m
m
m
A.BAE
uTELS. Bot
iermark
t.
m
mmm
®mmm
m
lot Bewieriï fler Boirtmsi.
>X®X@X@X<1
1
1
1
1
KINDER- EN D&MES-VINTER-MANTELS.
Japon,stoffen, Rokken, Doeken
Nouveautés voor het Seizoen
NOUVEAUTÉS in Handwerken
K@X«
>x@x®x@x@x®x@x®x
één-, twee- en drielichts-Gaskronen,
ZIJN IN GROOTE KEUZE VOORHANDEN.
NB. In de Tapisserie-Affaire zijn verschillende
OPNIEUW ONTVANGEN.
N°. 9701
Woensdag 7 October.
As. 1891.
feze fëourant wordt dagelijks, met uitsondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Tweede Blad.
Yervolg der Advertentiën.
Zaterdag 3 October
Speeltuin VREEWIJK.
Laatste dag geopend van
bet Seizoen 1891.
Oplaten van Luchtballons
TE HUZJFt,
ONTVANGENeene ruime, rijke keuze
3-EICHTS-GA. SEEONEN a f8.—.
GERNER Co.
bericht de ONTVANGST van alle soorten
ENT ALLE VERDERE
Feuilleton.
De Kunstrydeves.
LEIDSCE
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leidon per 3 maandenƒ1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommers0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regels ƒ1.05. Iedere regol meer ƒ0.171.
Grootere letters naar plaatsruimte. Yoor het
incassoeren buiten de stad wordt ƒ0.10 berekend.
VERLORENeen gouden SIGNET. Terug
te bezorgen tegen belooning bij E. D. MOOL-
HUYSEN, te Oegstgeest. 6484 5
WOENSDAG 7 OCTOBER:
gmr Gewone toegang. 6487 10
met November, aan de Haagscke Trekvaart:
een net Burger liulsje met Voor- en Ach
tertuintje. Te bevragen aldaar, No. 833.
G516 5
Ten Kantore van L.E-
ZW1J1V A EIGEU VX, op
het Rapenburg, Wyk I, N°. 39,
te Leiden, wordt gevaceerd Dinsdag, Woens
dag en Donderdag, van 9 tot 11 uren, ter
betaling van al de Coupons, verschenen
primo Oct. 1891, fran de 3|-pCts.-Certi
ficaten der volgende Administratie Kantoren
als van:
de Heeren: KETWICH, VOOMBERGH "Wed.
WILLEM BORSKI.
A. K. P. K. VAN HARPEN
PLUYM BACKER.
S. D. SAPORTAS, VAN MAAR-
SEVEEN LE JOLLE en BUYS
KERKHOVEN, en
de Wed. H. F. TJEENK e. s.
Do talons kunnen worden ingeleverd ter
bekoming van nieuwe bladen coupons.
Wyders worden:
aangenomen gelden in déposito tegen ren
tevergoeding naar den tijd der plaatsing
gesloten en gegeven beleeningen en prolon
gation
bezorgd gelden op hypotheek van de Rotter-
damsche Hypotheekbank voor Nederland, te
Boitei-dam
en gesloten Levensverzekeringen en Lijfren
ten bij de Hollandscho Sociëteit van Levens
verzekeringen te Amsterdam. 650S 30
Aalmarkt 26.
kristal en glaswerk,
vensterglas.
ftlaarsmanssteeg 7.
galanterieën,
porselein, aardewerk.
IN BRONS, GUI VRE-POLI EN ANTIQUE.
STUDEERLAMPEN,
IN DE FIJNSTE EN NIEUWSTE MODELLEN.
Ook nog ter OPRUIMING, zoolang de voorraad strekt:
PS. Wij hebben in een apart Salon de fijne Kronen voor het
MAATSCHAPPIJ
Afdeelino LEIDEN en OMSTREKEN.
Seizoen tentoongesteld
Ons aanbevelend,
6339 44
Uwe Dienaren,
I76ste Vergadering op Donderdag den
Ssfen October a,
des avonds te HALFAC1IT precies,
In het jVatsgcbouw.
Kunstbeschouwing van het plaatwerk „De
Architoct", afgestaan door den Heer C. VAN
SPALL.
b. „Een en ander over de verwarming en
verlichting der Stads-Gehoorzaal", door don
Heer D. E. C. KNUTTEL.
c. Verslag van do afgevaardigden naar de
algemeene vergaderingen der Maatschappij.
d. Mededeelingen van het Bestuur.
6513 21 De Secretaris,
G. VAN DRIEL.
1
J J
2.)
„Zeg eens, Cianclii", vroeg ik den clown
op zekeren avond, toen wjj in den stal tegen
eene barrière leunden, „wat is die mulat toch
eigenlijk voor een kerel
De Italiaan sloeg een kruis en antwoordde
„Is het een hond van een Christenziel,
weet men niet van welke natie. Is het oen
scorticatore, een gemeen mensch, een mozzo
di stalla, een stalknecht by signorina Lagoutte,
die bewaakt het meisje onafgebroken. Is het
een slecht mensch, een zeer slecht mensch
„Maar waarom houdt Lagoutte hem dan?"
„Corpo di bacco, wat weet ikschreeuwde
de Italiaan. „Heeft zich signor direttore
gehecht aan dit beest, omdat het neemt
woinig gago. En toch heeft het geld is
een slechte kerel."
Overigens was niet alleen Cianchi, maar
waren ook de andere leden van het gezel
schap zeer bang yoor den mulat; Pignotti
beweerde zelfs dat het dezen man, als hij
driftig was, er niet op aankwam, een moord
te begaan. Iedereen ging hem dus uit den
weg, alleen Paula Lagoutte hield op hare
wjjze veel van Duncan, hjj was een nauw
gezette verpleger harer paarden en beves
tigde de gymnastiektoesteilen als niemand.
Zy placht daarom te zeggen
„Ik kan niet rustig werken, als Duncan de
trapéze niet vastgemaakt heeft."
Wanneer Duncan by het gezelschap La
goutte was gekomen? Het was driejaren
geleden, toen het de familie zeer slecht ging.
Een natte zomer, arme steden en ziekten
onder de dieren vereenigden zich, om het
hoofd der kunstrijders in korten tjjd tot een
armen man te maken. De art-isten moesten
ontslagen worden, tent en requisiten werden
verpand, en op een somberen Novemberdag
was Lagoutte nog slechts in het bezit van
een woonwagen, twee trek- en een school-
paard, dat alleen uit de catastrophe was over
gebleven. En toen de karavaan langzaam
langs den heirweg trok, gaf Lagoutte de
teugels aan zijn oudsten zoon over, ging in
den wagen, sloeg zyne handen voor het ge
zicht en weende bitter.
Dat was dus het resultaat van jarenlang
werken, zware zorgen en moeiteneen woon
wagen, drie paardenDe laatste afstammeling
uit het trotsche kunstrijdersgeslacht Lagoutte
was een straatkunstenaar, een straatkome
diant geworden, zonder eenig vooruitzicht er
ooit weer bovenop te komen. Ja, ééne mogelijk
heid was er nog: zijne dochier Paula! Als zy
kon medewerken, durfde men het wagen, den
strijd met het noodlot met succes weer op
to nemen.
Toen Paula vóór zeventien jaren in eene
Belgische provinciale hoofdstad geboren werd,
meende mevrouw Lagoutte, die van de oude
Duitsche kunstrijdersfamilie Stark afstamde:
„Als wij gezond blijven en de zaken goed
gaan, dan mag het meisje nimmer artiste wor
den; zy zal niet met de zigeuners in aanra
king komen en het bittere brood der vage
bonden niet eten. Je familie werkt reeds
honderd jaar, de mijne nog langer en wat
hebben wy bereikt? De woonwagen is onze
wieg, de spoorwagen ons tehuis. Overal zijn
wjj veracht, overal vreemdelingen. Dat is een
zeer treurig lot, en al het klatergoud, al do
bijvalsbetuigingen der menigte kunnen ons
datgene niet vergoeden, waarnaar ieder hart
haakt: eigen haard, vaderland en rust. Om
deze redenen zal Paula nooit kunstenares
wordenen opdat dit niet tegen onzen wil
geschiede, mag zij niets van liet vagebonden
leven loeren kennen."
En Lagoutte was het daarmede eens. Toen
men in Duitschland kwam, werd het moisje
in eene stad in de Rijnprovincie op eene
kostschool geplaatst; de jaariijksche betaling
geschiedde stipt, en alle drie a vier jaren be
zochten de ouders het tot een prachtig mooi
meisje opgroeiend kunstrijderskind, welks op
voeding niets te wenschen liet.
En als het echtpaar dan weer in den trein
zat, dan drukte Lagoutte zyne ochtgenoote
de hand en zeide:
„Het is goed, Emeline, dat ons kindgeene
artiste is geworden
Dit alles schoot den directeur te binnen,
toen hy zjjn treurigen toestand overdacht.
Zijne vrouw naderde nu zacht haren man,
trok hem tot zich op haren schoot en zeide
„Als het zjjn moet, Lagoutte, zullen wü
Paula schrijven, dat zjj tot ons komt."
„Slechts op die wyze kunnen wy ons voor
den hongerdood behoeden, Eme'ine", ant
woordde de directeur. „Paula is jong en
schoon zy moet trekken. Rjjden en een
weinig gymnastiek zal zy spoedig leeren,
want door hare aderen vloeit zuiver artisten-
bloed. Maar als wij eerst weer wat vooruit
gegaan z(jn, dan zal zy, wat mij betreft, in
den burgerlijken stand terugkeeren, ais zy
het nog kan."
En zoo geschiedde het. Paula werd geroe
pen en leerde ongelooflijk snel.
Vervolg ommezijde,)
