzetting
van do reis naar Java.
De luitenant-tor zee 1ste kl. G. L. Goed
hart wordt met 1 Maart o. e. geplaatst in de
rol van het wachtschip te Willemsoord en
belast met het bevel over den schoener
„Argus." Aan boord van genoemden schoener
worden verder, met dien datum, gedetacheerd
de luitenants-ter-zee 2de kl. J. L.H.Lu) mes,
als oudste officier, en O. O. Kai6er, en do
officier van gezondheid 2de kl. dr. J. B. Van
Leent.
Het stoomschip „Bali" arriv. 14 Febr.
van Batavia te IJmuiden; de „Madura" van
Amsterdam naar Batavia, paBS. 14 Febr. Kaap
Rocca; de „Polyphemus" arriv. 14 Febr. van
Batavia te IJmuiden; de „Amsterdam", van
Nieuw-York naar Rotterdam, ia 14 Februari'
Bevezier gepasseerd; de „Prinses Sophie",
van Amsterdam naar Batavia, vertrok 14 Febr.
van Genua.
Alfen. Alhier zal den 20sten Februari a. a.
des voormiddaga te halfelf een openbarr
Raadsvergadering worden gehouden:
Op de agenda komt voor: lo. Benoeming
financieele commissie; 2o, benooming schuttery
commissie; 8o. overneming van Post- eQ
m
Zoo zag dus de man er uit, die het voor
werp was van oen heïlioozen, razenden harts
tocht! Om hem wilde een vrouw do wereld
trotseereu l
Welke eigenschappen zou hy hebben?
Waarin stak de geheime bekoring, die van
hem uitging? De macht, die de arme Sabine
alle bezinning roofde?
Dat was hy nu; en hy zag or uit, als die
dertig, veertig anderen in uniform, en hy
praatte heel gewoon, heel alledaagsch; toch
droeg hy in zich een wonder: het wonder
van onuitBprekeiyke liefde.
Het was Suzanne, als drongen de raad-
Beien des levens zich aan haar op. Een rilling
ging haar door de leden.
Zy trachtte zich voor te stellen, dat Sabine
hier mede aanzat; dat Achim von Körlegg
warme liefdesblikken met haar wisselde
Neen, dat ging niet; het was ondenkbaar,
dat deze man, wiens vaste blik, wiens ge-
heele wezen sprak van een groote energie,
zich zou overgeven aan de verwoestende macht
van een verboden liefde. Want voor Suzanne
bleef die liefde een „verbodene". Geen moed,
geen stoutheid kon groot genoeg zyn om zich
heen te zetten over den afgrond, die tusschen
!de beide ongelukkigen gaapte.
Ze had wei in zfin ziel willen lezen.
Ze vroeg zich af, of hy weten zou, dat ze
Ingewjjd was. Ze zag in hem geen vreemde
meer; ze kende z\)n noodlot, dat haar ver-
.^hrikkeiyk voorkwam.
Hy merkte wel, dat haar blikken zich niet
meer van hem af wendden; hy raadde de
oorzaak, en een gevoel van toorn kwam in
hem op; hy wilde niet aangestaard worden
als iemand, die geen meester meer is over
zyn lot en zyn persoon. Hy gevoelde zich als
een man, die alle gevaar zegevierend had
doorstaan. Op dit oogenblik geloofde hy,
dat er voortaan geen gevaar meer kon
komen.
Gaarne had hy willen weten, wat dit meisje
van hem wist en dacht. Uit Sabine's ver
halen had hy groote achting gekregen voor
Suzanne; zy was een vrouw, door wie men
gunstig beoordeeld wenscht te worden.
Zoo was voor beiden het uurtje, oogen-
schyniyk in onverschillig gebabbel doorge
bracht, van groote beteekenis. By het afscheid
vertelde de oude heer nog in hot voorbygaan,
dat by naar Mühlau reisde, om een nicht af
te halen. Bl&ser veroorloofde zich, naar haar
naam te vragen.
„O, de mooie mevrouw von Zeuthern? Ik
heb dezen zomer dikwyis het genoegen ge
had, haar by haar broer op „Heinsdorf te
ontmoeten."
„Dan kent u myn nicht beter dan ik," zei
de oude heer; „ik ben haar tamelyk wel
vreemd; maar die helderziende jongedame daar
was van meening, dat een reisje haar goed
sou doen."
Achim vertelde nog, dat hy voornemens
was, na de manoeuvres ook een uitstapje
naar het Zuiden te maken.
„Wie weet, of we dan elkaar niet weer
zien, hier of daar," zei de oom.
Suzanne bloosde hevig en toonde de sporen
van groote ontroering, zoodat Bl&ser later zyn
kameraad plagend verzekerde, dat hy grooten
Indruk had gemaakt.
Körlegg antwoordde met veel en bleef stil,
den geheelen avond.
Suzanne kon het ongeduld om Sablne weer
te zien nauweiyks bedwingen. Gelukkig ver
oorloofde de toestand van don weg den reizi
gers, den volgenden morgen te vertrekken,
en 's avonds begroetten de vriendinnen elkaar
aan het station te Mühlau.
Sabine was een weinig verlegen tegenover
haar oom, die haar vorschend aanzag; dat
was zoo zyn gewoonte. Haar schoonheid
scheen grooten indruk op hem te maken, en
den gan8chen avond, dien men doorbracht in
een styf en gedwongen eamenzyn ten huize
van den burgemeester, sloeg hy haar vol aan
dacht gade, terwyi moeder Deuben hem ver
veelde met uitvoerige uiteenzettingen over de
talryk verspreide familie Osterroth.
Sabine en Suzanne wisten, onder voor
wendsel van koffers pakken, nog een uurtje
aan de gezelligheid te ontvluchten. Nauwe
iyks veilig in Sabine's kamer, viel het meisje
haar om den hals en riep zenuwachtig:
„Ik heb hem leeren kennen l Oom ookl"
„Waar? Waar?"
„De officieren, van wie we straks aan tafel
spraken, waren lijj en een zekere Bl&ser."
Sabine beefde.
„En oom?" stamelde zy.
„Verstond natuuriyk zyn naam verkeerd.
Toen Körlegg vertelde, dat hy ook naar
Italië ging, zei oom, dat hy hem hoopte weer
te zien, zooals men gewooniyk ln zoo'n geval
beleefdheidshalve doet."
Suzanne zag haar doorborend aan; doch
Sablne gevoelde zich heel veel lichter. Er was
immers niets bedorven, gesp stoornis ontstaan I
„Je hebt afspraak met hem gemaakt?"
vroeg Suzanne ernstig.
„Ja, hy zal ons ontmoetenals by
toeval, te Verona, Milaan of Venetië. Ik zal
hem telkens ons adres zenden."
„En wat zal daaruit worden?"
„Het gelukhet gelukl" fluisterde
Sabine, met half gesloten oogen, als onder
den invloed van een visioen.
„Sabinel" zei het jonge meisje, „bezin je
tochl Dat kan immers nietl"
„Waarom niet? Tussohen ons staat geen
schuld, enkel vooroordeel, en dat kan men
overwinnen. Ach, Suzanne, als je wist, wat
het is, zóó lief te hebben, na zooveel ongeluk l
Juist door mfin ellendig huweiyk werd het
my helder bewust, welk een hemelsche zalig
heid het moest zyn, in een echtgenoot te
geiyk een geliefde te bezitten."
Suzanne schrikte van den opgewonden toon,
den vreemden blik. De onrust, waarin zy
verkeerde sedert de ontmoeting met Achim,
nam steeds toe.
„Ik wil nooit liefhebben, als liefde zoo
blind en razend is," sprak ze zacht.
„Je hebt hem toch gezien! Begryp je dan
niet?".... riep Sablne in zegevierenden trots
over de keuze van haar hart.
Suzanne werd verlegen. Ja, ze had hem
gezien; ze had hem aangestaard ongevraagd,
waarin zyn tooverkracht stak. En zy had
steeds aan hem gedacht en zyn beeld voor
oogen gehad. Maar zy vermocht niet op deze
vraag te antwoorden.
„Ik kan geen oordeel vellen over mannen,"
zei ze aarzelend.
Sablne lachte gelukkig en gaf haar een har-
teiyken zoen.
Den volgenden morgen had Sablne een
zonderlinge gewaarwording. De vreugde over
haar reis scheen plotseling verdwenen; het
afscheid van haar kinderen en de oudolui viel
haar zwaar; zij voorzag Ineens allerlei gevaar
voor de kleinen, ziekte en leed; zy vond
zichzelve liefdeloos, wyi ze zoo verlangd had,
uit den kring der baron weg te komen. Met
tranen in de oogeu smeekte zy haar moeder
dageiyks een briefkaart te sturen, hoe het
allen ging; anders had ze geen rust.
Eenmaal ln de coupé, droogde zy haar tra
nen; ze wilde geen slechten Indruk maken
op oom Frits; hy mocht haar eens voor
sentimenteel gaan houden.
Oom zei niet veelpraten was zyn gewoonte
niet. Hy bestudeerde haar echter nauwkeurig^
en Suzanne fluisterde haar in een onbewaakt"
oogenblik toe, dat zy haar oom buitengewoon
scheen te interesseeren.
Daar kwam ln Sablne*» hoofd de gedacht*
op, dat ze misschien in hem oen bondgenoot
kon vinden, Hy zelf, zoo ging de legenda
onder neven en nichten, had in zyn jeugd
een romantische liefdo gehad, waarvan het
gevolg was geweest, dat hy ongetrouwd was
gebleven. Dit schoot haar nu te binnen en
ze gevoelde zich vryer tegenover hem; zy
wilde wel door den ouden hoor bestudeerd
worden en besloot op haar beurt hem te ba-
studeeren.
Tot haar verbazing bemerkto Suzanne, dat
er tusschen die twoe een zekere geheim*.1
overeenstemming scheen to ontstaan, waarbij
zy, tot dusver beldor lieveling, uitgesloten
bleef.
Aan Sablne kan toch niemand woerRtand
biedent dacht zy, half trotsch, half jaloersch
op de vriendin, zy wist met, dat het slechts
onwillekeurig verstaan was van twoe men»
schen, die goed weten, wat liefde, leed en
leven is; eeu wetenschap, waman haat
ongerypte jeugd haar uitsloot.
(Wordt vervolgd.)
