N°. 12155
Maaudas October.
A°. 1899
<§eze <§ourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (gon- en feestdagen, uitgegeven.
Derde Blad.
Feuilleton.
Een moedige Trouw.
IDSCI
P~RT.TR DEZEB GQTTRA WTP-
Voor Lolden per 8 maanden. l.NX
Franco per post1.40.
Afzonder lykt) Nommers 0.06.
PRUS DER A P^KH.'i'liifj'i'TTfrfa t
Van 1-6 regoie I 05. Iedere rogei meer f 0.17J. - Grootera
lettors aaar plaatsruimte - Voor het Incassoereo buiten de stad
wordt f 0.05 berekend
OlUciëele Kenuis^evlngcn.
De Burgemeester der gemeente Leiden,
Gezien hot besluit van den Heer Com i iesaris der
Koningin in de provincie Zuid-Holland, van den
18den S ptombor 1899 (Provinciaal blad No. 46),
hoadende regeling van de loting voor de
Nationale Militie, on waarbij den burge
meesters der gemeentoo, waar de loting plaats hoeft,
o. w. wordt verzocht om al de hun ton dienste
Btaando middelen aan te wenden ter voorkoming
van dronkenechap bij gelegenheid van de loting;
Noodigt de belanghebbenden bij deze ernstig en
dringend uit zich op de dagen, waarop in deze
gemeente voor de Militie geloot wordt,
GEHEEL TE ONTHOUDEN VAN HET GEBRUIK
VAN STERSEN DRANK,
ten einde ?ich te vrijwaren, niet alleen voor do
nadeelige gevolg'n van dronkenschap in het algemeen,
m i ar ook voor de etrafl'en, bepaald bij de artikelen
£52, 426 en 453 van het Wetboek van Strafreoht.
Leiden, De Burgemeester voornoemd,
4 Oc'. 1899. F. WAS.
Tp i
Cremengd Nieuws.
De Haagsche rechtbank veroor
deelde den heer, dia in de Kurhaus-bar te
Scheveningen een bestuurslid van de „Maat
schappij Zee'iad" beleerigde, tot ƒ25 boete
of 10 dagen hechtenis.
Het O. M. vorderde 2 jaar tegen een per
soon, die zich aan „oplichting" had schuldig
gemaakt wegens het afdwingen van geld aan
vrijende paartjes in de Scheveningsche Boschjes,
onder voorgeven, dat hjj, als „inspecteur van
politie" strafbare feiten zou moeten verba
liseeren.
De rechtbank te Haarlem hoeft
It. Holtmans, schilder te Heemstede, wegens
diefstal, tot 2 maanden gevangenisstraf ver
oordeeld.
Naar de „Haarl. Crt." uit goede
bron verneemt, heeft de eigenaresse van het
Bloemendaalsche Bosch haar voornemen om
met de Exploitatie-Maatschappij van „Harte
lust" een overeenkomst tot ruiling van grond
aan te gaan laten varen, zooiat, zeker tot
- Weler voldoening, het Bloemendaalsche Bosch
ongeschonden blijft bestaan.
Bij het door de justitie ingesteld
onderzoek naar de oorzaak van het overlijden
van een in de woesinrichting te Neerbosch
verpleegden 12 jarigen jongen, is, naar aan
de „N. R. Ct." wordt gemeld, gebleken, dat
de knaap aan een gewone ziekte, dus niet
ten gevolge van mishandeling, gestorven is.
Het „Hbl." verneemt uit vertrouwbare bron
het volgende;
In den appelentyd is het bij een groot deel
der Neerbossche jeugd de gewoonte er in
stilte haar werk van te maken, op eigen
terrein of ook op de boerderijen in den omtrek
zooveel appels te veroveren, als zij maar kon
meester worden. Gelijk te begrijpen is, laten
de gevolgen van dit overmatig gebruik van
«*yp en rauw zich niet zelden gevoelen.
7 Zoo kwam Vrijdag 18 Augustus zekere
r/Tiek, 12 jaar oud, op de boerderij tierinrich-
iting in gezelschap van een troep appelen-
^"stroopers, die hem toevoegden: „Wat doe jij
hier met je bleeke gezicht, maak, dat je weg
komt."
In hoever ook Tiek achter de appels ge
zeten heeft, is niet bekend, maar wel dat by
dien zelfden middag naar zyn bed tro£ en
f8 morgens bleef liggen. Toen kwam een der
meisjes, met het in orde brengen der slaap
zaal belast, by den suppoost L, die den pa
tiënt in zyn oog een appeleDzieke ge
lastte op te staan.... en ging heen. Voorde
tweede maal geroepen by den jongen te
komen, heeft L. in drift den jongen met een
voorwerp een slag op den arm gegeven, en
andermaal hem gelast op te staan.
De jongen is toen opgestaan, maar direct
daarna bleek, dat onvcrwyide opneming in
het ziekenhuis dringend noodig was, want
reeds om elf uren 's morgens overleed hy. De
daarop spoedig gevolgde correspondentie door
de familie, te Dieren woonachtig, gaf aan
leiding tot een gerechteiyk onderzoek. Het
lyk werd opgegraven en in het Wilhelmina-
ziekenhuis teNymegen gerechtelijk geschouwd;
ook werden de suppoost L. en enkele anderen
herhaaldeiyk in verhoor genomen.
De geneesheer der inrichting dr. De Blecqourt
verklaarde, dat de dood niet kon zyn inge
treden ten gevolge van den slag op den arm,
maar dat de overledene lijden ie was aan een
inwendig absces; de lijkschouwing moet geen
licht in deze zaak verschaft heoben.
Deze tragische samenloop van omstandig
heden doet by hernieuwing zien, hoe gewenscht
het is, dat men te Neerbosch met byzondere
zorg den toestand der kinderen biyft volgen,
en ook, dat zy, die met de leiaing belast zyn,
zich aan die zeer gewichtige taak voortdurend
blyven wijden.
De 22-jarige R. t. V., te Steen-
wyk, heeft geen vader meer; zyn moeder was
in den laatsten tyd geheel met hem verlegen,
fly stal alles van haar, wat onder zyn bereik
kwam, maakte het te gelde en offerde het
hoofdzakelyk aan Schiedam. Haar gouden
ooryzerl>owaarde zy daarom op de bedstede,
doch ook daar bleek het kleinood niet veilig.
Den 26aten Augustus jl. was het verdwenen,
terwijl ook de zoon niet terugkeerde, Hy
zette koers naar Heerenveen, verkocht daar,
onder het opgeven van een valschen naam,
het ooryzer by een goudsmid en ging toen
van het geld „uit". Zoo bezocht hy de
kermis te Zaandam, reisde later over Utrecht
naar Enschedee, waar by gearresteerd werd.
Het bleek by de instructie, dat t. V. zich
ook aan oplichting schuldig gemaakt had.
By den rywielhandelaar Reitling, te Zwolle,
had hy een rywiel gehuurd, en dit voor
12.50 te Heerenveen verkocht.
Donderdag stond de jongeling voor de recht
bank te Heerenveen wegens deze feiten terecht.
Hy bekende het ten 15ste gelegde.
Hot O. M. requireerde tegen hem een ge
vangenisstraf van 2 jaar.
De ambtshalve verdediger, mr. J. v. Giffen,
advocaat te Heerenveen, riep voor zyn cliënt
de clementie der rechtbank in.
Te Stuivezand, onder Oosterhout,
brak Woensdag een felle brand uit op de
hofstede, toebeboorende aan den landbouwer
A. Marrynisse. In korten tyd werd de geheele
hoeve met schuur en stallen een prooi der
vlammen. Ni-ts is gered kunnen worden.
Alles is verzekerd. Het vee liep in de weide.
J. Mensinga, van Kalkwjjk, gem.
Hoogezand, die als vermist was opgegeven
en van wien men dacht, dat hy zou zyn
verdronken, is by zijn familio teruggekeerd.
Hy was op reis gegaan, zonder dat zyn
bloedverwanten daarvan kennis droegen.
Donderdagavond ongeveer acht
uren had te Nyverdal een ernstig ongeluk
plaats. De 33 jarige H. S., een oppassend
werkman, reed met e n wagen den Kerkedyk
in, waar, misscbjen door de duisternis, de
wagen te dicht by de sloot kwam en om
kantelde. S. geraakte er onder en was binnen
weinige minuten dool. Hy laat een weduwe
met vier kinderen na, waarvan 't oudste nog
slechts tien jaar is. ZwCt.)
Een automobiel uit Aken, waarin
drie hoeren zateD, reed gisteren op de helling
van den Heezerberg by Heerlen tegen een
boom aan; de drie personen werden uit het
voertuig geslingerd en bewusteloos opgenomen.
De luitenant.der karabiniers en
de brigadier dtr gendarmerie van Aritzo (Italië)
vermoeidoD, dat de grondeigenaar Salvatore
Boi-Poddi, sedert 1894 verdwenen, vermoord
was door de pachters Michele Moro en Liberato
Onano. Zy besloten dezer dageD, met tehulp
van eenige burgers van Godani, zyn lyk op
te zoeken. Reeds vroeger had men gedacht,
dat het lyk in een diepe grot te Aritzo
geworpen was, maar aaügezien deze tyna
ontoegankeiyk en zeer gevaariyk is, had men
ze tot hiertoe niet doorzocht. Nu besloot men
er met koorden in af te dalen, wat door den
brigadier en den boer Agus gedaan werd.
Zy vonden inderdaad' beneden in de grot een
geraamte, waaraan nog kleedingstokken zaten,
die goed kenbaar waren en door den broeder
van het slachtoffer herkend zyn.
De „Echo d'Oran" bevat een ver
slag van een. bloedig, gevecht dat verleden
Zaterdag dicht by de grens van Marokko
geleverd is tusschen troepen van den sultan
en oproerlingen. Deze laatsten bleven do troepen
de baas; beiderzyds vielen een aantal dooden
en gewonden.
Max Régie bevindt zich inder-
daad te Barcelona. Hy is er geïnterviewd
door een directeur van de „Imparcial," aan
wien hy feftn lotgevallen na zyn vlucht uit
Algiers verhaalde. Hy beklaagde zich over de
strengheid van de Spaansche politie.
Ontzettende regens hebben een
deel van Cairo onder water gezet. Een gedeelte
van de sp50riyn is weggespoeld en schade
aangericht aan de huizen.
Zekere Lemercier, grondbezitter
in het kanton Ruberville, Eure, 74 jaar oud,
was verliefd op zyn dienstbode, een weduwe
van 54. Daar zy niets van hem weten wilde,
schoot hy haar met een revolver dood en
bracht vervolgens zichzelven een wonde toe,
waarvan by wel niet zal opkomen.
Een luitenant, die te Cannes
voor zyn kapitein op een postwissel 6000 fr.
moest innen, heeft zich met dit gefd en een
zangeresje uit de voeten gemaakt. By onder
zoek bleek, dat hy nog 4000 fr. had opge
stoken, die hy voor zyn compagnie heette te
hebben uitgegeven.
Zekere Arbil te Parys, sedert
vyf jaar by een baDkier in dienst, en die het
volle vertrouwen zyns patroons genoot, heeft
zich met 120,000 fr. uit de kas „verwyderi",
vrouw en kinderen achterlatende.
Te Montebruno (Italië) hoeft
zekere Garbarino met zyn oom, die ia zyn
nabyheid woonie, in twi6t geraakt, dezen
met een byi den schedel ingeslagen. Hy
scheidde de toesnellende vrouw met een
enkebn slag het hoofd van den romp, ver-
bryzelde daarop zyn nichten Teresa en Maria
don schedel, verwondde ernstig zyn nichten
Giulia en Clementina en kwetste coor mndel
van revolverschoten ook haar broeders Antonio
en Agostina. De moordenaar is voortvluchtig.
T e L Lv e r p o o 1 stonden eergisteren
negen matrozen terecht, die by htt stranden
der mailboot „Scotsman" de hutten der passa
giers hadden uitgeplunderd in plaats van
den kapit in en de stuurlieden by te staan
in hun pogingen tot redoing. Vyf, die reeds
vroeger met de justitie in aanraking waren
geweest, werden tot een maand dwangarbeid
veroordeeld; de vier overigen tot 24 gulden
boete plus de kosten.
Bodegraven. Gedurende de afgeloopen
maand September is aan het postkantoor
alhier in de Rijkspostspaarbank ingelegd
f 1991.71 en terugbetaald f 2850.22. Het laatst
uitgegeven boekje draagt bet nummer 691.
Toen de vrachtryder v. L. alhier met
zyn leegen vrachtwagen, waarop by met zyn
tweejarig dochtertje gezeten was, wilde keeren
in de Wilhelminastraat, 8loegen paard en
wagen om, doordat een der wielen achter een
tramrail bleef haken. By den val greep de
vrachtry Ier zijn dochtertje, zoodat dit hoe
genaamd geen letsel btkwam; by zelf kwam
er met een gescheurde jas af, terwyi do
toornen van bet rytuig beide gebróken waren;
De Roomsch Katholieke kiesvereeniging,
alhier, die voor de verkiezing van een lid
van den gemeenteraad aan den heer J. A.
Ghesel Grothe de candldatuur heeft aangebo
den, doch welke door hem niet is aangenomen,
heeft besloten by de stemming op 10 Oct. de
candldatuur te steunen van den heer C. Bol,
can ildaat van de antirev. kiesvereeniging.
Knlwyk. Ds. J. H. Donner Jr., te Nieuw-
dorp, heeft voor het beroep by de Geref.
Kerk te Katwyk aan den Ryn bedankt.
Na ruim drie weken aan bet strand te
hebben gestaan is het den schipper W. v.
Beelen eindelyk gelukt met zyn vaartuig
„Hubertha Gerarda KW. 7" in zee te komen.
Binnen kwamen „Katwyk aan Zee I KW. 34"
van de reedery „Katwyk aan Zee" met 150
kmtj^s, „Maria Cornelia KW. 40" van den
reeder D. Ouwehand Az. met 240 kantjee.
Pekelharing, volle, werd ghter.n in afslag
verkocht voor 26.25 en yie f 19 per ton.
Noordwykorhout. Het is den heer F. Diemei
weder gelukt een droge bloem bollen veiling
te organiseeren. Zy had eergisteren pLats
onder de directeuren de beeren Homan Zoon,
te Noordwjjk. De aanvoer viel mee. Dat dezo
heel groot zou zü'n, was natuuriyk niet t3
verwachten. Het weer liep niet mee, maar
toch waren er nogal koopers en vooral, de
tulpen gingen tegen flinko prijzen van de band.
Itynsburg. Op hetv Ryks telefoonkantoor
alhier zyn in de maand September 192 tela-
grammen behandeld, waarvan er 87 werden
verzonden en 105 ontvangen.
In September 1898 worden 77 telegrammen
verzonden en ontvangen 92; totaal cus be
handeld 169 telegrammen.
De 28 scboollammeren, door particulieren
geweid ten bate der Ned.-Herv. school alhier,
hebben opgebracht de som van f 18,50 per
stuk; waardoor ruim f 6 p;r stuk is geweid.
Tot de gedetacheerden in oe beetwortsl-
suikerfabrirk te Gorkum behoort ook de
commies der belastingen, de heer J. F. De
Zutter, alhier.
Rypwetering. Aan het hulpkantoor der
poateryea alhier, i3 in het afgeloopen kwar
taal in de Rijkspostspaarbank ingelegd
6.637.45, verdetli over 75 inlagen, terug
betaald 244.36 in zes keeren.
Ier-Aar. Het getal huizen in deze gemeente
bedraagt 390, waarvan gelegen zyn te Lm-
geraar 112, Kerkbuurt 23, Ringsloot 2
Aardam 25, Jaagpad 100 en Korteraar 110,
alle buiten de kom. Het vermoedelyk getal
inwoners bedraagt 2432.
Gedurende de maand September zfn er
aan het Rykstelephoonkantoor in deze ge
meente behandeld 86 telegrammen, namelijk
ontvangen 62 en verzonden 24. Het aantal
telegrammen hal hooger kunnen zyn, doch
door storing van de lijn kon alhier gedurende
eenigen tyd geen bericht worden aangenomen
of verzonden.
Ter vervulling der vacature van eon lid
van den Gemeenteraad alhier, ontstaan door
het overlijden van den heer H. J. Yan Roderys,
is door B. en Wethouders bepaald, dat do
verkiezing zal plaats hebben op Dinsdag 17
October™#*^ zoo noolig de stemming op
Dinsdag 26 Oct. en herstemming op Dinsdag
7 November d. a. v.
Op het verzoek van J. Heemskerk alhier
om vergunning tot het oprichten van een
alachtery in deze gemeente aan het jaagpad
kadastraal bekend sectie A No. 2300 is cioor
bet gemeentebestuur onier oplegging van
voorwaarden, gunstig beschikt.
De loting van de nationale militie zal
voor deze gemeente plaats hebben te Wou-
brugge op Dinsdag 17 Octoier aanstaande
des namiddags te V/K uur, terwyl op Vrydag
24 Nov. d. a. v. de gelegenhei i is opengesteld
tot het aanvragen van bewyzen van broeder-
dienst of te zyn eenige Wettige zoon Van de
20 lot llngen zyn slechts 2 vrystellingen, ter
wyl een loteling wegeDS lichaamsgebreken
niet voor den dienst geschikt was, aldus dit
jaar voor deze gemeente een goede loting.
Tot ambtenaar belast met de beteekeDlng
van stukken betreffende de vervolging tot in
vordering van plaatseiyke belastingen in deze
gemeente is door Burgemeester en Wethouders
aangewezen J. Soyders, veldwachter alhier.
W.)
„Kolonel," zei hy op doffen toon, „u kende
juffrouw Best te Kroonstadt, en toch zegt u
zulke dingen van haarl"
„Zeker. Wilde je, dat ik ging uitschreeuwen,
dat zy van edeli geboorte is? Dat ik myn
hoed afneem, als ik den naam uitspreek van
Stefanovic's gouvernante, de dochter van een
armen Engelschen dorpsdominee? Een vrouw,
die met je speelde; die je naar Engeland
ft lokte, om de kaarten te teekenen, waarvoor
zy geen tyd meer had; die je straks in je
f? gezicht zal uitlachen en naar den drommel
i^-wenschen, is dat een vrouw, die de erfge
naam van Tolma zou trouwen? Bahl ik
spreek er niet meer over."
Paul wist niet, wat hy hierop moest ant
woorden. Bonzo zou hem nimmer begrypen;
de hoop, die hy in zyn vrienden had gesteld,
begon te wankelen.
Eer hy een antwoord had gevonden^ ver
volgde de kolonel:
„A la bonne heure! Ik ben niet hier om
je uit te schelden. Maar het moet nu uit zyn
'met de dwaasheid. Morgen verlaat je Londen
en gaat naar Parys. Yan daar vertrek je naar
Weenen, waar ja blyfr, tot deze malligheid
is vergeten. Dan zullen wy een beroep doen
'op de goedertierenheid van den Czaar; er zal
in het Oosten wel iets voor je te vinden zyn.
O, je hebt ons veel leed aangedaan! Je wist
toch, dat ik van je hield als een zoon. Een
zoon zal je weer voor my zyo, als je Enge
land hebt verlaten."
Paul was opgestaan; plotseling bekroop
hem de vrees voor een dreigend gevaar en
dreef hem tot handelen.
„Kolonel," zei hy, „ik kan niet met u naar
Parys gaan. Ik kan Engeland niet verlaten.
Juffrouw Best wacht my'. Ik dank u harteiyk
voor uw goede bedoelingen, maar het is te
laat. Ik denk niet meer aan Rusland; ik zal
hier een nieuw vaderland vinden."
Bonzo maakte een afwyzend gebaar.
„Ga zitten,riep hy, „het is hier geen
komedie! Je bent hier in Rusland, op het
grondgebied der ambassade. Dit huis behoort
den keizer. Je Engelsche vrienden mogen
komen, wy zullen hen niet binnenlaten. Wees
redeiyk, en gewen je aan de gedachte, dat
de dame nog wat langer moet wachten."
Paul zag verbysterd nu den een, dan den
ander aan. Graaf Feodor stond met zyu rug
naar het licht; op het gelaat van den kolonel
was niets te lezen.
„Ik begryp u niet 1" riep de jonge man
opgewonden. „U wilt my toch niet hier houden
tegen myn wil, kolonel?"
Bonzo lachte spottend.
„Een paar dagen maar," antwoordde hy
onverschillig, „tot je weer verstandig wordt,
kapitein. Als de dame wacht, zend haar dan
nog een briefje."
Nu werd de volle waarheid Paul duidelyk.
Hy deed een stap achteruit, met een instinct
matige beweging om te vluchten, en als een
gejaagd dier zag hy zyn gastheer aan.
„Dat zult gy toch niet doen, graaf? Ge
hebt geen recht daartoe. Ik moet naar myn
woning terug. Ik zeg u, dat zy wacht 1"
Bonzo sloeg op een gODg, die naast hem
op tafel stond.
„Myn jongen," zei hy streng, „zy zal nog
veel dagen wachten, 't Is de plicht van je
vrienden, je te redden voor je eigen dwaas
heden."
De diepe toon van den gong weergalmde
door de stilte dor vertrekken als een alarm
klok. De drie mannen, allen au overeind,
staarden elkaar aan; zy wisten, dat de tyd
voor ydele woorden voorby was. Bonzo glim
lachte niet meer; toom en vastberadenheid
waren in zyn oogen te lezen.
„Je bent gek, kapitein Zassulic," zei hy
zegevierend, „en wy zullen je genezen. Morgen
ga je op reis, maar niet naar Weenen. Het
fort Peter zal je hospitaal zyn. Gek, die het
verzon, my te verschalken l"
Dreigend hief hy de hand op, en dat teeken
werd verstaan. In een oogwenk was de serre
vol soldaten in Russische uniform. Zwygend,
grimmig en met yzeren handen grepen ze
den vluchteling aan en wierpen hem op den
grond. Zóó plotseling was de overval, dat
Paul gevangene was in hun handen op het
zelfde oogenblik, dat hy z'tfn gedachten verza
melde, om een middel tot ontvluchten te
vinden. Een oogenblik verweerde hy zich met
de reuzenkracht der wanhoop. Links en rechts
sloeg by om zich heen.
„Marian!" kreet hy. „O God, laat my naar
haar gaanik stik je doodt my
laat my loslaat my
Maar het geheele portaal was vol men-
schen. Ondanks zyn woedenden tegenstand
sleepten ze hem voort, naar het cachot op
de bovenste verdieping. Hy zag, als door een
bloedigen nevel, trappen en portalen, maar
het waren geen marmeron trappen meer.
Eindelyk wierpen ze hem neer, met bebloede
handen en gescheurde kleeren, en het licht
verdween. Hy zag in diepe duisternis, voor
hem vreeseiyk als de duisternis der hel;
want hy wist, dat de onverbiddelyke hand
van Rusland op hem was neergedaald, zelfs
hier in dat Engeland, waarnaar zyn geliefde
zoo vurig had verlangd.
XXIV.
Marian ontwaakte uit een onrustigen slaap,
toen de klok van Sint-Maarten vier uren in
den morgen sloeg. Zy had in het geheel niet
willen slapen; maar haar zwakte kreeg de
overhand, en een uur lang hadden bange
droomen haar teruggevoerd naar de cel van
fort Alexander en de verschrikkingen der zee.
Zy zat nog in haar laag stoeltje by het
venster; maar de nachtkoude had haar leden
verstyfd, en ze had moeite, zich terstond te
herinneren, waarom ze niet in haar bed lag
en hoe het kwam, dat zy in dit late uur naar
de eenzame straat staarde.
Doch spoedig was de bange werkeiykheid
haar weer duidelyk. Snel stond zy op en
opende de deur van hun kleine zitkamer.
Was Paul teruggekomen? Waarom bleef hy
weg? Was hem iets overkomen? Als hy
eens dood wasl
Ze ging naar de deur van zyn slaapkamer.
Da deur stond open, en ze kon het bed zien:
het was onaangeroerd. Alles wees er op, dat
hy er niet geweest was sinds den vorigen
dag. In huis heerschte de stilte van den
nacht, buiten in het grauwe licht zag zy
slechts nu en dan een kar of ander voertuig
pa8S9eren, of een laten zwerver. Alles sliep.
De stilte van de groote stad vermeerderde
haar angst. Niet éón van al de millioenen,
die er waren om haar heen, zou haar ter
zyde staan om haar te helpen luisteren naar
haar bede om medeiyden. Zy dacht aan het
kind; ze stelde zich voor, boe by süep, ginds,
in het heeriyke DevonshireAch, de ge
dachte aan den geboortegrond kon haar niet
vertroostenl Het oude, blijde leven was voor
haar afgesloten. Ze zou hancf aan hand gaan
met kleinen Dick, maar tranen zouden staan
op haar gelaat.
Het was zeven uren geworden, en de zon
scheen nu over de stad. Het leven ontwaakte;
rytuigen ratelden nu in lange ryen over de
straat; men boorde bellen, fluiten, roepen,
heel de mengeling van geluiden, die het roerig®
leven in de groote stad meebrengt»
{Wordt vervolgd,)
