Gummi-OversolftiieÉen^ SLOBKOUSEN, 4. 4 „NEDERLAND EN ORANJE" Dr.Tli.fi. DEN HOIJTER, Dr. Th. fi. DEN HOETER. v. Waveren's Back-Bier. GROOTS OPRUIMING K0RT-B4PElBI!fi I-Katholieke Kiesvereeniging. De Antirevolutionaire Kiesvereeniging frijziimigé Kiesvereeiiigliig'. W.F.VerheyvanWijk, ftewMmlps JiriM". W. F. mSEY YM WIJK. Nieuwe Bun No. 1, aan de Vischbnis. II uishoudster, De Nederlatidsche Versierings- en VerlichtingStmder- neming voor het Kroningsjaar, gevestigd te 's-Hage, Directeur AUG. MICHLLS, maakt bij deze "bekend, dat zij den alleenvei'lcoop barer .Speciale Artikelen voor de aanslaande Tnhuldigingsfeesten voor LEIDEN en OMSTREKEN heeft afgestaan aan den Heer P. ¥AH DBïEL Bz., Nieuwe Rijn 43, Leiden 17 Februari 1898. AUG. MICHELS. enz., enz. Oud-Gemeenteraadslid van maassluis. Feuilleton. ROZEKATE. Targeted, daé «en wet noodig zou zjjn, om op die 'wflzó allo rechtsregelen ter zjjde te stellen, maar het heeft overigens wel iets aanlokke'Uks, want als aan den eenon kant alle stukken worden geheim gehouden en aan den anderen kant oven stokstijf iüpft volgekoudoDf dat oen onschuldige veroordeeld werd, fcoe zal men dan ooit tot een vergelijk kannen In «en bri?f uit Rome meldt departiculiere correspondent van het „N. d. D.", waarhfl over de Dreyfus quaes!ie spreekt, dat aldaar bijzondere antipathie wekten vele officieren, die tegen Dreyfus in Zola's proces optreden, wijl zij voorheen in pausel&keu dienst waxaD, al3 Esterhazy, De Paty, De Clam, enz. ea oio to Rome betiteld worden met don caam van „avonturiers." Vervolg der Advertentiën. Wordt gevraagd, om teratond in dienst to treden: eene 1390 6 Voowmeld. Yoorloopig tot 1 Mei. a.s. Brieven onder No. 1290 aan het Bureel van dit Blad. De Candidaat der Vereen iging ba de herstemming op Dinsdag 22 .Februari is de Heer 1370 14 die aan de Kiezers in het tweede district dringend wordt aanbevalen. Namens het Bestuvr der Vrijz. Kicsv^ J. OPPENHEIM, Voorzitter. A. ENGEL, Secretaris. Bi) de op Dinsdag 22 Februari te ibouJea kcntcmtolni voor den Gemeenteraad wordt den Kiezers dringend aanbevolen, boo stem uit te brengen op den Heer Namens het Bestuur, C. H. KODW, Voorzitter. Mr. I. G. J. TOUTEN HOOFD, 1383 14 1ste Srcr taris. tot ruiming der Magazijnen voor de ontvangst der nieuwe Goederen, VOOR E\ BENE ©EX FABRIEKSPRIJZEN. Alle voorhanden Goederen, als: Glas, Kristal, Porselein, Aardewerk, Sikkelen Artikelen, Leder, Houtwaren, Lnxe, enzenz., zijn in dezen Uitverkoop begrepen. Ganglampen, Gaslantaarns, Tafellampen, tot enorm verminderde prijzen. Ook alle religieuze Artikelen, als: Heelden, Kruisen, Stolpen, enz., worden tot 1 Maart tot veel verminderde prijzen aangeboden. 1422 so 3. 3. POLLMAND Ctetraagtie een 8 R. K., van middtltraren teeftyd, JieM niet geheel onbemiddeli on uit den 'toarendtfttd, om na wederzydsch vinden «en buwtiyk aan ti gaan. Stipte geheimhouding ve zskerd. Brieven Bureel van dit Blad onier No. 1418 u Speciale behandeling door een ervaren Arts». 'Consult: Maand.*?, "Woensdag en Vrijdag, van elf «ren tot balfdrie. Adres: J. VAN feOX'N, Groenewcgje 6, Den Haag. 1292 8 's-Hage, De Directeur, J3ia 34 ..M.- ■g'fes8Mi- .c 1417 93 beveelt voor de verkiezing van een lid voor den Gemeenteraad, op Dinsdag den 22sten Februari a. s., met den meesten aandrang aan: Bet Bestuur der Antirevolutionaire Kiesvereeniging „Nederland en Oranje?*. A. E. v. KEMPEN, Voorzitter. R. J. W. RUDOLPH, Vice-Voorzitter. P. J. MULDER, 1ste Secretaris. G. MIZÉE, 2de Secretaris. D. F. BOEKEE. J. BOSCH. i. B1JLEVELD. J. H. DONNER. G. J. VAK DORP. C. DE GRAAF. A. J. VAN HOEKEN J.Jzn. C. J. LEIJH. P. MAZUREL. A. MULDER. 1340 60 Het Bestuur der Katholieke Kiesvereeniging te Leiden, beveelt dringend aan, voor de herstemming op Dinsdag 22 Februari a. s. den Heer Kiezers, komt alien op en stemt zooveel mogelijk vóór 1 nur 'snam. Het Bestuur der Kath. Kiesvereeniging: W. H. SCHMIER. J. A. BOTS. N. STADHOUDER. Mr. R. B. LEDEBOER. L. VAN DER LAAN. Mr. P. J. M. AALBERSE. G. J. BIK. JAC. P. CREIJGHTON. J. P. J. DRIESSEN. W. A. ELSHOF. J. W. HOOGENSTRAATEN. Mr. L. H. J. H. KERSTENS. F. VAN DER STEEN. T. STUNMAN. M. WECKWERDT. 1413 46 689 06 »D Zoo verltep er een lang, bang jaa**. Op zekeren dag kwam er weer een brief van haar. Ik durfde hem nauwelijks opmen, maar toch verslond ik den inhoud gretfg. En toen ik gelezen bad, wierp ik my op de knieën en dankte God uit de -volheid myns harten. Zt) was gelukkig; in haar geheele schryvei klonk een toon van jubel, Zy bad haar doel bereikt; z\j was nn tooneelspeeltter en ver- bon.ien aan een Berlpnsch toojieelgezslscbap, dal op dit oogenblïk gastvoorBt Hingen te B. g»f. Zy schreef, dat zy de lievelinge was van hel publiek, en boven alles, zoo schreef z®, een gelukkige, beminde vrouw. Voor enkele dagen was zy in het huwelijk getreden met den tooneelspeler Stavemann, een bekwaam en gezien kunstenaar. Aan baar geluk ©DtbiBk na nog slechts de vergiffenis barer ouders en hun zegen op deze verbintenis. Dimgeod smeekte zy om eenige vriendelijke w tor den. Toon ik den brief aan myn iran wilde geven, wees bfi dien ruw terug. „Ik heb geen 4ochter mesr," zeide hy. Ik deelde hem mede, dat Anne getrouwd ■was en zich zeer gelukkig gevoelde. Zwygead haaide by de schouders op. Knar ik schroef myn kind en schonk ba*t vergiffenis en mgn zegen. Het was my nu veel lichter om het hart gewoTden. Al ver keerde Anne ook in vreemde en wellicht eenigszins avontuurlijke omstandigheden, ztj stond toch onder bescherming van haarman, en al smartte bet my ook, haar te moeten missen, zy was gelukkig. Wy onderhielden briefwisseling, wat voor my de eenige troost was, en in die brieven lag het hart van myn kind zoo open voor my, als vroeger in hot ouderlyk huis. Na ongeveer een jaar kondigde zy my de geboorte van een dochtertje aan. „"Wjj hebben het Rozokate Harie gedoopt, lieve moeder. Eigenlyk had ik het alleen uw naam willen geven, maar myn man zei, dat dez9 naam hem om verschillende redenen zeer dierbaar was. Zoo heet zy dus nu Rozekate Mario en u weel niet, moeder, welk een heeriyk klein wezentje het is. Ach, indien u het maar eens in uw armen kondet nemen en het kussen I Ik ben zoo gelukkig, maar dikwyis heb ik een onweer staanbaar verlangen naar myn moederlief en naar wat rust, vooral thans, nu ik my een weinig zwak gevoel. Dat zal echter wel overgaan en ik denk maar, er ie geen volmaakt geluk. Als ik u nu ook nog had en vader wilde my vergiffenis schenken, dan ware het te groot." Haar brieveu bleven steeds van tevreden heid getuigen; zy sprak altyd over baar geluk, maar ook van vermoeidheid en van verlangen naar huis; ik Hub den weemoed wel tueacben de regels door. Hadde ik haar slechts eenmaal mogen zien, haar tot ray roepen 1 Zoo wurem er reeds vier jaren verstreken, eeöe-t zy het huis was ontvlucht. "Myn man en ik, wy teidon waren vóór onzen tyd oud geworiea. Zyn haar was grys, zyn trekken waren scherpinwendig leed hy, al wilds hy het ook niet bekennen. En daar kwam nog by een lichamelijke kwaal, die aan hem knaagde. Myn wrok tegen hem was reeds sedert lang gekoeld, al was zyn hart ook onrerzoenlyk gebleven. Het was op een atonnacfrtigen hoifstdag. Wy beiden zaten op de sofa, myn man met een boek, ik met myn handwerk. De wind gierde om ons huis heen, floot door de hoog© boomen en joeg de verwelkte bladeren in het rond. Dikwyis vlogen zy tegen het ven ster aan en dan was het alsof klein© kinder- vingertjss ex tegen klopten, nat zooais Ann© vroeger geklopt had, als zy van uit den tuin my iets wilde zeggen. De herinnering overmande my en beete tranen vloeiden uit myn oogen. Daar werd d© deur geopend. Door het loeien van den wind hadden wy zeker niet gehoord, dat er geklopt werd. Op den drempel verscheen een slattee, in het zwart gakte ede vrouw, die een kind aan de hand hield. Ik zag het slechts door een waas van tranen, maar ik wist, wie zy was. vAnnei" schreeuwde ik en wilde op haar toesnellen, maar de hand van myn echtge noot legde zich als een ijzeren klamp op myn arm, zoodat ik my niet kon verroeren. Ook was ik door het plotseling wederaen van myn kind als verlamd. De vrouw sloeg kaar sluier terug cd trad een schrede nader. /Vergiffenis, lieve ouders 1 Ik kom als een srceekelioge tot u. Ons gezelschap is hier in de stad om gedurende eenige weken gast- voorstellingen te geven. Wees niot bezorgd", vervolgde zy, toen zij zag, hoe odb beiden een rilling doorvoer, „ik speel niet mede, dat veroorloven myn krachten my niet meer." Toen zfj dat zeide, slaakte zy een diepen zuebt, terwyl een harde, droge hoest haar geheeld lichaam deed schokken. „Ik ben ziek," hernam zy, „en myn armen man tot last. Hy staat duizend angsten uit om my en moet voor het pnbliek toch vroo- lyk zyn on grappen maken. En ik ach! ik heb zoo'n verlangen naar rust, naar uw vergiffenis. Neemt my voor korten tyd weder by u in, totdat ik hersteld ben, oi "zy kon niet verder spreken, de tranen verstikten haar stem. Wederom wilde ik op haar toesnellen, maar de band van myn man hield my ale m een duimschroef vast. Ik keek hem smeek and in het gelaat; het was hard, als uit steen gehouwen. „Je hebt het ouderlyk huis verlaten om je eigen weg te gaan biyf nu ook op dezen weg. Seizend komedievolk past niet in een •erfcare predikante woning, gal" Ik schreeuwde het uit en ook zy kromp ineen, al ware haar een slag toegebracht. Daarop keerde zy zich zwygend om. Doch nog vóór zy de deur bereikt had, waa een groots, Blanke man binnengetreden en deeg zyn beide armen om baar been. .Anne Anna!" fluisterde by baar toe; „beb ik bet je niet gezegd? Die vrems menschan zyn zonder erbarmen-". Hjj wendde zich tot one. „Ik heb myn vrouwhierheen vergezeld, om by een mogelyken afloop, zooals ik wel ver wacht had, aan haar zijde te staan. Ik weet wel, dat velen van hen, die het Evangelie predikeD, daarvan deD zin niet verstaan, want zi) missen het allemoodigstezij kennen do liefde met Zfj verschansen zich achter da letters van bun bybel en meenen zich daar. door beveiligd te bobben tegen de zonde tn de verzoeking. Alles, wat ruenscheiyk is, bebben zy van och gezet; elk warm gevoel hebben zö in hun binnenste gedood en dar gelooven zy, Christenen te zyn. Maar ik zeg u, mynheer de dominee, de ziel van deze vrouw van bet „reizend komedie, valk", zooals ge u hebt uitgedrukt, ie voor God duizendmaal meer waard dan de uwe." Hy keerde zich om, ten einde met haar het hnie te verlaten, maar ik hadmö eindeiyX uit den greep van myn man weten los te rokken. Ik wilde ten minste myn kind in de armen eluiten, vóór bet my ten tweedan male en nu wellicht voor altyd ontnomen werd. En nu lag zy aan myn borst, heftig snib kend en bevend over haar geheels lichaam. Ik zag haar in bet lieve, Meeke, varna eg gelaat. Groote hemel, dat was de tóiM dta> doods, die deze trekken had aangebracht. Wordt vervolgd*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1898 | | pagina 6