Feuilleton.
Id do nabijheid vanLeksmond
geraakte eon jongen, die op een gevelden
boom aan het spelen was, door het kantelen
van dezen met den arm zoodanig bekneld,
dat een paar reizigers uit Vianen, die bot
zagen, niet m staat waren den jongen te
bevrijden. Eerst aadat door inmiddels toe
gesnelde bulp oene dommekracht was aan
gebracht, word do jongen uit zijn smarteiyken
toestand verlost. De arm is zwaar gekneusd,
de jongen lijdt veel pijn en is dadelijk onder
geneeskundige behandeling gesteld.
Reeds eenige dagen heeft do
burgerwacht van Ter-Apel weer haar huisje
op do grons betrokken. Een viertal personen
houdt daar beurtelings twee aan twee de
wacht. De Duitachers nameiyk hebben overlast
van hot Eeniswater en nu zijn de Hollanders
bevreesd, dat de zoogenaamde „Leidiek" door
gestoken zal worden, waardoor de omstreken
van Tor-Apol ondor water zouden loopen.
Tot aanvulling van hot bericht
omtrent oene vermoedelijk onwettige inhech
tenisneming, bewerkstelligd door den burge
meester van Hoensbroek, kan worden mede-
godeeld, dat de in die gomeente toezicht
houdende marechaussees hebben geweigerd
tot die inhechtenisneming over te gaan, als
zijnde daartoe geene tormen aanwozig, doch
dat toeu door den gemoente-veldwachter de
last van den burgemeestor is uitgevoerd.
Dit den Bredaschen gemeente-
raad. Do voorzitter (tot den heer De Booy)
„Wenscht u het woord nog?"
De heer De Beoy: „Ja. Het voorstel van
den he9r Smite is van nog verdere strekking
dan het mijne; ik zou dus de voorkeur..."
De voorzitter: „U bent niet aan de orde;
het voorstel van de linkerzijde heeft met het
uwe niets te maken."
Da heer Do Booy: „Ik heb toch het recht
do zaak te verdedigen?"
De voorzitter: Neen, uwe zaak heeft met
die van den heer Smits niets te maken."
Do heer De Booy„Ik heb het recht te
spreken. Ik wilde den heer Yan Dam doen
opmerken, dat de vraag hier nooit gesteld
is, of we de kermis zullen afschaffen. De
heer Carré komt ook wel eens buiten kermistijd."
De voorzitter: „Laat ons terugkeeren tot
do orde. Ik breng in omvraag het voorstol-
Van Dam, gesteund door den heer Van
ilierlo."
De heer Do Booy: „Daar ben ik vóór"
De vooizitter: „Dan zal het we! goed mloo
pen. [Hilariteit], Maar u moet niet meer
sproken vóór dat u het woord hebt gevraagd."
De heer De Booy: „Ha!... Ha!"
Do voorzitter: „Ja... Ha!... Ha!"
De heer De Booy: „Mijnheer de voorzitter!
Ik moet het betreuren, dat er thans weet
ellenlange redevoeringen noodig zijn om B.
en U's, te herinneren aan de uitvoering van
oen eenmaal genomen Raadsbesluit. Ik heb hier
de officieels notulen vóór mi] liggen van 24
Oct., en daar staat het besluit duidelijk in te
lozenals we nu weer doorpraten, dan wordt
hot ad Calendas gracus verschoven."
De voorzitter (driftig)rAcl Calendas gracus,
wat is dat voor taal? Eufiu.
De heer De Booy; Ad Calendas graecas dan I"
Dat touwtje-springen somsge-
vaarlyk is, werd te Bokstel bewezen, waar
het dochtertje van S., na beproefd te hebben
wie het springen het langst kon volhouden,
bewusteloos neerviel. Er bestaat weinig hoop
het kind in het leven te behouden.
Met 1 April treedt een nieuw
tarief voor de internationale rondreisbiljettvn
in werking tueschen Italië eenerzyds en Duitscli-
land, Oo8tenryk-Hongarye, Frankryk, België,
Nederland en Zwitserland. Het is ongeveer
30 pCt. beneden de gewone pryzen der snel
treinen, maar kont geen vrijdom voor bagage.
Uit Kopenhagen moldt men, dat
het wel schynt of in de Deensche hoofdstad
eone epidemie van zelfmoord heerscht. Het
getal jeugdige gelieven, die zich in den laat-
sten tyd van hot loven beroofden, is inderdaad
schrikbarend. Op Nieuwjaarsdag niet minder
dan vier. Het waren twee verliefde paartjes.
Kort daarna kwam eon Zweedsch edelman te
Kopenhagen om er zich met eene jonge en
schoons Deensche acrobate van kant te maken.
Eene jonge Finlandsche, die eenigen naam had
als schryf8ter, pleegde zelfmoord, nu omstreeks
14 dagen geleden. In list vorig jaar had eene
andero Finlandsche schryfster dat ook gedaan,
omdat zy meende dat het publiek niet be-
hooriyk met bare letterproducten was inge
nomen.
De roden, waarom men uit Zweden en
Finland komt om in Kopenhagen een einde
aan zyn leven te maken, zou hierin gelegen
zijn, dat, volgons de wet in Zweden en Fin
land, het lgk van een zelfmoordenaar naar
do snijkamer wordt gezonden, maar in Dene
marken wordt begraven.
Te Evergem, bii Gent, heeft zekore
Te Buck zyn broeder en zuster, by wie hy
inwoonde, den hals afgesneden.
Eene Iorsche dame, die haar dienst
meisje, eene wees, die nog niet volwassen
was en hij haar in de leer, het boveniyfont-
lootte en met eene hondenzweep afranselde,
werd dezer dagen door den recht6r te Dublin
tot twee maanden gevangenisstraf veroordeeld.
Te Seraing werd tijdens het
carnaval een jong meisje, dat met haren
cavalier en eene zuster aan do voordeur naar
de drukte op straat keek, door een voorbij
gaand gemaskerd persoon met tweo schoten
u;t eene revolver gedood.
Een Fransch vakblad geeft een
verhaal van een hond, welke muziek beoor
deelt. Dit wonderdier is in Darmstad te vinden
bij oene familie, die trouwens ook wel wat
wonderlyks heeft. Zy bestaat uit acht personen,
liefhebbers van muzi6k, die voor hun genoe
gen van den ochtend tot don avond concerten
geven. Het hoofd des gozins is de leider van
hot orkest en speelt violoncel; de drie zoons
lestryken do viool; eene der dochters heeft
do plano voor hare rekening; do andere blaast
op de fluit en de moeder op de hobo; de
schoonmoeder verwerkt haar slecht humeur
op do paukenzelfs de keukenmeid wordt
niet mat rust gelaten en krijgt de bazuin tor
bespeling.
Prettig voor de burenzy stoppen zich
allen de ooren dicht; en de hond. welke hier
toe het vermogen mist, kiest de wyste party
en gaat er van door.
Doch de familievader wilde dat uitloopen
niet langer dulden; by liet het beest naast
zyn stoel liggen en dwong het de concerten
by te wonen. Zoodra er nu valsch gespeeld
werd, wat nogal eens gebeurde, tikte de
reeds voldoende bevestigd. Zelfs Is reeds be
kend, wat waarschijnlijk de aanleiding is ge
weest van het geschil. De Engelsche consul-
generaal heeft er zich nameiyk by den gou
verneur over beklaagd, dat gestrafte Britsch-
Indiac-he koelies openlijk mishandeld worden.
Dit heette geschied te zyn op bevel van den
procureur-generaal. Deze, door den gouverneur
ter verantwoording geroepen, beriep zich op
een door dezen verstrekten la3t, dien do
gouverneur wederom ontkende te hebben
verstrekt. Vandaar hevige oneenigheid tus-
schon heiden."
Het stoomschip „Semarang", van Java
naar Rotterdam, vertrok 13 Fobr. van Port-
Said; de „Zoeland", van Java naar Rotterdam,
vertrok 13 Febr. van Colombo; de „Prins
Willem I", van West-Indié naar Amsterdam,
is 13 Febr. te Havro aangekomen.
By koninklyk besluit van 13 dezer, op
genomen in do Staatscourant van 14 dezer,
is eene commissie ingesteld tot het houden
van een vergelykend onderzoek van candi-
daton, dingende naar een getuigschrift van
voldoend afgolegd examen voor opzichter van
's Ryks waterstaat, bestaande uit de hoeren
J. F. W. Conrad, inspecteur van den water
staat in de 1ste inspoctie, als voorzitter; II
E. De Bruyn, hoofdingenieur voor den alge-
meenen dienst van den waterstaat te 's-Gra-
venhage; E. R. Van Nes van Meerkerk,
ingenieur van den waterstaat te Breda; W.
C. Metzelaar, ingenieur-architect voor de ge
vangenissen en rechtsgebouwen te 's-Gravcn-
hage; K. E. Van Rysinge, hoofd eoner school
te 's-Gravenhage; en jhr. F. L. Ortt, ingenieur
van den waterstaat te Briello.
(Icmoiigd Nieuws.
De oude Bamberg zal nog eens
voor het voetlicht komen en wel a. s. Woens
dag IS Fobr. in het „Nut", waar hy eene
middag-kindervoorstelling geeft,
Hy rekent op eene volle zaal en dat hopen
we voor den grysaard, want breed heeft liy
het niet. Hjj heeft zoovele dor ouderen menig
maal genoegen verschaft, dat het byna ondank
baar zou besten, als men hem nu ook niet
eens 6en genoegen, een groot genoegen deed.
Hoe bejaard hij ook reeds is, uit verschillende
bladen en getuigschriften blykt, dat hy voor
zyne goocheltoeren toch nog niet te oud is.
De Hoogo Raad vereenigdo zich
gisteren met de uitspraak van het gerechts
hof to Amsterdam, waarby werd beslist dat
men den eigendom van een gedeelte van een
gebouw door verjaring verkrygen kan.
De 19-jarige hardryder op de
lange baan Marten Kingma, te Grouw (Fr.),
heeft dezen winter f 1000 gewonnen, terwijl
hy slechts aan drie wodslryden (Heerenveen,
Amsterdam en Paterswolde) deelnam.
Hij reed daarvoor nog geen kwartier op
schaatsen, zoodat hy elke seconde tydens
zyn ryden ongeveer een gulden verdiende.
Deze kampioen laat zich thans een werktuig
vervaardigen, waarop hy zich, evenals Kider-
len vroeger, in huis kan oefenennl. eene soort
van trapinrichting, waarop een tyd- en afstands
meter is aangebracht, zoodat te zien is, hoe
veel afstand in een bepaalden tijd zou zyn
afgelegd. Kingma doet dit om zyne heen
spieren te sterken.
DE TWEE NEVEN.
Novelle van
W. HILDEBXMD.
44)
„Hoe oud schat u die sporen ongeveer,
hier in het gras?" vroeg Lutner den bosch
wachter.
„Nauwelyks twee uren; zy zyn ontstaan,
nadat de dauw volledig gevallen was."
„Dat eene spoor leidt naar beneden, naar
den weg."
„Dat werd door my gemaakt, toen ik het
lijk vond", stotterde de marskramer.
„Zyt gy daar zeker van?"
„Ik geloof van ia."
„En dat andere?"
„Dat ie my onbekend. Ik geloof dat er dat
was, toen ik hier kwam."
.Weet niemand iets r.aders?"
Niemand antwoordao.
„Nu dan", wendde Lutner zich tot den
boschwachter, „neem nog een goschikt man
mede en volg dat spoor, zie dat gy de rich
ting diiidelyk aangeeft en tracht zoo mogelijk l
een goedon afdruk van de voetstappen te
verkrijgen! Ik zal u hier wachten."
De beide mannon verwyderden zich en
onder leiding van den assessor word de naaste
omgeving nog eens grondig onderzocht, doch
oogenschynlyk zonder eenig gevolg. Alleen
bukte Lutner zich eens in de nabyheid van
het bosch om een blinkend voorwerp op te
rapen, dat zijn scherp oog in het gras ont
dekt had. HIJ raapte het op, wees het zyn
protocolschryver en stak het, zonder rucht
baarheid er aan te geven, in den zak.
Het was een fijn bewerkt pistool, met ge-
damaskeerden loop en Ingelegd zilveren
wapen.
De jonge referendaris waa in eene te
goede school, om door eenig toeken aan zyne
verrassing lucht te geven over deze hoogst
gewichtige vondst en daardoor het plan te
verradon, dat zyn superieur met dit voorwerp
had ontworpen. Een zwygende hoofdknik was
alles, waardoor hy te kennen gaf, dat hy het
pistool gezien had.
Onderwijl ke?rd9 de boschwachter terug
en wist lo meidon dat hy het voetspoor tot
3an den weg naar Wolfensteln gevolgd had,
waar vervolgens de droge bodem allo verdere
onderzoek onmogelijk maakte. Duidelijke voet
sporen waren er daar niet meer te vind9n,
omdat het loof, het mos, en het overvloedige
gras door hunne veerkracht den indruk dor
voetstappen hadden verloren en dus niet
meer zichtbaar waren.
Lutner knikte toestemmend.
„Het is goed; ik dank u", zeide hy. „Ik
zal met den referendaris het spoor zelf eens
nagaan. Het rytuig kan my in elk geval op
dan boschweg tot op den weg naar Wulfen-
stein volgen. De anderen zullen my hier
blyven wachten. Brengt terwyl het lykweer
in denzelfden toestand on op dezelfde plek,
waar het eerst gevonden werd. Dokter! u
houdt het my ten goede, binnen een halfuur
ben ik terug. Tot weerziens!"
VIL
Graaf Leo had weinig geslapen. By het
aanbreken vau den dag lag hy nog wakker
te bed. Gedachten van verschillenden aard
hielden hem bezig; nu eens lachte hy in
zich zeiven als een gelukkig verliefde, dan
weer balde bij de vuist en sloeg de hand aan
het voorhoofd, om straks daarop in diep na
denken te verzinken, waarby diepe rimpels
op het gelaat zichtbaar werden.
De kamerdienaar, die zachtkeas de kamer
intrad om zyn ho9r to wokken, was verwon
derd hem reeds w-akkor te vinder.
„Is mijn nee: al wakker?" vroeg Leo.
orkestdlrocteur met den strijkstok tegen zyn
stoel; maar daar de hond er vlak naast lag,
ontving die de slagen en protesteerde daar
natnuriyk tegen door te janken.
Langzamerhand nam de liefde voor de kunst
by het dier toe. Hy begon te begrypen, dat
elke tik, welken hy ontving, correspondeerde
met een valschen toon. Al heel spoedig be
hoefde met hem slechts aan te kyken en h(j
jankte op het goede oogenblik. Vervolgens
kon hij ook die leiding missen en jankte van-
z-ilf: hij was muziekcriticus geworden. Van
nu af kon men het dier meenemen naar het
theater of een concertzoodra er eene ver
keerde noot werd gespeeld, begon hy te jan
ken en ging hy te keer tot zyn baas liem
tot rust bracht.
Naar men zegt, zijn er heel wat muziek
uitvoeringen, waar de hond nu geweerd wordt.
INGEZONDEN.
Mijnheer de Redacteur.'
Gaarne zou ik als werkman myn hart eens
in het publiek lucht willen geven, door middel
van Uw geacht Dagblad.
Wy leven in een tyd, waarin op het oogen
blik een stryd gestreden woidt om de onbil-
Uike wet der aienstvervanging by het leger
af te schaffen.
Aangezien ik een voorstander ben van per-
soonlyken dienstplicht, kan een ieder begry
pen de groote ergernis, welke het in my
verwekt, als ik op den Stationsweg wandel
en ik zie daar in een café eene kaart han
gen met het opschrift: „Militairen beneden
den rang van onderofficier worden niet toe
gelaten."
Ik zie daarin eene miskenning van onze
kinderen, omreden zy het grootste aanta!
leveren voor de militie, en het zou my met
verwonderen, ais de werkliedeii-vereenigiiigen,
dia daar hun jaarfeest vieren, tegen zulk een
maatregel al niet geprotesteerd hadden. Want
veracht de kastelein d3 dubbeltjes niet van
onze kindoren al3 zy burger zyn, waarom
waert hy ze als militair?
Zoo een verbod is, meen ik, een klap in
ons aangezicht, en ik zou de werklieden ver
enigingen willen aansporen, als zy nog niet
geprotesteerd hadden, dat te doen, om op te
komen togen een voor or.zen star.d zoo ba-
ie!jjk verbod.
U dankzeggende, M. de R., voor de ver
beende plaatsruimte, noem ik n;y:
Een Werkman.
LICHTSTERKTE.
Resultaten der waarnemingen aan de Gasfabriek.
WEEK van 1 tot en met 7 Febr.
Datum.
Uur.
Aunt al.
Gem. Eng.
Standk.
1 Febr.
5.7.
7
16.6 (*j
'1
5.7.—
8
16.S
3
5.7.—
7
16.S
4
5.7.—
8
16.9
5
5.7.15
7
16.8
6
5.7.15
8
16.4
7
5.7.—
8
16.6
(*)I>it betoekent: Wanneer men 5 cubic feet 141.6
liters per uur van zulk gas verbrandt in een 6ugg's
London-Argand-Standard burner No. X, met 24 gaatjes,
wordt een liobt verkregen, dat in aterkte gelijk etaat
mot 1G.G, IC.8 enz. Standaardkaareen, waarvan elke
kaars 20 gTaine 7.8 grammon Bpermaeeti per nar
verbrand t.
„Mynheer is reeds een halfuur geleden
uitgereden."
„Is het dan al zoo laat?"
„O neen, maar de graaf is hedenmorgen
buitengewoon vroeg opgestaan en terstond
uitgereden."
„Weet je waarheen?"
De kamerdienaar schudde ontkennend het
hoofd.
„Ik weet het, dat ge niet nieuwsgierig
zyt. Myn neef is vlug en maakt weinig
drukte. Maar.binnen een halfuur zal ik
opstaan, Jean! Ik wensch op myne kamer
alleen te ontbyten. Om acht uren moet het
rytuig vóór wezen. Ik wensch myn noofr.ieti
eer te zien, dan wanneer ik uit de start
teruggekeerd ben. Ik heb er eene reden vor r.
Versta je, Jean?"
„Otn u te dienen, Uwe Genade!"
De kamerdienaar verwijderde zich.
Nauwelyks had deze echter het -vertrek
verlaten, toon in de aangrenzende k?.m-reen
luid gerecht vernomen werd, vorsch-dene
stemmen hoorde men te golyk <vi bov die
allen uit was de. stem van Je?.:: dnideiyk te
vernemen.
{Wordt vervol ji)
