KOOPT
An ENGLISH Lady
Vervolg der Advertentiën.
EENE JONGEDAME,
I1B
F. F. W. HEINTZ Co.,
K. YIJLBRIEF,
NIEUWSTRAAT 33.
BHEISTEU.
DUINZAND
Vrijwillige Verkooping.
II DE INTE «Ti»., liapenbiir» 75.
Phoenix-Brouwerij,
COETS DE BOSSON,
AMERSFOORT.
Alle Bieren der Brouwerij, als: Pilsener, Miinchener,
Beiersch, Lager en Gerstebier zijn zoowel op fust als
gebotteld verkrijgbaar bij den Agent 47H 40
A. C. M. VAN NOOBT,
Telephoonnummer 159. Levendaal 26.
BottelarijGalgewater 16.
Feuilleton.
Op gescheiden wegen.
Oltman, uit Naarden. Ook verscheidene offi
cieren, burgerpersonen en ook militairen, niet
tot die gezindte behooronde, bevonden zich
rondom den spreker. Na vooraf met gebed
de oefening te hebben aangevangen, verzocht
spreker aan allen om met hem te ziDgen
Gezang 12 vers 1 en 6. Er waren door middel
van het 4de regiment infanterie gehecto-
grapheerde blaadjes uitgegeven, waarop de
voorzang en nazang waren uitgeschreven.
Door de muziek begeleid, werd dan ook door
allen het volgende aangeheven:
Voorzang. Qezang 12 vs. 1 en 6.
O goedheid Gods, nooit recht geprezen,
Heet hjj een mensch, dien gy niet treft?
Hoe snood ondankbaar moet hy wezen,
Die 't hart niet vrooiyk tot U beft I
Neen, alles aan God dank te weten
Zy steeds myn plicht, mijn werk, mijn lied.
De Heer heeft nimmor my vergeten;
Vergeet myn ziel! den Heer ook niet.
Dat Uwe zorg en trouwe hoede
Myn God! my steeds voor oogen zy!
Die sterke my gestaag in 't goede
Dat ik U heel myn leven wy'!
Die loide my in biyde dagen,
Die trooste my in tyd van nood
En leer my zonder schrik verdragen
Het ernstig denkbeeld van den dood.
- Na afloop ving spreker zyne rede aan. Doze
rede geleek meer op eeno toespraak dan pre
dikatie, doch daardoor juist maakte die zooveel
te moer indruk op de toehoorders. Spr. hield
oene rede, welke gloeide van vaderlandsliefde
en Koningsgezindheid. Hy zeide o. a. dat
Nederland gelukkig is in het bezit te zyn van
oene afstammelinge van het Huis van Oranje,
dat ruim drie eeuwen lief en leed met Neder
land heeft gedoeld; dat Nederland, door een
wys en kundig bestuur geregeerd, tot dus
verre nogal vry is gebleven van ernstige on
lusten, en vooral hier te lande zooveel gedaan
wordt voor hot onderwys, wat z I. het eenige
middel is om veel kwaad tegen te gaan;
dat alleen onkundigen zich door een enkelen
oproerkraaier laten verblinden tot het plegen
van ongeregeldheden, enz. Ook wees hy er
op dat allen, doch de militair in het byzonder,
steeds goed en bloed veil moest hebben voor
Vaderland en Koningin, enz.
Dat deze rode, op indrukwokkenden en
duidelyken, overal hoorbaren toon gesproken,
indruk op de aanwezige militairen maakte,
is to begrypen.
Tot nazang werden opgegoven twee verzen
van het gowflzigde Volkslied, welke ik hier
onder laat volgen:
Volkslied.
Beschorm o God! bewaak don grond,
Waarop onze adem gaat,
De plekj waar onze wieg op stond,
Wellicht ons sterfuur slaat.
Wy smeeken van Uw Vaderhand
Met blyden kinderzin
Bohoud voor 't lieve vadorland
Voor Land en Koningin!
Dring luid van uit ons feestgedruisch
De beu Uw hemel in:
Biyv' ons aloud Oranjehuis
Met 't volk steeds één van zin!
Ja, ook in tyden droef en bang
Weerklinke aan allen kant:
Bewaar de Koninginne lang
En 't lieve Vaderland!"
Deze nazang, eveneens geaccompagneerd
door de muziek, werd door allen ook bloots
hoofds modegezongon.
Met een kort gebed werd de godsdienst
oefening geëindigd. Ze was te 11 uren af-
geloopen.
Alsnu waren wy verder den geheel en dag
vry, behoudens het eten.
Veel bezoek werd er dien dag aan het
kamp gebracht, vooral door personen uit de
omstreken en Amsterdam, tot zelfs door vyf
j sociaal democraten, die trachtten geschriften
onder de manschappen te verspreidon, doch
zoodra dezen bemerkten welke geschriften
het waren, ze voor de oogen der gevers aan
flarden scheurden. Niet een der korporaals of
manschappen, die zoo'n biljet heel hield!
Veel gelegenheid tot verspreiding hadden de
socialen echter niet, daar hun ten spoedigste
de uitgang van het kamp werd gewezen.
Een bewys dus dat by het leger het socialisme
niet veel propaganda maakt, te meer, daar
na dit gebeurde byna den geheelen dag vador-
landsche liederen werden gezongenboven
alles hoorde men verder steeds „Leve Wille-
mien, weg met de socialen, leve Willemien"
enz. Eer dat het socialisme dus het leger kan
binnensluipen, zal er nog wel heelwat moeten
veranderen.
Zondag-avond was er concert in het hotel
„Nieuw Bussum", te Bussum, waar de ge
neraal majoor Rompelman verblyf houdt. De
kapel van het vierde handhaafde haren ouden
roem, ofschoon tbans niet onder directie
staande van den heer Mann, die wegens onge
steldheid te Leiden is achtergebleven. Door
de kapel, nu onder de leiding van den heer
Joh. Oostelaar, werden er keurige nummers
uitgevoerd, telkens beantwoord met eer. voort
durend applaus, waaruit blykt dat de afwe
zigheid van den heer Mann geen afbreuk doet
aan eene goede uitvoering van de verschillende
concerten.
Ook geheol Bussum was op de been om
van de schoone muziek te genieten.
Byna te 11 uren was het concert afgo-
loopen.
Maandag was er groote oefening van 71/, - 5
uren voor den inspecteur der infanterie, den
generaal-majoor Hennus. Een druk dagje dus
Gemengd Nieuws.
Do vrouw van D. V., te Beneden
knype (Fr.), was bezig met haar zuigeling „te
verpakken" en stak zich daarby met eene
roestige speld in den arm, met het gevolg
dat haar arm dadelyk geweldig opzwol. Met
den meesten spoed werd door dr. Rinkes
goneoskundige hulp verleend, die bloedvergif
tiging constateerde. Er bestaat hoop dat de
vrouw beteren zal.
Te K o 11 m (Fr.) waren een brui-
degom en bruid ten geraeentehuize verschenen,
om te trouwen. Ze ontvingen daar een brief
van de moeder van het meisje, houdende
mededeeling dat zy de trouwplechtigheid niet
kon bywonen, zoodat het huweiyk niet kon
gesloten worden en het paartje on verrichterzake
moest huiswaarts keeren. Daar ze ook in de
kerk zouden trouwen, moesten de aldaar aan
wezige nieuwsgierigen ook met teleurstelling
het kerkgebouw verlaten.
Een moordaanslag. Van „w e 1-
ingelichte zyde" deelt men mede, dat een
inwoner uit Ruinen een schot uit een vuur
wapen moet gelost hebben op den heer H. W.,
te Hoogeveen. Het schot heeft gemistslechts
een schramp aan den buik moet de heer W.
bekomen hebben.
Een tamelyk hevige brandheeft
gisteravond de concertzaal „Eden" te Oostende
godeeltelyk vernield. Het vuur, dat in de
kamer van een der artiston een aanvang nam,
kreeg spoedig groote uitbreiding. Do vlammen
drongen door het dak en weldra was het
tooneel geheel vuur en vlam. De schade is aan-
zionlyk, doch er zyn gelukkig geene monschen-
levens te betreuren.
wishes to give a few private lessons (con
versation, literature, etc.) Apply No. 5390 to
Editors of thus Paper. 6
P. G., met akte hoofdonderwyzeres, de col
leges a/d. Academie wenschende te volgen,
zag zich gaarne in eene besch. fam. geplaatst
tot hulp der kinderen na schooltyd, bij hun
huiswerk, tegen kost en Inwoning. Brieven
fro. onder letter T aan F. L: VAN AMMERS,
Boekh., 's-Bosch. 5391 9
N". Rijn 11, Reiden,
opent Rekening-Courant Incas
seert Wissels op alle plaatsen in
Binnen- en Buitenland tegen zeer
billijke voorwaarden. 1453 10
Magazyn van Koten, ftfah., Eiken en
geschilderde Meubelen, Stoelen, Talels,
Spiegels, enz. 5629 9
LAGE PRIJZEN.
GevraagdIEMAND, bekwaam voor 't ma
chinaal breien van kousen, R.-K tegen
kost, inwoning en nadere conditiën.
Adres lett. f aan den Boekhandelaar C. H.
PFAUTH, te Bodegrave. 5389 7
Groote en kleine partyen
te Wassenaar verkrygbaar, gemakkelyk ver
voer en zeer geschikt voor dempingen en
toemaak. Adres alle werkdagen den Ge
moeten Opzichter aldaar. 5249 7
in het Notarishuis aan don Burg
fiï[ifi|i!| te Leiden, by opbod Zaterdag 9 Sep
tember 1893, by afslag Zaterdag
16 September 1893, des avonds
te halfaclit, ten overstaan van Mr. J. A. F.
COEBERGH, Notaris te Leiden, van:
Het HUIS on ERF te Leiden, aan de Oranje
gracht, No. 137, groot 80 centiaren, bevattende:
Voorhuis, Zykamer, Binnenkamer, drogen
Kelder, Keukon, Plaats met Put en Tuintje;
voorts: Voor- en Achterkamer, Zolder un
verdere gemakken.
Verhuurd por week in twee gedeelten, samen
voor 2.75.
Te zien: Daags vóór cn op de dagen van
veiling en afslag van 10-2 uren.
Aanvaarding en Betaling 16 October 1893.
Meerdere inlichtingen zijn te bekomen ten
kantore van voornoemden Notaris, alwaar tus-
schen de veiling en den afslag verhoogingen
kunnen worden gedaan, tegen genot van één
vjjfde der verhoogsom. 5313 24
geen Amerikaansch Orgel alvorens de
STORY CLARK Organs
gehoord t.e hebben, welke door hun prach-
tigen toon, degelijke constructie en lage
prijzen alle andere fabrikaten overtreffen.
11V GROOTE SOKTEERIYO YOOllHMDEV.
B392 24
7
„Dat kan toch niet altyd en voor alles
gelden?" vroeg Arnold, terwyl hy de freule
naar den schoorsteen volgde en zich zóó diep
tot haar vooroverboog, dat zy zyn adem op
hare wangen voelde.
Een glooiend rood overtoog haar schoon
gelaat.
„Niotwaar, freule?" vroeg hy dringender.
„Wat zal ik daarop antwoorden? Weet ik
wat myne toekomst zal zyn?" antwoorddo
z\j, zonder hem aan te zien. „Mama heeft
my echter gezegd, dat Otto's vader, de
generaal, zyn zoon niets kon meegeven, zelfs
niet eens voor de storting kon zorgen, die
voor hot huweiyk vereischt zou worden."
„Dat is te» minste eene reden."
„Niotwaar? Mama heeft Otto daarom den
raai gegeven, naar eene rykere bruid uit
te zien."
„Hoe, een huweiyk uit berekening, terwyl
zyn hart u behoort?"
Daar lag iets in de stom van den jongen
man, dat Astrea dwong hem aan te zien.
Maar al het bloed stroomde haar naar het
hart terug, want Arnold had zich zoo ver over
haar heengebogen, dat zyne lippen haar voor
hoofd aanraakten.
Beiden kleurden en er verliep eene volle
minuut vóór hy zyne stem weder de ge
noegzame vastheid kon geven, om verder
te spreken.
„Te huwen uit berekening is almee het
verachtelykste wat ik my voorstellen kanl
Liefde te huichelen of te toonen voor eene
vrouw, met wie men alleen uit een finantiöel
oogpunt een huweiyk sluit, vind ik eene
voor een man zóó onwaardige daad, dat ik
zulk een man diep verachten zou! En dan
nog, welk eene ellende moet er niet voort
spruiten uit een echt, waaraan liefde niet
ten grondslag ligt!"
„Dat is niet altyd gezegd, byvoorbeeld
wanneer beide echtgenooten de liefde niet
leeren kennen."
„Zy zouden de liefde niet leoren kennen,
de liefde dus kunnen ontberen? O, dan moes
ten beidon steenen in de borst hebben, maar
geene kloppende harten 1"
„Ge spreekt alsof de stem des karton uzel-
ven niet meer vreemd was."
„En wanneer dit nu eens werkeiyk het
geval was, zou Astrea dan verstoord op my
zyn, zich van my af keeren, wanneer ik beken
dat dit zalig gevoel der liefdo zich plotseling
by my geopenbaard heeft? Wel waart ge
reeds het ideaal van don knaap; maar deze
dag, dit uur, heeft my goleerd u lief te heb
ben voor altyd, voor eeuwig! Wel ben ook ik
een vriend uwer jeugd, maar ik vrees het
noodlot niet, dat op die vriendschap schynt
te rusten; ik vrees de donkere wolken niet
aan den hemel, nu Astrea, reeds myne ster,
wier naam gy draagt, myne levenszon zal
worden."
„Ach, Arnold, waar dwalen wy heen?"
„Dwalen
„Wat voeren we een zonderling gesprek",
voer de freule in lieftallige verwarring voort,
maar zonder hare hand terug te trekken, dio
de jonge man in de zyne genomen en aan
zyne lippen gebracht had.
„Astrea! Zegenen we dit eerste, onverge-
teiyke uur, dat ons hier vereenigd heeft.
Hoeveel angstiger zou myn hart. geklopt
hebben, had ik u reeds in Dresden zoo innig
moeten liefhebben, daar, waar gy in het
salon uwer moeder door tal van aanbidders
omgeven waart."
„En toch herkende ik den vriend myner jeugd
by den eersten aanblik, daar ik de herinnering
aan onze kindsheid trouw bewaard had."
„Dat begreep ik en ik zag hoe een vluch
tige blos uw lief gelaat kleurde; maar dit
uur zegt my toch nog oneindig meer", riep
de jongeling vol vuur, terwyl hy ook do
andere hand van het meisje vatte. Zich
geheel overgevend aan het zalig gevoel, dat
hem doorstroomde, niets voelend dan het
onstuimig hygen van zyne borst en het ver
snelde ademhalen der zielsbeminde, werd hy
door het oogenblik zóó overmeesterd, dat hy,
alles vergetend, voor het schoone meisje op
de knieën wilde zinken.
Nog juist bytyds kon hy zich hiervoor
hoeden, toen zich op hetzelfde oogenblik eene
schelle stem op den corridor hooi en liet. De deur
word wyd opengeworpen en als de godin der
duisternis ruischto eene oudere dame mot
hoogrood gekleurd gelaat het vertrek binnen
en trad op de verschrikten toe.
Mynheer, hoe durft gy het wagen, myne
dochter te naderen; wanneer zy alleen is,
haar arglistig uw byzyn op te dringen",
riep zy en zag Arnold toornig en dreigend aan.
„Mevrouw de barones", antwoordde de
jonge man op hoogen toon en slechts lang
zaam van de geliefde terugtredend, „u schynt
opgewonden te zyn, daarom zal ik het er
voor houden als hadt u die woorden niet ge
sproken. Wilt u echter weten, wat ik freule
Astrea gezegd heb, dan
„Ik wil niets hooren, zwyg", riep de dame
heftiger uit, en zich tot hare dochter w« n-
dend, die bleek en bevend afwachtte wat er
gebeuren zou, voer zy op denzelfden toon
voort: „Ik heb reeds smaad en beleediging
genoeg van een ander moeten verduren, van
u echter zal ik het niet dulden! Gy zult het
niet wagen, u met het huis Norden op ééne
lyn te plaatsen 1"
„Mevrouw de barones, vergeet u niet te
ver, want geduld en bedaardheid kunnen ook
by my grenzen hebben 1 De beleedigende
woorden, die de knaap eenmaal om der wille
van anderen stilzwygend zich liet toevoegen,
zouden heden wel eens kwaad bloed kunnen
zetten." Wordt vervolgd.)
Leiden, ter Boekdrukkerij van A. W. SIJTHOFF.
