DSOÏÏ
DAGBLAD.
fv'. 10122.
Zaterdag X® Februari.
A°. 1893.
Tweede Blad.
Leiden, s7 Februari.
<§eze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
CEE& VERTROUWEN.
PRIJS DEZER COURANTi
Voor Leiden per 8 maanden...7^.'."'i'.è77 f 1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommere0.05.
Examen nuttige handwerken. Geslaagü
de dames G. N. Bader en W. S. C. Kuenen,
van Leiden.
In eene morgen-, Zaterdagavond, in
„Odéon" te Amsterdam te houden vergadering
der Amsterdamsche Gymnastiekonderwyzers-
vereeniging" zal eene voordracht worden ge
houden door dr. G. H. Yan Dissel, uit Leiden.
De Staatscourant van 16 dezer bevat een
koninklijk besluit van 19 Dec. jl. (Stsbl. 284)
lot. uitvoering van art. 24 der wet van 15
April 1891 (Stsbl. 87), betreffende de vrijstel
ling van briefport. Daaruit blijkt, in hoofdzaak
het volgende:
Vrijstelling van port voor stukken, den open
haren dienst betreffende, wordt verleend op
do voordracht van den minister van w., li.
en n., zooveel noodig na door hem gehouden
overleg met de hoofden der by de zaak be
trokken départementen van algemeen bestuur
Een pakket met portvrije stukken mag het
gewicht van 2'/2 kilogram en de afmetingen
van 45 centimeter in lengte, breedte en hoogte
of, indien het eene rol is, van 75 centimeter
in lengte en 10 in doorsnede, niet te boven gaan.
Indien het pakket echter stukken bevat, die
niet voor splitsing vatbaar zyn, hetgeen alsdan
moet blijken uit eene door den afzender onder-
teekonde verklaring op het adres, kan het tot
een gewicht van 5 kilogram worden toegelaten.
Open kaarten, zonder omslag verzonden,
mogen niet kleiner zyn dan 9 centimeter in de
breedte en 12 in de lengte en niet grooter dan
13 centimeter in de breedte en 18 in do lengte.
Do eene zijde is uitsluitend voor het adres
bestemd. Het, papier voor die kaarten behoort
ten minste even stevig te zyn als dat der
briefkaarten.
De minister van w., h. en n. kan by uit
zondering, in het belang van den dienst, af
wijkingen van de bovengenoemde afmetingen
toestaan.
De arme, uitgestrekte gemeente West
stellingwerf (Fr.) ontving van Gedeputeerde
Staten van Friesland het bericht, dat bet be
drag dor subsidies over 1892, zynde ƒ47,000,
wel eens over 1893 verminderd kon worden
en misschien niet- meer zal bedragen dan
33,000. De Raad had by 't opmaken der
begrooting evenwel gerekend op 47,000,
zoodat deze nu gewijzigd moet worden. In
de jongste vergadering van den Raad ont
ried echter de burgemeester, daartoe over
te gaan, omdat hy nog middelen wenschte
aan te wenden ter verkryging van de subsidies,
op de begrooting uitgetrokken.
Yoor eenigen tyd besloot de Raad dier ge
meente, wegens volslagen gebrek aan hulp
personeel, om onder goedkeuring van Ged.
Staten de jaarwedde der onderwijzers te be
palen op 600. Bereids had men sollicitanten
op dat traktement opgeroepen, toen er be
richt kwam van Ged. Staten, dat ze hunne
goedkeuring aan dit besluit onthielden en in
overweging gaven, om de traktementen terug
te brengen op 500. De Raad heeft nu be
sloten, om gevolg te geven aan 't besluit van
Gedep. Staten en komen er geene sollicitanten
opdagen, danmoeten Gedeputeerden het
maar weten. Zoo besloot de Raad.
Er moeten niet minder dan zeven onder^
wijzers in Weststellingwerf aangesteld worden.
By beschikking van den minister van
marine is de adelborst der 2de kl. by het
Kon. Instituut voor de marine jhr. J. D. Yan
Nispen, met 21 Febr. a. s., op zyn verzoek,
wegens lichaamsgebreken, eervol ontslagen.
Bljjkens by het dep. van marine ont
vangen bericht, is Hr. Ms. schroefstoomschip
lste kl. „De Ruiter", onder bevel van den
kapitein ter zee D. G. Brand, den löden
dezer naar Curasao vertrokken voor de terug
reis naar Nederland. Aan boord was alles wel.
De brievenmaal voor Nedeilandsch Oost-
Indiö, aan boord van het op 2 Febr. 11. van
Marseille vertrokken stoomschip „Samarang",
dat wegens verlies van schroefbladen te Suez
moet dokken, is overgeladen op de Fransche
paketboot, welke den 5den Febr. 11. Marseille
verliet.
Het stoomschip „Ardjoeno", van Rot
terdam naar Batavia, vertrok 18 Febr. van
Marseille; de „Reichstag", van Hamburg en
Amsterdam naar Oost-Afrika, is, na volbrachte
reparatie, 11 Febr. van Lissabon vei trokken
de „Patroelus", van Amsterdam naar Java via
Liverpool, arriveerde 15 Febr. te Singapore.
By koninklijk besluit zyn: lo. bevorderd
tot off.-mach. lste kl. by 's Rijks stoomvaart
dienst, de off.-mach. 2de kl. J. L. Vermeer;
2o. benoemd tot off.-mach. 2de kl. bij 's Ryks
stoomvaartdienst, de mach lste kl. in het
vaste corps J. Smit en N. H. Klaassen.
lo. aan den officier van gez. 2de kl. W. H.
Koomans, van het personeel van den geneesk.
dienst der landmacht, op verzoek, een eervol
ontslag uit den militairen dienst verleend;
2o. die officier van gez. benoemd tot reserve-
officier van gez. 2de kl. by do landmacht.
Aan mej. M. M. Barth, geboren te Aken
(Duitschland), vergunning verleend tot het
geven van lager onderwijs, mits zy overigens
aan do daartoe by de wet gevorderde ver- i
eischten voldoet.
E. L. baron Yan Hardenbroek benoemd tot
burgemeester van Domburg.
Benoemd tot directeur van het post- en
telegraafkantoor te Franeker, F. A. DoKlerck
Jr., thans in gelijke betrekking te Ameron-
gentot directeur van het post- en telegraaf
kantoor te Steenbergen J. Van der Linden,
thans in gelijke betrekking te IJzendyke.
Een pensioen van ƒ1664 verleend aan J.
J. Kips, gewezen hoofdcommies by het depart,
van financiën.
De met verlof hier te lande aanwezige
kapt. der art. van het leger in Ned.-Indié,
W. M. Van den Broek, op zyn verzoek, met
1 Mei, wegens volbrachten diensttijd, eervol
uit den militairen dienst ontslagen, met toe
kenning van pensioen.
Gemenjjd Nieus.
Omtrent den moord, op Jozef
Khül, te Leur gepleegd, bevat de „N. B. C."
het volgende:
Khül bevond zich in gezelschap van twee
vrouwen op weg van Breda naar Hoeven.
Van de herberg by de weduwe Michielse buiten
het Liesbosch werd hy op den grooten weg
gevolgd door vier jonge mannen uit Etton,
waarvan een paar hem niet goed gezind waren.
Immers, op eene der uitvoeringen, dezen winter
te Etten gegeven, had hy er hen opmerkzaam
op gemaakt, dat het verboden was in de zaal
te rooken. Deze aanmerking hadden zij kwalyk
genomen en eene woordenwisseling was ont
staan. Nu op Vastenavonddag, op den don
keren Steenweg, zagen zij de kans schoon
zich te wreken en de oude koopman hoorde
zich voortdurend sarren, schelden en bedreigen.
Ter hoogte van den Vaartkant gekomen, bleef
hij eindelijk staan en vroeg wat zjj van hem
moesten hebben. Hierop naderden zij en trok
één hunner een mes, waarmee hy den koopman
verraderlijk oen diepen steek toebracht in den
onderbuik. Het slachtoffer liet een gil, riep
om hulp en het valsche viertal zocht zijn
heil in de vlucht. De haastig toegeschoten
vrouwen sleepten den gewonde naar eene na
burige woningvóór zfi echter hier aankwamen,
had hy reods den geest gegeven.
Drie der aanranders zyn naar Breda over-
I gebracht.
Nieuw is zij niet, maar na het
succes van „Falstaff" vindt men haar weder
PRIJS DER ADVERTENTIÉN:
V.n 16 regel. 1 05. Iedere regel meer ƒ0.171.
Grootere lettere naar plaatsruimte. Toor het
incasseeren buiten de Btad wordt ƒ0.10 berekend.
in do bladen: de anekdote, dat Verdi, toen
by in 1886 te Montecalieri woonde, een be
zoek ontving van een vriend, die tot zijne
groote verwondering door den maestro werd
ontvangen in een vertrek, tegelijk dienst
doende als salon, al9 eet- en als slaapkamor.
„Ja," zei Verdi, „ik beb er bier nog wel twee
kamers bij, maar die staan zóó stampvol,
dat ik me er niet in kan bewegen; er staat
eene massa dingen in, die ik gehuurd heb voor
het seizoen."
Hierop deed h(j eene deur open, en de be
zoeker stond voor een honderdtal draaiorgels.
„'t Kost me een goede zevenhonderd gul
den," ging Verdi voort, „maar nu ik m\j
eenmaal had voorgenomen te Montecalieri een
maand of wat te toeven, moest ik al die
orgels wel onderhuren, want den ganschen
dag waren het niets dan airs uit de „Trova-
tore" en de „Traviata" onder mijn raam.
"Waarom maakt Verdi nooit eens een séjour
in noordelijker streken, te Leiden bijv.!
Naar aanleiding van de nieuwe
Amerikaansche postzegels, welke episoden uit
het leven van Columbus voorstellen, deelt do
„Liberté" de volgende bijzonderheid mede.
In de afbeelding, voorstellende: „Columbus
krijgt het vasteland van Amerika in 't zicht,"
is Columbus baardeloos, in de afbeelding, voor
stellende: „Columbus zet voet in Amerika,"
is de ontdekker voorzien van een langen baard.
Hoogstens zijn er toch eenige uren tusschen
die twee episodes omgegaan, en de snelheid
van dien baardgroei moet een Théophile be
schamen.
In het kasteel van den industrieel
Detry, te Jemappes, is tjjdens het avondeten
eene dynamietpatroon ontploft. Twee dames
werden door glasscherven aan het aangezicht
gewond en de materiëele schade is zeer aan
zienlijk.
"Waarschijnlijk heeft men met eene wraak
oefening van een arbeider te doen.
Te Parjjs in eene woduwe Baptisto
overleden, 105 jaar oud. ZU was nooit ziek
geweest en was tot het laatsto oogenblik in
het volle bezit van hare geestvermogens. Z(j
kon nog zeer goed gaan, naaien en lezen.
Behalve de rijwielen en depiano's
zullen op voorstel van Rjbert Mitchell in
Frankrijk ook de livreien worden belast. Men
berekent dat deze belasting 200,000 franken
zal opbrengen. Het bedrag, dat jaarlijks voor
het vervaardigen van livreien wordt uitge
geven, wordt op l'/2 millioen franken geschat.
De piano-belasting a 10 fr. zal vermoede
lijk 5 millioen franken opbrengen.
22)
Vorschrikkelyke bezigheid! Zy greep eene
gedachte slechts aan, om deze weder te
verwerpen; eene bloote voorstelling deed
haar bloed verstyven. Eenmaal nog kwam
do gedachte in baar op, alles aan haren echt
genoot te bekennen; Kielsky kende hem wel,
hy zou met vreugde de tiendubbele som be
taald hebben, om zyne, om hare eer te redden.
Hare eer kon liy die redden? Was die niet
lang ten grave gedaald En zou Schletten-
dorf vergiffenis schenken? Wel voor den
misstap barer jeugd, maar niet voor het be
drog, dat zy jarenlang jegens hem gepleegd
had- Zyn trots, dat wist zy, zou breken
onder hare zelfaanklacht, door de huichel
achtige leugen kon zyn waariyk edel hart in
d3 toekomst nimmermeer vrede smaken, en
de verlichting van haar hart kostte hem de
rust en het zoete geloof van het zyne. Neen,
dat mocht niet zyn, er was geene redding
voor haar en zij wierp zich op de knieën,
met een liartstochtelyk gebed, dat God haar
vergeven en helpen mocht in dezen groo
ten nood.
Marie stond op en trad aan het venster;
de avondrust en avondgloed lagen reeds over
de boomtoppen gospreid en iu het slot was
alles stil. Zij wilde de daad volbrengen vóór
haar man thuiskwam en zy ging zachtjes
in zyne kamer, om den sleutel te'nemen, die
de deur naar het archief opende. Zy vond
dien op de gewone, bekende plaats. Voor
zichtig orc zich heen ziende, of iemand haar
gadesloeg, ging zy met haastige schreden
over de galery, welke naar het oude, eer
waardige gebouw voordo, en opende met sid
derende hand do zware eikenhouten deur.
Ademloos bleef zy staan in het ruime ver
trek, waarvan alle vensters, behalve één, dat
op de binnenplaats uitzag, door blinden ge
sloten waren.
Marie had honderdmaal aan de zyde van
haren man dit vertrek betreden en nooit had
eene pynlyke gewaarwording haar bevangen
heden staarden haar de groote kasten en be
waarplaatsen, de met papieren en akten be
dekte tafel als spookgestalten tegen; grijn
zende gezichten schenen haar uit eiken hoek
toe te knikken en dreigende stommen riepen
„Terug
Marie sloot vol vroes en huivering de
oogen en drukte beide handen op het wild
kloppende hart.
Eindelyk vermande zy zich en trad naar
eene der tafels. Daar lagen oorkonden, fami-
lie-registers, akten van koop en verkoop,
rekeningen en quitanties, kennisgevingen en
verzoekschriften naast en door elkander.
Maar wat zy zocht, geld, vond zy niet; zy
wist ook niet, wa&r, in welke kast of kist
de graaf het bewaarde, zy wist niet eens of
hy wel groote sommen in het archief reder-
gelegd had. Zy aarzelde; daar viel haar oog
op eene kleine yzeren brandkast, welke in
een hoek van de kamer stond Het was het
kerkfonds van het dorp Schlettendorf, waar
van de graaf patroon was. Marie had nog
korten tyd geleden gehoord, hoe haar echt
genoot er met den ouden Kirn over gespro
ken had, datghy nu alleen goede aandeelen
aangeschaft had, en zy wist ook dat het fonds
grooter was dan de som, welke zy noodig
hai. Maar zy sidderde; dat zou eene driemaal
grooter zonde zyn, het was het eigendom
eener kleine, arme gemeente, een heilig goed,
want het was haren man toevertrouwd.
Maar toch, wat zoude zy doen! De graaf
zou het vergoeden en dan was hy toch alleen
de bestolene.
Marle beproefde zachtjes met de sidderende
hand het slot open te maken; zy had den
sleutel niet, de graaf voerde hem steeds by
z ch aan een sleutelring. Zy moest dus wach
ten en van zyn slaap gebruik maken, den
rustigen, zorgloozen slaap van een goed ge
weten, om hem te onteeren. Zy wankelde;
koortsachtige koude doorstroomde haro lede
maten en hare knieën beefden, maar zy hield
zich met geweld in en sloop naar hare kamer
terug, om het vreeselijko uur af te vrachten.
Beneden in het Park, by Paula en het
knaapje, hoerschte, in tegenstolling met
Marie's vertwyfelende stemming, de rust van
het geluk. Lezen, werken en de zoete zorgen
voor het kind hadden Paula's tyd op het
aangenaamste tot don avond in beslag ge
nomen. Zy had den tuinman geraadpleegd
hoe men den avond van Alexanders verjaar
dag het Park on de terrassen feesteiyk en
smaakvol met gekleurde lampions zoude ver
lichten en witte rozen moost hy ook in
menigte verschaffen.
Alexander hield zooveel van witte rozen,
in hare kuische, vlekkelooze schoonheidHaar
beeld zou hem daaruit tegenlachen.
Vervolg omm&tfde),
