N°. 11925
Maandag O Januari.
A*. 1899
<§eze Qourant wordt dagelijks, met uitzondering
van gon- en feestdagen, uitgegeven.
l)it noinmer bestaat uit DRIE
Bladen.
Feuilleton.
De patiënt van „San-Salvatore."
LEIDSCH
M&BLAD.
PRIJS DEZER COURANT t
Voor Ledden por 3 maanden. t f 1.10.
Franco per poet 1.40.
Alzonderlyke Nommers 0.06.
PRUS DER ADVERTENTTÈN
Van 1 6 regels f 1.05. Iedere rogej meer f 0.17}. - Grootore
letters naar plaatsruimte - Voor het incasseereo buiten de stad
wordt f 0.05 berekend
Eerste Blad.
Leiden, 7 Januari;
Op de begraafplaats aan de voorm.
Itfarepoort werd hedenmorgen tyet stoffeiyk
*>vers« hot Tan den oudsten Leidscben letter
zetter, A. Van der Haas, aan de aar ie toever
trouwd. In den meesten eenvoud had deze
plechtigheid plaats, aangezien htt zou ge
streden hebben met htt karakter van den
braven man, indien anders ware gehan eld
geworden. Toch was het een zyner vrienden
een behoefte in weinige woorden afscheid te
nemen van hem, met wien by ruim 46 jaren
dagelyks in de gemoedeiykste stemming had
omgegaan.
Do firma, by wie de overledene het laatst
werkzaam was, liet zich vertegenwoordigen
door ean viertal barer gezellen; de typogra-
pi ische vereeniging „Lourens Jansz. Coster"
had voor dit doel een tweetal bestuurders
afgevaardigd.
De per Nederlandsche mail ontvangen
Indische claden k open van 7 13 Decern oer.
De Engelsche mail wordt morgenochtend
alhier verwacht.
Op de voor 'racht voor hoofd der school
No. 7 te Haarlemmermeer staan: W. W.
Yallentgoed, te Haarlem; J. C. Visser, te
Schagen; J. Porte, te Winkel; A. Vr^-ek n,
te Muiderberg; H. Natte, te Haarlem; H. De
Jong, te Rott rdam.
De luitenant ter zee der 2 Je klasse A.
C. Van Braam Hoackgeest, gedttacheerd by de
Normaalscbietschool te 's-Gravtnbage, wordt
met 15 Januari a. s. op non activiteit gesteld.
De kz.pt. M. J. A. MastbofF, van het
iste reg. vest.-art. te Utrecht, worot 1 Fe.ruari
werkzaam gesteld ten bureele van den com
mandant dtr vesting art. te Graven hag e.
Gisteren was het 2ö'*jaar geleden,, dat
professor mr. B. H, Pekelharing zyn colleges
als hoogleeraar in administratief recht, staat
huishoudkunde en handelsrecht aan de Poly
technische Sc: ooi te Delft aanvaardde.
Omtrent de hulde, den hoogleeraar gisteren
getracht, verneemt de „N. R. Ct."bet volgende:
Tegen twee uren verschenen de docenten
van de Polytechnische school, om bun ambt
genoot geluk te wenschen. De directeur, prof.
J. M. Telder8, sprak den hoogleeraar harteiyk
namens allen toe. Hy noemde het een groot
voorrecht voor den ju.ikris en zyn collega's
hem op dezen voor allen zoo belangrijken
dag te kunnen komen gelukwenschen, tot
hem een woerd van dankbaarheid, vriend
schap en geneg-nheil te mogen richten;
oprechte dankbaarheid voor al wat Pekelharing
in deza vyf en twintig jaar heeft geiaan voor
de vormiDg van ingenieurs en technologen.
-.«Van sprekers hooge waardeering voor dit
'Iflfes, van zyn persoonlyke genegenheid is de
jubilaris overtuigd. Wanneer spreker een
terugdik slaat, ziet hy dien altyd in zyn
vrienoschappolyke, hartdyke verhouding tot
zyn studenten en zyn ametgenootcn. Het kan
dus niet anders of allen moeten thans met
warme sympathie tot hem komen. Maar
spreker heeft den jubilaris moeten beloven,
zich tot een enkel woord te bepalen. Daarom
zal hy zich ook niet begeven op het terrein
van de politiek en van de sociale quaestie,
waar Pekelharing, naast de school, die hem
steeds hoofdzaak was, steeds zoo bedrijvig,
zoo ernstig voor werkte.
Spreker wil niet oordeelen over politieke
richting, maar gaarne wil by uitspreken, dat
allen hoogelyk op prye stellen, dat de warme
stryder op politi k gebied, niettegenstaande
zyn eigen vaste beginselen, zooveel waardee
ring toont voor het goe e van andtrer over
tuiging. Hy, die door zyn aanleg was aange
wezen om te verkeeren in het centrum van
politiek, bleef steeds teruggetogen stryden
voor de belangen der misieeljen. Spreker
wyst op de velen, die hem raad, hulp en steun
vroegen en met verruimd hart weer uit de
bekende achterkamer teruggingen. Pekel-
haring's edele aandrift om wel te uoen bracht
allen het hart vol liefde. Spreker hoopt, dat
aan prof. Pekelharing de zogen geschonken
zy, nog jiren lang krachtdadig en in voile
gezon heid, met vollen levensmoed, te mogen
samenwerken met de docenten.
De jubilaris dankte met een korte herin
nering aan den blyden dag, toen het aer
hooge regeering behaagde hem tot professor
aan de Polytechnische School te benoemen.
Wel was hy met veel genoegen in Zutfen
werkzaam, maar de nieuwe taak was er een,
waaraan hy steeds zoo gaarne zyn leven had
willen wyden. De professor herinnert hLrby
am een minister Geertsema, van wien zyn
benoeming uitging. En thans is spr. zich be
wust in veel te kort gescbot n te zud, maar
wel hoeft by steeds met opgew'ktheil ge
werkt, ook in den raad van bestuur aer P. S.,
waarin steeds een zoo aangename geest
ho^rsebt. Hy zal niet te lang meer aanuiy-
ven, maar by hoopt toch nog wel enkele
jaren.
Tal van andere gelukwenschen volgden.
Eerst kwam nu do heer G. Van Diesen,
oud-hoofdinspecteur van den waterstaat en
herhaal jeiyk voorzitter dor examencommissie,
den hoogleeraar de hani drukk-n
Vervolgens kwamen de besturen der corps-
vereenigingen, die by. monde van den heer
'b Jacob, den spreker een Bierjyke mand
bloemen aanboden, en den pro.'tssor dankten
voor zyn toewyding voor ae geestelyko be
langen dtr studenien, en vooral ook voor zyn
persoonlyke belangstelling. Hy hoopte, dai pro
fessor Pekelharing nog lang voor de P. S.
gespaard blyit.
De hoogleeraar dankte met eenige inti me
herinneringen voor de goede Verstandhouding,
die steeds tusschen hein en senaat en corps
bestaan had, en die hy hoopt, dat nog zal
Llyven voortbestaan.
Do heer Köhler feliciteerde den eere voor
zitter vau de stulenten-debating-club namens
dia club.
De heer Kerdyk sprak uit naam van de
„Vragen des Tyds", en schonk tloemen.
Vervolgens, maakte een „commissie van
trouwe vrienden" den boogleeraar haar op
wachting. Zy bestond uit mevrouw Cornélie
Huygena, de heeren prof. M. W. F. Treub,
Frank Van der Goes, J. C. Van Marken, P. L.
Tak, dr. Ering .ard, G. Knuttel, mr. Ph. Fal
kenburg en mr. P. Tjeenk Willink.
De heer Van Marken sprak prof. Pekel
haring hartelyk toe, wees op de opoff rings-
gezindheii van den heer Pekelharing en op
zyn echto, onbaatzuchtige vriendschap, en bood
hem namens een honderdtal trouwe vrienden
uit alle kringen der maatschappij een ameu
blement aan. De opdracht van het begelei
dend album luidt: „Aan prof. Mr. B. H. Pekel
haring, den onbaatzuchtigon mensch, den
trouwen vri nd, den hulpvaardigen geleerde,
ter herinnering aan 6 Januari 18741899."
De hoogleeraar, hartelyk dankende voor
dit bewys van sympathie, herinnerde hierby
ook aan zyn vriendschap voor zyn ouden
directeur, dr. D. G. Cramer, uit Zutfen, die
tbans ook te Delft woont, en aan wien hy
zooveel verplichtingen heelt gehad als jong
docent. Hy feliciteerde den beer Van Marken
met het herstel van diens echtgenoote en
constate.rde met groote ingenomenheid de
aanwezlgbiid ter receptie van dia Kamerleden
Veeghena, Heldt en De Klerk en van don
vertegenwoordiger der so.iaal-democratie
Fr.mk Van aer Goes.
Voorts tooi prof. Treub zyn medewerker
aan het „Sociaal Weekblad" eenige ex-m-
plaren van dit blad met de biograpbie van
den hoogle-raar aan.
De receptie is ook verder zeer druk be
zocht geweest en zeker volkomen naar den
wensch der vereorders van den jubilaris afge-
loopen.
Nog zy vermeii fret bezoek van den oud
leerling dtr Polytechnische School, den minis
ter van waterstag den heer Ltly De minis"
ter van binnenlandsche zaken, de heer
Borgesius, telegraphe rde, dat hy tot zyn leed
wezen op htt laatste oogenblik verhinderd
was den hoogleeraar persooniyk te komen
feliciteeren, hetgeen de minister nu langs
dezen weg deed.
De bezoeken van dames en heeren gingen
onafgebroken uruk door tot omstreeks halfvyf.
Na afloop bocen vyf en dertig oud-leerlingen
prof. Pekelharing een diner aan in „Restaurant
Royal" i.i Den Haag.
De heer en mevrouw Nassau Noordewier-
Reddinglus waren hun vriend Pekelharing een
aquarel van des schilders eigtn hand kooun
aanbieden.
Op 1 Januari jl. waren by de Ned.-Herv.
Kerk 288 predikantsplaatsen vacant of 24
minder dan op 1 Januari 1898, alsin Gelder
land 18, Zuid-Holland 48, Noori-Holl.md 37,
Zeeland 33, Utrecht 13, Friesland 61, Over-
ysel 14, Groningen 37, Noord Brabant 21,
Limburg 5 en Drente 11 plaatsen
In Den Haag is overleden dr. A. H. A.
Ekker, oud-rector van het gymnasium te
Kampen, die zich op velerlei gelied verdienste-
ïyk heeft gemaakt, getuige zyn talfyke arti
kelen in tydschriften en dagbladen. Ge. oren te
Vollenhove 18 September 1823, promoveer e
hy te Utrecht op 20 Maart 1849, was daarna
aan het Utrechtsch gymnasium praeceptor u
van 1854 tot aan het einde van 1888 rei tor
te Kampen, toen hem op de meest eervolle
wyze op zyn verzoek ontslag werd verleend.
In ons vorig nommer is reeds met een
enkel woord melding gemaakt van het over-
lyden te 's Gravenhage op 80-j3rigen leeftijd
van jhr. J. H. Yan Capellen, goponsionne rd
vice-aamiraal, adjudant-generaal der marine
en oud chef van het Militaire Huis van wyien
Z. M. den Koning.
In 1S90 gepensionneerd, kon de vico admiraal
toen terugzien op een zeer eervolle en be-
dryvigo maritieme loopbaan van ruim een
halve eeuw. Als 15 jarig jongeling werd hy
in 1833 geplaatst als adeD orst op het
Kuninkiyk Instituut der Marine to Willems-
oorJ. Twee j.ren later maakte hy zyn eerste
zeereis aan boord van het fregat „De Maas",
dat bestemd was voor een kruistocht naar
de West Indischs wateren. By deze gelegen
heid nam hy tevens deel aan de gevechten
in die dagen in ome West Indische bezitting-n.
Als luitenant ter zee 2de klasse onderscheidde
hy zich by de Balische expeuitie in 1849
zoodanig, dat hy eervol werd vermeld, en in
I860 werd hy ter zake zyner krijgsverrich
tingen benoomd tot ridder 4de klasse der
Militaire Willemsorde, terwyl by tevens ge
rechtigd was tot het dragen van het eere-
teekc-n met de gespen voor Bali, Boni en de
Z.-O. kust van Borneo.
E n paar malen was de thans overledene
als k..piiein-luitenant gedetacheerd, onder meer
te Rotterdam by de werkzaamheden aan h<-t
stoomschip „Phoenix" en later by degereed-
making van het stoomschip „Bali".
In 1856 werd de tommalige luitenant-ter
zee Iste klasse benoemd tot riader in do orde
van den NederlandSchen Leeuw, wegens In t
"buitengewoon goed en flink op ae reeae van
Toulon doen manoeuvreeren en tea anker
komen van het onder zyn bevel gewetst zynde
fregat „De Ruyter".
In 1860 werd hy benoemd tot adjudant van
wyien Z. M. den Koning. En toen hem in
1874 het bevtl over het scbroefstoomschip
lsto klasse „Leeuwarden" werd opgedragen,
werd by reeos het volgende jaar v^n dat
bevel e rvol ontheven en tevens over oat van
de divisie, bestemd geweest tot oefonlng in
den Atlantischen Oceaan en in de W.-I. wate
ren, en tegeiykertyd benoemd tot 's Koniügs
adjudant-generaal der marine.
In 1890 werd aan den vice-admiraal Yan
Capellen op de meest eervolle wyzo ontslag
verleend onder dankbetuiging voor de vele en
langdurige goede diensten, zoowel aan Z. M.
den Koning als aan den lande bewezen. Het
volg nde jaar werd hy tevens eervol ontslagen
als chef van het militaire huis van wyien
Z. M. den Koning en bevestigd als adjudant-
generaal der marine van wyien Z. M.
By haar inhuldiging in het vorige jaar be
noemde H. M. Koningin Wilhelmina jhr. Yan
Capellen tot haar adjudant generaal.
Behalve met do Nederlandsche orden der
Militaire Willemsorde 4de kl. en van com
mandeur der orde van dc-n Nederlandschen
Leeuw, was deze grootofficier der Kroon met
ni-t tuin er aan 13 cuitenl-n acte oructeeke-
nen, waarvan 11 in den hoogston graad van
grootkruis, begiftig J.
Hot stoffcfrik overs-hot zal Maandag op de
begraafplaats Eik en Duinen worden ter aarae
best ld. De stoet z»l te elf uren 's voormiddags
het sterfhuis verloten.
Don lerdagavond arriveerden t9 Vlissin-
gen de prins en de prinses van Batt -nbi-rg met
3 km oren en gevolg, i9 meï oo aansluitende
nachtooot „Koningin R gent s", van ce maat
schappij „Zselani", hun r is naar Lor.aen
vervolgoen.
De k rktr.ad der Gerof. kerk B, te
Vlissingen, heeft besloten het behet-r der
kerkelybe goederen vooitaan, in plaats van
door ce kerkelyke kas, coor den kerkeraad
zelvtD te laten voeren, waardoor oe ktrkelyke
kas woldra z-il v rv Hen.
De „Sts-Ct." bevat heden het koninkiyk
besluit van 2 Januari 1S99, bepalen ie de
plaatsing in het „Staats Jau" van het te
Lonuen op 26 September 1898 tusschen Neder
land en Groot Britannié gesloten ver rag tot
uitlevering van misda-.igors, ook van toe
passing op de wed> rzfj ische koloniën. Een
afdruk van dit ver rag is ty het besluit
gevoegd.
Gist ren mocht, op de audiëntie van den
minister van buitenlan ische zaken, mevrouw
Wa6zklewiez—V n Schilfgaarde. presidente
van den Nederlandschen Vrouwenuona ter
Internationale Ontwapening, van den minister
vernemen, uat het der Regeering zeer aange
naam zal zyn, wanneer er ten krachtige uiting
vjd don volkswensoh naar vrede gehoord
worde; Z. Exc. het streven van den Vrouwen-
bond in dezen en het pogtn een comité van
mannon van naam te vormen zeer approuv.-ert
en don Bond in zyn bemoeiiogeQ het meeste
succes toewenscht.
Op de begrooting voor 1899 van de ge
meente Gilze c. a. w.is f 150 en op die van
de geme.-r.te Vechel f 1000 uitgetrokken voor
subsidie ten bbhoevo v<.d vrywilligers by do
nationale militie (plan Coolen). Aan beide be-
grootingen werd by besluit van Ge eputcerdO'
Staten van Noori-Brabant goedkeuring ver
leend. De Commissaris dor Koningin heeft
zich ook van deze besluit-n, evenls van oie,
vroeger genomen ten aanzion der gem-renten
Heivoort en Tiluurg, bjj de Koningin in booger
beroep voorzien.
Twee landgenooten zyn door de Belgische
Koninkl. Academie, aldeeling Fraaie Kunsten,
tot „associé" gekozen, Josef Israels in oe plaats
van Edward Burne Jones en dr. Cuypers in
die van Cuarles Garnior.
Een telegram uit Parys meLt, dat de
heer M. Merens, consul-generaal van Servië
te Amsterdam, door do Fransche regeering is
benoemd tot ridder in de orde pour le mérito
agricoh.
Uit de „Staatscourant" bïykt, dat op zyn
verzoek eervol ontslag n is als boogleeraar aan
de universiteit te Utrecht prof. dr. H. Snellen,
onoer dankbetuiging voor de door hem bewe
zen diensten.
Dr. Snellen werd 17 November 1877 be
noemd tot boogleeraar. Hy was de reebter-
r—
JC)
I Als in gepeins verzonken, zweeg de direc
teur een poos. Toen scheen hy een besluit
genomen te hebben en zei plotseling:
„Je kunt morgen gaan. Ik geef je verlof na
ges uren; om elf uren moet je bier terug zyn."
„Rome ligt ruim een uur van hier, en de
•traat, waarin myn beminde woont, is aan
bet andere einde der stad. Ik heb twoe uur
aoodig om naar haar woning to gaan. Vóór
fwa; lf uren zal ik dus onmogelyk terug kun-
zyn."
„Twaalf uren dan," zei de directeur,
„Wanneer ik myn ontslag kryg, betaalt myn
heer my zeker bet bespaarde loon?" vroeg
Giacomo onderdanig. „Twiütig jaar ben ik by
de inrichting in dienst, tegen vierhonderd
franken 's jaars, waarvan ik tweehonderd twin
tig in handen kreeg, echter Diet altyd; dat
bedraagt dus nu roeds meer dan vyf duizend
franken."
I Dr. Rimali haalde het kasboek voor den dag,
keek de rekening na en zeide hooghartig:
,Uit overdreven welwillendheid heb ik je
zulk een hoog loon uitbetaald."
„Uitbetaald nog niet," merkte Giacomo op.
„Ik heb slechts de kleinste helft ontvangen."
De directeur scheen deze woorden niet te
hooren; hy was bezig het bedrag der rekening
Van den knecht op te tellen. Toen hij daar
mede gereed was, zeide hy: „Je hebt alzoo
vyf duizend driehonderd franken te goed. Als
je de inrichting verlaat, zal ik je dat bedrag
uitbetalen."
„Dat zal wel spoedig het geval zyn," sprak
Giacomo. „Als meD zes jaar omgang heeft
met een meisje zonder uitzicht op trouwen en
het geluk wil eindeiyk onze wenschen be
vredigen, dan aarzelt men niet lang."
De directeur
sloeg geen acht
op deze woor-
den, maar zeide
kortaf:
„Je kunt gaan;
als ik je noodig
-,\jheb, zal ik je wel
JTroepen. Nu over
lp de zaak geen
woord meer."
Giacomo
maakte een be
leefde buiging
voor den direc
teur en ging
heen. Dr. Rimali
bleef voor het venster staan en liet zyn gedach
ten den vryen loop. Hy handelde niet in tegen
spraak met zichzelveü, toen by zyn knecht ver
lof gaf, ofschoon hij sedert den dag, dat freule
Von Waldheim zyn inrichtiDg betreden had,
met do uiterste gestrengheid te werk ging.
Immers, hy geloofde de woorden van zyn
knecht on bedacht, dat het vertrek van Giacomo
hem £oed te pas kwam. D3ze toch was de
Dr. Bimali haaldo....
eenige in „San-Salvatore," die bekend was
met de byzonderheden betreffende Ludwig
Yon Erlenburg. Al was dr. Rimali niet bang,
dat Giacomo zich iets zou laten ontvallen,
toch kon van die zyde gevaar ontstaan. Het
deed hem dus een groot genoegeD, dat zyn
bediende plan had om naar Amerika te gaan.
Was hy weg, dan kon niemand het bewys
levereD, dat Ludwig Von Erlenburg weder
rechteiyk werd opgesloten gehouden. Al het
andere, dat hem bemoeilykte, hoopte hy ge-
makkeiyk te boven te komeD, als maar eerst
de eeüige getuige verwyderd was.
Het was derhalve, zoo meende hy, een
gunstige beschikking van het lot, dat aan
Giacomo'8 beminde een erfenis was te beurt
gevalleD. De onrust, die hem gekweld had
sedert Giacomo met freule Von Waldheim in
gesprek was geweest, begon te bedaren. Er
vertoonde zich zelfs een zekere tevredenheid
op zyn gelaat, toen hy dien avond toekeek op
het opsluiten van zyn patiënten.
XII.
Opgeruimd stapte Giacomo den volgenden
dag de poort van Rome binnen. Er waren wel
twee weken verloopen sedert hy beloofde
de freuie Von Waldheim in „Da Prins van
Beieren" op te zoeken, maar die vertraging
gaf hem een dubbel voordeel. Eerstens had hy
het zoo ver weten te brengen, dat hem zyn
loon zou worden uitbetaald, hetgeen de direc
teur tot heden beslist geweigerd had, en ten
tweede: de dienst, dien hy aan de jongedame
bewyzen ging, zou voorzeker door het lange
wachten niet in waarde verminderd zyn.
Giacomo was in zyn schik by het denkbeeld,
dat zya fortuin gemaakt was. V(jf duizend
driehonderd franken, dan nog tien dukaten,
die hy had opgespaard, en de toegezegde be-
looniug van freule Von Waldheim! Ja, hy zou
gelukkig zynt
Eer hy zich naar „De Prins van Beieren"
begaf, richtte hy zyn schreden naar een
nederig huisje in een afgelegen straat van de
voorstad. Het was de bescheiden woning van
de weduwe Borghese, waar hy aanschelde.
Hy werd zeker verwacht, want nauwelyks
had de schel geklonken, of do deur werd
geopend.
„Goeden avond, Giacomo l" klonk oen hel
dere meisjesstom hem tegen. „Kom je ein
delyk ons weer eens opzoeken? Het is zes
weken geleden, dat wy je voor het laatst
gezien hebben."
„Je bent een plaaggeest, Sophia," zeide
Giacomo vroolyk, terwyl by do woonkamer
binnentrad. „Je weet wel, dat het my geen
pleizier doet, als de dienst my verhindert uit
te gaan. Goeden avond, moeder Borghese 1"
voegde hy er by en drukte de hand der oude
vrouw, die sedert eenige jaren door de jicht
aan haar leuningstoel gebonden was. „Hoe
gaat het?"
„O, ik ben er slecht aan toe!"
„Heb je zooveel pyn?" vroeg Giacomo op
deelnemenden toon.
„Zekor! De jicht kwelt my nacht en dag."
„Wel, well"
„Laten wy er verder maar over zwygen,
Giacomo," zeide Sophia lachend. „Moider is nu
eenmaal gewoon tegen ieder over haar kwaal
te spreken. Vertel ons liever: hoe gaat het
met jou?"
„Ocb, dat gaat wel, maar het ia voor my
lang niet pleizierig, dat ik eerst om verlof
moet bedelen, wanneer ik je eens wil bezoeken.
Verliefd zyn en
„Dat verliefd zyn gaat je goed af," viel
Sophia lachend in. „Het is nn al twee jaar, dat
je my by iedere gelegonheid hetzelfde vertelt."
„En nu komt or een eind aan," zei Giacomo.
„Over een paar wekon verlaat ik „San Sal-
vat ore."
„Wat?" riep de moeder verschrikt uit. „Ben
je dan weggejaagd?"
„Ben je ontslagen?" vroeg Sophia ontsteld.
„Neen," antwoordde Giacomo opgeruimd,
„niet ontslagen of weggejaagd. Ikzelf heb gis
teren den directeur myn dienst opgezegd l"
Beide vrouwen koken hem strak aan.
#En waarom?" vroeg de moeder.
„Wel, omdat hot leven in dat gekkenhuis
my riet langer bevalt. Br verkies niet den
gan8Chen dag en daarby dikwijls nog den
hal ven nacht de nukken te verdragen van
j zoo'n la8tigen patroon als dr. Rimali. Ik wil
een onafliankeiyk bestaan hebben en een lief
vrouwtje trouwon. Ik heb no vyf duizend
driehonderd franken bespaard en
„Vyf duizend driehonderd frankonl" riepen
moeder en dochter to geiyk uit.
(Wordt vervolgd.)
