DAGBLAD. N°. 10111 6 Februavi. A0.1893. Bit aonuner bestaat uit VIER Bladen. <§sze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering van (gon- en feestdagen, uitgegeven. Feuilleton. Bladzijde 245 uit miju Dagboek. PRIJS DEZER COURANT'. Yoor L&idoo p«r 3 m&andea1.10. Frtnoo per poet1.40. ▲fEOuclor!$fc« Notamors0.05. Eerste Blad. JKilceriki. Aan de Abonné's daarop, wordt bij dit nomme: verzonden No. 20 van Kikeriki. Leiden, 4 Februari. Een man, die sedert jaren, zy het ook in bescheiden betrekking, aan ons blad verbon den was, B. C. Nicolaï, is van ons heenge gaan. Hy overleed in den ouderdom van 08 jaren. By velen onzer stadgenooten was hy, wegens de bezoeken, welke h\j hun nu en dan bracht, goed bekend. Zyn stoffelyk overschot werd hedenmorgen op de begraafplaats aan de voormalige Mare- poort naar de laatste rustplaats geleid door zijne familie, patroons en oene deputatie van hen, met wie hy in de zaak werkzaam was, terwijl bovendien nog vele andere personen, die den overledene gekend hadden, zich om de groos'e hadden geschaard. Toen do kist daarin was neergedaald, wydde de heer G. Henri Sythoff, namens diens vader, eenige woorden van waardoering aan de nagedachtenis van den overledene, die in de eigenaardige positie, waarin hy in de zaak werkzaam en aan het „Leidsch Dagblad" verbonden was, zich stoeds had onderscheiden door ijver en nauwgezette plichtsbetrachting, zoodat wjj hem noode van ons hebben zien scheiden. Voor zyne huisgenooten was hy een zorgzaam echtgenoot en vader, en by zyne mede-gezellen was hy zeer gezien, ook om zyn aangenaam en steeds opgeruimd karakter. Wie had, vier weken geleden, gedacht dat wy nu aan zyn graf zouden staan, indien do dokter daaromtrent toen niet reeds het wroede vooruitzicht had gesteld. Nicolaï heeft sedert veel goleden, nadat hy gewerkt had zoolang hy kon. De rust, welke hy thans geniet, worde hem daarom niet misgund. Vervolgens herdacht ds. C. A. Eveloin, predikant by do Evangelisch-Lutherscho gemeente, moer in byzonderheden de goede eigenschappen van den overledene als burger, echtgonoot en vader, die voor zyn gezin steeds vol toewyding werkzaam was en in hetvor- Slol.) Nog eenmaal doorliep ik in gedachten den rampzaligen twist. Ik zag zeer duideiyk het onbillyke van myn gedrag in en reeds begon hot knagend zelfverwyt myn boezem te ver ontrusten. Nog kon ik terugkeeren, nog hem mijne innige spyt betuigen en hem vergiffenis vragen voor myne smadelyke handelwyze, doch de valsche schaamte, zonderling gepaard met oen onverklaarbaren angst, weerhield rny. Alzoo, den laats ten avond vóór myn vertrok naar de uverzyde van den Oceaan, had ik een óéniger,, tiouwon vriend verloren: dat voelde ik. Den volgenden morgen stak ik van wal. Onrustig wendden myne blikken zich naar de kade. Misschien dat Victor.neen, er was niemand, die my een laatsten groet toe bracht. Niemand. Somber on met de armen op de borst gekruist, stond ik op het achterdek en blikte de vaderlandsche kust na. Vaarwel, Neder land! Vaarwel, dierbare ouders, die thans vreedzaam rusten in den schoot der aarde! Vaarwel, Victor, broeder en vriend myns levens, des te heiliger was uwe liefde, omdat gy een mdc en uwe trouw en broeder- vullen zyner maatschappelyke plichten ande ren tot voorbeeld kon gesteld worden. Zyne nagedachtenis zal daardoor in oerebly ven, niet het minst by zyne kindoren, en spr. riep den zoon en schoonzoon toe in het vervolg nog moor dan vroeger voor hunne moeder, nu weduwe, een krachtige steun te zyn, ten einde aldus de geslagen wonde te helpen verzachten. Spr. eindigde met den wensch dat de overledene zich thans daar bevinde, waar goon lyden meer is. Nadat de zoon van den afgestorvene, tevens namens zyne moeder, had dankgezegd voor de laatsto eer, aan zyn vador bewezen, sprak daarna des overledenen eenige broeder, do heer W. F. G. Nicolaï, uit Den Haag, zynerzyds insgelyks nog eenige treffende woorden van dank èn voor hetgeen er gesproken was én voor aller tegenwoordigheid te dezer plaatse. Zoowel door het een als door het ander werd de overtuiging gevoed dat de overledene, zyn waarao bloeder, op verschillende wyzo zyn plicht heeft gedaan, dat hy door zyne meerderen en gelykon werd goacbt en bemind, dat hy aller vriend was. De daarvan heden getoonde blyken stolde spr. op hoogenprys; ze deden hem goed en hy betuigde er zyne innige erkentelykheid voor, de nagedachtenis van zyn broeder ten slotte in aller blyvende herinnering aanbevelende. Onze goede, trouwe Nicolaï ruste in vrede! Het bestuur der Loidsche Maatschappy van Weldadigheid Is verbiyd geworden door de kennisgeving, dat mej. Egbertina Van den Berg, overleden den 18dcn Jan. 1893, ten huize van den heer P. I. De Fremery, aan de Maatschappy vermaakt heeft eene som van f 200, vry van succossie. Uit dit aangename bericht kan blyken hoe zeer ook in de minder gegoede standen de nuttige werking van genoemde Maatschappy gewaardeord wordt. Wy maken hen, die eene uitnoodiging ontvingen tot het bezichtigen van het Höpital Wallon op morgen, Zondag, op achterstaande advertentie opmerkzaam. Men schryft van hier aan „De Telegraaf" In de goede stad van Leiden zyn onder meer, die daar stilletjes-aan wegsuffen, drie instel lingen van zeer voornamen aard: de Laken hal, het Prentenkabinet on het Museum van Oudhoden. Op het Prentenkabinet, dat iederen Dinsdag en iederen Vrijdag geopend is, staart men den enkelen bezoeker hoogst verbaasd aan en men houdt zich met hem bezig in de lyko genegenheid geeno plichten dos bloeis waren Thans sla ik vele, wol duizend bladen over. Dan lees ik or: Eén en twintig jaren heb ik in Nederlandsch Insulinde vertoefd. Sinds dien noodlottigen September-avond in het café „L'Etoile du Nord" heb ik niets meer van Victor Steinau vernomen. Steeds dacht ik aan het droevig einde van onze eens zoo heilig gesloten vriendschap en onrustig klopte my het harte, telkens by eene aankomst van de mail. Helaas, ik moest hem wel diep ge griefd hebben, dien armen Victor! Immer werd het my wee om den boezem, immer sprak myn geweten met luider stemme, maar ook immer verhief zich de stem van den misplaatsten hoogmoed, waarin ontzettende angst en oprecht berouw zoo onheilspellend vermengd waren. Zoo gingen één en twintig onrustige .jaren voorby. Het was in de maand Juni, toen ik als vermogend landeigenaar, echtgenoot en vader weder den vaderlandschen bodem be trad. Eén ding ging vóór alles. Hem opzoeken, hem zeggen dat gedurende al die jaren, jaren van zwaren arbeid en van duurgekocliten voor spoed, hy geen oogenblik uit myne gedachten was gegaan. Ik stond voor het huis, waar boven hy toenmaals woonde, doch zyn naam bordje was meer benedenwaarts verplaatst, roezemoezige drukte van menschon, die niets te doen hebben. Weken gaan er voorby, dat geen levende ziel er komt. Toch bevinden zich op datzelfde Prentenkabinet portefeuilles met etsen en houtsneden van groote meesters Rembrandt, Dürer, enz. In de Lakenhal bevinden zich wel is waar nietswaardigheden, die misschien als curiosa iets aantrekkelyks hebben, maar tevens hangt daar een der gaafste en nobelste exem plaren van Gothieke schilderkunst, de tryptiek van Lucas van Leiden, die, gered uit de délugo der ikonoklasten, tot ons gekomen is als een der glorierykste stukken van de hand eens grooten meesters. Al6 er onder de Hollandsche Gothieken na Rogier Van der Weiden een genoemd zou moeten worden, die 't vol- komenst, het innigst en het machtigst geuit heeft de kunst van 't geloof, dat weldra ver dwijnen ging, dan is 't buiten kyf Lucas van Leiden. En in de dorde der genoemde instellingen, het Museum van Oudheden, is eene uitgebreide collectie Boedha's te zien niet alleen, maar pryken zooveel majestueuze werken van de beeldende kunstenaren van alle tyden, de Egyptenaren, dat het byna onbegrypeiyk is, dat zoo weinigen aan dit museum een bezoek brachten. De 1ste luit. P. E. Pfeiffer, leeraaraan den cursus by het 4de reg. inf. te Leiden, wordt 1 September eervol uit die betrekking ontheven. Het aantal jongelieden te Zoeterwoude, die zich aangegeven hebben voor de inschry- ving by de nationale militie, bedraagt 41. Tot onderwyzer aan de christelyke school in de Antoniestraat te Haarlem is benoemd de heer D. L. Van den Berg, te Alfen aan den Ryn. De officier van gezondheid der 2de klasse A. Van Dorsten is van zyne detacheering te Dordrecht ontheven en naar zyn garnizoen Breda teruggekeerd. Door wyien mevrouw H. C. H. C. Des Tombe, wed. van E. graaf Von der Goltz, is aan de Nederl. Herv. diaconie to Weill gele gateerd eene som van f 4000. Het stoomschip „Spaarndam" is 3 Febr. van Rotterdam te Nieuw-York aange komen. Bij koninklyk besluit zyn de broodpry- zen voor het loopend kwartaal in de verschil lende garnizoenen als volgt vastgesteld Amsterdam en 's-Grarenhage 4; Arnhem, waaruit ik opmaakte, dat hy thans de be nedenkamers had. En zoo was bet. Ik scnelde driftig en gejaagdnog vóór een knecht, een ziekenoppasser, naar het me toescheen, my behooriyk te woord kon staan, ontsloot ik de deur der huiskamer en.zag Victor, op een leuningstoel gezeten. „Victor!" riep ik, hem myne handen toe reikende, „ik ben he', ik, Arthur Reinhold BlindGod Het was alsof eene reuzenhand myne keel toekneep. Eene yskoude huivering voer door myne borst. Ik stond als aan den grond genageld en wendde mijne blikken van den ongelukkige af, het slachtoffer rayner onbe dachtzaamheid en van myn schaamteloos egoïsme. Toen knielde ik voor hem neer en heete, heete tranen bevochtigden zyne magere handen, die ik in de myne hield en vele malen kuste. In deze houding bleef ik lang achtereen. Ein delijk sprak Victor zacht en met tusschen- poozen„Wees welkom, Arthur... bet heeft lang geduurd vóór ik je dat vergeven wilde. maar vergeet niet dat.ik een mensch ben.onvolkomen.zoo licht.geneigd tot het onredelyke.Thans, arme vriend. schenk ik je, uit den grond myns harten. vergiffenis.Wy zyn weder vrienden.Doch onthoud diteerbiedig elkanders gevoelens. i weet te geven en te nemen. PRIJS DER ADVERTENTrÈN: Yla 16 regela ƒ1.05. Ieder® regel maar 0.17f Grootara lette» naar plaats ruimt®. Voor h*t tmttaa da stad wordt ƒ0.06 bar«k*«td. Breda, Deventer, 's-Hertogenbosch, Leeuwar den en Utrecht 4Bergen-op-Zoom, Gor- kum en Naarden 5; Haarlem en Harderwyk 5Hoorn, Nymogen en Vlissingon 6; Gro ningen en Maastricht 6!/2 cent per ration van 0.6 K. G. Gomongd Niou-ws. Wy brachten een bezoek aan het piano- en orgelmagazyn der heeren Ge broeders Berkeljon, aan de Mare alhier, en waren toen in de gelegenheid een instrument te bewonderen, door genoemde heeren eerst dezer dagen ontvangen: eene pianino uit de fabriek van Selinke, te Liegnitz. Het uiterlyk daarvan onderschoidt zich door eene nieuwe bewerking: eene eenvoudige, maar niettemin sierlyke en nette beschildering van emaille in donker politoer, waardoor eer aan Fransch dan aan Duitsch fabrikaat zou gedacht worden. Maar bovendien kenmerkt dit instrument zich door een prachtigen, vollen, zangryken toon; terwyi ook het verschil b. v. tusschen piano en forto zich veel beter doet onder scheiden, doordat het pedaal, zooals by vele andere pianino's, wanneer dit wordt gebruikt, niet schuift, ten gevolge waarvan dan één, twee of drie snaren worden aangeraakt, maar hier van geheel andere constructie is, waai door steeds de drie snaren worden aangeslagen. Het geheele instrument, met ivoren kla vier, koperen en yzeren raam, getuigt van solide, degoiyke bewerking en is een stuk van mooien bouw. Twee zoons van de weduwe Van H. met een buurman, die gisteren met paard en rytuig uit Leiden naar Zoeterwoude reden, hadden onderweg, door het schrikken van hun trekdier, een minder aangenaam oponthoud. Paard en rytuig gingen geheel en één man gedeeltelyk te water aan den Westeindschen weg, onder Zoeterwoude. Menschen, dier en. voertuig kwamen er evenwel goed af. De opbrengst der Noord-Zuid- Hollandsche Stoomtramweg maatschappy Lei denHaarlem bedroegAan reizigers in- Januari 1893 f 5658.31 en in Januari 1892 f 5048.04'/j, makende een voordeelig verschil van f 610.26'/a. Aan goederen in dezelfde maanden resp. f 1052.22,/2 on f 725.10, gevende dus een vooruitgang van 327.12'/»- Te zamen bracht het vervoer op 6710.53'/* tegen 5773.14'/2, dus in Jan. 1893 937.39 meer. Aan diversen bedroeg do opbrengst in Jan. 1893 ƒ765.56 en Jan. 1892 f 1202.59, dus- een nadeelig verschil van f 437.03. De totale opbrengst was resp. f 7476.09'/» tegen f 6975.731/2, makende een vooruitgang- van f 500.36, of per dag kilometer in Jan. 1893 ƒ8.61, Jan. 1892 f 8.03, voordeelig verschil f 0.58. Gisteravond werd de heer W. R., een gepensionneerd officier van het Indische leger, loopende op den Stationsweg, to 's-Hago, door eene beroerte getroffen, waarop kort daarna de dood volgde. Hy is naar zyne woning in het Voorhout overgebracht. De rechtbank te Rotterdam heeft de Friesche „millioenenjuffrouw" Tryntje De Jong, wegens diefstal van eiemetjes, toebe- hoorende aan een ouden tobber, met wien zy in een logementje in de 2de Lombardstraat aldaar logeerde, tot 3 maanden gevangenis veroordeeld. Voorts werd de badmeester P. B., uit het ziekenhuis te Rotterdam, wegens verduiste ring van gelden, toebehoorende aan patiënten, die binnengebracht werden, veroordeeld tot 3 maanden gevangenisstraf. Te Bergerhout, eene voorstad van Antwerpen, heerschen de zwarte pokken. Meer dan 65 personen liggen aan die ziekte in het hospitaal.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1893 | | pagina 1