FpeVUwareDuGoKiles. C. VAN WIJK, Ho ogewoerd No. 66. Oerner&Oo., C. KOOYKER, KERKBOEKEN GERNER Co., Maarsmanssteeg. GOEDEREN CREDIET. KOLONIALE-WERVING. De Vrouw „comme il faut" ^SPIEGELS tegen Spotprijs a Contant. Korte Tiendeweg 8, te Gouda. De Graciense, Prijs per kwartaal f 1.371/* C. Th. Breebaart, Mare No. 60. Vraag Stalen. 35, 40, 45, 50, 55, 60 en 9/ Nieuwe Beestenmarkt of voormalige UzerengracIitNo. 17. ï23i°6or()ZGn ™rko ht' Nieuwe Rijn So. 1, J. J. PO LL1ANN, aandcVisclibrug. MARIE DE BOCK-H ARRENBERG. Spiegels Spiegels l OPRUIMING van onze voorhanden zijnde s GERNER, Maarsnianssteeg. Wordt gevraagd: Pendules, Regulateurs Maarsmanssteeg, GOEDKOOP KERKBOEK- BIJBELIVSAGAZIJN Nieuwe Rijn No. 16. voor alle Protestantsche Gezindten. Tafelfruit, enz. STEEDS VERSCH VOORHANDEN: Hoofdkaas, EalfsJeverworsl, Tougenworst, Cervelaat- worst, Boterhammeaworst, Tafelworst, alsmede fijne gerookte Varkensribhen en Haasjes en de heerlijke Geldersche Rookworst. HOOGEWOEOEID SO. FILIALEN: Vrouwesteeg 4 en GROOTE KEUZE PETROL. LAMPEN. NIEUWSTE MODELLEN Goedkoope Prijzen. Alle soorten Goederen, als: Meubelen, Heeren- en Dames-Kleedingstukken, Manufacturen, Huishoudelijke Artikelen, enz., enz., Handgeld /SOO.(tweehonderd gulden), Twintig G-iilden. Feuilleton. Zonderling# Avonturen. Specialiteit in Zwarte en Gekleurde 8239 201 Hooi en Goedkoop. SargariBe-Boterprpen^s^,,. 4^ Elk kooper van 1 pond Boter ontvangt als toegift 1 pond gesneden Boterbammenworst. Elk kooper van pond Boter ontvangt als toegift pond gesneden Boterhammen worst. 8053 46^ lOO pOt. voordeel, ^^s^Concurrentie onmogelijk^^^^ ©NTFAjSCIEÜÏ: De olenwe Hanglampen en Ganglantaarn*, die door sierlijken vorm en solide bewerking uitmunten. Nieuwe soort Brander mot buitengewone lichtsterkte, geheel gevaarioo3 op alle lampen passend. Alles wordt met garantie tot buitengewoon goad- Heden verschijnt en is bij alle Boekhandelaren verkrijgbaar: VRIJ BEWERKT NAAR HET DDITSCH DOOR 8004 24 Prijs f3.50, In prachtband 3.90. Een onmisbaar boek voor dames! GEDURENDE 3 WEKEN: Daar al do Spiegels wegens het afgeloopen Seizoen weg moeten, noodigen wij tot een bezoek aan onze Magazijnen uit. 8062 24 Aan de bokendo schuld* is jhors hl het Fail lissement van lIEND&ICUft PU1LIPJPU» HOPPËZAK, van berosp Spekslager, wo nende te Leiden aan deHaarlemmerstraat,163. Ondergeteekende Mr. P. H. LAMMERS, Botermarkt 17, Leiden, Curator in bovenge noemd Faillissement, heeft de eer U te be- richton, dat de ïyaten der door hem voor- loopig erkende- en der door hem betwiste schuldvorderingen ter griffie der Rechtbank te 's-Gravenhage, Korte Vijverberg 3, en van h6t Kantongerecht te Leiden, Rapenburg, zyn nedergelegd, om aldaar gedurende de zeven aan de verificatie-vergadering voorafgaande dagen kostelooB voor een ieder ter inzage te liggen. HjJ herinnert IJ er tevens aan, dat de verificatie-vergadering zal plaats hebben op Zaterdag den 30sten October a. s., des voor- iniddags te 10£ uur in het gobouw van ge melde rechtbank. Voorts meldt by U, dat door den gefail leerde ter voormelde gTiffieën geen accoord is nedergelegd. De Curator voornoemd: 8264 26 P. H. LAMMERS. een eenvoudig, fatsoenlijk Burgermeisje, niet heneden de 16 jaar, om behulpzaam te zijn in de keuken en te h°lpen tafeldienen. Adres: Mejuffrouw BACKER, Langebrug 63. 8247 6 De rijkste en uitgebreidste sorteering 8201 12 en Staande Klokjes vindt men bij EN VAN Voorhanden, in zeer ruime keuze: Kerkboeken, naar keuze in te binden, worden in den kortst mogelijken tijd, tegen de billijkste prijzen, afgeleverd. 8267 25 Wlntervygeperen, par 5 K.G. br0. f 1.26 fr°. p. p.verder voor alle plaatsen langs Spoor: Vljgeperen, Paradijs appelen ƒ2.20; Pippeling», Prinsesse- Noblcs, Bellefleur, Court-Pcndu ƒ2.50; Goad-Hclnetlen ƒ2.75; Pcperappclea ƒ«•-» alles per mand van 10 K.G. br°. fr°. Vraagt uitgebreide prijsopgave van deze soorten, alsmede van Stoofperen en Appelen per H.L. Winteraardappelen (blauwen) per H.L. van 70 K.G. ƒ3.05 I franco. 5 HL. per H.L. 3.55 inch 10 f 3.15 zakken. Monsters Aardappelen fr®. p. p. ƒ0.50. J. CEBBIUElt. Doden aard. 8270 17 Beleefd aanbevelend 8264 60 8113 24 worden op de meest voordcclige conditiën en on£er stipte geheimhouding, aan solido personen op credlct aangeboden. Zy, die hiervan gebruik wenschen te maken, gelieven hnnne aanvragen te richten onder lett. EK 51 aan het Advertentie-Bureau v. d. HUIJP, Den Haag. 3295 20 by het aangaan van eene vrfi willige verbintenis van ZES jaren, eD voor ingeiyfd'en de Nationale Militie, met onbepaald verlof of In wcrkeltfkcn dienst, by hot aaogun van een verbintenis om TWEE JAREN gedetacheerd te worden naar Oost-InCië. Aanbreriggeld Men melde zich aan: 7637 00 Vryirilllgcrs en Mlllticpllchtisen met onbepaald verlof, by den Commandant van het Koloniaal Werfdepot te Harderwijk of bg eenderplaatseiykeof Garnizoens-Commandanten; Milltlepllchtlgen, onder de wapenen, tot hun onmiddellyken chef. 26) Zjj zag mü aan met iets verwijtend, in haar blik, naar mi) docht. „O, Jack, Jacki" barstte zy eensklaps uit; „als ik u eons alles mocht vertellen 1 Maar neen, neon! Dat is Diet mogelyk. O, dat verleden. Hoe gaarne zou ik het ongedaan maken I" En met de handen voor de oogen bleef zy geruimen tyd in diep nadenken verzonken. „Jack," zoo begon zy eindelyk weder. „Tndion ik u eens zeide, dat ik verschrik- kelyk bang was en u verzocht van avond nog het anker te lichten, zonder een voet aan land to zetten, wat zoudt gij dan doen? Bedenk u, vóór gy antwoordt, want er hangt veel voor my van af." Ik boud het er voor, dat de mensch in sommigo tydporken zyns levens zyn lot in eigen handen heeft en in zekeren zin meester is van zyn toekomst. Dat was ton minste het geval met my. O, indien ik do gelegenheid, welke zy my aanbood, slechts had waargenomen, wat een ellende zou ik my bespaard hebben! Maar blind als ik was, zag ik alles in een verkeerd licht en zoo begon ik haar te be knorren over haar zwakheid en te zeggen, dat het verkeerd zou zyn terug te koeren, nu wy reeds zoo ver gevorderd waren. Zy scheen bedaarder te worden door myn woorden en ging een poos later naar beneden, aanmerkelyk opgeruimder dan by het begin van ons gesprek. Ik stak een pyp op en gaf my over aan myn gepeinzen. Ik trachtte my alles, wat wy besproken hadden, weer te binnen to brengen en my rekenschap te geven van haar vreemd gedragdoch dit la;.t3te was my niet mogelyk, evenmin als ik het gevoel van vrees kon afzelteD, beiwtlk my aanhoudend drukte. Eindelyk, denkensmoede en neerslachtig als ik nooit te voron geweest was, ging ik naar bed, in de hoop daar vergetelheid te vinden van alles, wat myn geest kwelde. Den volgenden morgen een uur vóór het ontbyt verscheen Juanita op het dek, waar ik my reeds bevond. Zy zag er bekoorlyker uit dan ooit, al haar neerslachtigheid was verdwenen en zy overzag de zee met een trotschen, uitdagenden blik, alsof zy zich bewust was, iets te hebben gedaan, wat voor andere menscben onmogelyk was geweest. Zoodra wy gegoten hadden, liet ik een sloep uitzetten en er een houweel met een paar spaden in brengen. Ik had de mannen reeds gekozeD, die ons vergezellen zouden, aldus bleef er niets te doen dan Juanita in do boot te heipen, plaats te nemen en naar den wal te roeien. Van myn voorstel, dat zy aan boord zou blyven en my het werk overlateD, wilde zy volstrekt niets hooren. Onderweg kon ik niet nalaten de verandoiing op te merken, welke haar gelaat onderging; het werd doodsbleek en vertoonde een uitdrukking van angstige ontsteltenis, welke ik toeschreef aan het schrikwekkende, hetwelk or aan een onderneming als de onze verbonden was. Daar er geen riffen aan dezen kant van het eiland lagen, konden wy do boot tot dicht onder den wal brengen en haar met een lyn aan een boom vastmaken. Terwyl ik Juanita hielp met het aan land Btapper, vroeg ik haar, in welke richting zy verondorstelde, dat het graf moest liggen, waarop zy my zonder aarzeling een klein met hout bogroeii heuveltje aanwees, een honderdtal schreden linksaf van de plaats, waar wy ons bovonden. Wy gingen er op af. Thans was haar gelaat zoo verschrikkelijk bleek geworden, dat ik er my bevreesd over maakte. Ik stelde baar voor, wat te gaan zitten en uit te rusten. Haar antwoord trof my, meer dan ik zeg gen kan. „Busten?" zeide zy. „Hoe kan ik rust viuden? Neen, neen! Daar is geBn denken aan vóór wy onze taak volbracht hebben. O, spoedig! spoedigI Laten wy ons haasten!" Zoodra wy de aangeduide plek bereikt had den, begonnen wy naar het graf to zoeken. Maar, hoewel zy verzekerde, dat haar echt genoot nog slechts eeniga maanden geleden aan den schoot der aarde was toevertrouwd, konden wy nergens oen spoor van zyn rust plaats vinden. Dit schreef ik toe aan bet feit, dat zij tegen een helling lag en het afstroomende water (de regentyd was nog niet lang voorby) do glooiing had gladgespoeld, zoodat men niet meer kon zien, waar de aarde opgedolven was geweest. Na lang zoeken echter vond ik tusschen het hooge gras eenigo kenteekenen, welke my deden besluiten, daar te graven. De grond was tameiyk week en de twee matrozen waren sterk gespierde kerels, zoodat het niet lang duurde, of er was al een heel gat gemaakt. Eensklaps stiet de spade op iets, hetwelk een hol geluid deed hooren. Hot hart klopte my in de keel. Het volgende oogenbllk kwam een hoek van een ruw getimmerde doodkist voor den dag. Juanita uitte een halfgesmoorden gil, terwyl ik my het klamme zweet langs hot voorhoofd voelde afdruppelen. De maDnen werkten met verdubbelde inspanning; ik ge bruikte het houweel als hefboom en na eenige moeite konden wy de handen onder de kist krygen en ze opbeuren en op den vlakken grond zotten. Ik hoorde Juanita naar haar adem hygen en toon ik haar zeide, dat wy het deksel er af zouden breken, kon zy zich niet langer goed houden, doch keerde zich om en verzocht my aan de borst van den doode naar het medaillon te zoeken. De punt van de spade tusschen het deksel en de zyde stekende, beproefde ik het af te lichten, maar tevergeefs: het zat te vast en ik was genoodzaakt een man naar den schoener terug te zsndon om een schroevendraaier te halen. Dat uitstel was my ondraagiyk; hoewel het niet langer dan tien minuten duurde, scheen het my wel een uur toe, voor de matroos terugkwam. Nu maakte ik met bevende banden één voor één de schroeven loa en beval een der kleurlingen het doksel er af te nemen. Terwyl hy zich daartoe gereed maakte, kon ik een gevoel van nieuwsgierig heid niet onderdrukken, hoe de man er wel uit zou zieD, wien Juanita haar eerste liefde had geschonken. Hot deksel was verwyderd. Ik keek toe; ik wreef myn oogen en sloeg nogmaals een blik in de kist. Droomde ik? Uitgezonderd een groote rol bladlood, lag er niets in de kist. Er was nooit een mensch begraven geworden i De geheele begrafenis moest bedriegery geweest zyn, op touw gezet om iemand om den tuin te leiden. Kon die iemand Juanita zyn? Myn lang zwygen trok zeker haar aan dacht, want zy riep uit: „Wat hebt gy gevonden?" Ik was nog zóó verbaasd, dat ik eenigen tyd noodig had, vóór ik kon antwoorden. Toen zeide ik: „Juanita, gy zyt bedrogen 1 Er is bieTgeen man begraven. Er ligt slechts een stnk lood in do kist!" Zy wendde zich om en zsg my aan en nooit, vóór dien tyd of later, heb ik znlk een uitdrukking van schrik op een menscheiyk gelaat waargenomen. Zy stond daar sprake loos starende, eerst naar de kist, toen naar het open graf. Haar gezicht werd elke seconde bleeker. Eensklaps begon zy te epreken, maar haar stem klonk zoo zacht, zoo Eacht, dat ik my afvroeg, of de schok misschien haar hersenen ontsteld had. „In ben het slachtoffer van een samen, spanningbreng my terug naar den schoener," zeide zy. Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1897 | | pagina 6