VAN DER EERDEN, Horlogemaker, DE GRACIEUSE, „AMOK" J. MERSIE BRUIJN Co., -r Verkrijgbaar in de bekende eigeu Verkoophuizen„BET WAPEiV VAN ASTEN", te Leiden: Haarlemmerstraat 29, Hoogewoerd 94. Merk: Nightcap. Nieuwe, verbeterde Aceoord-Citer J. J. Sleyser, VERGROOTING Eerste Ned. Verzekering-Mij. Nieuws Rijn. 80, L.EIDE3V, a der nieuwste PENDULES in Verguld, Brons, Marnier, enz. Horloges in Goud, Zilver en Metaal. eene groote collectie Fantaisie-Klokjes, Wekkers, en eene fijne sorteering van de nieuwste modellen Horlog-ek-ettingen. iging voor Algemeen Kiesrecht. Regen-Schoeisel op Maat Cïï TIC JflflP Donkersteeg 9. U. HU dUfitf, Hcogewoerd 23. GEÏLLUSTREERDE AGLAJA, dankt haar kolossaal succes aan ongeëvenaarde qualiteiten bij onge kend lage prijzen. F'euilleton. EENE HELDIN. S666 2» PUIKE OUDE SCHIEDAM. Verkrijgbaar bij: 4e aaeeste Grossiers In Gedistilleerd. KB. Ais bewijs van echtheid z|ja Cachet en Kurk steeds voorzien van don l naam der Firma P. HOPPE. 4081 14 Prijs met Methode, Liederen, enz., in net Etui f 15.— lO accoorden. Op de Arlon kan In S toonsoorten, C, G en D gespeeld worden, waardoor de muziek geheel tot haar recht komt. Het bespelen der „Arion" zonder noten of muzlckkennls kan In één uur geleerd worden. Klassieke en Volks liederenOpera melodieëD, KoralenMarschen en Dansen vindt men in Liederenalbums. De toon van „Arion" is zacht en liefelijk, het model élégant. 6800 32 VOORHANDEN BIJ 11OOGE WOERD 17. naar Photographieportretten in Crayon en Olieverf. De ondergeteekende, gewezen Leerling der Ryke-Academie van Beeldende Kunsten te Amsterdam, biedt zich aan tot het vervaar digen van bovenbedoelde vergrootln- gen, tegen billijken prijs. Aanbevelend, I'. Gr. MAAN, 7377 18 MarediJk No. 78. op het heven, tegen Invaliditeit en On- gelukken, gevestigd te 's-Gravenliage. DirecteurenMr. H. GOEMAN BORGESIUS, Lid van de Tweede Kamer der Staten-Gene- raal, en Jhb. Mr. W. SIX, Oud-Minister van Binnenl. Zaken. 160 11 Inlichtingen en Tarieven gratis te verkrijgen bij den Inspecteur Jhb. A. C. VAN HAEFTEN, Terweepark 5, Leiden. leveren gegarandeerd zuiveren Fran- scheo COGNAC, in bemande Flesschen van 6 Litor, ad fl.35 per Liter. 7812 10 Md vrage volledige Prijscourant. CM eü s— GJ SB ARNHEM.1868. Bericht de ONTVANGST Grrootste keuze. 33illijliste prijzen. UITSTEKENDE WERKEN IN FERME, SIERLIJKE KASTEN. REGULATEURS en STAANDE KLOKKEN in verschülende Houtsoorten met prima qualiteit Wccner Werken. Verder voorradig en zeer geschikt voor St.-Nlc.-Cadeaux: Ï».S. Alle Uurwerken worden met zorg gerepasseerd en onder garantie geleverd. 7501 70 SO ag m n w CD -I PT BW S3 S3 OPENBARE VERGADERING op Maandag* avond 19 November, te acht aren, ia de NUTSZAAL, te Leiden. Spreekster; Mej. G. C. STELLING* WERF-JENTINK, van Leeuwarden. Onderwerp: Strijdt den goeden stryd^ Toegang 5 Cents. 7479 10 Ook vrouwen z#n zeer welkom. voor School-Kaplaarzen, Waterproef Rijg-BotIInes. Solide fijne leeren Knoop. en Rijglaarzen, Overschoenen in soorten. 7476 7 prjjs per 3 maanden (6 nummers) f 1.87 j, Is het beste en meest practlsche Marnes* Modetijdschrift, zoowel voor modes als voor handwerken. Elk nummer bevat een groot Supplement met knip» patronen. B(| alle solide Boekhandelaars won den bestellingen aangenomen. Lelden. A. W. ÜI.VTIiOFF. VAN WAVEREN'8 Pilsener BLUIJSSEN'S BOTER WE3 39) Thans echter, in die lange dageD en nach ten, die zy alleen aan het ziekbed van haren echtgenoot had doorgebracht, was hare zelf zucht verdwonen, zóó zelfe, dat hare smart over dien ongewenschten schoonzoon haar weinig beteekenend voorkwam in vergolykmg met het leed, dat een ongunstig antwoord aan Walburga berokkenen zou. Misschien voegde zich hierbij onbewust in liet geheim de hoop hare dochter voor den nood des levons althans bewaard te weten. Zy, José- phino, vertrok geene spier, als zjj aan de drukkende toekomst, aan armoede en honger lijden dacht. Maar de voorstelling, dat Wal burga die armoede met haar zou moeten deelon, deed haar hart inéénkrimpen: daar voor beefde de kloeke vrouw terug. Reeds por omgaande kwam het antwoord op dien brief. Uit die regelen sprak maar al to duidelijk het verdriet over de moeite, die do voogd nu weer door de verzorging zijner pupillen hebben moest. Met veel zuchten vroeg hij Joséphine, omdat hij het in zijne zaken zoo ontzettend druk had, een ander pension voor hem op te zoekonnatuurlijk werd die opdracht weer in een vleiend gezegde over z(jn onbe paald vertrouwen op haar bemanteld. Zoo ter loops een paar woorden van deelnoming over de ziekte van dr. Steiner en eindelijk, onder aan don brief, een paar regels over Heribert: „Dien jongen mijnheer Van Holten ken ik slechts oppervlakkigik geloof niet, dat men kan zeggen dat hy reeds heeft „uitgeraasd"". Joséphine lachte weemoedig. Dit was weer zoo recht een brief van een alledaagsch menscb, die een klein ongemak in eigen kring veel meer van beteekenis acht dan eene groote ramp, die zijn naasten treft. Wat nu te doen? Wien thans om inlichting te vragen? Behalve den ouden dokter Hillermann kende zij niemand. Er bleef dus geene keuze over. Bovendien, als geneesheer met eene zeer uit gebreide praktijk, was h|j bost in de gelegen heid door vragen te weten te komen, wat hy niet zelf wist. Dus verzocht z)j dokter Hillermann haar omtrent Heribert Van Holten in te lichten en het ging niet anders, zij moest de nieuwsgierigheid van den goeden ouden heer volkomen tevredenstellen en hem de waarheid zeggen. „Natuurlijk, beste mevrouw", antwoordde hij met zijn eeuwigen glimlach, „natuurlijk kon ik dien Van Holten. Goed, dat u zich tot mjj hebt gewend met uwe vraag! Alles zal nog wel terechtkomen; daar is geen twijfel aan. Onder uwe voortreffelijke leiding zal het jongemensch den ernst van het leven leeren hegrijpen. Het vorheugt mij bijzonder hieruit te zien, dat van zijn huwelijk met miss Lane die rijke Amerlkaansche dame, die by myn neef August Hillermann in huis woont, weet u toch niets zal komen; het doet my genoegen, dat hy die hoop hoeft laten varen. Het spreekt in zijn voordeel, dat hy geen huwelyk om het geld zoekt. Ja, natuur- lpk zal hy dan op zyn kantoor llmk moeten werken, om vooruit te komen in do wereld. Maar het zal wel gaan en voor een jong vrouwtje is het eene dankbare taak. U kent toch het spreekwoord: Geef aan een licht zinnig mensch dierbare plichten en hy wordt een modolmensch." Joséphino stond met den dokter bp de deur van de ziekekamer. Zy hield de kruk in de hand, terwyi hy sprak. Maar met steeds grooter en angstiger oogen zag zy den vrien- deiyk voortkeuveienden ouden heer aan. „Dokter", zeido zy op een heeschen toon, „wat u my daar zegt, klinkt zoo weinig op wekkond, dat ik u dringend verzoek uwe - uwe vergoeiykende opvattingen nu in dit geval eens ter zyde te stellen en my, zonder windselen, de geheele waarheid omtrent dezen man mede te deelen. Het geluk van myne dochter staat hier op het spel." „Zeker, zeker beste mevrouw", beloofde dokter Hillermann vrooiyk, „morgen zal ik u de stukken leveren en namen er by als borg voor de geloofwaardigheid myner be richten. Het is voor my een genot u van dienst te kunnen zyn; dat weet ui" Walburga wist dat hare moeder met den dokter over Heribert gespreken had, en nu kwam zy aarzelende binnen. Edoch, tevergeefs poogde zy op de strakke trekken van het stalen gelaat iets van den uitslag vau 't ge sprek te lezen. Joséphine ontweek den onder zoekenden blik barer dochter. Voor deze kroop de dag langzaam om, onder het drukkend voorgevoel van een naderend ongeluk. Walburga bezorgde de huishouding. José phine had trouw en met onverdeelde opmerk zaamheid de verpleging van den zieke voor hare rekening genomen. Hy was nu weder by zyn bewustzijn. Maar met de vaak waar te nemen zelfzucht van den patiént traden zyne nog vermoeide ge dachten niet buiten den engen kring zyner eigen gevoelens. Hy vroeg naar niets; hy scheen zich over niets te bekommeren en de eemge uitdrukking van terugkeerend gees- teiyk leven was een dankbaar glimlachje, als de zachte, maar stevigo hand zyner vrouw hem hielp. Dien avond bracht Lou aan Walburga een bloemruiker en een brief. „Ik word er waariyk wanhopig onder, liefste Walburga; heb je my waariyk lief? Ik vraag dit; en als ik er nog aanzalgeloo- ven, vraag ik je nu ook voor den laatsten keer „Kom morgenavond om vyf uren op de vroeger door ons afgesproken plaats." In Walburga ontstond een moeilyke stryd. Een onuitsprekelyk verlangen naar zekerheid maakte zich van haar meester. Dit onbeslist afwachten was allerakeligst 1 In deze sombere, ernstige dagen leefden alle met Heribert doorgebrachte oogenblikken als louter zonneschyn voor hare herinnering op. De sluwe jongen zag haar aarzelen; hy loerde op het moment, dat zy ,ja" zou zeg gen; om haar by dit besluit voort te helpen, zeide Lou„Heribert zegt ook, dat je moeder eene draak is; eene echte tiran, die je tegen alle wetten in opgesloten houdt. Je moest je aan haar volstrekt niet storen, zegt Heribert." Walburga schrikte. De ontsteltenis over die ruwe woorden ging by het levendig karakter van het jonge meisje aanstonds over in eeDe daad. Zy gaf hem een klap om de ooren, die raak was. „Dat kan Heribert niet gezegd hebben." „Dat heeft by wèl!" griende de jongen haar achterna. Maar Walbnrga hoorde bet niet en zou het toch niet geloofd hebben. Haastig liep zy naar bare moeder, die zy aan de tafel in de ziekekamer zittende vond. De lamp, die aan de eene helft behangen was, verlichtte slechts een gedeelte der kamer; het halve vertrek lag in het donker, terwyi bet echynsel op do vlytig naaiende handen van Joséphine viel. Walburga legde twee brieven op de tafel neer. „Ziedaar, moederde een is van heden, de andere is vier dagen oud", fluisterde zy, naast hare moeder knielende en de zoo y verig bezige vingers liefkoozend streelende. „Neem die brieven; in myn zak zyn zij eene voortdurende verzoeking: ik zou willen en durf niet; ik weet wel, ik mag niet naar Heribert toegaan, zoolang u nog niet met hem gesproken hebt, nietwaar? O, help my toch en zeg my wat ik doen moetl" smeekte zy. Joséphine bleef eene poos stilzitten, het hoofd harer dochter tegen haro borst druk kend. Eerst later, in de stilte van den nacht, kon zy er toe besluiten die brieven te lezen. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1894 | | pagina 6