10124.
Dinsdag» 21 Februaii.
A0.1893.
<§eze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (§on- en feestdagen, uitgegeven.
Feuilleton.
•EEN VERTROUWEN.
LEIDSCÏÏ
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor L«idcn p«r 8 maanden1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlek* Nommer»0.06.
Tweede Blad.
Leiden, 20 Februari.
By gelegenheid der feestviering ter her
denking van het 25 jarig bestaan der Pro-
testaritscho gemeento te Luxemburg, waarvoor
indertyd Prins Hendrik zooveel liefde heeft
getoond, en welke volgens zyn raad in de
Staatskerk van Weimar is opgenomen, heeft
do Groothertog van Saksen-Weimar-Eisenach
dr. II. G. Hagen, alhier, voorzitter der Ned.
Gustaaf-Adolf-Vereeniging, welke de belangen
dezer gemeente ernstig ter harte neemt, be
noemd tot Ridder 1ste klasse in de Orde
•an den Witten Valk.
- Als leerares in den zang aan hot muziek-
rtituut alhier zal met 1 April optreden
lejuffrouw Johanna Humme, uit Den Haag,
leerlinge van den heer Spoel ongediplomeerd
door de Koninkiyke muziekschool.
Heden ontvingen wij het elfde jaarver-
ilag van het bestuur der Yeroeniging tot
nstaodhouding van het „Kolff-fonds te Leiden"
1S92), waaruit biykt dat het bedrag aan in
ion verstrekte gelden aan Indische personen of
iunne weduwen on weezen dat jaar/-3862.09
ledroeg, terwyi, met inbegrip van vroegere
eeningen, eene som van f 3183.43 werd
erugontvangen.
Aan geleende geldon en renten daarvan had
Vereeniging op ultimo December te vor-
leren een bedrag van f 4983.05, terwyi in
ipaarbank en contanten nog eene som van
1909.31 !/2 aanwezig was.
Aan bijdragen werden in Nederland f 125
ntrangen; die uit Indiu waren ultimo Dec.
og niet ontvangen.
Behalve het geldeiyk beheer voor de twee
;elingen, bedoeld in het vorige verslag,
leven nog maar drie jongelingen geheel aan
zorgen van het bestuur toevertrouwd,
aarvan één de geneeskundige studiën aan
Academie te Amsterdam bleef volgen en
Idaar zjjn candidaats examen deed, terwyi
rcee do lessen op do Hoogere Burgerschool
[hier by wonen.
De werking van het Koliï fonds" strekte
cb dus in dat jaar hoofdzakeiyk uit tot het
irleenen van geldelyke hulp, een zeer zeker
root nut, daar het velen helpt met geringe
immen tegon lage interesten,
Bestuurderen hadden dit jaar het verlies
betreuren van een der ledon, mr. J. J.
:hneither, die, na eene langdurige ziekte,
hun midden gerukt werd. Dankbaar zal
ids by het bestuur de herinnering blyven
aan de belangstelling door den overledene in
de Vereeniging betoond. Tot zyn vervanger
werd besloten te laten invallen de heer J. H.
Van der Burg, in 1888 toegevoegd aan hot
bestuur als secretaris-penningmeester, zoodaf.
thans geen nieuw lid gekozen werd.
Uit het steels minder worden van de by
dragen en eveneens geringer worden van het
aantal jongelingen aan de zorgen van het
bestuur toevertrouwd, moet worden afgeleid
dat velen niet met de goede werking van het
Fonds bekend zyn, hetgeen te betreuren valt,
daar de Vereeniging yverig biyft voortgaan
met het doel om of hulpbehoevende Indische
ambtenaren, officieren of hunne weduwen en
weezen by te staan of zorg te dragen voor
aan haar toevertrouwde kinderen.
Het bestuur bestaat thans uit do heeren
H. J. Bool, eere-voorzitter; J. A. Van Hamel,
A. W. Sythoff, F. Beyerinck en J. H Van
d9r Burg, secretaris-penningmeester.
Naar ons bericht wordt, zal de heer S.
Van Velzen, lid der Tweede Kamer, a. s.
Maandag, 27 Febr., in de zaal Noordeinde,
voor de anti revolutionnaire Kiesvereeniging
alhier eene openbare spreekbeurt vervullen
over Kiesrechtuitbreiding.
By de heden gehouden openbare verkoo-
ping van cokes, in partyen van 100, 10 en 5
Hectoliters, waren de pry zenf 42, f 4.50
en f 2.25.
Gemengd Nieuwe.
Hedennacht hebben balddadi-
gen enkele vlaggen van de woningen van
katholieke stadgenooten afgerukt, o. a. op
de Hooigracht, Haarlemmerstraat, Houtmarkt,
onz. Op de Hooigracht was de vlaggestok
nog blyven hangen, doch op de Haarlemmer
straat heeft men dien in stukken gebroken
op de straat teruggevonden. De politie is er
mede in kennis gesteld en doet onderzoek.
Hot O. M. by de a rrond.-rechtbank
lo 's Gravonhage vorderde in de heden ge
houden strafzitting voor A. K., arbeider te
Katwyk aan Zee, wegens diefstal van een
paar rattenklemmen uit een land onder de ge
meente Katwyk, 14 dagen gevangenisstraf;
voor J. v. d. N., koopman te Noordwyk, die
een veldwachter, welke hem aanhield omdat
liy 's avonds met een hondenkar reed zonder
licht op te hebben, beleedigende woorden toe
voegde te vuil om neor te schryven
f 5 boete of 5 dagen hechtenis; voor W. F.
v. T., werkman te Leiden, die onder voor-
geven lantaarnopsteker te zyn, namens de
lantaarnopstekers te Leiden op 29 December
„Nieuwjaar" ging wenschen en zich daardoor
schuldig zou gemaakt hebben aan oplichting,
3 weken gevangenisstraf; en voor B. L.,
mede werkman te Leiden, die probeerde om
een Nieuwjaarsfooitje te krygen, ook onder
voorgeven lantaarnopsteker te zyn, 14 dagen;
voor J. Z. en S. T., metselaars te Voorscho
ten, die den sergeant-majoor D. J. G van
het regiment grenadiers en jagers, in Novem
ber van het vorige jaar in de Heerenstraat
te Voorburg, mishandelden voor ieder 14 dagen,
en voor G. v. d. "W. te Alfon, die drank zou
hebben geschonken aan personen, die in ken-
nelyken staat verkeerden, 14 dagen gevange
nisstraf.
Uitspraak in al deze zaken beden over 8
dagen.
By vonnis van de arrondis.-rocht-
bank te 's Hage werden heden veroordeeld
J. v. R., te Leiden, wegens diefstal van een
kaas, tot 1 jaar; W. S., te Leiden, wegens
beleediging van een ambtenaar, tot 5 dagen
gevangenisstraf; P. D. B., beeldhouwer te
Leiden, wegons diefstal, tot G maanden; H. B.,
wed. J. M., te Leiden, wegens mishandeling,
tot f 1 boete of 1 dag; H. H., te Oegstgeest,
wegens beleediging, tot f 5 boete of 5 dagen
F. v. d. K., arbeider te Voorschoten, wegens
diefstal, tot 6 maanden, en G. v. d. W., te
Naaldwyk, wegens mishandeling, tot ƒ15 boete
of 10 dagen.
Vrijdagavond omstreeks 11 uren
ontstond in bot „Café Mille Colonnes", van
den heer Mast, aan het Rembrandtplein te
Amsterdam, eene ware paniek.
Aanleiding daartoe was het volgende: Eenigo
jongelui zaten aan een tafeltje en volgens
zeggen van de tegenpartij werd door hen eene
dame onbeschoft bejegend.
Een onder het gezelschap aanwezig korporaal
der cadetten van de school te 's-Hertogenboscli
werd plotseling aangegrepen, van zijne sabel
beroofd en de groot-tenue jas van 't lijf ge
scheurd.
Hierop ontstond eene algemeene vechtpartij,
Btoelen werden als wapens gebruikt en één
van de bezoekors was reed3 eene bloeiende
wonde geslagen, toen van het politiebureel
in de Halvemaansteeg politie aanrukte.
Een tiental agenten waren, volgens „De
Echo," noodig, om eenige heeren te arresteeren
en de inmiddels voor de deuren van het café
opdringende nieuwsgierigen te verwijderen.
In het café waren stoelen verbrijzeld en
zelfs eene marmeren plaat was gebarsten.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Vu» 16 regels ƒ1.05. Iedere regel meer ƒ0.171-
Grootere lettere naar plaatsruimte. Voor liet
incasseeren buiten de stad wordt ƒ0.10 berekend.
rs
Men meldt aan de „N. R. C.":
Het verhaal, dat ds. Pantekook, te Wolvega,
by het verlaten van het catechisatie lokaal,
met steenen zou zyn geworpen, is niet geheel
juist. Dit heeft zich eenigszins anders toe
gedragen.
Maandag-avond hoorde genoemde predikant
leven in zyn tuin. Blykbaar waren daarin
personen binnengedrongen. De heer P. begaf
zich naar buiten, om een onderzoek in te
stellen. Hy ontdekto vier kerels, die zich
verwyderden toen hij zich vertoonde. Ter
zelfder tyd werden eenige zware keien ge
worpen, waarvan één trof, doch gelukkig
slechts zyn hoed, die afgegooid word; een
tweede viel vlak voor ztyne voeten neder. De
hoer P. meent ten minste één der aanranders
herkend te hebben.
In ons vorig nommer werd eene
bescliryving gegeven van den dood, welken
de heer De Bornier, in een duel met Emilo
Zola, zou hebben gevonden.
Door oen misverstand van den zetter
wegens de groote drukte, welke een Zaterdag
avond nommer van ons blad veroorzaakt, is
het vervolg van dat verhaal niet geplaatst
geworden.
Wy willen daarom heden dat verzuim her
stellen en de verdere geschiedenis in het kort
aanvullen uit couranten van „1915", waarin
wordt begonnen met de vermelding dat de
vrienden van Zola dezen een groot feestmaal
aanbieden tor viering van het zilveren feest
van zyne candidatuur voor do Academie, want
met groote hardnekkigheid heeft hy zich telkens
candidaat gesteld voor ledig geworden zetels;
dat hy volgens vertrouwbare statistiek, niet
minder dan 78 malen is geslagen door de
meest verschillende candidaten, een eenigfeit
in de Academie-annalen.
Het feest duurde van halfnegen tot midder
nacht en alle vrienden betuigden Zola hunne
sympathie.
Telkens als hij sprak, gaf Zola onom
wonden te kennen dat hy „er wel zou komen".
By het dessert werd er druk getoost op den
dood der Academie. De heer Zola dronk echter
op hare gezondheid. Op hot gouden feest hoopto
men elkaar weer te zienl
Aldus stelt een Fransch letterkundig blad
„Les Annales" de candidatuur van Zola in
een bespottelijk daglicht!
Volgens de „New-York Herald"
richt de gele koorts groote verwoestingen
aan te Santos, in Brazilië. Op een enkelen
dag stierven er 88 personen aan deze ziekte.
,Voor eeuwig en altydl" voegde Kirn er
et half verslikte stem by.
Mane glimlachte vriendelijkals zonne-
hl)D vloog het over haar gelaat en een
ïchtig rood kleurde de bleeke wangen.
,llag ik Paula nog eenmaal zien?" vroeg
I aarzelend.
,ZU zal dadelijk komen,'' zeide de graaf,
itkie den dokter en voerde hem met zich
een ander vertrek.
.Hoe staat het?" vroeg by angstig, .leven
dood? Zeg het spoedig, dokter, en
(ens 1"
,Nu, dan zal ik spreken als man tot man
geloof niet dat zy den volgendon middag
len zal. De schrootladiDg, in zoo dichte
Mjheid haar doel bereikend, heeft waar-
bunlyk een der grootere bloedvaten ge-
Won en eene inwendige bloedstorting is
te stelpen."
Begraaf wankelde; hy bedekte het gelaat
li beide handen en zonk op den naasten
«1 neder.
lG5eno redding", steunde hij, „en geene
andere viyheid onU zy dan die, welke de
dood haar geeft!"
Da geneesheer trad naar hem toe.
„Zal ik zorgen dat men mevrouw de
barones wekt?" vroeg hy, „en zelf naar be
neden gaan om haar voor te bereiden? Ik
zal haar rust en kalmte voor de genadige
gravin aanbevelen en haar zeggen dat zy ten
gevolge eener aderlating door liet bloedver
lies te veel uitgeput tot spreken is, want ik
geloof wel, dat gy uwe gade deze laatste
uren alleen en ongestoord bezitten wilt."
De graaf sidderde.
„Tk dank u voor de liefde en zorg, met
welke gy aan alles denkt. Ga, ik wil Marie
nog alleen spreken, hoewel ik haar slechts
de verzekering myner trouwe, oneindige liefde
te geven heb."
Dokter Wagner vertrok en Schlettendorf
keerde tot zyne vrouw terug, die met gesloten
oogen scheen te sluimeren.
Spoedig kwam Paula, bleek en verschrikt,
gevolgd door Alexander. Zij knielde zacht
aan het bed neder en kuste de blanke hand,
welke slap neerhing.
Toen sloeg Marie de oogen op.
„Myn kind, myne goede Paula", zeide zy,
„nu is het scheiden nabij! Gy zyt zoo
goed, zoo lief, zoo rein; dat God u behoede, j
tot troost van uw vader en tot geluk van
uw manHy beware u zyn liefde en vertrou
wen, o kind, dan hebt gy alles! En
Hy schenke u vreugde door uw heerlyken
zoon. Reef wel, Alexander! Gedenkt mijner,
gy allen, die my door uwe liefde zoo gelukkig
gemaakt hebt!"
De jonge man kuste feeder en vol eerbied
hare hand en Paula snikte luid.
„Het kan, het kan niet zyn!" riep zy, „o
dokter, spreek tochl"
„Rust, rust!" bad de oude man, „slechts
onder deze bedinging heb ik u binnengevoerd,
genadige vrouw!"
Zy stond op en verborg de weenende oogen
in haren zakdoek.
„Ik bid u dringend weder heen te gaan",
fluisterde de geneesheer; „ik zal u laten roe
pen, zoodra de toestand van mevrouw de
gravin het slechts even veroorlooft. Gy zyt
natuuriyk te opgewonden en hier mag slechts
stilte zyn, in- en uitwendig.'
Marie wenkte met de hand, liefdevol, maar
als tot een laatst vaarwel, en Alexander
voerde zyne diepbedroefde gade van daar.
Hyzelf was neergebogen; by had de goed
hartige, edele vrouw, die steeds vol innige
liefde in baren kring gearbeid en geluk om
zich heen gespreid had, altyd vereerd en
t n liefgehadhy wist wat zij allen aan haar
vtrloren. In de corridors en in het voorhuis
stonden de bedienden by elkander en fluis
terden, de hoofden te zamen gestoken. Met
langzame schreden gingen zy heen en weder,
als was do dood reeds in deze zalen binnenge
trokken. Maar in Marie's vertrek was alles
stil; de graaf zat aan haar bed en Wagner
in de zykamer.
De morgen was schitterend aangebroken,
in het Park sloegen de nachtegalen en, zoo
als het Marie toescheen, schooner dan ooit.
„Hoor, dat is myn afscheidslied", zeide zij.
„O, ween zoo niet! Nooit zag ik u weeoen
en tranen van u, ach, die branden in myn
hart. Ik ben toch eindeiyk, eindelijk vrij;
maar de keten, welke ik jarenlang gedragen
heb, heeft my moede gemaakt, ach, zoo
moede! Gun my nu de rust, zy treedt
verzoenend tusschen u en myne schuld, en
wanneer de dood myne fout uitgedelgd heeft,
wanneer geen geheim meer tusschen ons be
staat, dan, Gustaaf, zal het wederzie:; komen,
een schoon, gelukkig wederzien 1"
Wordt venolgd.)
