N°. 12179
Maandag November.
A». 1899
fëourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en (feestdagen, uitgegeven.
Vierde Blad.
Leiden, 4 November.
F* euilleton.
JALOERSCH.
LEIDSCH
DAGBLAD
PEJJS DEZKB CajTOAHT»
Voor Leidon per 8 maanden;
Franco per post <j
Afzonderlijke Nommers
v f 1.10.
1.40.
0.05?
PRIJS DER ADVERTENTIËNt
Van 1—0 regels f 1.05. lodore regel moer f 0.17J. Grootec*
lettere naar plaatsruimte -> Voor hot incasseeren buitoD do stad
wordt f 0.06 berekend.
De niet benoeming van prof. Symons te
Groningen, tot opvolger van prof. Cosyu, te
Leiaen, lokt nogal aanmerkingen uit.
Tegenover eenige opmerkingen in de „Prov.
Gron. Ct.", die van haar ingenomenheii deed
tlyken over het behoud van Symons voor
de Groningsche universiteit, en zich verheugt
dat de „roofzucht", die zoo menigmaal de
beste mannen uit Groningen wegnam, ditmaal
geen steun vond, wordt van Groningen aan
de „N. Rott. Ct." het volg.nde geschreven:
„In onze (dus in de Groninger) academische
kringen beschouwt men de zaak geheel anders.
Men ziet in de poging van Leiden om prof.
Symons am zich te verbinden, volstrekt geen
daad van „roo.'zucht", en de beslissing der
regeering wor.t er volstrekt ni&t algemeen
gewaardeerd als een dankbaar te aanvaarden
daad van officiëele bescherming. Men vat er
de zaak hooger op. Men oordeelt, dat het
belang der wetenschap en van haar bloei in
Nederland het onder sommige omstandigheden
wenscbelyk kan maken, dat een hoogleeraar,
die geruimen tgd aan één onzer universiteiten
heeft gewerkt, zoo hy daartoe wordt aan
gezocht, van standplaats wissele en elders
zyn arbeid voortzette. Men meent, dat het
oordeel of die omstanJigbeden aanwezig z(]q
in de allereerste plaats behoort aan den man,
die met IJver en met eere zjjn vak vertegen
woordigt en bü wien de belangen zijner studie
natuuriyk het meeste gelden. Men heeft my
verzekerd, dat, zoo aan den Groningschen
senaat de beslissing in dezen had gelegen,
de groote meerderheid, misscbi.n wel alle
leden, en zeker het allereerst zy, die prof.
Symons het best kennen en zijn heengaan
het meest zouden betreurd hobben, nadat
zij in kennis zouden - ztfn gesteld met den
wensch van Leiden éiMSfêtCe redenen, welke
hun ambtgenoot had om aan dien wensch
gehoor te geven, geen oogenblik zouden
hebben geaarzeld om in die verplaatsing toe
te stemmen. Zy zoudon daarby hebben ver
trouwd, dat de curatoren dezer universiteit,
door de lettorkuodige faculteit geadviseerd
en gesteun J, wel uitnemende voorstellen ter
vervanging van prof. Symons zouden hebben
weten te doen.
„Naar de motieven, die den minister hebben
genoopt om zich tegen den zoo duidelyk
uitgesproken wensch van Leiden te verzetten
en met dien van prof. Symons geen rekening
te houden, kan men natuuriyk slechts raden,
evenals naar de invloeden, die zich wellicht
by dien staatsman hebben doen gelden. Dat
▼oor den minister sterk overwegende belangen
den doorslag gegeven hebbeD, moet men
aannemen. To.h betwyfelt men hier, of de
raadslieden van Zyne Excellentie in dezen
wel het ruime standpunt hebben ingenomen,
dat by quaesties van wetenschappelijke studie
en hooger onderwys ook het hoogste is, en
vraagt men zich af, of de beslissing, die thans
genomen is, wel zou gevallen z(jn, zoo Neder
land in het bezit was van een afzonderlijk
ministerie van onderwys."
Alkemade. Onder regeling van den bur
gemeester dezer gemeente, zal hier in de
verschillende afdeelingen worden gecollecteerd
voor onzo broederen in Zuid-Afr ka, in den
loop der volgende week.
Bodegraven. De openbare vergadering, door
„Patrimonium", alhier op Donderdag 2 Nov.
belegd, was zoer talryk bezocht. Naar gissing
waren er ongeveer 800 menschen te zamen
gekomen, om iets te hooren over de Trans-
vaalsche Boeren.
Op bevattelyke en tevens boeiende wyze
schetste de- spreker, de heer J. Van Andel,
de geschiedenis van de Boeren in Z.-Afrika,
vanaf de vestiging in 1652 van de Hollandsche
kolonisten tot op den tegenwoordigen tyd.
De 8tryd, dien de Boeren te voeren hadaen
met de inboorlingen, de groote trekken naar
het NoordeD, het verdryven uit Natal, de
vestiging van den Oranje-Vrystaat en de
Transvaal, het geraken onaer Engelands heer-
scbappy in 1877, het weder vry en onaf-
hankelyk worden van do Transvaal in 1881,
de inval van Jameson en het uitbreken van
den tegenwoordigen oorlog, dit alles werd
door spreker zeer duidelyk aan zyn talrijk
gehoor uiteengezet.
Aan het einde werd den sprrker dan ook
een wel verdiend applaus toegebracht. Door
den voorzitter van tPatrimonium", den heer
K. De Graaf, werd de tyeenkomst met gebed
geopend en door ds. J. G. VerboefF met dank
zegging gesloten. Het Transvaalsche Volkslied
werd door de menigte met geestdrift gezongen,
terwyi er een collecte gehouden werd voor
het Roode Kruis.
Gedurende de afgeloopen maand October
is aan bet postkantoor, alhier, in de Rijks
postspaarbank ingelegd '6495.55 en terug
betaal! f 911.95. Het laatst uitgegeven toekje
draagt het nummer 694.
De leerlingen van de openbare school C.
alhier, beoben niet willen achten.lyvon ty
die van school A. Zy hebben met elkander
f 16.80 byeengebracht voor de Transvaal.
Het herhalingeonderwys, dat van ge
meentewege aan de openbare school A, alhier
gegeven wordt, is deze week begonnen met
tien leerlingen.
De Christelyke Jongelingsvereeniging
„Timotheus" hield in het lokaal „Oud BoJegra-
ven" haar negentiende jaarfeest. Het lokaal was
goed met leden en geïntro iucoerden bezet.
Het verslag en de rekening over het afge
loopen jaar werden voorgelezen. Van hot i atig
salao der rekening ad 50 gulden werd 20
gul Jen afgedragen ten behoeve van de Trans
vaal De avond werd verder genoeglijk door
gebracht met het houden van voor.racbttn
en samenspraken. Afgevaardigden van zuster
verenigingen uit Oudewater, Kou jekerk, Alfen
en Sluipwyk woonden dit feest by, d*t tot
ongeveer middernacht duurde.
Vanaf 4 Nov. zal alhier de bibliotheek
der Christelyke Jongelingsvereeniging „Timo
theus" ces Zaterdagsavonds van 7 tot 8 uren
in het lokaal „Oud Bodegraven" voor het
pu.liek geopend zyn. Voor slechts 2l/i ct.
per week kan een ieder een nummer ter
lezing verkrygen uit de bibliotheek, waarvan
de catalogus tegen 5 ets. verkrygbaar is.
Wo nadagmorgen 8 November om half
tien, zal den leerlingen der Prinses-Wilhelmi a
school, alhier, in het hotel „Van Haatten"
een feest aangeboden worden.
Do burgemeester tan Bodegraven her
innert de ingezetenen, dat, wanneer zy in
huis een krankzinnige verplegen, over wien
het Staatstoezicht zich uitstrekt, gehouden
zyn hiervan aangifte te doen by den burge
meester der gemeente van zyn werkelyk
vorblyf binnen tweemaal 24 ureo na den
aanvang der verpleging.
Haarlemmermeer. In den morgen van den
2den dezer omstreeks 10 uren had in deze
gemeente aan den Spieriogerweg een ernstig
ongeval plaats. De arbeider J. De Visser reed
met een wagen, volgeladen met bieten, toen
hem onverwachts in dolle vaart een bonden-
kar passeerde. De voor den Lieten wagen ge
spannen paarden werden schichtig en sloegen
op hol. De Visser had geen ktyd meer om van
den wagen te springen, en zich niet meer
knnnendt vasthouden kwam hy tusschen een
der paarden en den disselcoom terecht, welke
Loom hem dermate tegen de bor=t drukte,
dat hy zich onmogeiyk heeft kunnen los-
wriügtn. In bewusteloozen tosstan J werd by
huiswaarts geiragen, en de weldra ontboden
geneesheer constateerde, dat hy inwendig
ernstig gekneusd was, en dat er weinig kans
op het oeboud van zynj loven meer bestond.
Den volgenden morgen (3 dezer) omstreeks
halfóón Is hy onder hevige pynen aan de ge
volgen ovtrleden. Hy laat een weduwe met
6 jeugdige kin leren, na»
llazerswoude. Dr. Ph. Hoedemaker, van
Amsterdam, hield gisteravond voor een groote
schare belaDgstelletiaeo in „Salvatori*' een
lezing over „üe oelegiring van Jeruzalem coor
den profeet Ezechiël."
Uit zoo'n ryken oogst, als de geleer Je
sprek r ons aanbood, slechts datgene saam
te lezen, wat den meesten lezers van het
Dag lad belang kan inboezemen, is voor een
ongeroutine«.rd courantenbericht-schryver, zoo
als ik, een bjjna hop.-looze arbeid.
Men leze bet vierce hoofdstuk van Ezechiël,
dan weet men, waaraan de redenaar zyn
beschouwingen vastknoopte.
„God moet aan Zyn eer komen". Zoo begon
dr. H. zyn toespraak. Er is veel schoons in
de werelJ. De geschiedenis der laatste dagen
van Zola en Dreyfus bewyst ons, dat men
zonder God te erkennen en te eeren toch
nog veel goeds kan teweegbrengen. De Fran-
sche revolutie, h t kind van de beschouwingen
van Voltaire en Rousseau, heeft onsduiielyk
doen zien, dat men buiten het Christendom
tot goede uitkomsten is gekomen. Maar de
vryiieid, die men begeerde, kon niet verkregen
worden dan nadat de guillotine stroomen
bloeos had doen vloeien.
Do wetenschap buiten God blykt ten slotte
slechts blind bygeloof, de beschaving barba
risme. God komt er niet door aan Zyn eer.
Er is een spotten Gods in de wyshei! der
menschen. Dat zien wy byv. aan de Vredes
conferentie, waar de bloedige Transvaalsche
oorlog onmiddellijk op gevolgd is.
God komt aan Zyn eer op crieërlei wyzen:
lo. in do ge3cbieJenis; 2o. als de zondaar
zich bekeert; 3o. als de mensch door Gol
worut aangewezen om de wereld te richten.
Abraham met Sodom en Gomorra, Noach
met de ark, Rachab met Kanaün, Elia met
de regenlooze jareo, Jesaja en Jeremia zyn
voorbeelden van dat richten der wereld coor
menschen. Alius ook Ezechiël en de belegering
van Jeruzalem.
Ezechiël had geen gemakkeiyke taak.
Andere* to oordeelen schynt licht, als wy
klakk-rloos kwaad van elkander spreken;
maar dat is geen oordeel in de vretze GoJs,
waartoo wy geroepen zyn.
Leest het oordeel der groote bladen over
Engeland en de Zuid Afrikaansche Repu-li k.
Wy zyn het er hartelijk mede eens, maar het
ia niet het zuivere oordeel Gods. Dat oordeel
zullen we eerst later leeren kennen
In kerkeiyken stryd was vaak ook veel
menschelyk oordeel. Als Saul tegen de Ameld-
kieten optrok, sp.ar-e hy Agag en den ryken
buit, om zijn eigen eer te v-. rgrooten. Daaren
tegen stieten de Levieten 3000 van de kinderen
Israels neer, die tegen God waren opgestaan.
Dat was om de ec-re Gods alléén te doen.
In sprekers eerste gemeente waren veel
bevindelijke menschen, dio de poort des Hemels
slechts op een kiertje openzetten, zoodat er
byna niemand kon binnengaan. Hoe wyd
werd echter die poort opengezet, zooira een
eigen kind, een echtgenoot of een broeder
kwam te overlydon! Dat alles is voor eigen
eer en niet tot eer van God.
God spreekt nog in de geschiedenis tot
ons. Als we ons verblijden over den aan-
vankelyken voorspoed van onzo Transvaalsche
broederen, laten we dan toch voorzichtig zyn
tn ons wachten te zeggen„Kruger en Joubert,
Stein en Cronjé zyn zoo dapper en de Boeren
schieten zoo uitmuntend"; of: „Geen wonder,
zo zyn daar op hun bekend terrein en moeten
het dus winnen." God zou dat kunnen straffen,
want het i6 e'.n schenJen van Zyn eer. Hy
zou dan kunnen zeggen, als eens tot Abraham:
„Geef My dat kind!"
Al ging het ryk van Israël onder, toch
zou Gods ryk wor en uitgebreid en bevestigd.
Ouders, als ge uw kinderen straft, doet ge
dat, omdat ze hun kleederen hebben gescheurd
of bemorst, of omdat ze u ongehoorzaam zyn,
en daarentegen ni t, als ze Go is heilige ge-
boien overtreden? Dat is geen richten in de
vreezj GoJs.
H-.t oordeel der menschen is niet te ver
trouwen.
We hebben het aan Frankrijk gezien. Hoe
vreeselyk is het, te vallen in de handen der
menschen. Alleen, als we aan Gods zyde staan,
zijn we vtilig en geborgen. Als we vonnissen
willen, laten wo dan begionen met onszelven,
maar het oordeel over de menschen a3n God
overlaten.
Gods gerichtcn zyn barmhartig. Hy is een
overvloejige fontein van heil, dat nooit ver
gaat, dat biyft tot in eeuwigheid.
De vereeniging „Nut en Genoegen" zal,
als er niets in den weg bomt, haar eerste
uitvoering geven op 29 November a. b. Als
ik my niet bedrieg, zyn de nieuwste snufjes
a ngeschaft en is men druk bezig, een prA-
tigen avond voor te bereiden. Maar ik mag
niet uit de school klappen 1
Op oe lyst voor de Zuid-Afrikaansche
Vere niging en de Nederlandsche afdoeling
van het Roo.'e Kruis, waarmede de gememte-
bole L. Goldberg, namens den burgemeester,
de gemeente is rondgega ra, is geteekond voor
een gezamenlyk bedrag van f 227.531/,.
Te beginnen met 1 Januari 1900 zal
door de gemeente voor legalisatie eener hand-
teekening van den burgemeester, van den
belanghebbende worden geëischt een bedrag
van tien cents. De inning da rv..n geschiedt
door den gemeente secretaris.
Oudshoom. Naar men verneemt, zal ook
in deze gemeente een collecte wor en ge
houden ten behoeve van Transvaal.
Biykens den ten beh09vo van de aan
staan Je volkstelling opgemaakten staat zijn
in deze gemeente 605 buizen, nl. in wijk 1,
115; in wyk 2, 149; in wyk 3, 275, in
wyk 4, 66.
Do zitting van den penningmeester van
den Vrouwgeest- en GnepbrookpolJer zal.
gehouden wonen in hot gemeentehuis alhier
op Woensdag 20 Dec. a. 8. van des voorm.
1012 uren.
Byiishurg1. In de vergadering van do af-
deeliDg „Rynsburg" der Algem. VtreenigiDg
voor Bloembollencultuur zyn als nieuwe leden
aangenomen de hesren A. v. Delft Dzn P. v.
Egmond Cz., H. d. Eykel Gz en H. Grim
bergen.
Tot candidaten voor het hoofdbestuur wor
den by stemming gekozen de heeren M. P.
v. Ruiven, Poeloyk; C. Blokhuis, Lisse, J. H.
Kerstens, Haarlem, en De Graaf, Leiden.
Ook werd besloten het vyf-en-twintigjarij
huwelyksfeest van deo lsten secretaris, den
be6r P. v. Iterson, niet ongemerkt te doen
voorbijgaan, maar hem een biyk van waar
deering aan te biedeD.
By de verloting waren de gelukkigen dit
maal de heeren H. Hogawoning Cz., A. v. d.
Eykel, M. GrimbergeD, P. Roov^rs, A do
Mooy Sr. en A. Hogewoniog Cz.
Op het Ryks-telephoonkantoor alhier
werden in de vorige maand 173 telegrammen
behandeld, waarvan er 73 werden verzonden
en 100 zyn ontvangen.
In dezelfde maand van het vorig jaar waren
die getallen respectievelijk 294, 144 en 150.
Nog i6 iDgekomen voor de Nederlandsch-
Zuid-Afrik. Vereeniging f 2.24, zoodat de som
nu bodraagt f 153.35. Ook werd nog by
gelegenheil van een feestelyk byoenzyn by
e*n vUf-tn twintig jarig huwelyksfeest alhier
voor de Transvaal ingezameld 7. E3n en ander
zal op bestemder plaatse worden afgedragen.
Voorschoten. By het gisteren vermelde
bedrag, dat alhier voor de Z.-Afrikaaneche
repu. Hek is byeengebracht, behoort nog t»
worden gevoegd een som van f 60.36 al»
opbrengst van een collecte gehouden in
Ger. Kerk alhier na afloop van den bidstond»
3)
Zoo leefde nu de oude man voort, op zyn
heeriyk kasteel, en verheugde zich het geheele
jaar door op niets anders dan op de komst
van zyn dochter Renata,
Het met koepeltorentjes versierde middel-
eeuwsche slot lag in de schaduw van zware,
oude denneboomen, op ean kleinen heuvel,
zoodat men uit de vensters de geheele stad
kon overzien.
De graaf hield niet meer van feesten. Hy
had geen anderen omgang dan met eenige
buren, en behalve zyn dochter waren de
paters uit het klooster de eenige gasten.
Het kasteel was door een prachtig park
omgeven. Van het balkon, waarop gravin
Renata stond, had men een boeiend gezicht
op bloembedden en grasvelden, in het midden
waarvan een diepe vyver lag. Het begon te
schemeren, zacht ruischten de hoornen en
weerspiegelden zich in het zilvergryze water.
De vogels zongen niet meer. In de verte
klonk hef murmeleDd lied van do bron, die
don vyver van water voorzag. Luisterde de
onbsweeglyko gestalte op het balkon naar al
die stemmen van den nacht of naar do
stommen in haar eigen hart? Zy boog het
schoone hoofd. Een zucht gleed over haar
lippen.
Een oude bediende wa9 zacht het salon
binnengetreden. Da gaslampen waren ont
stoken, de fauteuil nader by de tafel geschoven,
waarop de theepot stond. De oude nam een
zilveren blad met brieven en giug naar de
openstaande balkondeur.
„Mevrouw de gravin."
Snel, byna verschrikt, wendde zy zich om.
„Ben jy het, Joz f? Brieven Geef maar hier."
Haastig zag hy de brieven door en wierp
ze weer op het blad.
„De kaartjes, die er by zyn, werden van
daag door bezoekers afgegeven, maar mevrouw
de gravin had bevel gegeven niemand toe
te laten,"
„Is dat alles?"
„Ja, mevrouw de gravin."
,'tls goed, Jozef. Geef de brieven aan
Mina, om ze op myn toilettafel te leggen."
Jozef verliet weer even onhoorbaar het
vertrek.
„Weer geen brief van hem," prevelde ze.
„Drie weken zyn nu verloopen; bah, die
hartstochteiyke brief was waarscbynlyk het
uitvloeisel van een stervende liefde. Ik heb
den moed gevonden hem met een paar koele
regels te beantwoorden en verzocht voortaan
verschoond te blijven van zulke epistels. Hij
zal zich troosten, zooals iedereen zich troost,
en dat is maar goed ook. Er kan nimmer
iets van komen. Wie den door verstand aan
gewezen weg bewandelt, mag nooit stilstaan
en omzien.
Ze stak den brief, dien ze te voorscbyn
had gehaald, weer in haar zak en trad het
salon biDnen.
Tegelykertyd kwamen door een zydeur de
nicht en duenna der gravin, de „onvermyde-
lyke" zooals zy gravin Mietzi noemde, binnen.
Gravio Mietzi bezat de eigenaardige gewoonte
steeds daar te verschynen, waar zy het minst
verwacht en zeker niet gaarne gezien werd.
Herhaaldeiyk was het gebeurd, dat zy een
aanbidder van gravin Renata gestoord had,
juist op het oogenblik, dat hy zyn liefde wilde
verklaren, en gravin Renata placht in stilte
daarom te lachen. Haar nicht was zoo dikwyis
op het rechte oogenblik verschenen, dat zy
het haar gaarne vergaf wanneer zy soms op
een ongelegen oogenblik binnentrad. De schoone
weduwe had geen geheimen te verbergen. Ze
had de arme, oud wordende gravin Mietzi
Hallwick in haar huis opgenomen, omdat dit
haar gepast voorkwam, en z|j nam haar ge
zelschapsdame, die weinig vreugdo gekend
had, haar nieuwsgierigheid en het koketteeren
met het twijfelachtige beetje jeugd, dat haar
was overgebleven, niet kwalyk. Ze was wel
is waar spoedig tot de ontdekking gekomen,
dat ze zich een grooten last op den hals had
gehaald, maar daar het nu eenmaal was ge
beurd, kon zy het niet over het hart ver
krygen haar weg te zenden.
Men kon zelfs niet boworoD, dat gravin
Mietzi haar betrekking in het huis van gravin
Renata met waardigheid bekleedde. Zo was
veertig jaar, maar had de hoop barer jeugd
Dog niet opgegeven. De gevoelens, welke zy
haar nicht toedroeg, waren zeer verschillend.
Renata had baar zooveel weldaden bewezen,
dat zy, wanneer zy zich die herinnerde,
hetgeen zelden gebeurde een gevoel van
dankbaarheid had. Maar van den anderen kant
was zy zoo overtuigd van haar onontbeeriyk-
heid, dat zy wat Renata aan haar deed ruim
schoots meende te vergoeden door haar tegen
woordigheid. Wat zou Renata zonder haar
begionen?
Gravin Mietzi was zooeven teruggekeerd
van een rytoer. Ze wierp parasol, hoed en
handschoenen op een tafel en zichzelve,
bygende van de twintig treden, welke z(j had
moeten klimmen, in een fauteuil, en woei zich
met een waaier frissche lucht toe.
„Hemel, zyt ge al bezig thee te zetten?
Neem my niet kwalyk, Renataik zal myn
plichten dadeiyk van je overnemenik ben
doodaf."
Gravin Renata scheen verwonderd.
„Ik dacht, dat ge uit ryden waart geweest
Hebt go een groote wandeling gemaakt?"
„Ik? Da Hemel behoede mijl By deza hitte
gaat toch een verstandig mensch niet wan
delen 1"
„Ik vind het juist lekker weer; op het
balkon was het me zelfs te koel."
„Je moet je niet met my vergelyken, R.-nata.
Ik heb zuideiyk bloed in de aderen. Ik heb
je eigeniyk nog nooit verhit gezien. Ja hebt
bet altyd koud. Visschenbloed heb je."
Gravin Mietzi bracht intusschen mat een
schildpadden kammetje beur haar in orde,
haalde toen een spiegeltje uit haar zak en
bokeek zich van alle kanton.
„'t Was vervelend," hernam ze. „In deze
wildernis ziet men geen fatsoenlijk mensch.
Alleen ritmeester Horst ben ik togei. geko
men. Hy was bezig cyclamens te lukken.
Dat is immer9 je lievelingsbloem? E.i daar
het vandaag je ontvangdag is, zal hy stellig
aanstonds verschynen en ze je met een hart-
vorraurwenden blik aanbieden."
„Ik twyfel daaraan. Wilt ge een kop thee?"
„Dank je. Maar wel wil ik wat van dien
room met aardbeien. Gerechte Hemel, wat
heb je van dien ritmeester gemaakt 1 Do arme
man is byna onkenbaar. En wat was dat een
aangenaam, onderhoudend mensch, toen
in Mei hier kwamen I Wat kon hy grappig
zyn en wat hebben we dikwyis samen ge
lachen! Nu is hy geworden, zooals allen, die
gy betoovert: een ernstig, vervelend maD, die
er uitziet alsof hy op het punt staat oea
zelfmoord te begaan. Je bezit groote talenten,
Renata, maar het geheim, om je vrienden op
te vroolyken en gelukkig te maken, heb je
nog niet ontdekt."
„Daarin heb je gciyk."
„Heeriyk Weenen vervolgde gravin Mietzi.
„Ik verlang naar ous kasteel. Dat is een aDdor
loven l De residentie vlak by, hier in dezo
Wildernis versuft men."
„Een heeriyko wildernis. Ik vind het erg
jammer, Mietzi, dat je het hier zoo vroeseljjk
vindt, want het is zeer mogeiyk, dat ik op
li men horst biyf, om ray geheel aan papa te
wijden, wiens gezondheidstoestand my bezorgd
maakt."
Gravin Mietzi werd bleek van schrik.
Wordt vervolgd).
