GEBRs. BRÜNING, Hoogstraat 1 2, De Uitverkoop begint Woensdag a. s. 18 November, GROOTE PARTIJ LAPPEN. CARLES FilÈRES luim hp Laagste prijzen a Contant. "^Pg Zie Etalage en Prijzen. "1®8 COMPAGNIE DES BRONZES, Nouveautés voor St.-Nicolaas-Cadeaux. LAHGEVELD's Theehandel, W. J. CBEYGBTDN, Braidstofei, Aan den Handel ff Wijnhandelaren, 's-Gravenhage. I Möaont voor Leiflon 11 Mnbi fit Heer ns LEIDEN. De Magazijnen zijn geopend des morgens te 9 uren. Alle Ledikanten, Bedden-Artikelen, Dekens, Manufacturen en Mantels worden tegen ongekend lage pryzen Voor Hart en Huis jé Hi Era K li' PI 1 Oude Malaga-Wijn, Xnlsoop 27, SPUISTRAAT 27, Cognac fin flois.® WARE 82, LEIDEN, ^78 20 Mons'ers gratis. Bij 27„ K G. franco toezending, bij 5 K.G. extra rabat. P. Van der Veen. Prijs^ /1.50, in Prachtband l.OO^ Kantoor: Apotkekersdijk 31. Amsterdamsche Hypotheek-Waarborg-IViaatsci5 gevestigd te Amsterdam. Hoofdkantoor: Nassaukade 112. is Oude Fiijn GO, LEIDEN. Dinsdag a„ s. zijn de Magazijnen des namiddags gesloten. iiu£ V -u van ne firma Ad. De Torres y H03., te Malaga. Analyse van Dr. H. J. Taverne, te Leiden, per maath. flesch ƒ1.— 3453 10 J.A. G. PROOT ZOON, WIJNHANDELAARS—HOFLEVERANCIERS,' Kantoor: Hoogl. Herkgr. <13-45. van oud Goud en Zilver tegen de hoogste waarde bij 7909 12 JP. WESSEL, Haarlemmerstraat 118. recht over de Donkersteeg. DEN HAAG. ONTVANGEN: eeneruime keuze 6353 32 Prima Artikelen, Billijke prijzen. f X.40 de Liter. 3 De COGN AC FIN BOIS00 van de Société Anonyme, wordt geleve&l in versegol- de bemande fleaschen van 5 Litor inhoud, vooraien van het attest van Dr. P. P. van HAMEL ROOS P oetfleach a t 1 30. Ditaluitend verkrijgbaar bU: J. P. SASSE, Aalmarkt. is het adres, waar U dagelijks versch gemêleerde Theeën kunt koopen voor sterk concurreerende prijzen,'gepaard met prima qualiteit. Bij den Uitgever A. H. ADRIAN! verschijnt: doob 82S0 10 Knchclkolen f0.70perH.L,| selschcAnthraclet,, 1.75 t 3 S*>cllC „1.40 l-wroy -s geklopt 0.55 Colt es grof „O.öO J Verder: Bruinkool-, lloutskool- Iniquctlca, Eng. en Bultschc Haard- I etc. 8290 12 Daar zat in 't voorvertrek do oude kamer dienaar en blikte met vochtige oogen op een mooi meisje in landelijke kleederdracht n6er, dat voor hem geknield lag mot het hoofd op de kDie van den ouden man, en snikte leof haar hart zou breken. „Br is niets aan te doen, Grete," mompelde de oude. „Hy is hu eenmaal onze genadige vorst en landheer, en wat de soldaten betreft, daaromtrent laat hij zich niet verbidden." ,Mond houden I" donderde Casimir Fried- rich. Beiden sprongen op, ze wilden hom te voet vallen, de vorst echter maakte een gebiedend handgebaar, zoodat ze aan den grond genageld stonden als twee steenen beelden. ,Mond houden in dienst! En j'tf, Martin, kan dat meisje zeggen, dat de jongen vry is het deerntje schfjnt nog wel erg jong - nu, braaf blijven, kleintje! Niet grienen, niet hand kussen, niet knielen daar houd ik niet van wat duivel, verstaan jullie mo dan niet? Dus, Martin, zeg aan den kabinets secretaris, dat hy me morgen de vrijstelling voorlegt, dat is voor 't jaar 1762, begre pen? Nu, waar is dat kind nu?" Maar Grete was al weg. Wa rschyniyk had ze nog meer haast haar beminde de ge nade van den vorst mee te deelen dan dezen daarvoor te bedanken. „"Wat is daarbuiten aan de hand, Martin?" Jf vroeg de vorst een oogenblik later. „Om u te dienen, uw doorluchtigheid, het behaagt haar doorluchtigheid de prinses in haar draagstoel hierheen te komen met don fourier van zijn doorluchtigheid den erfprins." jEnzoovcorts! Kan 't me al voorstellen denkelijk weer de kersversche nieuwtjes uit Parijs klctstroop! Ik ga den tuin in niet to sprekenAls mijn koninklijke broeder Louis wijs was, zou hij die heele Parijsche kliek allang in de Bastille hebben opgesloten 1" En daarmee verliet Casimir Friedrich langs een zijtrap bet slot en ontliep zoodoende nog voor een paar uren de tijding, dat de Bastille drie dagen te voren door een oproerige volks menigte was bestormd. Hem hielden andore gedachten bezig. Git het mengelmoes van gewaarwordingen was de oude hartstocht van zijn stam, de bouw- zucht, weer in hem boven gekomen. Een gebouw, grootscher dan al wat zijn voor vaderen gesticht hadden, zou hij zich nog oprichten: zfjn grafmonument. "Wat gaf het of Albert Ferdinand de kas al ledig vond nog in den dood wilde hij hem ergeren, dien erfenisjagerDen Fanum temporis zou hij laten afbreken. D't Is onzin. Er is geen heden, geen geluk van het heden, 't Is alles slechts verleden en toekomst. Ik zal doen als de oude Fritz op Sanssoucci mijn graftombe wil ik laten bouweD, mijn.hjj zocht in zijn Latijnsche herinnering „mijn fonum.... fonum aeternitatisvanitatis." Zoo liep bfj pruttelend den tuin door. Een onverdraaglyke, loodzware warmte heerschte in de natuur. Alles zweeg, geen vogel zong, geen vlinder fladderde over de kunstig aan gelegde bloemperken en styfgeschoren heggen. Alleen do fonteinen klaterden onaangenaam luid in de algemeene stilte. De zon stond reeds diep in het westen, men zag haar niet. Een dikke, grauwe wolk had zich aan den overkant boven den Ry'n samengepakt, het zinkende daglicht verduisterend, haar randen glinsterden zeldzaam, af en toe flikkerde een bleekgroen weerlicht er doorheen. Slechts de roode en gele rozen, die in dichte struiken hot tempeltje omringden, schenen in de druk kende zwoelte dubbel te leven, en vervulden de lucht met een zwaren, bedwelmenden geur. Met sijtfllere schreden dan gewoonlijk had Casimir Friedrich het tempeltje bereikt. Hy moest in het voorportaal stilhouden om adem te scheppen. Er was al opgeruimd; de tuinders jongen had zich braaf van zyn last gekweten. Dat deed den ouden heer plezier. De deur van den tempel stond half open. Zachtjes trad hy binnen. Daar deed zich een zeldzaam tafereel aan hem voor! Op de marmeren bank, onder het beeld der toekomst, zat de jonge tuinier met Martins kleindochter in de armen. Haar blauwe oogen zagen vol oneindige liefde en zaligheid tot het schoone gelaat van den jongeling op; zyn gebruinde arm, waarover de door het harde loopen losgeraakte vlechten van het meisje in gouden golven neerhingen, had hy vast om haar bals geslageD, en hun lippen vereenigden zicb telkens en telkens weder in een langen, innigen kus. Wat ze hem heerlijks onverhoopt had mee te deelen, was röeds lang uitgesproken en beantwoord. Zoo zweeg dan nu het verstand en slechts kussen en afgebroken stamelende klanken namen nog dG plaats van woorden in voor het zalige jonge paar, tot wier geluk het marmeren verleden biddend scheen op te zien, terwyi de toekomst haar vollen krans over de hoofden der geliefden deed dalen. Ze letten niet op de bliksomstralen, die de ruimte met fellsn glans vervulden, en hoorden de dichter en dichter aanrollende donder slagen niet. Ze hoorden en zagen ook niet den ouden rnan, die, tegen de deur geleund, fluistereni „Hot hedenI O geluk v..n het heden I" ülaalschappciyk kapitaalf5<HI,04»' Geplaatst cd volgcfourncerd kapitaal Gedeponeerd waarborg-kapitaal400,000. Door de vele hypotheckaanvragcn kunnen z[|, die gelden wenschen te beleggen op Hypotheek, waarvan fiapStaal, Aflossing en Rente is verzekerd door het Waarkorg- kapltaal, groot ƒ400,000, deze MERE V plaatsen tegen 37/a ten honderd 'sja r*. -^vW\AAAj"vAA/Wv^~— Soo:,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1896 | | pagina 14