GÉR. A. BOTS,
BERGVIOOLT JES.
LAPPEN.
De Stad Maastricht,
Haarlemmerstraat,
NIEUW ROOD,
Alexander Ver Huell.
Salon de RafralcMssements.
Déjeuner, Diner, Souper,
ORGELS.
STOOMTRAM
DE VOLGENDE WEEK
GROOTE OPRUIMING
lg.irl.stmt 26-2». W. BIWMOPT.
Gas-bezuinigings-
Toestellen.
20 pCt. besparing gegarandeerd.
MAGAZIJN
G. W. SCHRETLEN,
Verkrijgbaar in alle buurten der stad.
Souchon a f 1.30 per 'j» K.G.
DE WERKEN
AANBESTEDING.
Pril d'Honneur d'Or DofjcjciApia M Ail AIM) A Exposition
Diplome d'Honneur wlloovl IC lillfUl/i Uv» Amsterdam
met bijlevering van Servies en Glaswerk,
alsook enkele EOUOE en WARB1E SCHOTELS.
Essence van
Leiden, De Vink, Voorschoten, Veur (Leidschendam),
Wijkerbrug, Voorburg, 's-öraveiiliage.
Vertrek ran Leiden naar De Vink en Voorschoten:
Raar Venr (Leidschendam), ïïijkerbrng, Voorburg en 's-Gravenhagc:
ff. DAAXM1N Co., Sehcepniakcrshaven 38, Rotterdam.
L. H. BRIJNEN, Turfmarkt 7.
Stoffeerder en Menbctfabrikaut.
Hoogste Waarde
LEIDEN.
RUM GESORTEERD IN:
Het afbreken en weder
opbouwen van voormeld
perceel.
Thee verbruik-V ereeniging,
J. H. DIJKHUIS, HOOGSTRAAT 5.
AMSTERDAM.
In het bijzonder wordt de aandacht gevestigd op siss iS
Een prachtig Schilderij van ALBERT NEUHllYS: Vlijtige Handen,
Een prachtig Schilderij van FRED. J. DU CQATTEL: Vreeland aan de Vecht,
Een CASSETTE DE MÉNAGE (Tafelzilver),
Feuilleton.
In het duin bedolven,
it)
LEVERING VAN 6853 40
HOOCEWOERD 1528.
Cuisinier*.
Welriekendste Parfum.
6858 24
7.55, 9.-, 10.—, 11.-, 12.-, 1.—, 1.56, 3.-, 4.10, 5.-, 6.-, 7.-, 8.-,
9.- en 9.55. 6570 30
7.55, 10.—, 12.-, 1.56, 4.10, 5.-, 7.-, 9.- en 9.55.
Amsterdamsclic Tyd. By mooi weder open Tramrytuigen.
VAN
6859 30
Afvallen, als: Lompen, Beenderen, oude Boeken, Betalen, Ijzer, Paardenhaar,
c(c., elc., worden tegen de werkelijke waarde geregeld gokoebt in de Pakhuizen
Levendaal 60,
Janvossensteea; lioeli Clarensteeg. 6855 8
Nieuwste en belangrijkste
uitvinding-, voor H.H. Gasverbruikers.
(y* Beter licht.
Toestellen in werking te zien bij:
Generaal Vertegenwoordigers voor Nederland en Koloniën.
- AfiE*TE\ GEVRAAGD. - 6593
Goedkoop en soiled adres voor oen
degelijk AMERIHAAIV9CU ORGEL is
STEMMEN, REPAREEREN,
4082 8 VERHUREN en RUILEN.
H. KEEREWEER,
SioffeercD, Aalmarkt 16,
Het beste adres vóór reparatie aan
uwe Meubelen en bet bekleeden van
Stoelen en Canape's, het repareeren en
beklceden van Biljarten. 2302 9
Egg
i.\Noor
van Goud,Zilver,enz
tegen db
dij 3729 1
Jz*W E S S .Hl T ij
Haarlemmerstraat 118,
recht over de Donkerstee^. I
Bruine Jacoba
Inmaakpotten.
Blauwe Keulsche
Inmaakpotten.
Inmaakflesschen.
Snijboonenmessen.
Komkommerschaafjes.
Koelbakken niet Flesschen.
Citroenpcrscn.
Vliegenvangers.
Kogelflcschópencrs.
Vliegenjekken.
IJsscliaqlljes.
Bicrl tumblers,
Kwastglazen.
V r uehtenlepels. mm 39
Geëmailleerde Drinkbussen.
Roode Waterfiltrecrs.
Koelkannen.
Groenten-Hakmessen.
Op Zale7dag den JOslcn Aagnstng
IS99, zal des Toormiddags te lO uren, in
het ptrcetl Oude Hyn No. 13, worden
aanbesteed: 6S27 18
Aanwijzing in loco zal geschieden op
Donderdag 24 Augustus, des morgens
te 9 uren.
AfJrukken van [Bestek en Teekening zijn
inmiddels te bekomen a f i.- per stel, by
den Architect
W. C. MULDER.
Hooigracht 4 O. Telephoonn. 66.
van af so en oo Cents per Liter.'
Neem proef. 5762 20
jj HOLLANDSCHE
X" AMSTERDAM. 1
CC
kCD
Lekkere
Geurige
rBIJINOTEEHIWC
China Congo Stofthee
grof
Souchon
Congo
GO en GG Cts.
GG 60
65
VS
oo
ÏOO
Lekkere «wtbijtthee
NAOTIDDAGTHEE.
6G
?5
CO
H
CP
ALLEEN VERKRIJGBAAR BIJ:
8695 36
Bij A. W. SIJTHUFF te Leiden, is verschenen: het èerste deel van
VAN
In de Inleiding zegt Dr. JAM TEN BRINK:
„Had hij het mogen beleven, hoe zou hij ingenomen geweest zjn met het plan dezer
fraaie, nieuwe en goedkoope uitgaaf."
De Werken van ALEXANDER VER HXJELL zullen verschijnen
in 35 aflev. Royaal quarto-formaat a OO Cts. per afl. of in 5 pracht
banden a fV.oo per deel.
Aan eiken Abonné wordt gratis de premie aangebodeneen exempL
KUNSTKRONIEK, 52'*' jaargang, met lot in de verloting.
HOOFDPRIJS:
waarde f 3500.—
TWEEDE PRIJS:
waarde f taoo.—
DERDE ERIJS:
waarde f ÏOOO.—
uit de Kon. Ned. Fabriek van J. M. VAN KEMPEN Zn., te Voorschoten.
Alle Boekhandelaren neiuen Bestellingen aan.
„Is dat workeiyk uw meening, junkvrouw
vroeg da herder, zijn breiwerk van zich
werpende. „WU kannen dus trachten
maar neon", viel by zichzelvon in de rede,
„het is nu to laat. Gy kunt langs den ge
vaarleken weg, dien ik zeoeven gekomen ben,
niet afdalen; dat zou slechts maken, dat uw
dood nog haastiger en nog afgryaeiyker werd
„Maar het ia ten minste niet te laat voor
u, Marcus; gy zyt nog krachtig, bezit nog
behendigheid; het zal u gemakkoiyk vallen
de vlakte te bereiken. Als iemand de straf
voor mun onvoorzichtigheid moet dragen, dan
zal ik bet zyn, ik alléén."
„Gy vergeet, mejonkvrouw, dat ik uw lot
wil deelen, welk het ook zyToch kunnen
wy iets beproeven voor ons beider heil."
HU ging in een hoek van de zaal een kooi
halen, waarin zich twee lovende duiven be
vonden, die hy onlangs voor de jonkvrouw
had meegebracht, onder voorwendsel van haar
eenzaamheid op te vroolUkon. Hy nam de
reeda ingeslapen vogols en schreed naar het
venster, ala om het te openen. Maar, zich
terstond bedenkende, mompelde hy: „Neen,
op het terraa is meer kans op eon goeden
uitslag." Ei hy wendde zich naar do trap
van het torentje.
„Wat wilt gy toch doen, Marcua vroeg
Valérie, die hem met verwondering gadesloeg.
„Niets andera dan van onzen toestand
kennis geven aan iemand, die alle mogelyke
middelen zal aanwenden, om u te redden.
Hy had voorzieD, wat er thans gebeurt, en
zyn wyze voorzorg ie voortaan onze eenige
hoop."
Valérie vroeg niet wie de persoon was,
die zooveel belang stelde in baar lot. Waartoe
had zy vragen noodig! Zy volgde den
grUsaard, die do donkere trap opklom met
een duif in iedere hand. By bet boveneinde
aangekomen, had Marcu3 oenige moeite om
de deur van het terraa te openeD, alsof een
zwaar voorwerp aan den anderen kant er voor
geplaatst was. Eindelyk zegevierde een kracht
dadige poging over dezen tegenstand: het
zand, reeda op het terra9 opgehoopt, was de
oorzaak van de moeilykheid geweest.
In het eerst werden Valérie en da oude
dienaar door een wervelwind, die al grom
mende in hot torentje blies, verblind; maar
nadat zy onder een steenen uitsteeksel, dat
eenige eeuwen vroeger voor de torenwachters
bestemd was geweest, een schuilplaats ge
vonden hadden, konden zy zich een denkbeeld
vormen van het UsolUk tooneel, dat hen
omgaf.
De nacht naderde snel, ofschoon hot westen
nog door een bleek, roodachtig schynsel
verlicht werd. De droge, schrale lucht ver
toonde eenige strepen van lichte dampen, die
zich van het oeno einde van den horizon tot
het andere uitstrekton. De aarde was reeda
in de schaduw gedompeld; ternauwernood
kon men by tusscbonpoozen de golvingen der
vlakte, de sombere boscbjea der pignada's of
de schuimende golven van don Oceaan onder
scheiden. Alles verdween achter een dikke
zandwolk, die, van den voet der duinen
beginnende, tot een verbazende hoogte opsteeg.
Het builen van den wind was zéé erg, dat
het scheen, alsof hy den atevigen toren zelf
op zyo grondvesten wilde schokken.
„Moge de Hemel zich over ona ontfermen 1"
bad Valérie met ODtzetting; „ik heb nooit
zoo'n storm gezien."
„Die arme vogols zullen misschien niet by
machte zyn er tegen te worsteleD," zei Marcus
op ongeru8ten toon, torwyi hU de duiven
onder zyn kleederen beschutte; „bovendien
ia het nacht, en wie weet, of zy door de
duisternis hun weg zullen vinden! Maar hoe
ook: zy moeten nog dozen avond bun taak
vervullen, of wy komen oml"
Hy wachtte op een stil oogenblik tusschen
twee windvlagen om de vlugge boden
los te laten; Valérie drukte, met een traan
in het oog, een kus op hun zacht
gevederte, met een zwygonden groet aan
dengene, dien zy weer gingen opzoeken. Toen
de wind iets kalmer scheen te worden, wierp
Marcus, beido handen openende, eensklaps
de vogels in het luchtruim. Maar hy had het
gunstige oogenblik slecht berekend, want
nauwelyks hadden do duiven haar vleugels
ontplooid, of zy werden door een nog heviger
windvlaag dan de vorige overvallen. Zy slaakt: n
een kreet van schrik, draaiden een oogenblik
radeloos rond en verdwenen. Wat was er van
hen geworden? Waren zy, door den storm over
weldigd, in het zand bedolven, of wel hadden
zy de hooge luchtstreken, die kalmer en hel
derder waren, kunnen bereiken? In deze
vreeselyke beroering dor natuur hadden Valérie
en do herder er zich niet van kunnen ver
gewissen.
Zwggend gingen zy weer naar beneden,
nadat Marcus de deur van het terraa zorg
vuldig gesloten had. Het avondeten was ge
reed, maar noch de moesterea noch de dienaar
konden er iets van gebruiken. Het slapensuur
brak aan.
„Marcus", sprak het jonge meisje plechtig,
„laten wy samen bidden I Wio weet, of wy,
zooals gy gezegd hebt, den dag van morgen
nog beleven zullen!"
Zy knielden Daast elkander neder, en de
jonkvrouw Ds Castilhac sprak een vurig ge
bed uit, dat de grysaard zacht herhaalde.
Daarop begaf ieder zich naar zyn kamer.
De dikke muren van het kasteel verhinder
den, bet geweld van den storm buiten te
booron; en toch kon Valérie, die geheel gekleed
te bed was gegaan, niet slapen. Tegen den
ochtendstond eerst zegevierden de vermoeie
nis en de uitputting over haar slapeloosheid,
en zy sluimerde in. Toen zy wakker werd,
schoen het haar toe, dat het laat moest zyn;
er heerschte evenwol een volkomen duisternis
rondom haar. Uit haar bed springonde, wendde
zy zich al tastende naar het venster, maar
zy drukte tevergeefs uit alle macht tegen het
luik, om het te openen: het luik bleef ge-
sloten.
Van schrik vervuld, riep de jonkvrouw De
Castilhac luidkeels om Marcus; de herder
kwam met een licht in de hand toesnellen,
„Hetzelfde is my zooeven overkomen met
de deur boven", zeide hy met verstikte stem;
„de vereenigde pogingen van tien mannen
zouden er niet in slagen, er de minste be
weging in te brongen."
„Maar hoe, Marcus? Heeft het duin dan
reeds den top van den toren bereikt?"
„Misschien niet, jonkvrouw, maar het is
reeds al onze vensters voorby, en er heeft
zich een ontzagiyke hoeveelheid zand op het
terras opgehoopt, zoodat ons, ook van dien
kant, licht en lucht worden onderschept
Wy moeten ons aan de duisternis onderwerpen,
totdat men ods te hulp komt."
„Gy gelooft dus, dat men komen zal, Marcus?"
vroeg Valéria op hoopvollen toon. „Maar als
de duiven, die ge gisteravond hebt opgelaten,
eens waren omgekomen?"
„Zelfs in dat geval kan men niet onbekend
zyn met onzen toestand. De kleine Fieter,
myn neef, zal hedenmorgen overal alarm ge
slagen hebben, en desnoods zal hy zelf zich
naar Bordeaux begeveD, om uw neef vaD het
voorgevallene te verwittigen. Uw ryke bloed
verwanten zullen terstond mtt een groot getal
worklieden komen toesnellen, en wy zullen
gered zUd."
(Worclt vervolgdj
