Voor Kerstmis. Houtverkooping Rattendood Cahiers 1' 100 Visitekaarten H. J. VAN NOUHUYS, N°. 11294. Donderdag W December, A0. 1896 tgeze Courant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. PERSOVERZICHT. JOFHA JOP0A TANDPOEDER van af 60 Cts. Firma C. KOÖYKER, Kantoor: Apothekersdijk 31. Illltoop Twaalf dikke Dubbeltjes et O O Cents zijn wederom verkrijgbaar LEIDSCH DA&BLAD. PRIJS DEZER COURANT: "Voor Leiden per 3 maanden, 1.10. Franco per post1.40. Afzonderlijke Nommers 0.05. PRIJS DER ADVERTEN TiÜN Van 1 6 regels f 1.05. Iedere regel meer f 0.17J. Grootero letters naar plaatsruimte. Voor het incasseeren buiten de stad ■wordt f 0.05 bereVoncL Tweede Blad. In de Kroniek van het December nummer der Stemmen voor Waarheid en Vrede wydt dr. Bronsveld eenige bladzijden aan den staatkundigen toestand. De schrij ver betreurt de waarschijnlijke oplossing in de naaste toekomst van de (gematigd) liberale party, bet van het staatstooueel verdwij nen van meer dan een harer bekwaamste vertegenwoordigers. Maar het is een oordeel, waaraan waarlijk niet alle billijkheid ontbreekt. Onder de leus van verdraagzaamheid was de liberale partij toch getreden in den dieLst van een godge leerde richting. Zij heeft de moderne theolo gie gediend. Zy heeft mannen als de heeren Moens, Opzoomer en hun geestverwanten ver gund ons lager openbaar onderwijs te regelen in hun geest, en daardoor een groot deel van ons volk voor altijd van zich vervreemd. Voor de godsdienstige belangen en behoeften onzer natie is zij steeds meer dan koel geweest; voor de protestanten was zij veel minder inschikkelijk dan voor de roomschen, die alles van haar gedaan konden krijgen, te beginnen met de erkenning der bisschoppen; voor de evangelieprediking in Indië, voor de Tehuizen voor militairen, voor de godsdienstige oplei ding onzer land- en zee-officiereü, wat heeft de liberale party er voor gedaan, nl. de jaren, waarin zij regeerde? O zoo weinig! Eerst in de allerlaatste jaren verneemt men van haar voorstanders betuigingen van sympathie voor de zending maar tegenover de Ned.-Herv. Kerk is zjj onvriendelijk gebleven tot op dezen dag. „Zy had het niet behoeven te wezen. "Wij hebben nooit onze sympathie verborgen voor de echt-liberale beginselen, maar evenmin onze gehechtheid aan het Evangelie en de Kerk van Christus." Verder zegt de heer B., dat nu mannen als de heeren Kerdijk, Veegens, Treub, Ger ritsen en nog vele andere c. s. op den voor grond komen, van wier onverholen atheïsme en materialisme wij het ergste hebben te duchten. „In het programma der „Liberale Unie", dat wü hier niet kunnen overnemen, is wel een en ander, dat ook wij zouden verlangen, maar het bevat een element van voortdurende agitatie, dat wij verderflijk achten, en te veel aanknoopingspunten voor een socialisme, dat zóó lang „parlementair" zal willen heeten, totdat het ons „parlement" heeft gemaakt tot een nationale conventie." Bi) het program der Roomschen teekent de schrijver aan, dat die party vooral door de inleiding op het program ons land stort in een godsdienstoorlog. „Indien wü ons nu vereenigen onder de leus van hervormden: indien wü ons scharen rondom de kerk, welke wü liefhebben, en haar verdedigen togen de macht, welke van oudshor haar onverzoenlijke vüandin is ge weest, dan boschuldige men ons niet van clericali8me, van vermenging van godsdienst met politiekvan een streven om een religie oorlog in het leven te roepen. „Wanneer de Roomschen zich aaneensluiten als zoodanig, als zonen hunner Kerk, en den paus onvoorwaardelük trouw zweren, mogen wü ons dan niet aaneensluiten als Protes tanten? Meet men niet met twee maten, indien men ons daarover hard valt?" De circulaire van de Utrechtsche Commissie van anti-revolutionnairen besprekende, zegt de schrüver met belangstelling den indruk te zullen gadeslaan, dien deze teweegbrengt. Voorshands merkt hü slechts op, dat hot program, door de onderteek en aars der circu laire aanvaard, gebleken is geen voldoenden waarborg op te leveren voor samenwerking. „Wü weten niet, of wij het program „be- hoorlyk" verstaan, maar meenen, dat wü aan dit document niet meer genoeg hebben. Ik wil my er liever geheel van los maken, en in een anderen grond de pinnen slaan mjjner tente. „Aan den naam ar.ti-revolutionnair kleven voor ons, althans uit den laatsten tyd, wei nige hartverheffende herinneringen. Indien men niet „calvinist" wil wezen, waarom dan niet chri8telük-historisch De ontbinding der liberale party gaat haar gang, zegt Het Centrum. Een belangryk symptoom onder dit opzicht is, dat de „Vrijzinnige Kiesvereoniging" te Leiden zich van de „Liberale Unie" heeft afgescheiden. Dat Leiden ontrouw is geworden aan de „Unie"-vlag, verdient, meent het blad, een afzonderiyke vermelding. „Immers, te Leiden vindt men een zeer groot deel van de fine fleur der liberale party vereenigd. De liberale pers ging er steeds trotsch op, dat de Sleutelstad, een der centra van Neerlands intellect, door een harer geestverwanten was vertegenwoordigd in het Pailement. En uit Leiden kwamen dikwerf de groote politieke adviezen. Uit Leiden straalde het licht van een man als Buys. Uit Leiden ging ook meermalen een aansporing tot rallioment, wanneer tweedracht de party bedreigde, Leiden met zijn hoogeschool en zijne politi- seerende professoren speelde immer een voor name rol in het bedryf van Hollands libera lisme. „En ziedaar de „Vrüzinnige Kiesvereeni- ging" neemt het besluit niet langer samen te werken met de „Liberale Unie". Leiden deserteert". Vermeldenswaardig acht Het Centrum vooral, dat de uittocht geschiedde juist overeenkom stig het advies van professoren. Professor Fockema Andreae, professor Greven, professor Oppenheim voerden het woord en verdedigden het bestuursvoorstel. „Maar tegenover deze hoogleeraren staan weer anderen, die trouw biyven aan de „Unie", die het standpunt der „Unie" bepleiten en zitting hebben in haar bestuur men denke slechts aan den heer Van Hamel. De professorale wereld in de liberale party is dus ernstig verdeeld. En wanneer men be denkt, dat het liberalisme steeds een goed deel van zyn kracht aan deze geleerde wereld ontleende, dan moet worden erkend, dat de Leidsche gobeurtenis zooal niet een eveneme .t, dan toch oen feit van belang mag heeten. De breuk in het college van professoren behoort, meent Het Centrumal mee tot het voornaamste, wat door het toedoen der „Libe rale Unie" is gewrocht. „Echter kan men niet alle verantwoorde- ïykheid schuiven op rekening van dit politieke lichaam. Waar twee kyven hébben twee schuld, zegt een oud Hollandsch spreekwoord. En aan welken kant nu het meeste gelyk of het grootste ongelyk 1?, hebben wy niet te beslis sen. Slechts constateeren wü bet feit, dat zoowel in 1894 als in 1896 een professorale storm tegen het bedrüf der „Unie" is opge stokeD, terwyi andere hoogleeraren dien storm trachtten af te weren. Maar de stryd is thans ernstiger dan twee jaren geleden, daar, gelyk iü reeds vroeger hebben aangetoond, de tweespalt onder de gegeven omstandigheden een veel scherper n grondtoon heeft. Over de sociele quaestie, of liever over het practiscb optreden der liberalen als sociale partij, loop3n de gevoelens der liberale hooggeleerden beslist uiteen en de nieuwe aera zal juist een aera zyn van sociale politiek!" Er ligt, zegt De Standaardin de wyze, waarop men hier te lande in zake het hoo- ger onderwys in 1876 te werk ging, en nog te werk gaat, iets onredelyks. Redeiyk gaat te werk, wie rek6nt niet beschikbare krachten. Onredelyk, wie te werk gaat, alsof hy die krachten scheppen kon. „Nu valt het feit niet te loochenen, dat het zelfs reeds in 1876 uiterst moeilyk was, voor de toen bestaande katheders werkeiyk supérieure mannen te vinden, zoodat men zich toen reeds voor meer dan éón kathe der met middelmatige hulpkrachten behelpen moest. Toch heeft men er geen been in ge zien, toentertyd het getal onzer hoogescholen van drie op vier te brengen. Amsterdam kwam er by. „Weer dus een goede vyftig katheders meer te bezetten, niettegenstaande het aantal hoogleeraren aan de Ryks-universiteiten alvast met 30 pet. verhoogd werd. „Ware dit geschied op een oogenblik, dat juist eenige starren van eerste grootte aan den wetenschappelyken hemel verschenen waren, men zou het biologisch effect dezer nieuw- verrezen virtuosen hebben kunnen verstaan. Maar juist het omgekeerde was het geval. De meest9 starren van eerste grootte begon nen toen juist onder te gaan. Denk alleen maar, in de philologische faculteit te Leiden, aan Cobet, Dozy, Fruin, De Vries. In de theo logische aan Scholten en Kuenen. „Had men dan de bestaande faculteiten zoo zwak bezet moeten laten als ze waren? Ook dat kon niet. Daartegen verzette zich de steeds verder gaande specialiseering der wetenschap. Concentratie ware dus het eenig redelyke redmiddel geweest. Aan elke Aca demie bad men alsdan óéne faculteit volledig en naar den eisch des tyds kunnen inrichten, en de overige meer als gewone onderwys- faculteiten kunnen behandelen. Met name voor de medische studiën had men met ééne faculteit voor ons klein getal van 854 medische studenten uiteraard zeer wel kunnen volstaan; en reeds dit had zooveel uitgespaard. „Maar noen, daar verzette zich de „esprit de clocher" tegen. Alle drie Universiteiten moesten te vriend gehouden. En hiervan is het effect, dat we nu onze kracht verdoelen, ons geld vermorsen, en nooit komen, waar we wezen moeten. „En wat nog het droefst van al is, wan neer dan in do Rsgeeringskringen eens een enkele maal op dezen misstand gewezen wordt, dan maakt men zich er met een Jantje van Leiden af, en geeft zün voornemen te kennen, om rustigjes op de oude broddelmanier voort te gaan." In het eerste van een reeks artikelen over de verschillende verkiezingsprograms zegt de radicale Volksstemna de opmerking te hebben gemaakt, dat in al die programs een sociale tendenz is waar te nemen, o. a. het volgende: „De katholieken hebben de zorg voor de ouden van dagen althans in hunne program formule in éón opzicht beter bedacht dan de radicalen en liberalen dit deden. Dezen toch spreken alleen van een verzekering en van een verbetering der armenwet, terwyi de katholieken „erkennen, dat de staat behoort mede te werken, dat het lot van den inva liden en den ouden werkman niet aan de openbare weldadigheid zü overgelaten." Ge waagt men, goiyk de radicalen en de libera len, uitsluitend van een verbetering van armenzorg, dan rüst aanstonds de vraag Wat hebt gy voor met de tien duizenden invalide en oude werklieden, die reeds aan de openbare liefdadigheid zyn overgeleverd? In de formule der katholieken lezen wü: deze tien duizenden moeten aan de bedeeling ont trokken worden, zü mogen daaraan niet „overgelaten" biyven, m. a. w. ook zü behooren zoo spoedig mogelük te worden gepension- neerd, niet omdat zü °P katholiek standpunt daar recht op hebben, maar omdat het de roeping van den staat is, „uit bet samenstel en uit het bestier van den staat de welvaart van de enkele peraonen te doen opbloeien." Het pluimpje, dat hier aan het katholiek program wordt gebracht, is zeker ten volle verdiend, zegt Het Centrum. „Nu is het mogelyk," gaat De Volksstem voort, „dat de katholieken in hun program meer beloven dan zü geven zulleD, of geven kunnen," maar deze tirade wordt door niets gemotiveerd. De verzekering van het lot der oude werklieden vindt, binds geruimen tyd reeds, onder ons zeer vele voorstanders, en dat by v. in Duitschland een arbeiders-verzeke ring tot stand kwam, was ongetwyfeld voor een groot deel te danken aan de bemoeiingen van het Centrum. Wü meenen dan ook gerust de voorspelling te mogen wagen, dat onze party niet in ge breke zal blyven met alle kracht te streven naar de verwezenlyking van hetgeen in de sociale paragraaf van het program der katho lieke Kamerleden wordt verlangd. Gemengd. Nieuws. Op grond van vermoedeiyke verduistering van marktgelden en verval- 8ching van controle staten, gebleken ten ge volge van het sedert korten tyd ingevoerde bonstelsel, is door B. en Ws. xan Alkmaar een der marktmeesters in züne betrekking geschorst, in afwachting van den uitslag van het justitiëel onderzoek. Te Etten (N.-B.) is de landbouwer C. v. Z. van den hooizolder gevallen. Bij viel in eene zeis en bleef op de plaats dood. De „Limb. Koerier" vermeldt, dat de 16 jarige Arnold Hendriks, van Hel mond, die sinds lang vermist werd, eindelijk is gevonden. Toen Zaterdag ochtend een v; n de sleepbooten der firma Chainaye de sluis tusschon Helmond en Aarle-Rixtel nader e, kwam, vtrmoedeiyk door het werken der schroef, een 1 yk naar boven, dat het eerst werd opgemerkt door een turfschipper, die met zyn schip in de nabyheid van genoemde sluis lag. Dit lyk was dat van den vermisten Arnold Hendriks. Het lyk verkeerde in vergevorderJen staat van ontbinding. De hongersnood, welke thans in verschillende districten van Engelsch Indië heerscht, heeft de graanprüzen enorm doen stygen. Een groot aantal inwoners van het district Bassein is in verzet gekomen tegen den ont vanger, die met den dood werd bedreigd. De politi3 moest tusschenbeide komen, waardoor een botsing ontstond tusschen haar en de opstandelingen. Er vielen twee dooden en een aantal gewonden. Men vreest ongeregeldheden in de andere districten. Te Berlün is zekere Georg Isaac, die zich met scheikundige proefnemingen bezig hield en zich sterk maakte, een nieuwe be reiding van acetyleen te vinden, met drie van zyn helpers omgekomen by een ontploffing. Isaacs proeven hadden in den laatsten tyd de aandacht getrokken en men zeide zelfs, dat de Kc-izer voornemens was, dezer dagen een bezoek te brengen aan zyn werkplaats. Een aardige geschiedenis verhaalt de „British and Colonial Druggist" uit de annalen der heelkunde uit den tyd der Renais sance. Tegen het etude der zestiende eeuw kwam een zekere Sir Henry Unton met byzondere opdracht aan het Franscbe hof. Kort na zyn aankomst werd hy ziek en door den daar aanwezigen hofarts in behandeling genomen. Deze gaf hem „Confectio alcannas", een middel, dat de volgende bestanddeelen inhield: bisam, barnsteen, gpud, paarlen en iets van den hoorn van een rhinoceros met „duivc-nmest" vermengd; daarop werden „alle andere middelen aangewend, die de kunst slechts aanteekenen kon, genoeg, om het sterkste vergift te verdryven," wanneer de zieke ten minste niet behekst geweest is. Men behoeft er natuurlijk niet by te vertellen, dat de zieke, ondanks de behandeling met deze medicynen, dood ging. Vervolg der Advertentiën. stilt zeker onraiddellyk de hevigste kies pijn, onverschillig uit welke oorzaak deze ontstaat. 7273 16 Prijs per flacon 35 Cis. geeft parelwitte tanden. Prys per doos 10 en 20 Cts. Chemische en Technische Fabriek L. J. AKKER, te Rotterdam. Verkrijgbaar bij de voor naamste Drogisten. Hoest. Asthma Bronchitis, Een enkele Pastille brengt reeds Verlichting aan. Zij genezen de verkoudheid, behoeden de gezondheid en kunnen door de zwakste gestellen verdragen worden. Hel publiek gelieve voo-al le letten op de woorden: HcaSiiig'K toiKjii Lozenqcn. door net Engelsche gouvernement op het roodc cachet afgedrukt en zonder hetwelk geen een doos echt is. De fabrikantThomas Keating, chemist to Londen. In alle goede Apotheken. Depót te Rotterdam by F. E. VAN SAN TEN KOLFF. 8510 17 Zoolang do voorraad strekt, verzend ik overal franco rembours: Hammen, gerookt, fijn, lekker, p.pd. f 0.30 Rolkammen, z. been, „0.40 9304 8 MASELAND PIJLS, Sittard. a la. minute, gedrukt met de nieuwste lettersoorten, op fijn karton en in keurig étui, 9091 12 Op de aflevering kan worden gewacht. Nieuwe Rijn 16. Hoogewoerd 20. Bachclkolen fO.?öperH.L Engcl9cheA.ntliraciet„l.?5 Terstond of met Februari zoekt eene bekw. Kinder juffrouw, P. G., plaatslsg. Bi. lett. M aan den Boekhandelaar P. KUIPERS, Haarlem. 9301 6 Belgische Cokes grof Cokes geklopt Eng. Neutjes lluardkolen Duitfecke n »1.40 „o.ao „0.35 1-2» I SO 8504 11 op het landgoed „Waasergéest", onder Lisse, op Woensdag 23 December 1896, des v.m. te IO uren, ten overstaan van Notaris VAN STOCKUM, te Lisse, van eene party zwaar en licht Esschen-, Eiken- en Berken-Hakhout, op struik. Te beginnen aan den Spoorweg, achter C. RUIGROK. Betaaldag 26 Juli 1597, desgevorderd onder borgstelling. 9148 13 Weslhavenslraat 2. Agentschap Rott. Lloyd, Ned.-Amer. Stoomvaart en naar Zuid-Afrika. PaiBAge-Agent voor Indië. 2278 van oud Goud en Zilver tegen de hoogste waarde bij 7909 12 F. WESSEL, Haarlemmerstraat 118, recht over de Donkersteeg. 8290 12 233 29 (FELIX MIMISCH, Delltzsch) is het beste middel, om Ratten en Muizen snel en zeker te verdelgen. Onschadelyk voor menschen en huisdieren. Verkrügbaar in pakken 30 Cents en 60 Cents by de H.H. REYST KRAK, Beestenmarkt, Leiden. 9124 10 IN 9265 14

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1896 | | pagina 5