n\ 9129.
Woensdag SO r^o:^eiii!>er.
A". 1889.
jouraat wordt dagelijks, siet uitzondering
van <gpa- en feestdagen, uitgegeven.
Sint-Nicolaas-étalages.
HET GEHEIM
PBJJB DBZHE OOURAIfT:
Vs-e? Lei<5ea per I auu&ndea140.
p«r pMt1.40.
A&onderlgka Nommer*m 0.0®.
PRIJa DBS 1DVERTBNTIM:
Van 1—6 regal* 1.05. Iedara regel meer ƒ0.174.
Grootsre lettera oxer plx&twuimt-e. Voor het iu-
cxaeseren buiten de ctad wordt 0.10 berekend.
Niet minder dan andere eigenaars van boek-,
muziek- en kunsthandel-magazijnen hier ter
stede, wendt de heer W. Wierila, op de
Breestraat alhier, goed slagende pogingen aan
om koopers te lokken en hen iets naar hunne
gading te kunnen aanbieden in ruil voor weinig
of voor veel geld.
Daar de heer Wierda weldra zijne zaak gaat
overbrengen naar perceel 52 op de Breestraat,
heeft hjj voor dat niouwe magazijn reeds eene
groote hoeveelheid artikelen aangeschaft,
welke men in zpn tegenwoordig magazijn
op de étalage kan zien prijken, als: sierlijk
geïllustreerde prachtwerken, in het groot en
klein, de fraaiste gravures en photographieën
in alle formaten, keurige paneeltjes, geënca
dreerd en niet omlijst, de fijnste salon-, wand
en scheurkalenders, eene uitgebreide verzame
ling luxe-postpapier, in alle kleuren, en eene
collectie mooie kinder- en prentenboeken, bij
het zien waarvan het jonge volkje in verruk
king zal komen. Moge dit alles velen tot een
bezoek aansporen! Niets beters kan de heer
Wierda wenschon.
Het magazijn des heeren J. J. Sleyser,
op de Hoogewoerd, een beloofd land voor
groote en kleine kinderen, is, evenals alle
jaren, ook thans opgevuld met allerlei speel
goed en galanterie-artikelen. Yeel nieuws op
speelgoedgebied wordt in dat magazijn aan
getroffen en niemand zal het verlaten, zonder
iets gevonden en gekocht te hebben, dat naar
de gading is of de draagkracht der beurs
niet te boven gaat. Alleen door met kinderen
een bezoek aan Sleysers welbekend magazijn
te brengen, zal men den jougdigen van jaren
reeds eoriige genoeglijke oogenblikken ver
schaffen.
Het watertanden zal bij die jeugdigen dan
wel oene groote rol vervullen, hetgeen in
niet mindere mate het geval zal zijn, ook met
volwassenen, in den winkel des heeren G.
Langeveld, op de Mare.
Niet do ongetrokken thee of de poeder
chocolade der mededingende, reclame-volle
fabrikanten zal in deze weken zoozeer de
aandacht trekken, maar veeleer de zoete
oftewel geprepareerde chocolade, hetzij deze
zich voordoet in den zeer bescheiden flikjes-
of pralines-vorm, hetzjj ze zich aan den blik
vertoont in den vorm van letters en andere
figuren. De doosjes en doozen, welker deksels
voor het meerendeel prjjken met landschap
pen, kleurrijk en glimmend, of met portretten,
zóó overweldigend schoon, dat men niet kan
zeggen dat ze „sprekend" z(jn, omdat ze
hunne bezielde wedergade niet vinden, die
omhulsels zijn ook in dat magazijn te kust
en te keur tegen betaling van een billijk bedrag
verkrijgbaar. Chocolade is goed voor de ge
zondheid, zeggen de geneeskundigen, en de
heer Langeveld zegt het hun na.
Vanwege die eigenschap moet en zal er
veel chocolade gebruikt worden en daarom
mag het on voor het publiek èn voor den
heer Langeveld gelukkig worden genoemd,
dat hij niet alléén dat artikel, liet artikel
onzer dagen, in verkoop heeft, maar dat het
werk hem verlicht wordt door personen als
bijv. de heer 1-. «I. B. Van ïthiju, Haarlem
merstraat hoek Vrouwensteog, die ook veel
chocolade kan missen.
In dien winkel zou men de chocolade kun
nen beschouwen als brood en de overige lek
kernijen als bouwstof voor aanvullende gerech
ten. Die overige lekkernijen en versnaperingen
te gaan opnoemen, zou ons te ver voeren.
Men ga er dus naar kijken, hetgeen vergund
is; men ga er van proeven, hetgeen onder
ééne voorwaarde met welwillendheid toege
staan wordt. De heer Van Rhjjn heeft gemeld
ook eene étalage te bezitten.
Voor menschen en kinderen heeft de heer
Clubbi, op de Aalmarkt, tal van
parapluies disponibel en ten dienste van
poppen, bij voor die, door de kleine jeugd
zoo geliefde, voorwerpen hinderlijken zonne
schijn, eene keurige sorteering parasols.
Wandelstokken kan hjj ook in alle prijzen en
houtsoorten, met ronde knoppen en met haken,
voorleggen. De heer Gubbi, zeker gedachtig
aan het „Hoffnung ist der Wanderstab"
enz., hoopt op een druk bezoek, waaraan
het hem wel niet zal ontbreken, evenmin
als den heer C. Van Gi&fiëk, en den depot
houder der Sïngcr-itlaatschappij, Haar
lemmerstraat 134, die van oordeel zjjn, dat
eene naaimachine van solide constructie, geen
gering te schatten cadeau zal wezen, aan
gezien het nut van dergelijk instrument wel
door niemand betwijfeld kan worden.
Mejuffrouw A. A. Visser, op de Mare,
kan met alle recht hare St.-Nicolaas-étalage
aanbevelen. Zij (de eigenares en de étalage)
is ruim voorzien van die vele voorwerpen,
welke gewoonlijk samengevat worden onder
het woord galanterieën en welke, ofschoon
wel degelijk nuttig, mot alle afzonderlijk by
elks naam kunnen genoemd worden.
Bjj d9 firma's gezusters S3e Grijs en A.
Molkcnbozr, elk gevestigd op de Boter
markt, op vrij grooten afstand van elkander,
kunnen de dames gaan beoordeelen of er wat
bijzonders aanwezig is op de étalages. Dat
er veel op ligt, kan evengoed door heeren
geconstateerd worden. Eene beslissing omtrent
qualiteit en geschiktheid blijve aan het schoone
geslacht! De namen der beide firma's zijn
echter reeds sedert eene reeks van jaren te
goed gevestigd, dan dat daaraan kan getwij
feld worden. Deugdelijkheid staat bij beiden
op den voorgrond.
Gemengd Nieuws.
Sedert 20 Aug. j.I. kwam inde
gemeente Valkenburg geen sterfgeval voor.
Van Noordwijk vertrokken naar
zee voor de 5de reis de 15 „Vijf Gebroeders",
schipper A. Van Duin; 20 „Jonge Dirk",
schipper A. Smit. De laatste bestede prijzen
voor steurharing waren per 1000 stuks f 10.25,
per ingepakte ton f 6.50 a f 6.55 plm. fust.
Omtrent den te Amsterdam gister
nacht gewoed hebbenden brand met zulke
verschrikkelijke gevolgen, meldt het „Hbl."
hot onderstaande:
Het perceel Huidenstraat 7 bestaat uit een
kelder, een winkel, 's nachts onbewoond, eene
verdieping, tot dusverre bewoond door den in
specteur van politie Doornbos met vrouw,
twee kinderen en dienstbode, en eene derde
verdieping, bewoond door een gezin van vijf
personen.
's Nachts ruim halfdrie werd de heer des
huizes van de bovenste verdieping wakker
en zag de kamer in vollen rook. Hij stond
haastig op, wekte de anderen, riep uit het
venster om hulp en spoedde zich met de zjjnen
langs de trap naar beneden, na de familie
Doornbos door hevig kloppen op do gesloten
deur te hebben gewaarschuwd.
Op het kloppen werd geantwoord, waar
schtjnlijk door juffrouw Doornbos, die met
de kinderen en do meid in de achterkamer
sliep. Haar echtgenoot had nachtdienst. Drie
ledikanten stonden in de kamer. In één er
van sliep liet dienstmeisje met het vijfjarig
dochtertje van don lieer Doornbos, in een
ander de tienjarige zoon Ubbo, in het derde
de vrouw des huizes.
Ubbo vertelde gistermorgen dat hij reeds
wakker was, toen er werd geklopt. Hjj zag
vuurgloed boven eeno kast, geplaatst dicht bij
de deur naar de trap, en dikken rook. De
sleutel stak niet in de deur, maar was ergens
neergelegd. H(j stond op, wekte de meid en
zjjn zusje en sprak met zijne moeder, die
roeds wakker scheen en hem toevoegde dat
zij er wel uit zou komen. De meid beproefde
tweemaal licht te maken, maar de lucifer
ging door den rook uit. De knaap meent ook
dat de kleederen van de dienstbode vlam
vatten. Zooveel schijnt zeker, dat de brand
woedde dicht bij de deur en dat juffrouw
Doornbos èf even op is geweest en angstig
weer in het bed is gestapt, öf in het geheel
niet het bed verlaten heeft, waar zij later
half verkoold werd gevonden.
Ubbo schoof het venster open, zocht in de
duisternis naar de gootpijp, éi0 er dicht langs
loopt, en liet zich zoo naar beneden glijden.
Op de plaats aangekomen, verschafte hjj zich
toegang tot het winkelhuis en wist daar door
te kloppen en schreeuwen de aandacht te
trekken van de inmiddels toegesnelde personen,
die van buiten de deur met geweld openden.
De dienstbode sprong, met het andere kind
op don arm, bet venster uit; beiden zpn in het
gasthuis opgenomen. De ongelukkige bekwam
hevig letsel. Het kind bleef ongedeerd.
De brand was spoedig gebluscht. Nacht
wakers in do buurt, iie 't eerst de deur tot
de woning van den heer Doornbos openlie
pen, sloeg de vlam te gemoet. De brandweer
bluschte met vier Vechtkranen en eene stoom
spuit het vuur, dat den zolder on de bovenste
verdieping geheel deed uitbranden.
Op de verdieping des heeren Doornbos is
niet alles uitgebrand. Do voorkamer met een
kamertje er naast hebben veel schade geleden
en op de kamer, waar het onheil voorviel, zjjn
blijkbaar de vlammen spoedig gestuit.
't Is niet m6t zekerheid te zeggen waar de
brand is aangekomen. In den zolder tusschen
beide verdiepingen is geen gat gebrand.
Do kleine Ubbo heeft zich dapper gedragen.
H(j ging, in de volle overtuiging dat zijne
moeder hem zou volgen, naar omlaag. Met
onverschrokkenheid, tegenwoordigheid van
geest en groote vaardigheid heeft hij zich
het leven gered.
En eveneens eene hulde aan Geertruida
Blommers, die, in het zoeken naar zelfbehoud,
de haar toevertrouwde kleine niet vergat.
Ofschoon te Kampen afgekon-
digd is het verbod van samenscholingen van
meer dan drie personen, was het Zaterdag
en Zondag-avond vooral in den omtrek van
het gebouw van het Heilsleger bijzonder
woelig. Af en toe was de politie genoodzaakt
personen in hechtenis te nemen. Ook is zf)
er in geslaagd één der belhamels zekere
A. J. Schinkel, terwijl hjj ruiten inwierp
bij een der heilsoldaten, op heeterdaad te
betrappen.
van den Inspecteur van Politie.
68)
„Die verschrikkelijk groote vertrekken is
maar gekheid, juffrouw! Ze zijn nog jongen
dan den heelen dag aan 't werk, natuurlijk;
't is alleen maar voor 's avonds laat en om
te slapen, ziet u? Het is precies, zooals ik
het voor hen gewenscht had.En het zijn
fatsoenlijke jongelui. U zult in het minst goen
last tan hen hebben, dat is zeker 1.Neen,
waarlijk, ik moet zeggen't is voor hen ge
knipt!.Als de prys niet te hoog is, zou
ik ze maar dadelijk willen huren."
„Wanneer zouden de heeren de kamer
denken te betrekken, mijnheer?" vroeg de
juffrouw, niet weinig in haren schik met
de opgetogenheid van haren bezoeker.
„Laat eens zien 1" antwoordde Brusel, met
gerimpeld voorhoofd, als was hp bevreesd
zich in de berekening der dagen te vergissen.
„Laat eens zien: 't is vandaag Woens
dag Woensdag wel laten we zeggen
met het begin van de week, aanstaanden
Maandag 1Ja, dat zal gaan eerder
zeker nietMaar dat is waarachtig waar
ook!" viel hp zichzelven in de rede, als
schoot hem plotseling iets anders te binnen.
„Nu heb ik nog die andere slaapkamer
niet gezien 1 Ja, ja, weet u u zult me
niet kwalpknemen, maar eene slaapkamer
is een gewichtig ding, en ze zjjn er nog al
op gesteld erg op gesteld! Ik zou niet
graag willen, dat hot hun tegenviel
De huiswaardin wenschte natuurlijk niets
liever dan haren gast ook het bovenver-
trekje te laten zien, overtuigd dat zjj met
een eenvoudig, goedgeloovig man te doen
had, die zich niet door vuilheid en kaalheid
zou laten afschrikken, indien zjj hem maar
aenige fraaie beloften op do mouw spelde.
Nogmaals verzocht zp Brusel dus beleGfd,
haar te volgen en zij bracht hem eene don
kere, versloten trap op, die naar het bovenste
gedeelte van het huis voerde.
„Ik wil er nog wat onder verwedden,"
dacht de detective bp zichzelven, „dat die
juffrouw Stanley in die hoogere sferen huist.
Daar beneden zag het er al te weelderig
voor haar uit. Ik heb er ook niets gemerkt,
maar boven hoor ik iemand loopen; daar
zal hare kamer zijn!"
Niettegenstaande zijne brandende nieuws
gierigheid, en hoewel geheel andere gedach
ten hem bezighielden, wijdde Brusel ook
thans weder schijnbaar al zijne aandacht
aan het schamele vertrekje, niet voel meer
dan een afgeschoten hok onder de pannen,
hetwelk de huisjuffrouw hem aanwees on
der de weidsche benaming van de tweede
slaapkamer.
Het was hem intusschen volstrekt niet
ontgaan, dat zich op dezen zolder nog een
tweede afgeschoten vertrek bevond, waar
van de deur gesloten was, terwjjl die van
de zoogenaamde slaapkamer open stond. Hp
meende aan dien kant ook eeriig gerucht te
hooron, den sloffenden tred van iemand, die
langzaam heen en weer loopt.
„Kpk! Dat is nu jammer I" riep hp plot
seling uit, alsof hp het nu eerst opmerkte.
Dat zou nu waarachtig alles bederven
Ziet u het niet?" vervolgde hjj tot de juf
frouw, die hem angstig gadesloeg, vree-
zonde hare schoone luchtkasteelen plotse
ling in puin te zullen zien storten, ofschoon
zjj volstrekt niet begreep, wat de andere
bedoelde. „Ja, jawij, Londenaars, geven
daar niet omwp zijn er aan gewendmaar
daar moet je die buitonlui voor hebben. In
iederen brief hebben zo het mg geschreven:
„Och, oom! asjeblief geene kamer achter in
het huis!Het kan ons niet schelen, wdar
wij wonen, als het maar vóór aan de straat
isJa, u zult er om lachen, maar ze zjjn
als de dood zoo bang voor brand.
De juffrouw begreep het volkomen, maar
trok ondertusschen een allertreurigst gezicht.
„Ja, lieve hemel, mijnheer!" riep zjj uit,
„daar kan ik toch niets aan doende kamer
is nu eenmaal hier; ik kan het huis toch
niet veranderen!"
„Natuurlijk niet, juffrouw, dat begrijp ik
heel goed!" antwoordde de detective, met
een half medelijdend, half teleurgesteld ge
laat. „De kamer is best, zindelijk, gezellig
als Brusel eenmaal aan het liegen was, zag
hp tegen geene kleinigheid op- juist dat,
wat ik voor de jongens zocht, maar ziet
u, in dat ééne punt mag ik ze niet teleur
stellen. Angst is een akelig ding, juffrouw!"
„Maar, mijnheer," hernam deze, „zouden
de heeren dan niet samen beneden willen sla
pen Ik kan het best zóó veranderen, dat er
twee ledikanten in de alkoof komen."
„Wat zal ik u zeggen, juffrouw," ant
woordde de detective met bedenkelijk samen
getrokken wenkbrauwen, „de beide jongelui
zpn wel mpne neven, maar het zpn geene
broers."
[Wordt vervolgd.)
