MENGELWERK.
Geschiedenis van een Beid.
k*njt ttiMLB ia een vaster vorm te staan, voor
zoover nauielgk blijkt, dat de regeering alle toe
voegingen tot het ontwerp, van verschillende
zijden ingediend, eenvoudig ter zijde heeft gelaten.
De obligatiehouders weten nu waaraan zij toe zijn
In hoofdzaak behouden zij de rente, gelijkstaande
inet het vroegere ecu derde gedeelte bupner
coupons, gpndsi eenig verder fandeel in bolastipg
opbrengsten, zooals tot nu toe bet geval is geweest.
De rentebetaling wordt verzekerd door een gedeelte
der inkomende rechten, welke wokelijks bjj de
Dank ven Portugal zulle# worden gestort.
De toestaud der Turkse he financiën geeft
voor de houders betrekkelgkerwtjzegeon reden tot
klagen. Uit het dezer degen geopenbaard rapport
omtrent de linanciëele resultaten over bet jaar
1897/98 blijkt, dat de inkomsten een niet onbo
vredigenden vooruitgang hebben aan to wijzeD. Dp
amortisatie der groepeo*Turkea heeft steeds ge*
regeld plaats gebad en zullen nu, oa afiosaing van
een klein restant der Serie A, dp dan beschikbaar
komende bedragen ten goede komen aan do Turken
Serie B en gedeeltelijk ook aan Serie C. Een
geheel tegenovergestelde uitspraak geldt voor de
Spaansohe financiën, waarvan men niet veel
meer dan het ergste kan te gemoet zien, waarop
trouwens de financiële wereld reeds lang voorbe
reid is. Rusland gaat steeds voort met conver-
teeron van hetgeon daartoe gelegenheid biedt.
Reeds geruim en t(jd geleden is in deze kolommen
melding gemaakt van het voornemen dor regeering
om tot conversie der 4l/j-pcts.-Pandbrieven over
te gaan, en thans wordt uit St.-Potersburgberieht,
dut de conversie in l-pcts.-Staatsfondsen spoedig
kan worden te gemoet gezien.
De nieuwe Chineosche leening, welke dezer
dagen ter markt is gebracht, heeft wel een gun*
stige bcoordeeling gevonden, doch het resultaat
der inschryving was niet onverdeeld schitterend*
lloewe) het voor DuitschJand aangewezen bedrag
meermalen volteekeod ie, is het te Londen ïnge-
scbiovene ver beneden de verwachting gebleven.
De Zuid-Amerikaanscbe afdeeling had geen on
gunstig verloop. Mexie o-binneniand werd aan
houdend voor Duitache rekening van de markt
genomen en Brazilianen waren weer wat
opgewekter. Toch bljjft de linanciëele toestand
van Brazilië allesbehalve rooskleurig, en al is nu
in de aanstaande couponbetaling voorzien, toch
zal de regeering ten slotte wel genoodzaakt zjjn
om tot verbetering der inkomsten de noodige
stappen te doen en zal dan waarschijnlijk tot
verpachting of overdracht der spoorwegen wel
overgegaan moeten worden.
Do Amerikaaosche Spoorwegmarkt
wordt langzamerhand geheel krachteloos. Het
aanhoudend geslinger der koersen, in verband
roet de meest tegenstrijdigo politieko berichten,
geeft aanleiding tot een volslagen wantrouwen,
en het publiek toont niet do minste neiging om
b(j de bestaande onzekerheid een posilio in to
nemen, hetzij a la hausse of in do contramine.
De berichten in hat laatst der week waren dan
ook niet geschikt om veel vertrouwen in de toe
komst te stellen: de kansen van oorlog schijnen
weer zwaarder te wegen dan een week geleden.
De nog steeds niet geëindigde tariefoorlog wordt
geheel door het oorlogs-vraagstuk op den achter
grond gehouden en toch is dit voor sommige
spoorwegsystemen een bijna even gewichtige aan
gelegenheid, gewichtig genoeg om in het Congres
ter sprake tc brengen, of b(j volharding der
Canadian-Pacific, enkele aan haar toege
kende vrijheden van groot belang, niet door do
regeering zouden kunnen worden ingetrokken.
Omtrent de Central-Pacific wordt tbans
weer een bericht de wereld ingezonden, dat de
Souauls commissie volledige afbetaling vsd alle
schulden en inteiesten aan de regeering, zou eischen.
Deze eischen zijn echter nog alleen maar vervat
in een wetsontwerp, na dit laatste is nog lang
«iet aangenomen. Jiijnlandsehe Bank.
liet rijtuig.
UU het Fransch van Paul Bonhomme.
César Bouchardin wachtte met lijdzaam
heid tot bet zJJd vrouw zou believen te komen
eten. Hö had, om zich den lijd te verdrijven,
do courant opgecomen; toevallig viel a|Jn oog
op een der kolommen, liet een acbreeuw van
vorrassing sprong by op en in de deur begon
bü Luid: Baptistinete roepen.
Op de eerste verdieping werd een deur
geopend en een vrouweatum antwoordde:
,Wat ia er?"
„We hebben een rijtuig getrokken 1"
Ben stilte en toeD heel zacht, ala kon i|J
bet zich niet begrijpen:
,Een rijtuig?"
„Je weet toch wel, dat we loten genomen
hebben I"
„En hebben we den pr|js?"
„Nummer 10+, eencoopó; is "tnietgTappig?"
„Weet je 't wel zeker?"
„'t Staat in de courant; kijk maar eens de
biljetten na; die heb je toch boven."
„Ik? Welneen, die heb jij."
„Mooi; dus je hebt ze verloren?"
„J(J zou ze bewaren; zo moeten in je schrijf
tafel zfln."
„Dat is al te erg!" schreeuwde Bouchardin.
„Ik zeg, dat jij ze hebt."
„Nu, we zullen zien."
Mevrouw Boncbardin schoot haastig oen
peignoir an en kwam snel naar beneden, om
zichzelf te overtuigen.
„Heuscb, César, 't staat er! No. 104, eeri
coupé!"
„Al3 jo 't nu maar mot hebt verlonnl"
bromde César terug.
Waar kon z(J ze gelaten hebbon? Natuur
lijk i ergens anders dan in baar kast.
Gevolgd door Boncbardin, ging z(J naar
boven. Zy had nauweljiks een lade openge
trokken, o! Bouchardin riip verontwaardigd;
„Wat een rommel!'
Onparige handschoenen, ondergoed, slordig
opgevouwen, verlepte bloemen, dnozen waaruit
einJits lint stak'.n, alles door elkaar.
„Zoek daar maar niet in, je kunt even
good een naald in een hooiberg vinden."
„Nu zou ik er mi) nog een verwijt van
maken, dat ik niet eens den t(Jd heb, mijn
iaden behoorlijk op te ruimen. Ik heb je zelf
trouwens de biljetten in een Jade van je
schrijftafel zien sluiten."
Bouchardin geloofde er niets van, maar bet
idee alleen, dat iemand denken kon, dat by
iets nekjes wegborg, streelde hem te veel om
niet eens te gaan kijken tusschen zy'n onordo-
lyken hoop paperassen.
Sjj greep werktoigiyk naar het slot, doch
de sleutel ontbrak.
„Wie beeft er nu weer in mijn schrijftafel
geenuffeid?"
„Nieoiaad."
„Zoo, en waar is dan mtJn sleutel?"
„Weet ik dat? Misschien heb je dien zelf
opgeborgen."
„Nu, ik zal die nummers dan later wel
eena zoeken; ik neet ook zeker...."
Beneden klonken etappen in de gang.
Beroelette, zjjn dochtertje, kwam van eohool
en ht) vond dit esn goed voorwendsel, om
naar de eetkamer te gaan.
Baptistine ging, vreeselyk uit haar humeur,
de meid wekken, die, wachtend tot zy zou
kunnen opdoen, ondertussoben in slaap was
gevallen,
II.
Het was nu niet bepaald, wat men noemt,
puntig netjes ln den huize Bouchardin, maar
tegenover die oene ondeugd bezat htt eoht-
paar weer vele deugden.
César Bouchardin, bekend dramatisch schry-
ver, bad de halve beschaafde wereld aan zich
verplicht door zyn vaudevilles, die by even
handig phantaseerde als in elkaar zette. Van
zoo iemand was 't dan ook eigenlijk niet te
verwachten, dat hy in het dagelyksch leren
nu juist orde en regelmaat zou beminnen.
Hy was byna altijd een balven dag ten achter,
daar by zeer laat naar bed ging en niet
ontwaakte vóór een naburige kerkklok om
twaalf uren begon te luiden.
Op een avond dat hy juist uit zyn slaap
kamer kwam, terwijl de meid de soep op
bracht, kon hy niet nalaten te brommen:
„Maar Baptistine heeft me zoo bsloofd, geen
soep moer aau bet ontbyt te geven."
,U gaat eten, mijnbeer, bet is zeven ureD,"
antwoordde de oude getrouwe zeer veront
waardigd.
Do sleutels der pendules waren nooit te
vinden, zoodat de klokken altyddurend stil
stonden, en daar hy tien jaar geleden alle
horloges tegelijk naar de Bank-van Leening
gebracht had, was 't hem Diet kwaiyk te
nemen, dat bi) niet aityd op de hoogte van
den tyd was.
En mevrouw Bouchardin waa al even ver
als haar man; het gebeurde dikwijls, dat zü
om zoren uren uitging, om visites to maken,
on dan erg verwonderd was, de menschon
aan tafel te vinden.
Op eon morgen, dat zij do penduto in de
eetkamer van haar plaats had genomen, om
dia do jaarlykscha reiniging te doen onder
gaan, uiLt) zy een kre;t van vreugde, toen
zy een aantal kleine papiertj is ontdekte.
Zy herinnerde zich nu duidelijk, dat zij de
loten daar gestopt had expres om die niet
te verliozen.
Nummer 104 was er wel degelyk by.
„César, César, ik heb de bijelten!" riep
zy opgewonden.
„Waar waren zo?"
„Onder de pendule."
Voor een enkele maal liet zy zich getroost
voor „vrouw zonder herseDS" uitscheld,n.
Tegen twee uren vortrok zy met Burnolette
en evenals Ferrctto uit de fabel bouwde zy
zich allerlei lucbtkasteelen. By den stalhouder
gekomen, vonden zy geen woorden, om hun
biydscbap uit te drukken over het fraaie
rytuig. Het was van binnen met satyu ge
voerd, van lantaarns en wielen mot lucht
banden voorzien. In één woord, een equipage
voor een hertogiDl
Maar de stalhouder mocht het rytuig niet
afgeven zonder geldig bewya en nu moesten
de beide dames eerst weer terug, om dit te
halen.
Tegen vier uren konden zy dit bewys
eindeiyk inleveren en nu vroeg een der hei-ren
op bet kantoor, of zy het paard medegebracht
hadden.
„Het paard?" vrosg mevrouw Bouchardin
verbaasd.
„Ja, mevrouw, het paard, dat het rytuig
moet trekken."
Hoe haddon zy dat nu kunnen vergeten I
Zy konden toch zelf het voertuig niet door
do slraten naar buis Irckken!
Daar hebben we beelemaai niet aan
gedacht 1"
„Den moet u toch maatregelen nemen,
meviouw."
III.
Zy gingen nu zoo spoedig mogelijk naar
Neuilly terug, om Bouchardin te beduiden, dat
slechts een paard het rytuig uit den stal zou
kunnen trekken, en César begreep de zaak
zéé volkomen, dat hy dadeiyk 1600 franken
neertelde voor de aanschaffing van deze nieuwe
luie. Hy was juist goed by kas, daar een
van zyn stukken opnieuw was opgevoerd,
wat hem een aardig voordeeltje had bezorgd.
Moeder en dochter kozen nu in Tattersall
een paard, dat men beloofde, den volgenden
morgen aan deu stal to zullen brengen. Zy
zochten ook nog een tuig uit, want dat zou
de logementhouder er zeker ook niet by
present geven, evenmin als het paard.
Eerst moest echter de ingang van bun tuin
verwyd worden, want zoo was deze veel te
nauw, om het rytuig door te kunnen laten.
Dit was in enkele dagen geschied en nu kon
César Bouchardin zyn schitterende equipage
bewonderen.
„Eo dat voor tien frankenl" riep zyn vrouw
in extase.
,Nu, ala ge dat tien franken wilt noemen,
een paard dat er f1600 koet!"
„César, nu moest Je ons naar bet Brie
rijden."
César kon heel goed vaudevilles acbryvon,
maar in bet rijden wee by nooit een meester
geweest. Toch vatte hy moed, toon hy, zich
den oorlog van 1870 herinneren-1, bed.cbt,
dat by oene eon transport levensmiddelen
van Clecby naar Mant Valérisn bad gebracht.
„Je bant toch niet bang?" vroeg zyn vrouw.
„Bang? Waarvoor?"
„Je behoeft maar naar linke en naar rechts
te trekken
„Z,-ker, zeker, overbekend; op weg dan
maart"
César beesoh zich op den bok en zyn
vrouw en dochter stipten met veel zwier in
het rytuig; de staljongen deed het portier
dicht.
„Klaar?" vroeg César.
„Klaar," antwoordde zyn vrouw en voort
ging het.
IV.
„Bravo l Heerlyïl" word er uit het rytuig
geroepen.
„U rydt prachtig, vader I"
Vader werd echter overmoedig door zyn
succes. Op den eersten den besten hoek trok
hy zéé hard naar rechts, dat het paard een
voudig in de rondte vloog. Een schok en allo
drie lagen op den grond tnsschen scherven
en epliritere. Er hearsebte een oogenblik stilte,
gedurende welke ieder daebt, dat zijn lot-
genootcn dood waren. Mevrouw Bouchardin
ontdekte het eerst, dat sy slechts enkele
schrammen hadden opgeloopen. Het rytuig
eohter bevond zich in ceemiewaardigen toe
stand: een der wielen was gebroken en van
het portier was niets boel gebleven.
„Wat een sm&kl" zeide Bouchardin, nog
versuft van den schrik, „ledereen ia ook geen
koetsier."
„O bobt zeker aan de verkeerde leideel-i
getrokken," meende Bemelette.
„Best mogelyk," nep hy, het stof van zyn
handen vegend. „Ik heb er echter genoeg
van. Uw moeder heeft een rytuig willen
hebben, welnu, laat ze er nu ook zelf den
last van dragen. Ia dat nu een genoegen,
zyn leven zoo in gevaar to brengen?"
Mevrouw Bouchardin toonde voor ditmaal
„een vrouw met hersens" to zyn, want zy
ging zelf naar den stalhouder, tsrwyi Berne-
lette het rytuig bleet bewaken.
De man bood 200 franken voor rijtuig en
paard.
„Ik donk er niet over, zoo weinig!"
„Geen cent meer geef ik, mevrouw."
V.
Tweehonderd franken Is altijd meer dan
niets, dacht zy en zieh tot dm man wendend,
ztide zy:
Nu, laat ons den koop dan maar sluiten,
een dezer dagen kom ik het geld by u balen."
„Neen, ik wilde liever mot gesloten beurs
betalen, u komt by my rijden zooveel als u
wilt tot zoo lang de som niet overschreden
wordt."
„Ik kan dus tegen 6 franken per dag
vetrtig ritjes doen; dan ryd ik liever twee
maal in de week met een landauer en neem
dan de oen of ander mee. Ik kan me dan
verbeelden, dat ik in myn epuipage iemand
afhaal," peinsde mevrouw Bouchardin.
Zelfs de leveranciers kregen een beort.
Het kan, vooral voor zekere lieden, nooit
kwaad, op een goeden voet met zijn leve-
ranciers te staan.
VI.
Op zekeren middag, terwyi mevrouw Bou
chardin een toertje waa gaan doen met de
vrouw van den slager, kreeg haar man een
briefje van den stalhouder, dat deze hem
geen krediet meer kon verleenen, daar do
bepaalde som nu reeds overschreden waa
met 1800 franken.
César waa ten einde raad, bi) holde dadeiyk
naar den atalhonder, by wien hy eon dogcart
nam om daarmede gauwer zyn vrouw tekunnen
opsporen. Baptisiine wae echter, in plaats van,
zooals zy gezegd had, naar h6t Boia de
Vincennes te gaan, naar bet Bols de Bologne
gereden, zoodat Bouchardin eonige uren zoek
bracht met haar op te sporen.
Mevrouw rydt nu nog alleen in de tram
en Bouchardin zelf heeft gezworen, nooit
meer ergens een lot voor te nemen, en tot
du ie by zyn woord nagekomen.
CORRESPONDENTIE. Ingezonden stuk
ken of mededeelingen, waarvan de inzenders
hun naam niet aan de Redactie bekend maken
worden ongeplaatst ter zyde gelegd.
RECLADEI,
a 25 Cents per regel.
De militaire autoriteiten zijn niet zoo enel
bereid, om een soldaat af te keuren, zooals
het geval met den Heer R. P. Colgau, 41,
Barbara Btreet, te Banabory, Londen
aantoont.
Zgn treffende geschiedenis kan niet beter
verhaald worden dan door zfln eigen woorden.
Op zekeren dag, zeide by, toen een be
jaarde vrouw, die voor do officieren ran
ons regiment waschte, met een pak schoon
linnengoed een veld overstak, sloeg een
landlooper haar van achteren met een \jzeren
staaf. Ik sprong dadeiyk toe en sprong over
een muur van ongeveer zestien voet hoogt',
den landlooper vervolgende, die iotusschenin
een bosch ging en vluchtte. In m\jn val deed
ik my pyn in den rug en daaraan schrijf ik
myn ziekte toe.
De op-
gdoopan
ziekte
door don
onver
e aag-
dtn
moed
van den
sergeant was zeer ernstig. Ondanks de
beste geneeskundige zorgen aan het militaire
hospitaal te Warwick, waar b(J in garnizoen
lag, bevond zich Colgau in een verlamminga-
toestsnd, zonder hoop. Zyn ledematen wei
gerden dienst te doen; by waggelde gelyk
een dronkaard, ofschoon ik, zooals hy aan
een reporter zeide, voltrekt geen drank ge
bruikt had sedert 1? jaren. Hy werd van
lieverlede erger, en bemerkte, dat hy nanwelyks
naar beneden kon gaan, en werd vervolgens
opnieuw in het militaire hospitaal opgenomen.
Den 31sten Maart 1893 verliet hy den dienst
als ongeneesbaar.
Indien er ooit een hopeloos geval was
geweest, dan was er dit een. De geneosheeren
hadden hem openiyk gezegd, dat hy nog
slochts twaalf maanden kon leven. Evenwel,
na verloop van de 12 maanden vond de
reporter niet alleen Colgau in leven, maar
werkzaam en welvarend; en inderdaad werkt
hy thans te Londen. Het middel van dit
opmerkingswaardig wèlziju is de moeite waard
verteld te worden en in antwoord op de
vragen van den reporter, werd het door een
voudige en overtuigende woorden ontdekt. Iq
zyn ellende en wanhoop, gebrekkig 6Q nutte
loos, begon Colgau te gelooven, dat het voor
bem heter zou zgn terstond te sterven. Totdat
op zekeren dag zfin jonge zoon een toek
thuisbracht, waarin eenige wondervolle ge
nezingen vermeld werden, teweeg gebracht
door de „Piok-Pillen" van dr. Williams voor
tleeke personen.
De zieke weigerde de Pillen te probeeren.
Hy wilde zyn geld niet verspillen l
Zou hy werkeiyk uit den dienst ontslagen
zijn geworden, indien zyn geval niet ongenees-
b r was? zoo redeneerde hy.
Hy werd er echter toe overgehaald om
het geneesmiddel te probeeren; en van af de
eersto doos begon de genezing.
Zyn eetlust kwam terug, alsmede het
gebruik zyoer ledematen, hetwelk do rugge-
mergsziakte hein verhinderd had. Di uitere to
ledematen, die voorheen koud en onbeweegbaar
waren, waren nu van nieuw bloed voorzien
en toen de reporter Colgau zag, liep hy iederen
dag naar zyn werk het waa een man, van
den dood gered.
Dit ia geen eenvoudig fabeltje, het is
bewezen geworden, dat het onderzoek, dat
voor vier jaren is ingesteld geworden to
Preston (waar Colgau in 1894 woonde), door
een groot dagblad „The Preston Herald" (waar
aan wy het ontleenan), en door bet feit
eveneens, dat een der geneesbeerea zelf, ala
dezen man veroordeeld hadden, bem naderhand
gezien heeft en de genezing beeft waar
genomen, die sedert dien tyd irnmor heeft
voortgeduurd.
De Pink-Pillen van Dr. Williams tellen meer
cliënten onder de geleerde personen on do
geestelijkheid dan elk ander geneesmiddel,
omdat de eigenaars steeds gereed zyn om
met gelyke openhartigheid te zeggen of zy
een zekere ziekte al dan niet gouezen kunnen.
Onverschillig wie ook, kan aan de Co upany
vry en uitvoerig schry ven. Deze Pillen hebben
genezen: verlamming, raggomergstering,roeu-
matiek, heupjichfc en de gevolgen der Influenza;
alsmede alle ziekten, veroorzaakt door de ver
arming van bet bloed, klioren, beenziekte,
chronische belroos, ingewands- en longtering,
algemeens zwakte der spieren, verlies van
eetlust, hartkloppingen, pynen Sa d n ra?,
zenuwachtige hoefdpyn en zenuwpijn, vroeg
tijdig verval, alle vormen van vronweiyk®
zwakte en hysterie. Deze pillen zgu etn spier-
versterkend middel. Zy zyn slee echt met
den gebeelen naam:
„Dr. Williams' Piak-Pïll» for Pale People"
en worden verkocht door de Apothekers en
Dr. Williams' Medecine Company, 46, Hoi-
born Viaduct, Londen E. C. De afzonderlijk®
of in glazen bokalen verkochte pillen zyn
niet van dr. Williams. Prys f 1.75 de doos,
f 9 per 6 deozeo. Vtrkrygbaar by Snabilié*
Steiger 27, Rotterdam, eenig Depothouder voor
Nederland, en Apotheken. 2477 120
SCHAAKRUBRIEK. - Maandag 28 Maart 1898.
Redactie: L. S.-Y. „Moephy". Adres; J. F. E98ER, Sieuwc 1©6, Leiden»
Schaaknieuws.
Zooals ieder schaker bekend zal zyn komt Laaker te Leiden. Het is evenwel nog niei
zeker of hy in de eerste dagen van April, dan wel na de Paaschvacantie zal komen. Zoodra
de datum vastgesteld ia zal die zooveel mogtlftk gepubliceerd worJen.
Tusschen Engeland en Amerika heeft de gewone jaarlyksche ka.'>elmassakam.p (do
p.uttyen worden per telepraaf gespeeld) plaatsgehad. Engeland behaalde 5)4 Amerika 4#
winstpunten. Aan bord I speelden Blackburue (Eng.) en Pillsbury (Am.) remise, aan bord II
won SLüwalter (Am.) van Burn (Eng.), Showaiter won.
De match Pill&bury—Show alter stiat tbans: Pfllabury 3, Sbowalter 1 (bén party werd
remise.) Remise-partyen worden in doze match niet geteld.
De nu afgeloopen probleem-compositie wedstrijd van 2 zetten van den. Ned. Schaakbond -
werd gewonnen door de bearen: J. Van. Dyk (de Lier) I, A. Van Eelde (Deventer) II, J. J.
Colpa (Leiden) III.
De heeren Van der Meulen, Leussen, en Esser, allen leden van „Morphy", hebben een
kleinen onderlingen wedstrijd aangegaan. Ieder moet tegen elk der 2 overigen 4 partijen
spelen.
■In het Meester tornooi van de „Weener Sehaakklub" werden Marco I, dr. Eaufmann II,
Brody en Halprin III en IV, Schlechtcr V, Zir.kl YI, Schwarz VII, en Mandelbaum YIH.
De tusschen Weeüen en St.-Petersburg per telegraaf te spelen correspoudentieparfrüen
zyn reeds in vollen gang. Er zyn reeds in de eeu 22 en in de andere 27 zetten gedaan.
ConsuUati&partjj, gtspedd
Spaansche party
Den Haag. 8 Maart 1898.
J. W. Te Kolsté.
I Q. é'Umerw.
id. Albin.
Wit,
Zwart.
e 4
1
e 6
prs
2
PcS
LbS
8
a 6
La4
4
Ffa
d 3
6
d 6
Lc6:
8
be6:
h 3
7
Noodwendig om L g 4 te
verhinderen.
7 L e 7
c 4 8
Deze zet maakt wel den
d pion zwak, doch verhindert
den doorbraak in het centrum
zoolang tot wit aan den
kroningsvleugel goed staat.
8 o-o
PcS 9 Pe 8
Schaakparty No. 64»
door gelijktijdig met nog vijf
g 4 10
Om f 5 onmogelijk te
maken.
10 L e 6
Kfl 11 Lf 6
Hier kon gespeeld worden
g 6, P g 7 en D d 7 om f 5
te kannen spelen,
b 3 12 D d 7
Tgl 13 h 6
T g 3 14 T d 8
c5, c6, Pc7 om even
tueel d 5 te laten volgen,
was hier de juiste voort*
zetting.
DeZ
15
d 5
L a 3
16
d c 4
dc4;
17
P d 6
Td I
18
D c 8
K g 2
19
T f e 8
Tgl
20
gfi
P b 2
21
andere consultatie-partijen.
De witte stukken staan
nu goed en hot Paard vangt
na zyn reis aan om later op
f5 den atryd te beslissen.
21 K b7
22
23
24
25
26
27
28
29
39
Zwart ovorzi t blykbaar
h-t danxe offer op hö, doch
geen enkel i andere zet kag
de partij meer redden. Hel
best was nog T d 6, maar
f4 on L f4: doen het geheela
ge' ouw in en storten.
{Aanm. van Ad. Albin.)
D h 6 -f- 31 geeft op.
Pdl
Pe3
P f 5
gf 5
Khl
Lel
h 4
h sr 5
Dh 5-
P b 7
T d 4
Lf 0:
Tg8
T g 7
L e 7
te
tg 5:
Dg 8?
Probleem No. 66 van W. Ridderhof, Leiden
Zw&xt.
Adres vo r oploa-ing- n, bijdragen,
enz.: J. J. Colp!t Lange Mare 18.
Goede opl. No. 64 ontvangen Tan:
Lolden: Jhr. Stride v. Linechoten,
J. v. Bevcren, M. v. Bereren Jin., B.
3. t. Kloeten, W. Ridderhof, R. Pauli.
des, E. C P. Nicola, G. H. Key, „James'V
Deventer: A. T. Eelde, G. VT,'
Kloosterboer.
N ij k e r kW. P. Enderle.
Opl. Probl. No. 65.
Pe5, KXPc5, Db6-t-, KXD, Pd7=R
KXPe5, Dg7+ Kf4 Dg3tp
Kd6 Dc7^
Kc3 Dcl-4- Kd4 PI3(c6)tpi
g% P£3-|- KXP Dc6^
Kc4 Del fp.
CORRESPONDENT!*.
A. v. E.Dw twerttt wordt geplaatst.
