MENGELWERK.
zullen de nieuwe kiezers eveneens weinig
invloed op de partij verhoudingen hebben.
„Alloen in Noord Holland zal de verandering
in de sterkteverhoudiogen der partijen wel
licht sterk genoeg zijn, om in sommige dis
tricten, waar thans de meerderheid nog tegen
eeno kiesrechtuitbreiding zoover als de Grond
wet haar naar de ruimste opvatting toelaat
gekant is, die meerderheid in eene minderheid
om te zetten. Ik wil echter aannemen, dat
het geheole kiezerscorps na de invoering van
hot kiesrecht-Van Houten iets meer demo
cratisch getint zal wezen. Wil dat nu ook
zeggen, dat men met dat moer democratische
kiezerscorps terstond met kans op goeden
uitslag op eene nieuwe, onder de bestaande
constitutie finale, kiesrechtregeling zal kunnen
aansturen
Mr. Treub beantwoordt die laatste vraag
ontkennend; het is een illusie, zegt by, en
do gronden voor dit beweren zullen in een
volgend artikel worden uitoengezet.
Verslag van de vergadering der Maat-
scliappy ter bevordering van
Nijverheid.
In de op Woensdagavond gehouden ver-
gadoring van hGt departement Leiden der
Maatschappij ter bevordering van Nijverheid
trad als spreker op Dr. D. De Loos, dien wy
het genoegen hadden reeds meermalen en
over verschillende onderwerpen te hooren
lezen.
Ditmaal had spreker op zich genomen, ons
de werking en inrichting van de muntmeters
te verklaren. HU begon met de toegevendheid
der leden in te roepen, indien deze verkla
ringen aan duideiykbeid mochten te wenschen
o^orlaten, daar hy zou mededeelen wat hem
door den directeur der Gasfabriek hier ter
stede omtrent deze meters was medegedeeld.
Als inleiding begon spreker ons eerst de
werking en inrichting der tegenwoordig moest
gebruikte gasmeters, nl. de natte en droge
meters, te verklaren. Wat de natte meters
betreft, die volgens het oordeel van deskun
digen beter voldoen dan de droge, deze hebben
het groota nadeel, dat in den winter het
daarin zich bevindende water bevriest.
Men kan dit op verschillende wijzen tegen
gaan: lo. door bUvoeging van alcohol; maar
daar deze vloeistof spoedig verdampt, is deze
diarvoor het minst geschikt; 2o. door glyce-
ri e; dit heeft echter dit bezwaar, dat het de
metalen aantast; 3o. door chloorcalcium, en
dit is wel het beste middel, echter moet het
geheel neutraal zUn en workt het ook eenigs-
zins op de metalen in, wanneer or lucht
bykomt.
De vorm der natte meters is aan iedereen
bekend, maar zeker niet de inwendige inrich
ting. Door middul van eon teekening op groote
schaal kregen wU deze te zien. De meter
wordt, tot op eon bepaalde hoogte, door een
overloopbuis aangegeven, met water gevuld.
In dit water dryft een vlotter of flutteur, aan
welks bovonoinde een klep bevestigd is, die
zich, wanneer het water op don juisten stand
bevindt, opent en het gas gelegenheid geeft
in den motor te stroomen. Door een knievor-
mige buis stroomt het gas nu in de trommel,
een om een horizontale as draaibare blikken
bus met schoepen als van eeno turbine.
Door de drukking van het gas tegen deze
schoepen gaat do trommel draaien, en do as,
aan welker einde een tandrad bevestigd is,
brengt een horizontale stang in beweging.
Deze stang heeft aan haar boveneinde een
tandrad, dat op een samenstel van raderen
werkt, waaraan de wfizers voor de telling
bevestigd zUn. De wüzerplaton geven de oen
boden, tientallen, enz. aan.
In de drogo meters bevindon zich twee
caoutchouczakken, die beurtelings gevuld en
geledigd worden. Aan deze zakken zUn platen
bovestigd, waaraan hef hoornen, die door het
opblazen en 1 digen bewogen worden en deze
brengen wederom twee staande assen in
beweging, aan welks boveneinde twee stangen
bevestigd zün, die op een zich in het midden
bevindende as werken.
Daar het vullen en ledigen zeer gelUkmatig
geschiedt, is het toestel van hefboomen en
stangen zoo ingericht, dat deze as gaat draaien
en door een tandrad op do telwUzers werkt.
Om te voorkomen dat het uitstroomen onregel
matig geschiedt, en daardoor het licht ongelijk
matig zou branden, is eon schuif aangebracht,
die beurtelings het gas uit den lston en 2den
zak laat stroomen. Spreker toonde ons twee
gasmeters, een drogen en een natten, waar
van de wan don van glas waren, en hierdoor
kon men zeer good de werking van hot toe
stel gadeslaan.
Da muntmeters zyn, wat do inwendige
inrichting betreft, goheel aan de bovenbe
schrevene goiyk; eebtor bevindt zich aan
de eene zyde een sleuf om er de 2,/2-cents-
stukken iu te werpen, en een zeer vernuftig
gevonden toestel, om, wanneer dit muntstuk
is ingeworpen, don meter te doen werken.
Steekt men in do sleuf óéu 2I/a-cts-stuk, dan
moet men daarna een kraan een halven slag
omdraaien, dan valt de munt in een daar
onder geplaatst bakje, dat met zegel der
Gasfabriek gesloten is, zoodat men de daarin
govallon stukken er niet uit kan nemen. Door
het omdraaien van de kraan heeft men van een
rad, dat met 12 tanden voorzien is, één tand
omgedraaid en daardoor gelegenheid gegeven
aan een daarachter gelegen klep, zich te openen.
Dezo klep wordt door een spiraal veer ge
sloten gehouden, en deze veer kan zich ont
spannen, wanneer twee schuin bygewerkte
nokken langs hunne hellende vlakken terug-
loopen. Staan de nokken met de uiterste
punten tegen elkaar ,dan is de veer gespauuen.
Men kan twaalf 2'/2 centen achter elkaar in
werpen; maar by ieder stuk moet. men de
kraan omdraaien; het is dan mogeiyk voor
80 C9nts gas te verbruiken. Op een wjjzer-
plaatje kan men zien hoeveel stuks men er
in werpt, en voor hoeveel waarde men nog
kan verbruikon, daar door middel van een
tandrad dit toestel naarmate van het verbruik
weer in zyn vorigon stand, d. i. op nul, wordt
teruggebracht. De bovengenoemde nokken
sluiten met de haaksche zijden tegen elkander
aan, als men er 12 stuks heeft ingeworpen,
zoodat het dan onmogeiyk is er meer by
te doen.
Het is zeer moeilyk eene juiste beschrijving
van deze inrichting te geven en waarschynlyk
zal men, zonder bet toestel gezien te hebben,
de inrichting er van niet volkomen begrypen.
Men is zeer geheim met de fabricage van
deze meters, en daardoor ontbreken op het
oogenblik groote modellen en teekeningon,
waardoor het zeer moeiiyk valt een juiste
beschryving te geven van de werking van
het mechanisme.
Om hot fraudeeren te voorkomen, zijn or
nog de gewone telwyzerplaten aangebracht,
zoodat, wanneer de verbruiker soms het centen
bakje mocht willen ledigen, deze toch het
verbruikte gas aangeven. De gasfabriek levert
doze muntmeters aan personen, wier huur
waarde niet meer dan f 250 'sjaars bedraagt.
Daarvoor bekomen zy, behalve den meter,
een gasleiding voor een pit, een kooktoestel
met 1 meter caoutchouc-slang.
De kostende prys van het gas is 6 cents
per kub. meter; deze ééne cent meer dan
de gewone gasprys is voor aflossing en rente
van het kapitaal der leiding bovengenoemd.
Op het oogenblik zyn hier ter stede 66 zulke
meters geplaatst, terwyi in het geheel 242
aanvragen zyn ingekomen. Het verbruik is
per dag gemiddeld 1,45 M.s, dus op 6 cants
per meter gerekend 83/t cent. De meters
worden op het oogenblik éénmaal per week
gecontroleerd, wat natudrlyk zeer veel last
veroorzaakt; maar men denkt in het ver-
Een Kerstverhaal,
Uil het Engelsch van Mrs. Pattisson,
Het was Kerstavond en bitter koud. In
gure vlagen blies de snerpende oostenwiod
door de straten van Londen; als een vale,
gryze sluier hing de ondoordringbare mist
over de groote wereldstad.
In een armoedig kamertje van een onaan
zienlijk huis, waaiin ovenveel gezinnen als
vertrekken waren, zat een jonge vrouw van
zeven en twintig jaar met koortsachtige haast
op do machine te naaien. Do riekendo lamp
wierp nauwelyks licht genoeg op het werk
dat zy onderhanden had. Het bloeko gelaat
droeg onmiskenbaar sporen van oen wanke
lende gezondheid en telkens word het tengere
lichaam geschud door een hardnekkige kuch.
De eenvoudige zwarte japon, die zij droeg,
gaf den indruk van keurige netheid.
Eon klein meisje van een jaar of zes zat op
don grond voor het vuur; do groote blauwe
oogon hield zy strak iu de vlam gevestigd,
die uit de kolen opsteeg.
„Moeder, het is Kerstavond, nietwaar?"
vroeg zU-
„Ja, lieveling," klonk het met een zucht
van vermoeidhoidvoor haar waren immers
alle jaargetydon goiyk, geen enkel seizoen
bracht haar meerdere vreugde aan; behalve
do eenige lichtstraal, haar kind, bleef haar
leven zooals het do laatste jaren geweest
was: egaal donker.
„Denkt gy, moeder, dat het Kerstkindje
van avond by ons zal komen?"
„Neen kindje, by arme menschon zooals wy
komt het Kerstkindje niet; dat weet alleen
de woningen der ryken te vinden."
„Krygen we morgen kalkoon en plumpud
ding moeder, omdat het dan Kerstdag is?"
„Als het Kerstkindje het niet brengt, Min
nie, vrees ik van niet."
De kinderoogen vulden zich met tranen;
stil snikkend als oen kind, dat gewend is aan
veel leed, nam zy haar oude plaatsje voor
het vuur weder in.
Ruth Grayson naaide geduldig voort, het
loven was haar reeds lang tot een last en
wat baatte raurmureeren. Op haar negentiende
jaar was zy getrouwd met een dronkaard, die
daarby nog vorslaafd was aan het spel; kort
volg dit eens in de veertien dagen te
zullen doen.
Hiermede besloot spreker zUne rode, die
tot het einde met de moeste aandacht gevolgd
werd. Van de gelegenheid om nog eenige
inlichtingen te verkrygen, maakte de heer
Kaiser gebruik om den spreker te vragen,
welke de redenen waren, waarom de natte
meter boven den drogen te verkiezen was.
Zyns inziens was juist het omgekeerde het
geval en hy meende dat een dergeiyke uit
spraak uit den mond van den geachten spr.
misschien de laatste soort in discrediet zou
brengen.
De heer De Loos antwoordde dat hem dit
door den directeur der Gasfabriek was mede
gedeeld.
De heer De Sturler meende dat het nadeel
der droge meters daarin gelegen was, dat
men hot caoutchouc der zakken met voldoende
lenig kon houden.
Do heer Kaiser daarentegen hield staande
dat men hierin door de nieuwste vindingen
geslaagd was.
Da heer Vorhey van Wyk had eene bere
kening gemaakt, dat de Gasfabriek toch nie.t
zooveel voordeel by de plaatsing dier met is
kon hebben, daar men de aanlegkosten en
de levering van hot benoodigde materièel
niet uit de meerdere opbrengst van 1 cent
per meter kon betalen.
Ziehier de berekening:
1.45 M3. per dag, dus voor 365 dagen 529.25 M3.
529,25 M3 a 6 ets. per M«. is ƒ31.76
529,25 5 26 46
verschil f 5.30
Hiertegen merkte de heer Kaiser op, dat
deze meerdere inkomsten van f 5 30 wel
degeiyk door de commissie van de Gasfabriek
voldoende geacht waren voor aflossing tn
rente.
Niets meer aan de orde zynde, nam de
vice-voorzitter, de heer De Stuiler, het woord
om den heer De Loos dank te zeggen voor
zyne bolangryke mededeelingen, waarmede de
vergadering met applaus instemde. P.
na do geboorte van haar kind ve rliet by haar
en zy bleef zonder g«>ld en zonder vrienden
om haar voort to helpen, aebtor.
Nooit had zy meer iets van hem gehoord
en zy wensebte niet zyn gelaat ooit weer to
zien; haar voortdurende vrees was dat by
haar mocht ontdekken on dat hy op een
goeden dag plotseling voor haar zou staan
om het kind mede te nemen.
Hoe zy de eerste weken na het weggaan
van haar echtgenoot doorkwam, weet God
alleen. Na hertualduiyk het hoofd gestooton
ts hebben, slaagde zy er eindelyk in werk
te krygen voor een dor groote magazynen
in het West End.
Ü9 laatste draad was afgehecht; z(j vouwde
het .verk netjes op, en na hot kind goedendag
gekust te hebben, veiliot zy het huis om het
karig loon te gaan ontvangen. Da verhuurster
der kamer zou zoolang op kleine Minnie passen.
Juffrouw Brown had echter ook nog oenigo
noodzakelijke boodschappen en daarom liep
zy oven uit, de voordeur op een kier latend.
Het kind keerde met de gedachten terug
naar het Kerstkindje en bleef peinzend voor
zich uitziende op den grond zitten. Eensklaps
hoorde zy de voordeur opengaan, stappen
weerklonken in de gang. Zou juffrouw Brown
nu al terug zyn? dacht zij. Maar neeD, de
deur der kamer werd opengemaakt en een
mannenhoofd vertoonde zich om do deur,
door de tropische zon gebruind en met een
paar vriendelijke blauwe oogon. Minnie was
in het minst niet verschrikt over deze onver
wachte verschyning en naar hom toeloopendo,
vroeg zy:
„Zyt gy het Kerstkindje?"
„Neen kleintje," antwoordde de vreemdo-
liDg met een vrooiyken lach, „maar wie weet
of ik er niet eens voor spelen wil: bon jy
eon dochtertje van Ruth Grayson?
„Ik heet MinDie Grayson, en hoe heet gy
Kent gy moeder?"
„Ik heb je vader gekend en ik kom van
hem. "Waar is moeder?"
„Moeder is even uit en juffrouw Brown ook."
„En dus ben jy maar alleen; ben je niet
bang van me?"
„Neen, want ik dacht dat gy het Kerst
kindje waart."
„Nu, misschien ben ik het wel."
Hy ging by het vuur zitten, trok het kind
op zyn knie en deed haar een menigte vragen
omtrent haar moeder.
„En nu ga ik nog eens even hoen," zeide
hy, „in dien tyd is uw moedor misschien
terug en dan breng ik iets voor u beiden
mede."
Toen Ruth eindelyk doodelyk vermoeid en
bleek van de koude terugkwam, spong Minnie
haar juichend te gemoet.
„Moeder, het Kerstkindje is er geweest!"
„Het Kerstkindje?" vroeg de vrouw met
een vermoeid lachje.
„Ja, en hy wilde u ook zien en by brengt
iets voor ons medel"
„Maar, Minnie, hoe zag het er uit?"
„O, moeder, het was een man met blauwe
oogen en hij zeide dat by vader kende, en
hy komt terug."
Zy moest gaan zitten, do arme vrouw; alles
draaide met haar in de rondte. Hy was dus
teruggekomen en hU zou ongetwytold het
kind medenemen.
„O, God, daar is hyi" riep zy, toen de deur
openging en de vreemdeling binnentrad.
By den eersten blik zag zy echter dat haar
echtgenoot het niet was.
„Wie zyt gy?" was haar eerste vraag.
„Ik heb uw man gekend in de Diamant
velden in Zuid-Afrika", antwoordde hy.
„Hebt gy hom gekend?"Weet hy myn woon
plaats? 13 hij ook in London?"
„Neen, Dick Grayson is dood, van hom zult
go geen last meer hebben."
„Is hy dood?"
„Ja, arme kerel."
„Vertel my alles", zeide zy.
„Ik ontmoette hem voor het eerst in de
Diamantvelden, niemand van ons bemoeide
zich voel met hem. Hoe dat kwam, weet ik
niet, en eerst in den ossenwagen, die ons
naar Kimberley bracht, knoopte ik een gesprek
mot hem aan. Twee dagen na ons vertrek
werd by overvallen dóór een hevige koorts
en hy yldo altyd door over een vrouw en een
kind, die hy verlaten had en die zeker nu
al lang van gebrek zouden zyn omgekomen.
„Rutb, vergeef het my toch 1" riep hy telkens.
Het was een hopeloos geval, daar zyn gestel
geheel was ondermynd door het misbruik
van sterken drank. Op den vierden dag ver
minderde hy zichtbaar en omstreeks twaalf
uren, in een helder oogenblik, greep hy myn
hand en smeekte my, by myn terugkomst
in Engeland zijn vrouw en kind op te zoekeo.
zoo die nog in leven waren ten minste. „Zeg
haar", zeide hy, tusscben ieder woord naar
adem hygend, „dat ik berouw heb over al
het verdriet, wat ik haar heb aangedaan.
Jack Strahan, ik weet dat ge een eariyk man
zijr, hier zyn al de diamanten, die ik gevonden
heb, geef ze haar en breng haar myn laatsten
groet over." Een uur later stierf hy, en onder
de brandende stralen der zon begroeven we
hem, tusscben de heuvelen. Geen teekon wyst
zyn laatste rusi plaats aan, geen predikant
zond een laatste gebed voor hem op, het was
eon vroeind sterf bed en een treurige begrafenis.
Ik heb myn woord gehouden: zoodra ik m
Engeland kwam, heb iü aan de detectives in
Scotland Yard uw woonplaats gevraagd. Na
uw naam opgegeven te hebben, verkreeg ik
eindelyk na veel vruchteloos zoeken de ge-
wonschte zekerheid. Ik hoop dat gy Dick al
zyn tekortkomingen zult willen vergeven."
„Ik vergeef hem," antwoordde zy, zacht
schreiend, „zooals ik zelf ook hoop dat my
eenmaal vergeven zal worden."
„En nu heb ik n nog mede te doelen dat
do diamanten, die ik voor u in bewaring heb,
oon som vertegenwoordigen, die u in staat
zal stellen, iets beters by de hand te nemen,
dan dat afmattende eeuwigdurende naaiwerk."
„En kom nu eons kyken, Minnie," wendde
by zich tot het meisjs, „wat het Kerstkindje
voor je heeft medegegeven."
„God zegene u, mynheer Strahan," was al
wat Ruth vormocht uit te brengen
Vrooiyk begonnen de Kerstklokken te lui
den, duidelyk weerklonken de zware tonen
door den helderen vriesnacht, tot in de stille
afgelegen straat, waar Ruth Grayson zoo
menig droevig Kerstfeest had doorgebracht.
Een jaar is verloopen en bet is weder
Kerstfeest. Over de kale velden ligt dik de
sneeuw gespreid; do naakte takken der hoo
rnen zyn in een glinsterend witten mantel
gehuld.
Om oen vrooiyk knappend houtvuur, grillig
opvlammend in den wyden schoorsteen, zitten
John Strahan, zyn vrouw Ruth en kleine
Minnie.
Ruth's gezicht heeft de zïekelyko bleekheid
verloren, de buitenlucht en de veranderde
levensomstandigheden hebben die groote ver
andering gewerkt.
John Strahan is gebleken een trouw vriend
voor haar te zyn en toen hy eea half
jaar na hun eerste kennismaking haar vroeg
zyn vrouw te worden, b9hoefde zy met haar
antwoord niet lang te dralen. Vol vertrouwen
op hem trad zy de toekomst to gemoet.
Zy vestigden zich op een boerderijtje, waar
John zooveel van zyn land trachtte te maken
als maar eenigszins mogelyk was.
Zy spreken over hun laatste Kerstfeest,
doorgebracht in het armoedig vertrek in een
der achterbuurten van Londen.
„Vader, gy waart werkeiyk het Kerstkindje
verleden jaar", zeide Minnie.
„Neen Minnie, ik -geloof eerder dat moeder
het Kerstkindje was, daar zy u zooveel geluk
en weelde heeft bezorgd, sinds dien avond."
Met vochtigen blik keek de gelukkige vrouw
van den man naar het kind en hen vriendelyk
toelachend, zeide zy met van aandoening
bevende stem:
„Ik geloof dat God zelf ons al dat geluk
en dien voorspoed geschonken heeft."
„Dat geloof ik ook, Minnie," stemde de
vader toe.
Buiten viel de sneeuw onhoorbaar zacitfi
dikke, wollige vlokken neder, c'e dorpsklok
luidde en van ver over de witte paden kwam n
da kerkgangers om het kindeke te aanbidden
in den Kerstnacht.
Gr e m engd Nieuws.
W. K., huzaar by het depöt-eska-
dron van het 3de regiment huzaren te Leiden,
werd door den KrUgsraad te 's-Gravenhage
wegens diefstal met braak en valsche sleutels,
niettegenstaande zyne outkentcnis, veroordeeld
tot zes maanden gevangenisstraf.
Hiervan in appèl gekomen, werd dc schuldig
verklaring en veroordeeling gehandhaafd en
kreeg hy van het Hof nog twee maanden
gevangenisstraf er by.
Aan.de Ryks Munt te Utrecht
worden binnenkort de werkzaamheden hervat,
die oDgeveer twee jaren zullen duren. Er
zal 6 ton pasmunt voor Iudië en 4 ton voor
Nederland gemaakt worden, benevens nieuw
kopergeld. Als een bijzonderheid wordt ge
meld, dat de zilveren pasmunt wordt vervaar
digd uit do op den Radja van Lombok buit
gemaakte ryksdaalders.
M. T.C. J., geboren teKortgene
4 Mei 1875, heeft in het laatst van October
de ouderlyke woning verlaten en is daarin
tot heden niet teruggekeerd. Het laatst is
zy gezien to Nieuwen Hoorn (Hellevoetsluis)
en van daar vei trokken in gezelschap van
den deserteur J. C. Van D., luitenant der
marine, van wien de geruchten zeggen, dat hy
naar Australië is gevlucht. De commissaris
van politie der 4de afdeeJing te's-Gravenhage
verzoekt namons de moeder dat het meisje
opgespoord, aangehouden en voor hem geleid
wor^e.
Te St.-Petersburg was een jong
meisje, mej. Rouroyantseff, wegens vergiftiging
van haar vader tot een zekere straf veroor
deeld. In hooger beroep werd de straf echter tot
yyf jaar gevangenis verminderd op grond dat
zij onder den invioed van hypnotische suggestie
do misdaad had gepleegd.
Mej. Roumyantstff was verliefd op een
kapper, die haar op bevel van een geneesheer
moest masseeren. Op diens aanstoken heeft
zy haar vader, een ryk grondeigenaar, om het
leven gebracht door midoel van een langzaam
werkend vergif. Drie maanden lang zag zy
het lyden van den armen man aan zonder de
minste wroeging. Ook by het verhoor bleef
de beschuldigde volmaakt onverschillig. Haar
advocaat vond hierin aanleiding een genees
kundig onderzoek der verstandelijke ver
mogens van het meisje te verzoeken. Dit
werd toegestaan en bracht aan het licht, dat
de kapper haar in hypnotischen toestand had
gesuggereerd haar vader te vermoorden.
Van een bestraffing of gerechtelyke ver
volging van den kapper meldt het bericht niets.
Een bewogen leven. Te Bordeaux
heeft zekere Jacques Pore terechtgestaan, die,
hoewel hy eerst vyf en dertig jaren oud is,
reeds een alleravontuurlyksten levensloop
achter den rug heeft. Toen hy onder dienst
kwam, bad hy reeds verscheidene vonnissen
ondergaan en werd hy naar de bataljons in
Afrika gezonden; daar deserteerde by echter
spoedig met de beurs van een zyner wapen
broeders
Na verscheidene jaren in Kabylië een zwer
vend leven geleid te bebbeD, W6rd hy gevat
on door den krijgsraad tot vyf jaren dwang
arbeid veroordeeld. Toen zyn straftyd geëin
digd was, werd by naar Tongkin gezondeD,
waar hy een eerepenning ontviDg wegens
het redden van zyn kapitein van den ver-
drinkingsdoop. In Algeriö teruggekeerd, deser
teerde hy opnieuw en kwam te Bordeaux,
waar hy wegens oplichting veroordeeld werd
tot achttien maanden gevangenis en verbanning.
Een jaar na zyne deportatie, ontvluchtte
hy uit Cayenne in gezelschap van negen ka
meraads, waarvan drio onderweg omkwamen
en, na twintig dagen ontbering geleden te
hebben, slaagde hy er in Biitsch Guyana tf
bereiken, van waar hy naar Bolivia en latei
naar Venezuela ging. In dit land was juist
een opstand uitgebarsten -en, wegens zyne
militaire kundigheden, werd hy weldra tot
luitenant benoemd.
Maar het verlangen om Frankrijk terug te
zien werd hem te sterk.
Hij kwam nogmaals te Bordeaux terug,
waar hy onder een valschen naam en zich
voor Spanjaard uitgevende, voor de zooveehte
maal wegens oplichtery tot een jaar gevan
genis veroordeeld en naar zyn voorgewend
vaderland verbannen werd. Na zyn straf geboet
te hebben, kwam hy nogmaals in Fraükryk
terug, Citmaal er zich op toeleggende, eige
naars van voertuigen en fietsen op te lichten.
Ter zake van c!eze feiten is hy nu tot vyf
jaren gevangenis veroordeeld.
Zeer opgeruimd verliet hy de rechtzaal,
zich geDoeglyk de handen wryvende en ver
klarende, dat hy, te bly zynde vyf jaren in
Frankriik te zullen doorbrengen vóór hy weer
naar Guyana behoefde terug te keeren, geen
appèl zou aanteekenen.
QTe Arlon (België) heeft bij een
winkelier in vuurwapens een ontplofüog plaats
gehad, op het oogenblik, dat er drie klanten
in den winkel waren; dezen en de winkelier
worden ernstig gewond door de springende
patronen. Het huis geraakte in brand; de
vrouw van den winkelier en zijn twee kin-
eiertjes werden gered.
De kassier van een modemaga*
z(jn in de 23ste avenue te Nieuw-Tork ver
zekert dat een zijner klanten hem jaarlijks
voor haar en haar dochter meer dan vijftig
duizend dollars betaalt, en dat veertig anderen
per jaar tien duizend dollars, of vijf en twintig
duizend gulden, aan japonnetjes besteden 1
Waar is zün liami-aad?
