8*. 2463.
Zaterdag 27 December.
(Bezs (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van -Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Leiden, 24 December.
Feuilleton.
Aan den rand des afgronds.
Xaar liet Duitsch.
1)
Wordt verioigd.)
A*. 1890.
FEU8 DEZBR COUHANT:
Voqr Lcidetn per 3 m*&ndcn,^ L10.
Franco per post.1.40.
A&cndsrjyko Nomwere.0.05.
PBXJ8 DEB. AD VERTEN TIEN
Yftn 16 regels/1.05. Iedw» regel near/Ul7J.
Grootoré letters naar pltatsrolmte. Voor het tn-
cae&oeron buiten do eted "wordt 0.10 berekend.
Otflcieel© H«iiuls^eiiay«n.
Burgemeester en "Wothoudere der gemeente Leiden
Brengen ter «Igemesne kennis dat het bureau
Tan den Burgerleken Stand op Donderdag
35 December a. e. (laten Kerstdag) zal gesloten ayn
en op Yrydag 20 December a. e. (2den Kerstdag)
geopend z^u van des namiddags 12 tot
ïlnrea
Burgcmeester en Wethouder» voornoemd,
Leïdèn^ DE KANTER, Burgemeester.
24 Deo. 1*90. E. KIST, Becretari».
Eea blik ln den eventueel toekom-
«tijen toestand der stad Lelden.
{Ingezonden)
III. (Slot.)
Alle verdere sterkere of zwakkere argumen
tatie nu daargelaten, staat nog te bezien, of
do mannen vau het heldengeslacht van den
Majuba, bet pendant krygsmoniiment van de
Thermopylae, maar grootecher dan dit en
'historieel vaster of die mannen het lydetjjk
zouden kunnen verduren, dat het koren van
kun grond voor hunne veeten door anderen
vrerd weggemaaid en weggevoerd. Dat karak
ter toch voelt en ziet onder het motief, als
zou 't algemeen belang eene annexatie ge
bieden, een despotischen geest, die hen wille
keurig bedreigt, zonder eenig volkomen zuiver
klinkend argument b\j te brengen, even vast
klemmend voor elk wezen, met rede begaafd.
Moet en zal er in allen gevalle iets
gedaan worden, beeft Leiden inderdaad
•ogenblikkelijk dringende behoefte aan meer
grond ter bebouwing voor de gemeente
zelv* en voor wie particulier ook, die ïdwo-
ner van Lelden zou wonschen te worden,
-zoo ware het voorzichtiger, veel eenvoudiger
-en oneindig minder kostbaar haren eigen grond
daarvoor te bestemmen, ruim geDOeg voor
eene straat van eene uitgestrektheid als de
Breestraat met de Haarlemmerstraat verlsDgd
beslaat. Men dempe slechte de singels, natuur
lijk op eenige onmogelijke gedeelten na, van
lieverlede geheel en slechte zooveel mogelijk
den grond, waardoor eene oppervlakte zou ver
kregen worden, grooter dan men zoo opper
vlakkig verwacht had. Zoo was alle conflict
met de omliggende dorpen vooreerst verme
den. Zoo zou de gemeente voor haar eigen
gebruik overgeooeg kunnen houden en het
-overige haarselve ten bate verkoopeneene
onberekenbaar meerdere doorspoeling zou
haar ten goede komen. Dio kostbare over
brugging zou geheel vermeden worden en
bestaande bruggen zouden vanzelf vervallen.
En. wat het allervoornaamste is, men zou
zoodoende tevens het sine qua non, hot eerste
vereischte voor een grooter goed geheel in de
I t lekomst vooruit daargesteld hebben. Want
er behoort inderdaad eene ongewone fantaisie
toe, om ln wat volgens bet geopperde plan
de nieuwe stad zou worden, eenigen schijn 1
van geheel met de oude te zien.
Welk eene eYontueele toekomst, dus! Ge
lukkig dan nog, dat de wakkere, onbedwing
bare speculatie-geest reeds bi) voorbaat gereed
staat met plannen, om diengenen, hetzy stad-,
genoot, bstzt) vreemdeling, die den steeds
toenomenden lastendruk ontgaan of vermijden
moeten of verkiezen, een nieuw fatsoenlijk
goed onder dak te bezorgen buiten de even
tueels nieuwe grens.
Hiermede zij voor ditmaal het bovenstaande
aangeboden: Geen gevolgtrekkingen uit losse
onderstellingen, geen breede, voorzichtig ge
kunstelde, allicht In den grond klein logische
redeneerlngon, geen fictie, geen podzie, maar
esne afbeelding, met inachtneming van be
staande toestanden, naar bestaande voorbeel
den, waaronder de zeer ruime, prachtige en
groofe, ook universiteits stad Nancy, te voren
door hare landgenooten het oostelyk Parijs
genoemd, later de nëcropole bij uitnemendheid,
waar men overal alleen zijne eigen stappen
hoort, waar men zoo spreken er hare land
genooten zeiven over om eenig idéé te geven
van die doodsche straten waar men schrikt
op 't hooren of zien van den eenigen, stads-
rangshalve nog aangehouden tramwagen,
bespannen met een paar verarmde, steeds
vergeefs naar eenig en vroeger jaren wol ge
noten voertje haver, kleppers, aldaar voort-
gezweept door een, hem duidelijk aan te zien,
vroeger ook betere dagen gehad hebbenden
koeteler.
Moge Nederland bewaard bljjven voor een
Hellandsch Nancy 1 A. Z.
Door de alhier zitting houdende genees
kundige staatscommissie is heden tot arts
bevorderd de heer T. Beekenkamp en zijn
toegelaten voor hat eerste gedeelte van het
arts-examen de heeren T. W. Beeker en M.
A. J. Geluk.
De Muziekschool der Maatschappij voor
Toonkunst alhier gaf des middags en des
avonds gisteren in de groote zaal van bet
Nutegebouw weder hare openbare les.
In den middag van één tot vier uren waren
de voordrachten der leerlingen van de eersie
tot de zesde klasse aan de beurt.
Hier deden zich reed» velen hooren, die
naderhand stellig met succes des avonds
zullen optreden.
O. a. noemen we uit de grootë keuze slechts
No. 25, dea leerling P. C. Knaap met de
viool-fantasie ,Le Pirate" on No. 9: Lied
„Ach wie so bald" voor viool en piano door
olf leerlingen (onderwijzer de beer Striening.)
Do avond uitvoering duurde van zeven uren
tot bfl halfelf, dus een uur korter dan vorige
jaren, en was bestemd voor zevende, achtste
en viool-klasse.
Als solisten voor zang traden op de dames
L. Mao Gillavry in liederen van Mendelssohn
en BrnchL. Zaalberg en L. Idae Gillavry
in een duet uit de „Freischürz"L. Zaalberg
in liederen van Rob. Franz; H. Dnmont en
L. Mac Gillavry in een duet uit „Lakmé";
H. Van Loo In „Xerxes" van Hfïndel. en H.
Dumont ln „Le Pardon de rioèrmel" van
Meyerbeer.
Bovendien werden door de Ensemble-klasse
nog een paar koron uitgevoerd.
Er werd zuiver en met warmte gezongen,
Biet het minst door mej. L. Zaalberg, wier
liederen vooral troffen.
Eene der in het programma vermelde dames-
solisten was door ongesteldheid verhinderd
op te treden.
Ook do violoncellist bleek ziek te zun.
Voor viool deed, behalve vele leerlingen
te geiyk, zich er één hooren als solist, maar
die was goed ook. De heor B. Bos heeft vele
vorderingen gemaakt en leschikt over een
voortreffeiyk staccato.
Voor piar.o deden zich als solisten hooren
de dames M. Ridderhof en C. Sytsma in een
Dno van Saint Saóns; L. D. V. Van derVen
ln eene Valse van ChopinJ. Schouten ln
eene Valse van Moskovrski; E. Dumont in
«ene P.hapsodte van Fr. Llszt, en d® jonge-
heeren A. C. Vroede in eoao Sonate van L.
Van Boothoven on C. "V.Bos in een Impromptu
van Ff. Schubert.
By het groot aantal leerlingen spreekt het
vanzelf dat men hier byzondere talenten te
hooren kreeg. Over het algemeen klonk alles
(dank zy ook het schoone vleugeltje) uitstekend.
Byzonder merkten wy op de kalme en uit
stekende voerdiacht van den nog zeer jeug
digen C. V. Bos (leerling van den heer Enderle).
Aangezien mej. Wla Dikema (leerares vooi
den zang) hare leerlingen niet zelve accom
pagneert, komt voor die begeleiding een
woord van dank toe aan mej. Van Baaten,
leorares voor de plano.
Overigens mogen allen, die met den direc
teur, den heer Wetrens, met het onderwys
belast zijn, met genoegen op hun arbeid
temvzlen:
Het Was ook nu een avond, welke meer
malen aan een concert deed denken.
Aan de Kweekschool voor Bewaarschool-
i houderessen alhier werd van den 17den tot
dsn 23aten dezer het tweede gedeelte van het
examen afgenomen voor bewaarechoolhoude-
res, nl. dat voor de hoofdakte.
De adsplranten werkten met eene klasse
leerlingen, leverden teekeningen naar de natuur,
maakten opstellen over de theorie en de
practyk der leervakken en over schoot-hygiëne;
zy verklaarden mondeling een gedeelte der
leer- en speelmlddelen, teekenden een voor-
werp naar de natuur op het bord en zongen
een lied.
Het examen werd gedeeltelyk bygewoond
door de schoolcommissie, de commissie der
gemeente-bewaarscholen en den burgemeester
der gemeente.
De geslaagden zijn do volgende dames:
Elisabeth Kolkman, Joh. Chlmaer van Ouden
dorp en Antje Pfijfer, allen uit LeldenJacoba
Huygens, uit AmsterdamArlne Van der
Moer, uit Hlllegersberg, en Anna Sorné, uit
's-Gravenhago.
Met genoegen Ternomen wy dat de
commissie, die zich gevormd heeft om eene
liefdadigheids-soiree in den Schouwburg alhier
te organi30eren, in hare pogingen by het
aanbieden der lijsten veel modewerking
ondervindt.
Behalve geldelyke bydragen om den nood
der in deze bittere kou zoo veel ontberenden
te lenigen, ontvangt zy, geiyk uit eene ach
terBtaande advertentie blykt, ook vole nuttige
voorwerpen, welke ten hoogste welkom zy».
Natuuriyk kunnen de dames niet by leder
een te gelyk de lfjsten aanbieden, doch zy
bey veren zich om dit zooveel mogeiyk overal
te doen. Zy, die hunne giften reeds eerder be
stemd hadden, zullen die dus wel willen dis
ponibel houdeD.
Aangezien het wenscheiyk is voorgekomen
de lysten niet op de Kerstdagen aan te bie
den, zal er den dag daarna dadeiyk weer
mee worden aangevangen.
Men teekene dus ruimi De behoeften zyn
groot en dringend 1
Aangenomen Is bet beroep by de Herv.
gem. ts Graft door den heer H. L. Oort,
cand. te Leiden.
By de te Katwyk gehouden herstem
ming voor lid van de Kamer van Koophandel -
en Fabrieken tusschen de beeron D. Haas
noot te Katwyk aan Zee en H. Noort te
Katwyk aan den Ryn is eerstgenoemde ver
kozen.
„Loop eens flink hsen en weer, kind, dat
gi weer wat warm wordt. Ik kom dadeiyk
terug, dan neem ik u mee in oisse kamer en
krjjg je eene lekkere boterham."
De kinderoogen straalden.
„Juffrouw Römer.
„Wat is er, kindlief?"
„Kr(jg ik er dan koffie by?"
„Ja, een groote kop vol
Het kind begon op bare yskoude voetjes
rond te spriDgen.
Toen Greta ecfcter om den hoek verdwe
nen was, raapte het meisje vlug een handje
bevroren 6neeuw op, liep er ai3 de wind mee
doer do poort en slingerde den bardon sneeuw
bal met al do kracht van haren kleinen arm
tegen een raam in do bovenste verdieping.
„Dat is voor jou, lange Trien!" nep zy.
Eet raam werd geopend en do lange ge
daante van Trien verscheen aan het. venster.
Lang werd er gescholden. Beneden hoorde
men echter niets dan onderdrukt gelach
Toen Greta terugkwam, was het kind niet
meer in de poort, maar door bet venster van
juffrouw Schulzsn schemerde licht. De moeder
scheen dus thuisgekomen te zffn.
Juffrouw Römer zette voor de twee man
nen de borrelffesch op lafel en zocht haie
legerstede op. Maar slapen kon zy nltt. Do
woorden van Trien klonken haar in de ooren.
De verdenking, welke zy tegenover vreemden
zoo dapper bestreed, sloop haar toch heimeiyk
in het hart en vatte daar wortel. Dat zij
niet meer mooi genoeg voor "Willem was,
wist zy ai lang. En juffrouw .Schulzen was
zoo mooi! Wat zag die er altyd prachtig uit.
Haar kind liet zy echter in lompen op straat
loopen en meulgen leer had de medelijdende
Greta haren honger gestild.
Maar dit kan de mannen niet schelen.
Zulke vroolijke, schalkvcbe oogen, zooals die
vrouw in haar hoofd had. zag Willem dol
graag. Z(j kon ook heel gemakkelijk: woolyk
z'Jn. Zjj werkte niet en bekommerde zichom
niemand i/j do wereld.
Greta daarentegen had zich sedert haar
trouwen altyd moeten afbeulen; om hare
mooie handjes of friscb gezicht had zij met
gedacht; dag en nacht had zy voor man on j
kindoren gezorgd.
En dat was nu haar dank: zjj was leelyk
geworden, en haar Willem keek naar anderen
om. Dat nu ook juist dat mensch, waaralle
mannen op' gesteld waren, tegenover haar
moest gaan wonen I Zy gunde haar allen
den krohnnon stelmakor, zwarte Piet, den
welgestolden bakker, allen jonggezellen, goede
partyen. Kon zy, de ryke, aan de arme Greta
niet het eenige laten, wat zy bezat, haar
man?. Maar juist op bem scheen '/.j het
voorzien te hebben.
Nu..hy was wel de knapste van allemaal!
Juffrouw Romer kreog eiken morgen een
steek in haar hart, wanneer de weduwe
's morgens in de vroegte Willem naliep en
met haar rond appelgezicbt je en witte tanden
bem toelachte. En nu merkten vreemde oogen
ook al op hetgeen zy in haar hart begraven
hield en waaraan zy in gelukkige oogen-
blikken nog waagde te twjfelenGreta
drukte krampachtig haar hoofd in hot kus
sen, opdat hare kinderen het snikken niet
zouden hooren.
Togen den morgen kwam Willem zingend
in de kamer, wierp zich half ontkleed op
het bed on viel dadelyk in een diepen slaap.
Nu moest zy met haar verdriet nog ceel stil
liggen om hem niet te wekkeo. Zy was bly
toen de torenklok vyf bromde on deze vrees-
lffke nacht achter don rug was. Toen zjj
haar lampj9 had aangestoken er. ue keuken
Inging om voor het ontbyt te zorgen, was
Frits Berold al aan hot werk, maar de kamer,
waarin hy den nacht had doorgebracht, zag
er treurig uit.
De stoelen waren vol met vlakken, door
dien de straatveger het zeker niet de moeite
waard had gerekend zyne schoenen uit te
trekken. Het geheele vertrok was vol rook
en dranklucht, zoodat juffrouw Romer, niet
tegenstaande de kou, de vensters heel wjjd
openzette.
Een droevige dag volgde. Willem zat met
een zwaar hoofd in een hoek te hangen en
daar hy geen middel wist om den tyd te-
verdry ven, schold hy op de aanhoudende vorst
en op de wreede ongerechtigheid, om een
eeviyken kerel, die werken wil, zyn bidodta
onthouden.
Greta was blij, toen by des avonds er
eens op uitging; dat zal bem afleiding gsvan,
meende zy.
Wiilem kwain ook werkelijk als een ander
mensch terug dat is te zeggeneerst dea
anderen dag, des morgens om drie uren s&r
opgewonden, met fonkelende oogon 1: wam hij
in de keukon. waar Greta, vol angst, nog op
zat, tut aan de keukentaiel en sprak met
zware tong.