Aanstaanden Zaterdag-avond Lango Har8© 3®. P. I. WEIJEHIANS. Goederenvervoer Sherry No. 3, Roede Port No. 12, Witte Port No. 17Ms en Champagne No. 40 N°. 11115. Donderdag 31 Mei. A0. 1895 i§eze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven PERSOVERZICHT. Stoomtram LeidenVoorschotenVeur (Leidschen- dam)VoorburgDen Haag. Tarief voor Bestelgoed: Destclgoederen worden aangenomen in het Sigarenmagazijn van den lieer J. C. ¥M T HOOFT, Oreestraat 106. 6062 lCi zijn, onder meer onzer merken, per glas verkrijgbaar bij den Heer L. ZUIDER- VELD, Paardensteeg 13 (Franciskaner-Brau), benevens per heele en halve flesch b* den Heer J. P. RIEDEL, Mineraalwaterfabrikant, Boommarkt 1 a, Leiden. LEIDSCH M&BIAD. PRIJS DEZER COURAHTï Voor Lolden per 3 maandenf 1.10. Franco per post1.40. Afzondorlyke Hommers0.05 PRIJS DER ADVERTENTIËN Yan 1—6 regels f 1.05. Iedere regel meer f 0.17£. Grootere letters naar plaatsruimte. Yoor het incasseeren buiten de stad wnr.lf r 0.05 Tweede Biad. In de Prov. Groninger Crt. lezen we onder het hoofd Apropos van een adres: In deze dagen, waarin het oolüke kentee- kengegoochel aller aandacht gaando houdt en de Kamer met bekende breedsprakigheid aan het beoordeelen is getogen van de vereischten om toegelaten te worden tot het heiligdom van 't stembureau nu in 's lands raadzaal het goudschaaltje weer wordt opgehouden om er de mondigheid van het Nederlandsche volk op af te wegen, in deze dagen is bet be grijpelijk, dat van het adres der Haar lem s c h e schutterij-officieren wei nig of geen nota is genomen. Het kon bezwaarlijk op een ongeschikter tijdstip in zee gestuurd zijn. De Kamer is bezig haar doodvonnis te tee kenen en er is alle reden te veronderstellen, dat de schutterij in haar tegenwoordige inrich ting de volgende eeuw zal zien. Practisch gevolg zullen dan de indieners zeiven ook wel niet verwachten. - Intusschen is het curieus na te gaan in welken onmogelijken toestand onze burger- wapening nu bijna zeventig jaren verkeert, en een gevoel van verwondering kan niet worden onderdrukt, bij den aanblik hoe go- durende dien langen tijd nog steeds mannen konden gevonden worden met een opvatting van vaderlandsliefde zóó ruim, dat zij tijden moeite meenden te moeten geven tot het in-stand-houden, van deze stoffige nationale antiquiteit. Ei. deltfk dan hebben een paar Haarlemsche officieren er den brui aan gegeven en zijn aan het staken geslagenen dit feit, dat met een zeker stedelijk éclat gepaard ging, werd aanleiding tot een adres, dat, hoewel het zeventig jaar op zich heeft lal en wachten, met het oog op den huidigen politieken toe stand, nog praomatuur mag heeten. De verlangens zeiven echter der adressanten z\jn rationeel genoeg. Immers, wfi leven nog altijd onder de wet van 11 Apnl 1827 (S. 17) en in de zeventig jaren sedert het in-werking treden dier wet is geen noemenswaardige verbetering aangebracht. In 1867 diende de toenmalige minister van oorlog Yan den Bosch een ontwerp in, dat slechts in bijzaken wijziging bracht. Door de Tweede Kamer aangenomen, werd het echter do r de Eerste Kamer verworpen. Te begrijpen is het dus, dat in onze dagen, waarin de krijgswetenschap met reuzen schreden vooruitgaat en elk jaar ons nieuwe verdelgingsmiddelen brengt, een ordening van vóór '30 dubbel en dwars het schouder ophalen verdient, dat geen Nederlander weer houden kan, zoodra er sprake is van het weerstandsvermogen onzer schutterij. De grieven der Haarlemsche heeren, ge steund door ongeveer vierhonderd officieren uit alle deelen des lands, zfin in hoofdzaak de volgende: De schutterij, hoezeer een onderdeel van 's lands defensiestelsel, wordt als civiele in stelling niet door het departement van oorlog beheerd, maar ressorteert onder dat van bin- nenlandsche zaken, on de ambtenaren, aan dat ministerie verbonden, kunnen niet geacht worden voldoende kennis van en zin voor militaire zaken te bezitten om de schutterliJke belangen met toewijding en naar behooren te behartigen. Voorts en dit is de eigenlijke wonde- plek wordt het doel der schutterij als volkswapening in tijden van gevaar geheel en al gemist, wijl zfi niet éón samenhangende strijdmacht vormt, maar integendeel bestaat uit een aantal onafhankelijke gemeentelijke corpsen, zonder eenig onderling verband, en waarbij de wijze van oefenen in iedere ge meente wisselt naar de opvatting der plaatse lijke commandanten. Dit bezwaar is waarlijk niet te onderschatten. Welke kracht toch kan er by mogelijkheid in tijden van gevaar uitgaan van een aantal saamgebrachte troepjes, elk gedrild en ge oefend naar een ander systeem (velen zelfs zonder eenig systeem), waarvan sommigen alleen een geweer hanteeren, anderen ook afschieten en slechts enkelen goed gebruiken kunnen. De scbuld ligt echter niet geheel en al aan de wet, maar veeleer aan da vroegere Grondwet. Tot 1887 koppelden de achtereen volgende Grondwetten da schutterij vast aan de gemeenten en maakten haar dus tot een zuiver gemeentelijke instelling. Art. 188 van de Grondwet van '48 luidde nog: „In de gemeenten worden schutterijen opgericht." Dat meervoud, steeds onveranderd uit do Grondwet van '14 overgenomen, doemde bovendien voorgoed de volksweerbaarheid om versnipperd te blijven in tal van plaatse lijke troepjes, los en zonder samenhang. Mocht te eeniger tijd onze wetgever tot een herziening besluiten, dan is althans dit klemmende bezwaar, om tot eene flinke coherente laudweer te geraken, niet meer te duchten. De „Haagsche Kroniek" van de Nieuwe Groninger Courant geeft o. m. te lezen Een feit, dat zeer de aandacht trekt, is, dat de aandeelhouders van het Eaagsche Dagblad zijn bijeengeroepen om een nieuwen direc teur-hoofdredacteur te kiezen. Bijzon derheden ontbreken. Wel worden er allerlei praatjes verteld omtrent oneenigheid van den tegenwoordigen hoofdredacteur met zijn com missarissen de heeren, die aan hem groo- tendeels hun positie in de politiek danken; maar ik hecht daar geen geloof aan. Ver moedelijk zullen het wel gezondheidsredenen zijn, die den heer Visser nopen zijn werk- kiing te laten varen. Zijn opvolger is niette benijden. Het Dagblad is sedert eenige jaren zoozeer in verval gekomen en heeft ook in weerwil van alle laatste redmiddelen voor in nood verkeerenden zoo ontzaglijk veel terrein verloren, dat er bijna geen mogelijkheid meer is den drenkeling boven water te houden. Het feit, dat sedert maanden reeds tevergeefs aandeelen van 't Dagblad voor 25 pet. en minder te koop worden aangeboden, is in dit opzicht kenschetsend. Had men jaren geleden een flink maD, mot eenige populariteit, aan hot hoofd van het conservatieve blad geroepen, die tact genoeg had bezeten om de bakens naar 't getij te verzetten (de eerbiedwekkende leeftijd van het orgaan gaf gereede aanleiding om het verouderd standpunt eens te herzien), de kans voor een vruchtbaar leven ware niet uitgesloten geweest. Nu is 't voorbij; aan de genezing van een uitgeleefd lichaam is zelfs voor den kordaatsten en knapsten dokter geen eer te behalen. Een lichaam, dat steeds in kracht toeneemt, is onze (Haagsche) coöperatieve vereeniging „Eigen Hulp". De hoeren van Maatschappelijk Belang hebben weinig wil van hun vervol ging deze kon natuurlijk geen ander doel hebben dan de leden af te schrikken, en daar van is nog niets .te bespeuren. Integendeel, wat ik steeds heb voorspeld, gebeurt thans; de werkzaamheid van „Eigen Hulp" breidt zich meer en meer uit, in evenredigheid tot de oppositie. Er is een wasch- en bleckinrich- ting in wording, waarvoor reeds 200 leden zijn ingeschreven; en nu is men zoo goed als gereed om een afdeoling te stichten vcnr den inkoop van bloemen, vruchten en groen ten, waarvan het tot-stand-komen menigeen groot voordeel zal brengen. Nog andere nieuwe afdeelingen zijn in de maak. En dat all - s schrijf ik veel meer toe aan de geprikkelde gemoederen dan aan de zucht naar materieel voordeel. Het is 'c antwoord op het proces van Maatsch. Belang tegen „Eigen Hulp". Zullen do oogen nu open gaan Ik hoop het voor onzen winkelstand. TWKEftE HAÏIER. Bij de voortzftii-.g van het kiesrecht-debat bleef de heer Pijnappel zijn stelling verdedi gen, dat het niet de vraag moet zijn of do uitbreiding groot of klein is, maar of voldaan wordt aan den grondwetteiyken eisch van ge- schiktheidseischen. Hij acht stemplicht onge- wenscht, al begrijpt hij 's ministers tegenzin niet bij aanneming van dat beginsel. Ge meentelijk kiesrecht acht hy volstrekt niet belangrijker dan het kiesrecht van do Kamer. Ten slotte wijst by op de tijdverspilling in de herziening der staatsinstellingen door steeds kiesrecht voorop te stellen. De heer De Beaufort (Amsterdam) is in hoofdzaak voor het ontwerp, maar tegen art. 161 en tegen gelijke eischen voor het gemeente- kiesrecht. Hij ziet niet in, dat kiesrecht uit breiding spoociger zal leiden tot do gewenschte hervormingen, maar ze z 1 bevrediging schen ken. Het zelfvertrouwen des Ministers vorheugt hem, omdat daardoor alle misverstand wordt voorkomen. Spreker Waarschuwt tegen coalitie van de minderheden om het ontwerp te doen vallen. Men zou dan staan voor groote mpeilykheden en waarschijnlijk deze eeuw uitgaan zonder kiesrechthervorming en andere noodige her vormingen, die daarop wachten. De heer Heldt bestrijdt het ontwerp, dat een verminkte reproductie is van bet ontwerp- Tak, volstrekt niet voldoet aan de verlangens, lang zoo ver niet gaat als de Grondwet toelaat, en maakt dat de kiesrechthervorming aan de orde zal blijven ook na het eindigen van het Regentschap. Tegenover de heeren Rutgers Yan Rozen burg en den minister ontkent spr., dat er rust en tevredenheid in de kiesrechtzaak by het volk heerscht. Het volk heeft nooit ge dacht dat de heer Van Houten zich tot zulk conservatief broddelwerk zou lecnen. De heer Van Borsselen is tegen de splitsing der gemeenten volgens dit ontwerp en tegen het couloirstelsel. De heer Veegens blijft de ongrondwettigheid van het ontwerp volhouden, terwijl hy dit verder onredelijk, onbillyk en gebrekkig blijft noemen. De heer Beelaerts van Blokland ziet in het ontwerp gébn noodzakelijk historisch gevolg. Er had evengoed een ander kabinet kunnen optreden en zelfs deze minister had andere voorstellen kunnen doen. Tegenover dit ontwerp handhaaft hfi zijne beschouwingen van 1893 en te meer, waar de heer Kuyper, feitelijk geheel en al afkeu rende de begins-len, zich in de praktijk vóór het ontwe p Tak heeft verklaard. Spreker hoopte door gemeen overleg er toe te kunnen komen zyn stem aan het ontwerp te geven, maar dan moet er niet te hoog worden opgegeven van do voortreffelijkheid der techniek van dit wetsontwerp. Techniek moet niet alleen in de theorie, maar ook in de practyk bruikbaar zfin. Maar nu achtte' spreker de techniek van artikel I bis sub 1, enz (woning en loonen) zeer onpractisch, en het zou hem moeilijk vallen daaraan z\jn stem to gevtn. Aan een amendement voor stemplicht zou spreker zijn stem kunnen geven, mits in den zin als correctief, in denzelfden zin als het couloir stelsel, waarmede hij, gehoord den heer Bastert, over het platteland, niet zoo zeer ingenomen is. Ten slotte zeido spreker den minister dank vcor zijn9 wederlegging van de meening, dat kiesrechthervorming is voorwaarde voor blijvende verbetering. INti-E^ONDEN. Geachte Heer Redacteur Met het gunnen van een plaatsje aan onder staand stuk in Uw blad, zult U m\j en wel licht vele anderen verplichten. Gisteren zag ik namelijk een man, met een jongen als hflpsr, verscheidene spreeuwonnesten uitha len. De jonge spreeuwen werden bij tientallen in een emmer gegooid en verdronken, waar door de emmer nota bene bijna vol was. Op mijn vraag, waarom hij zoo onmenschelijk handelde, gaf hij mij ten antwoord, dat hun door eene juffrouw (eigenares van eenige huizen met tuinen) werd bevolen om de spreeuwen uit te roeien, daar die beesten, volgens haar zeggen, de aankomende aard beien en bessen wegstalen. Hoewel deze barbaarsche handeling jaarlijks herhaald wordt, is het resultaat toch niets, omdat er nog massa's spreeuwen zfin, die elders hunne nesten hebben. Doordat waarschijnlijk een spreeuw zich aan een a.rdbei of bes bezon digd heeft, worden de jongen op groote schaal vermoord. Daarentegen wordt vergoten, hoe veel onschatbare diensten die spreeuwen bewijzen door ontelbare wormen, rupsen en schadelijke insecten, waarmede zij hunne jon gen voeden, te verdelgen. Immers, eenige luttele voorwerpen, als vogel verschrikkers aangewend, zfin voldoende om ze van de perken af te honden. Moge daarom iedereen, di3 slechts een weinig menschelijk gevoel heeft, in dezen tyd van het jaar met kracht medewerken, om het nestenuithalen te verhinderen, en allerlei verkeerde volks- vooroordeelen uit de wereld te bannen. U, Mijnheer de Redacteur, bij voorbaat dankend voor de verleende plaatsruimte, Oeostgeest, Hoogachtend, 19 Mei 1896. H. G. A. B. Gr e menghel Nieuws. De Haagscho rechtbank deed gisteren uitspraak in de onlangs medegedeeldo zaak van de administrat e dc-r directe belas tingen tegen do Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek te Delft. Men herinnert zich dat de vordering strekte tot van waarde-ver klaring vap het derde arrest onder de ge daagde op het loon van een werkman gelegd tot verhaal van verschuldigde bedrijfsbelasting en dat namens gedaagde door mr. Z. Van den Berg het recht tot dit beslag was betwist. De rechtbank vereenigde zich mot dit betoog en besliste, dat art. 7 dor wet van 1845 (tot invordering der directe belastingen) niet toe passelijk is op het arbeidsloon, door den patroon aan den werkman verschuldigd, en ontzegde derhalve den ontvanger zijn vordering. Naar aanleiding van de boproe- ving, welke Maart jl. aan het strand to Scheveningen en April d. a. v. in de leger plaats van Oldebroek plaats had, van twee in de werkplaatsen der firma Cocke ill, te Seraing, vervaardigde snelvuur-kanonnen van 7.5 cM. (volgens het stelsel-Nordenfeld) is voor Nederland niet zondor belang de in het „Militfir Wochenblatt" van 1896 gevoerde pennestrijd (zie de nos. 13, 20, 40) nopens de vraag, of in verband met de zooveel grootere uitwerking dezer kanonnen er niet goedschiks toe zou kunnen worden overgegaan, de artillerie van het Duitsche leger aanzienlijk te verminderen, door het aantal stukken per batterij van 6 op 4 to brengen. UD.) Zondagochtend omstreeks negen uren woedde te Osch een felle brand ten huize van de weduwe Gielen aan den Berchemscben weg. Het huis werd mede bewoon J door den boterwerker Hendriks. De brandweer kon niet beletten, dat het perceel met den inboedel, waaronder een kalf, een hond en eene som geld, een prooi der vlammen werd. In de vorige week worden van Enter verzonden eene party groote jonge gaüzen, tot een getal van 750, aie te Goor in een waggon geladen de bestemming naar Berlijn haddon. By aankomst te Beriyn. waren allen dood. Door slechte verpakking waren de dieren gestikt. De schade voor da kooplui i3 natuurlijk vry aanzieniyk. 3883 30 [llHU Bfi ÜllUllHU .uui uu iiuuuiiumfe 0—5 KG. f 0.10, 5—10 KG. f 0.15, 10—20 KG. f 0.20, 20-^25 KG. f 0.21, 25-30 KG. f 0.22, 30—35 KG. 0.23, 35—40 KG. ƒ0.24, 40—50 KG. ƒ0.25. 1334 2

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1896 | | pagina 1