ft». 11687
Woensdag 30 Maart.
A°. 1898
feze <§ourant wordt dagelijks, met uitzondering
van <£on- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit TWEE
Bladen.
Eerste Blad.
Leiden. 29 Maart.
Feuilleton.
Een lang gewenscht huwelijk.
LEIDSCH
DAGBLAD.
ÏBLT3 DEZER OOUBANTl
Voor Lelden per 8 maanden,
»'raBC0 Per Post1*40.
^ffronrlerljjke Nommora noR
fRTJH pTTTt
Van 1—6 regels 1.05. Iedere regel meer O-"!. Grootera
letters naar plaatsruimte. Voor bet incasseeroD buiten de stad
wordt f 0.05 berekend.
w# kunnen mededeelen, dat prof. dr. H.
Oort ben, die hem Donderdag a. e. komen ge-
Iukwenschen, ontvangen lal ten huize van
den beer Wy ten burg, Steenscbuur.
Velen maakten gieteravond gebruik van
de gelegenheid, hun door de studentenaideellng
Leiden van h.t Willemsfonds" geboden, om
In den foyer der Stadszaal de damee Alida
Klein en Albertine Heyblom te hooren, de
kennis met bur te vernieuwon of aan te
knoopea. De foyer was dan ook btyna gevuld.
Onder bet aadlteclum bevonden zich vooral
veel damee.
Na een poos wachtens, een kwartuur van
Teel gegene uit het midden dergenen, die weldra
«én en al aandacht zouden zUn, het plechtige
oogentritk Tan den intocht in de zaal van de
belde genoemde damee, van haar plaats-nemen
en dat van de heeren in gala, waarvan eenigen
de gaetbeeren en maebthebbenden waren dezen
avond, en niet te vergeten na een tydroovende
eohlkking door enkelen dier heeren van het
weinige, dat rich op het tooneel bevond, een
schikking ter wille, naar den uitgedrukten
wenech voor de heeren een gebod en
ten tiette tet genoegen der twee dames,
kon met «e voordrachten een aanvang worden
gemaakt.
Dat de damee Klein en Heyblom berekend
zonden xyn voor heurtaak en de belangstelling,
welke at) ondervonden, volkomen zouden ver
dienen, daaraan had zeker niemand durven twij
felen, waar dezs afdoeling van het Willemsfonds
kaar (He taak had meenen te kunnen opdragen.
Teleurgesteld zal dan ook wel niemand zyn
geweest, behoudens wellicht zij, die de laatste
stoelenrijen bezetten en mej. Klein dd&r minder
goed konden volgen; mej. Klein, want haar
kunstzuster was luid genoeg, om in een groo-
tere lokaliteit dan deze overal verstaan to
kannen worden. Dit neemt echter niet weg,
dat do stem van de hier ter stede wel- en
gunstig bekende mej. Alida Klein ons sympa-
thicker, minder scherp, molliger zg bet dan
ook voor het meorendeel zacht-weemoediger
klonk dan die van mej. Heyblom.
De nummers van het programma waren
goed gekozen on moeten, ook niet het minst
door de wjjze» waarop ze werden voorgedra
gen, veel gtDOt hebben verschaft, het ge-
lezene misschien het minst en toch heeft
zoo'n avond als die van gisteren o. i. iets
minder aangenaams, iets ledigs, iets onbevre
digends, iets kouds souden we bijna geneigd
ztyn te zeggen. Die vele tusschenpoozen,
welke niets te den, niets te hooren geven
dan altyd hetzelfde karig bezette tooDeel en
kot gegons (critfseerend der tot niets-anders-
doen verwexenen, en dan telkens die twee
dames in dezelfde kleedy hoe aanvallig en
bevallig dan ook in veler oogon geen
afwisseling hoegenaamd, nog eens: het moet
aan de stemming van velen geen goed doen
en de avond moet vooral niet te lang gerekt
worden.
Het rijden over de Breestraat was nu en
dan weer zeer hinderlijk.
Volgens bekendmaking is „Rooie Anne" te
Amsterdam in den schouwburg „Frascati"
vijftig avonden achtereen met groot succes
gespeeld. Daar willen wy niets van afdoen
maar het was te Amsterdam, en Amsterdam
is Leiden niet. Dat was reeds merkbaar aan
de opkomst gisteravond in den schouwburg
alhier. Naar de gewoonlijk een beetje pikante
voorstellingen van het gezelschap Prot gaat
men in de hoofdstad als men daar „uit" is
of „uit" wil gaan, dus in een zekere stem
ming verkeert.
Leiden geeft daartoe in gewone omstandig
heden geen aanleiding. Hen beschouwt dan
de zaken uit een ander, meer kalm oogpunt,
dan wanneer het byv. kermis is. Dan kan er
nog veel mee door, omdat dan de eischen
niet zoo hoog worden gesteld en men dan
met een en ander niet zoo kieskeurig is. Dün
zou genoemde blijspel operette met tekst en
muziek van verschillende schrijvers en com-
poBiaten, waarschijnlijk meer belangstelling
trekken, by wijze van café-chantant-uitvoering.
Die muziek het moet intusschen erkend
is werkelijk vrooiyk, doch de zinlooze inhoud
der klucht zelve hangt vry wel aan elkaar
als droog zand, maar i3 als „vergoeding" nogal
gekruid met „grappen" of „moppen", die
meermalen beneden het kantje gaan voor hen,
die voor een kleintje vervaard zyn.
Van de hoofdpersonen, die overigens goed
speelden behaalde vooral mevr. Buderman
Van Dgk zeer veel byval. Zy is èn door haar
schalksch spel ön door haar geestig voordragen
in dit genre nog steeds een zeer gewilde
persooniykheid, die haar gehoor weet in te
pakken. Meermalen werd zy mot hen, die
haar omgaveD, teruggeroepen.
Het ontbrak dan ook hier niet aan succes,
al is dit tot op zekere hoogte.
In de vergadering van aandeelhouders
in de Leidsche Schouwburgvereeniging is be
sloten te trachten de exploitatie van don
schouwburg voort te zetten, daartoe aan te
gaan een obligatieleeuiDg groot 8000, ren
tende 3 pet., mits do gemoenteraad zich
verbinde een subsidie voor verscheiden jaren
toe te staan, opdat men eenigszins gewaar
borgd zy voor rentebetaling, c. q. voor kleine
aflossingen.
Naar wy vernemen, is reeds voor meer dan
ƒ4000 in genoemde leening geteekend.
De kapt. O. J. A. Schwarz, van het 4de
reg. inf. te Leiden, is benoemd tot regiments-
adjudaDt.
In do gisteravond te acht uren door de
Eerste Kamer gehouden vergadering waren
ingekomen de geloofsbrieven van de nieuw
gekozen leden jhr. Röell en jhr. Van der Does
de Willebois, die, nadat de stukkon door een
commissie, bestaande uit de heeren Van Lier,
Merckelbach en Nebbens Stirling, in orde be
vonden waren, werden toegelaten en plaats
namen na met kODinklgke machtiging door
den voorzitter te zyn beëedigd.
Do voorzitter wenschte den nieuwon leden by
hun komst geluk en hoopte, dat zy nog lang
lid dezer vergadering mogen zün.
Ingekomen waren de laatsteiyk door de
Tweede Kamer aangenomen wetsontwerpen,
welke verzonden werden naar de afdeelingen.
De voorzitter benoemde in plaats van den
heer Sickesz tot lid der commissie voor de
verzoekschriften den heer Röell.
De Kamer ging daarna over tot het trekken
der afdeelingen en ging toen uiteen.
Ter gelegenheid van het reeds vermelde
bezoek van Hare Majesteiten de Koninginnen
aan het Roomsch Katholiek Weeshuis te
'e Gravenhage wapperde gisteren de driekleur
uit deze instelling.
De Koninginnen, die vergezeld waren van
twee hofdames en een adjudant, werden iri*
de met groen en bloemon versierde vestibule
van het Weeshuis ontvangen door het dage-
ïyksch bestuur van dit huis. Door een jongen en
een meisje werden aan de Vorstionen bloem
ruikers in oranje- «n nationale kleuren aan
geboden.
Hierna werden de Koninginnen naar de
groote meisjeszaal geleid. In dit lokaal, geheel
met groen versierd en waar de busten van
de beide Koninginnen waren aangebracht,
stonden alle weezen langs de wanden ge
schaard. De president van het bestuur, de
heer W. A. Smit, richtte hier tot Hare Majes
teiten een welkomstwoord, terwyi hy in
passende bewoordingen zyn dank betuigde
voor de Hoogo belangstelling en tevens de
blydschap vertolkte van de kinderen, toen zy
vernomen hadden, dat de Koninginnen een
bezoek aan het weeshuis zouden brengen.
Vervolgens werden in deze zaal aan de vor-
steiyke bezoekers de rector, pastoor Hageraats,
en de leden van het bestuur voorgesteld en
nadat een meisje een van vaderlandsliefde ge
tuigend lied had voorgedragen, zongen de
meisjes onder leiding van mevrouw Van Hoven
Hekking eenige liederen als: „Leve onze Ko
ninginnen", „Odz9 Vlag" en Vondels „Wil
helmus".
Van uit deze zaal begon een wandeling
door het geheele gebouw, allereerst naar de
kapel, waar een door den beer A. Giezen spe
ciaal voor het Huis vervaardigde compositie
op het „Domine Salvo fac Reginam Nostram"
door de jongens onder leiding van den compo
nist gezongen werd.
De Koninginnen gaven Hare goedkeuring
te kennen over deze toonzetting.
Na een bezoek aan de verschillende werk
kamers, onder meer aan de kantwerksters,
vertoefden de Vorstinnen geruimen tyd in de
ziekenkamers, en spraken do verpleegden
minzaam toe. De Koningin hield zich vooral
eenigen tyd op aan het ziekbed van een zeer
lydend knaapje, wien zy uit haar eigen bouquet
eenige tloemen overhandigde.
In de Regentenkamer schreven de Koningin
nen hare naamteoker.ingen in een daarvoor
bestemd album.
Ten slotte begaven Hare Majesteiten zich
naar de jongenszaal, waar tusschen planten
groepen ook de busten van Koningin Wilhel-
mina en Hare moeder geplaatst waren.
Door een der jongens werd een toepasseiyk
gedicht voorgedragen, waarna de jongen3 ge-
zamenlgk den vorsteiyken bezoeksters het
Vlaggelied en het Wilhelmus (oude toonzetting)
toezongen.
Alvorens het gebouw te verlaten etelden
de Koninginnen aan het bestuur een gift ter
hand, om de weezen, die gisteren vry&f hadden,
te onthalen.
Uit het jaarverslag der „Haagsche Brood
fabriek" biykt, dat in 1897 een winst is gemaakt
van 18,099. Hiervan werd afgeschreven
12,359, en zal 4 pCt. dividend aan aandeel
houders worden uitgekeerd.
By de aanbesteding door do HJJ.-S. M.
van den onderbouw van twee vaste bruggen
by het station Veenenburg waren de laagste
inschrijvers de heeren Hoen, te Nieuwen dam,
en Kortweg, te 's-Graven ha ge, voor f 26,400.
Het programma is verschenen van den
nationjlen zangwedstryd voor mannenkoren,
die uitgeschreven is op Zaterdag 19 en Zondag
20 Nov. a. 8. door de liedertafel „Haarlem's
Zanggecot" ter gelegenheid van het 30-jarig
bestaan der Liedertafel.
Er blgkt uit, dat in drie afdeelingen wordt
gezongeno. door vereenigingen, die nog geen
pry8 behaalden (lste prys verguld zQveren
medaille en 50; 2de prys dezelfde medaille
en ƒ25; 3de prys alleen de medaille); b. door
bekroonde vereenigingen, die nooit een eersten
of eereprys hebben behaald (lste prjjs verguld-
zilveren medaille en ƒ100; 2de prys dezelfde
medaille en ƒ50; 8de prys de medaille en
25); c. door vereenigingen, die reeds een
eersten of eereprys hebben behaald: lste prys
gouden medaille en 200; 2do prjjs verguld
zilveren medaille en ƒ100; 3de prys dezelfde
medaille en 50.
Na afloop daarvan is er een eere-wedstryd
tu9schen de vereenigingen, die in de verschil
lende afdeelingen den eersten prys behaalden.
Prys: een zilveren lauwerkrans; aan elke be
kroonde vereeriging zal oen diploma worden
uitgereikt, benevens een voor haar directeur.
De lste luit. der genie H. W. Forbes,
werkzaam te Haarlem, is bestemd om 15
September op te treden als heraar by de
Kon. Mil. Academie te Breda.
Hr. Ms. pantserdekschip „Friesland",
onder bevel van den kapitein ter zee L. A.
H. Lamie, is 27 dezer van Vhssingen ver
trokken tot het doen van een proefreis in
de Noordzee.
By beschikking van den ministsr van
binnenland8che zaken van 28 Maart is bepaald,
dat de commission, die gedurende het jaar
1898 belast zullen zijn met het afnemen der
examens van apothekersbediende, sullen zit
ting houden te Breda en te Zwolle;
en zyn benoemd;
a. in de commissie, welke zitting zai houden
te Breda, tot voorzitter de inspecteur voor
het geneeskundig Staatstoezicht voor Zeeland
en westeiyk Noord-Brabant, dr. A. Yan der
Loeff, te Breda, met bepaling, dat hy by ver
hindering tydeiyk zal worden vervangen door
het plaatsvervangend lii van den geneeskun
digen raad voor Zeeland en westeiyk Noord-
Brabant, dr. J. P. Berdonis van Berlekom, te
Middelburg;
tot ledenH. M. J. E. Steyns, apotheker
te Helmond; A. J. Wynne, apotheker te
Middelburg; tot leden-plaatsvervangers: H.
Beker, apotheker te Breda; J. 3. Keyzer,
apotheker te Tilburg;
b. in de commissie, welke zitting zal houden
te Zwolle, tot voorzitter de inspecteur voor
het geneeskundig Staatstoezicht voor Overyael
en Drente, dr. M. W. Pynappel, te Zwolle;
tot leden: R. Meulenhoff, oud-apotheker te
Zwolle; dr. L. W. Tb. Wigman, leeraar aan
de Ryks-hoogere burgerschool te Zwolle; tot
leden plaatsvervangersW. Postma, apotheker
te Steenwyk; W. Meindersma, apotheker te
Deventer.
Hot „Haagsche Dbl." scbryft 't volgende
„Het deter dagen bekend geworden feit,
dat mr. Israêls als advocaat der Nederlandscbe
legatie te Parys is ontslagen op grond van
zyn artikelen, als journalist geschreven in
vyandigen zin tegen Frankryk en de Fransche
Regeering, heeft begrypelykerwyze eenige
sensatie verwekt.
„Onverdiend is echter de grief, die sommige
bladen, zooala byv. de „Haagscho Courant"
in haar vorig nummer, biervan aan onzen
gezant te Parys maken.
„Men moet aannemen, dat door den heer
Hanotaux onmiddeliyk op den heer De Stuers
pressie is uitgeoefend en dat de heerlsraöls,
wanneer hy niet ontslagen was, door de
Fransche Regeering, zonder dat daarby eenige
wet werd geschonden, als vreemdeling uit
het land kon worden gezet. En dit laatste
zou gebeurd zyn, indien de heer De Stuers
niet om conflicten te voorkomen den
heer Israëls ontslag uit zyn betrekking had
gegeven.
„Oogendienery" tegenover een vreemde
Regeering k3n den heer De Stuer3 derhalve
niet verweten worden.
„De volle verantwoordelykheid komt neer
op de Fransche Regeoring."
Het classicaal bestuur van Alkmaar
heeft zich tot de synodale commissie der
Ned.-Herv. Kerk gewend met een adres,
waarin het den wensch uitdrukt, dat aan het
verzoek van het classicaal bestuur van Gouda,
in zake van de doopsbeuiening, niet moge
worden voldaan.
Van dit adres is mededecling geschied aan
de overige classicale besturen in de Ned.-Herv.
Kerk, mot het verzoek om daaraan adhaosle
te schenken.
De Italianen gaan misschien dezen zomer
van Brussel naar Kopenhagen.
Het is zoo goed als zeker, dat de Itali-
aan8cbe Opera onder de tegenwoordige directie
in het volgend seizoen niet te 's-Gravenhage
haar domicilie kiezen zal (vermoedelyk te
Amsterdam). Vod.)
Zondag werd de door brand vernielde
Herv. kerk te Haastrecht, by Gouda, die door
den aannemer den heer De Hoed is ber. ouwd,
op plechtige wyze weder in gebruik genomen.
D8. Pool hield by deze gelegenheid een rede
en een zangkoor, onder leiding van den heer
Muntendam, gaf eenige zangnummers te
hooren.
Zusters Carmilitessen uit Berlyn hebben
•i
Op seketUB morgen poogde hy in zyn
legerstede overeind te gaan zitten. De zon
scheen helder en verspreidde door de gesloten
gordynen een hem verkwikkend licht. Hy zag
Kosa aan bet benedeneind van zyn bed zitten
Itzen. Zy was bleek en haar oogen getuigden
Yan vermoeidheid. Nu herinnerde Edmond zich
Taag, hoe hy onder zyn yion dikwyis een
zachte gestalte ever zich heen gebogen had
gezien.
Deor do beweging, die hy maakte, werd het
meisje opgeschrikt
„Wilt ge iele, Edmond?" vroeg zy op zorg-
Yollen toon.
Deze vraag trof hem, doch hy gevoelde
tich niet in staat te antwoorden. Rosa meende,
dat hy het niet geboord bad; zy opende
daarom het gordyn en beschouwde hem met
een blik, waarin «org on droefheid opgesloten
lagen. Zy dacht, dat Edmond yide, en legde
daarom haar blanke hand op zyn gewond
voorhoofd.
„Ik ben woer beter, nicht," zei hy en glim
lachte mat, terwgl hy haar hand vatte.
„Hy herkent my!" riep Rosa met blydschap.
„Ik betuig a wel myn dank voor uw
sorg," agrafe fidmaed, na even gezwegen te
faobhg*
Het meisje sloeg de handen in eikanderen
snelde naar de deur.
„Vader 1" riep zy, „vader, Edmond yit niet
meer. Hg luistert naar my en spreekt met my.
Kom spoedig hier en Margaretha ookl O, wat
is dat gelukkig I Het gevaar is geweken en hy
is gered."
„Is het waar?" vroeg Dubois, zich naar
het bed van den gewonde haastend.
„Ik hoop het," antwoordde Edmond.
„Ik ben er zeker van," zei Margaretha.
„De aderlating van den dokter heeft hem
goed gedaan," meende Dubois.
„En myn gebed," vulde Margaretha aan.
„Ik heb hem alle dagen in myn gebeden aan
God opgedragen."
„In alle geval," zei Rosa, van blydschap
de handen wry vend, „is hy het gevaar te
boven."
„Ik ben u allen veel dank verschuldigd,"
hernam Edmond na een korte pauze. „Aller
eerst aan myn oom, die zyn leven voor my
gewaagd heeft; ook dank aan myn nicht, die
als een engel aan myn legerstede beeft ge
waakt. En ook Margaretha ben ik daDkbaar,
omdat haar gebed voor my was. Ik verdiende
die liefde en toewyding niet."
„Stil, still" riep Rosa. „De dokter heeft
gezegd, dat ge niet veel moet spreken. GjJ
moet u kalm en bedaard houden, heeft by
bevolen.
Laat ons hem nu met rust lateD, vadc-r.
Margaretha zal hier biyven. Indien Edmond
iets behoeft, kan zy het hem geven. Wy
kunnen nu deze kamer verlaten.''
Rosa zag nog een keer naar den kranke,
om zich te verzekeren, dat hem niets ontbrak,
en verliet toen, gevolgd door haar vader, het
vertrek.
Edmond was aan den eenen kant biy, dat
men hem verliet. Hy gevoelde behoefte alleen
te zyn, om eens na te denken over hetgeen
voorgevallen was, en om eens weer wat tot
zichzelven te komen. Hy zocht zich to herin
neren al de omstandigheden, die het ongeval
hadden vergezeld. Hy dacht aan den jongen
schilder en diens zuster, van wie hy in al
dien tyd niets had gehoord. Hy wilde iets van
hen weten en vroeg dus aan Margaretha:
„Waar is Garin?"
„Die Paryzenaar?" was de wedervraag van
de oude. „O, die is den volgenden dag na
uw ongeluk vertrokken. Hy wilde to Dieppe
zee- en duingezichten teokenen. Hy kon dat
daar beter doen dan hier, zeide hy."
„En zyn zuster Bertha?"
„Ja, die is er vooral de schuld van, dat
Garin vertrokken is. Zy was bang, verklaarde
ze, u te zien sterven. De jongelieden hebben
een byzondere opvoeding ontvangon, waardoor
zy zoo gevoelig zyn geworden. Zy willen
met geen elleöde in aanraking komen, omdat
daardoor hun genoegens worden bedorven."
Sorel was teleurgesteld en zag, dat hy zich
in zyn vrienden bedrogen had. Om niet in
hun vreugde gestoord te wordeD, hadden ze
hem in den steek gelaten l
„Myn nicht heeft zich aan my niet ont
trokken," zeide hy zacht tot zichzolven.
„Neen, dat heeft ze niet," antwoordde de
oude. „Rosa schept er genoegen in, ongeluk-
kigen en lydonden by te staan, en daarin is
ze onovertreffoiyk. Zy heeft u nacht op nacht
bewaakt en was niet te bewegen uw leger
stede te verlaten. Zy hoeft om uwentwil veel
geleden, het arme kind."
Edmond was door de trouw van Rosa ge
roerd. Maar een bitter gevoel maakte zich van
bem meester, toen hy dacht aan hen, aan wie
hy de voorkeur boven zyn oigen familie ge
geven had, en die zich toch in het geheel
niet om hem hadden bekommerd en dis altyd
bozig waren, om zyn familie te bespotter). Hy
dankte er God voor, dat hy er voor bewaard
gebleven was, den schyn voor werkelijkheid
te nemen, zooala do twee Paryzenaars, die
hem verlaten hadden, en die onder schitte
rende vormen ontrouwe, karakterloozo harten
verborgen. Hy schaamde er zich over, dat by
het edele in zyn oom en nicht niet beter had
gewaardeerd en dat hy alleen gelet had op de
verouderde kleederdracbt, de voor hem eigen
aardige taal en eerige wonderlijke, doch
overigens onschuldige gewoonteo ia het huis
gezin van zyn oom.
VI.
Overtuigd van zyo dwaling, had Edmond
zich tot gewoonte gemaakt zichzelven zyn
onrechtvaardigheid ten opzichte van het huis
gezin van zyn oom te verwyten. Hy moest
bekennen, dat de kapitein in zyn gewoonten
wel wat alledaags, maar in zyn gevoelens bet
toch niet was.
Gedurende zyn herstel had Edmond ge
legenheid veel met Rosa te spreken oa haar
daardoor beter te leeren kennen. Het meisje,
aangemoedigd door zyn welwillendheid, ver
telde zonder schroom al haar gedachten. Haar
ziel was helder als een beek, waarin mtn
tot op den bodem kon 2ien. Beschroomd ala
zy by de eerste ontmoeting steeds was, geleek
ze nu op die vogels, die men aanvankelyk
voor stom zou houden, doch die in de een
zaamheid de schoonste zangen doen hooren.
Zy sprak tot Edmond van haar jeugd, van
baar bloemon, van haar vriendinnen on ken
nissen, ook van haar zorgen, die zoo dikwyis
als donkere wolken den hemel baars levens
betrokken. Al wat In den mond van anderen
belachelijk geklonken zou hebben, was in haar
mond niets anders dan naïeve poëzio. Zy was
enkel onschuld, enkel goedheid, ze was een
ongelennatuur.
Evenals de zon de bloemon doet ontluikon,
zoo fleurde Edmonds betoonde waardeering
van Rosa het meisje geheel op. Duizend op
lettendheden bewees ze haar neof en ze ver
zuimde niet hem te dienen met hetgeen by
wenschte. Ze spraken samen over de werken
der voornaamste scbryvers, over de verzen
der beroemdste dichters, en hy bewonderd©
haar belezenheid en den rykdom harer ge
dachten. Hy moest het bekennen: z(j was
het onnoozole schepsel niet, waarvoor hy
haar had aangezien; haar geest was ryk en
ontwikkeld.
(Slot volgt.)
