♦■HBMK ja CIJFER2 THOJISOX'S THEE. MENGELWERK. Kr worden das tegenwoordig minder echt verbintenissen aangegaan dan twintig jaren geleden. Het verschil is zelfs niet onbelangrijk. Ea ofschoon de statistiek hieromtrent geen bijzonderheden bevat, mag men aannemen, dat dit verschil voornamelijk ten laste van den zoogenaamden middenstand komt Bij de arbeilende en zeer gefortuneerde klassen schijnt weinig verandering te hebben plaats gehad. En onder de burgerij blijven tegen woordig vele jongelieden ongetrouwd, zóó zelf», dat het al meer en meer gewoonte wordt de meisjes voor een of ander vak op te leiden en haar een zelfstandige positie te verzekeren. De oorzaken van dit verschijnsel z\jn ni t ver to zot ken. Geiinge verdiensten eenerzijds en do hooge eischen, welke men tegenwoordig voor een huishouding stelt anderzijds houden vele jonge mannen uit den middenstand van het huwelijk terug. Maar daarbij openbaart zich ook een leelijke materialistische trek. De vraag naar geld is dikwerf de eerste en voornaamste, men kan wel haast zeggen de óénige vraag. Velen aeu in het huwelijk bijna niets anders dan een middel om hun stoffelijke positie te verbeteren. En waar dit vooruitzicht ontbreekt, geven zij er de voorkeur aan ongetrouwd te blijven. Dat dit verschijnsel een zeer donkere scha duwzijde vertoont, behoeft niet to worden betoogd. Waar men slechts mateiiéele belan gen gelden doet, wordt aan de waardigheid van het huwelijk als Sacrament te kort ge daan. Zeker, het verdient afkeuring te trouwen zender vasten grond onder de voeten, zonder rekecing te houden met de eischen van het prozaïsche levtn. Maar men kan die eischen booger of lager stellen en tegenwoordig wor den xfj over het geheel genomen veel te hoog gesteld. Een akelige zucht van parvenu-achtige grootdoenerij is over de wereld gekomen De menscben trachten elkander te overtreffen niet in waarachtige beschaving, niet in gezonde ontwikkeling, niet in een eerlek stroven naar wat goed en rechtvaardig is, naar in allerlei oppervlakkig vertoon en eeo onzinnig offeren aan de mode van den dag. En vandaar die teugellooze zucht naar geld, dat voortdurend jagen naar fortuin, waar door men aan dit opp?rvlakkig vertoon kan meedoen. Praalhaozerij wordt het hoogste doel. Natuurlek geldt dit Diet voor allen, zelfs niet voor velen. Het gezond verst nd wordt gelukkig nog in ruimen kring gevonden. Ook beeft m6Q, wat het aangaan van huwelijken betreft, rekening te houden met de ongunstige maatschappelijke verhoudingen, waarin vooral de middenstand verkeert. Maar dat in meDig geval de geldquaeatio oen veel te grootenin vloed uitoefent en een valsch begrip van wat noodig is om zoogenaamd zyn .stand op te houden" voor tal van jongelieden esn beletsel is om te trouwen, valt niet te entkonneD. Eq dit verschijnsel is o. i. minstens even bedenkelijk als Liet trouwen op een leeftiji, welke de bezorgdheid der Kamper Courant beeft opgewekt* In De Plattelandspost, maandblad g9 wijd aan de belangen van brievengaarders, wordt de aandacht gevestigd op deze ambte naren. Hun weikzaamheden, zegt bet blad, itjo verifenvoucigd en daarmede U bun be zoldigiug buiten evenredigheid. Vflf honderd gulden is het traktement voor jrievengaarders, dia voor da plaats hunner inwoning toch postdirecteuren zijn. Van dia vijfhonderd gulden mosten zy.zelven de huur van het .postkantoor" bekostigen, en de om- standigh den kunnen meebrengen, dat zjj in dat opzicht verre boven hunne draagkracht moeten gaan. Een oud-biievengaarder getuigt, dat hy aan buur en belasting het ongeloof lijk cijfer van 68 percent van zijn bezoldi ging moest besteden, iets, wat zijn opvolger nog doet. INGEZONDEN, Geachte Heer Redacteur 1 Beleefd verzoek Jk U onderstaand schrijven in Uw veelgelezen blad te plaatsen. Herinnerende de zinspreuk „Alle begin is moeilijk", meen ik, in 't belang van velen to werken, wanneer ik mijne godaebten eens uitspreek over het reglement van hot Sassen- beimsche ziekenfonds. Hoe schoon toch is het doel, om in tijden v..n gezond zijn, den work man in de gelegenheid te stelleD, iets van het weekloon af te zonderen, om daarmede, in ttfdin van zitk zjjn zich te kunnen troosteD, „ik heb geen coktersivkening te betalen," en de schoone voldoening te smaken, met eigen kracht te hebben medegewerkt aan het leni gen van dan zooveel önanciöele schade. O, hoe schoon, zegt ieder weldenkenl menscb, en toch hier op Sassem schijnt het voor minder iRgehchten moofer dan zich in werke lijkheid zal openbaren. Mij dunkt, wat ztl het hard vallen voor een lid, wanneer hij heelkundige hulp noodfg heeft bij bet breken van arm of been of hulp bg eene verlossing en men moet boven het ziekenfondsgdd nog oen rekening betalen. Is f 9 voor een gezin en f5 voor vrijgezel of dienstbode per jaar daarvoor to weinig; dan is het, dankt mij, bepaald Wdnscbeljfk, dat ook daarvoor, indien bet noodig ïp, wektlyks meer wordt geofferd, wil het ziekenfonds niet heel gebrekkig boeten. Daarbij wordt bot g9heel bestuurd door één man, onzen achtbaren doktor A. G- Metzlar; hy neemt de wekelijks geïnde gelden in ontvangst en schijnt, „daar ik ran dat geld" yerdar nieto lees", geheel de vrije beschikking te hebben daarover. Dat schijnt my duister toe, v^ant al direct rijst de gedachte by my op: indiafr van 't jaar nog een besmettelijke ziekte uitbreekt, zal onze achtbare geneesheer dan alleen de ünanciëele schade willen en moeten dragen, aan het niet betaald wezen, voor zooveel noodige hulp aan een .nu al aardig aangewassen ledental" verleend? D^t mogen zij, dl9 lil zyn, en edel denken niet eischen van hem alleen. Doch gesteld eens het tegenovergestelde, van een jaar met heel weinig zieken en dat er gelden over zyn, waar fclyft dat? Ik meen wel gorust te mogen aannemen, dat die nuttig besteed worden, maar my dunkt ook daarover mocht wel iets in 't reglement staan. Dan dat alleenbestuurder te zyn, vind ik nogal veel verantwoordeiyk, want ook hem, als mensch zijnde, kan het leven onlDomen worden, en zou ook daardoor het bestaan van dit ziekenfonds vallen, of onderworpen zyn aan het genadig aannemen van e?n plaatsvervanger. Dat alles zijn, mijns inziens, oneffenbeden in bet anders zoo schoone gehec-l. Bestaat de mogelijkheid niet, om dat zikenfonds te veranderen in eene plaatselyke zi k^nvereeni ging, met bestuursleden aan het hoofd, met een kas, die de vereeniging behoort en i-ts blijvends is voor Sassenheim? Mij dunkt, wanneer groote uitgaven do vereniging in haar begin mogen treffen, zouden r dan geen goede menschen bier gevonden worden, die dat tekort gezameniyk willen bijpassen? Kan het evengoed ook niet gebeuren, dat de vereeniging door weioig uitgaven in Moei to-neemt en eens een jaar di.i wekelyksche contributie kon verl&igd worden of de gelden besteed aan het verkrygbaar sfellen van versterkende middelen? Zou hiermede niet even zoo goel aan het doel beantwoord worden van onzen achtbaren dokter, om zijne hulp en geneesmiddtlen van den werkman botaald te kryg8n en d^t van HH. Kerkbesturen ooi öe dikwy's groote uitgaven aan ziekengeld van liLnne leien wat to verminderen? Mo dunkt van ja en ik zie niets liever dan dot mtJne gedachten, thans uitgesproken, aanleiding zullen geven tot een ernstig indenken en een krachtig aanpakken na verbeteringen, ia deze mijn Inziens oog zoo ongeoefende nieuweling. U, Mynheer do Redacteur, by voorbaat myn dank zeggende voor de verleende plaatsruimte, noem ik mij: Een voorstander van een plaatselijke gieken vereen iging. Antwoord aan „een voorstander van een plaatselijke Zickenverecniging." Door de vriendeiyke bemiddeling van de Redactie van het „Leidsch Dagblad" kon ik kennis nemen van den inhoud van boven staand door .een voorstander van een plaatse lyke Ziakenvereeniging" ingezonden schrijven. Na lezing daarvan bleek het my ten dui delykste, dat de geachte inzender niet h.t minste begrip heeft van inrichting en doel van een Ziekenfonds, waarom het my dan ook onnoodig scheut zijn werkelijke of vermeende bezwaren hier aan een uitvoerige bespreking te onderwerpen. Waar zoowel Gemeentebestuur als Armbe sturen door hunne toezegging van Subsidies voor Administratiekosten op ondubbelzinnige wjjze van hunne in;temming met inlichting en doel van het Ziekenfonds hebben do n blijken, daar kan ik gerust nalaten te dezer plaatse daaromtrent in nadtre beschouwingen te treden. Mocht echter een myn.r mede-inwoners van Sasstnheim nadere inlichtingen verlangen, dan zyn zoowel ik als de heer B. P. Roost, die welwillend de administratie van h=t Ziekenfonds op zich Dam, steeds ber.iJ persoonlijk deze ts geven, terwijl het myn vaste voorneme is op eventueel nog te ver* schijnen .Ingezonden ttukben", die over deze taak handelen, niet te antwoorden. Da. A. G. Metzlar. Sasse.nheim, 26 Augustus 1896. SCIIAAKRUBRIÉK. - Maandag 30 Augustus 1397. Redactie: L. S.-V. „Morphy". - Adres: J, F. 8. E88EK, No>rdciude 18* Schaaknieuws. De uitsla? van den probleem-compositi ï-wodstryd van 2 z tten van den Bond is, dat fle heer J. J. Colpa uit Leiien den rer-tc-n, do l eer A. Yan Eel Je uit Deventer dei tweeden en de heer A. O.ckjnga uit Dronryp den d rdan prys kre?g. De in de „Amsterdarnsc'ie Schaakclub" g «spealde maf.-h Meiners— Din HerfcDg eindigde by den stmi: M. 3, d. H. 2 on 2 remise, als onbeJist. Waarschijnlijk is er 10 October een kleiie bon is we Ltry 1 te Amsterdam. De heer R. Loman, nit Lender, speelde 27 Augustus zes tön.pjrtyen in Amsterdam, waarvan hy er 6 won en 1 verloor. Schaakparty No. 38. Gespeeld te Berlijn26 September 1890 Afgeslagen Jlvanegambiet. L d 5 14 Tab 8 van den aanval van wit A. Steif. H. Caro. Hfern* begint zwart een ni3t in. WH. Zwart. combinatie dl* echter to:b Nidat de party afgeloopsn c A 1 e 5 nirt uitvoerbaar is, daar wit was, probeerde de heer Garo P f3 2 PcG t«-rwyi oen sterken aanval 26... P f 4, er volgde: Tf6 Lc A 3 L c 5 op den ko .ingst|engel opent. 27 P g 6, D h 5 28 D e 7, b A 4 L b G b 3 15 Pd 8 P o 4 29 Pe 6, Te 6:! 30 c 3 5 d 6 Pb 2 16 L d 5^ fe:, Pgö 31 h 0, Ph6: d 3 6 Pfö e d 5 17 b a 4 32 gh:!, D h 6 33 KgS, D b 3 7 0 0 D c 4 18 T b 6 Dg6i+: 34 Dg 7, Tf8if: a 4 8 a 6 T f 5 19 c 6 35 K f 8 PeC 4:. L e 3 9 La 2 d c 6 20 Tc 6; T f 6 27 D d 7 Beter was L e 3 D h 4 21 Pd 5 Wit kondigt mat in vijf 0 0 10 De? Dg 3. 22 De 6? zetten aan. P b d 2 11 L e 6 P g 4 23 K h 8 T h 6 28 f51 Tael 12 L e 3 Te f 1 24 P c 3 T h 7 41 29 K g 8 Er dm 'de L a 7 en ver- D h 4 25 i P e 2 -t- D h 5 30 P f 7 volgens dl (ze zet 9j. K h 2 26 a 3 Dgê 31 P d 8 f e 3 13 b 5 Zwart zag hot gevaarlyke Ph6-V 32 Probleem No. 3S van J. llintzpeter, Siégcn. Stand der stukken: „üeutscbes Wochenscbach" Juli '97. "Wit: Ka 6, Dc8, Pel, Pd 2, L c (No. 13, oplossingswedstrijd.) L g 2, a 2, b 3. Zwart: K e 5, Tal, La 5, d 6, f4, hS, h 4, b 6. Zvart. fé' vkU/ 0 'M 11 'imk. Jiih H, ëfel %4 'WËk im. ff *WÜ mat I p i-'; O mm E mm Wé Wm I A W3 :M-'A" WfM i.q fy/Sfi i Oplossingen in to zonden by J. J. Colpa, Lange Mare 18, vóór Zaterdag. Oplossing Pro*leem No. 37. 4Tf6, K x d 2 Td7-|- Kc6 3 La4T Kc4, 3 Ld 3 Ke5 3 Ld4q= e x d 2 Te7+KxT 3Lh4^= PyT2TXe+Kxd 3Lb3:p of anders Kf4 3 Leff^p ede Wit. Mat in 4 zetten. f h Volledige opl. No. 36 ontvangen van Leiden: J. Db Boer, J. v. Bevexen, W. Rid der hof, R» Pauhies, J. J. De Casp.ris, R. v. Damr A. C. Splinter, Delft: Jhr. Stri.-k van/ bniten Linschoten, f mededing. Deventer: A. v. Eelde, Onvolledigs opl. No. 36 ontvangen van Leiden: H. J. Eioekvtklt, G. H. Key Nieuw veen: P. Murk. RECLAMES, a 25 Cents per regel. 9S8 2 De kunstenmaker. Uit het Fransch van Jean Reibrach. Groote verbazing op school dien dag: er was eon nieuwe jongen gekomen, dien niemand uit het plaatsje kende, een kleine vreemdeling, die zich niettemin zeer op zyn gemak scheen fte govoelen tusschen de rykelui's-zoontjes. Hy zag er netjes nit en verbaasde al do jongens Hoor zyn vrymoedïg optreden; stellig kwam h£j van Pary"9. In plaats van te huilen, zooals pienlgeen in hot begin deed, keek hy vry en ivrooiyk rond, dadelyk gereed, met de nieuwe kameraden eeuwige vriendschap te sluiten. Dat ging hun| te hoog en nog niet besloten, boe ze hem het best konden aanpakken, vergenoegden ze zich vooreerst mot den nieuweling onophoudelf k aan te staren. De b9l van hst speeluur luidde en te geiyk vloog ieder op hem af. „Hoe heet je?" BWaar kom je vandaan?" „Wat doet je vader?" Zyn naam wag Riverolles en zyn vader was de directeur van den circus, welke den vorigen avond even buiten de gronzen der gemeente was opgezet. In stomme verbazing lieten ze hem. doorpraten, hoe de troep van plaats tot plaats trok, zooveel mogelijk iederen avond een voorstelling gevend, hoe hy telkens naar school word gestuurd, als zo wat langer in de een of andere groote stad bleven. Eindelijk kwamen de tongen los; sommigen hadden met eigen oogen den naam Rivèrolles voor de tent geschilderd gezien en beroem den zich er op, anderen vertelden van de wonderen, die ze in andere circuseen hadden bygewoond. De nieuweling bereidde hen voor op de Aldus wordt een joyigensstreek gestraft Verrassingen, die 's avonds den toeschouwers in den circua Riverolles wachtten: goochel toeren, clowns en een klein blyspel, zóó grap pig dat de groote menschen even hard moes ten Lachen als de kinderen. De bewondering der, toehoorders steeg tot enthousiasme en aangevuurd door het succe?, dat hy had, vertelde het kind verder, dathy nok deel uitmaakte van den troep, dat hy afwisselead voor cIowd, equilibrist engooche- fungeerde. Met oogen, schitterend van pleizisr, beschreef hy omstandig zyn kostumes: een nauw sluitend tricot als hansworst, en als clown flikkerde en glinsterde zyn pakje van klater goud en blinkende loovertjes. De meesten stonden met groote oogen en wild ceoneüdap mond tp luisteroD enkelen schudden twijfelachtig het hoofd; ook dezen wilde hy overtuigen en begon daarom eens klaps op de bandon to loopen en allerlei kunstige toeren te verrichten. Men was overwonnen en opgewonden stem men riepen door elkaar. De grootste en sterkste jongens sloten zich dadeiyk by hem aan; iets van z{jn glans kwam zoodoende ook op hen. Mot een paar kleine presentjes baant- woordde bö deze toenadering: een p jrsehmen poppetje, dat, wanneer men hot schudde, met het oudachtig hoofdje knikte, een grillig uit gesneden kastanje. En hun nieuwe vriendje gaven ze papieren soldaatjes, kn kkers, een tol. II. Den volgenden morgen stond Rivorolbs al voor de school, toen do deuren nog dicht waren, louter van verlangen o.n de jongens te spreken, voor wia hy den v^rlgen avond minstens twintigmaal by na den nek gebroken had. De eersten, die zich verloooden, kwamen niet naar hem toe, maar schonen raad to houden wat hun te doen stond. De knaap liep vrooljjk naar h9n toe, de warme vrienden van gisteren waren nu e.h er wonderiyk koel. Anderen kwamen de plaats op en zoo dra hy ze zag, vloog hy als een pyl uit den boog naar hen toe. Voor één van hen, een kleinen blonden jongen met een meisjesgezicht, had by een bewoegbare kar tonnen pop meegebracht, waar hy maar noode van scheiden kon. Niet wetend of hy het speelgoed aan zou nemen of niet, bloef het kinl er besluiteloos mede in do hand staan. Riverolles, die op oen uitbundig vrjugde- geschreeuw had gerekend, ward zelf zóó ver legen, dat by ni ts beters wist te doen, dan zyn vriendje het mechanisme uit te leggen. Men liet hem alleener vormden zich e&keb groepje^ waaruit gc-fluisterde woorden opei gen, die hy nist verstond. Thuis had men den kinderen verteld, dat arti8ten geen fatsoeniyke lui waren. De z >on van den ontvanger wLt dat z(Jn vadir by den onderwyzer zou komen klagen, o adat zoo'n kermiskind in dezelfde bsnk werd gezet met mynheer zyn zoon. Arm goochelaartj l Hy was plotseling van zyn voetstuk geworpen en in de modder terechtgekomen. En wat nog hst ergste was: terwyi andere kinderen *s avonds uitrustten van de vermo imis der •cbool, hielp hy zyn ouders hot brood ver dienen 1 Een hansworst 1 Een kunstenmaker! En in welke bokken woonden zulke menschen! Zilfs fle dieren liepen vry in den wagen road L enz. Men moest er niet aan denken 1 De kleine huichelde zich zoo li-af en oi> schuldig voor te doen; ze voelden zich alt menschen, van wier go3d vertrouwen men echandelyk misbruik heeft gemaakt. Maar het ergst verontwaardigd waren toch nog de kameraden, die door zuinigheid hunner onderó geen getuige waren geweest der schit terende voorstellingvïfn den vor g?n arond. Wat anders een groote vernedering zou zyn geweest, werd nu een oorzaak om op te pochen. Zy wisten wel beter, hun kon men niet alles maar zoo gemakkeiyk wijsmaken. Voor zoo'n armzalig schouwspel nog zoo'n eind te loop9n! Riverolles zag, hoe ze zich van hem af wendden, doch kon de reden niet begrijpen. Eerst had hy getracht, hun onvriendelijke be jegening met een goedig lachje te bezw ren, zy maakten natuurlijk maar grapjes en hy mocht niet kwalyknemend zyn. Alles zou zich zoo dadeiyk wel ophelderen. Steeds gro3ide het aantal scholieren en ze toelden zich sterk in hun overmacht. Zilfe durfden enkelen den vriend van gisteren ge- meer.e scheldwoorden en boleedigingen naar het hoofd te slingeren. Eéo eischto brutaal zyn tol terug, dadeiyk volgde een twoede en dexde: „Myn knikkers 1" „Myn papieren soldaatjes!" Het kind had ze niet by zich; zorgvuldig weggesloten, bevonden ze zich in den kermis wagen. Toon scholden ze hem voor d:ef en de zoon van den commissaris van poli ie dreigde hem met zijn vadei Ongetwijfeld zoti die hem gebooid naar de gevangenis laten sleepen. Zonder te antwoorden liet Riverolles don stroom van verwyten en krenkende gezegden over zich heen gaan; juist dogenen, waarvoot by de grootste vriendschap gevoel Je, waren het, die hem de wreedste belezdigiogsn toe voegden. Onder algemeen gelach gooüe één hem zyn beweegbare kirtonnen pop in het gezicht. Een enkel oogenbiik werd de uitdrukking van zyn gezicht zóó droevig, dat oiwillekeu rig zyn beulen hun blikken afwendden en zich den een achter den ander trachtte to verschui len. Maar over bun schouders hean werd er geworpen met alles, wat voor de hand lag, en de onbevreeglyke houding van het slachtoffer scheen aanvurend te werken. „LafaaTd, hg verdedigt zich zelfs nietf* werd er geroep?». Als hoogste blyk van moed sloegen en schopten ze naar hem. Het kind list zich langs flen muor zakken, tot hy gehurkt zat en bet bedroefde gezichtje verborgen ia do gekruiste armen, weende by zijn verdriet uit m heftig» snikken, terwijl slagen en stompen neerdaalden op zifn hoofd, oog maar half bedekt door d» ia flarden getrokken muts. Aangekomen baü^ast-eu te Katwyk a/Z, Hotel da Rhin: Mej. E. Hoogvliet; do heer J. B. Otten; inr. E. Moucheles and wife; de heer J. H. Saff; de hoer Y. Marin; de heer A. Malulles; de heer J. A. Kroseman; mevr. V. Habet en dochter. Villa Gertrude: Herr Heinrich Kucha, FrSulein Anna Kuchn. Wijk A 13*2: De heer en mevr. J.G. Verhouw era u-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1897 | | pagina 6