Gewerkte Mohairs.
ZWARTE AANNEMINGSSTOFFEN,
MOUSSEUNES, FANTASIE-KATOENEN EN BLOUSES.
Finale Uitverkoop.
Parapluies-Magazij n,
bericht de ontvangst eener fijne collectie
m ALLE PRIJZEN.
Ontvangen Nouveautés in Stoffen:
Telephoonn. 19. Breestraat 16.
E. BULTHUIS, Cuisinier.
Wijnkooperij: KLIKEE.
KOOYKERs Centraal Advertentiebureel.
J. J. POLLMANN,
Kandegama-Thee,
Botermarkt 16. J> H. ZURLOH, Botermarkt 16.
In de Koffiehaal
Begin van den Uitverkoop Vrijdag 14 Februari.
eene uitstekende Mélange van China- en Ceylon-Thee.
Voor partijen levert ondergeteekende Diners, Soupers
en aparte Schotels aan huis, ook voor buiten de
gemeente.
Het Bovenlokaal voor Families disponibel.
Oude Hoppeƒ1.10
Oude Hulstkamp1.10
Oude Leidsche Klare 0 93
Bootz' Oranje en Fijne Likeuren.
Gebeide Jeneverƒ0.83
Brandewijn0.83
Inl. Brandewijn0 93 jj
Cognac fine„1-39
ƒ0.73. Cognac 1.05 per Liter.
HOOFDAGBNTSOHAP
NIEUWS VAN X>EIV DAti,
Plaatsing van Advertentiën in alle Dag- en Weekbladen
zonder verhooging van prijs. 409 24
Nieuwe Ftijn 1, aan de Vischbrug.
Wegens verbouwing en vergrooting van Winkel en Magazijn:
Groote Uitverkoop van alle voorhanden Artikelen
Zeer groote voorraad Hanglampen, Ganglantaarns, enz.
Nieuwe Flijn 1, aan de Vischbrug.
HAARLEMERSTRAAT 124, schuin over de Donkersteeg.
F. A. SPIEKERMANN,
-v' ƒƒƒƒƒ,-
BBl
ROLLANDET Co.,
H. C. MEERBURG M. Pz.,
Huis-Inrichtingen.
GEBRs. REINKE.
Grootste Magazijn
fijne en goedkoope
MEUBELEN,
zuivere Preanger-Koffie,
Emser Pastilles,
verzegeld,
Emser Pastilles
Feuilleton.
Hst wapen van edel metaal.
1279 30 Aanbevelend,
TT A MTHAD H1BTE8TEEG 2
IlAii lUl/ll Telepliooanmnmer 178.
BELEGEN MEDOC ƒ24.- en 28.- 8T.-JVLIEN ƒ32.- 6T.-ESTÈPHE
1MÉUOC 36.— per Anker met accijns. IMADEKA ƒ0.80, ƒ1. ƒ1.20,
POUT ƒ!.-, 1.2», ƒ1.00 per flcsch. 1287 50
lirandewijn
VAN HET
NIEUWE RIJN No. 16 en IIOOGEWOERD No. 20.
in Galanterieën, Lederwaren, Nikkelen Koffie- en Theeserviezen,
Glas, Porselein en Aardewerk, Artikelen voor Luxe
en huishoudelijk gebruik, enz., enz.
Aangezien met de verbouwing van den Winkel begin Maart reeds
moet begonnen worden, zullen alle artikelen, om spoedig ruimte te maken,
tot nooit gehoorde prijzen verkocht worden. 1132 6G
Voorloopig is de Winkel geopend van 9 uren 's morgens
tot 9 uren 's avonds, 's Middags van 1 tot 2 uren gesloten.
Verkrijgbaar ln pakjes van Eng. pond a 50 Cents.
99 99 99 99 99 99 99 99
Te Leiden bi) J.VAN DER WAALS Azn., H. J. JUNG en J. H. JEDELOO;
te Oudshoorn bij D. LUB Jacz. 6892 20
Slechts eenige dageD GROOTE OFA&UlülllVG van alle voorradige Hceren-,
Dames-* Kinder-Paraplules en WandcS&tokken. 1275 26
Ook voorradig- eenige soorten solide Paraplulesfof, voor het overtrekken van
Parapluies, welke ook voor aanmerkelijk minderen prijs in orde zullen worden gebracht.
Haarlemmerstraat lSet, LE1IDBN.
NIEUWE RIJN 3,
Agenten derStoomvaartmaatschappü
„Nederland."
Zoowel voor passage-bespreking als
verzending van goederen.
Zee-Assurantiën. 1490 9
Breestraat 131, Leiden,
koopt en verkoopt Effecten,
wisselt Coupons, vreemd Bank
papier en vreemd Geld.
Geeft en neemt Geld op Prolongatie.
Incasseert Wissels en Qultantiëa
op Binnen- en Buitenland, tegen zeer
billijk tarief. 169 12
KW
VA*
Tapijten, Gordijnen
ETC.
'2*1? a
brandt men dagelijks op Duitsche
wijze: 389 12
uitmuntende door geur en smaak,
Pr Ijs per 5 ons 77/, Cents.
VERKOUW STOKHUYZENi
NIEUWE RIJN 47.
i iliTi
=(E4Musch e.- Coe t h"e n-)r'
is bet algemeen erkende éénig boste middel om Ratten
en Muizen spoedig en zeker to dooden zonder *cha-
dclyk to zyn voor mcnschcn huisdieren on gevogelte.
Pakketten A 30 Cents en 60 Cent".
Te Leiden b\j D. W. E. F. DE WAAL
Firma N. K. Swemer), Mare 56. 7751 9
samengesteld uit het echte zout der Kffolg-
W!llielms-Felsen-quellen,z\jn een erkend
middel tegen Hoest, Mecschheld, Vcr«
slijming, Maagziekte en Storing in de
Spijsvertering. 8059 17
Om tegen nabootsingen gevrijwaard te zijn,
lette men op, dat elk doosje verzegeld is me*
een looden penning. Men vragenadrukk» lijk
met looden zegel.
Te Lelden J. BI. Dijkhuis, Hoogstraat 5.
5)
En daar overviel mij weer die onverklaar
bare angst. Ik trad oen paar schreden terug
en keek rond of ik Botterode ook zag - h\1
was immers voornemens in den tuin te z\)n I
En ik had niet ver te zoeken; hy stond aan
de zaaldeur en keek met een woedend gezicht
mar binnen, terwyl zijn hand zenuwachtig
aan zyn snor trok. Vrouw Heinemann flui
sterde verdrietig, wie dat wel zijn zou en
hoe die daar kwam. Ik antwoordde haar oven
zacht, dat dit juist die Von Botterode was,
over wien zij gesproken bad, en dat hy gaarne
onze freule in haar verkleeding had willen
zien. Hy was wel niet genoodigd, maar zy
moest hem maar laten waar by was; hy
zou don tuin niet in zyn zak steken.
Ja, dat wist zy wel, maar haar heer had
verbodon, vreemden toe te laten. „Maar wat
my aangaat, ik wil hem niet zien. - Hy is
misschien wol verliefd op uw freule?" vorschte
zy. „Die" zoo loog ik „waarom nietI Die
beidon gaan als broer en zuster."
Daarop zweeg ik en liet de oude mompelen
ik deed niets dan uitkyken en myn blikken
vlogen van binnen naar buiten. Isotta stond
als oen steenen boeld, maar haar oogen
dwaalden rond en vlogen angstig langs de
vensters, waarvoor dunne witte gordynen
hingen. In de zaal woelde alles dooreen; be
dienden eu meisjes droegen kleine gedekte
tafeltjes naar binnen; daaraan zouden de
jongelui eten, vertelde my vrouw Heinemann.
De deureD van een zykamer werden geopend
en daar zag men een kosteiyk gedekte tafel.
Gastheer en gastvrouw schenen het druk te
hebben om den hoogen gast een goede plaats
te bezorgenzy liepen been en weer en de
bruidogom wischte onophoudeiyk zyn verhit
gelaat met een doek af, terwyl de prins thans
van den oenen ouden heer naar doD anderen
ging om ioder iets aangenaams te zeggen. Hy
zag er altbans zeer vriendelyk uit en hy klopte
onzen meneer zelfs op den-schouder, zoodat
deze zyn verdrietig gezicht tot ood lach
plooide
Eindeiyk scheen alles in orde; de gastheer
trad met een diepe buiging op den prins toe
en wees met de hand naar de zykamer. Alles
ging thans stilzwygend toe; iedere heer voegde
zich by de dame, die hy aan tafel wilde ge
leiden, om zich dan dadeiyk achter den hoogen
gast aan te sluiten, als deze de zilveren bruid
deD arm zou hebben geboden. Maar hy lachte,
schudde het hoofd, wees op eeD tafeltje in
het midden der zaal, wendde zich om en
stond met een paar schreden voor freule
Isotta, maakte een diepe buiging en leidde
haar, voor den verbluften gastheer langs, naar
het voor slechts vier personen gedekte
tafeltje, wenkte toen zyn adjudant, die een
vriendin van Isotta aan den arm had, naderby,
en liet het andere gezelschap met verblufte
gezichten naar de groote tafel trekken.
Alleen de gastheer gaf door een luid, wel
gevallig lachen te kennen, dat hy zyn tegen
woordigheid van geest terug had gekregen
en begroep, dat jeugd by jeugd wilde zyn
en dat de prins, die wel de goedheid had
willen hebben om de zilveren bruiloft van zyn
domeinpachter met zyn tegenwoordigheid te
vereeren, ook van plan was zich te vermaken.
Freule Isotta heeft my later verteld, dat
de prins tegeD de andere aanwezenden gezegd
had, dat hy den bruidegom niet van zyn
bruid wilde berooven; dat hy gekomen was,
niet om te storen, maar om biyde te zyn
met de blyden. Hy bleef dus by de jeugd en
zou zich wel een dame kiezen. En dat deed
hy ook.
„Wel, myn tyd," riep vrouw Heinemann
verwonderd; ik keek naar Botterode, dieniet
meer zyn snor streek, maar onbeweeglyk
stond en strak naar zyn meisje zag, die, ons
den rug toewendend, tusschen deD prins en
diens adjudant zat. Of zy genoegen had? Wie
kon daarover oordeelen I Haar gelaat zagen
wy niet, maar zy wendde het schoone hoofd
bevallig en wellevend naar haar tafelheer,
klonk met hem, luisterde naar zyn spreken
en was kenneiyk vergenoegd. En daarby
scheen het, dat zyn vroolykheid aanstekeiyk
was, want het lachen en de opgewondenheid
namen by elk gerecht en elk glas toe Eq
daarby kwamen de muziek en de toost van
den gastheer, die op den drempel tusschen
de beide vertrekken den doorluchtigen gast
liet leven. En daarop sloeg deze een toost
op het zilveren paar; de glasruiten rinkelden,
zóó luide riepen allen hun byval uit. Maar
dat was alles nog niets er by, toen by het
einde van den maaltyd de prins nog eens het
glas opnam en zóó luide, dat wy het duidelyk
konden verstaan, de dames liet leven, de
schoonheid en de jeugd; en daarop stiet hy
met Isotta aan en die blik daarby en die
lange handkus, hoewel men zag, dat zy hem
de hand wilde onttrekken!
Nu hoorde ik een mannenstem naast my
iets mompelen als in ademloozen angst;
Botterode had de kruk van de zaaldeur ge
grepen en zag er uit als iemand, die niet
recht meer weet, wat by doet.
„Ga naar biDneD," riep ik vrouw Heinemann
toe, „ik moet met hem spreken, anders
begaat hy een domheid."
„Die wil daar toch niet binnendringen?"
fluisterde zy angstig. „Die man is gekDie is
jaloersch, Doortje, zoo waar ik leef!"
Zy ging echter henen, bevreesd dat het een
schandaal zou geven, als de dolle Botterode
naar binnen drong.
En werkelyk - eer ik nog by hem kon
komen, rammelde hy eensklaps als een
razende aan de deur; maar de deur was
goed gesloten en het was daarbinnen zulk
een leven en drukte by de muziek, dat alleen
de naastbyzynden zich vluchtig omwendden.
„Meneer Yon Botterode," riep ik, „ik bid
u!" en trok zyn arm terug. Daarop keek by
my aan, alsof hy my wilde opeten, streek
toen met de hand over zyn voorhoofd, knikte,
voor zich ziende, met het hoofd en leunde,
alsof hy steun noodig had, met zyn gansche
lyf tegen den deurpost.
„Ga van hier, baron I" smeekte ik. „Gy
pynigt u noodelöos; freule Isotta kan het
niet helpen, dat zy naast den prins zit. Zy
bemint u alleen. Neem my niet kwaiyk, dat
ik zoo open met u spreek, maar gy kwelt
uzelven en haar."
Ik sprak nogmaals van heengaan, maai
hy antwoordde met een ongedu dige beweging
der hand en zyn blikken hingen weer als
geboeid aan de schoone Italiaansche. Daarop
kwam alles in de zaal in beweging; de
tafeltjes werden verwyderd, ramen geopend
en duidelyk drongen de stemmen tot ons door.
Ik beefde er voor, dat ook deze deur zou
worden geopend, maar zy bleef dicht, want
de gastheer had uit voorzorg den sleutel er
uit genomeD, opdat de lichtzinnige jeugd niet,
verbit door het daüsen, in de koude nacht
lucht naar buiten zou gaan en zich een
ziekte op den hal3 halen.
Daarop hieven de muzikanten een marsch
aaD en vormde zich de polonaise; ditmaal
de prins voorop met de zilveren bruid, die
in haar grys moiré kleed met groote diam. n-
teD broche er als een koningin uitzag. De
stoet ging door alle benedenvertrekken en
toen hy weer in de zaal kwam ging de
muziek in een wals over.
My dunkt, dat een wals destyds mooier
was dan tegenwoordig; zoo langzaam, zoo
wiegende, als geschapen voor twee, die elkaar
beminnen. Het was als moest men aldoor
zingenik bemin u, ik bemin u 1 op de oude,
lieflyke melodie m langzame drie kwarts-maat.
Jammer, dat Isotta van avond niet dansen
wil, dacht ik waarom maken verliefde lui
het zich toch zoo l o ïiyk met yverzucht en
zulke dingen?
Wordt vervolgd.)
