DAGBLAD.
N°. 9162.
Dinsdag 31 December.
A®. 1889.
Feuilleton.
Eene parapluiegescliiedenis.
{jouraat wordt dagelijks, mat uitsondering
van <§on- en feestdagen, uitgegeven.
LEIDSCI
JPRIJS Dim OOTOAHTl
fw Ltidtn per 8 1.1».
Vnao* por poetl.M.
Afcwdwlgke Nommere,».H.
Gemengd Nlanwa>
De vrees voor helsche machines
is onder de burgerij te Amsterdam nog niet
verdwenen, naar het schijnt. Zaterdag werd
assistentie der politie ingeroepen en verleend
bij een bewoner der Sarphatistraat, om den
inhoud van een gesloten kistje te onderzoeken,
dat de bewoner had ontvangen en hem ver
dacht voorkwam. Bij onderzoek bleek het kistje
12 flesschen cognac te bevatten. (Tv'd.)
De jongeling De K., wiens bruid
te Luiksgestel zoo gruwelijk werd vermoord,
is, sedert h(j de noodlottige tijding ontving,
zóó ernstig ongesteld, dat men voor het behoud
van zjjn leven vreest.
Uit Davos-Platz wordt aan de
„N. R. C." medegedeeld: Het aantal vreem
delingen is hier dezen winter grooter dan in
vroegere jaren. Het bedraagt ongeveer dertien
honderd, waarvan ruim honderd vyf en twintig
uit Nederland.
De influenza heerscht ook hier en eischte
één slachtoffer. Yele kinderen hebben den
kinkhoest.
De toestand van Emin-pacha
wekt weder bezorgdheid. Het oor is opnieuw
beginnen te bloeden, wat door de geneesheeren
als een zeer slecht teeken wordt aangemerkt.
DejuryteNieu w-Y ork, benoemt
tot onderzoek in zake de jongste ongelukken
met electrisch licht, heeft den hoofdopzichter
der „Brush"-electrisch-lichtmaatschappij we
gens manslag voor het gerecht gedaagd, op
grond dat de electrische geleidingen dezer
maatschappij onlangs den doed van een be
ambte veroorzaakten. De jury dringt er op
aan, dat de Staat voortaan do levering van
electrisch licht geheel op zich neme, zoodat
dan beter toezicht wordt geoefend.
Uit Hamburg wordt gemeld
dat aan de aldaar nog aanwezige Neder-
landsche schipbreukelingen van de „Leerdam"
een bedrag van 500 marg is uitgedeeld, het
welk de „Vereinigte Bugsir-Gesellschaft" nog
te vorderen had voor het aan land brengen
te Cuxhaven, maar waarvan zij ten behoeve
der ongelukkigen afstand heeft gedaan. Daar
door kreeg ieder volwassene en ieder kind
2 mark. Zaterdag-namiddag gingen zij aan
boord van de „Uruguay." De te Hamburg
aanwezige Nederlanders hebben openlijk in
KAAR
C. TICKNOR.
PRIJS DHR ADVERTHNTIKN:
V.n I6 regel. ƒ1.05. Iedere regel moer/O.lH
Grootere lettere neer plretemimte. Teer he. fce-
oeeeeeren bniten de .ted wordt 0.1. herehwd.
Slot.)
„Je bent een dief. Geef mij die parapluie
terugmijn naam staat op den stokA. P.
Drake. Ik zeg je, dat ik het bewijzen zal en je
zal laten oppakken. Ik
„Als u wezenlijk mijnheer Drake is," zegt
Turner, wien nu eensklaps een licht opgaat,
„dan zal ik u gaarne uw eigendom teruggeven,
mits u excuus vraagt voor uw onbehoorlijk
gedrag. Mag ik dan ook weten, of u uwe para
pluie dezen namiddag bij mevr. Maxwell Green
liet staan?"
„Ah zoo! je bokent dus dat je zonder para
pluie daar voorbij kwaamt en voor het ge
mak...
„Laat mij even uitspreken, als je blieft,"
zegt Turner vri) koel. „Ik kwam daar zonder
parapluie voorbij, toen ik juffr. Green inhaalde,
die mij aanbood onder hare parapluie te komen.
Onderweg zagen wij A. P. Drake op den kuop
staan en juffr. Green was zeer verwonderd,
dat hare mama met eens andermans para
pluie was thuis gekomen. Als het u plezier
doet, kan ik u verder mededeelen, dat ik op
weg was om de bewuste parapluie weer naar
mevr. Green te brengen. Ik zal nu maar niet
vragen waar gij de uwe hebt opgepakt, die
tot vanmorgen de mijne was."
warme bewoordingen dank betuigd voor de
hulp, welke te Cuxhaven en Hamburg on
middellijk en op de hartelijkste wijze aan
de schipbreukelingen is verleend. Ook het
Kerstfeest heeft voor de ongelukkigen, en
inzonderheid voor de kinderen, veel aange
naams opgeleverd, daar er talrijke giften
voor hen waren ingekomen.
Het land der pantoffelhelden.—
Kansas is het moderne paradijs der Ameri-
kaansche vrouwen. Gemeente- en stadsraden
bestaan uitsluitend uit vrouwen, die de bevol-
kiog en voornamelijk het mannelijk gedeelte,
uitstekend in bedwang weten te houden. In
geen staat bevinden zich zooveel vrouwelijke
geestelijken, artsen en advocaten als in Kansas
en nergens vindt men zooveel mannen, die
met onnavolgbare gratie den vloer boenen,
de straat schrobben en eene bewonderens
waardige hoogte hebben bereikt in de edele
kookkunst.
Men treft er vrouwelijke „farmers" aan,
bankiers, kooplieden, schoolinspecteurs, redac
teuren en boekdrukkers. Ieder district heeft
vrouwelijke schoolcommissies; het district
Cottonwood Falls bezit zelfs een vrouwelijke
rechter, die met eene gestrengheid alle mis
drijven, waaraan de heeren der schepping
zich hebben schuldig gemaakt, vervolgt, 't
Gevoeligst worden gestraft die mannen, die
zich, ongeacht de bestaande voorschriften, te
buiten gaan aan bedwelmende dranken.
Uit Atjeh wordt geschreven:
Van Edi is het droevige bericht gekomen dat
de 1ste luit. der inf. Lange, door een schot
wond in den voet, zijn voet voor verdere
diensten waarschijnlijk zal moeten missen.
Bij het onderzoek van een jachtgeweer, waarbij
de tromp naar beneden was gekeerd, ging
de haan plotseling over, en kreeg de luit.
Lange de volle lading, hagel, in den voet,
waardoor eene wond, ter grootte van een rijks
daalder, ontstond.
De griep heerscht te Weenen
zóó hevig, dat de schouwburgen voor het
eerst sinds 25 jaren van de gewoonte afwe
ken, hun wekelijksch repertoire bekend te
maken, aangezien toch geene zekerheid be
staat, dat het kan worden uitgevoerd. De
gewezen minister voor handel, baron Alfred
Von Kremers, is op 62-jarjgen ouderdom plot
seling overleden, eveneens ten gevolge van
„Mijn beste vriend, ik vraag je duizend
maal om verschooning 1 Ik zie dat wjj beiden
het slachtoffer zjjn van een schromelijk mis
verstand. Ik ben driftig geweest en ik vraag
nederig om vergiffenis. Deze parapluie werd
mij door den heer Green ter hand gesteld en
als ik wel heb, zeide hij mij, dat hij die bij
vergissing ergens had medegenomen. Als het
de uwe is, neem ze dan. Ruilen is geen stelen."
„Vergun mij nu ook, mijnheer Drake, u
uwe parapluie terug te geven, onder dankzeg
ging voor de heerlijke wandeling, die ik er
dezen namiddag onder maakte, en nu u mij
niet langer gevangen wilt laten nemen, laat
ons nu als vrienden scheiden.
Zij schudden elkander hartelijk de hand en
Turner ging zijns weegs.
Mijnheer en mevrouw Braby Brown dineer
den dien dag om zeven uren.
„Karei, jij bent alleen schuld, dat ik me
vrouw Greens parapluie bi) vergissing heb
medegenomen," zegt mevrouw, terwijl haar man
de ossenrib voorsnijdt, nadat zy hem haar
avontuur verteld heeft. Als je niet zoo oaaar-
dig waart geweest, dan zou ik de mijne niet
aan het station hebben gelaten. Wat zal
mevrouw Green nu wel van me denken 1 Mor
gen ga je daar maar het eerste naar toe om
mij te verontschuldigen."
„Jawel, jawel, maar mij dunkt, ik moest
er maar mee naar Greens kantoor gaan, dan
kunnen we er nog eens over lachen. Ha! ha!
hall dat 's net iets voor eene vrouwI"
griep. Eerst werd de heer Kremers door eene
zeer lichte griep aangetast, waarvan hy Maan
dag geheel was genezen. Op Dinsdag nam
hij een warm bad en maakte daarna eene
wandeling door de sneeuw. Den volgenden
dag kreeg h(j longontsteking en Donderdag
overleed hy.
Hy was een lang, krachtig man, en be
kend oriëntalist, wiens werken in verschei
dene talen werden overgezet.
De groothertog van Baden heeft griep in
lichten graad.
In Middel- en Zuid-Duitschland breidt de
ziekte zich uit. Eene onderwjjzersschool in
Anholt moest worden gesloten. Ook is griep
uitgebroken onder de arbeiders der scheeps-
bouwwerven te Flensburg, Kiel en Danzig.
Ook de koningin van Rumenië, Carmen
Sylva, is aangetast. De toestand wekt geene
bezorgdheid, doeh de lijderes moet eenige
dagen volkomen rust nemen.
Amerikaansche reclame. Een
staaltje daarvan leverde dezer dagen weder
de directeur van den Nieuw-Yorkschen schouw
burg, die onder den naam van Niblos Garden
bekend is. Veertien dagen geleden adver
teerde hy nameljjk in de dagbladen dat by
5000 katten te koop vroeg en bereid was die
Vrijdag-ochtend te elf uren in den foyer van
den schouwburg in ontvangst te nemen.
De advertentie had blijkbaar de aandacht
getrokken, want lang voor het aangekon
digde uur was de toegang tot den schouw
burg bezet door honderden personen, meest
kinderen, die in zakken, manden, hoeden enz.
de gewenschte exemplaren van den genus
folinum by zich hadden. Prompt te elf uren
verscheen de heer Stern, de vindingrijke
directeur van den schouwburg, om de katten
in ontvangst te nemen. Hy betaalde elk exem
plaar, oud of jong, mooi of leeljjk, mannelijk
of vrouwelijk, met een kwartje per stuk;
ook kon men in plaats daarvan een vrybil-
jet krijgen voor de volgende voorstelling.
Voor bijzonder groots of fraaie exemplaren
werden twee kwartjes gevraagd en ook
gaarne door den heer Stern gegeven. Zoo
kreeg hy dien ochtend bijna 3000 katten
bij elkander.
Hij liet die allen in het sousterrain van den
schouwburg brengen, van waar nu weldra
een kattenconcert omhoogsteeg, om de stee-
Als je de parapluie daar brengt, dan hoort
zijne vrouw er in geene maanden van. Je weet
immers zelf, hoe vergeetachtig je bent in
deze zaken?"
„De vrouwen zjjn ook altoos zoo ongedul
dig."
„"Wij, ongeduldig! Die vind ik goed! Ik
heb nog nooit een man gezien, di» rustig op
zjjne plaats blyft zitten tot de trein het sta
tion binnenrijdt, al is hy «ok een uur vóór
zyn tyd en je weet immers wel, dat, als je
vanmorgen niet zoo'n kippedrift hadt gehad,
je met my den volgenden trein hadt genomen."
„Denkt je dan dat ik de menschen op my
wil laten wachten, terwyl ik dood op mjjn
gemak twintig minuten lang het perron op
en nederloop?"
„Er is een tyd geweest, dat twintig minu
ten in myn gezelschap je niet te lang vielen.
Wat kunnen die menschen twintig minuten
schelendan praten zy maar samen over de
politiek."
„Je hebt alweer gelyk. De menschen zouden
nog veel liever den geheelen morgen op my
gewacht hebben! Ben je nu tevreden?"
„Was je by my gebleven, dan zou ik nooit
myne parapluie aan het station hebben laten
staan. Toen je my gezegd hadt, ze niet mede
te nemen, had ik er voor niets ter wereld
van willen scheiden. Je ziet dushet is enkel
en alleen jou schuld."
„Wat doet het er ook toe I Je parapluie zal
nog wel hoog en droog aan het station staan,
nietwaar?"
nen te vermurwenNadat na eenige uren do
menschenmassa, die daardoor aangelokt was,
uit elkander was gegaan, liet de directeur
elke kat een plakkaat om den hals binden
met de aankondiging dat van de gewone
Kerstmis-pantomime in Niblos Garden de
volgende week de eerste opvoering zou plaats
hebben. Ten slotte werden de katten losge
laten en op straat gedreven, waar zy zich
met een ontzettend gemiauw naar alle hoeken
van het kompas verspreidden.
Stern verwacht dat het resultaat van zyne
reclame niet „voor den poes" zyn zal.
Johann Strauss wil In de wals
eene hervorming brengen. Hy is van oordeel
dat het tegenwoordige geslacht niet sterk
genoeg is voor den snellen Weener dans en
dat een langzamer tempo noodig is. Daarom
wil hy eene Menuet-wals invoeren, een 3/4
maat, bestaande uit drie deelen, die alle met
een Andantino grazioso beginnen en later in
eene werkelyke wals overgaan. De dames
kunnen dan in het langzame gedoelte met hun
cavaliers desnoods al druisend praten envoor
het snelle gedeelte andere cavaliers kiezen.
De Bonner Vereeniging „Beet-
hovenhaus" is in het bezit gekomen van de
laatste vleugelpiano, die Beethoven heeft
gebruikt. Het instrument was door den Weener
fabrikant Graff op Beethovens verzoek voor
hem gemaakt, met vier snaren op eiken
toon, ten einde aan Beethovens toenemende
hardhoorigbeid tegemoet te komen. Men weet
nauwkeurig in wiens handen deze piano na
Beethovens dood achtereenvolgens is gekomen,
en de echtheid is o. a. door Johannes Brahms
bevestigd.
Een jeugdig echtpaar uit Ier-
seke (Zeeland), voornemens zynde eenige
weken te Hazerswoude by hunne ouders met
hunne kinderen door te brengen, heeft op
reis derwaarts, in den spoortrein kennis ge
maakt met eenige reizigers uit Antwerpen,
die aan de griep lydende of althans er niet
genoegzaam van hersteld waren, met dat ge
volg, dat genoemd echtpaar en hunne kinde
ren, en nagenoeg het geheele gezin hunner
ouders door de griep zyn aangetast geworden,
zoodat vermoedeiyk deze ziekte te Hazers
woude wel epidemisch worden zal.
Tot nog toe openbaart zy zich in een goed
aardig karakter.
„Dacht je dan, dat ik twee parapluies kon
dragen en dan nog myne japon voor de mod
der ophouden al had ik er ook aan gedaclr
„Den volgenden morgen om 8.30 stapt myn
heer Brown met eene parapluie met ivoren
knop het station binnen en roept den stati
onschef.
„Heeft u ook bygeval eene parapluie met
zilveren knop hier? Myne vrouw liet er eene
staan en vergat er gisternamiddag naar te
vragen, toen zy terugkwam.
„Ik geloof het niet, mynheer, maar ik zal
eens kyken."
Twee minuten later komt hy met een con
ducteur terug.
„Ik herinner my zeer goed, dat er gisteren
hier eene werd afgegeven, maar Smith (de con
ducteur) zegt, dat eene dame die kwam terug
halen, toen het began te regenen. Smith heeft
de parapluie niet zelf in bewaring genomen,
maar de dame, die er om vroeg, zeide enkel;
Ik zal myne parapluie nu maar terugnemen.
Hy zeide: Is dat de uwe, mevrouw?/Ja, zei
ze, en ging er mee weg."
Wat zou de heer Brown er verder aan
doen Hy ging regelrecht naar mevrouw
Green, om haar alles eens haarklein te ver
tellen en liep verder de stad af, om in alle
parapluiemagazynen naar eene parapluie met
zilveren knop te zoeken.
Of hy nog naar wensch is geslaagd, heb ik
nooit vernomen.
