m uit de Transvaal.
I. C. KORT.
Truien.
DE TIJDGEEST
Hoogewoerd 41, Magazp BE TIJDGEEST, over de Watersteeg.
„PATRICIA",
Hanglampen,
J.L.Creyghton.
Medie», ïecliauiscli Zaoder-Iostitunt,
Veerenbont, Astrakaaranden, p
f
p.
Bovenrokken, fj
Ij Onderlijfjes, Oorsetten, ij
1 NOUVEAUTÉS GARNEERINGEN, t
Een groote partij Paraplnies van de goedkoopje tot in de fijnste soorten.
C. M. H00GEB00M,
J. E. ZIRkZEE Jr., Beestenmarkt, lioek Steenstraat.
Gevoerde Glacé» en Tricot-Handschoenen,
De Graciense, Prijs per kwartaal f 1.37V2.
DAMES-
BLOUSEHEMDEN
Dames- en Kinder-
ROKKEN.
Oonkersteeg
3.
Heeren- en Jongens-
Oonkersteeg 3, 1 fi
Haarl.str. 122, J, li.
A.FSLAG
Thans maken mij weder melding m een groote partij PELTERIJEN, als:
Hooigracht 7.
Brand ass uran tie.
Levensverzekering.
Invaliditeitsverzekering.
FtOOFLT het nieuwe merk.
2-Cents-Sigaar.
buitengewoon
geurige
23
KLEINE HOUTWEG 31, HAARLEM.
enz., enz.
Dagelijks ONTVANGST van
Haarlemmerstraat 116, Leiden.
Do oorlog tusschen Engeland en Transvaal.
De buitenlandsclie militaire attache's, die pe:
traDsportschip „Bavarian" gisteren van Queens-
town naar Zuid-Afrika zyn vertrokken om aan
Britsche zijde de operaties tegen de Boeren te
volgen, zyn de heeren overste d'Amaclo (Fraok-
ryk), overste Stokovitch (Ruslund), kapitein baron
Von Lutwitz (Duitschland), kapiteiu Trimmol
(Oostenryk), kapitein Slocum (Vereen.-Staten),
majoor Gentilini(Italië) en een Spaanschemilitaire
attaché, wiens naam niet wordt genoemd. De
Britsche regeering heeft kolonel Herbert aan
de vreemde officieren toegevoegd.
Officieel is bekendgemaakt, dat de stoom
boot „Moor", met de stafofficieren van het
Engelsche legercorps [welke?] gisterochtend te
Kaapstad is aangekomen.
De voorzitters van verschillende centrale
comités van het Duitsche „Roode Kruis" heb
ben besloten alle plaatselijke comités op te
wekken om inzamelingen te houden voor een
Duitsche ambulance tan dienste van hetRoode
Kruis in den Transvaalschen oorlog.
De volgende telegram men. zijn nog ontvangen:
LONDEN, 10 Nov. {B. O.) Het ministerie van
oorlog maakt bet volgende telegram openbaar,
dat Sir Redvers Bulier te Kaapstad heden afge
zonden heeft, die het op zyn beurt ontving door
een, van 3 November uit Boeloewajo gedsg-
teekende, boodschap:
Op 2 November werd een klein convooi met
een geleide onder kolonel Specklej, behoorende
-ot do troepen van kolonel Plunier, door de
jcercn aangevallen. Zes man worden vermist
on het convooi ging verloren.
Het ministerie van oorlog maakt ook het
volgende bericht openbaarDaar in de Zuid-Afri-
kaansche bladen gemeld is dat onze artillerie
op de rlag van het Roode Kruis heeft gevuurd,
seint Bnller het volgend relaas van het incident
zooals dit door ds. Y Martens, een Hollandsch
predikant die de Boeren vergezelt, aan de
„Standard and Diggers' News" is meegedeeld.
Dadelijk nadat het eerste kanonschot was
gelost, dachten de Engelschen, dat onze (de
Transva&lsche) manschappen in het station waren
en van daar vuurden.
Zy waren daar niet, maar een schot ging
door de ambulance. Zoodra de Engelschen huu
fout bemerkten, hielden zij op met vuren. De
ambulance had, overeenkomstig het gebruik,
drie mijlen van het slagveld moeten zijn, zoodat
het ambulance-corps de Engelschen niet kan
laken.
BERLIJN, 10 November. (N. [R. Ct.) De
.jYossische Zeitung" merkt op dat het gebruik
/an Jyddiet-projectielen in den Transvaalschen
oorlog tegen blanken en christenen bewijst boe
geringen dunk men moet hebben van de men-
schenliefde en beschaving van de Engelschen
en welk een begrip dit hoogst kerkelijk gezinde
volk van het Christendom heelt.
LONDEN, 10 Nov. O.). Een bevelschrift
Van het legerbestuur gelast de reserve-soldaten,
die kennisgeving ontvungen, dienst te nemen
vóór den 20stcn November. Verder bepaalt
het, dat onverwijld een vijfde infanterie-divisie
jal gemobiliseerd worden voor den dienst in
Zuid-Afrika.
Vervolg der Advertentie!'
in zeer groote keuze
voorhanden. 7810 b 10
Het BESTUUR der Leld-
sche Scherpsehutters-
Vereeniglng bericht by
deze, dat zoo noodig de aangekondigde Collecte
a. s. Donderdag zal voortgezet worden.
9274 5
7810e1C|
Vrijdag 17 November 1899, 's voor
middags te elf uren, in het Notarishuis
te Leidon, ten overstaan van Mr. J. A. F.
COEriERGH en J. A. VAN HAMEL, Notarissen
te Leiden,
van 11.27.80 H. WEILAND onder Leider
dorp, en van 7.97.90 H. WEILAND (waarvan
een deel als Bouwterrein te verkoopen)
onder Lelden, in bod gestelJ:
A. Leiderdorp (Munnikenpolder)
I. Twee stukken WEILAND, groot 0.07.40 H.,
opf 10,000. -
Terstond verhoogd met 500.—
II. Drie stukken WEILAND, groot 6.20 40
H., opf 8400.-
B. Lelden (Orcmcnstevmchen en Rooden
burger Polder).
III. Drie stukken WEILAND, groot 1.27 H.,
opf 2100 -
Yerhoogd met500.—
IV. Drie dito dito, groot 3 63 H.,
opf 6800.-
V. Een dito dito, groot 2.00.40 H.,
opf 4700.-
Terstond verhoogd met. 300.—
VI. Een dito dito groot 0.66.40 H.,
opf 2400.—
Terstoni verhoogd met 600.—
VU. WEILAND (als Bouwterrein), aan
den Zoeterwoudschen Singel
o. groot 0.19.30 H. op f 2100.
Terstond verhoogd met 400.
b. 0.10 40 H. op B 1200.—
c. 0.09 40 700.-
Verboogd met. 100.—
d. 0.09 g 700.-
Alles breeder omschreven in Notitie
boekjes met kadastrale plans, gratis
verkry: aar by voornoemde Notarissen Mr.
COEtoERGH en VAN HAMEL, zoomece by
Mr. A. P. H. DE LANGE, Notaris te Alkmaar.
Tot en met Donceraag 16 Nov. worden
op allo werkdagen, dagelijks vanlO-2ureD,
verhoogingen aangenomen ten kantore van
Notaris VAN HAJSEL (Steenscbuur 3),
tegen genot van 20 pCt. 9220 13
Dezer dagen van een onzer kennissen in Pretoria een schrijven ontvangen hebbende, meldt deze daarin o. a.
Daar ik door een bijzonder toeval het „Leklseh Dagblad" in mijn bezit kreeg en Uwe Advertentie
daarin gelezen hebbende, kan ik niet nalaten U mijne bewondering te kennen te geven over de GOEDKOOPE
Artikelen, welke in het Magazijn
te verkrijgen zijnDaar kan men zich in Transvaal geen voorstelling van maken.
COLS met KOPJES
LANGE VEEREN BOA's
KINDERHANDMOFFEN
WITTE KINDERHANDMOFJES met COL
DAMES ZWARTE HANDMOFFEN
van af 43 Cents tot in de fijnste soorten,
van af 35 Cents,
van af 17£ Cent.
55 Cents.
75 Cents.
reheel uitgevoerd met prima qualiteit Zijde 1 Gulden.
'FEN 45 Cents.
80 Cents.
250 Cents.
JEr bevinden zich nog heet veel mud-ore moert en in.
IMITATIE BEVER KINDERHANDMO
DAMES
ECHT
9267 90
0271 11
3J
in bet Notarishuis aan een
Burcht te Leiden, by opbod
Zaterdag 25 November, by
afslag Zaterdag 2 December
1899, beiae dagen dos avonds te zeven urea,
ten overstaan van Mr. C. H. P. KLAYER-
WIJDEN, Notaris te Leiden, van:
Het HUIS en ERF te Leiden, aan de
Uiterstegracht, No. 121, groot 67 centiaren,
bevattende Gang met P -rk et vloer, Voorkamer,
Binnenkamer met Stookplaats en Bedstede
en groote Plaats en beschoten Zolder.
In eigen gebruik.
De Kamers zyn behangen, voorzien van
Kasten en ver ere gemakken.
Te bezichtigen daags vóór en op de dagen
van veiling en afslag, van 102 uren.
Te aanvaarden by de betaling aer koop
penningen op 2 Januari 1900.
Meeriere inlichtingen z(jn te bekomen ten
kantore van genoemden Notaris KLAVER
WIJDEN, Plantsoen 45, alwaar op iederen
werkdag, tusschen de veiling en den af.-Lg,
van 10 3 uren, verhogingen kunnen worden
gedaan tegen genot van ééo vyfde der
vtrhoogsom. 9264 28
UITSLUITEND VERKRIJGBAAR BIJ
9268 20
9269 20
uitgebreidste keuze van de minste tot de fijnste
soorten, waaronder prachtige Fransche modellen.
Prima qualiteit Branders.
Aalm arltt
Inrichting voor Heilgymnastiek, Massage en Orthopaedie.
Dagelijks geopend van tot e uren, en voor minvermogenden van
tot O uren 'savonds. 9266 2J&
De Directeur, Geneesheer,
W. VISSER M. JESSÜRUN.
0261 80
;W
F eulileton.
JALOERSCH.
17)
Het is een eindelooze, afmattonde strijd,
welken de vrouw voert, indien zij met geweld
het geluk der eerste huwelyksdagen wil vast
houden, en Renata streed dien tijd. Nog had
zy haar schoonheid Diet verloren, maar de
classieke trekken bezaten niet meer die
weldadige rust; ontevredenheid met haar lot
Bprak uit de donkere oogen.
Ean slanke mannengestalte verscheen op
den drempel der deur. Het was baron Bergen,
die, met den hoed onder den arm, zyn hand
schoenen dichtknoopte.
„Ik dacht, dat ge hier wilde blyveD," sprak
Renata koel, in de brochure bladerend; maar
de blos, die haar wangen en voorhoofd
kleurde, verried haar innige ontroering.
„Ik kan helaas niet," antwoordde Erwin
kalm. „Ik ga naar Sternfeld. Hy heeft my
geschreven, dat ik niet te lang meer moet
wachteD, omdat er meer koopers zyn voor
die schimmels. Hy beeft echter, om my
plezier te doen, tot morgenochtend negen uren
uitstel gevraagd. Langer kan ik dus uiet
wachten."
„Hoe is het met Gabriele?" vroeg Renata,
zonder op te zien.
„Waarom? Was ze erger? Maar dat geloof
ik toch niet, want anders zou Karei ons toch
wei iets gezegd hebben."
Een pauze volgde.
„Ik heb gehoord," hernam Renata, „dat
Edith beloofd heeft om eenige dagen op
Runthal te komen doorbrengen, om haar
zuster op te passen en gezelschap te houdeD."
Zy bief het hoofd op en wierp een onder
zoekenden blik op het manlyke gelaat van
haar echtgenoot.
„Dat is wel mogeiyk," antwoordde Erwin.
„De zusters zyn erg op elkander gesteld. Maar
ik vermoed, dat Edith er nog niet is, anders
zou Karei het ons hebben meegedeeld. Hoe
is het met ODzen Frits?"
„Hy slaapt gelukkig. De dokter ziet er
geen gevaar in; maar hy komt vandaag toch
nog eens terug.
„Ik weet niet.... maar ik heb rust noch
duur, als de jongen ziek is. Hy is zoo teer.
Hebt ge zelf met den dokter gesproken?"
„Natuuriyk. Je bent erg bezorgd om Frits,
en toch ga je van huis, dat begryp ik niet
goed," zeide Renata, wier jaloezie zóó groot
was, dat zelfs Erwin's ongerustheid over hun
kind haar onaangenaam aandeed.
Erwin glimlachte en antwoordde:
„Ik weet immers, dat onze joDgen in goede
handen is."
„Frits is inderdaad ernstig ziek, en als er
eens iets gebeurde, terwyi je van huis
bent.
Verschrikt zag Erwin haar aan.
„Dat zou vreeseiyk zyn," sprak hy ernstig,
„maar laten wy ons zulke dingen niet Doode-
loos in het hoofd halen. In ieder geval hoop
ik vóór acht uren terug te zyn.
Moeten die schimmels bepaald worden
gekocht?"
„Je hebt het immers zelf verlangd, Renata.
Het zyn een paar prachtige dieren. Ik heb
zelden zoo'n mooi span gezien. Ik ga nog
oven naar het kind."
Dit zeggende, schreed Erwin door het
vertrek en begaf zich Daar de aangrenzende
kamer.
Renata schoof het boek weg. Op haar
fraai gelaat kwam een uitdrukking van wan
trouwen.
„Natuuriyk een voorwendsel," prevelde zy.
„Hy is daar nog nooit om verlegen geweest/*
Zy stond op, liep eenige malen het boudoar
op en neer en zette zich toen in, een fauteuil.
„Mooi, joDg en geestig; natuuriyk wordt
een man, die thuis een ontevreden, ernstige
vrouw hoeft, daarvoor aangetrokken. Mooi,
jong en geestig is Editb, en dat is hy ook."
Zy znohtte diep en knikte een paar maal
met het hoofd, als tot bevestiging van haar
kwellende gedachten.
„Hy is liever uit dau thuis en als hy
weg ie, is hy met zyn gedachten nooit hier,
dat weet ik. Hoe dikwyis heb ik reeds
opgemerkt, dat hy uitgelaten vrooiyk was,
als hy meende, dat ik hem niet zag of
hoorde, terwyi by oogenblikkeiyk ernstig
werd, zoodra ik my vertoonde. Myn tegen
woordigheid drukt hem, en ik ik zon hem
geen seconde nit myn oogen willen laten
gaan; in zyn afwezigheid lyd ik onuitspre-
keiykWat is er van my geworden 1"
Zy verborg het gelaat in de banden.
Op dat oogenbllk trad Erwin weder binnen.
„Zoover ik zien kan, is Frits niet ernstig
ziek," begon hy. „De koorts neemt af en ik
geloof.... Renata, waarom schreit ge?"
Haastig knielde hy by haar neer.
„Waarom schreit myn lieve Renata?" vroeg
hy teeder.
Zy toonde hem haar bleek gelaat.
„Ik schrei niet, Erwin, zooals je ziet."
„Maar er scheelt je toch wat je bent
boos op my je weet hoe bedroefd my dat
maakt; ofschoon myn geweten zuiver is, beb
ik toch een gevoel van schuld, wanneer ik
tranen in je mooie oogen zie."
Een bittere glimlach plooide zich om haar
lippen. Ze trok haar hand terug, die by aan
zyn lippen drukte.
„Geen vleierijen, Erwin. Je spreekt niet
zooals je denkt."
Hy werd ernstig.
„Waarom trek jo Ja band weg, Renata?"
Zy antwoordde niet onmiddellyk.
„Omdat je je zelf geweld aandoet om baar
te kussen," sprak zft eindelyk.
„Byna zou ik je hetzelfde verwyt doen,
Renata; maar ik kan onmogeiyk aannemen,
dat je zoo denkt Wy kennen elkander sedert
onze jeugd. Hub je me ooit zien huichelen?
Neen, nietwaar, Renata? Je weet, dat ik
daartoe niet in staat ben," vervolgde hy, een
stoel naderby schuivend en naast haarplaats
nemend. „Als ik maar wist, wat ik doen
moet om je weer vrooiyk en gelnkkig te
zien, om te verhinderen, dat er tranen in je
lieve oogen ataaa."
Twee groote tranen rolden over haar bleeke
wangen.
„Je kunt niets doen, Erwin, want je kunt
my niet meer liefhebben, zooals voorheen.
Daarom ben ik ongelukkig."
Innig sloot hy haar in zyn armen en drukte
een warmen kus op haar lippen.
„Je hebt je helaas die dwaling zóó vast in
het hoofd gezet, lieve vrouw, maar, wezeniyk,
je vergist je," zeide hy innig. „Ik heb je nog
steeds even lief en ik zal nimmer ophouden
je lief te hebben."
Zy richtte zich op en zag hem onder
zoekend in de eerlyke oogen. Eén oogenblik
meende zy de vroegere onvergetelyke uit
drukking van hartstochteiyke liefde er in
weer te vinden, doch toen dwaalde haar blik
naar den tegenover haar hangenden spiegel
en Daast het uitdrukkingsvolle gelaat van
haar man zag zy haar eigen treurig, bi scbreid
gezicht. Zy rilde en liet zich weder in haar
stoei zinken.
„Neen," prevelde zy, „ik ben niet meer de
Renata, die gij eens bemind hebt, Erwin. Van
de schoonheid, die gy voorheen bewonderdet,
zal weldra geen spoor meer over zqd."
„Gekheid, kindlief! Je bent toch pas drie en
dertig jaar; zóó gauw wordt een mensch niet
oud, en bovendien heb ik je niet alleen om je
schoonheid en jeugd genomen; je geist, je
goede hart, je talryke gosde eigenschappen
(Won-dl vervolgd^
