ATJEH.
De commissie heeft eenstemmig aan
genomen het verbod, voor den tyd van vyf
jaren, projectiel-n te werpen uit luct.tnallons
of langs daarmee geiyk te stellen weg.
Evenzeer heeft de commissie eenstemmig
besloten de quaestie der geweren en der
BcbeapBkanonncn te renvoieeren om c'ooreen
latere Conferentie te worden onderzocht,
onder aanbeveling der materie in de nauw
lettende aindacht der Regeeringon.
Met algemeene stemmen op één na voteerde
zy het verbod proje tielen te gebruiken,
tot eenig doel hebbende verstikkende of
8chadeiyke gassen te verspreiden.
Votums van dank werden uitgebracht aan
de beide rapporteurs, generaal Den Beer
Poortugael en graaf Soltyk.
Gemeenteraad van Haarlemmermeer.
Voorzitter de Burgemeester. Tegenwoordig 15
iedeD. Afwezig de heeren A. J. G. Timmermans
en J. H. M. Evelein.
De notulen der vorige vergadering kunnen nog
aiet worden goedgekeurd, aangezien deze nog niet
geheel gereed zijn.
1. Wordt medegedeeld een brief van Ged. Staten,
ven geleide van een Koninkl. besluit, waarbij aan
deze gemeente voor eon tijdvak van 5 jaren vrij
stelling wordt verleend van de verplichting tot
oprichting eener burgerschool, hetgeen voor kennis
geving wordt aangenomen.
2. Tot hoofd aan de school No. 6 (Abenes) wordt
benoemd de heer Hendrik De JoDg, te Rotterdam,
en de infunctietreding bepaald op 1 Augustus 1899.
3. Wordt afwijzend beschikt op het verzoek van
^et bestuur vau het fanfarecorps te Hoofddorp,
>m een muziektont te mogen plaatsen op het
speelterrein bij de school No. 4 (Hoofddorp). Het
voorstel van den boer Van Zjjverden, om het ver
zoek toe te staan, wordt verworpen met 9 tegen
6 stemmen.
4. Wordt aan Ch. H. Jaques op verzoek eervol
ontslag verleend als onderwijzer aan de school
No. 3, met ingang van 1 September 1899.
De correspondent te Batavia van de „N. R. C."
6eiot onder d3gteekening van gisteren:
„Do troepenmacht van Van Heutsz is
Peusangan doorgetrokken en heeft zich met
de oeloebalangs vereenigd. Zy is nu te Qeudong
in bivouac.
Aan onze zyde werden 3 manschappen licht
gewond; de vyand liet 23 dooden achter.
Tji Peusangan vluchtte naar de Gajoelanden.
P<srtygangers van Tapa zyn nu in Boven
GeuJong. Nabij Telok Semawé zyn veel ben-
tengs opgericht.
De marine heeft in Geudong manschappen
aan wal gezet".
Gemengd Nieuws.
Uit Rotterdam ontvingen wy een
zeer ryke collectie photographieën, genomen
tydens het jongste veroiyf van H.H. M M. do
Koninginnen aldaar.
Deze collectie, uitmuntende door verschei
denheid en keurignette afwerking, is in onze
Vestibule van Zaterdagochtend tot en met
Dinsdag ter bezichtiging gesteld.
Weer een nieuw tabak- en sigaren
magazijn, nu op de Hoogewoerd No. 62. De
heer H. J. J. Labree Jr., se ert tien jaren
bediende by de firma Kooy alhier, hoeft er zich
gevestigd. Bedoeld perceel is daartoe op de
benoodigde wyze verbouwd. De beschildering
van den winkel en den opstani is m noten
bout uitgevoerd en oen nette parketvloer is
er eveneens aanwezig. De heer B. E. Spyker
was blijkbaar ook biar een goed architect.
Maar waar het bovendien vooral op aankomt,
^t zftn de voorhanden artikelen, en daarvoor
ia) de heer Labree zeker wel zorgen dat ze
niet te wenschen overlaten, maar aan de
verschillende smaken zijner klanten voldoen.
Na de gerechtelijke schouwing,
Is het ïyk van den vermoorden Paulus Harte-
veld weer aan de familie teruggegeven en
bevindt het zich thans in de woning aan de
Van-der-Werfstraat. Steeds is het daar vol van
ersonen, die naar het ïyk van bet slachtoffer
komen zien.
Kapitoin Vemer, de veroordeelde
wegens den aanslag op twee vrouwen in de
Weimarstraat to 's-Gravenhago, is heden
ochtend juist een week vóórdat het ge
rechtshof in hooger beroep uitspraak in zyn
zaak zou dom dood gevonden in zyn cel
in het Huis van Bewaring. Hy heeft door
ophanging aan zyn handdoek een einde aan
zyn leveo gemaakt.
Telephoon Haarlemmermeer.—
In de voor de rechtbank te Baarlom tusschen
den Staat der Nederlanden, als eischer, en
het polderbestuur van Haarlemmermeer, als
gedaagde, aanhangige procedure, is vanwege
den gedaagde door mr. A. Kist als procureur
van dupliek gediend en volhard by de vroeger
gevoerde verwering, dat nl. de vraag of de
telephoon-, tevens telegraaf palen enz. eigen
dom zyn van don Staat of niet, baar niet
aangaat, daar de polder alleen het vonnis
der rechtbank te Amsterdam had ten uitvoer
te leggen, en verder: dat de aantasting vaD
den publiekrechterlyken eigendom
van den Staat, als hoedanig de palen enz
zyn te beschouwen, nooit aanleiding kan geven
iot bet instellen van een burgerrechter
lijke actie als werd ingesteld.
1 oor den procureur van den Staat mr. Th.
De Haan Hugenbolz, werd daarop een dag
voor de pleidooien gevraagd.
De rechtbank bepaalde daarvoor 6 Decem
ber a. i.
Kermisstandplaatsen. Voor een
standplaats op de a s. Haarlemsche k-rmis
is o.a. ingeschreven door Tewe (stoomcarousel)
voor /"810, als hy op de Groote Markt een
plaats krygt, en voor ƒ410 op de God. Oude
Gracht (Jacobynestraat). Voor een biprodrome
op laatstgenoemde plaats is f 937 geboden.
Koppen (beignttkraam) biedt f 530 voor een
plaats op de Groote Markt.
Ook door eigenaars van andere „vt-rmakeljjk-
heden" werden goede prijzen geboden.
Door de ar r. - rechtbank to Haar
lem is uitgesproken het faillissement van de
thans ontboncen vennootschap onder de firma
Van Zanten en Niewerf, gevestigd geweest
zfinde en kantoor gehouden hebbende te Lisse,
en haar leden J. Yeldhuyz.n, Van Zanten Rz.
en C. W. Niewerf, de 1ste te Lisse, de 2de
te Londen, hancelaars in bloemtollen.
Een gevaariyk mensch. Onze
vroede vaderen zoo scbryft men aan „De
Standaard" uit Grarasbergen in Overfisel d.d.
21 Juni 1899- waren heden ter raadsvergade
ring vereenigd.
Hevige ontroering verwekte de mededeeling
van den voorzitter:
„Myne Heeren 1 er staat een reporter buiten,
die op de vergadering wil komen"-
Een der edehchtbaren, bedeesd „Is dat een
gevaariyk dier, burgemeester"?
Voorzitt-r: „Gevaariyk wel; maar het is
geen dier. 'tls zooveel als een verslaggever
van een krant". Ik heb hem al gezegd, dat
ik hem hier niet hebben wou en de raadsleden
evenmin en dat ge het wel wat vreemd zou t
vinden. Maar hy antwoordde, dat volgens art.
43 oer gemeentewet de raadsvergaderingen
in het openbaar moeten worden gehouden en
dat de heeren aan dat vreemde wel zouden
wennen. "We moeten hem dus wel toelaten,
maar laten we ons voor hem in acht nemen".
Een ander raadslii: „Zoo'n brutale vent!
Wat heeft hy met onze zaken te maken?
Maar we zullen er niets aan kunnen doen,
als burgemeester het zegt."
Wordt besloten den verslaggever toe t9
laten, die even daarna verschynt en door de
meeste raadsleden met wantrouwige blikken
wor t beloerd. Het natuurwonder dat men ter
G'sche raadsvergadering nog nooit had waar
genomen, was de verslaggever van de „üedems-
vaartsche en Grambergsche Crt."
Omtrent het drama te Hees
wordt nader vernomen:
De moord en zelfmoord hebben onder zeer
geheimzinnige omstandigheden plaats gehad.
Niemand toch van de bakenden van het echt
paar Keppel Hesselink, zoo lykt het te heeten,
weet iets van eeDig geschil. Noch het slacht
offer, noch de moordenaar heeft een woord
omtrent het gebeurde vóór de intrede van
den dool kunnen spreken, zoodat men wellicht
nooit iets omtrent de motieven zal te weten
komen.
Een buurman doet het volgende verhaal
van het geval: Tusschen 10 en 11 uren was
hy by de woning van K. H., to n hy mevr.
K. H., wankelend, als iemand die ziek of
duizelig is, op hem af zag komen. Vlak by
hem viel zy neer. Meenende, dat zy een flauwte
had, tilde hy haar op en zette hy haar op
een stool. Toen eerst bemerkte hy, dat zy
onder de borst een diepe wond had, waaruit
een bloedstroom gudste. Zy slo:-g even de
oogen op, maar het was duidelyk, dat zy toen
reeds stervende was.
Eenige uren later vond men bet Ïyk van
den man achter het fort „Kraayenbof met
een kogel in het hoofd.
Van bevoegde zfide verneemt de „Arnh.
Ct." dat de man reeds gedurende geruimen
tyd, voor allen die hem kenden, een psycho
logisch raadsel was. All rlei dwaze ideeën
hadden zich van hem meester gemaakt. Reeds
jaren leed hy aan melancholia, oio eindelyk
den vorm van vervolgingswaanzin aannam.
Herhaaldelijk voor 's lands dienst in Indiè
afgekeurd, werd toch telker.s weder zyn ver-
loftyd met behoud van volle traktement ver
lengd, kenneiyk met het doel om hem voor
'8 lands dienst te behouden. Hy was dan ook
geenszins een onverdienstriyk ambtenaar.
Het „Vaderland" bericht nader, datdeO.-I.
rechterlijke ambtenaar met verlof, wonende
onder Hees, op een kleine villa, op zyn echt-
genoote, oud 35 jaar, oie in baar tuin bezig
was haar bloemen te verzorgen, na een vooraf
gaande woordenwisseling, a bout portant uit
een revolver, waarop 6 patronen geladen waren,
één schot loste, dat haar in *len rug trof.
Mevrouw vluchtte uit haar tuin door een
opening der erf of scheiding op het erf van
den bloemist Roeriuk, waar zy weldra tegen
de broeikaBt op een hoop bloempotten neer
viel en den laatsten adem uitblies. Mej. R.
en anderen, die mevr. H. K. to hulp waren
gesneld, zagen kort daarop den heer K. H.
zeiven over wegen en velden gaan in de
richting van de rivier de Waal, waar men
weldra aan den voet van den dyk het tweede
schot hoorde, waarmede de heer K. zich van
het leven beroofde. Zoowel het lyk van
mevrouw K. als dat van den heer K. zyn
naar hun villa vervoerd, waar de schouwing
heeft plaats gehad. Het echtpaar laat een
dochter van 16 en een zoon van 15 jaar na.
Omtrent de juiste beweegreden tot deze
vreeseiyke daad loopen de geruchten zeer
uiteen. De familie zou wel ra naar Java
retourneeren.
Te Schiedam zyn in eenige werk-
mansgeziunen een aantal personen ziek ge
worden na het gebruik van rauw gehakt
vleesch, dat uitgesmeerd op het brood gegeten
werd. De verschynselen zyn hevige diarrhee,
gepaard met braking, geen eetlust, doch
onlescbbare dorst.
Wat de oorzaak der vergiftiging is geweest
- zegt do „Scbied. Ct." is voorloopig nog
niet vastgesteld. Een scheikundig ondderzoek
is ingesteld, terwyi door de politie verschil
lende zaken in beslag genomen zyn hy den
slager, by wien het vleesch gekocht werd.
Onwaarscbyniyk is bet niet, dat het „meafc-
preserve", waarmede men het vleesch voor
bedtrf tracht te bewaren, aan de vergiftiging
schuld heeft.
Nader verneemt het „Utr. Dbl.'
omtrent do onregelmatigheden in hetkerkeiyk
armbestuur te IJzenc'oorn, dat het classicaal
kerkbestuur zich van de zaak op de hoogte
heeft gesteld, maar geen maatregelen tegen
den betrokken persoon genomen zyn.
Thans doet de justitie onderzo.k. De majoor
der ryksveldwacht Bres, te Tiel, hoorde in
de laatste weken 24 getuigen, en nog is het
onJerzoek niet geëindigd.
Jeier jaar heeft die gemeente een groot
batig saldo; toen het saldo dit jaar zeer kltin
was, wekte olt do verbazing van het college
van armvoogden, dat weigerde de rekening
goel te keuren.
Op Te88el bestond sinds 1816
een „Ramplagantenfonds", dat ten gevolge der
wyzigirg der Militiewet zyn reden van bestaan
verloor. Het is daarom deze week door com
missarissen ontbonden. Het saldo van f 1255
is verdeeld onler verschillende instellingen
van openbaar nut-
De boterfabriek van den heer
G. B. Van Dusseldorf, te Waspik, is gister
nacht geheel in de asch gelegd. Er ls Diets
gered kunnen worden. De schade is door
verzekering gedekt.
Een moord op een hospitaal-
directeur. Te Rome werd zekere Antonio
Cajoni, 40 jaar oud, en lydende aan tuberculose,
eenigen tyd in het hospitaal verpleegd en ver
volgens, omdat er plaats gemaakt moest
worden voor anderen, ontslagen. De ontslagene
koesterde deswege een diepen haat tegen den
directeur van het hospitaal, prof. Bondi.
Toen Bondi onlangs de yzeren brug over den
Tiber passeerde, werd hy door een persoon,
die achter hem liep, met een dolk tot twee
maal toe in den rug gestoken. De ongelukkige
professor was byna oogenblikkelyk een lyk.
De moordenaar nam de vlucht, doch werd
gearresteerd. Het was Cajoni.
Een aandoeniyk huweiyk. - Men
scbryft uit Rome: De chemicus Giuseppe
Scuderini is ten gevolge van een dynamiet-
ontploffing in Fara Sabina geheel blind ge
worden en vreeselyk gekwetst. Men moet
hem in het hospitaal beide beencn en een
arm amputeeren. Maar zyn bruid, Maria Mussa,
verklaarde, dat zy toch niet ophield van hem
te houden, en stond er op den armen ver
minkte te huwen. Dezer dagen bad in de
woning van Scuderini, die op een stoel zat
vastgebonden, het huweiyk plaats. Het was
een aangrypend tooneel.
Een berg van goud zendon de
mynbezitters van Colarados naar deFransche
tentoonstelling. Het zal een model van Colo
rados beroemden Pikely Peak zyn. De ruwe
waarde van den goudklomp wordt op 5 mil-
lioen mark geschat.
De groote houthandelaarsfirma
ChrHtophensen, te Christiana, heeft Maandag
haar betalingen gestaakt. Dö Disconto-Bank
aldaar heeft drie millioen kronen te vorderen,
andere Banken kleinere bedragen.
Jong-TnrUïje en een duel.
In de groote zaal van het gebouw
„Dtligentia" te Den Haag, was gisteravond
een zeer aandachtig luister.nd publiek ver
eenigd om de grieven van Jong-Turkye en
Armenië aan te hooren.
Yan de gedelegeerden werd niemand opge
merkt, wel waren er eenige Kamerleden,
o. a. dr. Kuyper, Van Heemstra, Do Ras, Yan
Gilse, Troelstra en Smeenge. Yerdor waren
nog aanwezig de heer Stead en mevr. Wasse-
lewirz.
De b6er Yan Ko), het Kamerlid, die de
vergadering leidde, opende baar met een
welkomstgroet aan de aanwozigen.
Daarna trad Ahmed Riza op.
Spreker trad in eenige beschouwingen over
den haat, den stryd, de verdrukking in zyn
land, opgewekt door de politiek van den
tegenwoordigen Sultan, z. i. de eenige oorzaak
van alle rampen.
In den loop zyner rede moet Ahmed Riza
uitdrukkingen hebben gebezigd, die de ver
tegenwoordiger van den sultan van Turkye op
de Vredesconferentie, voor zyn souverein be-
leedigend achtte, waarom hy den Armeniër
heden zyn getuigen heeft gezonden, die hen
echter niet wilde ontvangen, maar heeft
teruggezonden.
Het Fransche ministerie en de
Dreyfns-zaak.
De bemiddeling van den heer Léon Bourgeois
heeft goede vruchten gedragen: Frankryk heeft
weder een mmisterie.
Het nieuwe ministerie is aldus samengesteld
minister president en binnenlandscbe zaken,
Waldeck Rousseau; buitenlandsche zaken,
Delca8sé; oorlog, generaal De Gallifet; marine,
Lanessan; justitie, senator Monis; landbouw,
Jean Dupuy; handel, Milleranl; financiën,
Calllaux; openbaar onderwys, Leygues; open
bare werken, Baudln; koloniën, Decrais.
Het is elf dagen geleden dat het ministerie-
Dupuy zyn ontslag aanbood, nadat de Kamer
een motie bad aangenomen, waarin zy ver
klaarde slechts een regeering te zullen steunen,
die vast besloten is krachtig de republi-
keinscbe instellingen te verdedigen en de orde
te handhaven. Dese motie moest dus tot
richtsnoer strekken voor den nieuwen kabinets
formeerder, en hoe eenvoudig met deze op
dracht de taak leek om een regeering samen
te stellen, de practyk heeft geleerd dat het
zoo heel gemakkelijk niet ging. De eerste
persoon die van den president der Republiek
de opdracht ontving, was de afgevaardigde
Poincaré, die minister in het vorigo k<ibinet-
Dupuy was geweest, maar dezo slaagde niet.
En ook de heer Waldeck-Rousseau, aan wi=n
na hem de taak werd opgedragen bet
liquidatie ministerie samen te st.llen, was
niet gelukkiger, hoewel by door de vrienden
der Republiek met meer geestdrift werd begroet
dan z(jn voorganger, in wi;n men niet genoeg
vertrouwen stelle.
De heer Bourgeois werd daarop uit 's Gra-
venhage ont o ien om de zware taak op zich
to nemen. Maar de leider der radicalen wei
gerde in de eerste plaats, omdat hy zyn post
op de vredesconferentie niet wilde opgeven,,en
in de tweede plaats omdat hy niet ten onrechte,
zegt 't „A. H.", van meening was, dat Frankryk
thans geen party ministerie behoeft en hy
dus niet de aangewezen man was. Maar al
wilde by zelf niet als minister presi lent
optreden, noch deel uitmaken van eenig minis
terie, hy onderhandelde toch met de verschil
lende leiders en wist den heer Waldeck -
Rousseau over te halen opnieuw de opdracht
tot samenstelling van een ministerie te aan
vaarden. Dit ministerie is thans gevormd en
gelykt in hoofdtrekken op de zeer krachtige
allereerste combinatie door den Senator opge
maakt.
By de oplossing van deze crisis stond dus
meer op het spel dan de heerschappy van een
party of het overwicht van een groep; zy was
beslissend voor de richting, waarin verder
zal worden gestuurd. Dit werd van beide
zyden gevoeld, en daaruit verklaarde zich
eenerzyds de teleurstelling, die de „Matin"
deod zeggen„Welk een ellende! De republiek
moet zeer sterk zyn of hare tegenstanders
zeer zwak, dat zy onder de onhandigheden
van zulke verdedigers niet ineenvalt", ander
zijds de biyde verwachting, die Paul de Cas-
sagnac in de „Autorité" deze woorden in de
pen gaf: „Wat de repullikeinsche party in
dit verwarde uur onderscheidt, is de vrees
voor de sabel. De sabel is er voor alle repu-
blikeinsche gemoederen in Frankryk het
schrikbeeld geworden, want ieder republikein
voelt en verstaat, dat heden zoowel als ten
tyde van Alexander den Grooten de sabel
alleen den Gordiaanschen knoop kan door
bakken, welks ontwarring voor Frankryk een
levensvraag geworden is. De sabel zal in
Frankryk nog een groote rol spelen, de sabel
is de fcevryder op wien gewacht, do redder
op wien gehoopt wordt."
Men kan hieruit zien, hoe ernstig de toe
stand is. Het arrest van het Hof van Cassatie
heeft niet alleen de gemoederen niet g kal-
meerd, maar ze zelfs nog meer opgewonden.
Merrier steekt stouter dan ooit het hoofd op
en spreekt weer van geheime schuldbewyzen,
die in geheime zitting te berde gebracht
zullen worden; ook Quesuay de Beaurepaire
belooft nieuwe bewyzen van schuld; te Brest
duelleeren onderwyzers en officieren omdat de
eerstgenoemdon hun overtuiging vau Dreyfus'
onschuld doen kennen; generaals en kolonels
gewagen in dagorders van „de zwyneryen
der Panamisten, cie aan het roer gezeten zyn
en het land tot den ondergang brengen.
Kortom met de uitkomst, die na h%t arrest
van het Hof van Cassatie ondenkbaar scheen,
dat Dreyfus to Rennes opnieuw veroordeeld
zou kunnen worden, moet weder gerekend
worden als met een mogeiykheid.
Clemenceau, do woordvoerder van de besliste
revisionisten, verklaarde in de „Aurore", dat
by gemeene zaak zal maken met iederen
republikein hy moge heeteu Poincaré,
Waldeck-Rousseau of Bourgeois wien het
ernst is de republiek te verdedigen, niet met
woorden maar met daden. „Wat hen betreft,
die onder voorwendsel van de republiek te
verdedigen kleine verraderyen brouwen ten
behoeve van hun groep, met het doel het
voorzitterschap van den ministerraad aan den
een, het presidentschap van de republiek aan
een ander te verzekeren, die zal ik met alle
macht bestryden."
Op een nieuw feit, dat het gevaar van den
tosstand nog verhoogt, waarvan men in bet
openbaar niet spreekt, maar dat de ingewyden
zeer verontrust, wyst de correspondent van
de „Yossiscbe Ztg.", die scbryft, dat men
niet weet of de heer Loubet standvastig zal
blyvon.
„Hy heeft het wel acht dagen geleden plech
tig beloofd, maar er zyn verhoudingen, die
sterker zyn dan voornemens en toezeggingen.
Hot is geen fraze, wanneer de heer Loubet
er by herhaling aan herinnerd heeft, wtlk een
overwinning op zichzelf hem de aanneming
van de verkiezing tot president heeft gekost.
Hy is een man van vreedzame gewoonten,
beeft zyn rust lief en vindt zyn geluk iu den
kring van een teer beminde familie. Mevrouw
Loubet bezwoer hem met tranen, de keuze
niet aan te nemen. Hij zette zich echter,
hoezeer met een bezwaard gemoed, heen over
de smeekbeden van zyn echtgenoote en liet
zich zenden naar het Elysée, omdat by meende
dat de yzeren plicht hom daar zyn plaats
aanwees. Sedert echter de nationalisten zich
openiyk verzetten tegen het vonnis van het
hoogste gerechtshof en als hun vast besluit
te kennen geven aan de gerechtigheid niet
het laatste woord te laten, en inzonderheid
sedert den kwajongensstreek in Auteuil, houdt
mevrouw Loubet niet op haren echtgenoot op
de knieën te ameeken, dat hy zal bedanken.
Zy viel in zwym toen by van Auteuil tbuis
kwam, lydt sedert aan slapeloosheid en ver
klaart een- en andermaal, dat bet verbiyf in
bet Elysée baar geheel ondraaglijk to. De
heer Loubet doet wat hy kan om zyn vrouw
te kalmeeren. Hy doet zyn best zich niet te
laten iDfluenceeren door bare smeekbeden
Maar by de innige verhouding, die tusschec
de eebtgenooten bestaat, gaat het verdriet vai
zfln vrouw den heer Loubet zoozeer aan het
hart, dat men met do mogelijkheid van eet
verrassing van deze zyde moet rekenen.
„Wel is waar zouden de republikeinen ook
by een plotseling bedank-n van den -heei
Loubet het l oofd nl.t verliezen. Zy hebbel
voor cit geval den plaatsvervanger berridi
Brisson. Maar toch zou een presiJents crisis
die zich kwam voegen by alle andere no&
onopgeloste zaken, de toestand op öreigendt
wyze nog meer verwarren."
In bet nieuwe ministerie heeft de het3
Waldeck Rousseau zelf de portefeuille van bin
nenlandsehe zaken op zich genomen. Dit depao,
tement is hem niet vreemd; reels in hél
ministerie Gambetta (1881/82) en in hel
kabinet-Ferry (1883/85) beheerde de be
kwame advocaat doze portefeuille, maar in.
derdaad onder minder moeilyke omstandig
helea dan thans. Echter geven zyn p rsoon
lykheid en z(jn levensloop het volste recht tfc
vertrouwen dat, zoo iemand, hy de geschikt*
man is om ondor de tegenwoordige omstan;
digheden aan het hoofd te staan van he{
ministerie niet alleen, maar ook van het b%
langrykste departement. Senator Waldeck
Rousseau is 2 Dec. 1846 te Nantes geboren
dus 52 jaar oud. Hy vestigde zich als advo
caat te Rennes en word door zyn medebur
gers naar de Kamer afgevaardigd, waar h#
zich aansloot by de Republikeinsche Unie. If
1886 vestigde hy zich als advocaat te Paryi
en verwierf zich daar in tal van groote pro
cessen een zeer goeden naam. In 1894 be
noemde het departement der Loire hem tofc
zyn vertegenwoordiger in den Senaat. Toef
president Casimir-Perier aftrad, vereenigde d$
heer Waldeck-Rousseau by de presidentsve^
kiezing 184 stemmen op zich; hy trok ziek
echter by de herstemming terug, ten gunst*
van Folix Faure.
De tweede zeer belangryke portefeuille it
het kabinet, die van oorlog, is toevertrouwt
aan generaal Gallifet, den vriend van kolonej
Picquart, een officier van wien men verwachten
mag dat hy de zeer omvangryke en moe»
ïyke taak, die hem wacht, met onverzwakt*
geestkracht tot een goed einde zal brengen
Hy zal ongetwyfeld de minister zyn die hel
meest zal hebben te verduren van de aan
vallen dor anti-semieten en nationalisten, want
door zyn benoeming vervliegt hun laatst*
hoop op een tweede veroordeeling van Dreyfus
iu rook. Generaal Gallifet zal de uitspraak
van het Hof van Cassatie door het legei
weten to doen eerbiedigen; hy zal, zegt bel
„Htl.", al te breedsprakige officieren bet
zwygen weten op te leggen en hun leered
zich zonder morren te onderwerpen aan hot
hoogste gezag. Men herinnert zich zyn go
tuigenis voor de strafkamer van bet Hof van
Cassatie, eindigend met de woorden: „Ik weel
niet of overste Picquart een fout begaan heefti
maar zoo hy baar begaan heeft, ben ik el
zeker van dat hy slechts door zyn liefde voo)
de waarheid ertoe gebracht is en stellig nief
door een ljge beweegreden gedreven."
De portefeuille van justitie is ia handen
van senator Monis, met Waldeck-Rousseau
een der yverige bestrijders van Dupuy's des-
saisissementswet, een republikein van den
waren stempel, in wien de republiek te allen
tyde een krachtig verJediger van haar instel',
lingen heeft gevonden.
De bekwame minister van buitenlandsche
zaken Delcassé behoudt zyn portefeuille en de
beer Leygues blyft aan bet hoofd van het
departement van onderwys. De opneming'
van den socialist Millerand in het nieuwe
mioist-rie, zy het ook als bestuurder van ce?
minder belangryk departement, wyst op eef
uiterst breede opvatting by den kabinetsfor*
meerder, waarmede men Frankryk, meent
hetzelfde blad, onder de huidige omstandige
heden niet anders dan gelukwensclien kan.
De overige ministers zyn minder bekend.
Senator Jean Dupuy is een broeder van den
aftrodenden minister-president en behoort tot
de radicale partij. De afgevaardigde Caillaux,
progressist, in 1893 voor het eerst in de
Kamer gekozen, heeft nog weinig van zich
doen spreken. De heer Decrais is eveneens
niet overbekend en de radico socialist Pierre
Baudin is nog enkel als sprek r in de Kamei
een paar maal op den voorgrond getreden.
Tot de meer kokende persooniykheden van
het ministerie-Wal feck—Rousseau behoorl
nog de afgevaardigde Ds Lanessan, die ocbtei
meer als koloniale dan als marine-specialiteit
van zich heeft doen hooren.
Men verwacht dat de verklaring, waarmed*
het nieuwe ministerie in do Kamer zal optre
den, zal voorafgegaan worden door enkele
besluiten, waardoor zekere militairen getroffen
worden, die zich door woord of geschrift heb
ben uitgelaten op een wyze, waardoor d*
discipline in gevaar kan worden gebracht.
BUITENLAND.
Frankrijlr.
Nader biykt dat do directeur dor artillerie
aan het Fransche ministerie van marine, gene
raai De la Rocque, niet uit dat ambt ortzel
is wegens afkeuring van het beleil dei
ministers, maar dat hy roeds den 15den Lpril
zelf ontslag uit den dienst had verzocht, wells
verzoek den minister echter niet officieel in
handen is gekomen. Op verlangen van den
generaal heeft de minister daarop een besluit
tot zyn ontslag aan don President der republiek
ter teekening voorgelegd, maar De laRocqu*
zond toen aan Loubet een telegram, waarin
