Hygea-KMermeei
Grand Café-Restaurant *D£ HARMONIE
De Restaurant is den getieelen dag tot één unr 's nachts geopend.
E. BULTHUIS.
BREESTRAAT 16, LEIDEN.
Mocht ik mij steeds verheugen in een toe
nemend bezoek, thans na de tweede verbouwing,
waardoor de localiteiten aanmerkelijk zijn ver
groot, waaraan blijkbaar behoefte was, beveelt
ondergeteekende zijne bovenstaande inrichting,
welke nu aan alle eiscben kan voldoen, op
nieuw ten zeerste aan.
S00 Visitekaarten
Per Bus f 0.75.
Lichtloopende Toulet-b ilj arten,
zeer uitgebreide Leestafel en fijue Keuken. "1PI
„DE VOLHARDING'.
ALGEIEENE EXPEDITIE door HEDSBLAMD 01 Je E01IIËN.
HERMAN F. L DèMEN ZOON,
mnflelarea Hofleyerancif
Firina C. ROOYKER,
AFSLAG
N°. 11328.
A0. 1897
(Beze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
WILLEM BONGENAAR,
van af QO Cts.
F" euilleton.
F IC EI.
Aanbevelend,
Hoogachtend,
Stoombootdiensl. Station Haven.
Passagiers- en Goederendienst tegen conciirreerend tarief.
Vrachtgoederen worden per spoor verzonden. 1990 30
Goederen worden aan huis afgehaald.
Telephoonnummer 67
LEIDEN.
Yrijdag 29 .Januari.
L1IDSCH
M&BLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden. 1.10.
Franco per post1.40.
aderlijke Nommers nns.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 1-6 regels f 1.05. Iedere regel meer f 0.17J. Grootere
letters naar plaatsruimte. Voor het incasseeren buiten de stad'
WnrHt f O 05 hr"-o*">rid.
Tweede Blad.
Vervolg der Advertentiën.
Photographie.
12 Album-Portretten ƒ3.—
6 n 2.—
Met Proefportret vooraf.
Aanbevelend,
Ui. Apothekersdij k 16.
Het Atelier is geopend ran 9 uren tot
donker. 2021 11
A la. minute,
gedrukt met de nieuwste lettersoorten, op
fijn karton en in keurig étui, 553 12
Op de aflevering kan worden gewacht.
Nieuwe Rijn 16. Hoogewoerd 20.
der Ned. Fabr. van Geconcentr.
Voedingsmiddelen,
te 's-Gravenhage.
"Te Lelden by de Firma's: REYST
KRAK, Beestenmarkt; J. W. H.
"ROTTEVEEL, Breestraat; J. W.
PADDENBURG, Haarlemmerstr.; J.
H. DIJKHUIS, Hoogstraat; J. P.
FONTEIN, Haven; H. MEIJERAAN,
Hoogewoerd; Wed. PADDENBURG,
KoorsteegDames A. en M. DE WITH
BEUKERS, Haarlemmer8tr. 9147 25
Te Noordwyk by de Wed. W.
GROEN. En gros by H. D. C.
MULDER, Öranj^plfin 70, Den Haag.
op WocnsdagS Februari 1997, 's morgens
te elf uren, ten huize van den Korfiehuis-
bouder J. DE RIJK, to Leimuiden, ten over
staan van den Notaris HEBNK, aldaar, van
de UOVWnA.\»WO\ING, WEILAN-
DKN en daarby beboorend Water in den
Geerpolder naby Kattenbrug, onder Leimuiden,
samen groot 21 hectaren. 83 artn, 87 centiaren,
by de veiling op 27 Januari 11. in bod gebracht:
No. 1 op f 10,000. No. 2 op f 350 No.
3 op f 9900.— en No. 4 op f 8500. samen
f 28,750.-. 718 14
't-v' '&A
De vorstin had haar oudsten zoon een blik
toegeworpeo, die by een ander wellicht vyandig
kon genoemd worden; doch de zelfbeheer-
8ching in alle gelaatstrekken was by deze
buitengewone vrouw zóó volkomen, dat niet
de minste trilling haar gedachten verried,
ofschoon heur nog steeds jeugdig scboone
gelaatskleur een eenigazins hoogeren blos ver
toonde.
„Nu, zoo gy allen gereed zyt, zal ik ver
tellen," sprak zy vrooiyk; toen ging zy, zich
ho'ofdzakelyk tot prinses Ulrike wendend,
voort: „De handelsraad Grube trekt zich
geheel en al uit zyn zaken terug en heeft
bier de Msche goedoren aangekocht, waar
wy hem en Hermine weldra als onze naaste
buren zullen zien binnentrekken."
Een uitroep van verbazing kwam over de
lippen der beide prinsen en der joDgere
prinses, hun zuster, terwyl prinses Ulrike
alleen veelbeteekenend do wenkbrauwen
fronste en haar hoofd wiegelde. Vorst Alexan
der wierp zich in zyn stoel achterover en
barstte in een schaterend gelach uit.
„Dat is dus de onbekende, steeds anoniem
gebleven kooperl" riep by. „Uitmuntend l
fameus 1 Welk een juweel is aan dezen
schat van stilzwygendheid voor de gezamen-
ïyke diplomatie verloren gegaan! Jammer,
jammer van de» man! Hg had geheim
666 216
TIJDELIJK GESTAAKT DOOR HET IJS.
Kantoor: 1 ïurgsteeg 3a, 2b,
Depót: Vischmarkt 19,
9074 30
kabinetsraad van de een of andere Majesteit
kunnen worden en is in plaats daarvan ver
oordeeld, zonder erkenning, zondsr waar
deering coupons te knippenI"
„Waartoe echter die geheimzinnigheid?
Waarom zich zoo gewichtig voordoen, alsof
de een of andere vorst achter die anooie-
miteit steekt?" vroeg prinses Olga, zichtbaar
teleurgesteld.
„Bravo, Olga! Ik ben trotsch op myn
zuster I" nep haar oudste broeder, terwyl by
de naast hem zittende in de wang kneep;
„niets kan my zoozeer verheugen, als wan
neer de hooggeprezen uitdrukkingen van
zoogenaamde groote geesten, die iedereen
nazegt, eens van onder tot boven omver
geworpen worden l Immers, ja hebt zooeven
het bewys geleverd, dat hetgeen het verstand
der verstandigen niet ziet, een kinderiyk
gemoed in zyn eenvoud evenmin ontdek
ken kan!"
De jonge prinses vertrok pruilend haar
lippen, zooder juist te weten, waarom. Prins
Ernst echter, die aan de andere zydo der tafel
naast zyn tante, prinses Ulrike, zat, keek
deze veelbeteekenend aan en zei: „Ik denk,
dat het niet zoo moeilyk is de beweegredenen
van den handelsraad te begrypen
En prinses Ulrike voegde er by„Men doet
zulke stappen liefst zonder vreemden invloed,
en het is niemand kwalyk te nemen, dat hy
gaarne zyu eigen raadgever wil zyn."
„Tante slaat altyd den spyker op den kop,
en ook my gaat een schemerend vetlicht op
over het waarom in deze aangelegenheid,"
zei de vorst; „in elk geval, mama, condoleer
ik u hiermede van ganscher harte! 't Is wel
e8n zonderling spel van hot ongelukTien
ja r geleden stichttet gy dit huweiyk, om de
gosde, vervelende Hormino op p sse .de wyzo
kwyt te raken, en nu moet gy haar, zoolang
gy leeft, als buurvrouw in de onmiddellyke
nabyheid zien!"
„Wat overdryft go weer, Alex!" lachte de
vorstin; „men zou gaan denken, dat ik Har
mine aan den handelsraad verkocht heb! Htt
was geheel en al haar eigen wil on zsker
een schoone roeping, de twee moederlooze
kinderen of, zoo men de pleegdochter mee
telt de drie kinderen op te voeden."
„Heeft zy getoond voor deze roeping opge
wassen te zyn?" vroeg de vorst onverbiddeiyk
verder.
„Hoe kan ik uit de verte daarover oor-
deelen?" vroeg de vorstin weer, met een snel
overwonnen vleugje van bitterheid.
„Hoe kwam het dan, dat zy een burger,
ja, een koopman kon trouwen?" merkte prinses
Olga aan.
„Lief kind, dat begrypt gy niet, destyds
stondt gy nog in de kinderschoenen," ant
woordde haar oudere bro3der, „ja, zie, dat
was in het groote jaar '48, toen werden de
„burgeriyken" eensklaps mode en de koop
lieden hielpen menigen grooten heer uit dm
nood. Da handelsraad Grube heeft papa destyds
groote diensten bewezen en aan mama ten
slotte nog den kleinen bovendien, haar van
de overbodig geworden hofdame te ontlasten.
Hoe men echter Hermine Battberg tot vrouw
kon begeeren, biyft my een onopgelost raadsel.
In elk geval hadt gy hem betooverd, mama,"
gin* hy voorc, zich lot de -orstin wendend,
„en daar oen sterveling niet ongestraft in de
zoc kan zien
„Wat voor onzin praat gy alweer, Alex!"
viel zyn moeder hem in de rede en voegde
er ernstig bij: „Do heer Grube zocht by zyn
tweedo huweiyk oen trouwe en zorgzame
moeder vcor zijn kinderen, - hy zal deze
liooianighoden zeker in Hermine gevonden
hebben. Van den ^nderen kant was de party
voor haar uitstekend; alleenstaande, geheel
en al zonder vermogen en naar den geest
onbeduidend al3 zy was."
„Dus dat geeft ge toch toe?"
„Wat?"
„Nu, dat zy zeer kleingeestig isl"
„Dat is toch wel wat veel gezegd; ik zou u
ean groot aantal menschen kunnen opnoemen,
die ik niet verstandiger vind dan haar; net
is ook volstrekt niet noodig, dat alle menschen
kmp zyn."
„Als men maar niet met hen behoeft te
leven of hen in dat geval aan welwillende
handelsraden kan afstaan," voegde vorst
Alexander er onbarmhartig by.
„Hy moet zoo iets als een zonderling wezen,
die Grube," merkte de hofraad aan, onge-
twyfeld om het gesprek een andere richting
te geven.
„Zeer zeker," antwoordde de vorstin, „maar
gy weet, my behagen zonderlingen, en ik
neem gaarne iederen mensch voor hetgeen
hy is, zonder hem naar anderen te beoordeelen.
Gy hebt den handelsraad destyds nauwelyks
gezien, maar ik kan niet anders dan ver
klaren, dat de man my toen door zyn uiteen
zettingen en voorstellen een blik deed slaan
in onderwerpen, die my sinds van het grootste
nut zyn geweest; men moet ieder in zyn
vaarwater wtten te laten
„En daaruit zooveel mogelyk voordeel te
trekken," voltooide vorst Alexander; „ja, dat
verstaat gy meesteriyk, mama; geen enkel
uwer kinderen zal daarin in de verste verte
op u gelyken!"
„Heeft Hermine geen eigen kinderen?*
vroeg prinses Ulrike.
„Nee.;," antwoordde de vorstin, „en dit
doet my leed om haar. Ik geloof, dat hierin
misschien de oorzaak ligt van een zekere
ontevredenheid met haar lot, die dikwyis in
haar brieven doorschynt en my menigmaal
om haar bedroeft."
„De beide stiefkinderen zyn haar dus geen
voldoende schadeloosstelling geweest?" vroeg
de hofraad.
„Ik vrees van niet. Zy moeten iets tamelyk
eigenaardigs over zich hebben, geen zeer
gelukkigen aanleg."
„En die pleegdochter? ik meen ook iet»
van een pleegdochter geboord te hebben?"
meende prinses Ulrike.
„Ja, dat Is een zeer romantische geschie
denis; zóó romantisch, dat het bopaald be-
spotteiyk is, ze zich in verband met don
drogen man van zaken, den handelsraad
Grube, voor te stellen, of zelfs metdiogoeJe
Hermine; doch deze stond voor het voldongen
feit en heeft er eigeniyk in 't geheel niets
mee te doen gehad."
„Ge maakt ons nieuwsgierig, mama," sprak
prins Ernst; „zou er werkeiyk nog romantiek
