feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven
3?* e-ua-ille1toü.
13°. 11005
Vrijdag lO Jamtaii.
A0.1893
LEIDSCH
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT
Voor Leiden per 3 maanden. 1.10.
Franco por post 1.40.
Afzonderlijke Nommors 0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 1 6 regels 1.05. Iedere regel meer 0.17|. Grootere
letters naar plaatsruimte. Voor het incasseeren buiten de stad
■wordt /'0.05 berekend.
Tweede Blad.
Engelands vermeend suzereiniteits-
recht over Transvaal.
De departementen van oorlog en marine in
Engeland ontwikkelen eene groote bedrijvig
heid, met het oog op de eventualiteiten, waar
toe de gebeurtenissen in Zuid-Air.ka zouden
kunnen leiden. Doch men mag aannemen, dat
piet daar het beslissen Je woord zal worden
gesproken omtrent d^n loop, dien de zaken
in Zuil-Afrika zullen nemen, maar dat het
geschieden zal by de vreedzame overleggingen,
die tusschen de kabinetten van Londen en
Pretoria hangende zjjn. Paul Kruger en Sir
Hercules Robinson, die deze overleggingen
samen voeren, hebben indertijd ook de con
ventie van 1884, het staatsstuk, dat thins
de verhouding tusschen Groot-Britanriié en
de Zuid-Afrikaanscbe Republiek regelt, samen
onderte-'kend.
Do thans op den voorgrond tiedenae vraag
of Eng'land een suzeroiniteitsrecht over
Transvaal heeft, wordt op afdoende wyze
beantwoord, door ae conventiën van 1881 en
1884 naast elkander te leggen. In de over
eenkomst, die den 3den Augustus 188L te
Pretoria tusschen Transvaal en Groot-Britan-
nië gesloten werd, was uitdrukkelijk de
suz.reiniteit van de koningin van Engeland
aver Transvaal erkend. Art. 2 van dat ver
drag bepaalde: „Hara Majesteit behoudt zich-
telve, haren erfgenamen en opvolgers het
•echt voor van tijd tot tijd een Britschen
lesident in en voor den genoemden staat te
benoemen, met de navolgende verpachtingen
en functiën: het recht, in oor'ogstfld of in
geval een oorlog tusschen den suzereinen
staat en een vreemden staat of een ingeboren
stam in Zuii-Afrika onmiddellijk te vreezen
is, troepen door den genoemden staat te laten
trekken; verder de buitenlandsche betrekkin
gen van genoemden staat, met inbegrip van
het sluiten van verdragen en de leiding van
het diplomatiek verkeer met vreemde mogend
heden, onder baar toezicht te nemen en dit
verkeer door Hr. Ms. diplomatieke en con
sulaire ambtenaren in het buitenland te laten
voeren."
Volgens den inhoud van deze overeenkomst
waren de bewoners van Transvaal Britsche
onderdanen mee uitgebreide autonomie. Maar
reeds in 1883 werd eene deputatie, met Paul
K uger aan het hoofd, naar Londen gezonden,
om onder aanbieding van eene grensregeling
in het zuidwesttn de opheffing van dit suze
roiniteitsrecht en daarmede eene doortastende
verandering in het verdrag van 1881 te ver
krijgen.
Den 27sten Februari 1884 kwam eene
nieuwe overeenkomst tot stand, die de con
ventie van 1881 ophief en nergens het woord
suzereinïteit bevat. Die overeenkomst kent
alleen in art. 4 eene beperking by het sluiten
van verdragen met andere staten; iedere andere
beperking der onafhankelykh-id, die het oude
verurag had bepaald, is in het nieuwe opge
heven en ter zyde gesteld.
Lord Derby, de minister, die de onderhande
lingen met de Transvaalsche deputatie voerde,
hoeft hierover duideiyke verklaringen afgelegd.
In een officiëel schreven, dd. 15 Februari
1884, heeft hy gezegd: „Door weglating van
die artikelen van het verdrag van Pretoria,
waardoor aan Hare Majesteit en aan den
Britschen resident Z'-kere bevoegdheden met
betrekking tot het binnenlandsche bestuur en
do huironlan eche betrekkingen van Transvaal
werden 1o gekend, wordt aan uwe regeering
(ril. die van d9 Zuid Afrikaansrhe republiek)
vrjjheid gelaten het 1 nd zoider inmenging
te bes-uren, zyn diplomatiek verkeer te leidon
en zyne buitenlandsclie politiek te voeren,
behoudens de enkele voorwaarde, die in art. 4
Vein h-t nieuwe ontwerp opgenomen is, dat
een verdrag met een vreemden staat geen
geldigheid zal hebben zonder de goedkeuring
van do Koningin."
Met het oog op deze duidelijke verklaring,
kan het geen vraag meer zyn of een suzerei
niteitsr.-cht van Groot Britannië over Trans
vaal bestaat sedert 1884. "Wel hebben de
laatste gebeurtenissen de vraag doen rijzen,
of de overeenkomst van 18S4 voldoende waar
borgen verschaft voor de ban 1 having van
Transvaals duur gekochte onafhankelijkheid.
Het. in ons vorig numm r opg r omen telegram,
door den tjjdelyk t9 Berlyn vertoefd hebbenJen
Transv «alsch^n gezant (jhr. Be 1 erts van
Blokl nd, te 's-Hagc) aan den consul te Brussel
gr-zonden, dat het gebeurde een niouwe regeling
der verhoudingen noodig maakt, opdat men
in staat zij de volmaakte cnafhankelykheii
van Transvaal op meer deugen lijken grondslag
te vestigen, schijnt er op te wijzen, dat
werkelijk pogingen in dien zin worden aange
wend. En het mag ah vaststaande wordon
aangenomen, dat die pogingen buiten Engüand
met sympathie worden begroet.
Het is een illusie van den heer Chamber
lain, schrfift de „Temps", te geloovon dat
hy, door de handhaving van de conventie
van 1884 op d<m voorgrond te stellen, aan
alles tegemoet komt en den status quo arde
in Afrika herstelt. Men zal aan de wer ld
niet doen gelooven, dat er niets veranderd is
in Afrika, dat er slechts eenige arme gevan
genen zijn die aan de wraak der Boeren
moeten worden onttrokken. De waarheid is,
dat er een groote schipbreuk heeft plaats
gehad: die van het huichelachtige stelsel
van den heer Cecil Rhodes, van de gechar
terde maatschappijen, van do revolution by
procuratie en van de oorlogen met beperkte
verantwoordelijkheid. Men moQt weten onder
de oogen te zien wat die groote gebeurtenis
meebrengt en na zich sleept.
In de „Köln. Ztg." worat het denkbeeld
geopperd om eene conferentie samen te ro pen,
wanneer Engeland de hierboven vermelde
ui'legging van de overeenkomst niet wil
erkennen. Zy hoopt dat het diplomatiek
initiatief daartoe zeer spoedig van de eene
of andere met Engeland en Duitschland bei Jen
bevriende mogendheid moge uitgaan. De taak
van zulk een conferentie zou ook zijo, de
verhoudingen der Zuid-Afrikaansche republiek
zoodanig te regelen, dat zjj toekomstige
gewelddadige aanslagen niet meer zou hebben
te vreezen. Daartegen zou een behoorlijk
gewaarborgde onzijdigheid het beste voorbe
hoedmiddel z(jn.
Gemensfd Nieuws.
By een Haagsch geneesheer
heeft een belangrijke diefstal plaats gehad.
Een zoogen. patiint zou op den dokter
wachten en wist zich in dien tyi van esn
trommel met eenige duizenden aan effjcten
meester te makenen daarmede te verdwijnen.
Men meent den dief te kennen.
Beslaglegging. De arrond.-
rechtbank te Rotterdam (tweede Kamer)
heeft gisteren een begin go maakt met de
behandeling van de zaak der hand Isven-
noo^schap onder de firma C. Lonrens t Rotter
dam tegen Will ;m Van Berkel Do firma Lou-
rens dead onlangs onier handen van beheer
van d-. n griffier der Rotterdamsche rechtbank
arrafrt onder derden leggen op de gelden,
welke de griffier onder zich heeft en welke
genoemden Van Berkel to'jbehooron. De
procureur der firma Lourens is de heer mr.
A v. d. Hoeven.
Gistermorgen is een 6 2-jarige
vrouw in de Haariemmer-Houriuinen te Am
sterdam met een ketel kokende koffie van
de trap gevallen. Ernstig gewond en verbrand
weri zfi naar het Binnengasthuis vervoerd.
Een kleermakersknecht te Breda
verbrijzelde met zijne schoenen twee groo:e
sp;eg fruiten by zfin patroon, omdat deze niet
genegen was hem een gunstig getuigschrift
af te geven. De dader, die een groot gezin
heeft, zit in hechtenis.
Omtrent den kaashandel kunnen
nog altijd dezelfde gunstige berichten gegeven
worden, al is het ook. dat reeds een paar
weken de haadel op enkele markten traag
werd genoemd on de hoogste noteeringen
boneden die van eene maand geleden bleven
Ter verklaring van dit verschijnsel wordt
herhaald, wat reeds vroeger werd opgemerkt,
nl. dat de qualiteit der tegenwoordig aange
voerde kaas belangrijk minder is dan die van
eenige weken geleden, en ook dat de op-
koopers nu eenmaal voor slechte kaas geen
lste-soort-pryzen geven. De noteeringen van
wtrkelyk fijne soorten hebben geen noemens
waardige verandering ondergaan, en nu
Duitschland nog altijd bljjft vragen naar
Goudscho en Edammer en de aan oeren be
langrijk afnemen, in sommige streken zelfs
geheel ophouden, bestaat er alle reden om
aan te nemen, dat die boeren, welke nog
voorraad hebben, voorloopig wel goad geld
zullen blijven maken voor hunne goede waar.
In de Alhlasserwaard werd do vorige week
van ƒ21 tot 25 besteed; in de Lopiker-en
Krimpenerwa -rd liepen de marktprijzen van
lste soort Goudsche tot ƒ24.50 en war'n
dus prima qualiteiten niet aangevoerd, 2jo
soort ƒ19 tot f 22; Edammer lste soort tot
27, 2de soort 22 tot 24.
Naar men verneemt, liet H.M.
de Koningin Regentes informeeron naar den
toestand van de slachtoffers van den brand
op Donderdag jl. te Ylissingen.
Als gevolg hi.-rvan zond H. M aan den
burgemeester een bedrag van 60, om uit ten
b ite van het gezin aan te wenden. Het ver
loor by den brand niet allaen de kinderen,
maar ook alles, wat hot bezat. Niets was
verzekerd en niets kon gered worden.
Serum. In een te Utrecht ge
houden voordracht over het scrum tegen
diphtheritis, <elüe prof. Spronok o. a. mede,
dat de statistiek van hot Utreehtach zieken
huis, dio op 63 gevallen slechts 9.5 pet.
overled nen aantoont, waaronder eenigen, die
reeds énkele uren na aankomst overleden,
ook ze«.r gunstig blijkt te zjjn.
Van bevriende zijde werd den
heer Jo s. Van Wotki, te Rotterdam, dez r
dagen uic Duitschland bericht, dat de in het
vorige j v .r door middel van braak uit zyne
woning ontvreemde effect- n in handen zou ien
z. n van een puit^cher, te Londen woonachtig.
Aan de werd terstond bierv.in mede
deeling ged .an en naar ainleiding daarvan
begaf zich Zaterdag de onder-inspecteur van
politie, de hGer K. F. Go- 1st, naar Londen.
Met de hulp van Lonüensche detectives werd
deze Duitscher opgespoord; hy bleek iemand
te zyn, van wien het bekend is dat hy er zijn
werk van maakt effecten en andere waarden
te koopen, zonder naar de herkomst te vra
gen. In verhoor genomen, erkende hy de
gestolen effecten izi]n bezit gehad to heb
ben; hy zeide ze g kocht te hebben van een
hem onbekend man, van wien hy eene v.ige
pr-rsoonsbeschryving gaf. Hij bad ze echter
reeds weder van de hand gedaan. Of by, wat
dit laatste betreft, waarheid spr k, is niet
geoleken; eene huiszoeking te zjjnent werd
den heer Go 1st niét toegestaan. Oak de
verdere nasporingen te Londen hadden geen
resultaat. (A. C.)
Een nieuwe ramp hoeft ver-
moe-dtlyk het vissehersdorp Zwartewaal ge
troffen Da aldaar- thuisbehoorendo visohsloep
„Koningin Emma", welke voor ten hoogste
veertien dagen naar zee was vertrokken,
beeft nu raeds drie wtken reis. Het getal
opvarenden bedraagt dertien.
De boerderij, bewoond doorJ. T.
Bakker, te Vinkega (Fr.), is geheel afgebrand.
Ook twee koeien kwamen in de vlammen
om. Huis en inboedel zyn verzekerd. De oor
zaak is onbekend.
Te Straebeek onder de gemeente Houthem
(L.) zyn de schuur en stal ing n van den
heer Croon aoor brand v.rnield. Al de
granen en geborgen landbouwgereedschappen
zyn een prooi der vlammen geworden. Mede
kwamen 7 koeien, 13 varkens en ongeveer
80 kippen in de vlammen om. Aan het
optreden der inwoners is het te danken, dat
het woonhuis gespaard bleef.
Te Spandau hoeft eeninbraak
plaats gehad in een kanongietery. De inbre
kers haa en het natuurlyk niet zoozeer op den
magazynvoorraad als wel op de kas voorzien.
Daaruit ontvreemdden zy dan ook een bedrag
van 60,000 mark aan bankpapier on 10,000
mark in goud- en zilvergeld. De deur van den
brandkelder toont geenerlei spoor van geweld,
zoodat men het er voor houdt, d»t zy met
een valsalva sleutel is geopend gbW«rucn.
Alles is zoo gehei nzinnig in zyn werk g-gaan,
dat men niet eens den tijd kan vaststellen,
waarop do diefstal kan hebben plaats gehad.
De pol.tie is ciruk in de weer om de inbiek-rs
op het spoor te komen, maar tot nu toe tast
zy nog in den blinde.
Zooals men weet, werd eenigen
tyd geleden de officier van justitie Lorenz te
Erfurt veroordeeld wegens beleeaiging van een
beschulJigdo. Dezer dagen nam de verdedi
ger iu een strafproces te Boriyn de gelegen
heid te baat om naar deze zaak te verwijzen.
Het gold hier een straattounceltje, waarby
e«n politie-agont belee ligd was door een paar-
dentvooprr. Deze, deswege, voor het kanton
gerecht gedaagd, werd door den voerzitt-r
voor een „vlegel" uitgemaakt. Zyn advocaat
protesteerde met klem tegen deze uitlating en
ontzegde den kantonrechter het recht een bo-
schulrigde btleedigingen toe te voegen De
kantonrechter antwoordde, dat hy zich door
geen verdediger het recht liet ontnemen een
beschuldigde met den naam te noemen, ci9
hein goeduacht, waarop de aivocaat weer
repliceerde, dat hy hot altyd niet alleen als
zyn recht, maar zelfs als zyn plicht zou ue-
schouwen, een fdtsoeiilyk beschuldigde, tiie
nouit eenige straf liaa ondergaan, te bescher
men tegen een lompe behandeling van het
gerecht.
De zaak was biermede afgedaan en de be
schuldigde werd wegens beleediging van een
rechieriyk beambte in de uitoefening zyner
funclij veroordeeld tot een geldboete van 20
mark.
Te Deutschendorf hoeft een
ziekenverpleegster een arbeider en zyne vrouw
in de plaats van rhabarber-tioctuur bij ver
gissing opium-iinctuur toegeaiend. De man is
aan de gevolgen overleien, terwyi er weinig
hoop bestaat, dat men de vrouw in het leveQ
zal kunnen behouden.
In een Hongaarsche stad werd
in Augustus 1893 een weddenschap aangegaan,
over de nauwkeurigheid der postery' n. In een
g zeischap word beweerd, dat deze nog wel
eens wat te wensclien overliet, De plaatselijke
postdirecteur nam het voor de post op en
wedde, dat zelfs uit het verst verwyderde
hoekj9 der aarde een onbestelbare brief aan
het adres van den afzmder zou worden terug
bezorgd. Hy heeft de weddenschap glansryk
gewonnen, want een brief, geadreseerd aan
een zek|ren heer Fliegel, te Kantscheufu, het
noordoostelijkste hoekje van China, kwam dezer
dagen t'rug met bet opschrift: „onbestelbaar".
Deze rondreis brief zal voor menigen philathe-
list zeer begeerlyk zyn, natuurlyk niet zoozeer
om zyn inhoud als wel om de talryke post
stempels op het couvert.
Te Ruvo (Apulië) is overleden
Giovanni Jatta, een bekend verzamelaar van
antiquiteiten; onder zyn prachtige collectie
bevond zich een menigte Apulische vazen,
die hy in een voortreffeiyken catalogus uit
voerig beschreven heeft. Hy was, hoewel
autodidact, een in Italië zeer gezien oudheden
vorscher.
TE IWEUWSGSERSC.
53)
Was ik reeds bewogen, hoe zal ik beschry-
ven wat ik nu gevoelde? Ik kon niet spreken,
ik durfde nauwwlyks deuken. Ik kon alleen
Franks hand grypen, die hy my als onweer
staanbaar toestak en die ik hartelyk drukte,
bevende van blyde opgewondenheid.
Toen zeide hy:
„Zy wilde niets meer zeggen; maar voor
my was het genoeg. Ik begreep, dat wat zy
besloten had hot beste was. Maar," voegde
hy er mistroostig by, „natuurlyk zal het een
verschnkkeiyk standje geven. Of liever, een
standje juist niet. Lumley maakt zich nooit
erg druk over zulke dingen, maar by zal
vreeselyk zyn op zyne kalme, vastberaden
manier. Ik weet niet, wat hij zal doen. Maar
ik veronderstel, indien Ethel by haar besluit
bljjft en dat zal zy zeker er een eind
zal komen aan onze compagnieschap, en ik
z&lf zal moeten zien vooruit te komen, zoo
goed als het gaat. Maar dat is niets, ik ver
trouw dat het wel gaan zal. En nu, beste
Paul, is er niets, dat u weerhouden kan met
Ethel te trouwen zoo spoedig gy en zy ver
kiest, of zoodra zy wél genoeg is, en dat zal
wel niet lang duren."
Ik kon nauwelyks gelooven dat ik waakte,
dat ik bestond het leek my een al te
heerlyken droom. Dat ik werkelyk op het
punt stond, dat geluk deelachtig te worden,
waarnaar ik zoo vurig verlangd had, kon ik
my moeilyk voorstellen. Op dat oogenblik
kwam Horton weer binnen.
„Wel," zeide hy lachende, „Paul, ik zal u
huur moeten laten betalen voor het gebruik
van deze kamer. Ik moest er eigeniyk eene
zware boete op zetten, dat gy my myne beste
gasten ontrooft eerst Eilel en nu Rayner.
Kom, beste luitjes, het gaat er wüt grappig
toe biernaast l Eifel is hard aan het werk
met zyne waarzeggery en doet iedereen ver
baasd staan."
„Eene kleine verontschuldiging, Horton,"
zeide Frank„Paul is niet in orde. Gy weet,
dat hy pas hersteld is van eene zware ziekte,
en de warmte en benauwdheid van de andere
kamer hebben hem aangepakt."
„Zeker," antwoordde Horton, „geef u den
tyd om wat te bekomen. Maar zoodra gy u
wèl genoeg voelt, kom dan binnen, daar ik
niet gaarne zou willen, dat gij de grap mistet.
Maar ik zal trachten ze aan den gang te
houden totdat gy u in staat gevoelt by ons
te komen."
Toeu ging hy weer heen.
„Laat ik u niet tegenhouden," zeide ik tot
Fraok; „ik weet zeker, dat gy gaarne iets
van dien aard wilt bywonen. Laat my nog
een poosje hier. Ik zal gauw weer in orde
zyn. Ik moet nog eenige minuten alleen zyn,
om tot kalmte te komen na het kostelyke,
heeriyke nieuws, dat gy my gebracht hebt."
„Goed," antwoordde Frank, „ik zal dan
gaan. Maar volg myn raad, beste vriend!
Blyf hier niet langer. Ik zie, dat gy zeer
bewogen zyt, en de warmte in de andere
kamer zou u kwaad kunnen doen. Neem dus
een rytuig en ga naar huis l Rust wel van
nacht; dan zult gy morgen weer geheel in
orde zyn."
Ik zeide dat ik dit misschien straks zou
doeninmiddels wenschte ik nog eens alleen
gelaten te worden met mijne eigen gedach
ten op zulk een oogenblik was zelfs Franks
togenwoordigbeid ondraaglyk.
Toen wy dit overeengekomen waren, ging
by heen, my goeden nacht wenschende, en
verdiepte ik my in de vc-rrukkelyke gedachte
aan de heeriyke mededeeling, die by my ge
bracht had. Ik zal niet verwylen by de zalige
overdenkingen, die dat nieuws by my op
wekte. Ik droomde van het geluk, dat nu,
naar het scheen, volkomen in myn bereik
was. In myne verbeelding stond myne
geliefde myne aanstaande vrouw voor
mjj, en ik kuste de lucht, waarin ik haar
gelaat zag.
Toen namen myne overdenkingen eene
nieuwe wending. Ethel had besloten niet met
Lumley te trouwen, en ik genoot in het
geloof, dat zy dus zich met my wilde
vereenigen. Dat zy my bjj myn voornaam
genoemd had, was afdoende.
En wat zou nu het gevolg zyn wat Lumley
betreft? Wat zou by doen? Ik hield er mjj
van verzekerd, dat, na Ethels verklaring, al
zyn invloed, al zyn meesterachtig gebieden
haar niet in haar besluit zou doen wankelen.
Hy kon haar dooden, maar hy zou baar
nimmer overreden of dwingen van besluit te
veranderen. Haar dooden? Neen, dat zou hjj
niet kunnen doen I Zelfs niet door bedreigingen
of vervolging, want ik zou weldra aan hare
zijd9 zyn om haar te beschermen. Maar nu
wat my aangaat? Herinnerde ik my niet, wat
de woestaard my in myne kamer gezegd
had? „Als gy myn huweiyk mot Ethel
Rayner verhindert, zal ik u het loven be
nemen." En nu was dat huweiyk verhinderd.
Zou hy zyDO bedreiging uitvoeren? Ik lachte
een t by de gedachte. Het scheen te monster
achtig te ongerymd meer als de bedrei
ging van een tooneelschurk in een transpon-
tynsch melodrama dan de taal van een
koopman in de City in het hartje van het
beschaafde Londen. Hy was echter oen koel
bloedige, vastberaden schurk, die nergens voor
zou terugdeinzen een schurk, die zyn vrioDd
en compagnon kon bestelen en verloten, wiens
roemen, dat hy meer dan eens „zyn man
gedood had," zooals hy zeide, waarschyniyk
waar was, al had hy het zeker niet in een
„oeriyk gevecht" gedaan.
01 Daar kwam eene plotselinge gedachte
eene vreeseiyke gedachte by my op. Goede
Hemel! Veronderstel, dat ik my vergist had,
dat de misdaad, waarvoor deze man zou ge
straft worden, niet zyn beroovon van Gomëz,
maar myn dood was! Veronderstel, dat hy
my uitdaagt op eene afgezonderde plaats,
waar niemand ons zien kan, mjj .uitdaagt
tot wat hy een eorlyk gevecht noemt, en my
doodt of ver8Chrikkelyk wondt in den stryd.
Het was niet waarschyniyk, maar toch ook
niet onmogelyk.
Zal ik ontkennen, dat de schrik my o
het hart sloeg by die gedachte Ik heb reo
verklaard, dat ik geen held ben, en ik b
ronduit, dat by den eersten aanblik de ga-
dachte om vlak tegenover dien wreeden, vast
beraden man te staan, gewapend met mos
of pistool, waarvan by een waardig gvbruik
kon maken en die ik hoegenaamd niet han-
teeron kon, my geen aangenaam gevoel gaf.
Toeu kwam de reactn. Km ik, de ver
loofde, de erkende verloofde, naar ik voor
zekor hield, van Ethel Rayner, my een laf
aard toonen? Indien dit myn lot moest zyn
godood of gewond te worden door dien
onbeschaamde» dief, zou ik er mij aan kurmen
onttrekken of het ontvluchten? Neen! Ik zou
stand houden en hem tarteD, en indien ik
moest sterven ter wille van E hel, dan zou
ik sterven.
Zal hy my dooden? Zal by my wonden?
01 De Gavel Daar bad ik niet aan gedachtI
In eon oogenblik kon ik mjjre m cht uit
oefenen en er my van verzekeren w^t er
gebeuren zou. Ik had my altijd zorgvuldig
gewacht haar te gebruiken om naar myn
eigen lot te vragen of naar dat van i m n
die my dierbaar was, daar my herh ...ló-iyk
gebleken was, tot welke verschrikkel'jke
openbaringen dit dikwyis leidde. Koa ik, zou
ik die macht nu uitoefenen?
Het was vreeselyk. Zou ik durven vragen,
of Craven Lumley my het leven zou benemen
of er een aanslag op doenr. wetende dat bet
woord bevestigend kon zjju Maar vreesde
liet te vragen? O! de gedachte was oven
uandeiyk als die om my te verbergen, of
e vluchten, voor myn vyand.
Wordt vervolgd
