MENGELWERK.
JPOLJTIJEJ.
Zyn de werkmanswoningen doorloo
pend verhuurd, betalen de huurders
trouw optyd, verlaten zy de woningen
zonder kladjes van eenige weken huur
schuld, behoeven zy er niet te worden
uitgezet tegen betaliDg van h o o g e ge
rechtskosten en wordt niet de woning
door hen voor een goed deel uitgewoond
en vernield, ja, dan, zegt Hei Centrum
schiet er, na aftrek van belasting, assurantie
en onderhoudskosten, een vry bemoedigende
rente over van het voor de koopsom benoo-
digde kapitaal, maar dan nog ia het bedrag
dier rente nooit zoo hoog, dat het de bena
ming van woekerwinst vordient. Betaalt de
werkman in de groote steden toch een te
hooge huur, dan komt dat, zegt Het Centrum
omdat hy de schade draagt van de onwille
keurige nalatigheid, maar ook van de opzet
telijke en misdadige oneerlijkheid zijner stand
genooten, die zich vaak aan allerlei ongere
geldheden schuldig maken, welke den huis
heer nadeel berokkenen. Verhooging van het
zedelijk bewustzijn zou dus hier, aldus con
cludeert Het Centrum, veel goeds uitwerken.
Ook verwacht het blad veel van de macht
ten goede, die het christelijk kapitaal zou
kunnen uitoefenen, doordat de vermogenden
hun kapitaal in arbeiderswoningen belegden,
terwijl het ook al3 geneesmiddel aangeeft,
dat de gemeenten goedkoop bouwterrein af
staan of zelf arbeiderswoningen exploitoeren
tegen een huur, welke overeenkomt met den
heerschenden rentevoet.
Maar behalvo dit en nog veel meer, is er,
zegt Hd Centrumnog iets zeer belangrijks,
dat valt onder de macht der werklieden
zelveD, nml. de weg der maatschap, do coöpe
ratie. Het blad haalt voorbeelden aan van
Engelsche coöperatieve werklieden bouwver
eenigingen en vraagt waarom onze Holland-
sche vakvereenigingen en volksbonden die
voorbeelden niet kunnen volgen. Zullen,
vraagt het blad ten slotte, onze werklieden-
vereenigiogen dit aandurven? Of blijven zij
er de voorkeur aan geven allerloi nuttelooze
en dure vergaderingen op touw te zetten,
waarmede telkens de waarde van een goede
woning verloren gaat?
In Be Muziekbode wijdt „Mars" een arti
keltje aan de militaire muziek in
o n 8 land. Hij noemt de toestanden onge
zond en onze militaire muziekcorpsen „wees
kinderen met eon stiefvader, die weinig of
niets aan hen laat gelegen liggen."
De stafmuziek bi) de infanterie krijgt van
het Rijk geen dorde van hetgeen noodig is
voor de instandhouding, de officieren dragen
bij en voor het overige moet het ontbrekende
door concerton worden gedokt. Beter is het
gesteld met do niet-officiéél erkende muziek
corpsen bij de cavalerie on artillerie, saam-
gesteld uit trompetters en miliciens, die zich
meer bepalon tot marschmuziek. „Mars" zou
de infanteriemuziek evenzoo willen zien in
gericht. „De kapelmeesters der infanterie zul
len tegen zulk oen, regeling gekant zijn, daar
zfi, liever dan met degelijke marsch- en
militaire muziek, zich met fijne concertmuziek
afgeven. Edoch, de regeling kon best van
dien aard zijn, dat het gehalte der corpsen
er niet door leed," zegt „Mars," en hij wijst
op Duitschland, Frankrijk en België, waar
ook miliciens voor een groot deel de muziek
corpsen helpen vormen.
„Men zou den milicien, die, na afgeëxerceerd
te zijn, het voorrecht kreeg bij do muziek te
komen, de verplichting kunnen opleggen, iets
langer, een halfjaar by v., bij den troop te
blijven. Met deze organisatie zou ook aan de
maatschappij oen groote dienst bewezen wor
den. Het zou den vooruitgang der muziek
die baanbreokster der beschaving kracht
dadig bevorderen. Elk jaar toch zouden er
eon groot aantal militairen naar hun dorpen
torugkeeren, die met hun verkregen muzikale
konnis niet weinig tot den bloei en don groei
dor dorpsgezelschappen zouden bijdragen."
We lezen in De Maasbode onder de vraag
„Wat kost oen vogelnest? het vol
gende:
Wol, dat ko3t niemendal!
Vergis u niet. Een vogelnest kost minstens
600 gulden, ja, er zijn er wel, die het dub
bele kosten.
Kom, daarin vergist ge u toch!
Ik zal het u bewijzen. Uw zoontje of de
jongen van uw buurman haalt een nestje uit,
waarin oen bastaardnachtegaal of roodborstje
met 5 jongen zit. De 5 jonge vogels kunnen
natuurlijk niet in het leven gehouden worden,
ze kwijnen weg. Denk nu eens, wat die vijf
snaveltjes anders niet op hadden kunnen
peuzelen I
Stel het heel gering, namelijk op 60 rup
sen per dag; dat is voor de 5 al 250 van
die vernielers, die zich 's zomers te goed doen
aan do vruchtboomon. Die vogels hadden stel
lig nog 30 dagen in het nest moeten biyven
en eiken dag hun 250 rupsen gebruikt; dit
maakt 7500, nietwaar?
Verder: Iodero rups eet, als ze begint, zoo-
veol als ze zelf woogt aan bladeren en bloesems.
Als ze dit smullen 30 dagen volhoudt en
eiken dag slechts één enkole vrucht aantast,
dan bederven al die rupsen samen niet minder
dan 225,000 vruchten, en weer alleen omdat
die jongen dat vogelnest heeft uitgehaald.
Zoo'n ouaangorand vogelnest met jongen is
dus precies 225,000 appelen on peren waard,
die, vier voor oon cent gerekend, ruim f 600
kunnen opbrengen.
Wanneer ik dus zeg, dat oen vogelnest
f 600 waard is, dan overdrijf ik niet.-Gebied
daarom aan uwe kinderen, de vogelnesten
met rust te laten.
Oollinson* s Victoria-kruis,
Uit het Engelsch van A. BRA GIER.
„Er is niets meer aan te doen, Lily", zoide
de oude man, met een diepen zucht: „we
kunnen het kruisje niet meer sparen."
Hij klemde het eereteeken in de krachte-
looze hand en koerde zich in het nauwe bed
om, ten einde naar het meisje te zien, dat
voor het venster stond. Tevergeefs trachtte
zij de snel neerdruppeleude tranen af te vegen.
„Het is het laatste wat ons rest, Lily.
Vroeger had ik liever van gebrek omge
komen dan te scheiden van mijn kruisje."
Het meisje hield op met schreien en begaf
zich naar de armelijke legerstede, waarop
een oude man van een eerwaardig voorkomen
en met sneeuwwit haar lag uitgestrekt. Menige
geheelde sabelwonde had «eon litteoken op zijn
gerimpeld gezicht achtergelaten. Hy legde
teeder de dorre hand op het voorhoofd van
zyn kleindochter.
„Haast u wat, kind! Wat geeft uitstellen?
We hebben eten noodig en niet minder
warmte."
In den haard lag slechts oen hoopje sintels
en de zware, gele mist drong in het kamertje
en maakte het er vochtig, klamkoud.
Het geheele huisraad bestond uit het ledi
kant, een gebroken stoel, een groote, ruwe
houten kist die als tafel dienst deed, en ergens
in een hoek, op den grond, wat vaatwerk.
Het was een armoede, die dadelyk in het
oog liep, en do man, die te middon van het
schamele inboedeltje lag, voelde zyn hart
breken by den droeven aanblik van het ver
molmde huisraad.
Nu was hg oud en afgeleefd, en hoe dapper
en vol moed was hy vroeger geweest in eon
tyd die ver achter hom lag, te ver om zich
alle kleine gebeurtenissen, die daarin voor
vielen, nog te herinneren.
Zyn kleindochter gaf hom een klein étui
aan, dat een Victorla-kruis bevatte; het brons
scheen met een doffen glans in het wegster
vende licht van den korten dag.
Met een haastig gebaar plaatste hy het
eereteeken in de hand van Lily.
„Noem het mede, ik kan dien aanblik niet
langer verdragen, kind. Eens ontving ik het
met gepasten trots; wie had kunnen denkon
dat ik het nog voor wat voedsel en brand
zou moeten beleenenl"
Hun klein kapitaaltje was eindeiyk tot
niets geslonken door honger, ziekte en allerlei
onvoorziene uitgaven, daardoor veroorzaakt.
Lily zette haar ouden afgedragen hoed op
en deed oon dun manteltje aan. Met het étui
in de hand geklemd, liep zy de mistige,
vochtige straat af.
In zyn nauw bed lag de oude grootvader
geduldig te wachten, flauw van den honger
on huiverend van koude.
II.
Lily haastto zich door de voetgangers; met
gebogen hoofd liep zy verder, vverktuigiyk
de bevelen der politie-agenten opvolgend en
uitwykend voor karron en rytuigen.
Eindeiyk was zy in do straat gekomen,
waar de bank van leening was, en langzaam
nu, doodeiyk vermoeid, zocht zy naar het
huis, steeds het kruisje vast in de hand ge
klemd. Een gevoel vau schaamte bekroop
haar; zy had een gevoel alsof zy een mis
daad ging doen. Doch wat schoot hun anders
over? Naaiwerk kon zy den laatsten tyd
nergens meer krygon en haar grootvader kon
zelfs de noodige medicynon niet krygen.
Plotseling kwam zy onzacht in aanraking
met een man, die haar omverliop; in den dik
ken mist had hy het kleine, tengereg figuuitj
niet opgemerkt. Zy struikelde en als do
voorbyganger liaar niet gogrepen had, was
zy achterovergevallen. Hot étui viel door
den schok op don grond en, doordat de hoed
haar over de oogon gedrukt zat, kon zy niet
dadelyk zien, naar welken kant het rolde.
Neem my niet kwaiyk," zoide de vreemde
ling beleefd: „het komt door den vorschrikke-
ïyken mist."
Hot ls niets," zeide het meisje, nog hygend
naar adem, „maar ik heb het kruis laten
vallen."
ZU begon met do handen in de modder te
grabbelen.
Laat ik u helpen," zeide de jonge man
gedienstig.
Hy haalde eon doosje uit zyn zak en stak
een lucifer aan; bij het flauwe schynsel zag
Lily dat het étui open was gevallen en dat
het kruis er naast lag.
Dat is een Victoria-kruis!" riep hy ver
baasd.
„Ja, het is van myn grootvader."
Do jonge man keek mot meer belangstelling
naar het bleeke, magere gezichtje, waarop de
sporen van tranen nog duideiyk zichtbaar
waren.
„Wat wildet ge er mede doen?"
Hy zag den blos, die haar wangen overtoog.
„Gy wilt het toch niet gaan verkoopen?"
Zy knikte toestemmend.
„Doe het niet, wellicht kan ik u helpen:
myn vader is in het leger. By welk regiment
was uw grootvader?"
„By het derde."
„By het derdel Dat was het regiment van
myn vader. Hoe heet gy?"
„Collinson."
„Weet gy dan hoe uw grootvader dit kruis
heeft verdiend? Hy heeft het leven van myn
vader, zyn kolonel, gered! En dat gy dat kruis
nu moet verkoopen 1"
En het meisje by den arm grypend, ging
hy voort: „Ga mede naar myn vader."
Half onwillig gehoorzaamde zy.
IIL
„Grootvader, word eens wakker!" riep
Lily; „hier is iemand, die eens naar a komt
zien."
De oade man keerde zich langzaam om.
„Hebt gy er iets voor gekregen?" vroeg
hy met zwakke stem.
„Neen, hier is het nog!" En meteeD legde
zy hom het bronzen eereteeken weder in
de hand.
„Goddank I" prevelde de grysaard.
„Wie denkt ge wel dat hier is, grootvader?
Iemand, dien gy heel goed kent, van uw oude
regiment."
„Myn oude regiment, dat is lang geleden
zeide de arme, afgetobde man, rillend van
koude. „Wat zullon wy beginnen kind, zonder
vuur en zonder eten?"
„Grootvader, zoudt ge kolonel Marks niet
gaarne eens weer zien?"
De gelaatstrekken van den lyder onder
gingen een onbeschryfiyke verandering.
„Myn kolonel?"
De man, die zich schuil had gehouden
achter het bed, stapte nu verder de kamer in.
Het was iemand van 09n hooge, ryzige ge
stalte; zyn haar was zilverwit.
„Myn kolonel I"
De zieke trachtte zich op te richten; de
dunne witte hand hief zich halverwege op om
krachteloos weder neer te zinken.
„Wel Collinson, oude vriend, het doet my
goed u weder eens de hand te drukken! Hoe
hebt gy het sind3 dien tyd gemaakt?"
Een veelbeteekenend zwygen washeteenig
antvroord.
„Maar Collinson, ge hadt my al lang eens
een boodschap moeten zenden dat je hier
zoo zoo woonde."
De kolonel keek met een meewarig hoofd
schudden de kale muren langs.
„Daar hoor ik den dokter komen met Jack,"
vervolgde hy tot Lily. „Pak gy nu gauw uw
boeltje by elkaar en als uw grootvader dan
vervoerd mag worden, nemen wy hem mede
naar myn huis. Het is te erg hier te liggen
sterven als een hond, zonder eenig comfort,
zonder eenige voeding of verwarming.
Collinson werd met toestemming van den
doktor behoedzaam in het rytuig, dat reeds
voor de huisdeur wachtte, gedragen en
stapvoets reed men toen naar de wonïog van
den kolonel.
Daar legde men hem neder op een gemak -
keiyke sofa, naast den open haard, en na
een verkwikkend slaapje en een krachtig
bord soep, lag de oude krijgsman verge
noegd om zich heen te zien. De kleinkinderen
van den kolonel speelden in de kamer en
het oudste op zyn knie nemend, vertelde
hem zfin grootvader de geschiedenis van bet
bronzen eeretoeken. Het kruisje uit het étui
nemend, liet hy het den kleinen vent zien.
„Weet gy wat dit is?" vroeg hy en toen
het kind toestemmend knikte, zeide zyn groot
vader: „Ik heb u nu do geschiedenis verteld
van den man, die myn leven redde. Als g\j
groot geworden zjjt, herinner u dan deze
moedige daad en denk er steeds aan, dat het
schoonste wat ge hier op deze wereld kunt
verkrygen, is een Victoria-kruis.''
Waar is hier een besteller?
INGEZONDEN.
TAALFONDS
tot behoud en bevordering van het Hollandsch
als volkstaal in de Boerenrepublieken van
Zuid Afrika.
Opgericht Januari 189 6.
Aan de Redactie l
Sinds den avond van Zaterdag 1.1., toen de
circulaire verscheen, die onze landgenooten
oproept het Taalfonds te stichten, welks
bestemming omschreven wordt in den hier
boven geplaatsten titel en dat beheerd zal
worden door Mr. W. Baron Röell, Ds. W. H.
Gispen, A. D. De Marez Oyens, Prof. C. B.
Spruyt te Amsterdam, Mr. J. P. Moltzer te
's-Gravenhage, A. S. Van Reesema te Rot
terdam, twee nog nader aan te wyzen hoeren
buiten Amsterdam en Mr. Frank K. Van
Lennep als secretaris, ontvang ik dagelyks
zooveel brieven, dat het my niet mogeiyk is
ze alle tydig te beantwoorden, ofschoon drie
adjunct-secretarissen my daarby belangeloos
hun zeer gowaardeerde hulp verleenen.
Het zy ray daarom vergund door middel
van uw blad ter algemeene kennis te brengen
1. dat circulaires over het Taalfonds en
inteekeniy8ten daarop voor ieder in onbeperkt
aantal te krygen zyn aan het Bureau der
Nederl. Zuid-Afrikaanscho Vereeniging, Rokin
60, Amsterdam;
2. dat het my byzonder aangenaam zal
zijn, als in zooveel mogoiyk gemeenten zich
commissies vormen om de stichting van het
Taalfonds te bevorderen. In tal van plaatsen
zyn commissies in wording, die door persoon-
iyk bezoek by meer gegoede ingezetenen of
andere middelen mede zullen helpen om het
doel te bereiken, dat de Nederl. Zuid-Afri-
kaansche Vereeniging zich voorstelt, nameiyk
door het Taalfonds den Transvalers een spre
kend getuigenis te geven van de vurige
belangstelling der Nederlanders In hun stryd
en overwinning;
8. dat de stichting van een „emigratiefonds",
hoe heilzaam ook op zichzelve, en hoe dik-
wyis ook door onze Vereeniging beproefd,
by deze gelegenheid minder kiesch zou ge
weest zyn tegenover de Transvalers. Men
weet dat zy met „uitlanders" niet byzonder
ingenomen zyn en daar goede reden voor
hebben. Zou het dan geen zonderlinge vorm
van hulde zyn hen te verrassen met de op
richting van een fonds, opzetteiyk bestemd
hun tal van uitlanders *y 't dan ook
Hollandsche uitlanders toe te zenden?
Het Taalfonds daarentegen sullen zy zeer
waardeeren. Hun Afrikaansch behoort zonder
twyfel tot het Nederlandsch taalgebied, en
voor den verheven styl zyn zy met dat dialect
niet eens tevreden, doch verlangen „Hoog-
Hollandscb", de taal van den Staten-Bybel.
In het bovenstaande heb ik beproefd zeer
bondig, maar toch niet onvolledig te ant
woorden op velerlei, dat my in tal van parti
culiere brieven ter overweging werd gegeven.
Aan de schrijvers myn dank voor hunne
belangstelling en myn verontschuldiging, dat
ik niet eigenhandig kon antwoorden.
Met dankbetuiging voor de plaatsing en
met verzoek aan andore bladen deze mede-
deelingen over te nemen, blyft ik hoogachtend,
AmsterdamUw. Dw Dn.
15 Jan. 1896. C. B. Spruyt.
UITLOTINGEN. S pete. Ameterdamscho Premie-
leouing v. 1874. TrekkiDg van 16 Januari 1896, bo-
t aal baar 1 Juli 1896. 4 Btneön 40 obligation. Sericën
976, 3568, 9417, 11701.
Prijzen: 8. 3568 n. 4 f 10,000, e 3568 d. 1 f 1000,
8. 976 n. 7 ƒ600e. 11701 n. 3, e. 9447 n. 6, b. 3568
n. 5, e. 976 n. 9. 8. 3568 n. 6, e. 9447 n. 8, s. 3568
d. 10, a. 11701 n. 8 ioder/200; s. 11701 n. 10, e. 9447
d. 2, e. 976 n. 8, e. 9447 n. 10, e. 976 n. 8, 8.9417
n. 3, ieder ƒ150. De overige nummer» mot ƒ100
iedor.
Roeland. 5-pct8.-premieloton 1864. Trekking op
14 Jan. 1896. Prcmicn: eerie 828 nr. 30 R. 200,000,
■er. 3412 nr. 8 R. 75,000, eer. 11159 nr. 20 R. 40,000,
aer. 13329 Dr. 45 R. 25 000, eer. 2076 nr. 42 eer. 6301
nr. 1 eor. 6855 nr. 4 R, 10,000, eor. 18' 23 nr. 3 eer.
19916 nr. 28 eor. 14G01 nr- 31 ser. 45C1 nr. 9, aer.
12468 nr. 10 It. 8000, eer. 18629 nr. 38 oor. 18366 nr.
48 eer. 1x674 Er. 2 eer. 10869 nr. 7 eer. 4621 er. 36
etr. 4504 nr. 6 eer. 9599 nr. 46 8er, 15377 nr 49
R. 5000, eer. 293 nr. 2 eer. 1397 nr. 86 aer. 4076 ar.
35 eor. 891-1 nr. 38 8er. 416 nr. 26 eer. 11349 nr. 30
eer. 4905 nr. 28, eer. 5133 nr. 38 eer. 10637 nr. 29
eer. 12S01 nr. 43 eer. 18303 nr. 37 eer. 8024 nr. 9
eer. 7552 nr. 23 eer. 8650 Dr. 50 eor. 6803 nr. 3 eer.
10904 nr. 19 eer. 2^08 nr. 41 eer. 17707 di. 27 eer.
15049 nr. 23 eer. 3950 nr. 33 R. 1000.
350slc STAATSLOTERIJ.
Trekking van Vrydag 17 Januari.
vijfde klasse. achtste lijst.
Nos. 2308, 14057 fiOOO. No. 16484 AOO.
Nos. 2690, 2981, 5189, 10538, 18179 ƒ20®.
Nos. 681, 5268, 5347, 7101, 8709, 8953,
13035 ƒ100.
Prijzen van ƒ70.
49
3906
6479
8384
10779
12713
15216
17093
19251
104
82
6670
8477
10831
13M6
44
17102
19569
203
3004
6685
8500
60
13025
63
31
82
63
63
6338
E6G2
77
13149
76
66
19757
309
3129
6156
8379
79
13240
98
72
82
699
41
$8
8903
11223
61
16311
81
19917
C29
3291
G43S
9124
11331
75
22
17223
89
943
3529
6649
37
96
13635
66
45
92
82
3634
66x1
60
11432
13627
15634
79
20145
1027
62
C816
9335
81
84
157 U
96
BS
1127
99
27
97
86
13897
65
17417
20283
1367
3810
6903
9464
11509
13964
16816
69
20315
1438
22
7167
9683
83
98
87
17663
57
1691
4092
63
9702
11665
14223
16919
91
20420
1727
4266
86
66
11887
86
65
17873
43
2144
4361
7233
9958
11944
14309
92
94
20517
48
44-3
7455
85
69
40
16293
17978
97
2227
4642
84
10280
12039
14416
16471
45
2060S
2319
43
7648
92
43
6G
16551
18401
29
2410
48
65
10438
13181
14560
95
97
63
83
4625
7726
81
12308
14774
16614
18700
20776
2574
és
7804
10521
61
14135
18
16
20801
84
4901
8059
60
12636
16033
29
69
24
2635
6007
78
89
49
95
42
18877
03
65
66
8144
10618
12600
16124
63
18924
20924
66
5100
8268
68
46
64
16820
19071
38
3834
6361
69
87
66
97
17048
19193
NIETEN.
26
2215
4028
6620
8728
11188
13375
15776
18440
28
20
41
23
65
00
13410
92
81
36
31
80
32
87
96
1.623
16809
18603
63
47
4141
64
8820
11244
31
16904
8
74
64
62
86
36
77
3T
28
37
197
60
4209
89
41
79
90
67
61
247
62
24
91
66
11314
13601
I6O23
89
364
69
26
6761
67
34
8
16148
91
409
83
30
6»
8910
88
14
69
18544
67
92
44
76
67
11421
30
60
92
616
94
4357
92
71
24
33
16204
18796
93
97
67
6816
86
39
63
lö'OS
97
616
2326
68
08
9008
41
76
19
38
18807
17
32
4416
66
26
11622
86
44
24
2405
76
96
38
38
94
72
74
27
26
84
6908
60
48
13831
99
18904
89
39
4641
20
68
00
47
161i3
39
16
722
63
63
73
81
11022
63
21
52
96
68
95
9115
11717
76
50
43
74
2528
4667
7008
9269
26
82
75
61
806
29
91
31
86
41
13925
77
95
16
45
4724
36
89
61
36
16601
97
30
47
87
98
9307
11817
30
32
68
19086
36
71
4833
7110
80
27
32
93
64
2617
73
14
92
44
62
69
95
71
2163
4976
33
9419
68
63
77
96
902
69
92
64
20
71
96
I6G71
19103
62
80
5027
G8
45
11205
14004
81
41
1002
86
66
70
48
120U8
11
16703
132(10
67
06
74
7269
96
42
29
30
13348
1102
2331
99
77
9628
49
35
32
J9468
32
94
5194
9G
9661
12114
1(132
63
91
47
95
2901
5233
7325
88
86
34
IC811
19614
51
76
20
9724
73
46
82
49
1223
G2
87
74
28
74
83
16915
65
37
7-1
83
84
81
86
14230
32
19621
73
83
6335
7446
71
12258
47
63
91
80
3000
65
76
9804
70
82
86
19733
1359
28
GG
7530
19
08
89
87
64
76
77
81
34
26
1236»
14315
17009
19800
78
3150
£>»24
37
47
81
71
37
1
1400
53
36
42
89
124 U
11424
84
47
19
G8
76
49
92
88
46
17104
19960
36
90
6512
7612
9921
12603
67
33
83
66
*224
48
19
22
26
14 03
71
20007
90
31
49
26
56
27
20
00
20108
95
33
66
59
10039
47
62
17223
26
1606
34
72
7716
49
Cl
72
30
28
20
86
6G58
28
10136
12601
88
17313
20218
22
88
3320
84
41
48
21
14603
34
21
38
0705
7826
75
41
10
96
99
66
91
32
43
7933
10237
85
14716
78
92
3402
G3
42
48
12740
79
17401
96
1649
42
64
62
78
74
87
67
20300
66
3617
72
83
93
79
11856
17624
71
1732
25
6813
90
10395
80
1-1906
28
73
1X40
39
44
8029
11)445
12814
7
33
81
62
63
67
44
10528
61
25
77
20406
68
78
5913
63
99
bl
66
17727
20501
89
36U6
29
89
10607
1.9'0
66
68
6
98
17
35
3163
8
91
15001
72
26
1905
62
03
84
22
13030
37
73
29
7
G4
6028
6213
40
31
49
17809
31
26
81
48
67
53
74
15219
26
63
35
88
07
69
G5
13111
5J
62
80
6»
96
81
77
10702
<8
15397
71
20613
99
97
84
97
86
66
15407
07
37
2028
3731
95
8375
37
68
3J
17976
85
09
76
6210
8133
56
02
66
81
20726
70
5324
0349
74
10842
13206
15597
18001
30
88
45
84
tG58
72
14
16616
42
70
98
88
6176
60
92
17
43
64
20S68
2117
3902
0621
8G42
11071
13309
15700
18280
97
23
21
51
69
11112
12
13
t8
20304
46
48
CO
74
13
34
28
18321
66
70
66
94
8700
76
03
29
61
66
86
4021
96
8
VI
36
tb
93
Gemengd Nieuws.
Een avontuur, dat nogal good
afliep, wordt uit Duinkerken gemeld. Do wyn-
handelaar Catrice keerdo dezer dagen huis
waarts met groDte sommen galds, die hy
geïücasseerd had. Zooals gewooniyk, maakte
hy gebruik van een rytuigje en paard. By
een kruisweg gekomen, treedt er plotseling eene
oude, door den last der jaren gebogene vrouw
op hem toe, gekleed in een wydon mantel,
die hem met bevende stem verzocht mede te
mogen ryden. Catrice stond haar dit verzoek
toe. Zy reikte hem eerst een zware mand
aan, die hij in het rijtuig plaatste, en daarna
hielp hy de vrouw, die voortdurend steunde
en kreunde, instygen. Wie stelt zich echter
zyne verbazing voor, toen de hand, die hy
greep, hem bleek een groote, ruwe mannen
hand te zyn? Met een ruk sloeg hy de
mantelkap op, die het hoofd der vrouw be
dekte enoen ruig gebaard gelaat benam hem
allen twyfel aan do sekte en tevens aan de
bedoelingen van zyn passagier. Hy gaf den
roover een krachtigon vuistslag in het gelaat,
waardoor deze ter aardo werd geveld Daarop
legde de wynhandelaar de zweep over zyn
paard on reed in galop heen. Nadat by een
voldoenden afstand had afgelegd, onderzocht
hy den inhoud der mand, dien de roover hem
had aangegeven, en deze bleek te bestaan
uit een geladen revolver, een dolk, een byl
en een zwaren hamer. De aard dezer voor
werpen deed den wyokooper tot de over
tuiging komen, dat het waarschyniyk slecht
met hem was afgoloopen, indien de roover
met hem was medegereden.
Overdreven zindelykheid. Met
Januari is te Appmgedam een verbodsbepaling
in working getreden, die een aardigen kyk
geeft op de aldaar heerschende gewoonten en
op den vreemdeling stellig eon zonderlingen
indruk zal maken.
„Het is verboden", aldus luidt de beslissing
van den vroedsn raad der propere stede, „het
is verboden, de openbare straten te schrobben,
andera dan op dan laatsten Vryiag van iedere
maand of den daarop volgenden dag."
En de Raad heeft zich verplicht gezien, aldus
in te grypen in het gezag der ny vere huisvrou
wen, omdat do zirtdolykheid dezen er toe bracht,
do straten minstens eens per week in die
mate te reinigen, dat 7.y op sommige plaatsen
haast stuk geschrobd waven!
Geveilde percoolen.
By de veiling, 8/15 Januari 1896 ta "Wasse^
naar ten overstaan van don te Warmond
gevestigden Dotans Frylinck gehouden, is
verkocht een perceel weiland aan den straat
weg te Wassenaar, groot 1 HA., 34 A., 75 cA.,
aan de wed. Th. Ruygrok aldaar, voor 2425.
Op den 2den Januari jl. is des avonds met
den trein alhier aangebracht een zwart houten
koffertje, waarop een adres geplakt, bevat
tende onder meer verschillende gemerkte
jongenskleedingstukkon.
Met andere goederen is dat koffertje van
den trein gebaald, doch het werd den vol
genden morgen vermist. Ofschoon de moge-
lykheid bestaat dat het koffertje op de een
of andere wyze van den wagen is gevallen,
kan het toch ook zyn dat het is weggenomen.
Daarom verzoekt de commissaris van politie
beleefd dat degenen, die daaromtrent inlich
tingen zouden kunnen verstrekken, zich hier
voor aan zyn bureel willen vervoegen.
Leiden, 17 Januari 1896.
