zy wil de bewtiztin tegenover Giülia niet uit
hare handen geven. Doo ielyk haat zy die
vrouw, z'y zou haar kunnen en willen worgen,
maar het is de vrouw van Fabio, den be
klagenswaardiger, onergdenkenden Fabio, die
niets van dat alles weten mag, en Eugenia
bljjft machteloos. Bitter verwijt zy haar man
zijn gedrag, in gloeiende bewoordingen spreekt
zij van hare liefde, baar smart, haar wanhoop.
Dit schijnt op Alberto te werken, althans h(j
vernedert zich voor baar en vraagt nogmaals
v rgiff nis. Beiden zullen Milaan verl. ten en
buiten afl-.-i.1ing c-n vergetelykheid gaan zoeken.
Zy gaan, maar het leed der jonge vrouw
vermindert niet. Alberto zoekt slechts ver
giffenis, by spreekt slechts van zyne achting,
doch nooit komt een woord van liefde voor
Eugenia over zyne lippen. En toch, dat is
het eenige wat zy zoekt, waarnaar zy vurig
v rlangt. Vergiffenis, die hoeft zy, de vrouw,
die liefheeft, al lang geschonken, maar zy
wil nu ook zijne liefde, zijn hart.
Nog drukt zoo die toestand op beiden als
een vriend uit Milaan hunne eenzaamheid
komt verstoren. Hy komt in opdracht van
Giulia de brieven terugeischen, die zy aan
Alberto geschreven heett. Brengt de bood
schapper, Giampiero, ze niet mede, dan zal
zij zelvo komen en een groot schandaal moet
onverm0del|jjk volgen. Giampiero bezweert
Alberto hem dio brieven te bezorgen, hy
tracht hem van Giulia afkeerig te maken
door deze in hare ware gedaante af te schil
deren. Doch Alberto gelooft h»m niet, alles
wat Giulia do-t, dient slechts om hem weer
tot zich te halen. Toch zal hy trachten die
brieven van Eugenia te krygen. Na lang bidden
geeft zy aan Alberto's verzoek gehoor in de
hoop daanoor haar man weer meer aan zich
te verbinden en ook om der wille van Fabio.
Doch nau-weiyks heeft Alberto de vurig
verlangde stukken weer in zyn bezit of de
kracht begeeft hem. Hy vo ft zich nu weer
vry om tot Giulia terug te keeren, alle goeae
voornemens blyken ydel te zyn geweest en
n,i i-en korten stryd neemt hy, met de brieven,
do vlucht. Hij gaat naar Milaan. Eugenia
ont :ekt wat hy ge laan beeft en nu ten einde
raad volgt zy Alberto met Giampiero en seint
aan Fabio om ook te komen. Nog eenmaal,
voor het laatst, tracht Giampiero Alberto,
die voorgoed weg wil, tot betere gedachten
to brengen; alles tevergeefs
Eugenia beeft in den nacht aan Giulia
geschreven en, te Milaan gekomen, ontvangt
zy antwoord. Giulia doet afstand van Alberto,
dien zy nooit, heeft liefgehad, zy heeft h-in
sl cl -ts geh< or gegeven toen zy van Alberto
vernam dat Fabio de minnaar was van Eugenia.
Dio laagheid van Alberto is voor do vrouw
te veel om fee drag n, een brief van Alberts,
door Giulia ingealot-n, geeft haar hot bewys
dat by briar nojit heeft liefgehad. Zy legt
do ontvangen brieven op dezelfde plaats waar
zy do brieven van Gi li.i a-n baar man ge
vonden heeft, neemt een revolver en schiet
zich in de borst.
Allen snellen toe en Alberto smeekt van
de stervende vergiffenis. Zy weyrert, zy sterlt
om de geliefdon te scheiden en neemt het
geheim voor Fabio mede in haar graf. Toch
blyft zy tot haar laatsten snik de vrouw, die
liefheeft, want met inspanning der uiterste
krachten richt, zy nog hot hoofd op naar
Alborto, die over haar gebogen ligt en geeft
in oen kus op zyne lippen don guest.
Van dit stuk had Leiden gisteravond de
première. Zoo ooit, dan betreur ik het ditmaal
dat de eischen der journalistiek meebrengen
dat over een tooneelwerk, zoo pas opgevoerd,
onmiddellyk een oordeel in het openbaar moet
worden uitgesproken. By een stuk als dit toch
is eon gezet overdenken, een herhaald beschou
wen dringend noodig- om eenige zekerheid
te erlangen dat onze beschouwingen niet.
voorbarig, niet onjuist zyn. Dit stuk laat
zich maar zoo ineens niet omvatten. Men
zou er dagen over kunnen redetwisten, go-
beele couranten over kunnen vullen. Dat wy
dus slechts met schroom en bescheidenheid
onzo opmerkingen in hot midden brengen,
spreekt vanzelf.
Er zijn fouten, die dadeiyk in het oog
springen. Vooreerst het f«-ir, dat Giulli, over
wie zooveel gesproken wordt, om wie alles
wat geschiedt, zich beweegt, slechts als een
naam ouzo ooren bereikt; zy zelve komt niet
ten tooneole. Dat is technisch verkeerd. Hoe
kunnen wy oordeelen over die bel.npryke
figuur, die tweede hoofdpersoon zonder haar
te zien, te hooren? Het karakter van Alberto
is af hank lyk van dat van Giulia en nu moet
men maar op goed geloof aannemen alles wat
er over die vrouw verteld wordt. Dat mag
niet. Dat ontneemt aan Alberto's passie het
levende, het voor ons belangryke; door het
niet verschynen laat die geheimzinnige Giulia
ons koud. Dat heeft Praga natuurlyk ook wel
geweten, maar toch heelt hy zich brutaal aan
dien eisch onttrokken, misschien om te meer
licht op Eugenia te doen vallen. "Ware Giulia
ten tooneele gevoerd, zy zou een hoofdrol
hebben moeten vervullen en dan al6 tegen
stelling met Eugenia voel effect kunnen heb
ben, doch Praga heeft het anders gowild.
Hier on by vele andere zaken stelt men
zich de vraag: heeft de auteur wel het recht
gehad (in literairen zin gesproken) om wat hij
ons toonde zoo weinig aanneraeiyk te maken?
Zoo byv. in de hoofdgedachte: de groote
liefde van Eugenia voor dien man. Zoo iets,
dan is dat onbegrypelyk. Zeker, die vrouw
booft lief, innig, zelfopofferend, maar toch is
haYe liefde van een byzonder soort. Hoog,
verheven is zy immers niet, die hartstocht
stemp It Eugenie noch tot heldin, noch tot
martelares. Niet ook in die liefde, slechts in
de zwakheid van haar karakter vinden wy
do oplossing van het drama; de dood van de
hoofdpersoon is gean uitvloeisol van hare op
offerende liefde, maar slechts van wanhoop.
Trouwens, kracht ligt absoluut niet in haar
karakter; welke fiere vrouw, ook eene lief
hebbende, zou zóóveel van een nietswaardigen
man verdragen?
Nietswaardig en onbeduidend in zyne
grenzenlooze laagheid is die man, aan wien
zooveel hartstocht verspild wordt. Hy liegt
en doet meer dan één meineed, hij bedriegt
en huichelt en is toch in dat alles een karak-
teriooze, berekenende dwaas. Moet nu juist
door het afstootende van Alberto's figuur de
liefde van zyne vrouw te beter uitkomen, dan
blyft het een open vraag of dat door den
schryver goed gedacht is.
Maar naast dez9 bedenkingen moeten wy
to h ook erkennen dat in de beide hoofd
figuren wel kracht van tevkening schuilt, en,
is de gloed en warmte ook riiet altyd juist
en consequent toegedeeld, toch is die gloed
aanwezig- en enkele fijne trekjes getuigen
onbetwistbaar van des schrijvers talent. De
geheele laatste acte is mooi bewerkt, de neven
personen: de rechtschapene, ongelukkige
Fabio en de lichtzinnige, maar eorlijko Giam
piero zyn goed geschil lerd. Een eig-naardig
bezwaar is dat slechts vier personen hst
gansche stuk spelen. Er wordt te weinig
gehandeld, te veel gesproken on geredeneerd
en dat altyd over één en dezelfde zaak, met
vallen en opstaan. Daarcoor worden vaak
herhalingen aangetroffen, die hinderlijk wer
ken; óóno gedachte wordt tot vier, vylrnal-n
toe uitgesp oken en dat maakt het stuk ge
rekt. Het is te lang; öf de be iry ven moesten
korter wazen öf hun aantal tot c.rio bep-rkt.
H' t is een zwaar stuk om te zien, met veel en
l.ng stil spel, weinig actie of afwisseling.
Zoo staan dan ook hier, evenals in elk
menschenwerk, goed en minder goed naast
elkaar, doch zooveel is zeker, dat men het
stuk niet tc-n eenenmalo, met een.dooddoener,
mag af keuren. Marco Pr. ga heeft getoond
niet do eerato de beste te zyn en de hand,
die dit werk geschreven beeft kan ook nog
wtl wat mooiers en beters geven.
Aan de opvo- ren en stelt „Eene vrouw,
die liefheeft" zeer zw .re eischen. Het is v r-
bazend mo ilyk om het te spuien. De Rotter
dammers hebben zich met eere van die taak
gekweten. Met de grootste waardeermg wil
len wy gewagen van het spel van de hoofd
persoon, Mevr. Van KerckhovenJ.inkers.
Daar was gloed en passie in, waar liet moest
ingehouden, elders wild opbruisende en in
onbedwongen kracht zich uitende. E ne cor
beille met bloemen, haar door de Sctiou w burg
commissie als huld^blyk vereerd, vendLndo
zy ten vuile. Moge de oven veraiensMykeals
syiiip-thieke kunstenares ook te Rott-ruam
haar ernstig streven met een groot succes
bekroond zien!
Tartaud speelde de lastige rol van Alherto
met toewyuicg en talent; zóó zouden wy ons
dien man wel gedacht hebben. Jan C. De
Vos als Fabio was zeer goed, vooral in da
twee eerste bedryven. Zyne grime was uit
stekend. Bron igeest had in Giaropi- ro weer
etne rol, die hem gemakkeiyk en goed afging.
Hy was weer een onveroetei lyk viveur, doch
ook in de ernstigste oogenblikken was zyn
ap I hoogst verdienstelyk
Wy wenschen den wakkeren artisfcen veel
succes met dit stuk, maar of het „pakken"
zal?Ik zou het niet durven voorspellen, v. B.
Gemengd Nieuws.
Tot het doen herpen .der ge-
wono gewichten, benevens der maten en
strijkers, wordt door den yker in het gubouw
aan de Lam ra eren markt zitting gehouden
voor de bewoners der perceelen van de
Morschstraat op 20 Februari van 9 11 uren;
voor die van den Stationsweg van 11 12 uren;
voor die van do Haverzaklaan van 1 1 '/j uur;
voor die van de Narmstraat van V/i 2 uren;
voor die van de IC aresteeg van 2 4 uren, en
voor de bewoners der overige straten en
buurten van L<-iden op 27 Februari, 3, 4 en
5 Maart, Likens van 9 12 en van 14 uren.
Do directie van bet postkantoor
alhier verzoekt ons hot navolgende te plaatsen
Daar het blykt, dat door velen nog by
voorkeur wordt gebruik gemaakt van de
Fransche of Engelscho mail voor de verzending
naar Nederl. Oori-Indió, k*n het zyn nut hebben
belanghebbenden er op te wyzi-n, dat van af
1 April 1895 de vaart der Nederl. paketbooten
is versneld geworden on deze thans den over
tocht in minder tyd doen dan do vorenver-
melde vreemde maatschappyen.
Yan Juli tot December 1895 maakten de
Nederlandsehe paketbooten vluggere reizen
dan de Fransche; slechts éénmaal in dat
tydvak was de overtocht naar Batavia per
Fransche paketboofc van kortoren duur dan
per Neuerlandsche. Meermalen ook geschiedden
de reizen V3n Nederland over Marseille of
Genua per Nederl. paketboot in minder
dagen dan die over Brindisi met de Britsche.
Het wachten met het ter post bezorgen
van de correspondentie voor Ned. OosL-Indiö
op de gelegenheid per Fransche ofEngelscbe
mail heeft in den regel latere aankomst ten
gevolge.
Men schryft ons uit De Kaag:
Als een vervolg van het bericht, van verle
tten week, over de achtervolging van een
paar beruchte stroopers, door den opziener
Bodaan en den vol Jwachter Post, zy vermeld,
dat wel degelyk vischwant in beslag is ge
nomen door bovengenoemde politiemannen;
doch niet, dan na levensgevaar en bloed
vloeiing. Post, in een schuitje gesprongen,
bleef in de nabyheid van de vischschuit. Op
eens bemerkte Post, dat zy wendden en
recht op hem aanhielden. Door een vluggo
beweging van Post mislukte de toeleg en
ontkwam hy aan den dood. De opziener
Bodaan bleef in de nabyheid op den wal,
opdat, mochten ze soms Post te ver vooruit
raken, ze toch den dans niet zouden ont
springen.
Na been en wedervaren kwamen zy ein-
deiyk weder by de Oude Wetering, waar
Bodaan reeds aanwezig was en den ketting
by de poot gedeeltelyk. had laten ophalen.
Nu liep de vischschuit boven op den ketting
on kon niet meer vóór- of achieruit. Bodaan
en Post waren nu terstand by hen-
In het eerst bleven de beide visschers zeer
kalm. Zy lieten hun vischakte zien en hun
want keuren. A angezien het want was, waar
mede wel in Noord-HolLmJ, maar niet m
Zuid Holland mag gnvischt worden, zooge
naamde bltinutten, zeide Bodaan, dat hy dit
visehwant in beslag moest nemen. Maar taen
haat je het laven gaande. Post en Bodaan,
reeds eon gedeelte in de hand houdende,
hielden dit vast; één der-visschers meende
dit uit hunne handen te trofcfc-.p, doch dit
mislukte, het net scheurde. Dit ging tot drie
malen achtereen. De vis*cher trok zóó ver-
woedj dat het bloed lan_-s zdjne haiiJfcH vloeide.
Voor de derde maal scheurde het net en nu
ging de schuit, die inmiddels vlot w-as ge
raakt, er van door. Da stukken net bleven
in het bezit der politic Aan een zeorzwaren
plicht hebben deze politie-mannen volnaan.
Te Katwyk aan Zee m.aakten in
den loop dtr vorige Week 19 schuiten be
sommingen van 22 tot 95. Yischpryzen:
taroot 4 a ƒ7, kleine id. f 2 a 3,. griet
la ƒ1.50, tong ƒ0.60 a 1, bunschol 30
a 75 ct., rog 50 a 75 c-t., kabeljauw 2 a
2.40 per stuk, schol ƒ6 a 10, gr. kokant
ƒ7 10 a 7.60, scuarren f 4.20 a 5 per mand.
Voor 15 mauoen garnalen werd ƒ2.50 a ƒ3
per mand besteed.
Het O. M. by daHa.ags-ch.-e recht-
bank eischtü gisteren t< gen H., Pishtenisht
2'/2 jaar gevangenisstraf wegens poging tot
gebruikmaking van e n valsch stuk (reis-
wissels) en pogiDg tot oplichting.
De Hooge Raad ver wierp, giste
ren de cassatieberoepen van lo. den kurken-
snyd-r, die wonens gewei pleging tegen de
politie op oen N. Z. Voorburgwal te Amster
dam tot 3 maanden is veroordeeld; 2o. de twee
Auisteraamsche werklieden, wegens weder-
spam.igheid onder verzwarende omstandighe
den, te Sloten gepleegd, veroordeeld tot 6
maanden.
Men herinnert zich dat toen
mevrouw Van Wermeskerken eenige w..ken
geleden uit het voodoo, ig arrest werd ont
slagen, waarin men haar gebracht had onder
verde king, dat zy haren man had willen
vergiltigen, tevens gemeld werd, dat de H.var-
lemscbe po iiie deze zaak geenszins van de
rol had genomen, maar h-t o.iderzo.k nu in
een an a re lichting voortzette.
De verdere instructie is nu opgedragen aan
den rechter commissaris mr. T. De Clercq van
Weel. na iat de rechter, uie, by ontstentenis
van genoemdon recht-r-commissaris, het oerste-
geduelte van het onderzoek geleid had, mr.
W. A. 't Hooit, aan de rectitoauk heeft te
kennen gegeven dat hy verhinderd was die
instructie verder voort te zetten, waarom de
rechtbank de verdere beuanueling dezer zaak
thans heeft opgedragen aan den rechter
commissaris voor strafzaken, mr. De Clercq
van Weel.
Zaterdag duurde de instTuctie van 10 tot
4 uren on heden zou, het onderzoek voortge
zet worden
To Weende, gemeente VI ach t-
wedde, is de boerderij van Boelen»-afgebrand.
Het voorhuis bleef behouden. Er zya 20
koeien verbrand.
Toen de koetsier D. to Utrecht
Zaterdag-middag op de Oudegracbt liep, eene
portefeuille onder den arm dragende, waa in
eenige quitantiee geborgen w.iren, die hy voor
zyn meester moest, incasseeren, werd hem
die portefeuille opeens ontrukt. Omziende,
zag hy een hom onbekenden man hard weg
loopen, dien hy terstond achtervolgde, doch
niet mocht achterhalen, doordien het dezen
gelukte met zyn buit in eeu zystraat te
veruwynen.
ZaterdagavondiOm halfzes was Jan De Geest,
op den Ezel iyk aldaar, nog bezig, de oude
wilgen van bun 4 jarig hout te ontdoen, toen
zyn 8-jarige jongen hevig huilende, hem kwam
zeggen: „Vader! moeder is dood!" waarop
de man hevig verschrikt zyn w-rk staakte ea
spoedig naar de Achterwetering huiswaarts
keerde.
Hy vond zyne vrouw niet dood, doch door
zware vermoeiing in diepen slaap. Zy waa
van Amersfoort komen, loopen. UD.)
Prins Hendrik van Orleans is
na eene afwezigheid van 22 maanden van
eene reis door Azië te Parijs teruggekeerd.
Hy heeft de bronnen van de Ixawaddy en
den kortsten weg van China naar Indiö out
dekt. Voor deze laatste ontdekking heeft hy
zich harde ontberingen moeten getroosten.
Zestien dagen lang trok de prins met zyn
gezelschap door een onbewoonde bergstreek.
De levensmiddelen geraakten op. De prins
reisde vooruit om levensmiddelen te zo. ken
en eon bewoonde plaats te bereiken. Na 27
uren lang zonder eten of drinken te zyn ge
weest, bereikte hy eindeiyk een dorp, van
waar uit hy zyn achtergebleven reisgezellen
mondvoorraad kon zenden. Het gelukte hem
al z(jne manschappen weder om zich te ver
zamelen en met hen de reis voort te zetten.
Slechts één man, die door een ffjger werd
verscheurd, ging verloren.
To Keulen hoeft een rat oen
kind van 3'/2 maand verschrikkelyk gebeten
en aan het gezichtje geknaagd. Daar de
moeder zwaar ziek was, had men het kind
in een kamer afzonderlyk gelegd. Tegen
over de kamer van do moeder woondo een
man, die zich bezighield met het dresseeren
van Amerikaansche ratten. Een dezer hees ten
was in de kamer gekomen, waar het kind lag.
Toen op liet geschreeuw van de kleine
iemand binnenkwam, zag hy tot zyn schrik,
dat een groote rat aan den neus van het
kind knaagde. Het dier bad het kind bijna
een geheel oor, een groot stuk van den neus,
een stuk van het voorhoofd, een stuk van
de wang en byna een geheelon duim afge
knaagd. Het kind is daarop naar het gast
huis gebracht. De eigenaar van de ratt6n is
ter verantwoording geroepen.
M arkt be rlohten.
Rotterdam, 24 Februari. Het aanbod was heden
weder grooter dan de vraag zoodat meest alle arti
kelen nawar traag van de hand. gingeD.
Witte Tarwe word tot vorige prijzen gedetailleerd,
maar niet alles kon opgeruimd wordeD.
Canada zonder handel.
INLANDSCHE GRANEN.
Vlanm. en Zeeuw., de beste ƒ6.20, ƒ6.50 tot f 8.65
dito dito middelh. „5.50, „6.60 „6.8')
Flakk. en Overm., de beste 6.10, 6.25 6.10
dito dito middelh. 5.3U, 5.40 5.50
Mindere én geringe soorten 4.90, 5.6.10
Cinada.6.—, 5.15 5.25
Voorts word verkocht per 100 Kilo.
Goede qualiteit Witte tot ƒ8.
Middel ditoT.50 T.90
Mindere dito7.7.30
lioodo Tarwe ruimer aangeboden Tan.166 tot 172.
Kogge w»8 in do mindere soorten moeilijker te
plaatsen.
Zeeuwsche en VL, naarqnal,, 3.75, ƒ3.90 tot ƒ4.
Overm. en N.-Brab., w „3.40, „3.60 „3.80
Geringere soorten 8.20 3.b0
Gerat. WL.t-er- traag; Zomer-prijshoudend Cheva
lier- zonder verandering.
Ylaam. en Zeeuwscho Winter- van ƒ3.80 tot ƒ4.10
Overmasscbe o Flakk. 8.60 4.
Afw. en miudero soorten 2,^s0 3.4J
VI.. Zeeuw, en Flakk. Zomer- 3.40 3.80
Mmdtre qualiteit 2.85 3.10
Ohovauor3;5U 4.8u
Vöorte werd per 100 Kilo vorkooht.
Winter-, yolgena qn lifceït. 5.75 tot ƒ6.50
Zomer-5.90 6.
Chevalier-6.7 5
Haver ru mdo tamelijk vlug op.
Blanke oa wichtige qualiteit. van 3.tot 3.25
Zeouwsche on andere inl. Voera.„2.50 „2.90
Lichtere dito dito 2.2') 2.40
Geringere soorten1.75 2.
Voorts werd geduan per 100 Kilo.
Goede Yoersoortenƒ5. 5 tot f 5.90
Ordinaire „5.50 5.70
Mindere 5.20 5.40
Öpult zonder aanvoer.
I'aardeuboouen ruim aangeboden on gewone quali
teit lu cents lager.
Vlkumocb© en Zeeuwscho. ƒ4.70 tot ƒ5.—
Ovorinaaeche4.60 4.90
Gori gero ooorten„4.25 „>4*60
Duiveuboonen 5.7.0 tot ƒ6.
Öchapenboouen met anngevoord.
BrniLebonnen ondervonden wat mo6r attentie en
werden tot 25 ceuts verhooging verkocht.
Waicherschevan ƒ10.76 tot 11.25
De beste VUaui. en Zeeuw. 1U.25 10.60
Urd imiro dito dito 9./Ö 10.
Geringere8..— 9.
Wi loboonen weinig ter markt en onveranderd
verkocht.
Walchorsohevan 12.60 tot 12.75
VU urn. en Zeeuw., do beste. 12.12.5
dito dito ordiua re 11 50 11-75
Miudero en g< nnge soorten. 9.75 „10.76
Ulautv» rwteu vonden door het koude weder wat
beter ahrek; prijzen onveranderd.
Wa.chwuchevan ƒ8.25 tot ƒ8.75
D beute Zuenvr.. en Vlaam. 7.25 8^
Middolb. ql. dito en Eiakk. 6.25 7.
Geringe e4.e0 „5.26
Boi.ekners wei ig oT met verba deld.
Koolzaad, schaars van flt75 tot
Hennepzaad ƒ6.20 tot. ƒ7.25.
K uuriezaad ouv randerd (raag.
Hot b bte 6.75 tot 7.25, middel-qualiteit 5.50
tot ƒ6.25 on gering era soorten ƒ4.25 tot 6.25.
DUlTEKliAN D.>CüL UltANEN.
Tarvre met zner kleinen voorraad.
Saudomirca ƒ184; Odessa Poolscbo met 176 on
Azima by party met ƒ165 betaald.
UÜ'ertos rm buit on koe wol iets lager dan vorige
week waren voor doze m;.rkt nog to hoog. Stem
ming heden algemeen weder vaster.
lii Rogge ging weinig om; voorraad klein.
Helena ƒ119 tot ƒ122-
Hucearabische 117 113
dito stoomende 115 „11'6
Nicolajcf „110 „111
Novorosisk 109 LiO
Bt.-l'eUtcbaïKer110 113
Dn o per117 118
Gerst zonder verandering.
Nicolajefƒ106 tot ƒ109
Odeesa D 5- „1 7
dita stoomende„105 106
Donau108 ITO
Haver vaster.
St. l'etersburger f tot ƒ6.50
Beval 6.25
Libau„6.85
Boekweit flauwer.
Stateƒ120 a 122
Oana 1a128
Boekw itgrntten weinig benoadigd.
Grove St. Petereburger.ƒ210 a 212
Middel dito 195 196
Vour-Erwten van ƒ4.75 tot ƒ5.
Mais m t ruim aanbod en veel handel.
Bonte Amerikaansoho uit liohter 85 tot 89
dito dito uit stoomboot. 83 84
duo dito stoomende83 84
Foxanian lna
Navorosiek uit sl oomboot 96 96
Odessa100 102
Utrecht, 24 Februari. Op do heden alhier gehouden
paardeuuiarkt waren 1165 paarden en Teulena aan
gevoerd. De pww«lcu worden vorhoclit van 40 tot
ƒ1000; do- veulens van floO tot f 170.
INGEZONDEN.
DBCornm.
Geachte Redactie!
Er zyn van die zaken, onafscheideiyk aan
sommige personen in hun ambt of stand
verbonden, waarvan het goed is ze te erken
nen en ze zoo te laten. Aan volwassen per
sonen en grysaards staat het niet altijd langs
de straten te draven. Aan een hooggeplaatst
persoon zou het niet voegen met zyne dienst
meid langs de ijsvlakte te zwieren. En zoo
ook geelt het geen pas, in een kerkgebouw
bijvalsbetuigingen te doen hooren.
Ik kom tot deze laatste opmerking, wyl
Uw verslaggever van de uitvoering der Cnris
telykc ZangvereonigiDg flZingt den Heer f de
vraag oppert: „Zou het zoo verkeerd zyn op
bescheiden wyze in een kerkgebouw zyne
goedkeuring t© betuigen over eone goede uit
voering van zuiver christeiyke liederen?"
In onze gedachten behoort aan een kerk
gebouw eene aandachtig luisterenie schare,
die stil ter neer zit by de pre liri. g van den
leeivtar op den kansel, ook stil ter neer zit
bij het aanaachtig God loven en pryzen in
het lied.
Onder onze voorstellingen is er zelfs geen
plaats voor een kerkgebouw, wair de ge
meente het gebed van den predikant begeleidt
met ae „Hallelujah's" en „Amen's" van de
heilssoldaten in hunne bjjeqnko nsten.
Eo dit is maar goed ook. Het kerkgebouw
is Gods huis. De schare zitte daar stille.
Ook als de gewone godsdienstoef n.ng plaats
heeft gemaakt voor eene zanguitvoering en
dus do kanselredenaar, die daar anders het
woord heeft en leinn? geeft aan de by een*
komst, plaats heeft gemaakt voor de uitvoe
renden.
En uw verslaggever voelt hier wel iets
van, anders zou hy geen verlof vragen op
bescheiden wyze te applaudiseeerön.
Ik ben het met h^m eens Is hy bijvals
betuigingen noodig acht voor liet wekken van
eene gewenachte geestdrift on ier de uitvoe
renden en hoorders. Daarom geloof ik ook
dat eene zangvereeniging alleen voor het ten
gehoore brengen van kerkelyke muziek een
kerkgebouw moot aanvragen. Eene gewone
uitvoering van gewone zangnummers, hoe
aardig ze ook allen onder den naam van
„Christelyk" op het programma mogen voor
komen, hebbe in eene gewono zaalruimte
plaats!
Doch is er besloten, dat zoo'n uitvoering
zal geschieden op eene plaats meer in het
byzonder aan God gewy l, zoo bewaren de
apgukoraenen het decorum, verbonuen aan de
plaats, wa.jr men zich bevinut.
Maar er is meer. Onder die bescheiden
manier van toejuichen kan verst an worden
een weinig handgeklap. Beter is bet, als de
zetter ait woordje „weinig" avursUat, want
wie kan zich eene schare voorsrellen, die
L.nszaam en bedaard in de hauuen zit te
klappen-
Enfin! Handgeklap is toegel ten. Wie zal
h.8t nn verhinderen op eene volgende uitvoe
ring, de to- juichingen, die dus nu geoorloofd
zyu, te geven in den vorm van voetjotrappel?
Ja, waarom zal zoo'n enkel g oepje hier en
daar voor het gemak geen gebruik maken
van hunne wandelstokken en pnraplui s?
Zal men in een go ishuia op eene bescheiden
wyze mogen toejuichen, zoo zul men eerlijk
heidshalve daar ook een nummer bescheiden
mogtn uitfluiten, als het totaal in het water
valt.
Natunriyk. Waarom niet? En als. uw ver
slaggever wenscht dat er alleen geappl tu-
di8S'-erd zal worcen als een lied. buitengewoon
schoon gezongen is, zoo vraag ik hem. wie
hepalen zal of het nu waanyk voor toejuichen
in aamnerking komt
Het „af kloppen" van een zangstuk komt
toch ook wel eens voor. En dan kunnen alle
opgekomenen wel bepalen dat teekenen van
afkounng geschikt zyn.
Geachte Redactie! Ik meen aang-toond
te hebbon, hoo kerkgebouwen niet in de
eerste plaats in aanmerking komen voor ge
wone uitvoeringen, doch hebben zi daar plaats,
zoo bedenke een ieder, dat men te zamen
gekomen is in een gebouwT dat aan alle
luiarnchtigheid vreemd- is.
U hartelyk dankend, voor de plaatsruimte,
die u hebt willen afstaan, voor >.it woord
uit de hoofdstad des lands, van iemand, die
nog altyd met veel belangstelling nagaat,
wat er-jn zyne geboorte- en vroagere woon
plaats gBbeurt, noem ik my,
Amsterdam, UEJ. dienstw Dien.
22 Febr. 1896. A. Terdu
Geachte Heer Ter du, te Amsterdam!
Het zou terecht onbeleef i gevonden worden,
mdien ik U niet even. beantwoordde, en
beleefdheid zag ik. gaarne onaisntn-idölyk aan
my verbonden en vooral door U erkend
Het zij my dan vergund U van harte dank
te zuggun voor Uw antwoord op myne vraag
in het verslag; let wel.: myne vraag! Juist
omdat ik my niet stellig durfde uiten, deed
ik een vraag; anders had ik in beslisten zin
gesproken.
En ziehier nu eerlyk wat ik denk omtrent
het applaudisseoren in een kerk ook ik
weet en bedenk steeds dat de kerk Gods
Huis is na lezing van Uwe in vele opzich
ten hoogst verdienstelijke beantwoording:
Zou men zoo dwaas kunnen zyn om, luide
goedkeurende het goede vooral tot aanmoe
diging dor zangers iu een kerk te gaan flui
ten als een stuk „totaal in 't water valt"
('t is g©9n kleinigheid en der zangv. „Zingt
den Heer" onbekend zeer zeker), te gaan
stampen en slaan met voeten en wandel- en
parapluie-stotken, in stede van in de handen
te klappen (niet als kinderbellen mannen m?t
mechaniek, maar als gewone, verstandige
menschun) zou mon in mosrelyk „afkloppen"
eon sein zien 'tot allerlei afkeuriugsnitingen,
dat dan applaus ten eenenmale nagelaten
worde! Is zoo iets te ^en van een be
schaafd christelijk publiek m een kerk en
nu moeten we dit tot onze teleurstelling en
met weerzin aannemen, omdat de heer Terdu,
di« 't best weten k n, het voor mogeiyk^als
te wachten, voorstelt dan geen applaus!
Vooraf om den kennersblik op het publiek
zij onze dank gebracht aan deD heer Terdu.
Kent by dat publrik inderdaad, dan zou het
toestaan van 3ppl?.udisseeren allerafkenrens-
waardigste gevolgen kunnen hebben, en ant-
