Gekleurde en Zwarte Stoffen,
Witte en Gekleurde FLANELLEN ONDERROKKEN,
LM EN, MOIRÉ EN ZIJDEN BOVENROKKEN.
- en
Peignoirs. Blouses, Avonddoeken, Handschoenen, Paraplnies,
SPECIALITEIT
SOLIED GEMAAKTE DAMES- EN KINDERONDERGOEDEREN.
bericht de ontvangst eerier uitgezochte keuze
KOOYKER's
Leesinrichting
van TIJDSCHRIFTEN en MAMS.
KOOYKER's Boemel.
LANGEVELD's Theehandel,
Gasornamenien,
Gasgloeilicht,
J. L. CREYGHTON.
Stoomtram HAARLEM-LEIDEN.
ALSMEDE
IN
MARE 82, LEIDEN,
Monsters gratis. Bij 27, KI franco toezending, bij 5 K.G. extra rabat.
Abonnementen worden buiten de stad ook aangenomen.
Prospectus wordt op aanvrage franco toegezonden.
Visitekaarten,
van af 60 Cents,
op lijn Karton,
AALMARKT 25.
Kantoor: Clarensteeg No. 2, nabij de fflare.
Feuilleton.
KAAN EN VROUW.
A. SCHNABEL, voorheen G. Grim,
TERMANTELS,
NAJAAR- E
is het adres, waar U dagelijks versch gemêleerde Theeën kunt
koopen voor sterk concurreerende prijzen, gepaard met prima qualiteit.
6581 26
IN
5807 12
6328 10
De abonnementstarieven voor Personen-Vervoer zyn verlaagd.
Kaarten voor Ambachtslieden, geldig van Maandag tot Zaterdag voor
twee treinen per dag, zyn op aanvrage van den patroon verkrijgbaar ad
ƒ1.20 per week.
Zeer laag tarief voor Bestelgoederen.
Onverschillig over welk gedeelte van den Tramweg het vervoer
plaats heeft:
Per zending van 5 Kilogram of minder gewicht 19 Cents:
Van elke 25 Kilogram of onderdeel daarboven wordt per
zending berekend5 Cents.
Zendingen tot een gewicht van 200 Kilogram worden als bestelgoed
aangenomen.
Lichte goederen van grooten omvang, zooals Meubelen en dergelijken,
worden berekend naar het dubbele gewicht. 5940
24)
Ja, nu kwam hy zeker rekenschap vragen,
bij, die bedrogen was, daar de vrijheid, die
do wotenschap hem zoo vast had beloofd,
hem was ontgaan. Elk gevoel van trots, van
krenking verdween, en maakte plaats voor
een naamloozen angst, die haar borst deed
samenkrimpen. Zy drukte de beide handen
voor de borst en zonk in de diepe venaternis
neer, jammerend:
Vergeef mijl Vergeef mijl"
XI.
Het was niet de koude, uitgeteerde schim
van een vrouw, waarmede hij eens in het
huwelijk trad, die hy nu in zijn armen hield,
toon hij haar ondersteunde en naar het salon
voerde; het was een t03dere, warme, jonge
vrouw, bij wie zelfs de hevigheid van het
wanhopige snikken van IevoDskracht sprak,
van levensmoed, die gewond en gebroken was.
Hij legde baar op een canapé en ging op
oen stoel naast haar zitten.
Ik zou moeten veinzen, dat ik den zin
van je wanhopige woorden niet begrijp, maar
wij moeton volkomen eerlijk en open jegens
olkaar zfn. Vraag je mij vergiffenis omdat
jo nog leoft?"
Z|j boog zwijgend het hoofd, en hy ging
voort, met oen stem, die langzamerhand
heftig en verwijtend werd:
O, welk een vernedering! Je hebt het
recht slecht, zeer slecht van mij te denken,
Amalia, maar je hebt niet het recht tot zulk
een gedachte. Heb ik jo daar aanleiding toe
gegeven
Neen, dat heb je niet! En ik denk ook
niet slecht van je; ik geloof, integendeel, dat
er oneindig veel goeds en edels in jo is.
Maarik heb er veel over gedacht, daar
ginds niet in het begin, toen was ik te
zwak, toon dacht ik slechts aan mijn onsterf
lijke ziel, aan papa en de andoren, die ik
dacht nimmer weer te zullen zienmaar
laterlater, toen ik met een mengeling
van vreugde en angst het leven voelde wear-
keerentoen dacht ik, dat er niets op
aarde was, dat zoozeer het slechte en zwakke
in ons binnenste wakker roept als een
huwelijk zonder liefde."
Hij zat zwijgend, het boofd in de handen.
Heb ik ongelijk?" fluisterde zij.
Neen, maar wijwij leven immers
niet in een echtelijke vereoniging! Jy bent
immers niet myn vrouw, en ik ben niet je
man, noch voor God, noch voor onszelf 1
jy hebt my de mogeiykheid geschonken,
hier in myn 'oud, dierbaar tehuis myn leven
door te brengen, nadat do gelukkige droom
der jeugd voorby was, en ik wil trachten my
dankbaar te toonen; dat is alles!"
Zy rees op in een zittende houding en zeide
met een flauwen, bitteren glimlach:
"Woorden dienen tot niets, maar ik weet,
dat je een eeriyk man bent, Gösta. Er lag
angst, er lag schrik in je blik, toen je my
vandaag wéér zaagt."
Hy stond op on ging voor haar staan mtt
een gevoel, of zjj zyn rechter was en hy
zich moest verdedigen. Er was geen enkele
schuilplaats in zyn ziel, die niet moest
worden prysgegaven voor haar blik. Was
hier nog uitredding mogeiyk, dan moest het
zyn door volkomen, onmeedoogenlooze open
hartigheid.
Welnu, ik gevoelde angst en ontzetting,
toen ik zag, dat de bruid van den dood tot
het leven was teruggekeerd. Je hebt goed
gezien. Maar waarom voelde ik dat? Niet
omdat ik daarin oen keten zag, die zich
zwaar op myn schouders legde, niet omdat
myn leven en myn toekomst er door zouden
veranderen. De roman van myn hart is afge
speeld. Maar nu kan ik my beter rekenschap
geven van myn gedachten en gevoelens dan
by den eersten indruk; nu weet ik wat het
was, dat my dien angst en schrik inboezemde;
het was jouw toekomst, jouw donkere,
vreugdelooze toekomst, Amalia! Jy dacht my
oenige maanden van kwelling en marteliog
te geven, terwyi het voor jou onverschillig
was, of je die hier of op LindenSs doorbracht.
En nu blykt het, dat je een heel lang loven
hebt weggeworpen, waarin ik je den weg
versper tot vryheid, levenslust en geluk!
Amalia, wie van ons heeft het moeste recht
te zeggen: „Vergeef me?"
Zy antwoordde zóó zacht, dat hij moeite
had de woorden te vorstaan:
Jy kunt gelukkig jezelf nog bedriegen;
ik ben boter, maar nog niet genezen. Myn
leven hangt aan een zwakken draad, en hot
moge wat langer of korter duren, het is in
elk geval een geschenk van jou. Hadt jy myn
levenspad niet g,kruist en my van Lindenas
weggenomen, dan rustte ik du al in de
donkere aarde. Ik dank je voor je woorden I
Maar wees in één diDg nog openhartig, hoe
moeilijk het je ook valt! Verafschuw je my
niet? Ik bedoel, hindert het je niet, my
te zien?"
Da tranen sprongen hem in de oogen.
Nu ben je wreed, Amalia! Ik acht je
en ik eer je, ik govoel een innige deelneming
voor je, en de gedachte pijnigt my, dat ik
een knellende band voor je bern Jaslechts
het gevoel van het onrecht, dat ik je heb
aangedaan, verhindert my oprecht van je te
houden."
Haar gelaat helderde op en zy viel leven
diger in dan te voren:
Maar, Gü3ta, dan dan kon het leven
voor ons toch wel draaglijk worden! Ik wil
alles, wat ik kan, voor je doen, voor ons
beiden
„Ach, goed, rein kind! Begryp je dan niet,
dat met de levenskracht ook de eischen van
het leven komen; dat, als de levenbrengende
sappen op3tygen in den stam van den boom,
de knoppen moeten openspringen? Begryp je
dan niet, dat oen jong, gozond leven begint
te verlangen, dat het hart behoefte krygt aan
liefde en geluk?"
Zjj bloosde en bief trotsch haar hoofd op.
BJo hadt zooeven gelyk, dat ik niet je
vrouw ben voor God en voor onszelf. Maar
ik zal nimmer vergeten, dat ik het voor de
wereld wel ben."
Dat weet ik; men zal nimmer het recht
hebben, zelfs in gedachte, een smet op da
▼rouwe van Halleborg te werpen, en ik golcof
meer dan dat. Hoe weinig wy, menscheD,
in het algemeen ook de gevoelens van ons
hart weten te beheerschen, en hoe onweer
staanbaar de macht der liefde ook kan zyn,
toch geloof ik vast en zeker, dat je zoo
deugdzaam bent, dat je zedelyk zoo boog
staat, dat nimmer het verlangen van jo jong
hart naar liefde, bewust een bepaald voor
werp zal hebben. Maar dat verlangen zal met
een natuurlijke noodzakelijkheid eens komen,
en hy, die het met gewelddadige hand terug
dringt, ben ik. Begryp je nu, dat ik het ben,
die om vergiffenis moet vragen?"
Zy stond op, vatte zyn beide handen en
zeide ernstig:
Neen, ik begryp je niet 1 Maar wel begryp
ik, dat bet eenige, wat ons voor de diepste
ellende kan bewaren, een volkomen onbeperkt
vertrouwen is, zooals nu. En mocht er eens
een dag komen, waarop ik begryp, betgeen
je my nu gezegd hebt, dan beloof ik het jo
te zullen zeggen, maar dan moet jo my ook
beloven, het my eeriyk te bekennen, wan
neer wanneer ik een hinderpaal mocht
zyn op jouw weg."
Dat beloof ik!"
En zoodoende kunnen wy elkaar helpen
den last to dragen, dien wy onszelven hebben
opgelegd, en moedig onzen gemeenschap-
peiyken levensweg gaan, hoe lang die ook
zal zijn!"
(Wordt vervolgd.)
