DAGBLAD.
N°. 9932.
Mauudas; XI «Juli.
A0. 1892.
(Deze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van ,§pn- en feestdagen, uitgegeven.
Derde Blad.
Feuilleton.
ZSJM MOORDENAAR.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leidon por S maandenf 1.10.
Franco per post1X0.
1 Afzonderlijke Nommcrsn 0.06.
PRIJS DHR ADVERTENTIÉN:
Yan 16 regels f 1.05. Iedere regel meor ƒ0.17}.
Grootere letters naar plaatsruimte. Yoor het
incasseeren buiten de stad wordt /0.10 berekend.
sl,
Gemengd NieuifF».
Een 36 jarige ongehuwde be
hanger, C. J. F. P. genaamd, zonder yaste
woonplaats, kwam op 17 Mei 11. op een buiten
onder Voorburg om een stuk brood vragen
en ontvreemdde daar btf die gelegenheid een
paar pantoffels, hetwelk h\j vervolgens te
gelde maakte. Te dier zake had hjj zich giste
ren voor do Haagsche rechtbank te verant
woorden, alwaar een drietal getuigen den ton
liste gelegden diefstal bevestigde, welko ook
door bekl. werd bekend. Twee getuigen ver
klaarden bovendien, dat zy by de ontmoeting
van bekl. hadden betwijfeld of h(j wol goed
bij het hoofd was. Dezen twyfel kon de subst-
officier van justitie mr. Pleyte evenwel niet
deelen en, daar de diefstal voldoondo was be
wezen, requireerdo by bekl.'s veroordeeling
tot 3 maanden gevangenisstraf. Mr. P. Polvliet,
als verdediger optredende, meende dat ei
termen waren om oen onderzoek te doen in
stellen naar don toestand van bekl.'s ver
standelijke vermogens, ton einde te kunnen
beoordeolen of bekl. al dan niet toerekenbaar
is. Overigens vroeg pleiter, voor 't geval bekl.
wel toerekenbaar werd bevonden, om hem
zyne straf in gemeenschap te doen ondergaan,
omdat hij een ongelukkig, zeer eenzelvig per
soon is, die by zyne ouders geen onderkomen
kan vinden.
Uitspraak over eene week.
Donderdag 7 dezer word door
Machiel Rademaker, scharenslijper, wonende
te Alfen, te Haarlem vermist zijn 12-jarige
zoon Hendrik, gekleed in bruin pilow pak,
mot zwarte pet en klompen. Opsporing is
gevraagd.
Daar zich te "VVoubrugge nog
geen genoegzaam aantal vrijwilligers voor de
brandweer aldaar heeft aangemeld, stellen
B. en Ws. dier gemeonto do gelegenheid open,
zich daarvoor nog tot en met Dinsdag 12 dezer
te kunnen aanmelden.
Een werkman van de genie te
Haarlemmermeer had het ongeluk met zijn
duim zoodanig in eene machino te geraken,
dat die vermoedelijk afgezet zal moeten
worden.
Allo werklieden by de genie zyn tegen
ongelukken verzekerd.
De tentoonstelling van bloemen,
heesters, aardbeziën en zuivel te Aalsmeer,
welke op 13, 14 en lö Juli a. s. is vastge
steld, zal geopend worden door den voorzitter
der Holl. Maatschappij van Landbouw, den
heer H. F. Bultman, te Haarlemmermeer, lid
van de Eerste Kamer. Door verschillende
hooge bezoekers, o. a. den Commissaris der
Koningin van Noord-Holland en leden van
Gedeputeorde Staten, zyn toezeggingen gedaan.
Het aantal inschrijvingen overtreft de ver
wachting, vooral wat de bloemen aangaat.
Woensdag werd het volks- en
schoolbad te 's Gravenhage zoodanig bestormd
door personen, die daarvan gebruik wilden
maken, dat de tusschenkomst der politie moest
ingeroepen worden om den geregelden gang
van zaken te verzekeren. Alle badcellen waren
voortdurend bezet; het aantal sproeibaden,
dat genomen werd, bedroeg ruim 400. Vooral
het jonge Holland meldt zich voor deze ver-
frisschings- en reinigingskuur aan.
Ook werd van de vrouwensproeibaden ge
bruik gemaakt.
De eigenaar te Rotterdam van
twee prachtige rashonden verkocht dezen in
don afgeloopen winter: de een aan een heer
in België, de ander aan een hoor te Utrecht.
Dezer dagen kwamen de beide honden, een
paar dagen na elkander, aan hGt adres van
hun vorigen meester terug; allo teek enen
gaven duidelijk te kennen, dat zy een langen
weg hadden afgelegd. Zy zullen aan de eige
naars weder worden teruggezonden, met ver
zoek er beter voor zorg te dragen.
De „N. Pr. Gr. Crt." schrijft: Naar
wy nader zijn ingelicht, heeft zich het treurige
geval met Derk Van der Meer (niet Roelf Van
der Meer), waarvan wy in een vorig nommer
melding maakten, toegedragen als volgtVyf
dagen na de verwonding werd eerst de hulp
ingeroepen van dr. Reyenga, die onmiddellijk
den patiënt opereerde. De bloedvergiftiging
was toen reeds te ver gevorderd, om te kunnen
worden gestuit, zoodat de patiënt eenige dagen
later in het ziekenhuis, waarin hij opgenomon
werd, overleed.
Gister namiddag omstreeks zes
uren ontstond er brand in do woning van een
winkelier aan den Oudendijk te Dubbeldam.
In korten tyd was alles een prooi der vlammen.
Alles was tegen brandschade verzekerd. Oor
zaak onbekend.
Giste ma middag is een koppel
stang van den goederentrein Hollandsche spoor,
welke te vier uren uit Deutichem te Zevenaar
moet aankomen, tusschen Wehl en Didam
gebroken. Het voorste en het achterste ge-
deelte liep dientengevolge op elkander, zoodat
i hot geheele spoor werd versperd- Persoonlijke
ongelukken kwamen niet voor.
Te Tilburg is de 78-jarige A. M.
uit de pakdeur van den zolder eener fabriek
gevallen en door de bekomen hersenschudding
kort daarna overleden.
Deibier, de Parysche beul, is
toch rechtstreeks naar Parjjs teruggekeerd,
zonder zich te Montbrison op te houden. Men
leidt daaruit af, dat Ravachol nog niet ter
stond ter dood zal worden gebracht.
De heer Lagasse, de advocaat van Ravachol,
is door Carnot ten gehoore ontvangen. De
president hoorde hem met groote opmerkzaam
heid aan en onderhield zich met hem over
verschillende bijzonderheden van het proces.
Men weet echter niets naders omtrent het
onderhoud.
Mariette Soubert werd nog tot eene extra
maand gevangenisstraf veroordeeld, omdat zy
na hare veroordeeling had geroepen: „Dat is
schandelijk, ik zal me wreken I" Zij zal nu
nog te Montbrison terechtstaan, wegens be-
leediging der gendarmen tijdens het proces-
Ravachol.
In het rechtsgeding omtrent
den moord van den knaap te Xanton zyn
eenige deskundigen gehoord over het al of
niet waarschijnlijke van hot plegen van don
moord door eon kosher (Joodschen slachter).
Een der geneesheeren verklaarde pertinent
dat de moord niet door een Joodschen slachter
kon zijn gepleegd, omdat by eene koshorsnede
de luchtpijp en de slokdarm mag worden
doorgesneden, terwijl hier het geheele strotten
hoofd en bovendien de wervelkolom waren
afgesneden; bij het kosherslachten mag de
wervelkolom niet worden aangeraakt.
Verschillende geneesheeren, die later ge
hoord werden, waren allen van meening, dat
or in allen geval niet aan een „ritueelen
moord" te denken viel en dat de moord niot
door een slachter was gepleegd, noch door
een Joodschen noch door een Christen.
Verder heeft het verhoor der deskundigen
ook nagenoeg de zekerheid opgeleverd, dat
do knaap in de schuur van Küppers, waar
het lijk gevonden is, om het leven gebracht
moet zyn. Voor dit laatste werd o. a. als
afdoend bewys aangemerkt, dat in de saam-
geknepen handj^ zich hetzelfde stroo bevond,
dat in de schuur lag; voorts dat het in de
schuur govonden bloed gelyk stond met de
hoeveelheid, welke de knaap kan verloren
hebben.
i Met welk instrument de snode is toege-
j bracht, durfden de deskundigen niet uitmaken
stellig tegengesproken werd de verklaring van
een hunner (den plaatselijken deskundige dr.
Bauer) dat de snede hoogst vermoedelijk met
een der messen van den beschuldigde Buschoff
toegebracht zou zyn.
Volgens nadere berichten uit Kleef heeft
het Xantener raoordproces oon opzienwek-
kenden keer genomen. De voornaamste ge
tuige a charge, de metselaar "Wesondrup, die
vroeger by BuSfchoff knecht geweest is, maar
door hem ontslagen werd wegens onbehoorlijk
gedrag en vooral wegens antisemietische
scheldwoorden tegen de kinderen van Buschoff,
werd op voorstel van den verdediger des
beschuldigden niet beëedi>d. Hierop deelde
de ambtenaar van hot openbaar ministerie
mede, dat tegen "Wesendrup reeds een ge
rechtelijk onderzoek is ingesteld, onder ver
denking, dat hy den knaap Johann Hegemann
vermoord zou hebben.
In Spanje hooft, zegt men, een
duel plaats gehad, waarbij de twee heoren
gezeten waren op bicycles. Op een gegeven
sein gingen zy daarop zitten en reden zy tegen
elkander in met een navaja in de rechterhand.
Een der heeren kreeg een stoot in de borst,
van den ander werd de arm doorboord.
Do hoofdbo waarder in de ge
vangenis van Montpellier hoeft een aardig
komplot ontdekt. Martini en Dexomple, beiden
ter dood veroordeeld, Baze, die levenslang
zitten moet, en de markies d'Albi, die wegens
diefstal en zwendelary tien jaren te goed
heeft, hadden van buiten vjjlon, breekijzers
en valsche baarden weten te krygen en stelden
zich voor te ontsnappen, waarbij zij er op
rekenden drie beambten uit den weg te moeten
ruimen. Een rijtuig zou hen in do buurt
wachten.
Het opzet is door een medegevangenever-
raden en do verschillende werktuigen en
baarden zijn in 't stroo dor gevangenis ge
vonden. De heeren werden in do boeien ge
slagen on daar do juiste dag ook verraden
was, trachtte de politie hot rijtuig met zijn
voerman te snappen. Dooreen of ander teeken
was men echter vermoede] yk gewaarschuwd,
zoodat men geen medeplichtige heeft kunnen
pakken.
Een idylle. Johann Dulovecz,
een 70-jarig grijsaard te Magyarpatak, Honga-
ryo, was onlangs nog eens verliefd geworden en
getrouwd. Zyn vrouwtje had eene scherpe tong,
zoodat sedert zijne bruiloft 's mans rust voorbij
was. Dezer dagen naderde hy haar liefkoozend
en verzocht haar eens even do tong uit to
steken, waarop hy daarin vlug zyne tanden
zette en do tong afbeet. Do oude minnaar
lieefc thans rustin do govangenis.
52.)
Bollmeyer stond lotterlyk met open mond,
neus en ooron hem na te gapen.
„Dat moet ik zeggen", riep hy, toen hg
eindelijk van zijne verbazing bekomen was,
„dat moot ik zeggon!" -
Meer kon hij niet uiten.
„Christiaan, Himmeldonnerw6tter, waar zit
do kerel, mijn hruinlje, myn bruintje!"
Christiaan, de stalknecht, ylde naar don
stal om „Lise" op te tuigen.
„Snel, vlug, dat brave dier moet hier uit
het raltonnest, enfin, neem nog een bekvol,
want gy zult niet spoedig hier weer hooi
kunnen vreten
In geen tyden was de ambtsraad zoo vlug
in den zadel gesprongen, de arme „Lise"
zuchtte en zweette onder zyn zwaar lichaam.
„Myn God, gerechte Hemel, wat is er ge
schied?" riep do oude Dora, toen zy den
ouden, dikken heer op het plein vreeselyk
hoorde vloeken en schelden, omdat de stal
jongen niet by do hand was. „Hemelsche
vader, spoedig, spoedig zal hy komenriep
ze hem uit het venster toe, „do jongen moest
wat koffie voor my branden!"
Het gezicht van Dora's goedig, door het
vuur geblakerd gelaat scheen den ambts
raad nog meer in woodo te doen ontsteken.
Had hy haren raad gevolgd, dan zou hy eene
dergolyke behandeling niet hebben ondergaan.
Dat ergerde hem.
„Ik ezel - oude ezell" riep hy herhaal-
deiyk. Het scheen byna, alsof hy Richards
voorbeeld wilde toepassen op de oude Door,
want zonder haren stortvloed van vragen en
uitroepen aan to hooren, ylde hy naar zyne
kamer en wierp de zware deur zóó hard
dicht, dat het gansche huis stond te schudden.
De oude was voor Doortje een raadsel
reden genoog om een slapeloozen nacht te
hebben, want iets, dat Bollmeyer voor haar
geheim hield, beteekende evenveel als een
groot ongeluk
Baron Bruno was naar Par(js gegaan
zyn eerste gang gold het hotel, waarin zyn
broeder als het ware gevangen werd gehou
den. De voornaamste schuldeischers, een
Engelschman en eenigen zyner vrienden,
vormden de wacht. Uiterlyk zeer hoffelyk,
met opvallende opmerkzaamheid voor Lud-
milla, woonden zy in hetzelfde huis, gingen
zy met hen om, doch zonder hen ook slechts
één oogenbhk uit het oog te verliezen.
In zulk een pynlykon toestand vond Bruno
hen; hy betaalde den hoeren hunne vorde
ringen en wist met hunne hulp ook de zaken
to Nizza en te Parijs te schikken, waarby
bleek, dat ongehoorde woekerwinsten werden
getrokken
De heeren beloofden Bruno, in het belang
der familie, een voortdurend stilzwygen over
doze onaangename zaken te bewaren en trok
ken daarna, hoogst voldaan over het optre
den van den baron, weder naar Nizza.
Het was geene vroolyko rois, welke Bruno
deed met zyn broeder en zyno schoonzuster.
Voorloopig roerde hy de toekomst in het
geheel niet aan, doch in stilte overlegde
lijj wat hem verder te doen stond. Dat een
geheele ommekeer in beider leefwijze nood-
zakelyk was, behoefde geen betoog meer.
Bruno was terneergeslagen. Doch meer
nog dan de ontredderde toestand hunner
financiën, bedroefde hem de verhouding, waarin
do beide ec'ntgenooten met elkandor leefden.
Het ontbrak niet aan onverkwikkelijke scènes
en Ludmilla's houding tegenover de Engel
schen, die eigenlyk hunne gevangenbewaar
ders waren, was z66 coquet, zóó uitdagend
geweest, dat hjj, de strengo aristocraat, de
Noord-Duitsche edelman, zich daarover had
geschaamd.
Zyn broeder Richard schoon daarin niets
byzonders te zien, een bowys, hoezeer zyne
liefde voor Ludmilb. was bekoeld, hoezeer zyn
eergevoel had geleden.
„Ja, ja, verwoest van don stam tot in het
hart", zuchtte hy en pynigde zyne hersenen
om een middel te vinden, dat dit alles zou
kunnen herstellen.
Zaken hielden hom in Keulen achter, zoo
dat hy broeder en schoonzuster aan hun lot
overliet en hen alleen naar het vaderland
liet vertrekken. Onderweg worden nog ver
schillende der bekende scènes afgespeeld, tot
eindeiyk Ludmilla kortweg weigerde haren
echtgenoot naar Krieme te volgen. Hoe ook
mevrouw Yon Rabenhorst, die aan hot station
was, haar trachtte te overreden, Ludmilla
hield vol, steeg in het rytuig der barones en
reed met haar naar haar landgoed.
„Misschien is dit nog wel het beste, arm
kind", zuchtte de oude dame, toon zy na een
zwygenden rit thuis waren gekomen.
(Wordt vervolgd.)
