s.
Jacquets, Visites en Paletots, i
Gebrs. Brüning,
KINDER-MANTELS,
Jongeh.-Kostuums en -Jassen.
Firma GEZ. DE GRIJS,
Quina Laroche e" staomNuA Ia
Uitvoering op Vrijdag 23 October 1891.
PriiM als al® m laai, loci stmt vast.
Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst.
De Gracieuse, Prijs per kwartaal fUTk.
Fi°. 9711
Maandaa 1Q October
Af. 1391.
feze (Courant wordt dagelijks, met uiizondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
in de STADSZAAL.
SPECIALITEIT
voor eiken leeftijd.
I {oterinavkt 24. Botermarkt 24.
KRAEPELIEN HOLM's
QUINA LAROCHE
UITGEBREIDE COLLECTIE IN
De sorteering, ook in Kiiicleiuiiaiitel», is dit
Seizoen bijzonder groot en munt uit door degelijke
Stoften en solide bewerking.
HOOGST
A AT 1 en 2.
Feuilleton.
Verstrooide vonken.
LEIDSCI
PRTJ3 DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maandenf 1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommers0.05.
PRIJS DEP DVERTENTIÊN:
Van 1G regels f\ '15. Iedere regel uieer /"0.17$.
Grootere lettors naar plaatsruiml Voor liet
incasseeren buiten do stad word: i' 10 berekend.
AF DEE LING LEIDEN.
's avonds te HALFACHT,
Directeur: de Heer DANIËL DE LANCE.
Solisten: Mejuflr. PIA AOS S1CHERËR (München), Sopraan.
Mejuffr. COHNELIE VAN ZANTEN (Frankfort), AU.
de Hoer J. J. ROGtltVd (Amsterdam), Tenor.
de Heer J. M. ME9SCIIAERT (Amsterdam), Bas.
Koor: de Zangvereeniging der Afdeeling.
Orkest: het volledige Orkest van het CONCERTGEBOUW
te Amsterdam (Dir. do Heer W. KES).
PROGRAMMA:
1. Ouverture ,.\<lmlla"
F. Mendelssohn - Barïhot.dy.
I r J achtstimmigen Chor, Bariton-solo
2. I riumplllied, und OrchesterJoh. Brahms.
mit Scliluss-chor fiber Schil
S. oymphonie No. H, ler's Ode an die FreudeI.udwig v. Beethoven.
Toegang voor Leden der Maatschappij '«et céne Dame op vertoon van Diplo
ma vry. Diploma's streng persoonlijk. Voor Loden der Afdooling 011 der Afdeelings-
Zangvereeniging zyn afzonderlijke Dameskaarteii te verkrijgon ft ƒ1.50 bp don Heer
J. J. EGGERS, Botermarkt. Toegang voor Niot-Leden ft ƒ1.90.
Plaatsbespreking by den Heer EGGERS op vertoon van Diploma's en Toegangs
kaarten: van af Maandag 19 October voor de Leden der Afdooling Leiden en der Zangver
eeniging; van af Donderdag 22 October voor de Leden van andero Afdeelingon en voor
Niot-Leden.
De Generale Repetitie op Donderdag 22 October des avonds te 7 uren in de
Stadszaal, is toegankelijk voor de Leden, op vertoon van Diploma, tegen 50 Conts per
Persoon. Donateurs en zy die ƒ19.- contributie betalen, hebben daar vrijen toegang.
Leden der Afdeeling en der Zangvereeniging kunnen daar Dames introduceeren regen
50 Cents per Persoon.
Aangifte voor liet Lidmaatschap bjj den Secretaris der Afdeeling, J. H. WILTERDINK,
Sterrenwacht.
Contributie voor hen, die Lid zyn der Maatschappij voor Toonkunst, en voor Studenten
ƒ5-, voor anderen ƒ10.-. Intreegeld (volgens de Wet dor Maatschappij) ƒ1.35.
Zij, die ÏO. - contributie betalen, ontvangen nog gratis eeno Dameskaart voor allo
Coneorten.
De Leden der Afdeeling hebben toegang tot alle Muziekuitvoeringen in de andere afdee
lingon der Maatschappij, op gelijke voorwaarden als de leden dier Afdoelingen. .6707 104
IN
6791 32
is de meest krachtige on versterkende KIXA-WT.IN. Aanbovolen door tal van
binnen- en buitonlandsche geneesheeron. Bekroond met Gouden medailles.
Verkrijgbaar in flacons a ƒ1.90 en ƒ1.— IIRAEPELIEN A HOLA. Zeis!.
Depot te Leidon bij de Hoeren GARKEK A DIJKSTRA, Apothekers; Allen:
L. VAROSSIEAU Zn.; 's-Hage: I. VISSER A Zn., Apoth., Spuistraat. 6775 23
Vertelling van L. Westkircli.
Dour JOHANNA.
12.)
Dat werk vereischte grootc voorzichtigheid,
opdat de lange arm van don hevel niet, al
•draaiend, een man meeslingerde of door den
zwaai van eon stuk gewicht vermorzeld werd.
Ook tot dezen sprak bij van do toekomst der
arbeiders en de rechten der menschen. Men
kende hem weldra op do fabriek. De een zei,
als men hem op de fabriek zag aankomen
„Daar komt dio gekke Berlijner aan"; en
een ander: „Malle vent, dio Allfelder."
Do boekhouder zag hem dikwijls hoofd
schuddend na, zeggende:
„Pas maar op, mijnheer Weiland, die man
zal ons moeite veroorzaken."
Maar de inspecteur Weiland haaide zijno
br-eede schouders op.
„Wat dat betreft", zeide hij, „hij heeft
twee heel goede cylinders gemaakt, waarop
niets valt aan te merken. Politiek is eeno
schoone zaak, maar men kan er geene ma
chine mee monteeren."
Dikwijls ging Allfelder eon eind mee ais
de arbeiders 's avonds naar huis gingon. Hij
luisterde dan onderweg naar hunne ver
halen; zij vertelden hem van hunne vooruit
zichten en hoop in do toekomst. Soms ging
hij mee in liet huis van den werkman, liet
de vrouw des huizps zijne bemorste laarzen
zien, en ried hun hunne kinderen toch niet
op de doorweekte wogen naar school te laten
gaan in den winter.
„Tracht liever een huis te Bodfeld te krij
gen", zeide hij.
Daarom hielden dan ook do vrouwen bij
hunne mannen aan, dat zy toch den directeur
<tm het bouwen van woningen zouden vragen.
Allfelder bezocht ook de herborgen en de
danslokalen. En als de een den ander lo lijf
wilde, beteugelde hjj hen, zeggende:
„Als ge u in het slijk wentelt als zwijnen,
zal men u ook als zwijnen in een hok
sperren."
„Toont dat ge menschen zijt en men zal
u ook als menschen behandelen."
De een lachte, de ander ergerde zich, de
de derde vloekte en zeido:
„A's ik niet meer drinken mag, waarom
zou ik dan werken?"
Sommigen zeiden:
„Allfeldor heeft gelijk. Ais wij door ons
gedrag anderen achting afdwingen, zullon ze
ons weldra leeren vreezen ook." Maar
het meest geraakte Allfelder in vuur als er
over den nieuwen directeur werd gesproken,
en als zy, bjj een glas bier gezeten, er over
streden wie er wel benoemd zou worden, die
harlekijn van Berlijn of de goede, verstandige
Weiland.
Bij die gelegenheid flikkerde liïer en daar
een vlammetje op. Het verstrooide vonkje had
vuur gevat, ontglom op den bodem, waar het
gevallen was.
Ook in het huis van Kathe's vader viel
er veel te vermanen, te verbeteren en te
verandoren. Nu eens moest hy Jens Schlank
terechtwijzen, dan weer haren vader, tegen
wien hy haar dikwijls moest beschermen.
Hp begreep nu volkomen, waarom de werk
lieden, Jens, haar vader zelfs, haar mishan
delden, want hyzelf zou haar kunnen haten,
als hy moost aanzien dat do oude haar vlak
in het gezicht sloeg in zijne woede, en zy
dan toch nog lachte en hem haar „lief vadertje"
noemde, hem vriendelijk toesprak en voor
hem zong, want ze had eene vollo, wellui
dende stem, en de idioot hoorde haar graag.
Het vertoornde hom als Jens Schlank haar
scheldwoorden naar het hoofd wierp, als
ze hom niet spoedig genoeg bediende of
haar met een zyiier zware schoenen gooide.
Tegenspreken deed Kathe nooitzy trachtte
or mot nog grooter yver dan anders naar,
zjjne wenschen te voorkomen.
Allfelder kon niet bogrypen hoe liet meisje
zoo stomp en onverschillig kon blyven. Onwil
lekeurig bogon hy ook ten anderen toon aan
te slaan. Zy keek daar niet verwonderd van
op, zooals ze deed als men haar vriendelyk
toesprak.
„Wat hangt uw haar slordig om het hoofd",
zeide hy eens„schaamt ge u niet zóó voor
vreemden te verschynen Wat staat het toch
dom, zoo ieder oogenblik den vinger in don
mond te steken. Ge zyt toch geen baker
kindje meer."
Op een anderen keer zeide hy
„Iloe kunt go toch met zulke morsige han
den aan tafel komen? Ziet ge niet dat wy
ons wasschen eer we gaan eten? Doe toch
een schoonen boezelaar voor. Eene verstelde
japon is geene schande, maar zoo met de elle
bogen er door ais gU-
Hij kon nu maar niet meer begrypen dat
hy in het begin nog „juffrouw Kiithe" had
kunnen zeggen. Angstvallig, maar zoo goed
ze kon, voldeed Katho aan zijne wenschen.
Vervolg ommezijde.)
