N». 10052. Maandag; 28 November. A\ 1SS2. feze €ourant wordt dagelijks, met üitzondering van <§on- en feestdagen, uitgegeven. Vierde Blad Feuilleton. Geld alleen maakt niet gelukkig. LEIDSOÏÏ PRIJS DEZER COURANT: foor Lalden p«r 8 muodioƒ1.10. Frtoc-o par po«t1.40. l/eoudorlü'ka Nommers0.05. PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Van 16 regelt ƒ1.05. Iedere regel meor /"0.17J. Orootere lettors naar plaatsruimte. Voor het uicAsseeroo buiten de «tad wordt f0.05 borekond. Officiëele K©nnisff©vinjf©n. PATEKTBL4DEX. De Burgemeester, Hoofd van het Bestuur der ge- oeenlo Leiden, brengt tor kennis yan belangheb benden, buiten deze gemee-'te woonachtig en aan- TolliDserecbt betalende, dat de pa tentbladen oyer het dienstjaar 1892/1893, bjj het Collego yan Zetters, in één der vertrekken van bet Raadhuis dezer gemeente, verkrijgbaar zijn, op vertoon van het aan slagbiljet, van af Zaterdag 26 November to1 en mot Vrijdag 2 December 1892, telkens des namiddags vau één tot drie uren, terwijl na het verstrijken van dien termijn de onafgehaalde Patent-bladen in handen worden geiteld van don heer Controleur der Directe Belastingen, alhier, ter gewone behandeling. Leiden, De Burgemeester voornoemd, 3$ November 1892. DE KANTER. Leiden, 26 November. Naar wij reeds mededeelden, is de heer S. Van Groningen, benoemd directeur der Muziekschool van de Maatschappij voor Toon kunst alhier, voornemens hier ter stede in een zestal soirées al de sonaten voor piano van L. Van Beethoven ten gehooro te brengen. Beethoven is misschien de eenige compo nist, die een geheelen avond aan het woord kan blijven zonder dat men genoeg van hem krygt. Zijne 32 sonaten staan natuurlijk niet alle op dezelfde hoogte en in elke zijner sonates ook niet alles even schoon, maar zij vormen door rijkdom en diepte van gedachten, door de verbazende verscheidenheid van vormen rythmen eene indrukwekkende en inder daad eenige collectie. En wat den speler daarvan aangaat, het hangt or slechts van af, hoe hij bewerktuigd is, of het voordragen van de 32 sonaten voor hem een waagstuk moet worden genoemd. Aangezien do heer Van Groningen reeds een achttal jaren geledon in enkele andere gemeenten een Beethovenschen sonaten-cyclus heeft gegeven, is gebleken dat hij de man is, die de sonaten technisch niet alleen onder den duim heeft, maar tevens zóó speelt, dat hare schoonheden in het helderst licht treden, ja, dat men daarin nieuwe schoonheden ontdekt. Byzonder roemde het „Vad." toentortijd in hem o. a. den heerlijken aanslag en de kunst van nuanceeren, die hem tot een pianist van talent stempelen. Ook de andere bladen in plaatsen waar by optrad, alsmede muzikale tijdschriften wedijveren er in om zyn lof te verkondigen. Dé „Rotterdamsche Crt." schreef b. v. het volgende „De heer Van Groningen toonde in de aller eerste plaats eene degelijke, solide techniek te bezitten, benevens een krachtigen en toch weeken aanslag, hoedanigheden die voor Beet hoven's klaviermuziek hoofdvereischten zijn. Ook op eene volkomen onafhankelijkheid der vingers, voor eene duidelijke en algemeen verstaanbare voordracht dier Sonaten niet minder noodig, kan deze pianist bogen. „Wij werden op een spel vergast, blijken gevende van diep inzicht en volhardende studie. Dan, hetzij Beethoven in hartstochte lijke taal spreekt, hetzij hy weemoedige klachten uit, of zich aan een schertsend spel overgeeft, in alles blijft deze koning der klaviercomponisten eenvoudig en waar, zonder gezochtheid of de minste gedwongenheid; en dit alles in een helder daglicht te plaatsen is wederom niet de taak van een ieder. Daarom hulde aan den heer Van Groningen, die aan alle deze hooge eischen doorloopend wist te beantwoorden en den hoorder een hoog geestelijk genot wist te verschaffen, doordien hij deed gevoelen dat Beethoven's onuitputtelijke rijkdom van tonentaal geen geheimen meer voor hem opleverde en hy zich geheel op de hoogte gosteld had van deze schoone vruchten van. Beethoven's genie, voortbrengselen, voor alle tydperken des levens. „Dat, om dit nog ten slotte te zeggen, de heer S. Van Groningen alles uit het hoofd speelde geen kleinigheid bewees te meer dat men hier te doen heeft met een ernstig diepdenkend kunstenaar, in staat eene ontwikkelde, fijn smakende kunstschare, een paar uren te boeien en een kunstgenot te verschaffen, waarvoor allen die hem hoorden, hem ontegenzegiyk dank verschuldigd zyn." Ook in het buitenland verwierf hy een on gekend succes met hetgeen door sommigen een reuzenarbeid genoemd werd. Sedert zyn er enkele jaren overheengegaan. Thans behoeft de heer Van Groningen zich niet meer by hot publiek te introduceeren. Hy heeft thans overal in den lande lauweren geoogst; hy is met roem bekend en daarom zullen de Leidenaars het zich een voorrecht achten hem nu tot hunne stadgenooten te mogen rekenen en met belangstelling zyne soiróes te gemoet zien. 's Ryks Ethnographisch Museum te Lei den heeft ten geschenke ontvangen van den heer A. L. Van Hasselt, resident van Tapanoeli, den bekenden bewerker van het ethnographisch gedeelte der publicatie betreffende de Sumatra- expeditie, eene verzameling van de verschil lende vormen van gendi's of waterflesschen, in gebruik by do Bataks in die residentie, benevens de voorwerpen, welke tot den aan maak daarvan dienen. Aan die collectie zyn toegevoegd eenige andere voortbrengselen van inlandsche nyverheid. Aan den schenker is de dank der Regeering betuigd. In eene gisteren gehouden vergadering van aandeelhouders in de Haagsche Schouw- burg-Maatschappy is besloten tot wyziging der statuten in dien zin, dat de Raad van Beheer, thans bestaande uit 5 leden, voortaan zal kunnen bestaan uit ten minste 5 en ten hoogste 9 leden. Tot lid van den Raad van Beheer is be noemd mr. W. Dolk, zoodat thans die Raad voltallig is. Tevens is besloten nogmaals by den Ge meenteraad aan te dringen op het nemen van eene beslissing. Nog werd door den Raad van Beheer mede gedeeld, dat opnieuw voor ƒ9000 aandeelen zyn genomen. Te Leeuwarden is, na langdurige ziekte, op den leeftyd van 66 jaren overleden dr. S. Sr. Coronel. Tal van jaren was de overledene op velerlei wetenschappelijk gebied rusteloos werkzaam. Met geest en liefde behandelde by vooral da hygiène, terwyl hy door tal- ryke artikelen heeft bygedragen tot het in het leven roepen van de tegenwoordige arbeids wet. Vele jaren was hy secretaris en lid van den geneeskundigen raad voor Friesland en Groningen, tot hy een paar jaren geleden wegens zyne toen reeds geknakte gezondheid zich gonoopt gevoelde, zich voor beide betrek kingen niet verder beschikbaar te stellen. Men schryft uit Zuid-Limburg: „Onlangs sprak ik een onderwyzer, die in geen zes maanden traktement gezien had van een ander vernam ik, dat hy nu reeds zeven maanden geleefd had zonder van den ontvanger iets te beuren. En dit vertelde hy op den meest gewonen toon, alsof het eene dngelyksche zaak gold: „eens toch had hy eerst na negen maanden traktement ontvan gen en er waren er, die langer gewacht hebben." Toch schynt het op den duur, zooals trouwens te begrypen is, te gaan hinderen. Dat blykt uit het besluit van de onderwyzers- vergadering in het arrondissement Weert, „afdeeling Grathem", om by do Gedeputeerde Staten pogingen aan te wenden ten einde aan de zeer onregelmatige uitbetalingen dor traktementen een einde te maken." Sch.bl Gomcuffd Nieuws. Ook de plannon tot aanleg van eene stoomtram door de Haarlemmermeer zyn, naar men meldt, opgegeven. Dit is nu reeds de zesde maal, dat de plannen by „plannen" blyven, zoodat deze uitgestrekte gemeente, met uitzondering van een wagen- dienst, van verkeersmiddelen geheel blyft ontbloot. Af en toe worden wielryders, ook in onze provincie, lastig gevallen door kwaadwilligen. Deze aanvallen hebben het bestuur van den Alg. Nederl. Wielrydersbond aanleiding gegeven om vonnissen, door de rechtbank geveld tegen hen, die het den wiel- ryder mooilyk maakten, op ruime schaal te publiceeren, ten einde deze waarschuwing voor anderen bekend te doen worden. Het bestuur liet daartoe een 40,000 cir culaires drukken, waarin verschillende gevallen van aanranding, omverwerping, moedwillige overryding van wielryders worden medege deeld, waarvoor de rechtbank straf oplegde. Zoo veroordeelde zy een boer, die een wiel ryder moedwillig overreed, tot ƒ200 schade vergoeding; een ander, die een wielryder mis handelde, tot 3 maanden gevangenisstraf, en een jongmensch, die een stok tusschen de spaken van een rywiel stak, tot 8 dagen gevangenisstraf of 8 boete, enz. De circulaire eindigt met de waarschuwing, dat uit deze vonnissen blykt dat het aanran den, mishandelen of bemoeilykon van wiel ryders op den openbaren weg door do wet is strafbaar gesteld en dat de wielryder gelyke rechten heeft als iedere voetganger of be stuurder van voertuigen op veiligheid van persoon en eigendom. Door middel van zyno 4000 leden hoopt de Bond op grooto verspreiding van deze waar- schuwings-circulaires. In het gebouw van de voormalige boterfabriek te Hoorn zal waarschynlyk eene fabriek van gecondenseerde melk in werking worden gebracht. Als eene by zonderheid wordt medegedeeld dat in den tuin van den heer v. H., te Loosdrecht, een bed aardbeien (maand- bloeiers) nog in vollen bloei staat, terwyl zich aan de struiken nog rype vruchten be vinden. Te Kins werd (Fr) hoorden de ingezetenen by het passeeren van de stoom tram twee opeenvolgende knallen en yiden ter doure uit, om te zien wat voorviel. By de tram gekomen, deelde de verschrikte machi- 101.) Had hy daaraan in het bewuste oogenblik gedacht, dan zou hy zichzelven niet ontrouw zyn geworden, dan had zyne verleidster geene macht over hem kunnen uitoefenen. Waar zou Lize zich thans wel bevinden? Van Storting had hy slechts een korten brief uit Berlijn ontvangen. Mevrouw Von Osternau bad de hoofdstad reeds vóór vier weken ver laten en waarheen zy vertrokken was, had Storting in de wonirg, waar zy verblyf ge houden had, niet te weten kunnen komen; de heer Von Gastrow, die hem daaromtrent wel had kunnen inlichten, had zich ongeluk- kigerwyze ook op reis begeven. Storting bleef daarom niets anders over dan naar Osternau te reizen, waar hy hoopte van den predikant nauwkeurige inlichtingen omtrent het tegen woordig verblyf van mevrouw Von Osternau te zullen bekomen; kon de predikant die ook i-i?t geven, dan was Storting besloten den 1-eer Albrecht Von Osternau om inlichtingen -'ragendie moest toch weten waar liy htt weduwenpensioen, tot de uitbetaling waarvan hy verplicht was, heenzond. Na dezen brief, dien Storting oven vuór zyn vertrek naar Osternau had afgezonden, was van hem op PlSgnitz geen verder schryvon ontvangen. Zyn zwygen vervulde Egon met kommer en zorg; driemaal per dag zond hy iemand te paard naar de post, om de voor Pl&gnitz bestemde brieven af te halen, maar steeds kwam deze terug, zonder het met ongeduld verwachte bericht te brengen, dat Storting mevrouw Von Osternau wederge- vonden had. Eindeiyk, des Zaterdagsmorgens, werd Egons ten hoogste gespannen verwachting bevredigd. In den postzak bevond zich een brief, waarvan het adres Stortings handschrift droeg met bevende handen opende Egon den omslag hy voelde het hart kloppen, het schemerde hem voor de oogen. hy moest een oogenblik pauzeeron eer hy hot krachtige handschrift vermocht te herkennen, en las toen: „Geëerde heer! Uw heerlyk plan is uitgevoerd Heden kan ik u eindeiyk het bericht zenden, dat alles prachtig gelukt i?. Mijne reis naar Osternau had goede gevolgen. Van den predikant aldaar verneem ik, dat mevrouw Von Osternau sedert eenige weken eene nieuwe woonplaats in Hirschberg heeft gevonden. Ik begaf my cnmiddeliyk daarheen en trof tot mjp.e groote vreugde de geëerde vrouw in den testen welstand aan. Zy was even verwon derd als verheugd my te zien. Toen ik haar de geschiedenis van den heer Karei Johann Simon vorhaalden, haar den bekenden brief liet zien, was zy aanvankelyk sprakeloos van verwondering, daarna vergoot zy tranen van vreugde. Niet de minste twijfel aan de waarheid van hetgeen ik vertelde rees by haar op. Zy zegende do nagedachtenis van haren uitstekenden, overleden echtgenoot, wiens weldadigheid nog na zyn dood zulke heerlyke vruchten voor zyne weduwe en dochter gedragen had; diep geroerd vertelde zy my, dat zy destyds den heer Von Osternau over zijne al te groote goedheid, die steeds met ondank beloond werd, verwyten gemaakt had. Zy was thans overgelukkig, dat door de terugbetaling der oude schuld voor haar weder de gelegenheid geopend werd met hare dochter samen te wonen en mejuffrouw Lize niet verder gedwongen zou zyn zich voor hare moeder op te offeren. Ik had wel gewenscht, geëerde heer, dat u getuige had kunnen zyn van het geluk, dat door u is bereid 1 Mevrouw Von Osternau zal mij naar Ber lyn vergezellen, om daar het haar behoo- rendo kapitaal, geheel volgens do bestemming, in ontvangst te nemen en de vereischte quitantie te teekenen. Morgenvroeg zullen wy te zamen de reis aanvaarden, over den uitslag waarvan ik u persoonlyk mededee- ling zal doen; heden echter zend ik u nog een bericht, dat u niet spoedig genoeg ge worden kan. Mejuffrouw Lize bevindt zich in uwe onmid- deliyke nabyheidu hebt, zonder het te kunnen denken, met haar een nacht onder éón en hetzelfde dak doorgebracht! De heer Von "Wangen heoffc haar als gouvernante voor zyne zuster Klara in dienst genomen; in zyne woning te Linau verblyft zymaar, zooals mevrouw Von Osternau my mede deelde, nog slechts voor eenige dagen, 0aar zy den volgenden Zondag Linau zal veriaten, om tot hare moeder terug te keeren Mn by deze te blyven, totdat zy eene andere be trekking zou gevonden hebbenx hetgeen, zooals mevrouw Vor. Osternau ^ny, uiterst gelukkig,, verklaarde, nu wol ni.et meer noodig ftal zyn. t Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1892 | | pagina 13