P. C. BI. H00GEBÜ031,
EAENH.
Encliiridiiiui dictionis epicae
BEPÜBLIGA ATHENIENSIÜ!
Vrijwillige Verkooping,
laat® ii grustips traail.
fvl _fs!GELWERK.
2
Vervolg der Advertentiëii.
Volkomen Genezing.
Beter ten halve gekeerd dan
ten hcele gedwaald.
Uit het Engchch van MARILLIER.
Er heerschte groot© drukte in huis, want
het was de avond voor het huwelijk. Ik zég
het huweiyk, omdat het 't eerste was in de
familie en heel denkelijk ook het laatste. Kist,
dat er gemis was aan huwbaar personeel.
Integendeel, er was overvloed: vyf dochtors
en drie zonen.
Maar de zonen waren verstokte celibatairs
en de dochterp werden door vader en broe
ders als een sterke wacht omringd tegen eiken
aanval van een of ander mannelijk individu.
Ze behoorden tot een goede familie; dus ging
het niet aan Jan, Piet en Klaas in den huise-
lyken kring toe te laten.
Durfde een jongmensch verliefde blikken
werpen op Winifred, Agatha, Marian, Eva of
Sybil, dan zette] de vader hom dat betaald
met zulk een verpletterend aantal hatelijke
opmerkingen, dat de gedachte alleen aan een
onhoorbaar gelispeld: „Spreek mot papal"
hora do haren deed ten berge rijzen van
schrik. Somtijds brachten de broeders een
vriond mede ten eten, maar hel eerste bewijs
van alledaagscho vriendelijkheid, aan een der
zusters gegeven, bande den ongelukkige voor
immer van den wèlvoorzienen disch.
Dit is nu eenmaal de manier, waarop som
mige vaders en broeders hun liefde voor „de
meisjes" toonen. Maar andors is het gesteld
met de moeder; hoe liever zij haar dochtors
hoeft, des te eerder schijnt zij zich van hen
te willen ontdoen. Moeders zjjn voor het mee-
rendeel romantische wezens; hun grootste
ambitie is dat de dochters een plaats, en liefst
geen bescheiden plaatsje, in de maatschappij
zullen innemen. Mevrouw Tyrrel was in geen
enkel opzicht een uitzondering op dien regeJ,
doch tegen de waakzaamheid der vier man
nelijke draken in haar huis was zy niet op
gewassen. Hulpeloos moest de arme vrouw
de beste jaren der meisjes zien voorbijgaan.
Het is ieder steeds een raadsel gebloven
hoe Marian het aanlegde om geëngageerd te
raken. In ieder geval, zij had het groote feit
tot stand gebracht, toen zij nu twee jaren
geleden by een tante in Londen logeerde.
Marian was toen vier en twintig jaren en de
mooiste van do zusters, die geeu van allen
met uitoriyk schoon misdeeld waren.
Verschrikkeiyke onderzoekingen hadden
plaats gehad naar de vroegere lovenswyze en
hot karakter van den pretendent; doinquisitie
van vroeger was hier nog maar kinderspel
by. Het bleek dat de jonge man van zeer
goodo familie was en dat hem niets kwaads
kon ten laste gelegd worden. Onuitsprekelijke
voldoening voor de vrouwelyke leden dor
familio Tyrrell Zelfs de oudste en meest ge
vreesde draak, alias papa Tyrrel, kon niets
op den aanstaanden schoonzoon tegen hebben.
Zoo werd dus het engagement publiek van
Marian en van all9 kanten kwamen monde
linge en schrifteiyke felicitaties opzelten.
Marian kwam in het bozit van een schitte
renden diamanten ring en ontving iederen
dag een minnebrief, beide zaken, die zeer
do jaloezie der andere Tyrreltjes opwekten.
Eooigo weken achtereen was zy het middel
punt, waarom zich haar geheele familie
draaide, werd zy door vrienden en kennissen
besprokentoen kwam er een nieuwer nieuwtje
en mosder en dochtors werden overgelaten
aan hun gesprekken over do toebereidselen
vcor het huweiyk.
Eindeiyk kwam de vooravond van don
grooten dag. Vele gasten waren reeds aange
komen, de bruigom werd ieder oogenblik
verwacht. „Het eleganto bruidskleed van
kostbaar ivoorkleurig satyn, opgemaakt met
oude lersche kant," was juist thuisbezorgd
door do naaister. Hot geheole huis was in
opschudding, want de hoeden van de vier
bruidsmeisjes waren nog by de modemaakster.
Het uitzet, de huwelykscadeaux, de bloemen
en de bruidstaart namen zooveel plaats in
beslag, dat er byna geen ruimte overbleef
voor de gasten. Een byenkorf was er nog
r ut tig by, zóó geagiteerd holde ieder van
boven naar beneden.
„Daar is de bruidegom l" hoorde men plotse
ling roepen, en ieder vloog naar de vestibule,
om Arthur Konmore, den held van den dag,
to begroeton.
„Waar is Mariau?" vroeg hy, na met ieder
handdrukjes te hebben gewisseld.
„Zy was zoo moe, dat ik haar naar boven
zond om wat te ruston", zeide mevrouw
Tyrrell. „Sybil, ga haar eens zoggen dat Arthur
er is."
„Ik heb een kamer besteld in „De gouden
Adelaar," maar ik vond het boter van avond
hier te komen; dan kunt ge my alles voor
morgen nog oens instampen. Hior is Maiian 1"
De familie verspreidde zich door het huis
on Arthur en Marian namen bozit van het
salon. Het meisje was buitengewoon stil on
word hoe langer hoe bleeker. Hy had alleen
het woord; van tyd tot tyd was er eon
bedeiikeiyk lange pauze. Eindelyk vroeg by:
„Ts er iets, Marian? Ben je niet blyde me te
zien? Niemand zou gelooven dat wo elkaar
in geon twee maanden gezien hadden I En
waarom hebt ge my den laatsten tyd toch
zulke wonderiyke brieven geschreven?"
„Heb ik? Hoe bedoelt ge?"
„Zoo vol ernstige vragen."
„De zaak, die we gaan ondernemen, is ook
heol ernstig."
„Natuuriyk, maar dat hebben we lang
genoog vooruit gewc-ten."
„Maar ik hob het in den laatsten tyd pas
gehoel gere;;lk>eord en ik wilde zoo graag dat
jy dat ook deedt."
„Myn beste kind, je moogt 't realiseeren
zoo lang en zooveel je wilt, maar doe 't dan
in 's hemelsnaam als je alleen bent. Ik kan
my met die sontimentoele, ziekeiyko praatjes
en ideeën niet ophouden."
„Weet je wel, Arthur, dat je erg veranderd
zyt in die twee jaar?"
„Dat denk je, maar de waarheid is een
voudig, omdat je u e nu beter kent."
„Misschien, maar ik heb al zoo lang gevoeld
dat jouw opinies en sympathieën geheel anders
zyn dan de myno; ik zou byoa zeggen: we
zyn elkander geheel vreemd Vrooger stemden
we in veel meer dingen overeen, ten minste
dat scheen my zoo toe."
„Toen was ik nog geheel onder den indruk
van je persoonlykheid en jo kent het spreek
woord: „all is fair in lovo and war", ant
woordde de jonge man met een lach.
„Dat hangt af van den duur der liefde."
Weer een benauwende stilte; twee of drie
maal wilde Marian iets zeggen, maar de moed
ontbrak haar.
„Pynig toch je hoofdje zoo niet, we houden
immers veel van elkaar", zeido Arthur; „wat
komen er dan onze ideeën en sympathieën
op oanl"
„Houden wy workeiyk veel van elkaar?"
vroeg Marian fluisterend, als durfde ze de
woorden niet luid uitspreken.
„Zeker; minstens evenveel als de meeste
paren, die gaan trouwen."
„Zyn er
„Lieveling, ééns en voor al, ik wil niet
altyd met ernstige gesprekken lastig gevallen
worden, dio zoover ik zien kan Diets met ons
huweiyk t" Ven hebben."
„O, Arthur, zeg dat niet!"
„Ik meen het, Marian."
„Maar dan kunnen wy onmogeiyk trouwen;
ik kan niet met je trouwen, als ik niet eens
weet wat je ideeën over sommige dingen zyn;
hoe kan ik dat nu?"
Marian begon hopeloos te snikken.
„Wees toch verstandig, het is niet goed
vóór het huweiyk reeds de diagnose van
elkanders hart en verstand op te maken.
Langzamerhand zullen we eikaars karakter
uitvinden, geloof my; ik hecht niets aan al
die voorbarige explicaties, al mogen ze ook
nóg zoo oprecht zynals gy de dingen maar
neemt zooals ze zyn en niet alle dagelyfcs
voorkomende kleinigheden van de ernstigste
zyde boschouwt, zal het best gaan."
„Wy zien alles verschillend in; mijn meening
is in byna alle zaken geheel anders dan die
van jou, dus een huweiyk tusschen ons is
een onmogelijkheid."
„Je spreekt toch niet in ernst?"
„Zeker doe ik dat. Het eenige wat ons
te doen staat, is ons engagement to vor-
brekon om de eenvoudige roden dat we niet
voor elkaar geschikt zyn."
„Maar, Marian, gebruik toch je verstand;
je hadt dit alles veel eerder moeten bedenken.
Nu is het te laat en moeten wy trouwen,
graag of niet."
„Nimmer I" riep Marian alsof zy plotseling
nieuwe kracht ontving. „Ik had eerder moeten
zien dat we niet geschikt voor elkaar zyn, maar
nu ik het zeker weet, zal ik niet ons beider
loven voor de toekomst ongelukkig maken.
Het is nog niet te laat 1"
„Stil toch, Marian, je bont ziek, je weet
niet welken nonsens je praat."
Zy waren beidon opgestaan.
„Ik ben niet ziek, ik beD alleen maar moe
van al het denkon; ik heb getracht my zelf
wys te maken dat ik van je hield, genoeg
om met je te trouwen, maar ik kan niet;
als ik met je trouw zonder liefde, doe ik
nog veol slechter."
„Denk toch eons aan do praatjes, die er
over zullen gaan! Waarom hebt ge die kost
bare wetenschap toch zoo lang voor my, den
persoon in quaestio, verborgen gehouden?"
„Maandenlang heb ik er al over gedaent,
moest ik er over denken, of ik wilde of niet.
Eerst twyfeldo ik nog, maar nu weet ik het
heel zeker. Ik heb je nooit bemind zooals
je werkeiyk zyt; ik dacht dat je heel anders
waart. Ik vond het aardig om mot lieve
woordjes overladen te worden en een eigen
huis te hebben, noem het gerust mevrouwtje-
spelen, als ge wilt, maar nu
„Gy zyt vry, Marian," was al wat de jonge
man antwoordde. „Vertel my nog óén ding, -
is er iemand anders?"
Zy schudde het hoofd.
„Marian, Marian, doe gauw open!" werd
or geroepen, „er is een cadeau gekomen!
„Ik wil eoist met papa en mama spreken,"
zoide Marian.
Mevrouw Tyrrel bogroep de zaak al heel
gauw, maar haar echtgenoot kon maar niet
inzien wat de reden was dat zyn aanstaande
schoonzoon daar zoo wanhopend tegen den
schoorsteen geleund stond.
„Wat hoeft dit alles te beteokeaen, Arthur?"
vroeg hy streng.
Arthur bleef onbeweoglyk staan en gaf
geen antwoord.
„Het beteekent", antwoordde Marian als
werktuiglyt en met toonlooze stem, „dat er
morgen geen huweiyk zal plaats hebben. Zeg
maar aan de gasten dat het onbepaald is
uitgesteld, dat ik ziek ben, alles wat gy
wilt. Arthur heeft er geen schuld aan, het
is alles myn werk."
Beide ouders bestormden hun kind met
vragen en verwonderde uitroepen. Men
smeekte haar toch te bedenken wat de
menschen zouden zeggen, dat al het geld
voor het kostbare uitzet was weggegooid, dat
het huis reeds geheel gemeubileerd was, dat
zy zicbzelve belachelyk maakte en haar
gebeele familie er by. D9 broers begonnen
nu ook eeu duit in het zakje te doen; maar
Arthur, die medelyden kreeg met de arme
Marian, zeide:
„Zy denkt dat ik niet goed genoeg voor
haar ben en zy heeft groot geiyk."
Twee uren lang had men geredeneerd en
geargumenteerd en eindelijk mocht het meisje
zich afzonderen op haar kamertje. Zoolang
haar dochter in de kamer was, had de moeder
het hevigst en zonder ophouden het beleg
volgehouden, nu echter wendde zy zich tot
haren echtgenoot met de opmerking, die zy
hem woedend toebeet:
„Dat is alles uw schuld, John."
„Myn schuld? Nu nog mooierI" schreeuwde
de verontwaardigde heer des huizes.
„Ja. Waarom heb ge do meisjes onder een
glazen stolp gehouden?
Heb ik je niet altyd gezegd dat je hun,
tegeiyk met het kleedgeld, tevens levens
ervaring uitreikt. Maar je hebt nooit willen
c S'B'AATSl.OfKlüJW».
Trekking van Vrijdag 4 October.
vijfde klasse. zestiende lijst.
NIETEN.
2522
6014
7472
9772
12177
14132
162'2
18472
83
61
55
7.17
79
82
14222
17
89
153
03
11
1
OïOl
12214
03
62
18508
239
10
97
99
60
44
78
98
18628
Ui
2610
5110
7096
10012
93
05
1C31G
18713
TO
95
623'J
7702
41
123'. 0
14310
44
18825
80
2702
10
10
42
21
38
60
31
81
21
13
54
83
70
97
10403
18947
315
33
70
78
10 07
85
14443
17
77
103
66
72
7804
13
1 494
52
34
S3
28
89
6357
17
33
97
87
67
8-1
•18
2821
7 8
23
05
12527
14622
99
19020
83
85
5118
64
81
32
35
16517
34
95
2927
0
57
IC 24 7
49
6 i
50
37
C'j"
3. 35
7
81
iK
84
'.5
.2
'•1
10
7
C5IS
7t 51
lOiSo
99
14103
10
1 13/
21
3J25
9.1
10138:
126.6
ICGGl
ÖJ
50
27
5070
8009
10
46
46
65
41
93
11
77
51
10*05
62
43
Cï35
19214
028
32 M
91
59
6
78
95
10
198(6
13
91
5808
8103
40
83
11718
78
1 4 0
08
33:3
11
35
42
12711
23
67
24
15
11
76
40
60
12814
51
91
75
127
10
81
10
l'JCOl
05
81
16812
1 503
12
79
5.-32
8205
40
12913
14:06
20
6
03
3117
84
19
49
21
39
35
15
812
02
41
67
69
03
98
68
74
18
13
03
74
G4
70
14917
92
Si
82
99
77
76
73
97
52
96
09
SOO
3673
81
86
80
13004
60
16938
19025
ló
81
0023
94
99
27
86
G7
29
61
97
71
99
10763
31
15003
17003
•17
1008
3000
74
8:10
10813
83
14
9
65
60
35
98
16
26
91
49
29
71
1101
57
C3j4
65
62
93
61
37
11710
80
3732
58
8414
08
96
91
40
4G
1217
83
Cl
40
10919
13121
15 43
17133
SI
11
3801
71
67
94
26
76
84
19802
15
30
6103
90
110Ü0
32
16214
9J
19*15
99
61
15
8605
11117
47
25
17208
27
1311
80
19
19
33
76
15307
93
35
21
3912
22
73
83
89
37
17317
78
11
31
23
81
95
13223
47
67
20011
67
81
66ö2
8030
11200
34
1C-124
8S
40
63
CC 10
77
19
68
29
17412
73
1121
1063
18
73
44
69
93
29
91
19
08
10
81
99
09
16612
40
99
72
1113
0719
8709
11377
77
32
66
20101
1562
25
39
05
8G
13310
34
86
49
86
G1
65
75
90
36
36
17505
52
1G08
09
57
77
11422
74
1G0J8
34
72
69
70
71
880'J
42
96
61
49
20210
83
88
90
38
50
13400
07
65
tl
1710
1203
0824
40
88
17
74
74
91
80
12
33
8903
11517
48
15700
17031
203U7
1801
65
42
20
60
82
10
51
23
73
89
68
27
85
85
31
17t00
39
91
93
00
28
HOOG
1 '510
3G
10
20121
1915
1320
73
47
9
33
38
51
24
73
88
69
98
80
89
00
01
65
2011
92
7025
9025
6S
13608
70
80
85
39
1112
29
37
75
11
78
17.54
20592
11
'21
7150
03
11740
15
82
77
60
2101
78
67
96
83
Al
16809
18072
78
19
1621
60
9150
11824
61
22
92
20OO3
10
4022
01
08
33
67
34
18103
27
2217
26
90
9262
81
72
46
9
29
36
30
7202
91 3
£4
S7
83
26
20705
16
51
13
50
80
13S0C
J5908
47
14
01
02
17
9:02
11 32
31
11
60
208/0
96
85
25
54
Cl
75
18
69
46
2J11
4". 67
36
07
1.038
94
87
18362
87
11
4901
04
71
40
13506
10074
61
92
91
43
76
9668
4J
30
77
18401
98
93
69
7331
87
09
14'. 00
95
40
22913
21:3
72
eo
89
84
20
16107
63
17
89
91
83
90
8G
83
30
55
23
2510
97
7430
9760
12115
14108
75
60
94
19
6C43
67
65
62
Gr e ui engel Nieu w s.
In de in „Diligentia" te 's-Gra-
venhage gehouden algemeene vergadering vair
de ,,'s-Gravenhaagsche IJsclub" is het voorstel
gedaan om tot liquidatie over te gaan.
Dit voorstel vond geen bestryding en alsnu
zal op een nader te bepalen vergadering, in
gevolge de statuten, over dit voorstel worden
beslist.
In het Lage Westeinde, in Den
Haag, naby de Loosduinsche brug, werd gister
ochtend een ongeveer 70jarig man - een in
die buurt algemeen bekend p troleum venter,
die steeds ouder luid btlgeklingel met zyn
karretje door de straten trok r- door een zwaar
beladen cokeswagen der gasfabriek, komende
van de brug, overroeien.
De wielen gingen den man over het hoofd,
zoodat de dood btfna onmiddellyk volgde.
De politie bracht het ïyk naar de Algemeene
Begraafplaats over.
Eerstdaags zal teVlaardingen
de kiel gelegd worden voor een stalen logger-
schip voor rekening vaD de firma Den Duik
en Pronk, te Scheveningen.
hooren! Natuuilyk, dat zy zich nu gek aan
stellen.
Marian heeft kennis gemaakt met een jong
menscb, geen bo ken held, maar een man
van vleesch en been, en hy heeft niet vol
daan aan haar verwachtingen. Ik vind het
flink en moedig van haar, dat zy hem op
het laatste oogenblik nog bedankt, ik ben
trotsch op myn dochter."
Dat de heer Tyrrel de opinie van zyn
vrouw niet deelde, is natuuriyk. Hij laakto
haar gedrag in even heftige bewoordingen
als iedereen. De geheele stad was 't er over
eens dat zy schandelyk gehandeld had.
Er waren er enkelen, die anders dachten,
maar dat waren excentrieke menschen, die
nog ouderwetsche, romantische ideeën omtrent
het huweiyk hadden en die „esn scène
maken" nog niet zoo ontzettend en onover
komelijk vonden als levenslang te zyn geketend
aan een maD, dien men niet kan liefhebben
en met wien men niet sympathiseert.
In zijne conclusie betreffende
de vroeger door ons vermelde zaak van den
man, die vorderde dat eenige boomen op den
openbaren weg van Deventer nair Zutfen
zouden worden weggeruimd, omdat hy er
hinder van ondervond voor de gewassen in
zyn aan dien weg grenzen Jen tuin, V9re.nigde
het Openbaar Ministerie by den Hoocc-n Raad
zich gisteren met de beslissing van het Hof
te Arnhem tot ontzegging dier vordering op
grond dat het z. g. burenrecht niet toepas-
seiyk is op openbare wegen. Uitspraak
8 No?omber.
Onze beroemde landgenoot do
beeldhouwer P. Pander logeerde tiez r dagen
by dr. Behrns, vroeger te Amsb.rdim, thans
te Guntberhal, by Freiburg, in Baden. Dr. B.
bewoont daar een prachtig huis, van hout
gebouwd, dat echter één gebrek heelt. Bij
langdurige droogto krimpt het hout en laat
htt regen en wind door. Pander oordeelde,
dat dit euvel wel verholpen kon worden, door
het gebouw te behandelen als een schip, en
was vanmetning, dat de schcepstimmerwerfs-
knecht K. Roordat te Drachten (Panders ge
boorteplaats) heti zaakje wtl klaren zou. Dr. B.
besloot daartoe en de Drachtster scheepstim-
merknecht is naar G. afgereisd om B.'s woning
„waterdicht" to maken.
Brandassurantie.
Levensvei-zeUerin».
Invaliditeitsverzekering;
OU5BE KUSi 45©. 5G58 7
By A. W. SIJTHOFF is verschenen:
E1PIII1A0T
AD NO VAM CODICUM LAORKNTJANORÜSI FACTA M A. O.
VITJOI40 COLLATIONEJ!
RECOGXOVIT ET ADNOTAVIT
HENRICUS VAN HERWERDEN,
ACCEDUN*T ANALKCTA TRAGICA.
PRIJS f 2.50.
Vroeger verscheen:
SCRIPSIT
J. VAN LEEUWEN J. F.,
Litt. Hum. Dr., in Acadonva Lugduno-Ba'.ava Prof. ord.
PARS PRIOR ET ALTERA.
De 2 de el en compleet f8.60.
DE
ARISTOTELIS QUI FERTUR
UB EN
A 0 TN A ISl N nOAITEIA
POST KENYONEM EDIDERUNT
H. VAN HERWERDEN,
ET
J. VAN LEEUWEN J. F.
PRIJS fS.60.
in het Notarishuis aan Den
Burg te Leiden, by opbod op
Zaterdag 12 October 1895, by
afslag op Zaterdag 19 October
1895, telkens des avonds
te uren, ten overstaan van A. VAN
LEEUWEN, Notaris te Leiden, van:
No. 1. Het HUIS, SCHUUR, ERF, TUIN
en een perceeltje BERM, te zamen groot
ongeveer 2 aren, 12 centiaren, te Zoeterwoudo,
aan den Hoogen Ryndyk, gemorkt No. 126,
naby „Meerburg," bevattende: Voorkamer,
Binnenkamer an Keuken.
Verhuurd te&en f 1.25 's weeks.
No. 2. Het HUIS met TWEE SCHUREN
,en grooten TUIN, zeer geschikt voor moes
tuin of ^Bloembollenland, te zamen gioot onge
veer 47 aren, 92 centiaren, gelegen te Zoeter-
woude, ten Zuid-Oosten van het voorgaande
perceel en gemerkt No. 127, bevattende: Voor
kamer, Achterkamer, Opkamer; voorts: eon
Kamer en Kelner, Keuken met By keuken en
een Achterhuis.
Het buis en een gedeelte van den tuin zyn
in eigen gebruik, terwijl een deel van den
tuin is verhuurd tot Kerstmis 1895.
No. 8. Het HUIS en ERF, groot ongeveer
85 centiaren, gelegen te Zoeterwoude, ten
Zuid-Oosten van het voorgaande perceel en
gemerkt No. 128, bevattende: Winkeltje,
Binnenkamer, Kamertje en Keuken.
Verhuurd tegen f 1.15 's weeks.
No. 4. Het HUIS, twee SCHUREN en ERF,
te zamon groot ongeveer 2 aren, 20 centia
ren, gelegen te Zoeterwoude, ten Zuid-Oosten
van de beide voorgaande percoelen en gemerkt
No. 129, bevattende: Winkel, Kamer en
Keuken.
Verhuurd tot 1 Juli 1896, tegen f 5 's weeks.
De perceelen zyn te bezichtigen op Dins
dag, Woensdag en Donderdag in de weken
van veiling en afslag, van 102 uren.
Betaling der kooppenoingon op 19 Novem
ber 1895.
De perceelen zijn te aanvaarden: Nos. 1,
3 en 4 op 19 November 1895, No. 2, voor
zooverre het Woonhuis betreft, op 1 Mei
1S96 en de Tuin met Kerstmis 1895.
Meerdere inlichtingen worden verstrekt ten
kantore van genoemden Notaris v. LEEUWEN,
alwaar tusschen de veiling en den afslag
dagelyks, tot Vrydag 18 October a. s., des
namiddags te 2 uren, vorhoogingen worden
aangenomen tegen genot van een vijfde
der verhoogsom. 6606 58
De Gndorgetetkende verklaart vyf maandön
lijdende te zyn geweest aan eene onhoudbare
pijn in de zyde, zood t hy niet in staat was
zelf zyne kleeren aan te doen en by zyne
werkzaamheden <le hulp van anderen noodig
had. Olie, smeersel van den dokter, rhum
met Spaansche zeep, een buisrecept, alles
heb ik gebruikt, niets baatte my; een doos
zalf van byna twee gulden, doch ook zonder
resultaat. Toen werd ray door myn buurman
aangeraden een KeizcrI.-Monii%kl. gepa*
tenleerd Volla-Kruis to gaan dragen,
hetwelk my ook byzonder geholpen heeft,
en ziedaar, na hot drie weken gedragen te
hebben, ben ik in staat weder myne werk
zaamheden te verlichten zonder do minste
pyn. Daarom dank voor uw heilzaam middelt
J. VAN KEUK,
Passserderstraat 19.
Amsterdam, 5 Augustus 1895.
Vele jaren heb ik aan rheumatische pynen
geleden in de gewrichten en cok in de beenen,
welke m\j in myno betrekking als koster zeer
hinderlyk waren; na gebruik van hctKeizerl.-
Kon. gepatenteerde Volta-Kruis ben ik,
Gode zy dank! daarvan geheel genezen en
heb volstrekt geen pyn meer; daarby ben ik
gisteren in Haarlem göweest by myn vrouws
zuster Mejuffrouw VAN BRUGGEN Rotiiuijs,
wie ik het Volta Kruis heb aangeraden. Zy
- leed vreeselyk aan rheumatiek in het hoofd
en gevoelt sedert het gebruik van het Volta-
Kruis niets meer van do pyn. In het belang
der lijders aan deze ziek to geef ik graag deze
inlichtingen, om hun zooveel mogelyk het
dragen van dit heilzaam werkend Kruis aan
te raden.
C. STADEGAARD,
Koster St.-Laurenskerk.
Alkmaar, 26 Juli 1895.
Alle lyders nan Jicht, Kenuirzwaklc,
Zwakke Borst, Asthma, Kramp,
ILIchaamszwiihfe, Hypochondrie, Wc«
lancholic, Mart^lopplogen, Hoofd- en
Kiespijn, Oorsuizingen en lisrdlioorlg-
lield of andere kwalen, als kenmerken van
afneming der levenskracht, moeten altyd het
Volta-Krui* dragen volgens voorschrift.
Het Keizerl.-Koninklijk gepatenteerieVolta-
Kruij met ge'oruiksaanwyzing kost ƒ1.
(franco per post ƒ1.10) en is verkrygbaar
te Leiden by J. H. DIJKHUIS, Hoogstraat 5.
Als kenmerk van echtheid is elke doos ge
stempeld met het Keizerl.-Kkl. Patent, anders
is het nagemaakt. Eiken lyder wordt in zyn
eigen belang verzocht hierop te willen letten
Alleen verkrygbaar in de geautoriseerde
Verkoophuizen. 6763 70
