10158
Dinsda<{ 4 ^Vj>i*il.
A8.1833.
feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van fon- en feestdagen, uitgegeven.
Vijfde Blad.
Leiden, I April.
Feuilleton.
Een weemoedig lied.
LEIDSCH
DAGBLAD
o
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Loiden por 3 maandenf 1.10.
Franco per post1-40.
Afzonderlijke Nommors0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—6 regels f 1.05. Iedero regel meer ƒ0.17*.
Grootero letters naar plaatsruimte. Voor he5
incasseeren buiten de stad wordt f0.10 berekend.
Hedenmorgen vertrokken van de Kweek
school voor Zeevaart alhier 180 iongens met
bestemming naar Hr. Ms. opleidingsschip
„Admiraal Van "Wassenaer", te Amsterdam,
om hunne verdere opleiding aldaar ten einde
te brengen.
Voor den cursus April - October zyn reeds
100 jongens aanwezig.
Nu de f 30 handgeld of premiegeld met
1° Januari zyn afgeschaft, is dit getal jongens
wel een bewys, dat de lust voor ter zee te
varen niets verminderd is bij vroeger.
Door de kiesvereeniging van Hervormden
en Roomsch-Katholieken te Rynsburg is in
eene gehouden vergadering met bijna alge-
meeno stemmen tot candidaat gesteld voor de
a. s. verkiezing van een lid voor den gemeente
raad de heer A. Uittenbogaard.
De gemeenteraad van Egmond-Binnen
heett afwijzend beschikt op de aanvraag om
concessie van den heer Jan Holland voor don
aanleg van een stoomtramweg van Alkmaar
door de gemeente Egmond naar Haarlem.
H. M. de Koningin Regentes woonde
gisteren met Koningin Wilhelmina de voor-
raiddaggodsdienstoefening in de Groote Kerk
bij. H. M. de Regentes, zich lichtelijk onwel
gevoelende, verliet voor het einde van den
dienst het kerkgebouw en reed gistermiddag
ook niet uit. "Wel daarentegen Koningin
"Wilhelmina.
Volgens het „Haagsche Dagblad" zou
do commissie van rapporteurs uit de Tweede
Kamer in eene door haar gehouden bijeen
komst tot het besluit gekomen zijn, dat een
Slot.)
„Beste jongen, van avond kan ik niet
zingen. Den geheelen dag heb ik gepraat.
Maar ik zal u iets vertellen, dat mij by dat
lied in de gedachten komt. Al kent Line het,
zij zal het nog wel eens weer willen hooren.
Er staat ergens eene kerk en daarbij Gene
pastorie. Daarin woonde een jong predikant.
Reeds na een kort verblijf in de gemeente
had hij zich aller achting weten te verwer
ven. Ook op het slot, even buiten het dorp
gelegen, Z3g men hem graag. De baron dair
was over het geheel een goedhartig man,
maar trotsch. Op zokeren avond zag hy den
jongen man met zijne dochter Leonie, in ver-
trouweiyk gesprok, wandelende in den tuin.
Des avonds verweet hjj haar dat, naar zyne
meening, onbetamolyk gedrag. Reeds lang,
zoide hy, had hy er aan getwijfeld, ofzy niet
voor den predikant een gevoel had, dat haar
niet paste. Hy waarschuwde haar er voor,
daaraan toe te geven, daar hy nimmer
zou dulden, dat zy de vrouw werd van
iomand, die niet van adel was. De dochter
was een zachtaardig en gehoorzaam kind.
Zy boog het hoofd en zeide eindeiyk dat zy
liever by hare moeder in den hemel wilde
zyn dan dat zy haren vader verdriet zou
aandoen. Toen legde hy zyne hand op haar
hoofd en sprak:
„Dat verhoede de barmhartige God!"
Ongeveer in dien tyd kwam eene toen nog
jonge huishoudster op het slot. Line kent
haar wel. By haar sloot de dochter zich
spoedig aan. En weldra bemerkte zy, dat het
meisje memgen nacht wakker lag en 's mor
gens hare oogen rood waren van 't schreien."
„Waarom schreide zy dan toch, tante?"
„Och, zy had den jongen dominee lief en
had daarom zelve by hem aangedrongen haar
te mijden."
Met groote belangstelling luisterde ik toe.
„Eens was de baron van huis. Misschien
nieuw onderzoek in de afdeelingen van het
gewyzigd ontwerp van wet op de bedryfs-
belasting niet noodig moest geacht worden.
De minister van binnenlandsche zaken
brengt ter kennis, dat het examen om als
leerling aan 's Ryks veeartsenyschool te
Utrecht te worden toegelaten, zal plaats hebben
in de eerste helft van Juli a. s., en dat belang
hebbenden zich schrifteiyk, vóór 1 Juni
as., by den directeur der school moeten
aanmelden, met overlegging van: hunne ge
boorte-akte; een bewys van hun goed gedrag,
afgegeven door het gemeentebestuur van hunne
woonplaats, en eene verklaring van een
deskundige, dat zy met goed gevolg of meer
dan eens de inënting der koepokken hebben
ondergaan of aan de natuurlyke kinderpokken
(variolae) hebben geleden.
Zy, die verlangen als leerling te worden
toegelaten, moeten naar het oordeel van den
raad van bestuur der school lichamelyk ge
noegzaam ontwikkeld zyn en by het examen
doen blyken good leesbaar te kunnen schryven
en kennis te bezitten van: a. de gronden van
de spraakkunst der Nederlandsche taalb. de
beginselen van de Hoogduitsche en Fransche
talen, zoodat de adspirant op het eerste ge
zicht uit beide talen in het Nederlandsch
kan overbrengen; c. de beginselen der alge-
meeno en vaderlandsche geschiedenis; d. do
beginselen der aardrykskunde; e. reken- en
stelkunde, met inbegrip van vergelykingen
met meer dan één onbekende, vergelykingen
van den 2den graad, reken- en meetkunstige
reeksen en het practisch werken met loga-
rithmenf. meetkundedo planimetrieboven
dien wordt verlangd dat de adspirant, ook al
is hy niet bekend met den geheelen omvang
van hoeks-, driehoeks- en lichaamsmeting,
had de jonge man zich ook niet langer kun
nen bedwingen, misschien ook had hjj daar
van gehoord, althans, toen wjj tegen den
avond in den tuin waren, kwam hjj achter
een heestorpork weg en zeide:
„Freule, ik moet een woord met u spreken;
och, weiger mjj het niet. Het is voor
het laatst!"
Zjj leunde zwaar op mjj en sloot de oogen.
En even alsof ik er niet was, vervolgde hjj:
„Ik heb om eene andere plaats gesollici
teerd en ben er zeker van, dat ik die krjjg.
Maar eer ik heen kan gaan, moet ik afscheid
nemen en.
Hjj zweeg.
Eenige bladen ritselden naar beneden, een
mol wrootto niet ver van ons af in den
grond, een takjo bewoog zich en soms hoorde
men iets alsof ergens zacht werd gezucht.
Toen nu alles zoo stil bleef en hjj niet ver
der sprak, kwam er een aarzelend „en?"
over hare lippen en ik gevoelde dat eene
rilling door hare loden liep.
Nu kwam hjj een stap dichter en zeide:
„En dit wilde ik nog zeggen, dat ik
bjj mjjzelven de gelofte heb gedaan, geone
vrouwenhand meer aan te raken, nadat de
uwe eens in do mjjno heeft gelegen en voor
altjjd daaraan ontgleden is."
Toen dacht ikTante, gjj zegt telkens „ik",
waart gij er dan bjj?
Line kuchte even met een geluid, dat klonk
alsof er tegeljjk een glimlach over hare trek
ken gloed, en zeide:
„Tante was de jonge huismeesteres, Frits!"
Teen dacht ik, dat Leonie met eene nei
ging van hem afscheid zoude nomen en mjj
mot zich voorttrekken zou. Maar tegen mijne
verwachting richtte zjj zich in de hoogte
en hare kleine hand hem toestekende,
zeide zjj
„Ik heb u gehoord, mjjn vriend, en als
deze hand waardig is in de uwe to liggen,
zoodat gjj ze niet afwjjst,houdzevasten.
Tranen verstikten hare stem. En ook den
jongen man liepen zjj over de wangen. Nu
i kon ook ik mjj niet meer goed houden. En
l
toch de voornaamste formules kan toepassen,
welke dienon voor de oplossing van recht- en
scheefhoekige platte driehoeken en ter bereke
ning der oppervlakken en inhouden van prisma,
pyramido, kegel, cylinder, bol, bolvormig seg
ment en sector.
De uitwonende leerlingen betalen jaarljjke
ƒ100; de inwonende leerlingen mogen op het
tjjdstip hunner toelating (5 September 1893)
niet ouder zjjn dan 24 jaren.
Indien er zich voor inwonend leerling meer
adspiranten aanmelden dan er kunnen geplaatst
worden, zullen zjj, die bjj het examen het
meest hebben voldaan, de voorkeur genieten.
De inwonende leerlingen betalen jaarljjks /"350.
Men meldt uit Haarlem, dd. 31 Maart:
Mr. E. A. fordens hoeft heden zjjn ambt
nedergolegd. De nieuwe burgemeester jhr. mr.
Boreel van Hogelanden zal a. s. Woensdag
worden geïnstalleerd.
Op den dag van zjjn heengaan heeft het
mr. Iordens niet aan bewijzen van sympathie
ontbroken. Terwjjl hjj den geheelen namiddag
audiëntie verleende aan particulieren en be
stuurders van corporaties, welke van hem
afscheid kwamen nemen, begaven zich te 4
uren de ambtenaren ter secretarie, die van
publieke werken en de hoogere politie ambte
naren naar 's Burgemeesters kamer, waar de
oudste hunner, de gemeente-archivaris mr.
A. J. Enschedé, den vertrekkenden burge
meester harteljjk toesprak. Mr. Iordens ant
woordde in diepgevoelde bewoordingen en
drukte hun allen de hand.
Do laatste hulde, hem gebracht, was dio van
de Raadsleden, welke hem eene fraaie schil
derij aanboden van de hand des heeren H.
J. Scholten alhior, voorstellende de groote hal
van het Stadhuis.
toen ik ter zjjde trad, zag ik dat zjj elkander
innig hielden omvat.
Toen ik dionzelfden avond in de kamer
kwam, waren vader en dochter in een heftig
gesprek en ik hoorde nog juist dat de
baron zeide:
„„Eerder hoop ik, dat moeder in den hemel
mjj tot zich roept, dan dat ik u hierin ver
driet zou doen", hebt gjj dat niet gezegd?"
Waarop de dochter antwoordde:
„fa, dat heb ik gezegd en zoo zal bet ook
gebeuren", waarbjj zjj opstond en haastig de
kamer verliet.
Toen ik een paar uren later nog eens door
het park ging, daar ik zion wilde of de mei
den de wasch wel van de bleek hadden ge
haald, zag ik licht in Line's kamer en hoorde,
door het openstaando venster, haar spelen
en zingen. Diep weemoedig klonk het door
de stilte heen. Zjj had de gewoonte, als zjj
zeer bljjde of zielsbedroefd was, voor haar
klavier te gaan zitten, en het verwonderde
mjj dus niet, dat zjj nu ook zoo aan hare
stemming lucht gaf. En op dien avond hoorde
ik haar voor het eerst het lied zingen, Frits,
dat gjj reeds zoo menigen keer van mjj hebt
gehoord. Het klonk zóó indroevig, dat de
melodie van dat oogenblik af mjj als inge-
grift was en mjj altjjd is bijgebleven. Het
was dan ook en de stem der oude dame
beefae zóó sterk, dat ik angstig opstond en
bjj Line ging zitten, tegen wie ik mjj aan
vlijde de laatste klank, welken ik uit
den mond van mjjne lieveling heb gehoord.
Want
Zjj hield plotseling op en Line loosde een
diepen zucht.
„Want, tante?" zeide ik na eene poos in
de donkere stilte.
„Wat toen gebeurd is, past niet voor u,
mjjn jongen! Ik wilde u alleen maar ver
tellen hoe ik dat lied zoo ken. Zouden, wjj
geen licht opsteken, Line?"
VreemdLine bewoog zich niet.
„Line!" zeide ik eindelijk.
En als uit een droom opgeschrikt, vroeg zjj
„Wat belieft tante?"
Reeds vroeger waren do officieren van de
d.d. schutterjj, voorafgegaan door hunnen
majoor-commandant mr. W. Jager Gerlings,
van den burgemeester afscheid komen nemen.
De minister van buitenlandsche zaken
brengt ter kennis van belanghebbenden, dat,
blijkens mededeeling van Harer Majosteits
gezant te Berljjn, door den Regeeringspresi-
dent te Aken, met ingang van 27 Maart, de
volgende bepalingen zjjn vastgesteld met be
trekking tot den invoer van varkens ter
laatstgemclder plaatse
lo. De invoer van varkens, bestemd voor
de stedeljjke slachtplaats te Aken, zal slechts
geoorloofd zjjn over het grensstation Aken,
station Templerbend.
2o. De varkens zullen slechts worden toe-
gelaton wanneer zjj voorzien zjjn van Neder
landsche certificaten van herkomst en nadat
een op kosten van den zich aan het station
Templerbend bevindenden Pruisischen veearts
ingesteld onderzoek zal hebben aangetoond,
dat de dieren niet Ijjden aan eenige besmet
telijke ziekte. Ingeval onder eene bezending
varkens ook maar een enkel dier aan zoo
danige ziekte vooral aan mond- en klauw
zeer Ijjdende wordt bevonden, zal de ge-
heele zending worden afgewezen.
3o. Do toegelaten varkens zullen van het
station Templerbend in goed gesloten wagens
naar de stedeljjke slachtplaats worden ver
voerd, welke zjj niet meer levend zullen
mogen verlaten. In het abattoir zullen die
dieren zoodanig worden geplaatst, dat zjj
niet in aanraking kunnen komen metinland-
sche varkens en inlandsch herkauwend vee.
4o. Tot nader order zal de invoer slechts
geoorloofd zjjn elke week des Maandags en
des Dinsdags gedurende den voormiddag.
„Tante wilde wel licht hebben", ant
woordde ik.
„Oogenblikkeljjk", zeide zjj nu haastig,
schoof mjj zacht van zich af en ging uit
de kamer.
„Tante, Line schreide, geloof ik.
„Och, schreide zjj?" hoorde ik de deelne
mende stem dor oude dame uit haren don
keren hoek. „Ja, Frits, zjj heeft ook eens
graag een jongen predikant mogen lijden,
maar
„Nu, tante, maar?"
„Och kind, ook dat heeft niet mogen ge
beuren, en na eene poos: Waar had ik toch
mjjn verstand? Ik had de oude geschiedenis
niet moeten vertellen daar zjj bjj was. Zulk oen
jong schepsel denkt dan terstond aan haar
eigen verdriet."
Hoe wonderljjk was toch dat alios! Mjjne
gedachten verwarden zich wegens die uit
drukking, waarin eene geheele geschiedenis
vol zieleleed was verval, en wegens den leef-
tjjd van Line.
Doze kwam intusschen weer binnen en
zette de aangestoken lamp op hare plaats.
Zorgvuldig deed zj| de kap er op en trok
dio naar den kant van de oude dame nog
wat neer, zoodat haar het licht der vlam
niet op de oogen kon vallen.
Maar deze zag, met een blik vol liefde, om
de lamp heen, waarde Line verholen na, die
nog stil een en ander terechtzette, en toen
zjj dicht bjj haar langs ging, strekte zjj de
hand uit en zeide:
„Mjjn lief, goed ktnd!"
En toen doze den zachten handdruk be
antwoordde, stond in haar fijn golaat iets te
lezen, dat geene pén beschrijven kan.
Alles, waarvan zjj afatand had moeten
doen, niettegenstaande haar reikhalzend ver
langen, was opeens nog eens weer, met een
plotseliDg opw ellen der herinnering, haat dooi
de ziel gestPoomd.
En in mijne ooron klonk weor het refrein,
dat ook Woor haar scheen gemaakt en dat ik
nooit weMr heb vergeten
r„t) mjjn hart! Beheersch u toch,"
