fi°. 9919. Zaterdag 2£> Juiii. A0. 1852»
(Deze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van Zon- en Feestdagenuitgegeven.
Leiden, 24 Juni.
De Konïngiuneu in Groningen.
Feuilleton.
ZIJN MOORDENAAR.
LEIDSCH ttiSfc DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden...".".77.ƒ1.10.
Franco per post7.77...... 1.40.
Afzonderlijke Nommers0.05.
Zij, die zich nu abonneeren op
het Leidsch Dagblad, ontvangen de
tot 1 Juli verschijnende nummers
gratis. Van het kwartaal Juni,
Juli en Aug. worden alleen de beide
laatste maanden (ad 74 Cents voor
Abonné's binnen de stad en ad 94
Cents voor die buiten de stad woon
achtig zijn) in rekening gebracht.
Burgemeester en "Wethouders der ge
meente Leiden hebben, krachtens machtiging
van Gedeputeerde Staten, eene vergunning
uitgereikt voor den kleinhandel in sterken
drank boven het vastgestelde maximum, aan
den heer P. K. "Wienhoven, voor het perceel
Stationsweg No. 3, en zulks op grond dat
voor het verleenen van deze vergunning de
vroeger verleende vergunningen voor de per-
ceelen Zuid-Singel No. 1 en Heerengracht
N'o. 114, krachtens art. 9, No. 2, dor drank
wet z\jn ingetrokken, waardoor het aantal
lokaliteiten, voor den verkoop van sterken
drank in het klein bestemd, met één is ver
minderd.
Aangenomen is het beroep by de Herv.
gem. te Veen door den heer G. Tjalma, theol.
docts. te Leiden.
De Tweede Kamer heeft heden het alge
meen debat over de belastingwetten voort
gezet. De heer Schaepman vereenigde zich
met de daarin opgesloten grondgedachten,
had echter enkele bezwaren en wilde zeker
heid hebben dat de overige aangekondigde
belastingvoorstellen ook zouden worden afge
daan. De heer Rutgers was voor do inge
diende belastingwetten, al word het privilege
voor het roerend vermogen slechts ten deele
opgeheven.
De heer Havelaar betoogde dat de land
bouw wèl zou gedrukt worden door de ver
mogensbelasting, evenzeer als de nijvere
middelstand.
Dinsdag voortzetting.
Door den heer H. J. Clarion is aan het
bestuur der muziek- en tooneelvereeniging
„Harmonie van "Warmond", te Warmond,
medegedeeld, dat hij wegens vergevorderden
leeftijd zijn ontslag neemt als president dier
Vereeniging.
Gedurende 24 jaren bekleedde hij deze
betrekking, en in dien tijd zag hij de Ver
eeniging, dank zij zijn steun, zeer in bloei
en vooruitgang toenemen.
Het bestuur heeft, botreuronde z\jn besluit,
hem in een vleiend schrijven het eere-voor
zitterschap der Vereeniging aangeboden, het
geen door hem met welwillendheid is aanvaard.
In zijne plaats is gekozen de heer C. H. C.
Machen, directeur der Vereeniging.
W\j wenschen der Vereeniging geluk met
de door het bestuur gedane keuze en hopen
dat het den heer Machen nog een zeergroot
aantal jaren gegeven moge zijn, als president
der Vereeniging hare belangen medo te helpen
behartigen.
No. 204 op de tentoonstelling der por
tretschilders te Londen is de beeltenis van
Wilhelmina, de jonge Koningin der Neder
landen. Het portret is het werk van Hubertus
De Vos. Volgens do „Standard" is de schilder
uitstekend geslaagd.
Het stoffelijk overschot van mr. Francois,
oud-president van hel" gerechtshof te 's Graven-
hage, zal Maandag a. s., des voormidJags te
elf uren, op de begraafplaats „Eiken-Duinen"
worden ter aarde besteld.
De directie van het postkantoor te Rot
terdam is vacant. Sollicitatiën naar die be
trekking, waaraan eene jaarwedde van ƒ4400
en vrije woning is verbonden, zullen uiterlijk
1 Juli a. s. moeten zijn ingediend bij den
minister van waterstaat, handel en nijverheid.
Het stoomschip „Burgemeester Den Tex",
van Amsterdam naar Batavia, vertrok 21 Juni
van Southampton; de „Bundesrath", van de
Oostkust van Afrika naar Rotterdam, is 21
Juni Suez gepasseerd; de „Dubbeldam" vertrok
22 Juni van Nieuw-York naar Amsterdam;
de „Prins Alexander", van Amsterdam naar
Batavia, vertrok 23 Juni van Suez; de „Wer
kendam", van Nieuw-York naar Rotterdam,
vertrok 23 Juni van Boulogne; de „Jason", van
Java naar Amsterdam, is 22 Juni Gibraltar
gepasseerd; do „Kaiser" vertrok 21 Juni van
Durban via Zanzibar naar Rotterdam en Ham
burg; do „Stentor", van Amsterdam en Liver
pool naar Java, arriv. 22 Juni te Singapore;
de „Merapi", van Rotterdam naar Batavia,
vertrok 23 Juni van Marseille; de „Rotter
dam", van Amsterdam naar Nieuw-l'ork,
passeerde 24 Juni Lizard.
De derde feestdag te Groningen gevierd
met een concert van het Leidsche orkest van
Mann op de Groote Markt en volksspelen op
de Ossenmarkt, met muziek, was aan -de
provincie gewijd.
Te halftwaalf word met een extra-trein de
tocht naar Winschoten aanvaard. Ondanks het
minder gunstige weder het had hevig ge
regend hadden de Vorstinnen in een open
rijtuig plaats genomen. Het toilet, dat do
kleino Koningin thans droeg, een crème kleedje
met kleinen blauw zpden hoed, deed haar
innemend uiterlijk nog beter uitkomen dan de
beide vorige dagen. Langs den weg, dien de
koninklijke stoet, als altijd door de beide
burger- en studenton-eerewachten omstuwd,
nam, waren honderden opgesteld. Aan warme
toejuichingen ontbrak het ook nu weder niet
en de Koninginnon betoonden daarvoor b(j
herhaling zich zeer gevoelig.
De trein reed langzaam voorbij het station
Hoogezand Sappemeer, waar het gemeente
bestuur den Koninklijken roizigsters een groet
bracht en de schoolkinderen waren opgesteld
om haar vóór den aanvang van hun school
feest - een heilgroet toe te zingen.
Het station Winschoten was weder smaak
vol door de firma's Mutters en Van der Laan
gedecoreerd. De Vorstinnen kwamen er te
12 uren precies aan en werden door Burge-
meestov en Wethouders, de leden van den
Raad en den secretaris der gemeente begroet.
Een tiental liefgekleede meisjes wachtten
de Vorstinnen op en de dochtertjes van den
burgemeester en van den officier van justitio,
mr. Ort (vroeger substituut te's-Gravenhagej,
boden haar bouquetten aan.
De burgemeester, de heer J. Wichers, hield
eene korte toespraak. Vervolgens werd, onder
geleide van een eskadron marechaussees, de
tocht ondernomen naar het hotel „Wissaman."
Den geheelen ochtend had het geregend,
maar nu was 't weder opgeklaard en de
Koninginnen beschouwden blijkbaar met wel
gevallen de versierde stadsgedeelten met
fraaie eerepoorten, welke dos avonds verlicht
zouden zijn, terwijl op den dag de marktplaats
tot terrein van volksspelen diende.
De Vorstinnen werden op haren weglu'de
toegejuicht. De tocht leidde langs de Syna
goge, waar alle Israèlietische inwoners ston
den geschaard en de dames Do Jonge en
Blumenthal bouquetten aanboden.
Bjj aankomst aan hot hotel Wisseman, om
kwartier voor eenen, boden twee vischvrou-
wen en een 73-jarigo visscher eene kroon van
groen en bloemen aan, waarin een bot was
opgehangen. Daarbij kwam de volgende typi
sche toespraak van den visscher: „Dit is
voor U, o Koningin van Nederlandeen eero-
blijk van een visscher, die GO jaren den
j Dollard heeft bevaren". Vriendelijk lachend
nam de Regentes de hulde aan en ons Ko
ninginnetje gaf den ouden man de hand.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 16 regels-ƒ1.05. Iedere regel meer
Grootere letters naar plaatsruimte. Voor het
incasseeren buiten de stad wordt ƒ0.10 berekend.
Buiten het hotel stond de schutterij opge
steld, om HH. MM. de honneurs te bewijzen,
terwijl de muziek van Groningens burger
wacht 't Wilhelmus deed weerklinken.
In de voorzaal do zoogenaamde Staten
zaal werd het déjeuner voorgediend (waar
aan, met inbegrip der Statenleden, 70 per
sonen deelnamen), aangeboden door de Staten
van Groningen.
In hot hotel Wisseman reikte het dochtertje
van den heer Limburgh HH. MM. een bouquet
over.
Aan tafel verscheen de Regentes met hoed,
Koningin Wilhelmina blootshoofds, in een
licht blauw toilet, met witte kant op borst en
mouwen. Z(j was op een hoogeren dan de
andere stoelen gezeten en wierp voortdurend
nieuwsgierige blikken in 't rond, nu en dan
eenige woorden met hare moeder wisselende,
maar overigens blijkbaar met veel smaak van
de spijzen genietende, zoodat het duidelijk
was, dat de vermoeienissen der laatste dagen
geen nadeeligen invloed op haar hebben ge
had, wat trouwens ook aan de blozende
wangetjes zichtbaar was. Ook had H. M.
telkens een levendig gesprek mot den naast
haar zittenden commissaris in de provincie
Groningen, met generaal Muschart en mevr.
Van Panhuys, echtgenooto van den Commis
saris, die tegenover haar plaats namen.
De Regentes onderhield zich vooral met den
heer mr. J. Leuringh, oudste lid van Ged. Staten,
en bewonderde de zaal en het fraaie decoratief.
Het déjeuner (van Zomerdijk Bussingh) was
uitnemend, evenals de bediening, die aan de
hoofdtafel door hoflakeien geschiedde.
De Groningsche schuttersmuziek van H.
Heuckeroth, welke het déjeuner opluisterde,
opende 't concert met den Heiligerlee-feest-
marsch van den luitenant kapelmeester.
In den loop van 't déjeuner verkreeg het
oudste lid der Ged. Staten, die naast de
Regentes was gezeten (de Gouverneur zat
weder naast de jonge Koningin) verlof om
het woord tot de Vorstinnen te mogen richten.
De door den heer Leuringh uitgesproken
toost, welke door allen, ook door do Koningin
nen, staando word aangehoord,luidde als volgt:
Mevrouw en geëerbiedigde Koningin-Regentes
„M(j valt do eer en het voorrecht te beurt
u namens de Staten hartelijk welkom te
mogen beeten. 'tWas eene blijde tjjding, dat
de provincie zou vereerd worden met uw
bezoek. Niet minder heuglijk do tijding, dat
aanvaard was de uitnoodiging om met do
Staten aan te zitten, welke oer zeer gewaar-
27.)
IX.
Kent gjj de poëzie der heide? Als een oud
volkslied uit lang vervlogen t(jden klinkt het
u te gemoet. De duizenden en duizenden
bloempjes op do onafzienbare vlakte lispelen
van liofdedroomenthans schittert ze, die lievo
heide, in licht en zonneschijn, doch als don
kere wolken over haar heen trekken, ligt ze
daar alleen in haar vergeten leod; dan
schreeuwt ze van wilde smart, als de wind
haar door het kroeze haar jaagt.
Droef en ernstig lag zg daar de rozen-
roode schemering doet het bruine veen dui
delijker te voorschijn treden; do grijze hemel
spiegelt in hare modderpoelen. Donkere den
nen omgeven deze ernstige, sombere schilderij
aan den horizon smelten hemel en aarde te
zamen. Spookachtig steekt met gelijkmatigen
slag een molen zyno wieken omhoog; hot
vroolgke lied van den molenaar is verstomd.
Een hondengeblaf, slechts het geloei van de
gehoornde kudden, anders niet het geringste
geluid. Een vos gluurt listig uit zgn hol en
sluipt dan behoedzaam door de bremstruiken.
De heide treurt; zg is bodroefd, want do zon
ontbreekt haar.
Ook het meisje, dat daar zoo wezenloos
verder schrgdt, ontbreekt do zon. Het is haar
hier zoo vreemd; zg kent slechts het strand
en de duinenhier voelt ze zich bedroefd,
beangst, eenzaam en verlaten. Haar zon was
opgegaan en had hare borst van liefdevuur
doen gloeien. De zon verdween, do liefde was
verdwenen leeg, leeg was alles, leeger
dan ooit te voren
Het meertje geniet droomend de middag
rust; geen rimpeltje op de oppervlakte;
sneeuwwitte waterrozen dommelen cn openen
begeerig de kelken naar het zonlicht, om ócn
onkel straaltje, doch tevergeefs! Een reiger
gaat van het eene been op het andere ruston,
strekt slaapdronken den snavel langs de
veeren, rekt den langen hals en spreidt de
vleugels uit. Verdwenen is hg; de wande-
laarster is weer alleen en verlaten op do
heide en staart den vogel na, dio hier was
verdwaald geraakt. Ook by voerde een reiger
in het wapen, dio haar uit het huis harer
moeder had verdreven.
Moeder Balbo, vreemd! Zes dagen was
Irmgard reeds van huis en nauwelgks had
ze éen oogenblik aan de oude vrouw gedacht.
Zg beminde de oude niet. Vreemd! En weer
vroeg zy zichzelve af, of zy workelgk het
kind dier vrouw was.
Moeder Balbo gaf haar eten en' drinken
moeder Balbo strafte haar nooit; liet haar
stil bogaan, doch had ook nooit een liefdevol
woord tot haar gesproken.
Hg, hy slechts, die haar had verlaten, hy
streelde hare roode haren en zag haar aan
met oogen, welke spraken van liefde. Hem
hominde zyhem behoorde ieder vezeltje van
haar jong hart tn hg was het, die haar de
grootste smart bereidde haar kon geene
grootero worden bereid. Zes dagen had zy
reeds het vaderland verlatende vreemde
kapitein had haar met zich genomen en had
haar gespijsd.
Ill eene der menigte kleine havens aan de
noordelgke kust was men binnengeloopen,
had men haar aan land gezet en den weg
aangewezen, langs welken zy hare woon
plaats weer kon bereiken. Zy had de tegen
overgestelde richting genomen, was door eene
kleine stad getrokken en was eindelgk in
een bosch gekomen, waaraan de heide grensde,
welke zich ver, ver in het verschiet uit
strekte.
Irmgard was van het eene dorp naar hot
andere gegaan nu zag ze geene dorpen
meer. Haar laatste geldstukje, dat de schipper
haar medelgdend in do hand had gedrukt,
had zij verteerd en thans stond ze alleen,
van alle middelen ontbloot.
Voor de eerste maal in haar leven voelde
zg den honger. En geen huis, geen kerk
toren, niets, dat van de tegenwoordigheid
eens menschen getuigde. Wat te beginnen?
moede en mat zonder middelen! -
Zg weende; de tranen schenen haar te troos
ten; zy weende, tot zo zich in het land van
zoete bewusteloosheid had geweend, waarin
de droom als zoete troost op ons nederdaalt.
Zy rustte zoo zacht op de heidebloempjes;
hoe brommend dansten de duizenden insecten,
wolke uit de kelkjes hun zoet voedsel zogen,
rondom haar. De doek viel haar van het hoofd,
de roodo vlechten raakten los en verbor
gen onder haar goud den half ontblooten
boezem.
Een zachte wind voer lispelend over de heide.
Halt, wat was dat?
Dat waren do stemmen van menschen!
Irmgard schrikte uit hare sluitOüriPE op.
(Wordt vervolgd.)
