N\9679.
Vrijdag IX September.
A°. 1891
{Deze {Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Leiden, 10 September.
Jc° a@"0.xXXot;G>:n..,
GEFUSILLEERD.
PItIJS DEZER COURANT:
Voor Leictej". p«r 3 maandenf 1.10.
Franco per post1.40.
AfKCwverlijte Nommers0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
"Van 16 regel9 /"1.05. Iedere regel meer f0.17$*-
Grootere letters naar plaatsruimte. Voor het -
incasseeren buiten de stad wordt ƒ0.10 berekend.
De afdeeling Leiden en omstreken der
Nederlandsoh-e Maatschappij voor Tuinbouw
en Plantkunde had gisteravond, uitsluitend
voor do leden met hunne dames, een feest
avond in „Zomerzorg",
De groote zaal was goed gevuld, maar,
dank zy het fraaie weder, hadden velen ook
onder de veranda en in den tuin plaats ge
nomen.
De voorzitter, dr. H. Boursse Wils, opende
de samenkomst met allen hartelijk welkom
te heeten op dit feest van Tuinbouw, dat ge
lukkig door zulk voor dezen zomer zoo zeld
zaam prachtig weder werd begunstigd. Hij
deelde tevens mede dat het vooraf vastgestelde
programma door samenloop van omstandig
heden verandering had moeten ondergaan,
zoodat nu alléén aan rnej. M. Bidderhof de
taak overbleef eenige voordrachten op de piano
ten beste te geven.
Die taak was daardoor allesbehalve ge
makkelijk of dankbaar; maar onze 17-jarige
stadgenoote vervulde haar zóódanig, dat zij er
algemeenen bijval mede ondervond. Den Bech-
stein-vleugel uit het magazijn van den heer
Cockuyt wist zij zeer goed te bespelen met
Mendelssohn's „Frühlingslied", Chopin's „Noc
turne", Schumann's „Blumenstück" en Yon
Weber's „Rondo brillant."
Zy toonde voor het klavierspel bijzonderen
aanleg te bezitten en deed hare onderwijzeres,
mej. Yan Baaten, alle eer aan. Zij speelde
met gevoel en vasten aanslag.
Maar gel ijk dto voorzitter in zijne toespraak
had gezegd, bleven op een feest als dit, hoe
schoon de edele toonkunst ook is, de bloemen
toch de hoofdzaaken deze waren er in groote
verscheidenheid en in grooten getale, vooral
in den vorm van keurige bouquetten, waar
van de rozengeur de zaal vulde. Ze waren
er aan het einde der zaal, tegen de wanden
en het orkest, met nog eene menigte andere
bloemen en planten ter opluistering, geëta
leerd en zouden met eenige kamerplanten kos
teloos worden verloot.
Bovendien was reeds dadelijk bij het bin
nenkomen in „Zomerzorg" aan eene dame
van ieder lid namens het bestuur een lieve,
ofschoon niet zóó groote bouquet aangeboden,
zoodat elk aan een tafeltje gezeten gezelschap
met zulk een bloemstuk prijkte. In den aan
vang van den avond werden daarbij door den
heer K. Yan Wezelenburg, uit Boskoop, nog
honderden losse rozen beschikbaar gesteld en
namens hem bij de dames rondgedeeld, eene
beleefdheid, welke blijkbaar zeer werd op pry's
gesteld en waarvoor hem door den Voorzitter
uit aller naam hartelijk werd dank gezegd.
De verloting had in de pauze plaats, nadat
vooraf de dames hare oogen in de beschou
wing der pryzen van naderbij hadden doen
te gast gaan. Ook werd er veel in den tuin, waar
het nu weer op en top zomer was, gewandeld.
Bij de verloting, voor velen niet het minst
aantrekkelijke van den avond, was echter
iedereen aanwezig, en na het aflezen van elk
nummer kon men hetzij een heer of jonge
dame zich naar de bestuurstafel zien begeven,
ten einde het getrokkene in ontvangst te
nemen. Menige toejuiching ging er dan op en
van tevredenheid getuigende aangezichten kon
men ontwarenmaar misschien ook van ijver
zucht onder hen, die niet tot de gelukkigen
behoorden, want de verzameling bouquetten
en kamerplanten was ditmaal, ofschoon niet
zoo talryk als vorige 'jaren, zeer keurig.
Enkele heeren waren zoo beleefd het door
hen gewonnene aan dames, die nog niet van
een pry's waren voorzien, aan te bieden.
En zoo eindigde ook dit feest weder, na
een woord van dank van den Voorzitter tot
allen, die er toe hadden medegewerkt om het
te doen slagen, aan den heer Couvée voor
het beschikbaar stellen van zaal en tuin, aan
mej. Ridclerhof voor haar verdienstelijk en ge
waardeerd spel, aan do commissie, die zich
met de regeling van het feest en de verloting
had belast, en ten slotte aan allen, die door
hunne op prys gestelde tegenwoordigheid ook
hadden bijgedragen om den feestavond luister
by te zetten.
Yan den heer S. W. Tromp ontving het
Ryks Ethnographisch Museum alhier wederom
eene zeer welkome aanvulling der Borneo-
collectie; inzonderheid komt daarbij een stuk
voor, dat van bolang is tot recht verstand
van sommige op schilden voorkomende en tot
dusver onverklaarde figuren; ook een inge
zonden schedel is eene gewenschte bydrage
voor de anthropologische verzameling. Men
zie de beschrijving in de Staatscourant van
10 dezer.
Er bestaat gelegenheid tot verzending der
correspondentie naar Banana, door middel
van het stoomschip „Erasmus", van Rot
terdam vertrekkende. Ten postkantore alhier
moeten de brieven enz. uiterlijk Zaterdag
ochtend om 7.55 bezorgd zijn.
De wyze van verzending behoort duidelyk
op het adres vermeld te worden.
A. s. Zondag-morgen, te halftien, zal de
godsdienstoefening in de Hervormde kerk te
Valkenburg geleid worden door ds. Wuster-
hofif, predikant te Gent, in België, en des
avonds te halfzeven door ds. Oberman van
Leiden.
Do Tweede Kamer is bijeengeroepen
Dinsdag te 3 uren ter benoeming der com-
missiën voor het onderzoek der geloofsbrieven.
Ook de Eerste Kamer zal Dinsdag te 3 uren
eene vergadering houden.
Het „Dagblad van 's Gravenhage" meldt
dat HH. MM. de Koninginnen niet, gelyk el
ders werd gemeld, a. s. Zaterdag, maar eerst
as. Maandag te 's-Gravenhage zullen terug-
keeren, om in de residentie drie of vier dagen
te vertoeven.
De Staatscourant van 10 dezer bevat
een koninkly'k besluit van 8 dezer, waarby
aan mr. N. G. Pierson, op zijn verzoek, ten
gevolge zyner benoeming tot minister van
financiën, eervol ontslag wordt verleend als
president der Nederlandsche Bank.
De buitengewone gezant en gevolmach
tigd minister van Turky'e bij ons Hof, Karadja-
pacha, is gisteren in de residentie aangekomen
en heeft zijn intrek genomen in het hotel
„Den Ouden Doelen."
Door de arrondissements-rechtbank te
Leeuwarden is, ter vervulling van de vacature
van kantonrechter te Sneek, opgemaakt de
navolgende alphabetische lyst van aanbeveling
mr. K. Klein, kantonrechter te Lemmer; mr.
A. Potma, id. te Bergum, en mr. C. "Witholt,
rechter in de arr.-rechtbank te Heerenveen.
Aan het Banket, dat do minister van
waterstaat namens de Regeering geeft aan
de gedelegeerden van het Landbouwcongres,
zyn genoodigdalle ministers, het bureau van
het congres, de presidenten der afdeelingen,
de leden van het uitvoerend comité wonende
te 's-Gravenhage, eenige leden der Eerste
Kamer, de secretaris-generaal en de adminis
trateur bij het departement van waterstaat.
Gemengd Nieuws.
Reeds eenige uren voordat de
manschappen der infanterie aan de goederen
loods van het Staatsspoor, aan den Haagweg,
naby deze gemeente, per extra-trein van de
manoeuvre-terreinen aankwamen, was het op
dien weg en in het Noordeinde gisteravond
levendiger dan anders. Te zeven uren werden
aan den spoorweg bereids eenige infanteristen
opgesteld, ten einde aldaar de noodige ruimte
vry te houden.
Verder op den schoonen avond stroomde
het naar die plaats van aankomst en verdrong
zich in de door te trekken straten eene dichte -
en luidruchtige menigte, bestaande uit bloed
verwanten en goede kennissen van de „vieren'*
en uit belangstellenden, die tuk waren op een
vroolijk stukje muziek.
Op den bepaalden tyd, tegen halfelf, kwam
de militairen-trein, een byzonder lange, zoo
als er van het Staatsspoor hier niet veel
arriveeren, aan. Het uitstappen en opstellen
gingen vlug en weldra marcheerden de met
ongeduld verbeide zonen van Mars door de volks
menigte over den Haagweg, door het Noord-
einde, over het Kort Rapenburg, door de Paar-
densteeg, naar de kazerne aan de MorschpoorL
Aan toejuichingen van de zyde des volks ont
brak het den krijgers niet.
De schut^ery-muziek had hen ter plaatse
van aankomst verwelkomd en zorgde onder
weg by afwisseling met de stafmuziek van
het vierde regiment infanterie voor de noodige
opwekkende muziek.
In het Galgewater werden op schuitjes,
liggende naby de Borstelbrug, klein vuurwerk,
als vuurpijlen en zwermpotten, en bengaalscb j
vuur ontstoken, dat, van vele kanten zicht
baar, een aardig effect teweegbracht. Op andere
plaatsen, waarlangs de lange stoet in marsch-
tenue, en door velen uit de burgery begeleid,
trok, werd nog bengaalsch vuur als hulde-
bewys gebezigd, o. a. in het Noordeinde, in
de Paardensteeg en in de Morschstraat.
De leden van de Leidsche studenten-ver-
eeniging „Pro Patria", die, als bekend is, vrij
willig het lot der soldaten deelden, marcheer
den, en dit in den waren zin des woords, in
de voorste gelederon. Vooral hen gold het
afsteken van het vuurwerk.
En zoo is dan nu Leidens garnizoen weer
waar het behoort. Gisteravond ondervond het
dat de terugkomst, een feestelyken intocht
te noemen, do burgery niet koud liet, zy hot
dan ook misschien voor het grootste deel niet
zoozeer om het geheel dan wel om de samen-
deelen, waaruit het bestaat.
By het woonhuis van den heer,
P. H., metselaar en adjunct-brandmeester aan
de Langegracht 152, naby de Gasfabriek alhier^
ontstond hedennamiddag tegen drie uren iq
eene turfschuur, staande in den tuin, een#
brand, welke veel rook verspreidde, het
uitrukken van eenige spuiten en de werking,
van ds spuiten Nos. 7 en 8 noodig maakte. Het
vuur was vrij spoedig uitgedoofd.
Het schoone zomerweder, waarin
wij ons dezer dagen mogen verheugen, ge6ft
tot vele aanvankelijk uitgestelde of reeds voor
vervallen gerekende uitstapjes gelegenheid.
4.)
Marja viel in zwijm en Fedor werd uit
de kamer gebracht. Eerst buiten kwam hjj
weer tot bezinning. Zjjne uniform was in het
gevecht met Maidanof verscheurd en vuil ge
worden, zjjne muts had hjj achtergelaten,
maar hjj snelde zonder oponthoud naar de
woning van den overste, om zich bjj dezen
aan te melden en hem het gebeurde mede
te deelen.
Peter Tetrowitsj verschrikte in hooge mate.
„Waanzinnige!" riep hjj, „wat heb je ge
daan! Je hebt je feitelijk aan je superieur
vergrepen, je hebt hem misschien gedood
weet je wat het gevolg daarvan is?"
„Ik weet het", zeide Fedor; „maar gjj,
overste, zoudt in mjjne plaats hetzelfde ge
daan hebben."
fWie weet, wie weet!" zeide de overste.
„Geene complimenten! Je moet terstond in
voorloopig arrest. Onmiddellijk! En ik zal
naar het heerenhuis gaan, om te zien, of die
schurk Maidanof nog leeft, De duivel hale
hem, dien lafaard!"
II.
Een rijtuig joeg in de richting naar Twer
onafgebroken en met angstwekkende snelheid
over den hardbevroren, steenharden bodem,
welke nog niet door sneeuw bedekt was. Do
jamtsjik, die op den bok zat, zette de paar
den voortdurend door woorden en door luid
zingen aan, en als deze middelen niet wilden
baten, begon hij te schelden, en als ook dat
niet hielp, greep hjj naar de zweep.
In het voertuig zat Marja en naast haar
eene dienstbode, eene lijfeigene, die met haar
opgegroeid was. Het doel der reis was Twer,
het naaste spoorwegstation der lijn Moskou
St.-Petersburg, welke naar den wil van czaar
Nikolaas lijnrecht volgens het liniaal aange
legd was geworden, waarby in het geheel
geene rekening was gehouden met de groote
steden, welko in do nabijheid lagen. Twer
is nog heden ten dage de eenige stad van
beteekenis, welke deze Ijjn onmiddellijk
passeert.
Marja Saloesjkin wilde naar St.-Petersburg
en de genade van den czaar voor Fedor Von
Buttler inroepen. Het was de eenige moge
lijkheid, voor den ongelukkige iets to doen.
De dood door den kogel was hem anders
zeker, want nog hoerschte in het leger de
door keizer Nikolaas ingevoerde strenge,
bloedige wet, die niet de geringste tegen
spraak duldde, die de geringste vergrijpen in
den dienst met de zwaarste straffen bedreigde.
Keizer Nikolaas had o. a. van het exercitie
plein te St.-Petersburg een geheel regiment
der garde-cavalerie direct naar Siberië gezon
den, omdat het zjjns inziens slecht exerceerde,
en eerst toen het regiment de helft van den
weg had afgelegd, werd het teruggeroepen.
Buttler had zich feitelijk aan een superieur
vergrepen, hjj had Maidanof bjjna gedood, en
daarop stond als eenige straf de dood.
De overste had Marja dit met dorre woorden
uiteengezet; hjjzelf kon niets doen, de disci
pline moest tot eiken prjjs gehandhaafd wor
den. De eenige raad, dien hij Marja geven
kon en hy moest toch iets doen voor het
„St.-Petersburgsche souvenir", dat hy weer
ontvangen had was, zich tot den czaar te
wenden, opdat deze de doodstraf misschien
in verbanning naar Siberië zou veranderen.
In Siberië was het niet zoo erg, als men
geld genoeg had. De veroordeelde kon onder
weg misschien ook ontvluchten en naar het
buitenland gaan. De gevallen, waarin eene
vlucht gelukt was, waren niet zoo zeldzaam,
vooral niet, als de vluchteling over genoeg
geld kon beschikken. De overste had Marja
bovendien beloofd, de zitting van den krijgs
raad te vertragen, kortom, elk mogelyk uit
stel te bewerken, voor zoover hy daartoe de
macht had.
Met welko gevoelens Marja in het verschrik-
kelyk stootende voertuig zat, kan men wel
denken. Zy gevoelde zich in zekeren zin
schuldig aan het ongeluk van harén Fedor'.
Zy had geheel en al vergeten, in welke ver
houding Buttler tot den beschonken Maidanof
stondzij had hem direct uitgedaagd haar'
van Maidanof te bevryden, in plaats van
Buttler te verzoeken, zich te verwydere.n.'
Zy had den beleedigenden officier even goed
door hare lyfeigenen hebben kunnen laten
verwyderenMaidanof zou dan stellig streng
gestraft zyn geworden door den Sverste, en
Buttler zou eveneens eene klacht hebben
kunnen indienen, welke niet zonder gevolg
zou gebleven zyn. Thans was alles verloren,
zoo niet de genade van den keizer eene ver
zachting der straf bracht.
Voor het winterpaleis teSt.-Petersburg'
verzamelden zich op een Novemberdag van
het jaar 1855 groepen van menschen, die den
terugkeer van den czaar van de parade af
wachtten.
(Wordt vervolgd.)
