PIANO'S. ORGELS. LEIDEN. Opgericht 1850. AMSTERDAM. Grootste sorteeriug in Eenvoudige en Luxe-Instrumenten. STOOMTRAM Schilders. f 1.10 per kilo. AFBRAAKVEILING, s.s. „Teucer" 5 Mei. De Boel- ei ImrMootsii AANBESTEDING Vrijzinnige Kiesvereniging Nieuwe Zendingen Piano's ontvangen, waaronder de beroemde BECHSTEIN, BERDUX en BLüTHNER Piano's. ROLLANDET Co. Lage Frijsnoteering. CA.TA.LOGUS GFIA.TISFranco Levering. Zee-Assurautiën. 1190 9 V erlmisd P. W. v. d. BROEK. „Steun voor Weduwen zij ons doel." Allerfijnste vcrsche TAFELBOTER. NEDERLANDSCHE Glasverzekering-Maatschappij. WAARBORGKAPITAALHONDERD DUIZEND GULDEN. Ct. M. A. MACQUELIN, Buitenhof 23, Den Haag. \V. P. VAN DER HELD, Boompjes 9, Rotterdam. uiuuun mui iiiuuioüuup^JlJ „I Naar Penang, Singapore, Batavia, Semarang en Soerabaia, LEIDEN - VOORSCHOTEN - VEUR (Leidschendam)- VOORBURG-DEN HAAG. 11 Bestelgoed per 100 K.G. 30 Cts. Vrachtgoed voor de eerste 100 K.G. 15 Cts. Voor elke volgende 100 K.G. 12 Cts. Centraal Israël. Kinder-Wees- en Door- gangs-Weeshuis alhier. LEDENVERGADERING P. VAN DER BURG, Feuilleton. KATHI. C.C. BEIDER, i NIEUWE RIJN 3, Agenten derstoomvaartmaatschappij „Nederland." Zoowel voor passage-bespreking als verzending van goederen. naar de Garenmarkt No.35 Metselaar, 3182 8 die zich minzaam aanbeveelt. VEREENIGING: Goedgekeurd bij Kon. Besluit op 2S Jan. 1S92, Staatsblad 2S. Beschermheer do Weled.Gestr. Heer Mr. B. E. ASSCHER. Met goedvinden van do Edelachtb. Heeren Burgemeester en Wethouders van Leiden zal van af Maandag 211 April eene COL LECTE worden gehouden ten behoeve van Weduwen en "Weezen van alle gezindten. Hopende met ruime giften gesteund te worden. Namens het Bestuur: J. A. BARUCH, Voorzitter. C. DE VRIES, Penningmeester. B. SMALHOUT, Controleur. De collectanten zullen voorzien zyn van een insigne, door het Bestuur verstrekt. 3109 20 Adres Wod. J. STEKKHAUEK A ZOON, Mandenmakers8teeg 4, by de Waag. 3112 7 Dinsdag 7 Mei 1895, des namiddags te 2 uren, zal, namens hun Principaal, door de Bouwkundigen J. W. DE HEIJ Zn., in het Koffiehuis van Mejuffr. de Wed. STAPEL, te Nieuw-Vennep, worden AANBESTEED: Het bouwen van een Koffie huis en Stallen te Nieuw-Vennep, Haarlemmermeer. Aanwijzing op den dag der aanbesteding, des morgens te 11 uren. 3068 17 Bestek en stel toekeningen van af 1 Mei 1895 voor /"1.50 te verkrijgen in den Boek handel DE HEIJ - STAHME1JER, te Hoofddorp. Hoofddepot: Warmoesstr. 154, Amsterdam. 3088 11 Com contant geld), op Vrijdag 3 IVtei 1895, des morgens te ÏO uren, aan de Boomnaarkt te Leiden, ten over staan van delf Deurwaarder P. II, VAN THIEL, als: Ramen, Deuren, Kozl{nc», Binten Planken, Brandhout, ongeveer ÜOOO Dakpannen en wat meer ten verkoop zal worden aan geboden. 3185 15 7118 30 Opgericht Aio. 1861, gevestigd te Rotterdam. Reserven op uit. December 1S93i' 43,650. Directeuren: Deze Glasverzekering-Maatschappy, de OUDSTE in Nederland, verzekert togen schade door het broken van Spiegelruiten, Spiegels en andere Ruiten, door ongeluk, kwaad willigheid, oproer, enz., tegen zeer matige, vaste premlön, bij gunstige voorn aarden. Agent te Lelden: dc Firma D. SAL A A ZOAEN, Brccstrant. Degenen, die iets te vor deren hebben van of ver schuldigd zy'n aan de nala tenschap van den Heer FRANS LOUIS WATTEN ROOD, in leven gopensionneerd resident, gewoond hebbende te Leidon, doch overleden to Batavia den löden Maart 1895, worden verzocht daarvan vóór den lsten Juni a. s. opgave of betaling te doen, ten kan tore van Notaris J. F. MEINERS, Noordeindo 22, to Leiden. 2991 11 By vonnis der Arrondissementsrechtbank te 's-Gravenhage, van den 26sten Februari 1895, is tusschen THEODORA VAM KOORD, zonder beroep verblijf houdende te Warmond, en PETRUS JOUAKKE9 VROME STIJK, Slager, wonende t9 Leiden, op vor dering van eerstgenoemde uitgesproken do Schelding van Tafel en Bed, met al de gevolgen, daaraan door de Wet verbonden. De Procureur der Eischeres: 1449 11 Mr. M. P. SIPKES. via LIVERPOOL: 2846 Tons. Speciale goede inrichting voor 1ste kl.-passagiers met ruime hutten, groote salon en rookkamer. Geneesheer en Hofmeesteres bevinden zich aan boord. 3183 40 Verdere inlichtingen geven de Agenten MEIJER Co., Amsterdam en Rotterdam. 8055 40 Bestelgoederen worden aangenomen Breestraat 13S, bestel- en vracht goederen Wachtkamer Stoomtram, naast „de Practische Ambachtsschool." REGENTEN geven kennis dat ten gevolge van het ontslag der tegenwoordige Vader en Moeder, in bovengenoemd gesticht als zoodanig van af heden zyn aangesteld de Heer D. TROM* PETTER en Echtgenoote. G180 12 Regenten voornoemd, M. R. BEUTH, Loco Voorz. L. J. COHEN, Regent-Secretaris. op Donderdag 2 Mei 1895, 's avonds te 8 uren, In het Kutsgebourv* Aan de orde zyn: 1°. De benoemiDg van 3 Candidaten voor het Lidmaatschap der Provinciale Staten, ingevolge liet periodiek aftreden der HH. Dr. E. F. VAN DISSEL, Mr. P. A. VAN DER LITH on Mr. H. A. NEEB. 2°. Het verslag der commissie, belast met het nazien der rekening en verantwoording van den Penningmeester. Namens het Bestuur, S. C. VAN DOESBURGH, Voorzitter. Mr. M. C. DE VRIES VAN HEIJST, 3069 21 Secretaris. A. W. 8IJTHOFF, te Leiden, lieefl uitgegeven den derden, veel verbeterden druk van: HANDBOEK VOOR DEN SCHILDER. zooals die wordt geleerd op de Schilderschool te Rotterdam. Beschaving van een aantal Hout- en Marmersoorten, volgens deze methode bewerkt, en volledige behandeling van het Buis- en Decoratie-Schildervak. Met een Atlas van 36 Platen. Compleet in 25 Afleveringen a f 0.50 in Portefeuille. Alle Boekhandelaars nemen bestollingon aan. Tegen remise per postwissel a ƒ12.50 wordt het werk franco geleverd door den Uitgever A. W. SIJTHOFF, te Leiden. D Eiken avond om zeven uren, als de werk plaatsen gesloten werden en de arbeidsters en winkelmeisjos naar huis gingen, kon men in eon straat der Münchenor voorstad een paar zien, waarop elk oog met wolgovallen moest rusten. Het jonge meisje vooral maakte met hare volle, blozendo wangen, hare forsche gestalte on haro gladde, blondo vlechten een wel- dadigen indruk onder do zoo velo bleeke ge zichten, die mén by do jonge arbeidsters kon lantrtir n. Terwijl volen van dezen in goed koops opschJK, mot boa's, breede pluchen kragen en verscheurde schoenen gingen, was bet blonde meisje onberispelijk heldor en een voudig gekleed. Haren begeleider, een slanken, blonden jon- gon man, met oen rossig snorretje, frissche kleur en vroolyke oogen, had men voor haren brooder kunnen houden, wanneer niet de manier, waarop zy olkander begroetten, hoe z(j hand in hand of arm in arm verder gin gen, verraden had, dat zij geen broeder en zustor waren. In bun houding openbaarde zich evenwel noch de overmoed, noch de verlegenheid, waarmede zoo menig verliefd paar in bet avondschemoruar heimelijk samenkomt. Bedaard en met zekere waardighoid pas sed den zij de anderen, zich bewust, oen ge regeld bruidspaar to zijn, dat binnen een jaar zou trouwen. Wally Schmidtlein was wel is waar een arm meisje, de dochter eener weduwo; maar z\) verdiende als eerste arbeidster bij een bekwame coupeuse genoeg, om to loven, en kon sedert een paar jaar zelfs een klein sommotje voor hare uitrusting overleggen. Anton Schwertmüller's vader had een bloeiende bebangerszaik en een eigen huis, en do zoon, die hetzelfde vak geleerd had, behoefde slechts in de voetstappen van zyn vlijtigen vader te treden, om een welgesteld man te worden. Do oude Schwertmüller behoorde nog tot de eerzame, eenvoudige lieden, die niet boven hun stand willen. Hy had niets tegen de huwelijksplannen van zijn zoon. „Wally is een vlijtig meisje," zeido hij. „Zij heeft een braven vader gehad en hare moeder hooft haar streng opgevoed. Ook weet zij, hoeveel moeite aan eiken mark, dien men zelf verdienen moet, haügt. Ik heb haar liever dan een van de trotsche burgerdochters, die op de piano timmeren en Fransch geleerd hebben en meenen, dat zij, omdat zij twintig- of dertigduizend mark mee ten huwelijk gebracht hebben, de handen in don schoot mogen leggen en mevrouw spelen. Tegen Wally heb ik niets, maar De wakkere man bad dus toch een „maar." „Ik vrees, of mijn jongen, Toni, wel een solied echtgenoot zal worden. De jongen is nog niet uitgeraasd. Een jaar moet hy in elk geval nog wachten en zien of het hem wer kelijk ernst is met het trouwen." Anton scheen het proefjaar boven alle ver wachting te doorstaan. Zelfs de carnavalstyd, waarin voor een levenslustig jongmensch zoo veel gelegenbeid is van het pad der deugd af te dwalen, was voorbij gegaan. Hij ver langde niets anders dan dos Zondags met zijn toekomstige schoonmoeder en zyn bruid te wandelen of zyn bruid naar zyn ouders te begeleiden, waar zij op een kop koffie met een groot stuk koek onthaald werd, en in de week na het werk Wally af te halen en haar tot aan do huisdeur te begeleiden. Dan bleven zy wel voor de helder verlichte uitstalkasten staan, het liefst voor meubol- magazijnen en uitrustingszaken, en overlegden hoe zij hun toekomstig huia wilden inrichten, hoe de sofa bekleed zou worden, en hoe zij de gordijnen zouden opmakeD, waarvoor Wally des Zondags de kanten haakte. Dikwijls, als het meisje een weeken, zwellenden arm stoel bewooderde, beloofde hij baar met den trots van den behanger en bekleeder: „Zoo een zal je ook hebben, Wally. Dien kan ik je zelf maken." En zij moest bem besc^ÉB|^ermanen „Neen, Tom, dat is niets zou vanzelf lui worden, als men in zoo'n stoel kon zitten." Eensklaps kwam in Anton een verandering, die zyn bruid met heimelyken angst bemerkte, nog voordat hij er zich misschien zelf van bewust was. Hij kwam wel is waar eiken avond; by wachtte geduldig, hy bromde niet als het lang duurde, maar zyn oogen lachten haar niet zoo vergenoegd tegen als vroeger, en een zekere onrust en ontevre denheid deed zich by elke gelegenheid gelden. Als zy hom vroeg: „Wat scheelt je toch, Toni? Heb je wat m6t je vader gehad? Hob je je geërgerd? Waarom zet je zulk 03n onte vreden gezicht?" dan kwam hij heftig daar tegen op: „Neen, dat verbeeldt jij je. My schoolt niets, volstrekt niets. Ik kan toch niet over den kop buitelen, om niets en weer niets." Nu en dan hadden zij ook een kleinen twist, waarby Wally in stilte weende, en hem dan, by de huisdeur, toch weer smeekend de hand toestak: „Neem hat my niet kwalyk, Toni. Wees niet boos!" Dat deed hem dan telkens aan on by nam teeder afscheid. Wanneer hy eerlyk had willen nadenken, zou het hem gemakkelyk gevallen zijn, zich den dag, ja, het uur te herinneron, waarop hy zyn vroolyk humeur verloren had. Hy was in het atelier van een schilder ontboden, om een rustbed tedrapeeren en een gordyn op te hangen. Toen hy met zyn gereedschap binnentrad, hoorde hy een meisje luid giegelen. De schilder echter zat geheel alleen voor zyn schildery en schilderde door, terwyl hy zyn instructies gaf. Het overmoedige lachen, dat uit den hoek dor kamer kwam, had iets prikkelends voor den jongen man, en by keek, half boos, half nieuwsgierig, om. Nu ontmoette hij een paar stoute oogen, die over een tochtscherm gluurden, en zag een oogenblik een langen, rossigen haartooi, die in breede golven over de schouders neerhing. Als een spook was de verschyning daarop weer verdwenen. Eenige minuten lator kwam van achter het tochtscherm een modern cpge- smukt meisje te voorschyD, trok de verscheurde handschoenen aan en wendde zich, zonder op den jongen arbeider te letten, tot den schilder. „Als ik tyd heb, kom ik morgen terug, mynheer Frey", zeido zy in een hard, landelyk l dialect. „Maar als u my weer zulke domme dingen vertelt, moet ik lachen en kan ik niet rustig blyven." Zy sloeg weer overmoedig de handen ineen en barstto opnieuw in een schaterlach uit. Het hoofd met het nu opgebonden haar hield zy achterover en den grooten mond had zjj zóó ver geopend, dat men de beide ryon tanden kon zien. Het fonkelende, sneeuw witte gebit had iets roofdierachtigs. „Ga heen, Kathi!" zeide de schilder droog, j „Anders vertel ik je morgen louter spook geschiedenissen, opdat je niet zoo uitgelaten wordt." „Neent neen!" riep zy afwerend en vluchtte voor deze bedreiging haastig naar de deur. „Nean, maar wees met boos, mijnheer Frey. Adieu!" Toen zij reeds op den drempel stond, wierp zy nog eenmaal een blik op den behanger, die nu met bet gordyn bezig was. Hare oogen monsterden hem driest. Daarop knikte zy hem toe. Haar glimlach scheen te zeggen: „Je bent een knappe jon gen I" Anton werd verlegen onder dezen blik, en de plooien, die hy geordend had, ontgleden r aan zyne vingers. Daarop bleef het een poos heel stil in het vertrek. {Wordt WTcl'jdl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1895 | | pagina 6