N*. 12514
Zaterdag 8 33eceml>er,
A°. 1900
<§eze (gourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit DBIE
Bladen.
Eerste Blad.
Aanbieding Nationaal Geschenk aau
H. M. Koningin Wilhelmina.
Leiden, 8 Deecmber.
Feullletoii.
DE STERNTHALS.
PRUS DEZER COURANT
Toor Leiden per 8 maanden,
Buiten Leiden, per loo per en
Franco per post t t t i
I I i I I llit
«genten gevestigd rtJn 1.30.
i 1-65-
DAGBLAD.
PRUS DER ADVERTENTTËN: 4
Van 1 6 regels f 1.05. Iedore regel meer f 0.171. Grootero
letters naar plaatsruimte. Voor het incasseeren buiten de stad
wordt f 0.05 berekend.
Reeds werd door ons aan onze lezers mede
gedeeld, dat de loden der hier ter stede go-
vormde Sub-Commissie voor de aanbieding
van een Nationaal Geschenk aan H. M. de
Koningin der Nederlanden, by gelegenheid
van Haar huweiyk met Z. H. Hertog Hendrik
van Mecklenburg-Schwerin, de giften voor dit
doei persoonlijk Maandag a. s. by de inge
zetenon zullen in ontvangst nomen.
Wy twyfelen niet of hun inspanning zal
worden beloond en milde bedragen zullen
het bewys zyn van do warme sympathie der
burger;) voor het denkbeeld, om welks ver
wezenlijking het hier te doen is.
Heeft vóór twee jaren by de troonsbestij
ging der Koningin de Nedorlandsche bevolking
en in het bijzonder de Loidsche burgerij door
een schitterendo feestviering getoond, hoe
nauw de jeugdige Vorstin haar aan het hart
lag, meer reden en beter gelegenheid nog
bestaat er thans, om van haar gehechtheid
aan Koningin Wilhelmina bJyk te geven.
Toen toch gold het vooral een uiting van
vreugde, dat de laatste telg in rechte lijn uit
het Huis van Oranjo-Nassau zelve de Regoe-
'ring zou aanvaarden; het was vooral hoop
in de toekomst, die de biydo dankbare stem
ming over het volk veroorzaakte.
Thans heeft die hoop zich reeds voor oen
deel verwezenlijkt, Onze verwachtingen z|jn
werkelijkheid geworden. De aanvallige prinses
is gebleken een koningin te zijn, het ver
trouwen, de vereering en de liefde van Haar
'Volk ten volle waardig. Met ernst en toe
wijding heeft Zij Haar moeilijke taak vervuld.
Zjj heeft het bewind gevoerd met vaste han J,
met heldor oog en open hart. Zy heeft getoond
een ernstige, een liefdevolle, een edele vorstin
1 te z\jn. In Haar leven voort de ridderlyko
eigenschappen der Oranje's, Zij was het eonige
onder alle gekroonde hoofden, die het wagen
dorst den eerbiedwaardigen aanvoerder dier
zwaar beproefde volkeren van Nederlandschen
stam de hand te reiken, hem openiyk bljjk
te geven van Haar Koninklijke deelneming.
Die daad alleen reeds deed heel Europa, ja
heel de wereld met eerbied tot Haar opzien.
Die Koningin nu, onze Koningin, Koningin
Wilhelmina zal in het huweiyk treden met
Hertog Hendrik van Mecklenburg-Schwerin,
loot uit een aanzienlijk, oud, Duitsch vorsten
geslacht, maar tevens den man Harer keuze.
Zou er dan ooit beter gelegenheid kunnen
zyn, om aan de Koningin te toonen, hoe dank
baar wü Haar zijn, hoe zeer wij Haar lief
hebben, dan op dit oogenblik, zoo gewichtig
:voor Haar Persoon, zoo gewichtig k voor
'heel het Nedorlandsche volk. Haar huweiyk
gelukkig, het zal het geluk zyn van Nederland.
'Laten wy dan toonen, hoezeer wy vertrouwen
in Haai* keuze en daarmede in de toekomst.
Laten wy met milde hand bydragen in het
geschenk, dat zal moeten getuigen van onze
gehechtheid aan Onze Koningin. Laat het
een vorsteiyk geschenk zyn, de edele Vorstin
in allen deele waardigi
Maar wy twyfelen daaraan niet, en nog
minder twyfelen wy aan de mildheid der
Leidsche burgery, zoo dikwyis bewezen, waar
het gold hulde te brengen aan het Vorsteiyk
Huis.
Ook ditmaal zal Leiden niet achterbiyven
en de goede ontvangst op Maandag a. s. zal
den Commissieleden het bewys zyn, dat zy
niet ten onrechte op de mildheid hunner
medeburgers hebben vertrouwd, toen zy zich
voor deze moeiiyke taak beschikbaar stelden.
Door de leerlingen der Burgerzangschool
van den heer C. B. Duyster zal a. s. Donder
dag in den schouwburg alhier een uitvoering
worden gegeven, met welwillende medewer
king van eenige dames en heeren, terwyi het
orkest zal bestaan uit musici en dilettanten.
Daarby zal o. a. worden uitgevoerd „De
Woudkouingin", operette in twee bedrijven
van Mart. Schuyl, voor orkest bewerkt door
den directeur dor school.
Wel ie deze operette reeds vroeger hier
uitgevoerd geworden, doch dit geschiedde
toen in meer besloten kring. De byval was
by die gelegenheid groot. Thans is de gele
genheid tot by woning algemeen opengesteld.
Wy zagen een menigte beoordeelingen over
do uitvoeringen, welke elders hebben plaats
gehad, on daaruit biykt, dat men ook daar
één en al vol lof was over deze oorspronko-
ïyke Nedorlandsche kinderoporotto, welke in
vele plaatsen meer dan ééns, in andore zelfs
4- on 5-maal werd uitgevoerd.
Enkele aanhalingen laten wo hier volgen:
„De goede indruk, dien ik reeds vroeger
van werkjes van Mart. Schuyl ontving, word
niet weinig verlevendigd, toon ik de opvoering
van „de Woudkoningin", van denzelfden com
ponist, by woonde.
„Ik zeg maar, het is knap en men moet
hot maar kunnen, want dat Schuyl oen man
vau talent is, een man tevens met een hel
deren blik op tooneelkundig.gebiod, is bovon
allen twyfel verheven.
„Vergefijk maar eens „de Woudkoningin"
met andere werkjes in dit genre, en ik ver
zeker u, dat de vergeiyking in hot voordeel
van „de Woudkoningin" zal uitvallen. Hoe
oorspronkelyk is hier de muziek, hoe juist
werd do kindertoon getroffen en voor
zoover men dit ook by kinderwerkjes mag
eischen hoe dramatisch het geheel be
handeld 1
„'t Was waariyk een lust, dat jonge volkje
to hooren en bezig te zien. Enkelen waren
er zelfs zoo „in", als gaven zy een stuk van
hun eigen leven.
„Van de verschillende solo's, duo's en koren,
die het werkje bevat, bevielen my de laatste,
uit zuiver muzikaal oogpunt, holmeest. Voor
my vormden zy het zwaartepunt der geheele
operette. Ik bemerkte tevens tot groot ge
noegen, hoe by gemakkeiyke stemvoering,
het eenvoudige en melodieuze niet verloren
was gegaan en vooral hoe alles in over
eenstemming wa3 met don aard en den om
vang van kinderstemmen."
Een ander schryft:
„De Woudkoningin van Mart. Schuyl, te
Harlingen, is en dat is zeer goed gezien
van den componist en dichter zeer een
voudig in opzot en uitwerking.
De gegevens, ietwat fantastisch, juist ge
schikt om indruk te maken op de „artisten",
die tot do vertolking geroepen zyn, om hen
te insplreeren en het stuk niet alleen te laten
zingen, maar ook te doen meeleven, zyn nu
wel niet geheel en al oorspronkelijk of vol
byzonder verrassonde wendingon, maar voor
kinderen uitermate goed gevonden. Do muziek
is hiermede geheel in overeenstemming: zon
der ooit kinderachtig te worffen, blyft zy 6teeds
eenvoudig en zoo helder als kristal. Het doel
een kinderoperette te schryven, is volkomen
bereikt, enz., enz.
Wy besluiten met de volgende aanhaling:
Een Nederlandscho „Mignon", dat
was myn indruk, toen ik het scherm voor
de laatste maal dalen zag en daarachter
vordwynen een van de aardigste menscbjes-
groepen, dié ik gezien heb.
„Wat een kleurenmengeling, wat typische
effecten, maakten al dit rood en geel en
blauw en groen, alles zoo afzonderiyk en
toch één geheel, alles zoo als óóa stuk ge
dacht en ook weer toevallig gegroepeerd
overeenstemmend.
„Maar wat alles vooral tot éón maakte,
was wel do vroolyke, bezielonde uiting van
dat kinderspel dat zoo vaak ons een lach
(maar nooit een spottende) om de lippen deed
spelen, soms ook roerde in zyn ongekunstelde
uiting van natuuriyken weemoed en medo-
lydon. En nog eons, het geheele werk is
zóó waar, zoo echt waar.
„Dat i3 vooral de groote verdionsto dezer
operette, dat de kinderen woten wat zy zingen
en gevoelen dat zang hot hart mee doet ïyden,
maar ook vertroosten en blymoedig maken
kan.
„Er was een goest van* waarheid in allen,
zoowel in de kleine ultvóorators als in de
groote menschenkinderen, die in dat spel
zooveel levensuiting zagen on daardoor mee
leefden," enz, enz.
Eon post van f 9800 wordt by do Staata-
begrooting van Binnonlandscho - Zaken aan
gevraagd voor aankoop van een aan het
Museum van Oudheden to Leiden grenzend
perceel tot uitbreiding van de overvolle lokalen
van dit Museum.
Het contingent der af te levoron man
schappen bedraagt voor Leiden 109.
De uitslag van de alhier gehouden her
stemming voor twee leden van de Kamer van
Koophandel en Fabrieken was als volgt: Uit
gebracht 173 geldige stemmen. Volstrekte
meerderheid 87. Uitgebracht werden op de
heeren H. C. Juta, H. J. Van Nouhuys,
J. J. Van Hoeken en W. Pera, resp. 117,
112, 57 en 53 stemmen, zoodat de heeren
Juta en Van Nouhuys zyn herkozen.
Aan 's Ryks kleedermagazyn te Amster
dam is aanbesteed do levering van 3600
kampementsdekens. Laagste inschry vers waren
voor 1800 stuks, de heeren Jan Zuurdeeg en
Zoon, te Loiden, voor f 3.10.
Dr. W. H. Van Rietschoten, vroeger als
scheikundige verbonden aan de gasfabrieken
te Leiden en te Schiedam, Is met ingang van
1 Januari a. s. benoemd tot directeur der
gas- en electriciteitswerken te Oedenburg
(Sopron) Hongarye.
Voor hot examen Wiskunde L. O. art.
65 is geslaagd de hoer J. Oostenga, uit Leiden.
Hr. Ms. gezant te St.-Petersburg, jhr.
Van der Staal, is heden uit Den Haag, waar
hy met verlof vertoefde, naar zyn post terug
gekeerd.
Zaterdag 15 dezer zullen mrs. J. S. D.
Van Doorn en A. F. C. Hupkens v. d. Eist
resp. als griffier en als subst.-griffier der Haag-
sche rechtbank worden geïnstalleerd.
Men meldt ons uit Warmond: Zondag 9
dezer wordt de3 namiddags te twee uren
een kunstbeschouwing geopend van fraaie
aquarellen en etsen uit do Kon. Maatschappy
„Arri et Amicitias" te Amsterdam en wel in
de groote zaal van het café „De Zon", die
daarvoor geheel naar eisch is ingericht.
De geëxposeerde aquarellen zullen 13 dezer
door andere worden vervangen.
De kunstbeschouwing zal dagelyks geopend
zyn van 10—4 uren tegen den geringen prys
van f 0.10, een bedrag, opzetteiyk zoo laag
gesteld om ook den werkman in de gelegen
heid te stellen voor oen luttel bedrag veel
kunstgenot te smaken.
De tentoonstelling, welke tot en met 16
December duurt, zal voorzeker ook dit jaar
een talryk belangstellend publiek trekken, dat
de vele en velerlei talenten onzer hedendaagsche
schilders en schilderessen zal kunnen be
wonderen.
Aangenomen is het beroep naar de
Ned.-Ilerv. Gera. te Eist (cl. Zalt-Bommel)
door den heer J. Van Duyyonbooden, cand. to
Katwyk-aan-Zee.
Ingevolge de bevelen van H. M. de
Koningin is do kapitein Van Hoogstraten,
Hr. Ms. adjudant, naar Schwerin vertrokken.
Hy zal aldaar by Z. H. don Hertog van
Mecklenburg vertoeven tot de komst van
Z. H. te 's-Gravenhage, ten einde den Hertog
in de gelegenheid te stellen de Nederlandsche
taal te hooren spreken.
De Raad van Administratie van het
Permanente Hof van Arbitrage hield heden
middag onder voorzitterschap van den Minis
ter van Buitenlandsche Zakon een vergadering
in de Trèves-zaal te 's-Gravenhage. Aan de
leden word mededeeling gedaan van de lyst
van staatslieden en-andere voorname perso
nen, door de verschillende Staten als leden
van het Hof voorgedragen.
Te Beriyn is bevorderd tot doctor inde
geneeskunde, op eon proefschrift, getiteld
„Der heutige stand der ruptura uteri", de heer
G. J. Wychel, arts, officier van gezondheid
lste klasse Oostindisch leger.
De datum, waarop H. M. do Koningin
na Haar huweiyk met Hertog Hendrik een
bezoek aan do hoofdstad zal brengen, is voor-
ioopig vastgesteld op Dinsdag 26 Februari.
Het vertrok zou Vrydag 1 Maart plaats
hebben.
Door den „Nederlandschen Journalisten
kring" zal op den Tweeden Kerstdag op een
nader to bepalen plaats een algemeene ver
gadering worden gehouden tot vaststelling
van het Huishoudelyk Reglement en ver
kiezing van een nieuw bestuur.
Naar de „Arnh. Ct." verneemt, zal van
christoiyk-historische zyde by de aanstaande
verkiezing van een lid der Tweede Kamor
in het district Arnhem candidaat worden
gesteld dr. J. Th. De Visser, predikant te
Amsterdam, die thans zitting heeft voor
Rotterdam.
Nu de wet op den leerplicht den laten
Januari 1901 in werking zal treden, heeft de
heer C. A. Zelvelder, schoolopziener in het'
district Heeren veen, In een handig boekje'
uiteengezet, wat ouders van de Leerplichtwet j
moeten weten. Het is een kort, bevattoiyk
overzicht, dat zeker velen aangenaam zal zyn'
en door de heeren J. Noorduyn «Sc Zoon, te'
Gorkum, wordt uitgegeven.
Men meldt ons uit Keulen, dat het
„Hollandsche Trio" aldaar een enorm succes'
heeft behaald met de Trio's van Tschalkowsky,
Raraeau en Brahms (C Moll).
Ditzelfde programma speelt het drietal op
zyn eerste concert in Holland. (Rotterdam 15
Dec.) Het concert te Keulen was inde„Musi-
kalischo Gesellschaft."
De verzending van brieven en andere
stukken aan het oorlogsschip „Gelderland"
te Algiers wordt, te rekenen van heden,!
gestaakt.
Daarentegen zal 10 en 17 December e. k.
met den trein van 4.10 a. van Amsterdam
naar Emmerik en 14 December e. k. met
den trein van 12.42 a. van Amsterdam naar;
Antwerpen een verzending van brieven en'
andere stukken plaats vinden aan genoemd'
oorlogsschip to Port-Said.
Opdat die brieven en andere stukken by de
sorteering op de postkantoren dadeiyk in het
oog valleD, worden belanghebbenden uitge- j
noodigd ze te voorzien van twee zich kruisende
stropen over het geheele adres, loopende van
den eenen hoek naar den anderen.
Het stoomschip „Rotterdam", van Rot»
terdam naar Nieuw-York, passeerde 7 Dec,
Prawlepoint; de „Lombok," van Amsterdam
naar Batavia, passeerde 7 December Kaap
Carvoeiro; de „Prins Willem V," van Para
maribo naar Amsterdam, vertrok 7 Dec. dea
voormiddags van Havre; de „Soembawa,"
van Amsterdam naar Batavia, arriveerde 7
Dec. te Padang.
Hazorswoudo. Ton huize van mej. de wed.'
Van Egmond, te Koudekerk, werd deze week
andermaal een vergadering gehouden van de
leden der onlangs opgerichte „Onderlinge
Bran dassu ran tie Hazerswoude—Koudokork".
Na opening door don voorzitter, don hoer J.
B. Wesselingh, werd op diens verzoek door
notaris C. Korteweg het concept-reglement,'
door de commissie ontworpen, voorgelezen,1
en artikel8gewyze behandeld, goedgekeurd ea
vastgesteld.
Vervolgens was aan de orde het kiezen
van een directeur en een bostuur. Door den
heer G. Dorropaal Sr. werd voorgesteld, don
voorzitter, van wien de zaak is uitgegaan,'
die haar in het leven heeft geroepen, of
m. a. w. den man van het initiatief by accla
matie tot directeur te benoemen. Hoe de heer
Wesselingh ook protesteerde en zich daartoe
beriep op zyn hoogen leeftyd als anderszins,
het gelukte hem niet, aan deze welvt: lende
hulde te ontkomen. Toen hy eindelyk voor
den drang der vergadering zwichtte en het
directeurschap aanvaardde, ging er eon dave-
dend applaus in de zaal op.
Tot leden van het bestuur voor Koudekerk
werden gekozen de heeren G. Dorrepaal Sr.,
R. Dorrepaal, J. Verburg en R. Treur; aan
den Ryn: J. B. Wosseling Sr, P. F. Voelen-
turf, A. C. Van den Akker en N. Ka j-tain;
voor het dorp: C. De Bruin, H. P. b «...uhof,
J. Vollekoop, W. B. Bontje en A. P. S.uithof.
Slot
„Wie kan u dwingen iets te doen, wat gy
niet wilt? En gy zegt dat zoo rustigI Denk
toch aan Ines; aan ons allon. Zyn wy u onver
schillig, dat gy ons onbekommerd kunt ver
laten? Dat had ik werkelyk niet gedacht!
Hebt gy u over iets te beklagen? Zoo gauw
ik weet, wat het is, zal ik het verhelpen."
„Neen, mynheer Mohren, ik heb my over
niets te beklagen. Mevrouw Hansen en gyzelf
behandelt my als een lid uwer familie, ik houd
van Ines, als was het myn eigen kind, en uw
huis is ook my een waar tehuis geworden.
Maar niettegenstaande dat alles moet ik het
verlaten."
„Zeg my dan ten minste, wanneer gy wog
wilt," verzocht Mohren, „misschien kan ik u
helpen. Ik ben immers een man van onder
vinding."
Roberta schudde treurig het hoofd.
„Het zyn gebeurtenissen uit het verleden,
het verleden, waarvan ik dacht afscheid to
hebben genomen, maar dat nu weer voor my
opryst. Men heeft my ontdekt, en dreigt my,
naar my toe te komenO, laat my ver
trekken, opdat men my hier niet vinde."
„Wie waagt het, u onder myn dak te
dreigen?" riep Mohren uit, en hy fronste do
wenkbrauwen. Kalmer ging hy daarop voort:
„Uw verleden is my onbekend, maar ik ken u,
sedert gy by ons zyt, en ben overtuigd, dat
er in uw geheele vroegere leven niets is,
waarover gy u behoeft te schamen, al kan
(ïe herinnering u ook smarten. Wilt gy my
in uw vertrouwen nemen? Denk en handel
als ware ik uw broeder, een broeder, die
gaarne bereid is voor u te doen, wat in zyn
vermogen is."
Haar broeder? Roberta brak in tranen uit.
Ja, als Ernst Dog leefde! Maar ook hem had
een onverbiddeiyk noodlot haar ontnomen;
eenzaam en alleen stond zy op de wereld.
Mohren wist party te trekken van haar weeke
stemming en het gaf Roberta verlichting, met
een deelnemend mensch te kunnen spreken
over de droevige herinneringen, die zich dien
morgen in haar geest verlevendigd hadden en
haar ziel zoo machtig bewogen.
In grove trekken schilderde zy don oplet
tendon toehoorder haar vroeger leven tot den
dood harer moeder; daarop reikte zy hem
het heden ontvangen schryven. Het kwam
van Alfrod von Wöllern, die haar mededeelde,
dat hy reeds lang wegens zyn ontoereikende
middelen den krygsdienst had moeten ver
laten. Nu bevond hy zich in den nypendsten
nood, en daar hy vernomen had, dat Roberta
een goede positie had en over ryke middelen
kon beschikken, verzocht hy haar, hem te
willen helpen.
In hot hart 2yner vroegere verloofde, schreef
hy verder, was zeker nog wel een stem, die
te zynen gunste zou spreken. Hy herinnerde
haar, hoe hy haar had bemind, en dat hy
haar, hoezeer ook de schyn tegen hem was,
nooit vergeten had. Bleef echter de gevraagde
hulp uit, dan was hy, tot zyn spyt, genood
zaakt naar Hamburg te komen en in de
familie, waar zy woonde, het verloden haars
broeders te onthullen.
„De ellendeling 1" riep Mohren uit, terwyi
hy het blad papier verachtelijk verfrommelde.
„En door zulk een mensch zoudt gy u
schrik laten aanjagen en myn huis willen
verlaten? Wat zyt gy van plan dan te doen?"
„Ik wilde naar Engeland, naar lady Morton
vluchten
„Gelooft gy, dat de kerel u daar niet ©ven-
goed zou vinden? Dat hy u niet dubbel zon
bedreigen, wanneer hy zag, dat gy hem vreest?
Ik raad u aan rustig hier te biyven."
„Hoe gaarne zou ik dat doen, maar moet
ik hem niet helpen, als hy het noodig heeft?
Is dat niet myn plicht?''
„Onder geen enkele voorwaarde. Gy moogt
hem zelfs niet antwoorden. Iedere vrywillige
gift van uw kant zou het begin zyn vaneen
reeks afpersingen, waarvan gy u niet zoudt
kunnen vry waren. Juffrouw Roberta, gy hebt
uw vertrouwen heden aan geen onwaardige
geschonken; en ik dank u, dat gy het ge
daan hebt. Maar laat my don tyd om erover
na te denken, hoe die kerel het gemakkoiykst
onschadelyk is te maken. Dat is myn zaak,
wantgy woont in myn huis. Ontsla u van iedere
zorg; morgen zullen wy verder spreken.
Goeden nacht I"
Hy kuste de koude vingers, die Roberta in
zyn uitgestoken hand legde; daarop boog hy
diep en geleidde haar naar do deur.
Ondanks Mohrens wensch, kon Roberta nog
in lang geen rust vinden. Het verleden, waar
mede zy sedert lang meende te hebben afge
sloten, was haar door de vertelling weer
levendig voor den geest getreden en haar
gevoelens lieten haar niet met rast. Ofschoon
haar liefde voor von Wöllern by na op hetzelfde
uur, dat zy hem moest verachten, was uit
gedoofd, voelde zy thans in zyn ongeluk toch
nog medeiyden met hem. Maar haar toorn
over het feit, dat hy beproefde haar, die reeds
zooveel geleden had, in zyn verdiend lot te
trekken, overwon haar gevoel van medo-
lyden.
Als het Mohren niet gelukte, haar voor
von Wöllern te beschutten, dan bleef haar
slechts over naar Engeland te vluchten.
Maar zou de man, die het geluk harer jeugd
had verwoest, haar nu weer van de plaats
durven verdrijven, waar zy een tehuis had
gevonden? Zy beminde Ines warm en innig;
het verweesde kind had in baar een tweede
moeder gevonden. Hoe zou de kleine de
scheiding kunnen verdragen? Yan mevrouw
Hansen had Roberta slechts goedheid en wel
willendheid ontvangen; de heer des huizes
zelf was altyd vol oplettendheid en dank
baarheid jegens haar geweest. Op hem
wilde zjj zich ook verder verlaten, hy
beloofde niet zeker, wat hy niet kon
nakomen.
Mohren zelf was dieper ontroerd dan hy
Roberta wilde toonen. Met zyn vurigeD aard
had hy lang onder de tropen gewoond, waar
het hart sneller klopt dan in het koele noorden.
Hy had veel beleefd en ondervonden, vreugde
en leed; hy was te kort geschoten en had
geleden, maar zyn hart was gelouterd uit al
die vuurproeven te voorschyn gekomen en
zyn verstand was ontwikkeld, zoodat hy het
klatergoud van hot echte kon oudorschoiden.
Voor Roberta had hy reeds by de eerste
kennismaking sympathie gevoeld; hy leordo
haar hoogachten, toen hy zag, hoe weldoend
haar invloed op Ines was, en het verkeer met
een edelo vrouw is voor een man steeds
een verkwikking op zyn vaak stormachtig
levenspad.
Mohren kon zich nu zyn huis niet meer
zonder Roberta denken. Hoe zou hy in deze
jaren, dat hot kind de meeste leiding noodig
had, by Ines de besturende hand der beminde
onderwyzeres vervangen? En verheugde hyzelf
zich ook niet dagelyks op het uur, waarop
hy naar huis terugkeerde, waarop Ines hem
vrooiyk tegen kwam gesprongen en Roberta
hom vriondelyk begroette?
Zou hy dit alles verliezen, omdat een ellen
deling, die eens Roberta's levensgeluk ver
woest had, nu de hand uitstrekte, om haar
nogmaals te plunderen? Neen, duizendmaal
neen, Roberta mocht zyn huis niet verlaten,
hy wilde haar beschermen en beschutten met
alle middelon, die hem ten dienste stonden.
Zoo kon hy haar slechts boloonon, wat zy
aan Ines gedaan had, en het vertrouwen, dat
zy hem geschonken had. Eindelijk nam hy
een vast besluit hoe hy wilde handelen, en
daarmee begaf hy zich ter ruste.
Den anderen morgen liet Mohren juffrouw
Sternthal reeds vroeg om een onderhoud
verzoeken; hy wenschte haar ongestoord te
spreken.
„Laat my hot schryven van "Wöllern be-
antwoorden," zeide hy na enkele inlouunde
woorden. „Dat heer zal zyn brandbrief door
geen tweeden doen volgen, als hy in plaats
van een zwakke vrouw een kraclitigen man
tegenover zich ziet."
„Hoe gaarne laat ik u dat doenriep
Roberta uit. „Maar als hy nu eens vsorkelyk
hulp noodig had?"
„Vrees niet, dat ik hom te hard zal be
handelen; daarvoor ben ik hem to veel dank
verschuldigd."
„Gy hem dank verschuldigd? Dat begryp
ik niet."
„Door hem ben ik het met my zelf eens
geworden omtrent myn gevoelens en won-
6chen, iets, wat zonder zyn laaghartig optreden
misschien nog niet zou zijn gebeurd. Juffrouw
Sternthal, Roberta, sedert twee jaar ken ik u,
heb ik u loeren hoogachten en liefhebben.
Hoe innig ik u bemin, werd mij eerst duidelyk,
toen ik dacht u te moeten vorliezen. Ik
vraag u niet uw hart en hand met den storm-
achtigen hartstocht van den jongeling, maar
met de diepe genegenheid van den gerijpten
man, in de vaste overtuiging, dat ik slechts
aan uw zyde verder levensgeluk kan smaken.
Wilt gy my uw hand roiken? Myn geliefde
echtgenoote en do mooder munor Ine3
worden?"
Verrast, byna verdoofd door deze woorden,
stond Roberta daar voor hem. Hooi Deze
man, dien zy hoogachtte, die alle eigenschap
pen bezat om een vrouw gelukkig te kunnen
maken, beminde haar, een arm, onbeduidend
wezen? Haar, die sinds lang geloofde met
ieder levensgeluk te hebben afgedaan? Was
het workeiykheid? Werd zy met bedrogen
door een schoonen droom?
„Roberta, wilt gy niet naar my luisteren?^
vroeg Mohren eindelyk met aandrang.
„Ja, dat wil ik," antwoordde zy eenvoudig
en legde haar hand in de zyne.
Hun verbond voor het leven was gesloten.
