N°. 12291
Zaterdag W Maart.
A0. 1900
gourant wordt dagelijks, met aitzoadering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven*
Derde Blad.
P euilleton.
Een brutaal Engelschman.
LEIDSCH
DAG-BLAD.
PBJJS DBZBB COTRAHT*
Voor Leldezi pér 8 maanden: l.iH?
Franco per post 1.40a
Afzonderlijke Nommerp a 0.05>
PRIJS DEB ADVERTENTTENt
Van 1—6 regels t 1.05. Iedere regel meer f 0.171. Qrooter^
letten naar olaatsruimte Voor hst incasseeren bujtea do stad
wordt ƒ0.06 berekend.
Financiüele Kroniek.
Onder een valsch vernisje, dat den schijn moet
geven van een vaste houding, is en blijft de Beurs
toch eigenlijk bepaald flauw en toont weinig veer
kracht. Een enkele maal komt nu en dan wel eens
een levondig vleugje te voorschijn, en dan is men
dadelijk geneigd om van een vaste of willige
stemming te spreken, doch een markt met een
werkelijk vasten grondtoon is niet te bekennen.
Er zijn teekenen te over, om dit bevestigd te zien.
Er gaat heel weinig om en de markt kan weinig
verdragen. Een teruggaande koersbeweging vindt
onmiddellijk weerklank, doch een opgaande markt
wordt slechts matig gesteund en kan het ten Blotte
toch niet tegen de flauwe strooming volhouden.
De oorzaak voor deze vreemde houding is moeilijk
te verklaren, want eigenlijk is er toch geen aan
leiding om zulk een ongeanimeerde stemming te
mogen verwachten. Da toestand der geldmarkt is
wederom zeer krachtig en een nieuwe dóbacle
staat niet te vreezen. Dat de oorlog in Zuid-Afnka
steeds de aandacht blijft trekken, is begrijpelijk,
maar dit kan moeilijk oorzaak zijn, dat de geheelo
markt lusteloos blijft, want, eerstens geeft Londen,
waar men toch onder de tegenwoordige politieke
omstandigheden den gevoeligsten barometer heeft,
geen aanleiding tot de aanhoudend flauwe markt,
tweedens breidt zich de lusteloosheid over alle
Europeesche Staatsfondsen uit, waarop de oorlogs
toestand toch van weinig invloed kan zijn, temeer,
nu alle Staten eenstemmig hebben te verstaan
gegoveu, dat zij zich geheel buiten de Engelsche
aangelegenheden wenschen te houden. Wellicht
is, in afwachting van algemeen lagere koersen in
verband met den Zuid-Afrikaanschen oorlog, een
groot bedrag teruggehouden en blijft hiervoor nog
gereserveerd tot gunstiger (d. w. z. lager) markt
zal zjjn ingetreden. Of deze verwachting echter
zal woiden verwezenlijkt is moeilijk te voorzien;
intusschen meent men, dat belangrijke bedragen,
thans op prolongatie uitgezet, voor dit doel aan
de markt onttrokken blijven.
Hollandsche Staatsfondsen hadden over
het geheel een zeer flauwe week; wel konden
de koersen zich nu en dan laatbeura vau hun
voorafgeganen val gedeeltelijk herstellen, doch de
toon der markt was en bleef gedecideerd flauw.
Petroleu m-waarden hadden een zeer ongedeci
deerd verloop; over het algemeen verliep de
stemming voor aandeelen Koninklijke zeer
ongunstig, waarvoor geen bepaalde redenen be
kend werden. Wel geoft de nieuw aangeboorde
bron nog geen reden tot juichen, doch men meent
de thaus nog voortdurende verstopping te zullen
overwinnen. De .Koninklijke" is nu eenmaal toon
gevend voor het koersverloop der meeste overige
petroleum-aandeelen en daarin ligt genoeg ver
klaring, dat ook de andere soorten terugliepen.
Een uitzondering hierop maakten de gewone aan
deelen Schibaieff, naar aanleiding der in het
buitenland zeer krachtig herlevende markt voor do
Russische naphtha- en petroleum-ondernemingen,
vooral nu men overtuigd is, dat de Russische
minister van financiën, er geen oogenblik aan
gedacht hoeft om de ondernemingen in Rusland
tot Staatsbedrijf te monopoliseeren.
Stoomvaar t-aandeelen blijven zeer gezocht.
Uit de thans gepubliceerd wordende jaarverslagen
blijkt niet alleen van een algemeeoen bloei over
het afgeloopen jaar, doch meer nog van uitste
kende vooruitzichten voor hert thans looponde,
waarbij ook de berichten der buitenlandsche Maat
schappijen zich krachtig aansluiten. Het is dus
niet te verwonderen, dat de speculatieve beleg
ging met voorliefde naar deze waarden omziet.
De aandeelen der verschillende T a b a k sonder
nemingen hadden een ongunstig verloop, in ver
band met minder gunstige verwachtingen omtrent
den oogst van het vorige jaar, welke nu lang
zamerhand ter markt wordt gebracht.
Onder de Nederlandsche Spoorwegwaarden waren
vooral aandeelen Nederl. Zuid-Afrikaan
se h e Spoor gezocht voor Duitsche rekening, in
aansluiting b|j Berlijn, waar, vooral in het begin
der week, een zeer willige stemming heerschte in
verband met de berichten omtrent vredesonder-
baudelingen en de verwachting van een spoedig
einde van den oorlog. Later bekoelde de geestdrift
een weinig, toen het duidelijk werd, dat het woord
.vrede" door de Boeren nog wel niet op hun
agenda zal worden geplaatst.
De afdeeling der Buitenlandsche Staats
fondsen was zeer stil en verkeerde in flauwe
stemming. De omzetten zyn tegenwoordig tot een
minimum gedaald en het kost moeite om eenige
affaires van beteekenis uit te voeren. Dat na
de vaste houding voor Spanjaarden eenige
reactie zou intreden, was niet te verwonderen;
trouwens, de liefde voor dit fonds is bijna uit
sluitend in Frankrijk te zoeken, terwijl op de
Am8terdamsche Beurs daarvoor ternauwernood
een markt te vinden is, zoodat de affaires
hier toch geen afspiegeling geven van de stem
ming voor deze waarden te Parijs. Turkache
fondsen maakten een goed figuur en behielden
een vast verloop. Of de beweging, in het leven
geroepen om een hooger aflossingsporcentage op
de premiën der Tnrksche loten te verkrijgen,
met succes zal worden bekroond mag voorloopig nog
worden betwijfeld. Ook maakten Portugeezen
oen gunstige uitzondering. De steun voor deze
fondsen kwam voornamelijk uit Berlijn, waarvoor
in den laatsten tijd belangrijke aankoopen plaats
hadden, in verband met het gerucht, dat de
invoering van Portugeesche waarden aan de Beurs
te Berlijn spoedig zou plaats hebben.
Onder de Zuid-Amerikaan9che waarden viel
alleen op te merken, dat Mexicanen in reactie
waren, in aansluiting met den teruggang der zilver-
prijzen.
Maxwells waren over het algemeen zeer vast
en er bestond voor dit fonds ook meer belangstelling
dan waarin zij zich langen tijd hebben mogen
verheugen. Men meent, dat de verwachting, door
de directie in het jongste jaarverslag uitgesproken,
is bewaarheid geworden en de Maatschappij een
deel barer vlottende schuld heeft kunnen delgen.
De strooming der Amerikaansche Spoor-
wegmarkt is ten eenemnale onbegrijpelijk. In
den aanvang der Transvaalsche worsteling heette
het, dat Amerika onder den indruk verkeerde der
zeer ontmoedigde Loodensche Beurs. Later werd
de meening verkondigd, dat Nieuw-York zich lang
zamerhand van Londensche invloeden scheen te
onttrekken en zelfstandig genoeg was om een
houding aan te nemen, meer in overeenstemming
met de krachtige teekonen van den ongekenden
voorspoed op handels- en spoorweggebied in de Ver-
eenigde Staten, en nu Londen, dat thans veel
ruimer adem h$alt, telkenmale betere koersen
geeft en van een opgewekte markt melding maakt,
nu wil Amerika niet meedoen. Duidelijk is het,
dat de rechte stemming to Nieuw-York ten eenen-
male ontbreekt; te meer moet dit verwonderen, nu
naast de grooto opl anden zijnde wijziging in de
Amerikaansoho munt-aangelegenheden, waar
door een hoogst belangrijk kapitaal, dat tot nu toe
steeds ongebruikt in reserve werd gehouden,
productief zal worden gemaakt en ontegenzeglijk
tot een groote verruiming der geldmarkt zal
leiden ook de politieke toekomst, in verband
met de aanstaande verkiezing van den President
der Yereenigde StateD, zonder groote ongerust
heid schijnt te mogen worden afgewacht, dus alle
aanleiding bestaat om een rustige en krachtige
toekomst te voorzien.
Doch al deze gunstige factoren blijven zonder
invloed en de Amerikaansche Spoorwegmarkt vol
hardt in een flauwe stemming. De steeds verwacht
wordende „ongunstige Bankstaat" beeft veel op
zyn kerfstok, want telkenmale doet hij dienst als
motief om de flauwe houding van Nieuw-York te
verklaren. Yeel waarde kan men echter aan die
ongunstige staten niet meer hechten, want de
nieuwe Bankwet zal spoedig haar goede uitwerking
doen gevoelen, en al zullen daarvoor nog wel een
paar weken verloopen, Amerika weet nu waar het
teu opzichte van ruimere geldmiddelen aan toe is.
Veel gaat er in den Amorikaanscben spoorweghoek
niet om, of boter gezegdde omzetten zijn uiterst
gering. In enkele soorten heeft de handel nog iota
te beduiden en dit is in de gefavoriseerde Union-,
Atchison- en Norfol k-aandeelen. De opgaven
der netto-ontvangsten dezer lijnen blijven bij uit
stek gunstig en geven blijk van een zeer krach
tige positie. Hierbij kan ook de Southern
P a o i f i c gerangschikt worden, wier netto-ont
vangsten de vaste lasten overtreffen.
Wanneer de tegenwoordig beerschende gunstige
toestanden in de Vereenigde Staten blijven aan
houden en de Spoorwegmaatschappijen blijven voor
groote tegenspoeden bewaard, dan zal ook de
dividendbetahug op de gewone aaDdeelen der drie
laatstgenoemde lijnen een quaestie zijn van niet
zoo heel langen duur. De handel in Western
N.-Y. Pennsylvani a-waarden, kort geleden
nog zoo opgewekt, is thans geheel en al verdwe
nen er gaat in deze soorten, niettegenstaande
een onafgebroken noteering in de prijscourant, zoo
goed als niets om. De Ponnsylvania-spoorweg schijnt
de hand geheel van de Western to hebben terug
getrokken. Rijnland sche Bank.
Hazerswoudc. Donderdag wapperde de
nationale driekleur van menige woning,
't Waa dan ook een dag van gewicht voor
onze geheele gemeente. De arbeidersvereeni-
ging „Onderling Hulpbetoon" zou dien avond
in „Salvatori" het feeat vieren van haar
25-jarig bestaan. Nadat de „Harmonie" de
vergadering door het spelen van den 68sten
Psalm in gewade stemming had gebracht,
nam de voorzitter tan „O. H.", de heer J.
Gaarkeuken, het woord en maakte in gloed
volle woorden een vergelijking tusschen den
toestand der vereeniging in 1375 en thans.
Toen 9 leden, nu 119; toen miskend, nu
erkeDd, toen geminacht, nu geacht; toen
gewantrouwd, nu vertrouwd; toen met
schouderophalen voorbijgegaan, nu, op dit
feest, vereerd door het bezoek van burge
meester en wethouders, door afgevaardigden
en telegrammen van zusterverenigingen, en
ontvangen in een zoo schoon gebouw als
„Salvatori".
Daar het tevens 25 jaar geleden was, dat
do heer J. Gaarkeuken voorzitter der ver
eeniging was geworden, werd hem, namens
bestuur en leden, by monde van den secretaris,
den heer J. Dekker, als blijvend aandenken,
een gouden bril overhandigd.
Uit het verslag van den secretaris bleek,
dat de leden van „O. H." vergezeld van hun
dames, in 1883 reeds een bezoek brachten
aan de tentoonstelling te Amsterdam, dat de
vereeniging in dien tyd bedroeg als lid van
de Zuiderzee-vereeniging, aan de IJsclub „De
Rijnstreek", aan de Yereeniging tot Werk
verschaffing alhier en aan de Ned. Zuid-Afrl-
kaansche vereeniging; dat H. M. de Koningin-
Regentes zich eenmaal a;n haar liet gelegen
liggen en dit toonde door een gift in eens,
terwijl mevrouw de douairière W. Yisser van
üazerswoude en onze burgemeester in de
laatste jaren een geldelijke bijdrage schenken.
Overigens bedruipt de vereeniging zichzelve.
Aan het einde van 1899 mocht zij wijzen op
een batig saldo van f 626.30. In die 25 jaren
werd aan contributie ontvangen f 9440.50,
aan zieken uitgekeerd f 4373, aan levens
middelen den leden teruggegeven f 3545 en
aan steenkolen verstrekt f 162.50. Voor een
contributie van f 4.50 per jaar, waarvan ge
woonlijk f 2.40 in den vorm van levens
middelen wordt teruggegeven, heeft men d9
zekerheid, by ziekte f 90 te zullen ontvangen,
n.l. 30 weken achtereen f 3.
Vervolgens brachten de heeren De Jong,
voorzitter van de vereeniging „Samenwerking"
te Alfen a/d Rijn, en Groenendijk, uit naam
van „Patrimoniums onderstandskas" te Zwam-
merdam, in proza en poëzie de gelukwenachen
hunner vereenigingen over, terwijl Bodegraven
langs telegraphischeo weg sympathie betuigde.
De burgemeester, mr. J. Bruyn, vergeleek
in een bezielde toespraak „O. H." bfi een
boom, die zijn weldadige schaduw laat vallen
op de ziekbedden der arbeiders en door de
ramen der aroei lerswoningen, en rekende
zich gelukkig, burgemeester te zijn van een
gemeente, waar zulk een vereeniging bestaat.
Nadat alle werkzaamheden waren afgedaan,
gaf de heer J. Kerkhoven, van Oudshoom,
een voorstelling met lichtbeelden, betreffende
Zuid-Afrika, waarbij d0 h00r J- Wieringa,
hoofd eener openbare school in die gemeente,
op heldere en bevattelijke wijze toelichtingen
verstrekte.
De vertooniDg slaagde uitstekend en alle
beelden waren tot achter in .de zaal zeer
duidelijk waar te nemen. Toen ten slotte de
beeltenissen van onze geëerbiedigde Koningin
nen en van den voorzitter der vereeniging,
benevens een „Hulde aan Onderling Hulpbe
toon" op het doek verschenen, kwam er aan
de luidruchtige toejuichingen schier geen einde.
De „Harmonie", die door to-passelijke stuk
ken de feestviering afwisselde, viel toen in
met het Wilhelmus io de oude toonzetting,
dat staande mede gezongen werd, waarna alle
aanwezigen op verzoek van den voorzitter zich
vereenigden in de zegenbede: „Dat 's Heeren
zegen op ons daall"
Dat de heer Gaarkeuken niet naliet, den
burgemeester, den beiden wethouders, den af
gevaardigden en het bestuur van Salvatori,
alsmede allen, die tot het welslagen hadden
medegewerkt, een hartelijk woord van daDk
toe te brengen, spreekt wel vanzelf. Te
halftwaalf ongeveer werd de vergadering ge
sloten.
Rynsburg. Het vaarwater door onze ge
meente is wear geopend. Yan 3f het eind van
den zg. Kaïwjjkerweg tot aan het bruggetje
van dr. v. Walsem, met inbegrip van de
Lange Yaart, is het water nu op flinke diepte
gebracht, zoodat de diepst geladen schepen
er door kunnen varen. Reeds is een geladen
motor coor een gedeelte er van gestoomd;
door een gedeelte, want de nauwe bruggen
beletten nog de doorvaart voor al te breece
schepen. Het volbrachte werk is echter een
groote verbetering, waarvan de ingezetenen
eu vooral de schippers de voordeelen zullen
plukken.
Vanwege het Hoogheemraadschap Rijn
land zal voor Rynsburg en Oegstgeest schouw
gedreven worden over wateringen, slooten,
zijpen, greppels, bruggen, heulen en duikers
op Maandag 26 Maart a. s.
H. M. de Koningin heeft door tusschen-
komst van dr. A. J. Van Walsem aan den
kleermaker A. Heine alhier f 40 geschonken
voor het aar.schaffen van een kunstbeen.
Gisteravond gaf de Chr. Zangvereeniging
„Excelsior" een uitvoering in het kerkgebouw
der Ned.-Herv. Gemeente onder leiding van
den heer K. A. v. Unen.
Tusschen deze uitvoering en de vorige van
dezelfde Vereeniging ligt een tijdruimte van
circa drie jaar. Als wij in aanmerking nemen
de wederwaardigheden, waarmee „Excelsior"
gedurende dien tyd te kampen heeft gebad,
het telkens komen en gaan en verwisselen
van zangeress n en zangers, dan moeten wjj
den moed bewonderen, waarmee ze na zoo'n
korte oefening onder haar nieuwen directeur,
reeds nu een uitvoifing durfde geveo.
De verschillende partyen heboen hun beat
gedaan; vooral sopraan- en alt-stemmen
willen w|j een woord van lof niet ontbou Jen.
By de lenorparty merkten wy tnkele st-mm n
op, die niet bijzonder toonvast wareD; hier
door werd, vooral ty de nummers vóór de
pauze, schade gedaan aan het ensemble. De
leiding liet niets te wenschen over.
Ds. v. Druteo, die ae bijeenkomst geopend
had met gebed en etn inleidend woord, sloot
ook den avond. Hy dankte den directeur
voor zfin toewyoing en ijver, de zangeres en
en zangers voor den genoeglijken avond, oien
zy den aanwezigen verschaft hadden. Ten
slotte werd nog door alle aanwezigen het
Transvaalsch Volkslied gezongen.
WaddingsYoen. Alhü-r werd onder leiding
van den heer v. d. Putten, uit Gou^a, een
Transvaalavond met lichtbeelden gehou ;en.
Het publiek toonde veel belangstelling in de
werkzaamheden van den heer v. d. Putte,
die met een flink, krachtig woord den avond
inleidde. De lichtbeelden waren duidelyk en
gaven een getrouw beeld van eenige plaatsen
en toestanoen in de Z.-A. Republieken. Zeer
jammer was het, dat de „toegift" na de
pauze den indruk van den vooravond totaal
bedierf. Toen werden wat flauwe en niets-
waaroige beelden vertoond, die met Transvaal
hoegenaamd niets te maken hadoen.
Da heer W. Th. v. Dartel, enderwyzer
aan school B, is als zoodanig benoemd te
Teteringen.
De nieuwe belasting „Schoolgell" is
deze maand in werkmg getre ien. Z|j laat
die personen vry, welke een inkomeD van
f 300 of minder per jaar genieten.
De Algemeene Vergadering van het
Fanfarecorps „Concordia" zal plaats hebben
op Woonsdag 21 Maart a. s.
Ds. Kropfeld, predikant der Geref.
Gemeente, zal op 29 April a. s. zyo afschel jb-
rede houden.
8)
Het is een overbekend, maar een onaan
genaam feit, dat in eiken vreugdebeker zich
eenige druppels alsem bevinden. Dat zou
Wilmot ook spoedig ondervinden. Hy bad van
den commandant verlof gevraagd en liet zich
voorloopig door zyn ondergeschikte Fowler
vervangen, terwyl htf in Monaco bleef en
urenlaüg met de mooie en beminiyke Maudlin
samen was.
Maar er was in de idylle een rustverstoor
der, die den betaalmeester veel bezorgdheid
inboezemde. Dat was sir Broker, een jong en
rijk baronet, die den ouden Driver en zyn
dochter op reis had vergezeld en nu niet
meer van Maudlin's zijde week. Hy maikte
de mooie koopmansdochter zeer ernstig het
hof en Maudlin moest het huwelyk met een
edelman als een byzonder geluk beschouwen,
wyl zy daardoor in de „voorname kringen"
kwam, wat voor den Engelschman uit den
burgerstand het toppunt van zyn eerzucht is.
Driver scheen in elk geval zoo te denken,
want hy voelde zich byzonder vereerd door
de pogingen tot toenadering van den baronet.
Natuurlyk bing alles van miss Maud af. Deze
Ret zich de huldeblyken van den baronet
welgevallen, en al was zy ook niet byzonder
voorkomend jegens hem, zoo moest deze sir
Broker voor Wilmot toch een zeer gevaariyk
medeminnaar zyn.
Driver zelf scheen over de aanwezigheid
van den betaalmeester volstrekt niet verrukt
te wezen. Hy maakte dan ook, dat hy steeds
tegenwoordig was, wanneer Maudlin en Wilmot
te zamen waren. Behalve het oogenblik van
verwelkoming, waren de beide jonge menschen
geen seconde alleen geweest. Of Driver was
op zyn post, öf de arrogante Broker, die
Wilmot niet alleen onbeleefd, maar ook zeer
uit de hoogte behandelde, was aanwezig.
Menigmaal had Wilmot aanvallen van wan
hoop. Had het geluk hem slechts naar de
hoogste hoogte gevoerd, om hem des te dieper
te laten neerstorten? Had hy slechts daarom
Maudlin zoo onverwacht weergezien, om er
wellicht getuige van te zyn, dat zy zich
met een ander verloofde?
Drie dagen waren verstreken. Het was
ongeveer negen uren 's morgens, toen de
kellner Wilmot by het ontbyt een brief over
handigde. Deze was van Maudlin en luidde:
„Vanmorgen om tien uren ga ik-met
myn vader en sir Broker naar Nizza en
breng daar een gedeelte van den dag
door. Ik vermoed, dat er iets op til is.
De tocht is tusschen myn vader en sir
Broker afgesproken en moet naar allen
scbyn met een huwelyksaanzoek en een
verloving eindigen. Wanneer u er iets
aan gelegen is, dat ik niet de vrouw
van sir Broker word, kom dan als toe
vallig aan het station en reis mede naar
Nizza. Zyt gy niet op het perroD, dan
weet ik wat dat te beteekenen heeft.
Misschien is hetgeen ik u hier schryf
zeer vreemd, maar ik bevind my in een
neteligen toestand. Maudlin,"
Deze brief bracht Wilmot in de grootste
opgewondenheid. Hy zou natuurlyk op het
perron verschynen en mede naar Nizza reizen;
daarin zou hem Diets ter wereld beletten.
Toen hy echter op het punt stond om naar
het station te gaan, trad Fowler by hem
binnen, die steeds 's morgens by Wilmot
verscheen om zyn orders te ontvangen. Nu
bracht hy zeer gewichtige dingen mede. Ten
eerste was door de admiraliteit aan het adres
van den betaalmeester een geldbrief van
honderd duizend franken voor de scheepskas
gekomen. In Gibraltar was er nameiyk aan
de machinerieën van de „Lucknow" een
groote reparatie gebeurd en deze was betaald.
Er bevonden zich nog wel over de anderhalf
honderd duizend franken in de scheepskas,
maar deze waren niet voor alle gevallen vol
doende. Daarom kwam het geld. Ten tweede
moest Wilmot eenige kooplui, die nieuwe
proviand geleverd hadden, met Fransch geld
betalen.
Wilmot moest nu eigeniyk naar het post
kantoor gaan, daar den geldbrief in ontvangst
nemen, naar het oorlogsscbip terugkeeren en
van het geld uit de kas de kooplui betalen.
Maar wanneer hy dat deed, dan kon hy niet
naar het station gaan en dan was voor hem
alles uit. Maudlin, die zyn wegblijven ver
keerd zou uitleggen, keerde waarscbynlyk
uit Nizza als de verloofde van sir Broker
terug. Dat mocht niet gebeuren l
Wilmot deed nu iets, wat waarschynlyk
ook ieder ander io zyn plaats zou gedaan
hebben, maar dat geheel tegen de instructie
indruischte. Hy ging haastig met Fowler
naar de post, nam den geldbrief in ontvangst
en gaf dezen Fowler; hy stelde hem eveneens
den sleutel van de geldkas ter hand en ver
zocht hem de kooplui uit te betalen. Hy
drukte den man nogmaals op het hart vooral
stipt en nauwkeurig iu het afdoen der geld
zaken te werk te gaan en verliet hem daarop
om naar het station te snellen. Met een
liefiyken blos en een bepaald teederen blik
ontving Maudlin hem daar, maar mr. Driver
scheen hy zeer ongelegen to komen en sir
Broker kon nauweiyks zyn hevige mis
noegdheid verbergen.
Hl.
In den verrukkeiyken, met tropische planten
begroeiden tuin van het „Grand Hötel" te
Nizza werd door Driver en zyn gezelschap
het middagmaal gebruikt. Het giüg daarby
zeer stil toe. Wilmot vermoedde, dat hy voor
eeu gewichtige beslissing stond. Driver was
verdrietig over zyn aanwezigheid, want
Maudlin had hem op het perron uitgenoodigd
met hem mede te gaan vóór haar vader dat
verhinderen kon. Sir Broker streed oogen-
schyniyk met een besluit en zag er als
iemand uit, die iets gewichtigs, dat hem niet
gemakkelyk valt, voor heeft. Maudlin was
alleen vrooiyk, ja, byna uitgelaten; zy tracht t«
met Wilmot te schertsen en haar vader wierp
haar nu en dan een misnoegden blik toe.
Toen het diner was afgeloopen, legde sir
Broker het servet weg, stond met een ruk
op en zeide met een zekere plechtigheid tegen
Maudlin: „Mag ik u verzoeken, miss Driver,
een kleloe wandeling met my door den tuin
te maken?"
„Ga, myn kind, gal" bracht mr. Driver in
het midden. „Wat sir Broker je te zeggen
heeft, bezit myn volle toestemming."
Maudlin wierp Wilmot nog een blik tos,'
dien deze in zyn opgewondenheid niet vol
komen begreep.
Driver wilde oogenschyniyk de aandacht
van Wilmot afleiden, ten minste van het paar^
dat juist achter een groep heesters verdween.
Hy bestelde champagne en vulde onder een
vloed van woorden over het mooie weer en
de heerlyke omgeviDg de glazen, terwijl hy
Wilmont steeds tot drinken aanmoedigde.
Juist had mr. Driver, die zelf zenuwachtig
scheen, zyn derde glas leeggedronken, toen
zyn gelaat plotseling betrok, want reeds
keerden Maudlin en sir Broker van hun
wandeling terug en het gezicht van den
jongen baronet zag er zóó somber uit, dat
Driver er byna van schrikte.
{Wordt vervolgd)
