n
Feuilleton.
IN BLOEI GEKNAKT.
c-vr-zr^
Gemengd Nieuws.
Het drama in den trein te Hen-
geloo. Het drama, hetwelk Woensdag-avond
in den trein tusschen Delden en Hengeloo is
afgespeeld, is nog in geheimzinnigheid gehuld.
Ingewonnen informatiën hebben de zekerheid
gegeven, dat de beide personen den nacht
vóór hunne wanhopige daad in een hotel te
Bentheim gelogeerd hebben, waar zij geen
naam opgaven en zeiden van Rotterdam te
komen. De man sprak goed Duitsch, doch de
vrouw gebrekkig, en men kreeg daar onmid-
deliyk den indruk, dat zy Hollanders waren.
Alvorens zy Woensdag-avond te Delden in den
trein naar Hengeloo stapten, hadden zij eenigen
tijd in do uitspanning „CJarelsbaven" aldaar
doorgebraoht en met den restaurateur ge
sproken. Op dezen maakten zij den indruk
van Groningen of Friesland afkomstig te zijn,
terwijl zij blijk gaven, te Delden niet geheel
onbekend te wezen.
Het signalement van den man luidt als volgt
middelbare lengte, tenger, haar donkerblond
en dito kneveltje, grijze oogen, neus, mond
en ooren gewoon, zonder zichtbare kenteekenen.
Bovenkleeding: zwarte fantasiehoed (vanJ. S.
Meuwsen, Amsterdam), linnen boord (van A. S.
Hovingh, Amsterdam), manchetten, grijze demi-
salson, zwart kamgaren jas en vest, grijs ge
streepte broek, molières van leder en blauw
laken. Onderkloeding: imitatie J&gerhemd,
tricot onderbroek, zwart en wit gestreepte
kousen en lederen kousebanden. Leeftijd ca.
36 jaar.
Het signalement der vrouw luidt als volgt
middelbare lengte, tenger, lichtbruin haar,
blauwe oogen, neus iets scheef, mond en ooren
gewoon merkbaar kenteekenrechterschouder
scheef en hoog. Bovenkleeding: groen fluweelen
hoed met veertje on groene keelbanden, blauw
stoffen japon, bottines van leder met laken,
pélerine van laken met grijze haren er los in
gewerkt. Onderkloeding: flanellen borstroken
verder katoenen goed, zooals vrouwen gewoon
zijn te dragen, elastieken kousebanden; leef
tijd oa. 35 a 40 jaar.
Verder droeg de vrouw eene broche, met zil
veren bloempjes ingelegd en oen pauw er op
afgebeeldook had zij eene gewone soort lorgnet
bij zich. Ieder had ©ene eenvoudige parapluie.
Naar men vermoedt, zijn zij broeder en zuster
en schijnen zij tot den fatsoenlijken stand te
behooren, doch, te oordeelen naar de gedeelte
lijk afgesleten en gerepareerde kleeding, aan
lager wal geraakt. De genomen photographieén
zlln reeds gereed en worden overal rondgezon
den. Donderdag zfln de beide lijken uitwendig
geschouwd, terwijl heden de inwendige lijk
schouwing zou geschieden.
Nader wordt omtrent den heer en dame nog
gemeld dat door hen in het station Oldenzaal
een koffertje met lijfgoed is achtergelaten. Ook
van het daarin geborgen ondergoed waren de
merken verwijderd; alleen in één kleedingstuk
zijn de letters O. M. aangetroffen. Er is ver-
moedon gerezen dat de man photograaf was
van beroep en beide personen in Noord-Holland
thuisbebooren.
Bil afwezigheid van den heer
8 te Twelloo, en familie, is in diens woning
oen brutale diefstal met braak gepleegd. Niet
zonder verzet weiden de drie verdachten,
zwervende personen, bij wie men voorwerpen
van waarde vond, gevangengenomen.
Voor eenige jaren werd in een
stuk land onder Broek, in de Friesche ge
meente Dantumadeel, na eenige dagen ver
mist geweest te zyn, het ljjk gevonden van
het hoofd der school aldaar. Deze zaak gaf
tot allerlei vermoedens aanleiding, maar tot
nog toe bleef de zaak duister. Dezer dagen
word intueschen in de bladen medegedeeld
dat de kastelein J. Kooistra, te Broek, op zijn
sterfbed eene bekentenis afgelegd had van
voor hem zeer bezwarenden aard in zake
den dood van den onderwijzer. Het bericht
verwokte veel sensatie, doch nu verklaren
drie geachte ingezetenen van Broek in oen
door hen onderteokend stuk, dat zy het
grootste deel van den sterfdag by het ziekbed
van den kastelein hebben gestaan en dat
het te zynen nadeele verspreid bericht ten
eenenmale onwaar en niets anders is dan
laster.
In Schotland is tusschen Perth
en Inverness, bij het station Duphail, een
passagierstroin ontspoord. De meeste reizigers
kwamen met den schrik vry, doch eene hunner,
mevrouw Mackenzie, ontving zóó ernstige
wonden, dat aan het behoud van haar leven
wordt gewanhoopt. Het verkeer werd ten
gevolge van dit ongeval geruimen tyd ge
stremd.
De Belgis9he regeering heeft
eene quarantaine bevolen voor alle uitPortu-
geesche havens komende schepen.
Donderdag kwamen te Lissabon 87 nieuwe
gevallen van cholera voor, één met doodeiyken
afloop. Des avonds waren 440 patiënten in
behandeling.
De autoriteiten nemen alle mogelyke maat
regelen om de uitbreiding der epidemie te
voorkomen. By koninkiyk besluit is eene
geneeskundige commissie benoemd, om den
gouverneur der stad van raad te dienen.
De toestand te Lissabon wordt gunstiger.
Terwyi zich Vry dag 87 ziekte-gevallen aan
cholera voordeden, werd Zaterdag slechts
aangifte gedaan van 59 gevallen. Sterfgevallen
kwamen niet voor. Nog zy'n m behandeling
370 personen. Tot dusver zyn reeds 90 der
patlénten als hersteld uit het ziekenhuis ont
slagen.
Het nieuwe Sulina-kanaal in
Rumenié, het werk der Donau-commissie, zal
in het begin van Mei met de gewone plechtig
heden door koning Karei van Rumenié worden
geopend.
Goiyk reeds gemeld is, heeft in
Griekenland weer eene aardbeving plaats
gehad.
Vrydag-avond, omstreeks negen uren, aldus
wordt uit Athene gemeld, werd daar weer
een hevige schok gevoeld, welke 16 seconden
duurde. De kathedraal was vol menschen
wegens den vesperdienst. Toen men den
schok voelde, ontstond eene algemeene paniek,
maar de minister-president Tricoupis, die den
dienst bywoonde, haastte zich de aanwezigen
geruBt te stellen. Onmiddeliyk spoorde hy de
menschen tot kalmte aan, liet de deuren open
doen en stelde daardoor allen in de gelegen
heid het gebouw, dat trouwens geen gevaar
liep, te verlaton.
Ernstiger schade werd door dezen aard
schok weer aangericht in de oostelyke pro
vinciën. Atalante ie nu geheel vernield en
ook te Thebe zyn sleohts weinige huizen
gespaard gebleven. Dergelyke berichten komen
ook uit Lari88a, Lamia, Volo, Chalds en
Patra, waar overal groote verwoestingen zyn
aangericht. De schok deed zich over geheel
Griekenland gevoelen, doch ook nu zyn weer
de noord-oosteiyke provinciën het zwaarst
getroffen.
Te Thebe zyn de drie kerken, door de hechte
constructie, er tameiyk goed afgekomen, maar
het publiek durft de gebouwen niet binnen
gaan en de dienst wordt er nu voorloopig
gehouden in houten loodsen.
Te Atalanti ontstonden op vele plaatsen
diepe scheuren in den grond. Te Larissa werd
de gevangenis zoo gehavend, dat de gevan
genen kondon losbreken; zy werden door de
soldaten teruggedreven, maar twee wisten er
te ontsnappen.
Blykens nadere berichten uit Athene zyn
de mededeelingen over de ongelukken, welke
veroorzaakt werden door den tweeden aard
schok van Vrydag-avond, niet overdreven.
Te Atalante kwamen weer vele menschen om
door het instorten der woningen. Den vol
genden dag herhaalden zich de schokken met
tusschenpoozen, maar niet zoo hevig, dat
daardoor nieuwe rampen werden veroorzaakt.
In het „Engineering Magazine"
bespreekt de heer A. L. Webb de plannen om
„Aziö aan Amerika te meren" door telegraaf
kabels. Het Amerikaansche plan is eene lyn
van Monterey in Californiê naar Japan over
de Sandwich eilanden. De Engelschen daaren
tegen zyn voor eene l|jn van Vancouver ook
over Hawaï, de FanningSamoa- en Fidsji-
eilanden naar Brisbane. De schryver denkt
dat beide plannen zullen worden uitgevoerd,
daar eene enkele lyn over zulk een afstand
onveilig is.
De heer Webb geeft de voorkeur aan den
Engelsohen kabel; niet alleen verbindt deze
twee groote koloniön, maar by heeft meer
sectiön, waardoor èn de dienst èn het onder
zoek naar storingen gemakkeiyker zyn. De
Amerikaansche lyn heeft slechts twee sectién,
waarvan óóne die van Hawaï naar Japan
do buitengewone lengte heeft van ongeveer 3400
Engelsche myien, byna 1000 myien meer dan
de langste Atlantische kabel. Tevens is dat deel
van den zeebodem nog niet onderzocht. De
zee moet er buitengewoon diep zyn.
De kosten van den kabel, welke er naar het
oordeel van den schryver weldra zal zyn,
zullen 2,000,000 tot 4,000,000 pd. st. bedragen.
De kabel is zeer noodig voor het toenemende
verkeer en ook om politieke redenen. Was de
lyn er een paar jaar geleden geweest, dan
zou de geheele Hawaï crisis misschien ver
meden zyn.
Het proces-Henry
Het proces van den anarchist Emile Henry
(wegens de aanslagen in het café „Terminus"
en de rue des Bons Enfants) te Parys voor
het Hof van Assises der Seine werd Zaterdag
voortgezet. Er werden alsnog gehoord 12 go-
tuigen charge en 10 a décharge.
Tot de eersten behoorde ook de rechter
van instructie Meyer, die een en ander om
trent de bron van inkomsten van Henry mede
deelde. Getuige doed een omstandig verhaal
van een diefstal, in het begin van 1893 ge
pleegd te Fickflein, in Normandië, ten nadeele
van de weduwe Postel. Vier gemaskerde per
sonen waren des nachts by haar binnenge
drongen, hadden de bedienden met chloroform
bedwelmd en daarna de brandkast opengebro
ken, waaruit zy voor eene aom van 800,000 fr.
aan bewyzon van deposito's stalen. De stuk
ken waren voor de dieven van geene waarde
eenige dagen later ontving de weduwe Postel
een brief, met de waarschuwing dat de dieven
zouden terugkomen en, als zy dan geen geld
vonden, haar zouden vermoorden. Uit de
instructie was gebleken, dat de dieven in
een dorpslogement tydelyk hun intrek hadden
genomen. Eén hunner gaf zich uit voor den
zoon van een Engelsch ingenieur, die in de
omstreken eene fabriek wilde oprichten. Zyn
signalement kwam nauwkeurig overeen met
dat van Emile Henry en de burgemeester
der plaats had in beschuldigde dan ook „den
zoon van den Engelschen ingenieur" pertinent
herkend.
Uit deze verklaring concludeerde de presi
dent van het Hof, dat beschuldigde van de
opbrengst van diefstallen had geleefd.
Vervolgens kwamen de getuigen h décharge
aan de beurt. Het waren meerendeels vroegere
leeraren van beschuldigde; zy beschreven hem
als een yverig en schrander leerling, maar
tevens achtten zy hem niet normaal. Een
bloedverwant van beschuldigde, graaf Ogier
d'Ivey, noemde hem niet goed by 't hoofd
te zyn.
Daartegen protesteerde Henry. „Ik ben niet
gek," riep hy; „ik weet zeer goed wat ik doe,
en wil de volle verantwoordelijkheid voor
myne daden dragou. Op twaalfjarigen leeftyd
heb ik typheuze koorts gehad, maar die heeft
geene sporen nagelatenalle leeraren hebben
immers myne schranderheid geprezen."
Vervolgens kreeg de advocaat-generaal het
woord tot het nemen van zyn requisitoir.
Dezo achtte eene lange uiteenzetting der
feiten of een uitvoerig betoog niet noodig
en ging in het kort na, wat Henry gedaan
had. Beschuldigde viel hem herhaaldeiyk in
de rede en riep„Dat is onwaar 1" De eisch van
het openbaar ministerie luidde: de doodstraf.
De verdediger van Henry, mr. Hornbostel,
hield een pleidooi, dat byna vier uren duurde.
Nadat de jury gedurende drie kwartier had
beraadslaagd, luidde hare beslissingschuldig,
zonder verzachtende omstandigheden. Inge
volge deze uitspraak veroordeelde het Hof
Emile Henry ter dood.
Henry hoorde het vonnis glimlachend aan
en riep: „Moed gehouden, kameradenI Leve
de anarchie 1"
Nadat de jury hem ter dood had veroor
deeld, werd hy terstond naar de gevangenis
La Roquette overgebracht. Daar werd hem
dezelfde cel aangewezen, waar Vaillant zyne
laatste levensdagen doorbracht. De ter dood
veroordeelde anarchist heeft nog drie dagen
t|jd om in beroep te komen tegen het vonnis.
Hy heeft echter geweigerd daarvan gebruik
te maken. Ook na zyne veroordeeling betoont
Henry dezelfde onversohilligheid, welke hy
tydens het proces aan den dag legde.
He ramp In de Nieuwe Kerkstraat
te Amsterdam.
Den geheelen dag stonden honderden nieuws
gierigen voor het huis van de ramp in de
Nieuwe Kerkstraat.
De woning is thans met planken dichtge
maakt.
De 74 jarige Rachael Coutinho, weduwe
Best, die Yrydag avond uit het verbrande
perceel in het Israéliotisch Ziekenhuis werd
opgenomen, is daar Zondag-morgen, overleden.
Op last van den officier van justitie zal het
lykje van den oudsten jongen gerechtelyk
worden geschouwd.
Merkwaardig is de verklaring van den oud
sten zoon van Oardozo, die Zaterdag in ver
hoor werd genomen. Hy vertelde, dat Sumeljan
hem had tegengehouden, toen hy wilde vluch
ten, en dat hy de deur achter hem had ge
sloten, zeggende dat er niet het minste ge
vaar was. Werkeiyk heeft men de deur moeten
intrappen, om hem buiten te brengen.
De verontwaardiging van de buurt tegen
de daar wonende Russische Israölieten is
groot. Die menschen durven hunne huizen
niet verlaten.
Onmiddeliyk is van socialistische zyde party
getrokken van de ramp.
By duizenden worden strooibiljetten ver
spreid, waaraan wy het volgende ontleenen:
„Bewoners der Kerkstraat 1 Eene vreeselyke
ramp heeft thans binnen enkele weken voor
de tweede maal uwe straat getroffen. G|j hadt
echter kunnen vermoeden dat eenmaal zoo
iets kon gebeuren. OI behalve uwe kinderen
staan duizenden en duizenden kinderen eiken
nacht aan zulk een onuitsprekelyk gevaar bloot.
„Bedenkt, diepbedroefde ouders, hoe ge-
makkeiyk uwe kinderen gered hadden kunnen
worden, indien die woning beter gebouwd ware.
„Aanschouwt daarnaast de woningen der
gegoeden, der rpken!
„Ongelukkige ouders l Gy waart nog in het
bezit uwer betreurde kinders, indien de ge
meentebesturen, de machthebbers, beter toe
zicht hielden op de woningen der armen.
„By hen berust de schuld.
„Belasting laten zy u betalen. Daar houdt
hunne zorg op.
„Welnu, tracht verbetering te brengen in
dien toestand. Het is uw plicht te zorgen,
dat zulke gemeentebestuurders hoe eer hoe
beter verdwynen.
„Handelt, burgers, handelt 1 Voorwaarts
onder de leuze: Weg met zulke bestuurders 1
Eerstdaags zal eene vergadering belegd worden
ter besproking van uwe toestanden."
BUITENLAND.
Duitsohland.
Te Berlyn biyft men tegen het bekende
plan der Australische koloniön om de Samoa-
eilanden onder het bestuur van Australië te
stellen.
Tot dusver bepaalt men zioh, wat deze
quaestie betreft, tot beschouwingen, want
officiéél zyn nog geene voorstellen tot inly ving
van de Samoa-eilanden by Nieuw Zeeland in
gediend. Evenwel wordt door de Beriynschc,
bladen verzekerd dat keizer Wilhelm zich et
uitdrukkeiyk tegen heeft verklaard om Duitsch-.!
lands invloed op de Samoa-eilanden op te geven, j
Daarentegen betoogt de liberale „Yossischa'
Zeitung" dat de Duitsche regeering niet veiwj
8tandiger kan handelen dan door de Samoa^
eilanden te laten varen, vooral daar Duitsch^
lands eer by den afstand dezer eilanden nieé
gemoeid is. Alvorens eene beslissing over deze,
quaestie kan genomen worden, dient mettj
natuuriyk eerst af te wachten, totdat dé,
Australische regeeringen het onderling eenfy
zyn geworden en hare voorstellen officie-et
hebben ingediend.
De regeeringen van Pruisen, Beieren,"
Oostenryk en Saksen zijn overeengekomen
gezameniyk een „Thesaurus linguae latmae'*/
te laten maken, die in twintig jaren gereed'
zal zyn en ongeveer 600,000 mark zal kostoij.1)
Het werk zal worden opgedragen aan do
universiteiten te Berlyn, München en Weeneft-
en de genootschappen voor wetenschappen to
Göttingen en Dresden. Jaarlyks in de Pinfc.'
sterweek zal de vereenigde commissie har|
zittingen houden.
Verceuigde Staten.
De „soldaten" van Corey's leger zette»
van alle kanten den marsch naar Washington
voort.
Te Zanesville, in Ohio, maakte eene afdeeling
zich weer meester van een trein, jui6t op h^1
oogenblik, dat deze zou vertrekken. De trety
vertrok, maar op korten afstand voorby hefr
station werd halt gehouden. De beambtod'
noodzaakten toen de werkloozen den trein fjjj.
verlaten en keerden naar het station terugp^
terwql zy de tramps verder aan hun lot over?
lieten. Kelley's „industrial army" is gehedS
uitgeput te Casey, in Iowa, aangekomen. Do
leden van dit gedeelte van het leger werden
door de bevolking met ingenomenheid onü-'
vangen en voorzien van levensmiddelen efy
kleeding, waaraan zy dringend behoefte had
den. Overal blyven d6 autoriteiten op hara
hoede, ten einde de tramps binnen de perken!
te houden. 'j
Intusschen breidt de werkstaking onder
de mynwerker8 zich steeds uit. Te Toluca, in
Illinois, hebben nu ook 4000 mynwerkera
den arbeid gestaakt en namen zelfs eene zoo
dreigende houding aan, dat de gouverneur
zich genoodzaakt zag de militie-soldaten onder
de wapenen te roepen. Tct dusver evenwel
zyn in de mynstreken, waar de werklieden
den arbeid staakten, nog geene ernstige onge-
regeldheden voorgekomen.
In den Noord-Amerikaansehen Senaat
duurt de beraadslaging over de tariefwet voort
Byna was het Zaterdag tot eene beslissing
gekomen. De republikeinen nameiyk, meenendé
dat de democraten niet voltallig waren, boden
aan eene stemming te houden over het onder*
werp. De democraten namen de uitdaging aan,
maar toen het er op aankwam, trokken de
republikeinen hun aanbod terug. Zy hadden
verwacht dat de democraten de uitdagiüg nie^
zouden hebben aangenomen en dan zoudet^
zy het verwyt, dat de beraadslagingen opzet?
telyk gerekt worden, op de tegenparty kunnen
schuiven. Toen echter de democraten zich be?
reid verklaarden den stryd te aanvaarden^
bliezen de republikeinen den aftocht.
Het debat, dat zeker nog wel eenige weken
zal duren, werd toen weer voortgezet.
UCHT8TKRHTË.
Resultaten der waarnemingen aan de Gasfabriek.
WEEK van 1521 April.
Datum.
Uur
Aaotal.
Oem. Eng.
Standk. f
15
April.
7.80
9.30
7
16.2 (V
16
7 80
9.15
8
lo.4
17
7.30
9.15
7
U. 6
18
7.30
9.80
8
1 4
10
7.S0
9.15
7
r 4
20
7.30
9.16
8
'0.2
21
-
7 30
-
9.30
8
10.4
58)
Laura bloosde.
„O, Lu, wat zult ge my kinderachtig ge
vonden hebben, dat ik niet dadeiyk begreep,
dat het eene grap was."
„Eene alleraardigste grap inderdaad", zeido
Yon Sehnwitz spottend.
Laura boet zich op de lippen. Maar daar
werd opeens een luid gejuich aangeheven;
de bedienden stonden allen in het voorportaal
on heetten hun meester en meesteres harteiyk
wolkom.
De eor8te weken gingen maar al te spoedig
naar Laura's zin voorby. De vorst on de
vorstin kwamen een kort bezoek brengen, en
Laura bemerkte tot hare groote vreugde, dat
do goede verstandhouding tusschen die beide
echtgeuooten nog steods voortduurde. De
vorst deed zyn best, wat meer belang in
dogeiyke zaken te stellen, en de vorstin was
minder koel en ongenaakbaar. De een hief
zich wat en de andor daalde wat neer, en
diuutk#or de groote klove gedempt, welke
die beide menschen zoo lang gescheiden had.
Yon Sehnwitz moest wel is waar dikwyis
aan het hof zyn, maar de vorst stond hem
toch ook iedere week toe, één of twee dagen
naar hot slot Sehnwitz te gaan. En zoo gingen
de zomermaanden voorby en de bloemen wer
den scbaarscberdo bladeren werden met een
rooden weerschyn overtogen en hier en daar
viel reeds een verdord blad van den boom.
Op een morgen in September was Laura
onder de waranda gezeten. De kleine Adel-
bert lag in zyn wiegje en speelde met eene
zilveren rinkelbel, terwyi Laura met welge
vallen haren zoon beschouwde.
De deur werd geopend en de bediende, die
met een brief binnentrad, zeide:
„Yoor den graaf, mevrouw!"
„Leg maar neer; de graaf komt morgen
thuis", zeide Laura.
Zy was verwonderd, dat men Yon Sehnwitz
een brief zond, terwyi hy in L. was; want
daar men in die dagen geen geregelden post
dienst had langs den weg, waar zy woonden,
werden de brieven meestal te L. bezorgd.
Laura ging naar de tafel, nam den brief en
bezag het adres. Daarop keerde zy hem om
on zag naar het zegel; maar, was dat niet
het wapen der Hohensteins? Zy had immers
dat trotsohe kasteel met die kroon meer gezien 1
"Wat zou Hulda aan haren echtgenoot te
schryven hebben? Weder bezag zy het adres,
maar een zucht van verlichting ontsnapte haar.
Het was Huida's handschrift niet. Om zeker
hiervan te zyn, haalde zy een door Hulda
aan haar geschreven briefje, od, het geleek
niets op dat van den brief van Yon Sehnwitz.
Hulda had een zeer fijn handschrift en het
adres van dezen was met eene flinke, loopende
hand geschreven. Laura legde den brief neer.
Zy beefde nog van den schrik.
Daar hoorde zy een luid geschrei van uit
het wiegje, waarin de kleine Adelbert lag.
Zy snelde er heen en zag dat het ventje
sich aan de hand bezeerd had. Zy nam het
jongske op en trachtte het te troosten. Toen
dit haar gelukt was en het kind weer ruBtig
sluimerde, veraam zy opeens een geluid als
het scheuren van papier, en omziende, be
merkte zy tot baren schrik, dat Fanny, het
schoothondje, den brief, die zooeven gekomen
was, had gegrepen en met dezen allerlei
kunststukken uitvoerde, natuuriyk zeer tot
nadoel van het papier. Dit was geheel ge
scheurd en Laura kon niet anders of zy
moest don inhoud er van lezen. Zy was by
het zien van den half verscheurden brief
hevig verschrikt. Wat zou Yon Sehnwitz van
haar denken? Zou hy haar niet van eeno zeer
ongepaste handeling kunnen beschuldigen?
Zy rukte het papier uit den bek van het
hondje en zette het jankende dier in den tuin.
Vervolgens keerde zy naar den brief terug
en sloeg er een blik in. Maar, waakte of
droomde zy? Was dat een brief aan haren
manHet eerste, dat zy zag, was de
naam van Hulda. Die naam grynsde haar
tegen en het liefste had zy, vóór den brief
te lezen, dezen aan kleine stukjes gescheurd.
Maar, zy vermande zich en las:
„Ludwig Yon Sehnwitz 1
Hoewel met gewond hart en doodeiyk ge-
krenkten trots, acht ik my verplicht u eenige
woorden toe te zenden. Wanneer ik had
moeten beslissen u al of niet te schryven,
ik zou nimmer besloten hebben te doen wat
ik nu doe, maar niet myn belang, maar dat
van eene, die u vroeger dierbaar was, staat
met dit schryven in verband.
Het doel van myn brief is, u te melden
dat Hulda gisteravond het levenslicht ge
schonken heeft aan een zoon. Gy hebt haar
door uwe onverschilligheid het hart gebroken;
gy hebt haar met sohande van het hof zien
verjagen; en ge hebt niets tot hare veront
schuldiging aangebracht.
Alleen hare groote liefde tot u, die haar
zelfs na al het voorgevallene is bygebleven,
heeft haar belet tot nu toe meerdere rucht
baarheid aan de zaak te geven.
Zy had niets meer te verliezengy daaren
tegen, als verbonden aan het hof, eohtgenoot
en vader, had verplichtingen, waaraan gy u
niet kondt onttrekken. Zy was de verworpe
ling der maatechappy; gy waart alom ge
eerd en gezien. O, wereld, waar is uwe
rechtvaardigheid!
Hulda heeft my verzocht u te melden, dat zy u
verlangt te zien. Wilt ge tot haar terugkeeren,
dan zyt ge in de gelegenheid dit te doen.
Biyft ge daarentegen doof voor hare smee
kingen, vrees dan den dag, waarop de ver
gelding ook voor zal komen. Ge zyt ge
waarschuwd 1
Wy zyn niet ver van u verwyderd. Toen wy
wisten dat Huida's tyd gekomen was, zyn
wy in de nabyheid van het slot Sehnwitz
gaan wonen. Eene eenvoudige houtvesters
woning herbergt ons. De vrouw van den
houtvester is eene vroegere kamenier van
my. Ik kan op hare stilzwygendheid rekenen.
Onze woning, op het landgoed van graaf P.
gelegen, is een groot kwartier van uw slot
verwyderd. Kom morgenavond, tegen negen
uren, buiten de slotpoort. Iemand zal u aldaar
opwachten en u den weg door bet bosch
wyzen. Wanneer ge verzuimt te komeD, viee*
dan het ergste l A. gr. v. H."
Een gevoel van grenzenlooze smart kwair^
over Laura, toen zy den brief doorlezen had;
Het was haar alsof haar een hevige slag
was toegebracht; alles was als in oen nevel
gehuld en wanneer zy zich niet aan de tafel
vastgegrepen had, dan ware zy zeker be
zwijmd ter aarde gestort.
Een fijn stemmetje, dat zich van uit het
wiegje deed hooren, bracht haar tot bezinning?
Zy snelde op den kleine toe, nam hem ia
hare armen en riep snikkend„Ach, lieveliDg,
al zyn de menschen nóg zoo boos, uwe
moeder zal niet onder hare smart bezwyken,
zoolang sy je in hare armen en aan haar harf
kan drukken."
Het was alsof hqt kind begreep, dat het
tot trooster moest zjjn. Het pakte met zyne
poezele handjes die van Laura en kraaide
van pret. Het lachte haar zoo lief toe, dat
de arme vrouw voor een oogenblik haar bitter
leed minder gevoelde. Maar, spoedig herin
nerde zy zich in volle duidelykheid wat er
gebeurd was, en wat haar te doen stond.
Zy legde het jongske weer in de wieg, ging
naar haar schrijfbureau, nam pen en papier
en schreef in alleryi het volgende briefje aan
haren vader:
„Lieve papal
Uwe tegenwoordigheid wordt ten spoedig
ste vereisoht. Zeg aan Ludwig niets van d«
reden van uw vertrek.
Laura."
Wordt vervolgd.)
