A. BARTELS. Botermarkt 7.
GOEDEREN,
W. G. BOELE Senior,
Finale Uitverkoop
F. J. VAN DE VEN, Koorsteeg 30.
VAN ALLE GOEDEREN, VER BENEDEN FABRIEKSPRIJS.
UNDISPENSABLE 3 Cent.
van alle voorradige
a CONTANT.
Alle Goederen worden tot zeer
H lage prijzen aangeboden en de verminderde
prijs is op ieder stuk duidelijk aangegeven.
Gedurende deze week zal eene belangrijk
p groote partij Lappen gekl. Katoenen, Kleedjes-
y stoffen, zwarte gewerkte Stoften en Thibets,
witte Goederen en veel andere Lappen, tot
)j§| uiterst lage prijzen worden aangeboden.
ÏI>e PFAFF-Naaimachines,
Hofleverancier,
1
C. J. BOELE ZOON. Depots
De reden van dezen Uitverkoop is, dat de Zaak met September speciaal in MANTELS, TRICOT-TAILLES
en MODE-ARTIKELEN zal worden voortgezet.
De Goederen moeten spoedig worden uitverkocht om de zaak opnieuw in te richten.
Feuilleton.
die ontegenzeglijk tot de beste en degelijUste behoo-
ren, zijn verkrijgbaar bij den eenigen Agent voor Leiden:
Aan hetzelfde adres worden alle soorten Naaimachines
gerepareerd, met garantie.
OPRICHTER DER VROEGERE FIRMA:
Schagen.
SIGARENFABRIEK,
Amsterdam,
Vijgendam en
Rembrandtsplein.
Rotterdam,
Hoogstraat en
Wijdanarktstccg.
's-Gravenhage,
Spuistraat,
I.eldcn,
Breestraat.
Utrecht,
Clioorstraat.
Groningen, Gedeponeerd en ingeschreven 2 Nov. 1S88. Scmarang.
tusschen de Markten. KA.UPEN Soerabala.
Hampen. Chrlstlanla.
Gevestigd sedert 1847. Kopenhagen.
Mede is mijn fabrikaat verkrijgbaar bij P. EINDHOUT, te Noordwijk-Binnen.
Purmerend.
Breda.
Den Helder.
's-Hoseli.
Koog a/d. Zaan.
Dordrecht.
Gorkum.
TIel.
Winschoten.
Haarlem.
Driebergen.
Wormerreer.
Penang.
Batavia.
lotermrkt t VICTOR M. F. TAVERNE. Botermarkt 16.
O
Hoe Kees jVTeer-liof aan
eene vrouw kwam.
DOOK
JORAH SNEB.
2)
Ze kwamen toen bij de brug en zagen
een boop volk staan, die lamenteerde en
schreeuwde, maar geene hand uitstak om
eene kar met een paard er voor, die in het
water lagen, er uit te halen. En wat het
mooiste was, in die kar zaten tweo men-
scheneen oude man en eene jonge vrouw.
Kees, nogal kordaat, hoorde nauwelijks wat
ze zeiden, of h(j sprong in het water en, door
zijne kameraden geholpen, had hij het geluk
de twee menschen op te duiken en naar den
wal te brengen. Het bevreemdde me wel dat
al die kijkers geen vinger uitgestoken had
den om te helpen, maar do een zei dat ze
te verschrikt waren, de ander dat ze geen
lust hadden om hun Zondagsplunje nat te
maken. Hoe het zij.Kees en zijne kame
raden hadden dat werkje verricht en met
eere.het stond den volgenden dag met
hunne namen er b(j in de krant. Ik heb bom
nog de krant, vat je - en zal het je bij
gelegenhoid weieens laten lozen. Ik raadde
don jongens aan zich te gaan vorkleeden en
dan de achtermiddagwaclit bij mij te komen
doorbrengendan konden ze meteen eens
hooren, hoe het met de menschen gesteld was.
Maar toen ze terugkwamen, was het alles
behalve aangenaam. Ik had den dokter laten
komen en die verklaarde dat de luitjes rust
noodig haddenhij had ze van het zilte water
verlost en eon drankje gogoven, waarop zij
begonnen waren te zweeten en heel benauwd
waren geworden. Later begreep ik dat ze
daar heolemaal van opgekikkerd waren.
Maar. er was geen denken aan om de lui
te spreken ta krijgen en de jongens gingen
dan ook maar ongetroost heen.
Den volgenden dag waren de luitjes heel
wat opgeknapt en kwamen meteen pools
hoogte nemen hoe het werkje in zjjn gang was
gegaan. Ik vertelde hun wat mij weer verteld
was en het spreekt vanzelf dat Kees duchtig
over de tong ging. Maar zoo onder het praten
door bemerkte ik dat die ouwe heer - Vau
Baselen heette hp geloof ik, de verdienste
van mijn vriend Kees begon to verkleinen.
Die ouwe landkrab meende dat als er geene
matrozen in de buurt waren geweest, hy wel
gered zou zijn geworden door de burgers.
Dat kon ik niet verdragen.
Nou, man, zei ik, als dat je meening is,
dan ben je de plank glad mis. Zou je den
ken dat die meneeren met hooge bomhoeden
op in je kielzog waren gesprongen? Of je
opgedoken hadden van den grond af? Glad
mis, man! Die kerels haddon geen hart in
hun lijf om een matroos dat na te doen.
Zulk werk verstaan zo niet om iemand, die
naar de grondvergadering gaat, terug te halen.
Je mag praten als Brugman want de
vent babbelde telkens tegen maar die men
schen hebben aanspraak op je dankbaarheid,
al blijf je nog honderd jaar leven 1
Zijne dochter, tusschen twee haakjes eene
machtig lieve meid, waar me ouwe hart
zoo'n zonderling gevoel bij kreeg, zijne doch
ter zeg ik, was beter te spreken. Zy begreep
me en toonde het dan ook dat Koes zoo'n
schrobboering niet verdiend had.
„Je hebt gelijk, kastelein," zei ze; „waren die
matrozen er niet geweest, dan zaten wij hier
niet. Ik ben er dan ook dankbaar voor dat
ze ons het leven gered hebben, want onze
toestand was gevaarlijk."
Nou, ddt praten beviel me boter en toen
ze mij dan ook verklaarde haren redders te
willen bedanken, beloofde ik haar dat ze, met
een beetje geduld, ze nog wel zien zou, want
een paar dagen moesten zo nog aan mijn
bak blijven zitten. Dat had de dokter ver
ordineert.
Kort en good, 's avonds was het waarlijk
een feest by me, dat me nog lang heu
gen zal.
„Zeg, Buik, tap nog ereis in", riop één der
gasten. „Jou koel schynt vochtig en de myne
droog te worden van het verhaal. Of wil ik
voor botteliersmaat spelen?"
„Welzeker niot, dan zou ik mijn verzamel-
staat meer moeten verschryvon als ik mocht,
als ik jou je gang liet gaan en je weet het,
dan kreeg ik nesten met den secretaris."
Nadat nog andore lui een „oorlam op de
valreep" ingeschonken en een nieuwe be
zoeker binnengeloodst was, die mede aan den
gezelhgen bak ging zitten, vervolgde Buikje
zyn verhaal.
's Avonds was het feo3t. De jongens kwa
men tegen een uur of zevende drie red
ders voorop en natuuriyk nog een paar kame
raden. 'tWas in minder dan geen tyd een
gezellig rondje. Jongens, zei ik, we zullen dat
volgebrast linieschip met het lieve jachtje ook
in onze haven binnenloodsen, hé?
(Slot volgt.)
Leiden, ter Boekdrukkerij van A. W. SUTHOFF.
