fIL fr^Y Vr-\Jï V f pi Jf W' Inzenders van Advertentiën De Huisvrouw is ni6t tevreden over hetgeen do minister van binnenlandsche zaken voor de opleiding van de vrouwen deed Duizend gulden meer voor de Industrieschool te Rotterdam en duizend gulden meer voor de Industrie- en Huishoudschool te Alkmaar, te zamen twee duizend gulden, ziedaar het resultaat van de groote belangstelling, waar mede de minister het verhandelde op de con gressen van onderwas en vakopleiding gevolgd heefr, en van den diepen indruk, dien de tentoonstelling op het politiek gemoed gemaakt heeft. Het blad geeft een opsomming van alles, waarmede de RegeeriDg zich, ten aanzien van onderwas voor vrouwen, niet bemoeit. Z(j trekt zich niets aan van het middelbaar onder wijs voor meisjes; de vakopleiding voor meisjes is gebrekkig en geheel onvoldoender do ontwikkeling van het huishoud- en kook- onderwijs gaat geheel buiten do Regeering om, enz., enz. De begrooting voor het nieuwe dienstjaar is een groote en grievende teleurstelling. Aan de verschillende vrouwen-vereenigingen thans de taak om een adresbeweging door het geheele land op touw te zetten, met het doel om aan de Tweede Kamer de wenschen der vrouwen met betrekking tot hot onderwijs kenbaar te maken. Een monster-petitie, zooals ^an de Duitsche vrouwen uitging, toen bij den Rijksdag het ontwerp van een burgerlijk wetboek aanhangig was, moet thans van de Nederlandsche vrouwen uitgaan. Zij zou indruk maken en voor de voorstanders der vrouwen zaak in de Staten-Generaal een aanmoediging zijn om tegenover de Regeering de belangen der vrouw met kracht te verdedigen. Sommige bladen hebben hun oordeel uit gesproken over het door De Nederlander ont wikkeld denkbeeld (zie vorig Overzicht) tot het instellen van commissies voor wetgeving aan het begin van elke parle mentaire periode, tot bespoediging van don arbeid der Kamer. Het Vaderland zegt, dat het denkbeeld haar wel toelacht. Het Ulrechtsch Dagbladdat het geheele parlementaire stelsel afkeurt, ziet in de com missies voor wetgeving een stap in de goede richting, maar acht het middel niet afdoende en niet in staat om van het door haar be streden stelsel iets bruikbaars te maken. De Amhemsche Courantonder hoofdredactie van het Kamerlid Van Gilse, erkent, dat er ieta gedaan moet worden, maar acht dit middel aan groote bedenking onderhevig. Deze arbeids- verdeeling gaat haar te ver. Wanneer alle beduidende wetsontwerpen in de handen van vaste commissies voor wetgeving werden ge steld, zou op den duur gebrokon worden met het beginsel, dat elk ontwerp door de geheele Kamer wordt beoordeeld. Aan het resultaat, door de commissie in overleg met de Regeering verkregen, zou in den regel Diet veel te ver anderen zijn. De ernst der Kamerleden, om de ontwerpen te bestudeeren, zou hieronder lijden. Hot blad wil daarom alleon de (tegen woordige) commissies van voorbereiding voor Dntwerpen van zeer grooten omvang of van zeer s p e c i a 1 e n inhoud gehandhaafd zien, zonder aan dit stelsel uitbreiding te geven. Het waardeert echter, dat doze zaak in dia- tu88ie gebracht is, want het reglement van «rde vereischt op dit punt inderdaad wijziging. Dt Zeeuw wijdt eenigo artikelen aan de be weging van het feminisme, dat onlangs zulk een krachtigen tolk vond in mevrouw Goekoops roman Hilda v. Suylenburgh." H9t blad wijst er op, hoe het ^feminisme" een verzamelwoord is voor velerlei geheel onder scheiden wenschen en verlangens op zeor verschillend gebied. En dan al die wenschen hader aanstippend, betoogt het blad, dat wat er goed in is, oud, on wat er nieuw in is, slecht is. De strijd tegen exploitatie van kinderen door gewetenlooze vaders, enz., enz. werd door Pierson en anderen uit christelijken kring aangebonden, lang vóór het feminisme eraan dacht. Op velerlei onrecht^ in mevrouw Goekoops roman Hilda Van Suylenburgh" genoemd, heeft PiersoD, met de feiten in de hand, in publieke vergadering en in geschrifte roeds meer dan eenmaal krachtig gewezen. Dat deel van den strijd, waarop wij het feminisme bijvallen, is reeds door hem en zoo menig ander wiens naam in christelijke kringen gezag heeft, doorgemaakt. Ons is hot wel, wanneer de oogen eerst thans opengaan en de roman vermag wat der werkelijkheid tot heden niet gelukte. Maar overigens gaat De Zeeuw voort verdient het feminisme onzen bijval niet. Het kwam op uit den revolutionnairen wortel. Het negeert Gods "Woord en stellige belofteD. Het wischt de lijnen uit, door God geteekend in de Schepping, en door do heilige mannen God3 in onzen Bijbel telkens aangewezen. God schiep ze man en vrouw. Het blad werkt dit nader uit, o. a. mot citaten uit het bekende werk van Bettex ^Natuur en wet." aan de oude doctrine, beginnen zich al meer en meer teekenen voor te doen, dat de lezers zich aan den invloed dier doctrine ontworstelen. Terwijl er onder de liberale bladen geen enkel is geweest, dat op de Millioenenrede van minister Pierson een aanmerking van beteekenis heeft gemaakt, breekt een inzender in De Telegraaf hot ten onzent gevolgde finan cieel beheer onbarmhartig af. Als wij weteo, zegt hij dat ons land z(jn eigen uitgaven niet kan bestrijden en de schulden in do milüoenen loopen, dan zou ik denkeD, dat het van dezen minister een plicht en een gebiedende eisch was, in plaats van nieuwe belastiogen voor te stellen, iDgrijpende zuinigheidsmaatregelen toe te Het schijnt echter, dat onze opvolgende ministers daar anders over denken, vast overtaigd als z\j z(jn van de goedgeefschheid van het meerendeel der Kamerleden, die hen wel weer aan de noodige contanten zullen helpen. Ea ieder van hen blijft korter of langer tijd op het kussen en draagt den grooter geworden schuldenlast aan zijn op volger over. Werd al het geld nog maar voor nuttige maatschappelijke doeleinden gebruikt, men zou er vrede mede nomen, en desnoods door een zuren appel heen bijten. Maar wat te zeggen van een landje als het onze, waar zooveel nuttige zaken op afdoening wachten, on wa3r alleen voor leger en marine jaarlijks 3S'/2 millioen wordt uitgegeven en waar de Regeering bovendien een nieuwe legerorgani- satie in uitzicht stelt, die alweer meer geld zal vorderen? Niet ten onrechte herinnert de schrijver aan den toestand van vóór ruim een eeuw. Ook toen kwijnde de handel en namen de faillissementen toe; ook toen moest de boer slechts werken voor zijn pacht en belastin gen ook toen werd een ieder elk genotmiddel ontzegd, als bij er geen belasting voor be talen kon, en ook toen wist de Regeering niet de tering naar de nering te zetten. Wie zich aan een ander spiegelt, spiegelt zich zacht, en daarom zou ik willen vragen: Hoe hoog zou 's lands schuld wel moeten zijn, alvorens onze ministers van werkelijk ingrij pende bezuinigingen willen weten? Djama bespreekt de schrijver de voorge stelde accijnsverbooging, die niet ten doel heeft het drankmisbruik hier te lande tegen te gaan, maar alleen dienen moet om een ministeriöele misrekening goed te maken. Verleden jaar stond de Regeering f 10,000 toe ter bestrijding van bet drankmisbruik, dat haar jaarlijks millioenen doet toevloeien, thans echter, nu er een flater hersteld moet worden, speculeert de minister juist op dat drankmisbruik, om de 16 a 17 ton te krijgen, die hij hebben moet. Wel iets waars sóhuilt er in deze opmer king: Dat de mindere man voor zijn borrel jenever denzelfden accijns moet betalen als de minister voor zijn glaasje cognac fine; dat de kleine burger bij gelegenheid van een familiefeestje of een werkmaD, die voor zijn zieke vrouw een goedkoope flesch wijn koopt, daarvoor dezelfde belasting betalen moet als iemand, die zijn speciale merken rechtstreeks gebotteld uit Frankrijk komen laat, beteekent voor den minister niets. Ton slotte komt de schrijver met een voor stel, waaromtrent hij zich evenwel geen over dreven illusies maakt. HU zou willen, dat op de jenever een verbazend hooge accijns gelegd werd, waardoor de jenever een luxe-drank zou worden. Maar voor de jenever zou bet volk iets anders in de plaats gegeven moeten worden, iets boters, en dat betere zou de wijn kunnen zijn, dien men thans wederom belasten wil. Als deze Regeering werkelijk een Regoe- riDg van hervorming wil zjjD, waarom dan onze jeugdige Koningin niet als eerste wet algeheele afschaffing van don accijns op wijn aangeboden, met vdrhooging van den accijns op jenever? Nu reeds betaalt men f 20 accijns per hectoliter, d. w. z. f 8 op ieder anker wfin (duur of goedkoop) van 40 liter. En nu wil de minister van ieder anker f 10 heffen, wat vooral voor de goedkoopere soorten een zware belasting is. Bestond er geen wijnaccijns, dan zou men een flesch goedkoopen wijD, die thans onbillijkerwijs even zwaar belast wordt als de fijnere merken, stellig voor zeven stuivers kunnen krijgen. Indien men er toe kon komen, het jenever- verbruik flink te verminderen, en langzamer- hand den wijn tot volksdrank te verheffeD, dan zou dit ODder alle opzichten voor ons volk heel heilzaam zijn, voor de schatkist zou het wel is waar een zwaar verlies wezen, indien zij zachtjesaan den jenever- en den wijnaccijns zou moeten missen, maar de ver meerderde volkswelvaart zou de schatkist in staat stellen, langs een anderen weg zich. voor het te lijden verlies schadeloos te stellen. Maar de Regeoring zal voorloopig voor dit plannetje wel geen ooren hebben, wat even wel niet hooft te beletteD, voor dit denkbeeld propaganda te blijven maken. Eenmaal zal het ongetwijfeld triomfeoren. ;a v f -,mm /AAA; Het kasteel Klein of Oud PoelgeestAchterzijde van het kasteel 'r v *r-T' "v., - De Kwaakbrug. wetsch van bouwstijl, middeleeuwsch met z.g. „schietgaten" of kanteelen, zouden na melijk indertijd de Kwakersin Leiden en omgeving wonende, hunne vorgaderiDgen ge houden hebben. Het behoort lot het buitengoed Oud of Klein Poelgeest, vanouds genaamd Alkemade, waar tusschen hoog geboomte het kasteel van dien naam staat, een monumentaal bouwwerk, dat o. a. ook door zijn sierlijke hoektorens aan een vroeger tijdperk herinnert, al dateert het tegenwoordige gebouw zelf niet van die dagen. Immers, evenals het kasteel Poelgeest te Koudekerk, had ook dat ondor Oegstgeest veel van de Hoeksche en Kabeljauwsche twisten te lijden. Het oorspronkelijke kasteel Groote onderwierp zich aan een wachttijd van twee uren om den beroemden man te sprekeneon Aziatische brief, geadresseerd „Aan Boerhaave in Europa", kwam terecht en van heinde en ver stroomden studenten toe om de lessen van den „herrezen Hippo crates" te booren. Uit deze schaar van leer lingen z\jn Halier, Linnaeus, Gaubius, Van Swieten, De Gorter en nog een groot aantal andere beroemde mannen voortgekomen. In 1722 werd by door een hevige rheuma- tische ziekte aangetast, die hem vijf maanden alle onderwijs belette; bij het hervatten zijner lessen illumineerde geheel Leiden. Toen echter in 1727 een nog heviger ziekte zijn krachten ondermijnde, moest hij zijn lessen in de Boerderij met groote varkensmesterjj aan de Haarlemmervaart. Hot Nieuwsblad voor het Kanton Ooetcrhout zegt naar aanleiding van bet ontworp tot verhooging van den accpe op np en gedistilleerd: Ook in de liberale bladen kan men som tijds zeer juiste en ware dingen lezen, maar men zal die dan meestal niet aantreden op de plaats der hoofdartikelen, doch onder de ingezonden stukken. Dit is een merkwaardig psychologisch verschijnsel: terwijl de redac ties der liberale bladen hardnekkig vasthouden en van andere voor hot Leidsch Dagblad be- stemdo stukken wordt beleefd verzocht de kopie daarvan slechts op éëne zjjde van het papier te schrijven, en niet ter weerszijden, niet tegen elkaar. Ook is het wenscheljjk dat vooral de namen zeer duidelijk worden geschreven. Beide maatregelen zjjn in het belang van spoed en juistheid. Kijbjes in en om Lcidon. II. Wij vervolgen onze wandeling langs de Haar- lemmertrekvaart, gaan het typische scheprad- watermolentje voorop, dat met zjjn omgeving aan menigen schilder als echt Hollandsch landschap, stof tot een kunstwerk heeft ge geven, paeseeren de gelegenheid waar men eertijds „vandaag voor geld en morgen voor r.let tapte", en naderen nu een over genoemde vaart liggende brug, bekend onder den naam van Kwaakbrug, o^ér welke men van de gemeente Leiderdorp in de gemeonte Oegst geest komt. Die trug is vrij koog en biedt vandaar een aardig gezicht in de richting van de stad, rechts voorwaarts op de langs het water aanwezige uitgebreide boerderij met de groote varkonsmest-rtJ van den heer M. H. Van Waveren van den Leidscben „Posthoorn", terwjjl in de verte de visscherU van Spaar garen te zien is. Er z(jn meer bruggen die „Kwaak" genoemd worden; bet zijn dan elgenlük meer van hout vervaardigde noodbruggen of overloopen, zonder meer. Maar déze brug wordt door sommigen tevens een geschiedenis toegekend, of liever een bet-.ekenis, waaraan zij haar naam ontleende. In het nabijgelegen gebouwtje nl., ouder- werd toen zelfs verwoest, maar weer herbouwd. Toegang er toe verkrijgt men ju de een weinig verder op da vaart uitkomende Poel geesterlaan. Bekend is het ook dat het na den her bouw Boerhaave tot verblijf strekte, den grooten genees- en plantkundige, die van den tuin een lusthof maakte en dezen met allerlei vreemde, uitheemsche gewassen verrijkte. De herinnering aan hem bleef er zichtbaar bewaard door de aanwezigheid van een schoo- nen, grooten tuipenboom, welken hij er zelf plantte, alsmede door een gedenkteeken b(j dien boom. Jaren lang was de levende gedachtenis aan Boerhaave eveneens bewaard door een boom, door hem ook in den Leidschen Acadomietuin geplant, welke boom echter tijdens een storm werd doodgeslagen door een nabestaanden boom, waarvan thans alleon nog een gedeelte stam, geheel met klimop begroeid, aanwezig is. Hermanus Boerhaave, de wereldberoemde Leidsche hoogleeraar, werd den 31sten December 1668 geboren te Voorbout, waar zjjn vader predikant was. Deze overleed reeds in 1GS3 zonder middelen na te laten, maar door den bijstand van vrienden, die den groo ten aanleg van Hermanus Boerhaave op merkten, kon deze aan de Leidscho hooge- school studoeren, eerst in de wiskunde en wijsbegeerte, waarin hjj reeds in 1690 de doctorale waardigheid verwierf, daarna in de godgeleerdheid en eindelijk lu de genees kunde. Het meest oefende h|] zichzelf en in zijn onderhoud voorzag hjj door het geven van lessen in de wiskunde. In 1693 promo veerde bU als medicinae doctor en vestigde bij zich als geneesheer te Leiden, waar hem in 1701 het lectorschap in de theorie der geneeskunde, in 1709 het hoogleeraarsambt in de geneeskunde en in 1718 dat in de scheikunde opgedragen werd. Zjjn kennis was zoo grondig en uitgebreid, zjjn voordracht zoo leerrijk en bevattelijk, zijn praktijk zoo gelukkig, dat zjjn roem zich over gansch Europa verbreidde. Vorsten en aanzienlijken getroostten zich verre reizen om zich onder zijn behandeling te stellen. Czaar Poter de kruid- en scheikunde laten varen, boewei hjj die in de geneeskunde tot kort voor zijn dood, die op 23 September 1738 voorviel, voortzette. Boerhaave was een groot geleerde, een onovertroffen leermeester en een edel menscb, hoogst eenvoudig, welwillend, oprocht en de vaderlijke vriend zijner Btudenten. In 1762 is in de Pieterskerk te Leiden een graf zuil voor hem opgericht, waarop zijn ken spreuk „Simplex Sigillum Veri" (het eenvou dige is het kenmerk van het ware) is gesteld, en bU het academisch ziekenhuis te Leiden, over de buiten-sociëteit „Amicitia", verrees in onze dagen, naar aanleiding van den 200sten gedenkdag zijner geboorte, bovendien zijn standbeeld als een buide van Neierlands geneeskundigen. BB zijn talrijke academische werkzaamheden en dagelykscho consulten vond deze m waardige man nog tjjd om een groot g werken te schrijven, die medegewerkt heb» om hem woreldberoomd te maken. In Europeescbe talen en in het Arabisch weri overgezet zijn „Inetrtutiones medicae" „Apborismi de cognoscondis et curandis bia". Deze werken en z(jn „Preelection Acaaemicae" zjjn verscheidene malen herdru HU woonde moest op het landgoed „Klc Poelgeest". HU liet enkel een dochter na, nu zUn naam is aangenomen door twee zustsr zonen; Abraham Kaau Boerhaave word ho leeraar in de geneeskunde te St. Petersbui en diens broeder Hermanus Kaau Boerhan keizerlUk lyfarts in die stad. Poelgeest is thans sedert jaren het eig dom der en bewoond door de familio 771111 KWakèrs'is'de naam, die algemeen geven wordt aan die godsdionstsekte, welk leden zichzelf bij voorkeur „de Vrienden" ook „Zonen des lichts" noemen. Do na- kwakers is ontleend aan het Engelachs quake, sidderen, omdat de uitdrukking „Sid voor het woord des Heeren" vaak voor gerecht zou gebruikt zUn door den stichter dit genootschap, George Fox, een schoenm van beroep, die omstreeks het midden d 17de eeuw te midden der kerkeluko en b gcrlUke verwarringen van Engeland een 1 verkondigde, rechtstreoks gekant tegen toepassiag van het hiërarchische beginsel den uitgestrektsten zin des woords. In h eerst ontmoette de aanhang van Fox v tegenstand en vervolging, zoowel onder Cro well als onder het koningschap; doch, to Willem III den Britschen troon beklom, de den ook zU in de door hem gegrondve- vrUhoid van godBdienet, tcrwUl zU omstree dienselfden tijd, door de bemoeiingen v- William Penn, in Noord-Ameilka bij akto v- het Engelsche Parlement een uitgeatrek landstreek bekwamen, waar zU onder den na~ Pennsylvanié een staat stichtten, die spoed in bloei toenam. In de Vereenigde Staten in Engeland worden zij tegenwoordig bU»- uitsluitend aangetroffen; enkelen vindt m echter ook te Pyrmont en Minden in Duitse land en te Nimes in FrankrUk. In ons vader land plachten de kwakers weleer ook es; kleine gemeente te hebben in Amsterdam o; do Keizersgracht; doch deze gemeente, vin 1656 dagteektnende, is nu siuds jaren uil gestorven. Gemengd Nieuws. Een rijwieldief. Te Haarlem stond gisteren terecht H. Breitechol, van Am sterdam, die daar ter stede een rUwiel bal gehuurd, dit te Haarlem verkocht, zich irj daarna weder op listige wUze weten te ver schaffen en het te I.eiden nog eooo verkocht Het O. M., dat van oordeel was, dat hier ea strenge straf moest worden gebiecht, daar meermalen rüwitldiefstailen voorkomen, vor derde 1 jaar gevangenisstraf. BU den horlogemaker F. D., wonend; aan de Dorpsstraat te Apeldoorn, is in dea nacht van Woensdag op Donderdag inbrast gepleegd. De dief of Oieveii hebben de spiegel ruit verbrUzeld en blykbaar op bun geru- drie planken in de uitstalkast geledigd; in bel geheel zyn gestolen 250 gouden en zilver- horloges en een 100-tal ringen, samen o geveer voor f 3000. De bewoners hebben niets geen gerucht ver nomen. De politie doet onderzoek. B fl het overspringen van hei eene schip naar het andere, wat noodig wis ten gevolge van het overzeilen door een stoom trawler in de nabjjheii van Huil, werd eet gehuwd en braaf huisvader, D. De Waard, van Marken, zóó ernstig gekwotst, dat een boen in bet hospitaal aldaar moest afgezet worden, Helaas is liU aan de gevolgen overleden, z|jn jongo vrouw zonder middelen van bestaan achterlatende. De van Port Vendros naar Oran varende poststoomboot „Oasis", van de com pagnie! „Touage", kwam in de nabijheid van kaap Sobastiaan met de Engelsche stoomboot „Ascraea" in aanvaring en wel zoohevig.dat do laatste zonk. De manschap kon zich 0) do „Oasis" redden. Deze, die 152 passagier^ waaronder 33 soldaten en 17 gevangenen, aan boord had, wérd eveneens sterk bescbadigl en moest naar Port Vendres terugkeeren. Nieuw-York is vier uren achtep een door een sneeuwstorm geteisterd, gevolgd door een koude, alB men om dezen tiji in geen achttien jaar beleefd bad. BU infanterlemanoeuvres te Montauban heeft Dinsdag een korporaal b|j ongeluk een scherpe patroon in zUn geweet gestoken, en daarmede eou soldaat op 700 meter afstands zoo deerlUk gekwetst, dat d# ongelukkige Woensdagochtend overleden ie. Belangrijke posthervorming. - Naar men uit Nieuw-York meldt, heeft de vico-directeur der posterUen Morritt een rapport uitgebracht ten gunste van onverwijlde onder handelingen met Engeland, Duitscbland eo FrankrUk, om voor 't verkeer met die landen en hun bezittingen bet stulversport in to voeren. Te Londen is een man overleden ten gevolge van een krab van een kat. Den lsten October krabde de kat (bet beest werd door den man geslagen) bom in bet gezicht. Den volgenden dag zwol de wond op, en de man ging ziek naar bed. Erysipelas openbaarde 2ich, en verleien week VrUdag stierf de patiënt^ naar het medisch getuigenis, aan pleuro-pnea- nomle, ten gevolge van bloedvergiftiging, ver-, oorzaakt door de krab van do kat, die blijk baar smetstof aan haar klauw had.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1898 | | pagina 6